SYLYIE.
el Land van (Men en Allena, de Langstraat en de Bomnielenvaard.
M 1375.
Knijpen en kneden.
FEUILLETON.
Uitgever: L.. J. YEELRMAN, Heusdefi.
WOENSDAG 9 JAN.
1895,
Dit blad versehjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderljjke
nmmmers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels SO ct. Elke regel
meer 7*/t ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Yrjjdagavond
ingewacht.
Met geneesmiddelen gaat het als met de
menschen. Nakomelingen van gezeten bur
gers of adeljjke familiën vervallen tot
armoede en worden niet meer genoemd,
personen van laag komaf stijgen tot een
respectable hoogte en leven op aller tong.
Artsenjjen en geneesmethodes van ouden
„adel verliezen hun roep, terwijl andere, van
zeer nederigen oorsprong, in hooge eer ge
raken.
Tot deze middelen in de geneeskunde
behoort de massage of knijpkuur. Tegen
woordig heeft deze vrjjen toegang tot salons,
hotels en paleizen, terwjjl ze nog niet zoo
heel lang geleden in arbeiderswoningen
ten platten lande uitgeoefend werd. Het
kneden en knjjpen was toen een bij baantje
van den een of anderen dorpsautoriteit,
dikwijls van den schaapherder, tot wien
niet alleen dorpsgenooteH, maar ook vreem
delingen de toevlucht namen. In een eng
vertrekje werden dan de patiënten binnen
gelaten om door den wonderdocter getrok
ken, gestreken, geknepen, gewreven te
worden, hoe meer pijn het deed, hoe beter,
hoe harder de leden en beenderen kraakten,
des te beter gevolg had de kuur. Wat deze
stiefzoon van Hippocrates voor onheil
teweeggebracht heeft, is niet te berekenen.
Doch de kwakzalverij heeft van oudsher
het geluk dat haar slachtoffers tot eeuwig
zwjjgen gebracht worden.
Hoe is dan het wonder geschied dat de
massage, de verachte boerendeerne, plotseling j
tot een hofdame geworden is en op ge
slapen van eenig lid, zoekt men instinct
matig door wrijven te verhelpen. Reizigers
vertellen van kneed- en wrijfmiddelen, aan
getroffen bij wilde volkstammen in Afrika
en Amerika, In Hongarije, Finland en 't
Oosten heerscht de gewoonte bjj alle sto
ringen in de voeding, maag en onderljjf
door kneden en strjjken tot werkzaamheid
te brengen. Hoe behageljjk een Turksch bad
is, juist om 't kneden van 't geheele ljjf,
dat er op volgt, is overbekend. Ook de
Grieken en Romeinen wisten deze bjj voeging
van 't bad hoog te schatten.
In de middeleeuwen verloor de massage
haren rang in de geneeskunde geheel, tot
zij ten slotte tot een duitenplaterjj van
kwakzalvers terugzonk. Geleerde artsen
wendden zich met trots af van die duimen-
medicijn hunner boerencollega'sdat was
natuurlijk alles onzin en de gevolgen ten
goede niet meer dan zelfverblinding. Dat
achter deze geschiedenis toch nog een kor
reltje waarheid steken kon, hield men tot
den jongsten tjjd voor ondenkbaar. Af en
toe echter gebeurde het dat een stjjve knie
of een zwak polsgewricht, waaraan de hoog
geleerden maanden lang tevergeefs gewerkt
hadden, onder de handen van een kleer
maker of schaapherder in korten tjjd weer
tot leven werd gebracht. Natuurljjk »bloot
toeval,maar toeval of niet, dergeljjke ge
vallen lieten niet na indruk te maken. Ein-
deljjk is de wetenschap zich weer met de
massage gaan bemoeien en zoowel in ons
land als in Frankrjjk, Zweden Duitschland
>en Denemarken telt ze tal van beoefenaren.
Hare wedergeboorte heeft ze te danken
aan üs.
bjj «chrjjfkramp, vioolkramp en telegraaf-
kramp, ziekten die vroeger den treurigen
roem der ongeneesljjkheid bezaten.
Massage beteekent kneden, doch zegt
slechts ten deele wat men er onder begrijpt.
Het zjjn ook niet alleen de duimen die 't
werk verrichten, zjj worden bjjgestaan en
afgewisseld door de vingerspitsen, knokkels
en de vlakke hand. Zelfs wordt thans ge
masseerd zonder dat de hand meewerkt,
daar bepaalde spierbewegingen ook wel door
bjjzondere machines worden uitgevoerd.
Een geval, waarin de massage met daar
mee gepaard gaande gymnastiek, zeer zelden
te vergeefs te hulp geroepen wordt is het
opwakkeren, tot leven roepen van een arm
of been, hand of vinger. Het is regel, dat
taa een kwetsing of kneuzing, na een urm-
of beenbreuk, wanneer de wond genezen en
het dragen opgehouden heeft, en wanneer
de arm «f het been uit de windselen ont
slagen is, het getroffen lid onmachtig is
werk te verrichten en men weken en maan
den te vergeefs wacht op herstel. Dat is,
vooral voor arbeiders een toestand om wan
hopig te worden. Wordt hierin niet tusschen-
beide gekomen, dan loopt de ljjder gevaar,
het gekwetste lid voor «ltjjd te verliezen;
het is er nog, maar het doet geen nut meer,
't is een last geworden.
Zulke ljjders nu roept de massage en
onderwerpt ze op gezette tjjden aan haar
knijpkuur, aan electriciteit, baden en gym
nastiek en in de meeste gevallen, de ver
ouderde natuurlijk buitengesloten, brengt ze
genezing aan.
Een adjudant rukte toen de galons van
de kepi van den kapitein en verwjjderde
het nommer van het regiment, waartoe hjj
behoorde. Dreyfus riep toen uit: »Ik ben
onschuldig. Leve Frankrijk!*
De menigte riep toen van buiten: «Weg
met den Judas 1* Dreyfus antwoordde: »Gjj
beleedigt een onschuldige! Leve Frankrijk
De adjudant brak toen den degen van
Dreyfus op de knie in tweeën, wierp dë
stukken weg en scheurde het galon van zjjn
pantalon. Daarmede was de droevige plechtig
heid afgeloopen. Dreyfus was geheel ver
pletterd.
Terwjjl de militaire muziek een krjjgs-
marsch speelde, ward bjj, met wankelenden
tred langs de gelederen geleid. Toen hjj het
einde der linie had bereikt, waar de ver
slaggevers stonden, riep hjj uit: »Vertelt
gjj dan ten minste aan Frankrjjk, dat ik
onschuldig ben.c
Toen de gevangeniswagen weg ree l, riep
de menigte: »Weg met den verrader!* Het
gerucht werd verspreid, dat Dreyfus ten
slotte schuld bekend heeft. Dit praatje ver-
eischt echter nog bevestiging.
niet aangenamer of gemakkeljjker gemaakt.
Uit Sleeswjjk-Holstein meldt men, dat
dageljjks aan de Westkust ljjken en groote
massa's wrakhout enz. komen aandrijven.
Dit bewjjst dat menig schip in de Noord
zee is verongelukt.
Een postbode, die brieven in een huis
rue d'Archimède te Roubaix bezorgde, vond
in een woonvertrek de ljjken van vier per
sonen, 3 mannen en 1 vrouw, die bljjkbaar
met bijlslagen waren afgemaakt. Een 5e ljjk
hing aan een der deuren. Bjjzonderheden
over dit vreeseljjk drama zijn nog niet
bekend.
lnken voet geplaatst met de wetenschappe-
lang de wrutpraktnk
lnke heelkunde? j
mocht verheugen
De massage had op haren triomf lang
kunnen wachteD, indien 't haar niet gelukt
ware voorname personen te genezeu. Sinds
ze de Keizerin van Duitschland (Wilhelm
I's gemalin) van verlamming genas, was
haar naam gemaakt. Toen hield ze op kwak-
zalverjj te heeten. Uit de handen van on-
bekwamen in die der geneesheeren overge
gaan, is ze thans een hooggeschat middel
ter genezing geworden.
Wanneer we de geschiedenis raadplegen,
dan kunnen we den oorsprong der massage
tot in de oudste tjjden nagaan. Het is wel
zeker, dat het kneden van zieke lichaams-
deelen tot de oudste heelmiddelen der mensch-
heid behoort. Heeft een kind zich gestooten,
dan haast zich de moeder den buil plat te
drukken met het plat van een mes of de
steel van een lepel. Het. lastige geval van
Door sommige bladen werd medegedeeld,
Zoo hebben we nu weer als een kostbaardat de rijkskanselier v. Hohenlohe zjjn ambt
Mester, die te Amsterdam jaren heelmiddel leeren waardeeren, wat een halve slechts zoude hebben aanvaard voor den
uitoefende en zich leeuw geleden nog als volstrekt waardeloos duur der behandeling van de ontwerpen
Buitenland.
ia een enormen toeloop j veronachtzaamd werd.
uit alle landen van Europa. Vorsten en j
vorstinnen versmaadden 't niet in de wacht
kamervan 't Amstel-hotel geduldig te wachten
tot ze aan de beurt waren en nog nooit heeft
iemand door handenarbeid zooveel schatten j
verdiend.
De degradatie van kapitein Dreyfus.
(11
I
Hjj trof haar in het groote salon aan.
Je jaloezieën waren neergelaten om het er
Qa, koel te houden, de schilderjjen prijkten aan
te wanden, de spiegels weerkaatsten het
einige licht, dat er in de zaal doordrong,
!t i hier en daar deed een zonnestraaltje,
it door een klein gaatje heengeslopen was,
e kleuren van den regenboog op het kristal
j,e voorschjjn komen. De wit geverfde houten
7stoelen, met tapjjtwerk van Neuilly bekleed,
waarop bloemen op een parelgryzen grond
gewerkt waren, droegen het hunne bij tot
dien indruk van bjjna ijskoude frischheid.
Het was eene plaats, geschikt om er ernstige
zaken te behandelen; niets, behalve de
Weinige zonnestralen, sprak daar van jeugd
cn van leven.
Men zou gezegd hebben, dat Sylvie eene
bestraffing verwachtte. Zjj leunde met hare
Eene talrijke menigte was gisteren reeds
f in den vroegen ochtend bjjeen voor het ge-
Edeler echter waren de schatten, door de bouw der »Eeole Militaire* op het Fontenay-
heelkunde uit Mesgers behandeling geoogst, plein, teneinde de aankomst af te wachten
Wanneer 't te doen is om opeenhooping van den veroordeeluen kapitein Dreyfus,
van vocht te verdreven of zwakke lichaams- Op het voorplein waren eenige detachementen
deelen tot werking te brengen, is de massage van het Parjjsche garnizoen, tot alle wapenen
een uiterst doelmatig middel bevonden om
in 't eerste geval het vocht te verdrjjven en
in 't tweede de stofwisseling in de verstijfde
leden te herstellen. Bjj verstuiking, rhuma-
tismus, verkrommingen, hoest, zenuwpjjnen,
kramp verleent ze goede hulp. Hoogst ver
rassende gevolgen heeft men van haar gezien
zwjjgend af, wat Mjjnheer Clermont tegen
haar zou zeggen.
«Beste meid,* zeide hjj, terwjjl hjj naar
haar toe ging, «ik wilde wel eens met je
spreken
Zjj wendde het hoofd een weinig af.
»Dat weet ik,zeide zij, »ge wilt mg
beknorren.*
Clermont kon zich niet weerhouden,
«ven te glimlachen.
Generaal
j tegen de omwenteling en op de herverming
der belastingen. Eene welkome gelegenheid
om zich te gaan verdiepen in de vraag wie
de opvolger van Hohenlohe zoude zjjn
Graaf Philip zu Eulenburg had de meeste
stemmen maar aan deze praatjes wordt
alle waarde ontnomen door de verzekering
van v. Hohenlohe dat hjj zich geenszins
beschouwt als tjjdeljjke plaatsvervanger van
zjjnen toekomstigen opvolger. Iedereen kon
trouwens wel begrjjpen, dat Hohenlohe niet
alleen daarom het ambt van rjjkskanselier
Darras heeft aanvaard om het twijfelachtig genoegen
j te kunnen smaken van de verdediging der
William Lippert uit Hamburg, vroeger
een der grootste kooplieden in de Kaap
kolonie, is te Cincinnatie gearresteerd en
reed» naar New-York gezonden, waar hjj
zjjn uitlevering verwacht. Lippert was een
der directeuren der Union-Bank in Kaap
stad. Zjjn op naam der bank gedane ver-
valschingen bereikten een som van 120.000
pond sterling (1.440.000 gulden.) In Aug.
1890 staakte de bank haar betalingen met
een passief van 6 millioen gulden. Lippert
vluchtte. Vier jaren lang ontdekte men zjjn
verbljjt niet. Toen de Engelsche consul on
langs te weten kwam, dat Lippert zich te
Cincinnatie bevond, zond hjj er geheime
politieagenten heen. Deze gelukte hetsrwerli"
hem te ontdekke
A. Laird aange on.en.
saris erkende Lippert de gezochte persoon
te zijn.
In Rusland tracht men van sta?-'. v
het misbruik v u sterven ufger; in
gaan. In een officieel blad worden de bjj
zonderheden van een plan medegedeeld,
waarmede 'men in de vier oostelijke pro
vinciën van het rjjk de proef zal nemen.
De verkoop van sterken drank w-
staatsmonopolie genu kkt, niet met h
om de schatkist .«ven, maar alleen om
h -en. Aan «en sprei-
aal op te flouted wordt opgedragen
het oppertoezicht te
quaestie en het volk uit v
houden door het scheppen van andere pu
blieke ver makel j khel n.
behoorende, opgesteld,
voerde het commando.
Toen Dreyfus verscheen, zeide de generaalontwerpen op de omwenteling en de tabaks-
Alfred Dreyfus, gjj zjjt onwaardig de I belasting. De toch reeds zoo zware taak van
wapenen te dragen. Volgens de wet ver-den rjjkskanselier wordt echter door het
klaren wjj u vervallen van den militairen feit dat nu reeds gissingen naar zjjn ver
rang.*
moedeljjken opvolger de ronde doen, waarljjk
»Dat wil
»maar erken
diend hebt.*
Dat zie ik
ik
gfl
«Ik wil niet trouwen,* zeide Sylvie «Je dient toch eene keuze te doen,* zeide
kortaf en zonder de oogen op te slaan. Clermont. «Verklaar je nader, Sylvie; ik
«Maar je hebt Jacques Debrancy zelf spreek nu al een kwartier lang met je, en
uitgenoodigd om ons hierheen te verge- wij zjjn nog niet verder gekomen.*
zeilenJe kunt niet ontkennen, beste Sylvie vatte eensklaps moed.
meid, dat deze uitnoodiging, nadat hjj je «Ik wil niet, dat Jacques heengaat,*
den geheelen winter het hof gemaakt had, zeide zjj, zonder haar pleegvader aan te
bjjna eene verbintenis was om je hand.kjjken, maar toch op een beslisten toon.
De «Times* verneemt uit Peking, ld. 6
dezer
De Chineesche gezant, die naar Japan
gaat, heeft gisteren eene afseheidsau
bjj den Keizer gehad. Japan weigert
wapenstilstand. De Amerikaansche ge.
gelooft, dat de onderhandelingen op niets
zullen uitloopen Japan vt
sluiten, dan nad i
heeft.
Binnenkort zal een dage' jjksche postd
worden ingevoerd iusschen Southampton en.
New-York.
wel erkennen,* zeide hjj; schrikten blik.
dan ook, dat je het ver
niet te weigeren, als hjj die vroeg?*
Sylvie sloeg op haar pleegvader een ver-
»Ik draag hem zeer veel genegenheid toe;
zjjn gezelschap is rnjj aangenaam, on ik
eerste gelegenheid vind om daarover met je
te spreken, ik h m v» de i
gewend, je door een huwelgk
zien. Je bent in' zeker opzicb
ik zou zoo gelukkig geweest zjjn,
Jacques tot ecl ioo uadt. Als
wjj oud geworden waren, zouden wjj in u
den familiekring gevonden hebben, dien het
noodlot ons ontzegd heeft
De stem van Pierre Clermont verried
I weet inderdaad niet, hoe ik het zonder hem eenige aandoening; hjj zweeg en keek pein-
er in, dat ik het stilzwjjgen bewaar, als ik
geen lust heb om te praten?*
«Ik zou veel kunnen antwoorden op
deze erkentenis van je rechten,* hernam
Clermont, «maar het beknoptste handboek
over wellevendheid zou je daat omtrent
evenveel kunnen zeggen als ik; het is trou
wens niet daarover, dat ik je wil spreken.*
De heftigheid van Sylvie kwam eensklaps
tot bedarenzjj zat daar met een gebogen
hoofd en met een doodsbleek gezicht.
«Ik wenschte eens met je over je toekomst
eene hand op de piano en keek naar den te spreken,* zeide haar pleegvader, terwjjl
kant der deur in eene schier aanvallende hjj naar zjjne woorden zocht, die hg met
houding, gereed om slag te leveren. Toen moeite wist te vinden. «Je hebt iu den
zg Clermont zag binnentreden, boog zij bet loop van den winter verscheidene huwehiks-
hoofd en beefde hare hand. Zjj verliet de aanzoeken feebad, je uebt die alle afgewezen,
piano om op een kleinen lagen stoel, die Jo hadt daarvoor zeker wel goede re-
daar stond, plaats te nemen, en wachtte denen
«Ik heb alle reden om te gelooven,* ver- zou maken.* jzend voor zich.
volgde MjjnV.eer Clermont, «dat gjj het nu j «Weluu!* riep Clermont uit, «wat is er? «Zou dit huwelgk u gelukkig maken?
niet in!« riep Sylvie ge- zjjt, die hem door eene zonderlinge gril meer voor een gelukkig huwelijk noodigWenscht ge, dat het tot stand komt?*
meljjfe uit. «Waarom zou het mg niet vrij - j verhindert, dvzen stap te doen.... Zeg Sylvie antwoordde hierop niet terstond, zeide Sylvie met warmte. «Kan ik u daar-
staan, somber of vrooljjk te zjjn, al naar- j ui jj eens, Sylvie, heb je eenige reden om
dat mjjn humeur is? Wat berispeljjks is Mjjnheer Debrancy te weigeren?*
mg voor,
Zij bleef zwjjgen.
«Mag je bem niet ljjden?*
Zjj knikte even met het hoofd. Clermont
glimlachte.
«Ik dacht wel, dat jv hem mocht ljjden,*
zeide hjj. «Menschen, die men niet mag juistheid zal weergeven?
«Ik weet het niet,* hernam zjj na ver-mee dan eenige vreugde verschaffen? Ach,
loop van eenige oogtnblikken. «Het komt beste papa, als ik had kannen denken, dat
dat
jfffl
Wilt ge het dan
lgden, behandelt men zóó niet. Geef je hem
dus de toestemming, vandaag nog om je
hand te vragen?*
«Neen!* zeide Sylvie, terwjjl zij opstond.
Zij wilde het salon verlaten, maar hij
hield kaar terug.
Dat is de scherts toch wat al te ver ge
dreven,* zeide hjj op een gestrengen toon.
«Dan zal ik uit uw naam aan Jacques
Debrancy meedeelen, dat je zjjne hand be
paald weigert, en dan zal hg het kasteel
onmiddelljjk verlaten.*
Zg bloosde en aarzelde.
het wenschtet!
Het was voor haar zeker eene moeilgke bepaald?*
zaak! En kan men van een meisje, dat nog «Zeker!* antwoordde hg.
geen achttien jaren telt, ook wel vergen, «Welnu, dan neem ik hem tot echtgenoot,
dat zjj de gevoelens van haar hart met O, papa, gjj zyt mjjn geheele leven lang
uiyn leidsman geweest; ik kan slechts door
«Luister eens!* zeide Clermont. «Als je uwe oogen zien; wat gjj wilt, wil ik
mjjn armen vriend door eene gril of uit. «Gelukkig, dat je er eigenijjk juist zoo
lichtzinnigheid weigert, dan kan ik je ver-] over denkt als ik,« zeide Clermont glim-
zekeren, dat je nimmer weer zulk eeu echt- lachend. «Je zult je er echter aau moeten
genoot zult vindeu. Hjj heeft een voldoend gewennen, liever door de oogen van Jucques
fortuin, en bovendien is er niets, dat je zou dan door de injjne te kjjken.*
behoeven terug te houden: ik sta je voor] «Dat nimmer!* zei de blik van Sylvie;
zjjn karakter inik behoef je niet over zyn maar Clermont daeht, dat hjj wist, wat zulk
uiterljjk en over zjjne opvoetÜDg te spreken, een nimmer in den mond van een jong
want je hebt beide leeren waardeeren meisje beteekent, en vergenoegde er zich
lp één woord, ik hond van iiem sedert zijne'nice, even te glimlachen,
kindsheid Inderdaad, Sylvie, en het i
verwondert mg, dat ik vandaag voor de (Wordt vervolgdj
Naar het Fransch.)
