[fel Land van lleusilen en Allena, de Lanmslraal en lie flonimelerwaard.
liter,
SYLVIE.
M 1370.
FEUILLETON.
Uitgever: E. J. VEERMAN, Heusden.
DONDERDAG 27 DEC.
1894.
VOOR
O
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco por post zonder prgsve*booging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
de ouders.
i Hoe dikwijls wordt men, vooral in de
groote steden, niet lastig gevallen door ar-
Iedereen, die de verschillende dagbladen moedig gekleede kinderen die U een doosje
leest zal zijne aandacht wel eens vestigen lucifers of zoo iets te koop aanbieden en
op de rubriek rechtszaken*, en zonder die
bepaald door te willen lezen zal bij hiertoe
gauwer overgaan wanneer zijn oog valt op
een zinsnede als de volgende: Een' treu-
soms bibberend van de koude een aalmoes
vragen. Welnu, zulke kinderen worden ge
heel op bedelen afgericht, eerst onder de
oogen van vader of moeder, die in de na-
rigen aanblik leverde de gerechtszaal op j bijheid hebben postgevat, later alleen en dan
bjj de zaak, die thans volgde. In de bank met de opdracht minstens zoo en zooveel te
der beklaagden toch namen plaats twee1 huis te brengen. Kunnen ze de bepaalde
knapen van 12 en 13 jaar, beschuldigd som niet bij elkander krijgen, dan volgt in
den regel, slaag geen gebrek. Wekt het dan
zoo groote bevreemding, dat die kinderen,
uit Neerbosch komt, overal terecht, maar het j Er blijft voeling bestaan tusschen de
eerste, omdat bij uit het gesticht komt, zal ouders en het kind. Zondags mogen ze
veelal worden afgewezen en tusschen diebezocht worden en passen ze heel goed op,
beiden is toch zoo weinig of liever in 't
geheel geen verschil.
dan mogen ze soms huiselijke feestjes gaan
bjj wonen en het is een hooge zeldzaamheid
Dit vooroordeel nu behoort geheel en al j wanneer een kind niet op den bepaalden
te worden weggenomen en de eerste stap
daarvoor is, om in het vervolg kinderen
beneden den 16-jarigen leeftijd niet meer
als beklaagden voor den strafrechter te laten
verschijnen. Alleen de burgerlijke rechter
tjjd terug is.
Natuurlijk heerscht er strenge tucht,
want engelen van deugd zijn de leerlingen
nu juist niet, ruaar veel tracht men te doen
tegenwoordig: zij is hem eenige minuten
later voorgelezen door den griffier op de
binnenplaats van het gebouw waarin de
krijgsraad zjjn zittingen houdt, in tegen
woordigheid van de onder de wapenen
staande wacht.
Een nieuwe kogel is uitgevonden door
den Zwitserschen officier Hebler. Men be
weert, dat die kogel verder draagt en grooter
uitwerking heeft dan de kogel van het
door overreding en alleen in de hoogste,LebeIs<Jweer. hjj heeft in den nm vee]
van enz.
Ja, 't is treurig, dat kinderen van 12
en 13 jaar zich al schuldig maken aan'als ze de gelegenheid schoon zien op on
misdrijven, maar is het nog niet veel
treuriger, dat op kinderen beneden de 16
jaar de strafwet reeds wordt toegepast?
eerlijke wijze zien te verkrijgen wat ze op
eerlijke wijze niet kunnen doen. En kan
men dan zeggen, dat kind is een dief en
Ons tegenwoordig strafwetboek onderscheidt,moet veroordeeld worden Neen immers,
wat jeugdige leeftjjd aangaat, twee perioden,maar wel, dat kind moet worden onttrokken
n.l. beneden de 10 jaren en tusschen 10 aan de omgeving, waarin het verkeert.
en 16 jaar. Met de eerste categorie heeft
de strafrechter niets te maken. Begaan kin
deren beneden de 10 jaar eenig misdrijf, dan
Daartoe dienen de rijksopvoedingsgestichten,
waar het kind tot zijn 18de jaar kan worden
heengezonden. Hier ontmoeten we echter 2
kan de burgelijke rechter gelasten, dat dat groote bezwaren. Het eerste is, dat het ver
kind wordt opgezonden naar een rjjksop- blijf in zulk een gesticht niet langer mag
voedingsgesticht. tot den leeftjjd van 18 duren dan tot het 18de jaar. Heeft dus het
jaar. Anders echter is het met de tweede kind den leeftijd van 18 jaar bereikt, dan
categorie. Hier treedt dadelijk de straf- keert het weer terug in dezelfde omgeving,
rechter op en wordt eerst onderzocht of waaraan het is onttrokken geworden en
het kind gehandeld heeft met of zonder komt als minderjarige weer onder het ge-
oordeel des onderscheids. j zag van dezelfde ouders, die hem het breede
In het laatste geval wordt geene straf pad der zonde deden betreden,
toegepast en kan het kind weer worden Het tweede bezwaar is, dat het voor een
opgezonden, doch in het eerste geval wordt ontslagen opvoedeling steeds moeieljjk zal
tegen het kind, precies als tegen een groot wezen om een of andere betrekking te
mensch een instructie geopend, komt het krijgen. Het verblijf in het gesticht toch
even als een groot mensch voor den straf- wordt hem toegerekend en bij de keuze om
moet recht spreken over kinderen en een j noodzakelijkheid wordt dwang toegepast.yfm hfit Qiteinde een ganzespoel en
ontslagen opvoedeling uit een rijksgesticht Nu en dan worden uitstapjes gemaakt I,. m(jt eene kieine lading kruit van iet.
moet op een en dezelfde lijn gesteld worden j en het eigen muziekkorps (want op iedere j meer dftn granii op ongeveer 1260
met een ontslagen wees. school hebben de leerlingen zelve een mu-_r_Ao
En dat dit zeer goed kan, daarvan geeft ziekkorps opgericht) gaat dan mede.
het naburige België ons een schitterend
voorbeeld.
Kortom, alles is zoo ingericht, dat de
meening met een »school« te doen te
In het weekblad >de Liberaal* van 17 hebben overal veld wint en na het ontslag
en 24 November vinden we een artikel ge-kunnen èn jongens èn meisjes best terecht
titeld Rijksweldadigbeidsscholen in België, j komen.
waarin besproken wordt, hoe in België wordt Ziet, iets dergelijks zoude ook in ons land
gehandeld met kinderen, voor wier toekomstuitstekend tot stand kunnen komen en zou
men vreest. zeer zeker den kinderen ten voordeel strek-
Tot het jaar 1891 gebeurde in België i ken. Het vooroordeel, dat opvoedelingen ge-
hetzelfde als bij ons, alleen konden daar de j lijk stelt met gevangenen zou langzamer-
kinderen tot hunne meerderjarigheid naar j hand verdwijnen, de ontslagen leerlingenniet gemeld. De c- d door minder
een gesticht gezonden worden, doch nu had zouden gaarne in dienst genomen worden hevige gevolgd
men kinderen van 1216 jaar, die bijv.j evenals thans de jongens van Neerbosch, om het hart se- nwt vv': f,-:...■■of-
enkele peren gestolen hadden en deze werden maar dan is het een eerste vereischte dat de barre kou vei jacht
in den regel tot een paar dagen gevangenis- tot 16-jarigen leeftijd de opzending gelasten de open h :h i
straf veroordeeld. (In het jaar 1890 kregenworde door den burgerlijken en niet door
in België 9000 kinderen, jonger dan 16 jaar,;den strafrechter,
van 1—7 dagen gevangenisstraf). De toen-
meter afstands in een blok hout bijna 3
meter doordringen. Op groote e afstardcir
is het indringsvermogen toch r
groot, na een weg van 6000 meter afgelegd
te hebben, heeft de kog< no.
noeg om in een biok ;t U - 1 n.
Te Gravica, Zuid-Hongarjje heeft Donder
dag een aardbeving plaats gehad, w
een minuut duurde. Kon aanv huiven
stortte in, terwijl vele andere beschadigd
werden. Persoonlijke ongelukken worden
malige minister van justitie, le Jeune, vond
die regeling niet goed. Of die kinderen al
Buitenland.
Naar uit Warschau gemeld wordt, werd
dezer dagen, in de nabijheid van Kadsimin,
een ontzettende misdaad gepleegd. Boeren
jongens hoeden paarden in een weiland.
een paar dagen in de gevangenis zitten, zal 1 De vraag, welke den krijgsraad ter be-iEen ▼»ertienjfcï*go
hen niet verbeteren, want dadelijk komen antwoording is gesteld in de zaak Dreyfus beet''n» voeg^
zjj weer in de voor hen verderfelijke om- luidt als volgt: Is kapitein Dreyfus schuldig kreeg ongenu
rechter, wordt even als een groot mensch iemand in dienst te nemen, die niet in het geving Ferug. Op zjjn initiatief nu werden van te Parjjs in den loop van 1894 aan y^en ^oen 0
in 1891 de rjjksweldadigheidsscholen opge- een vreemde mogendheid of aan haar agenten bem me* be*
richt en werd bepaald, dat jeugdige over- j documenten te hebben overhandigd welke met befc anc^ei
treders der strafwet door den
rechter daarheen gezonden worden
veroordeeld enheeft voor het geheele gesticht is geweest of iemand, die er enkele
leven een smet op zich, want het heeft in jaren doorbracht, zal in den regel de eerste
de gevangenis gezeten. de voorkeur genieten. Dit komt, omdat het
Nog dit jaar is het voorgekomen, dat verblijf aldaar kan worden bevolen door den
een milicien, die reeds goed en wel was strafrechter. Ziet eens, een kind van bijv.
ingedeeld, uit den militairen dienst moest 7 jaar, dat van een groentekar een appel
worden ontslagen, omdat aan het licht steelt kan worden opgezonden en 11 jaar in
was gekomen, dat hjj op 12-jarigen leeftijd het gesticht verbljjven en een ander kind j kind op hun verzoek, met toestemming van
wegens een kleinen diefstal was veroor- ook van 7 jaar, dat zonder een tehuis te den minister van justitie, mede daarheen
deeld geworden. Een geheel leven werd hebben, langs 's Heeren straten drentelt en gezonden kan worden,
dus gebracht onder den invloed van een medelijden poogt op te wekken kan ook Er zjjn thans vjjf van die scholen met
ïgdige over- 1 documenten te nebben overhandigd welke
burgerlijken de landsverdediging raken, en heeft hjj aldus va8^ en j°e£e
den en ook, onderhandeld of in verstandhouding gestaan j ^eSon' DOg D ÈST'
dat in een gemeente waar Burgemeester en
Wethouders van oordeel zjjn, dat een kind
in een verderfelijke omgeving verkeert, dat
met die buitenlandsche mogendheid, tenj*®n^ yaa Uön >rilLöi ti" ru* fer*
einde haar over te halen vjjandeljjkhedeni611 trekker
te begaan tegen Frankryk of er haar de Een uur later schouwden boeren, die
middelen toe te verschaffen? Met eenparig-in de buart kwamen' het yolSend 2raw>-
heid van stemmen is deze vraag bevestigend tafreel: Aan dea boottt h[a« bet
beantwoord en werd Dreyfus met algemeene bloed ov®rdette m9*
stemmen veroordeeld tot levenslange depor-opengereten ben< er
kinderljjk met straf geboet vergrijp. door de politie worden opgepakt en naar de
En aan wie ligt nu, in de meeste ge- bekende weesinrichting te Neerbosch worden
vallen, dat de kinderen een misdryf begaan, gebracht, waar het ook tot zjjn 18de jaar
de schuld? Immers aan de opvoeders, d. i. kan blijven. Nu kan het laatste, omdat het
(5
»Sylvie!« zeide Clermont op een toon
van verwijt tegen haar.
Maar zij keek hem met zulk een gelukkig
gezicht aan, dat hjj den moed niet had om
haar te beknorren.
>Papaatje,« zeide zij in éénen adem, »ge
zoudt er eigenlijk verstandiger aan doen,
als ge hier zes wekenof drie maanden
kwaamt doorbrengenWeet ge
ik zeg maar zes weken om u geen schrik
op het lijf te jagen.*
»Wij zullen wel eens zien,* zeide Cler
mont, terwijl hjj om den zonderlingen vorm
der uitnoodiging glimlachteik zeg niet
neenWe zullen nog wel eens zien.*
Hij wendde zich nu tot Mevrouw Ramey
om haar vaarwel te zeggen en liep de trap
haastig af. Zijne pleegdochter, met de elle-
boogen op de balustrade leunende op dezelfde
plaats, waar hij haar 's morgens had zien
staan, keek hem achternaEensklaps
hoorde hjj achter zich een zacht geschuifel
en legde een kleine hand zich op zijn arm.
>0, papaatje, wat houd ik toch veel van
u Van u houd ik het meest van allen,*
fluisterde Sylvie hem in het oor.
Voordat bjj iets ten antwoord kon geven,
klom zij de trap al weder op, met het
hoofd naar hem gewend, en hij las op dit
jeugdige gelaat eene uitdrukking van teeder-
hcid en kinderljjk vertrouwen.
circa 2500 leerlingen en in het minst tatie en opsluiting in een vesting,
denkt men er aan te doen te hebben met Overeenkomstig met de bepalingen van
gevangenissen. Ze zjjn het beste te ver- het Wetboek van Militaire Strafvordering
gelijken met groote kostscholen. i was de beschuldigde bij de uitspraak niet
»Welk een ondeugd!* zeide Pierre Cler
mont bij zich zelf. »Zij zal van den winter
aan hare tante heel wat te doen geven!
Mjjne arme Amélie! Als zjj dat duiveltje
tot leidsvrouw had moeten dieuen, zou zjj
daarbij zeker hare opgeruimdheid wel ver-
I loren hebben, die haar zoo verwonderljjk
zacht en goed maakt!*
Al haastte Pierre Clermont zich ook nog
zoo, hij liep den trein mis; hjj kwam wel
is waar slechts ééne minuut te laatmaar
j het zou beter geweest zjjn, als hij een uur
!te laat gekomen was, elan hem zoo te zien
j wegrijden, zachtjes en met een vroolijke
wolkkolom, die den achterblijver scheen te
I bespotten.
Clermont moest twee uren wachten en
bjjgevolg in de een of andere herberg eten.
Dit deed bij dan ook, na vooraf aan zijn-
vrouw getelegrapheerd te hebben, dat bij
den trein had misgeloopen. Gedurende dit j
eenzame middagmaal dacht Pierre herbaalde
malen aan zijn bezoek op het kasteel en
had daarvan een onbestemden indruk van
misnoegen behouden. Op wie of waarover
was hij ontevreden? Hjj zou het niet hebben
weten te zeggen er was niets gebeurd om
dezen indruk te veroorzaken. Hjj haaste
zich dan ook, dien te verbannen, hetgeen
hem al gemakkelijker en gemakkelijker viel
naarmate het uur, waarop de trein zou aan
komen, naderde. Toen de locomotief bleef
staan, stapte hij in een waggon, thans vol
komen overtuigd, dat zjjn slecht humeur
eenig en alleen daaruit voortkwam, dat bjj
op een volgenden trein had moeten wachten.
Hl.
Zoodra hjj zjjne woning naderde, sloeg
bij de oogen op om naar het raam te
kijken. Dit was eene oude gewoonte, die
hij in den eersten tjjd van zijn huweljjk aan
genomen had, toen hij er zeker van was,
dat hjj bjj zijne terugkomst Amélie daar
voor zou zien staan. Langzamerhand was
Amélie dit gaan nalaten: de lust toch om
een geruimen tjjd voor het raam te staan
vermindert naarmate de vrouwen in jaren
toenemen. Maar Pierre keek altijd naar
zijn huis op, alvorens het binnen te treden
hjj zag het licht in de kamer zjjner vrouw
en wist, dat zij daar was, gereed om hem
met haar vriendeljjken glimlach te ont
vangen.
Dien avond waren hare ramen donker;
daarentegen brandde er licht in het salon.
>Wat zal zjj zich verveeld hebben met
menschen, wier bezoek haar onwelkom is!«
dacht Clermont. »Dat ontbrak er nog maar
aan om haar dag te bederven.
Hij liep haa3tig de stoep op, deed de
huisdeur met zijn sleutel open, trad het
zgu
salon binnen en bleef vol verwondering
voor een jonkman van omstreeks vijf en
twintig jaren staan, die hem geheel onbe
kend was en die vertrouweljjk met Amélie
zat te praten. Over de leuning van zijn
fauteuil heengebogen, liet hij haar een brief
lezen, en beiden lachten hartelijk.
»Daar is mijn man eindelykriep Mevr.
Clermont uit.
De bezoeker was opgestaan en stak de
hand hartelijk aan Clermont toe, die op een
koelen toon zeide:
>Neeta mij niet kwalijk, Mynheer, maar
ik heb de eer niet
>Ken je Jacques Debrancy niet meer?*
zeide Amélie.
Ditmaal was het Clermont, die de hand
met de meeste harteljjkheid aan den be
zoeker toestak.
»Eindeljjk!« zeide Pierre, nadat hij zich
op eene canapé naast zjjne vrouw tegen
over den jonkman had neergezet. »Waar
kom je vandaan? Welke nieuwe dwaasheid
heb je begaan, dat je teruggekomen bent?
Ik dacht, dat je voor tien jaren vertrokken
waart
»Dan zoudt ge voorgoed van mij af ge
weest!* zeide Jacques lachende. Maar neen!
En toch heb ik niet de minste dwaasheid be
gaan, hoe onwaarschijnlijk het u ook moge
voorkomen. Ik behoorde tot de expeditie
van Dubois, die, zooals ge weet, de meren
van Midden-Afrika zou onderzoeken
Maar ik zal u niet over aardrijkskunde
spreken; daarin zondt ge evenmin als ik
smaak vinden. Wij hebben onderweg twee
derde van de manschappen verloren, het
andere derde is teruggeroepen, en zoo ziet
ge mjj dan nu weder hier met een langen
i baard, de gelaatskleur van een bedouïen en
vele aardigheidjes in mijne koffers, die voor
de kasten van Mevrouw Clermont bestemd
zijn.*
Hjj wisselde een schalkschen blik met
Amélie, die hem glimlachende aankeek.
>Ben je aan vele gevaren blootgesteld
geweest?* vroeg Clermont, die hem met
belangstelling gadesloeg.
»Och kom Als men niet gedood wordt,
dan heeft het niet veel te beteekenen. Ik
heb een kogel in myn arm gekregen, maar
die domkop van een neger, die mij geraakt
heeft, mikte zoo slecht, dat hij mij slechts
een klein gaatje in den arm bezorgd heeft,
en dan nog wel in den linker! De neger,
die den kapitein gedood heeft, wist beter
met zijn wapen om te gaan.*
paard sleepte op het weiland het afgerukte
been van den ongelukkige, achter zich aan.
De daders van de haast ondenkbare euvel
daad zjjn ontdekt en gearresteerd.
Jacques zweeg, en een lichte zucht ont
snapte er aan zjjne borst; maar hij her
kreeg terstond zjjne gewone vrooljjkheid.
Maar laat ons daarover niet spreken.
Ik kan mij niet voorstellen, dat ik dat
alles beleefd heb. Het water der groote
meren, de woestjjn, de zon en de maan,
dat alles, wat mjj zoozeer beeide, toen ik
daarginds was, bestaat thans niet meer
voor mij. Ik ben ten uwent, Mjjnheer
Clermont, aan uwe voeten, beste Mevrouw
in eeu overdrachteljjken zin wal te varscaaa,
en thans ken ik niemand anders meer dan u.«
>Denk je nu je leven van vroeger weder
te beginnen?* vroeg Pierre, terwijl hjj den
wjjsvinger dreigend ophief.
»Welk leven van vroeger? Heb ik dan
een leven van vroeger gehad? 't Is toch
wonderlijk! Ik, die mij verbeeldde, regel
recht uit Afrika gekomen te zjjn, na te
midden van de krokodillen grootgebracht
te zjjn...*
Hetgeen je niet verhinderd heefc, aardige
sommetjes te verkwisten op plaatsen, waar
meu zich niet voorniet amuseert,* hernam
Clermont.
»Gij hebt mooi praten, gjj, die u in owe
woning voorniet amaseert. Daar maakt
Mevrouw Clermont muziek voor u, zoodat
ge niet naar de opera behoeft te gaan. Zjj
leert hare keukenmeid koken, zoodat ge
niet hij Bignon behoeft te gaandineeren
Ge zijt wel gelukkig, dat ge met Mevrouw
Clermont getrouwd zjjt, ge kunt u niet ver
beelden, hoeveel geld ge daardoor bespaard
hebt.c
»Steek er den gek maar mee!* hernam
Clermont. >Maar wat belet je, trouwen?*
»Mgne verlegenheid!*
IIR1IWSBLAD
(Naar het FranschJ
Wordt vorvolgcLJ
