Hel Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Uit vroeger dagen. SYLVIE. FEUILLETON. Uitgever: L. J. /EERMAN, Heusden. M 1385. WORNSDAG 13 FEBRUARI. 1895. v 1 voor Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderlijke ntmmtrs 5 cent. Advertsntiën ran 16 regels SO ct. Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Adyertentiën worden tot Dinsdag- en Yrjjdagavead ingewacht. We viD .;orm yan tegen stand der gezellen in die ambachten, die gedreven werden in den trant ran onze industrie waar één meester een groot aantal meeretïdnelg y«huwd* arbeiders tegenover zich had, in de woiweverjjen en bouwkunde. In Engeland verlieten in 1350 de wevers hunne werkplaatsen oui dat hun 't loon te min voorkwam tot levensonderhoud. Dat zelfde geschiedde ook omstreeks dien tijd in ug •-■■■■ goed georganiseerd dar de meesters gedwongen werden 't loon te verhoogen en in baar gsld uit te Malen. 0°ze zege werd zoo gemakkelijk b*h«aid, dat men 't in 1363 nog sens beproefde, alweer met goeden uit- waarna het loon dat des meesters zeer nabij kwam. Ook d» bontwerkers te Straatsburg be- sorgden hanae meesters in de 15de eeuw menig cnrisïig nar. Dit handwerk was een dar bloeiendste en voordeeligste, doch 't pdukte slechts weinigen tot 't meesterschap p te klimmen, duar de bontwerkers niet leen pe' en bewerkten maar er ook handel in dreven, waartoe een groot kapitaal ge vorderd werd. De gezellen in grooten getale uit alle deelen van Duitschland te Straats burg te zaaien gestroomd, hai..: i vele middelen, waardoor thans nog de werk stakers hun invloed trachten te versterken, in den ouden tijd terugvinden. Een van deze is de algemeene verachting en bestraf fing zulker gezellen, die ontrouw worden aan genomen besluiten. In Constanz hadden 'n T:-i loop der 15de eeuw de snjjdersge- ik in weerwil van de verordeningen vele maatre^tvGi.es'mQraf'n tegen den raad hun ner meesters en tegen hen gericht en zonden ze naar de naburige plaatsen afgevaardig den om de kleermakers te waarschuwen niet in dienst te komen bjj de verlaten meesters. Gaat men de osrraken na dezer bewegin gen dan vindt men dat hoofdzakelijk het 8trevs2 der knechts daarop gericht was de onderworpenheid aan de meesters om te zetten in een contract. Ook de loonrraag speelde in dien tjjd reeds een groot» rol, zjj het dat de gezellen zich verzetten tegen loonsverlaging, zjj het dat ze loonsverhooging eischten. Doch ook andere gronden vinden we, di8 ook bjj de Engelsche werkstakingen van den jongsten tjjd op den voorgrond treden. Dat zijn de herbaalde pogingen om nieuwigheden in te voeren, waartegen de voorbijgaande ojlossing roemen hoort van den ouden kamp usschen kapitaal en arbeid, zoo hoede men ich dus deze rust als een gezonde aan te zien. Aan kamp en twist ook toen geen gebrek. Twee punten zjjn het vooral waarin de arbeidersstand van heden zich van zjjn voorganger uit de middeleeuwen onderscheidt, n.l. in de groo- tere onvastheid zjjner stelling en in de ver anderde sociale verhoudingen. TTroeger had de gezel aan den tafel zjjns m* iters dikwijls een smalle plaats en een scbrale kost, doch hjj vend toch altjjd een plaats en wat te «ten. Heden is zjjn loon zeker hooger dan vroeger, doch hg weet niet of hjj morgen nog iets verdienen kan. Hjj leeft van de hand in den tand. Terwjjl vroeger zjjn positie een wsttelgk gewaar borgde was, hangt ze in onze dagen af van de zwenkingen der markt en den strjjd der stormachtig, een streven, de som der stof- feljjke en geesteljjke goederen en het aan deel daaraan voor de verschillende klassen te vermeerderen. Hopen we dat dit streven steeds in harmonie big ven moge met den waren vooruitgang van het menschelgk geslacht. Buitenland. Uit geheel Europa big ven de berichten omtrent felle koude aanhouden. De ver wachting, dat zachter weer zon komen, is bljjkbaar niet verwezenljjkt, ook niet in het Zuiden. Zoo verneemt men uit Midden-Rusland voo i»re:A van sneeuwstormen, die ten ge volge 1 !<jn cat Ten in de sneeuw bljjven stek ai. Op de Ion os kor Brest liep een posttrein op zulk een in de sneeuw over- wintereaden goederentrein, met het gevolg concurrentie af. Es EOg grooter onderscheidt dat de locomotief «n een waggon van den gestremd; voor den handel van Antwerpen zeker een zware ramp 1 Nooit, zoolang den oudsten zeelieden heugt is de toestand der Schelde door de jjsmassa's voor de scheepvaart zoo gevaar- ljjk geweest als thans. »De boot »Noord- land< van de Red Star Line heeft de haven verlaten, ea dank den kolossalen afmetingen en den buiten gewonen machines, kon zjj Vlissingen bereiken, waar de mail en de passagiers aan boord zouden gaan. De dienst der Great Eastern (Antwer penHarwich) is gestaakt en gaat nu via Ostende. Al het bovengemelde beteekent echter nog niets volgens de >Pall Mall*. In dit blad toch lezen wjjLonden overtreft alles. Verscheidene tnenscheD zjjn er doodge vroren. Geen wondw waarljjk bjj 29 en 34 siden vorst. Ja Derbyshire en Leicesters hire n thermometer 42 tot 44 graden en in Norfalk moet de ellende vreeseljjk zjjn, terwgl de vogels er bjj duizenden dood vallen. Voor bet verst sedert jaren zjjn dB haven en de dokken van Lei tb dichtgevroren, In de Vereenigde St'<ten ziet het ar even eens treurig ait; te New-York vreest men voor een hsvigen sneeuwstorm komend van scholen in Nebraska bestaat in de sociale verhop dingen. Vroeger posttrein alsmede drie waggons van den kon wel, geljjk we sagen, strjjd ontstaan goederentrein beschadigd of vernield werden, tnsscben meesters en gezellen, öcch deze Menscbenlevens zjjn er gelukkig niet te ontaardde niet in een klassestrjjd, dewijl betreuren. de arbeider en zjjq werkgever tot dezelfden In de Russische hoofdstad weet men van stand behoorden, in dezelfde werkplaats met de kou note te praten. Dat bljjkt vooral gezellen gekant zjjn; hun het recht vanjdezelfde werktuigen arbeidden. Het arbei- Uit een s>ededeeling in een gemeentelijk voor een hevigen snee vereeniging te betwisten en hun persoon- derstype van heden staat bensden dat van orgaan, dat, goodra ds thermometer meerhet Rotsgebergte, e Ijjke vryheid te beperken, wat dikwjjls nit-j den rroegeren gezel, terwgl de meester zich dan 45 gr. wgst^lfefl:Nbewfinerii gesloten, de zaken s^aaa u, Ie l eien gekreten werd als aantasting der eer van zeer ver boven de meesters van vroeger heugljjk feit zal worden kennis gegeven*0» ^•zen(le'1 di-r^o orage omen. den gezellenbond. i verhaven heeft. Door zjjn opvoeding, zjjn door blauwe vlaggen aan alle brandsignalen. Zeker is het dat de gezellen een hard lot positie, zjjn manier van leven behoort hjj Uit Triesr, komt het bericht eenar ijskoud». Later ont*£ng«a ene tea roe ens derschap gesticht., in den aanvang met een droegen. Het gemeenschappelijk gevaar deed tot een andere wereld dan die zgner arbei- bora, die tal van ongelukkeu te land en te de Rgn tot Aa£t3.»nn8 to vroom en kerkeljjk doel, doch in 1423 ge- den meesters hun bgzondere belangen ver- ders; zjj verstaan elkaar niet. Tusschen water veroorzaakte. Een hevige storm woedde, Uit Bingea wordt gAfl raakte dsze in heftigen strjjd met de mees- gsten en dreef ze tot samenwerking. Toen heeren en knechten bestaat een voortdurende in de provincie Syracuse; verscheidene jvan °WW1 in 1400 de smidsknechts in denrEisas ge- oorlogstoestand, met slagen, overwinningen stroom en traden buiten hun oevers en ette-,™*0*" V meenschappeljjk optraden, liepen ook de en nederlagen. En het beeld des oorlogs ljjke woningen stortten in onder den sneeuw- j Uit Rjjssel komt het bericht, meesters te hoop, lieten door de justitie ds is ts meer volkomen naarmate hst getal last, dien zjj te toreen hadden. Geen wondermenschen zjjn doodgevroren, la knechts opvangen en zweren voortaan zich der arbeiders grooter is, die aan één persoon dat tal van menschen gewond werden enwoeden hevige sneeuwstormen. De ne onderworpen te betoonen. Een geljjk lot ondergeschikt zjjn. Terwgl de vroegere be- een groot aantal schepen in de haven van j hchfc dicht op enkele plaatsende ongeveer ondergingen de kleermakers te wegingen nauweljjks een honderdtal arbei- Syracuse de wjjk hebben genomen. Colmar, die in 1619 een vereeniging ge- ders geljjk omvatten, vereenigen zich thans j Ook uit Frankrgk, met name uit de sneeuwstorm over Parjjsin sommige straten sticht hadden en het werk staakten, doch met behulp van de gemakkeljjke vervoer-Vogeeztu, komen bericht j v wnuW-1* daarde-;' si verkeer g>- daar ze buiten hun woonplaats geen werk middelen vele duizenden. Terwjjl ze vroeger jstox Nabjj Haut«s Hui* ine*. ver vonden en hunne middelen ontoereikend tot één stad beperkt bleven, of hoogstens! ters, die daarmee eindigde dat de gezellen de werkplaatsen verlieten en onder groot lawaai uitweken naar Hagenau, waar ze wel in onderhandeling wilden treden. Die strgd herhaalde zich in 1473. De meesters schgnen toen nieuwigheden ingevoerd te hebben, die in strjjd waren met de aange gane conditiën. De gezellen trokken weer naar Hagenan, alwaar ook nit omliggende plaatssn ontevredenen samenkwamen en toen gebeurde wat thans nog plaats vindt, dat de gezellen hun broeders stakers waar schuwden de nog leege plaatsen in te nemen. Een voorbeeld van macht welke de ge- zellenbond ontwikkelde, geeft ons de strgd waren, hun superieuren om vergeving smeek- tot enkele nabjj gelegen plaatsen, grijpen ten en weder in genade werden aangenomen, ze in onze dagen wjjd om zich heen, ver- Slechts onder bjjzonder gunstige omstandig- ontrusten in toenenende mate stad en land, heden gelukte het den werkstakers hun ja, dreigen, geljjk verkeer en industrie zelf, doel te bereiken, wanneer ze n.l. in het vak internationaal te worden, der smeden tegen het Domkapittel te Maag- onmisbaar waren of wanneer de stadsraad Niets nieuws onier de zon dus, ook met denburg in 1600. Door hun bedreiging het hun welgezind was en ze tegen de meesters het oog op de w»rkstakingen. Den geest werk te zullen staken, »den hamer neer te ondersteunde of ook wanneer een enkele van onrust en strgd vinden we ook in leggendwongen ze het kapittel niet alleen meester uit lust naar intrigeeren ze in 't vroeger eeuwen. Eet tjjd, waarin 't mensch- toe te geren maar nog bovendien tot een geheim begunstigde. dom volmaakt teireden en gelukkig was, bizondere gift van honderd tbalers. Het kan ons niet verwonderen dat we Wanneer men het gilde wezen der 14de vinden we in 't verleden niet. Van oudsher en 15de eeuw niet met onrecht als een vinden we zjj 't onmerkbaar stil, zjj 'fc (21 >Let toch op de paarden, Sylvie zvide bjj met eene stem, die gebiedender dan ge- woonljjk klonk. Zjj hoorde h«m niet, en bovendien was zjj haar tweespan niet meer geheel meester. Jacques keek haar aaa, gereed om haar de leidssls uit ds handen te nemen, zoodra zjj haar verlangen hiertoe te kennen gaf. Maar de stem van Clermont had bjj Sylvie een van die aanvallen van hardnekkigheid doen ontstaan, waarin zjj liever het uiterste zou willen wagen dan zich voor overwonnen te verklaren. Jacques, neem de leidsels zeide Pierre op een toon van gezag. De jonkman aarzelde en boog zich naar voren om Sylvie aan te kg ken; maar haar oogen waren strak op de paarden gevestigd en hare handen aan de leidsels vastgeklemd, zoodat zjj big kbaar niet den minsten lust had om te zwichten. vWilt ge ze aan mjj overgeven?* vroeg Jacques op een goedhartigen toon, >om mij gphoegen te doen?* Sylvie keek hem met een spgtigen blik aan en wilde hem juist de leidsels over gaven, toen een hevige schok het lemoen van het rjjtuig deed breken, dat op den weg neerviel en tegen het eene paard aan kwam, zoodat het begon te steigeren. >/jj zal ons allen nog in 't ongeluk storten!* riep Clermont uit. Het rjjtuig werd nu met «ene vebazende kracht voortgetrokken door de verschrikte beesten, die niet meer naar het gebit luis terden. Mevrouw Ramey gaf' een gil. Amélie zeid<? niets: terwjjl zjj zich krampachtig aau de bank vastklemde, keek zjj baar man aan, die woedend was opgestaan om de teugels aan de handen van Sylvie te ont rukken. Hjj werd door Jacques voorkomen deze had zich daarvan bij den eenten schok meester gemaakt en hield ze stevig vast. Sylvie bleef onbeweegigk zitten, met strakke oogen, alsof zjj niets vóór zich zag. 0*der de krachtige hand van Jacques, geholpen door een steile helling, die hun woldra den lust. benam om hard te loopen, kwamen de paarden tot bedaren en ver minderden hunne vaarteenige oogenblikken daarna kwam de break op een mollen zand weg, waar de wielen zich niet dan lang zaam konden voortbewegen. XII. »Je hebt je flink gehouden, Jacques,* zeide Clermont, terwjjl hjj uit het rijtuig sprong om de schade op te nemen, »je hebt er verstand van, met paarden om te gaan.* M vrouw Ramey wilde in jammerklachten losbarsten. »Zeg maar nieti,* zeide Amélie, terwgl zjj haar bjj den arm greep; >zjj is er erger van ontsteld dan irjj.< Inderdaad bleef Sylvie onbeweeglgk op hare plaats zitten, met hare handen kramp achtig ineengewrongen. »Ga maar in den break,* zeide Clermont tegen zijne pleegdochter>ik zal je plaats wel innemen.* Zij voldeed hierian zonder tegen te strib belen, terwjjl de beide heeren, zoo goed en zoo kwaad al het ging, het gebroken lemoen herstelden met befcolp van da touwen, die in een rjjtuig ten platten lande nooit ont breken. De ontstelde dieren werden door vriendelgke woorden en liefkoozingen tot bedaren gebracht, en men keerde naar het kasteel terug. Clermont gaf de teugels zelf aan den stalknecht over «n ging toen naar het salon. Hg dacht er allen bgeen te vinden, maar ieder had zich naar zjjne kamer begeven om wat van de ontsteltenis te bekomen. Hg wilde het zeltde doen, toen hij zgn# pleegdochter zag binnentreden. Zjj zag er doodsbleek uit, hare lippen beefden, zjj had haar hoed nog op en haar nauwsluitende» mantel nog aan, zoodat zjj er nog kleiner en nietiger dan gewoonljjk uitzag. Met haastige schreden ging zjj naar Clermont toe, legde hare hand op den rug van een stoel en keek hem met en strak- ken blik aan. Zij wachtte eenvoudig, tot dat hg haar veroorloofde, te spreken. >flet heeft niet veel gescheeld,* zeide hjj, volge der koude en ontberingeu Met moeite gelukte het de nog levende vrouw, die blind is, weder in het leven terug t« roepenzjj had bjjna twee dagen bjj het ljjk harer zuster gezeten, wachtend tot de dood ook haar uit haar ellende ver lossen sou. De vaart op de Schelde is nu geheel BPP D« uitspraak in het. anarchisteuproces t j, WMM "T.ond' rrm"m g<",ar"'d<Luik .1. volgt: Mffll.r ea We.tla.np ejjn 'f"1'""* Te™orieeM tot, leeenelengen d-.ng.rMd, eaeeawd. Toen het getakte h«r te hulp te jur dwMgMWd) komen, had een harer reeds den geest ge-' Vossen tot vier jaar gevangenisstraf, Wilke geven en was de andere stervende, tenge- j s I en Schlebaeh tot drie jaar, jufrouw Sehle- bach tot zes mt.. ni A /0- blanc, Verbist, Jooris en ge sproken. Uit Berljjn wordt gemeld; In den Rjjksdag is een interpellatie over de ramp van de >Elbe< aangekondigd in den vorm van een vraag aan de regeering, mededeelen en hem tevens mjjn leedweien daarover te kennen te geTen.* Zjj boog het hoofd voorover om niet te laten bljjken, dat hare oogen lich met tranen gevuld hadden. Het speet haar inderdaad, dat zjj aan Jacques deze teleurstelling moest aandoen. Clermont stond als aan den grond ge nageld en trachtte de reden van dit onver wachte besluit uit te vorschen. >Maar,« zeide hg, >wat is de oorzaak hiervan? Is Debrancy niet iemand, die je achting en je liefde waardig is?< Dat is hg zekerik heb hem lief en ik acht hem, en ik verzoek u, dit tegen hem te zeggen maar ik kan toch niet met hem trouwen.* Zjj hief het hoofd een oogenblik op en liet het terstond weder zakken. Clermont wist niet, wat hjj zou zeggen. >Het is eene dwaasheid,* zeide hjj einde- ljjk; >je treedt je eigen geluk met roeten, en het zjjne bovendien Hg zal er zich wel in schikken, hoop ik, want hg verdient het, en ik wensch hem alle mogelgke g«luk toe. Ik heb hem uit den grond mjjns harten lief, ja, dat zweer ik u.« Welnu, waarom?...* Zjj keek Clermont aan met dien zonder lingen blik, die hem reeds zoo dikwjjls schrik bad aangejaagd. »Ik ben niet goed genoeg voor hem,* zeide zjj, »of je hadt ons allen een ongeluk doen krjjgen, en dat alles om het ellendige ge noegen, mg te tarten »Neen,« zeide zjj zeer zacht, terwgl zjj met het hoofd schudde, maar zonder hare oogen van hem af te wenden. >Hoetoo neen?* »Ik weet, dat ik u eeu ongeluk had kunnen doen krjjgen; daarop antwoordde ik niet neenmaar het was niet om een ellendig genoegen. Ge beschouwt mg als koppig, pa; maar dat ben ik niet, wel een weinig onvoorzichtig.* »Het gaat te ver, wanneer je onvoor zichtigheid het leven kan kosten »L)at weet ik, pa, en ik heb er spjjt van.* Zjj bleef hem aanstaren met dat kalme gtlaat, dat Clermont nog meer verbitterde. Op zjjne beurt vestigde hjj de oogen op haar, en plotseling werd de trek van ontevreden heid, die er over zgn gelaat verspreid lag, vervangen door eene droetheid, die hg echter terstond overmeesterde. »Ik ben hier gekomeü,* hernam het meisje, terwgl zjj hare beide handen nog aldoor aan den stoel, die voor haar stond, vastgeklemd hield, >ik ben hier gekomen om u te zeggen, dat ik rjjpeljjk over de zaak heb nagedacht, en dat ikvast besloten heb, niet met Mjjnheer Debrancy j te trouwen.* >Sylvie!« riep Clermont verbluft uit. »Ik ben er vast toe besloten,* herhaalde zjj»maar daar ik veel van h»m houd en daar ik denk, dat dit hem misschien verdriet zal doen, verzoek ik u, hem dit te willen ÜJWSBIA» yTOT. (Naar het Fransch.J Wordt vervolgd.}

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1895 | | pagina 1