el Land van lieusden en \llena. de Lanplraal en de Bommelerwaard. DE GEMBERPOT Aan onze Lezers! Vermomde Bedelarij. FEUILLETON. Uitgever: U. J. YEERMAH, Heusden. M 1402. •WOENSDAG 15 MEI. 1895. FRANK E. STROCKTON. (2 IfllllWSBIAO VOOB Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsveihooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 7% ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. tusschen de deur en den drempel te zetten, öf door binnen te komen en andere mid- Onze Amsterdamsche correspondent schrijft, delen weten ze wel zoolang aan te houden, d.d. 14 Mei: tot eindelijk aan hnn bedelzucht voldaan 't Zal U vreemd voorkomen dat ik U wordt door hun één cent of een paar centen nog niets over de Tentoonstelling te geven. Daartegenover helaas, staat ons schrijfdoch door een verzuim bij de aan- strafwetboek machteloos, wel bevat ditstrenge vrage van een persdiplomaontvang ik dit j bepalingen tegen bedelarij in het openbaar, laatste eerst heden. Ik hoop U dus spoedigmaar juist die vermomde bedelarij kan het op de hoogte te brengen van wat daar te koop is. Dit kan ik alvast zeggendat ze nog lang niet is wat ze beloofd te worden en t ieder geraden is een eventueel bezoek nog wat uit te stellen. Wij stellen ons voormet onze lezers in verschillende artikelen de Tentoonstelling in al zijn onderdeelen te bezoeken.) DE REDACTIE. niet strafbaar stellen en wel daarom niet, Het is in den tegenwoordigen tijd een vrij algemeen gehoorde klacht, dat toch de belastingen zoo hoog worden opgevoerd, zóó hoog, dat het voor velen, met het oog op de tijdsomstandigheden, vaak moeielijk wordt alles te betalen. Zoo brachten ons de laatste jaren de vermogens- en de bedrijfs belasting met hunne ingewikkelde formu lieren, welke behoorlijke invulling aan zeer velen heel wat hoofdbrekens gekost heeft en tengevolge van de invoering daarvan is eene andere n.l. de patentbelasting van het tapjjt verdwenen. Door sommigen is die afschaffing van gaoscher harte toegejuicht, terwijl ze door schermd wordt. en liepen naar den maire, die de kist Dit is ook begrepen door het bestuur der liet opgraven, maar niet openen, omdat er Utrechtsche provinciale vereeniging van bur- geen gerechtelijk bevel daartoe gegeven was. gemeesters en gemeente-secretarissen, dat, Slechts werden er luchtgaten in geboord, maatregelen wenschende te bevorderen tot? Om 12 uur maakte men de kist toch maar weriug van vermomde bedelarij, aan alle opeD, en zag men de vrouw de oogen openen gemeentebesturen in de provincie Utrecht en weer sluiten. Om half zeven kwam er een exemplaar heeft toegezonden eener door een dokter, die den dood constateerde, welke die vereeniging samengestelde verordeningvolgens hem niet meer dan vijf of zes uur op het venten, waarvan de hoofdinhoud is, j tevoren was ingetreden. omdat het hoogst moeielijk zou zijn om dat niemand voorwerpen of waren van welken j j i L 11 i i j u c i De Parhsche rechter zal in een eigen voor ieder speciaal geval een bepaalde grens aard ook aan den openbaren weg ot langs i 6 ;j j r aardig geval hebben te beslissen. Een En- te trekken tusschen werkelgke negotie ende huizen mag te koop aanbieden ot venten, negotie in schijn. Wat is het vooral in dezen tijd van het jaar, nu men in bijna ieder huishouden druk aan de schoonmaak is, niet hinderlijk en lastig en oponthoud veroorzakend, wanneer er telkens en telkens weer naar de voor deur geloopen moet worden om zulk een schijnkoopman met goed fatsoen weer kwijt j komen de voorwaarden en bepalingen, waar- te raken en het is dan ook niet te verwon deren, dat in vele huishoudens de vaste regel bestaat om, voor en aleer men de voordeur opent, even te zien, wie er voor staat en voor het geval, dat het zulk een jgelschman had zijn broeder, die tijdens de zonder voorzien te zijn van een bewjj° van j j ircis overleden was, in Frankrijk laten ver vergunning, af te geven door den burge- v branden en nam de urn met zich mede meester. Deze vergunning wordt dan schriftelijk en hetzij voor een bepaalden tijd, hetzij tot wederopzeggings toe verleend, natuurlijk onder beding, dat stipt zullen worden nage- onder de vergunning is verleend. Wanneer de politie er naar vraagt, moet door hem, die van de vergunning gebruikt maakt, het bewijs dadeljjk vertoond worden. naar Engeland. Bjj aankomst aldaar bleek evenwel dat de urn gebroken en de asch verstrooid was. De Engelschman eischt nu van het spoorwegbestuur 200.000 fr. schade vergoeding op grond dat zijn broeders iasch hem zooveel waard is. In het kamp der Duitsche vooruitstre- venden heerscht groote vreugde, nu de Umsturzvorlage begraven is. Begraven kan Prins Bismarck ontving Zaterdag jl. eene deputatie van vereerders uit Westfalen, on geveer 3000 personen sterk. De fabrikant Schulz hield eene toespraak, welke door den oud-kanselier w»rd beant woord met eene rede, waarin hij de ver diensten i\ r W stfaiors, bjj de totstand brenging van Duitsehland- eenheid her dacht. Met een loch voorden keizer m de Westfaler.- -indigde Bismark zjjne ede. Nadat de g i iken, welke de Wost- falers meebracht?*! waren overha digd, keerden de bezoekers in een aantal ti.ra- treinen naar lam'-nrg terug. De berichton betreffende tien toestand up het eiland Cuba blijven nog even tegen strijdig. De Spaansche regeering verklaart steeds, op gezag van de telegrammen, welke te Madrid van maarschalk Martinez Campos worden ontvangen, dat het eifids opstand op handen is. Van eene schikking wil de maarschalk niets weten, maar hjj eischt volledige onderwerping, geljjk door hem ter kennis is gebracht van de leiders der oproerige beweging. De maarschalk acht zich sterk genoeg, om dezen eisch te kunnen handhaven. Aldus luiden de berichten uit Madrid. j boden is. jEn in tegenstelling met de bekende be-j Daarentegen houdt de »New York H raid* Met eene geldboete van hoogstens f 25 j wering, dat van de dooden niets dan goeds 0p gezag van haar corresp n? te Havana niet meer zal terugkomen. Dit middel is of hechtenis van hoogstens 6 dagen, wordt; wor(Jt gesproken, wordt het ongelukkige - vol," dat ie opsta»- lUim-en -eds v zeker wel rationeel en afdoende, maar het? gestraft een ieder, die in strjjd handelt meUpro(juct vaQ Duitsche wetten-makende ge-; winnen. Vol- ns dezen con-sponffi t z>i heeft toch al weer dit tegen, dat een werke-jde bepalingen der verordening. jnieën zelfs nu nog met de meest beleedi-jde Spaansche wpen r mtfuoednM lijke koopman, iemand die het inderdaad j Door een dergelijke verordening zoo al-:gende bewoordingen besproken. Men leest jfe de kan» gunsdi: e-ommmtmi, te doen is om iets kwijt te raken, doch gemeen mogelijk in te voeren en vooral bijv.Heden is de romp van de Umsturz- j die Cuba's zelfstandighmu ri» :u„ wien men dat niet zoo dadeljjk kan aanzien j door de strafbepaling in alle gestrengheid 1 wet neergeknuppeld en het cadaver van j dezen stri de Overhand zuilen bi mden anderen zeer betreurd wordt, omdat ze den op dezelfde wijze behandeld wordt als een toe te passen, zou er wel geen einde ge- <jen Wechselbalg* onder den grond ge-I weg heeft geopend voor vermomde bedelarij, j vermomde bedelaar. maakt worden aan de vermomde bedelarjj,gtopt.* Paf -;>v r r ;hen Am er. .ui Ieder toch kan thans koopman worden zonder j In bijna iedere gemeente van ons Vader-maar zou ze zeer zeker heel wat worden Anderen spreken van een >ljjk,* dochjen EuroP» is tegenwoordig zeer drukalle van patent voorzien te zijn en met zijne land nu bestaat eene plaatselijke verordening, beperkt en dat zou voor velen al een groote geen, die dat >ljjk« een traan heeft gewjjd. P^aa^sen ■oombooum koopwaar de gemeenten huisteromop rond-1 waarin men lezen kan, dat orgeldraaiers, zegen zijn, want zoo dag aan dag bedelaars Dezelfde eenstemmigheid, welke bjj de aan^ ka gaan om die te koop aan te bieden. Is het I blaasvirtuozen en soortgelijke kunstenaars aan de deur, die dag aan dag wat krijgen, (vrijzinnigen bestaat in het beoordeelen der dit seizoen zeer groot zyu, 0jouuci unu nu iemand, wien het werkelijk te doen ismeer, vóórdat zij de burgerij op hunne heer- dat maakt aan het eind van het jaar te we^ bestaat ook, waar naar aanleiding van 001<i voren- om zjjne waar aan den man te brengen ljjke muziek mogen vergasten, daartoe eerst samen een sommetje, dat grooier is, dan en die met de daardoor te betalen winst een vergunning moeten hebben van den burge- men zoo oppervlakkig wel zou denken. broodje kan verdienen, dan is daar natuur- meester of commissaris van politie. Deze; Hopen we dan, dat alle gemeentebesturen y00r de regiering. De reg. van den nieuw- JÜneü k«t ljjk niets tegen, maar een legio kooplieden verordening is natuurljjk daarom gemaakt, het belang hunner gemeentenaren zullen inJj0ers heefteen nederlaag geleden, welke h00!?^ komen langs de huizen en bieden een doosje om te zorgen, dat men van het goede niet het oog houden door eene verandering op lucifers, een velletje postpapier, een lampen- al te veel zou krjjgen, of dat somtjjds, ten- het venten te maken, als maatregel tot glazenschoonmaker of een dergelijk prul te gevolge van edele concurrentie, iemand het wering van vermomde bedelarjj. Verder kan die verordening bepalen, naar|'t eigenljjk niet heeten. Ze is gewoon onder koopman is, hem eenvoudig rustig te laten gelang het belang van openbare orde of?(}en grond gestopt, zoodat het >geen eer- staan in de vaste overtuiging, dat hjj wel j veiligheid zulks eischt, dat het venten op lyke be grafenis kon worden genoemd, maar zal vertrekken als het hem gaat vervelenbepaalde uren en bepaalde plaatsen ver-;»ocb een verdiende.* (Uit de »Vorwarts«). en in de hoop dat, als men hem dat een paar malen geleverd heeft, bij in het vervolg j r, j j ji. Wegens de toeneming van het aantal de stemming van Zaterdag gevraagd wordt s welke gevolgen deze stemming zal hebben tnssehendeks-passagiers hebben sommige tarief reeds met 50 pCt. ver koop aan en werkeljjk, ze zouden al heel leeljjk opkjjken, als men inderdaad hunne koopwaar eens afkocht. Dergeljjke koop lieden zijn in den regel nog brutaal op den koop toe en laten zich met een »niet noodig vandaag koopman* niet afschepen. Hun doel is begrijpelijker wjjze niet het verkoopen, maar feiteljjk bedelen en öf door hun voet Een grappig verhaal van »Kjjk daar eens,* zei Mevr. Lecks, me naar de borstwering trekkend en naar be neden wijzend. »Ziet u die boot daar? Hij is neergelaten en er is niemand in. De boot aan den anderen kant is juist boordevol weggegaan. Ik heb nog nooit zooveel volk in een boot gepakt gezien. De anderen ■.zullen ook wel zoo vol gepakt worden. Ik begrjjp daarom heelemaal niet, waarom wjj deze leege boot niet zouden nemende ge legenheid is er, en wat hebben we zoo nauw te zitten Komen er later nog anderen, dan hebben wij toch als eersten 't recht om onze plaatsen uit te kiezen, en dat is in zulk een tijd heel wat waard.* »Zoo is 't,« antwoordde Mevr. Aleshine, hooren of zien zou vergaan. Onderscheidene gemeentebesturen nu heb ben die verordening uitgebreid en daaronder ook de reizende kooplieden begrepen en niet genoeg kan het worden aanbevolen om dien maatregel overal in te voeren, omdat daar door de vermomde bedelarij geweerd en de werkelgke koopmanschap integendeel be- >0 ja, antwoordde ik; maar ik kan vol strekt niet begrijpen, waarom deze boot niet gebruikt wordt. Ik zie er een watertonnetje, een riem en wat blikken doozen in, en ge loof dat ze voor iemand werd gereed ge maakt. Wilt ge een oogenblik wachten? Ik wil eens naar voren loopen en zien hoe 't daar staat.* Ik bemerkte, dat middenscheeps en voor uit onder de lieden, die nog niet in de booten ingescheept waren, eenige verwarring heerschte, en vond, dat de vaartuigen zwaar der beladen werden, dan men eerst voor nemens was. Eenige personen, die geloofd hadden in een bepaalde boot te zullen varen, vonden daar geen plaats meer en haastten zich naar andere booten, 't Werd me daar door duidelijk, dat er geen tjjd te verliezen was, als wij zeker wilden zjjn van de boot, die Mevr. Lecks en Mevr. Aleshine gevonden hadden, en die waarschjjnlijk voor eenig begunstigd persoon achteraf gehouden werd, dewjjl de officLr> n de lieden vooraan op 't schip bijeenhielden en de andere boot reeds afgevaren was. Dat anderen meer begunstigd zouden worden dan de bei te vrouwen en ik, kon ik niet bilijjk vinden. Ik ging dus spoedig weer naar achteren en zocht Mevr. -ö uitenland. het geheele systeem-Köiier tüt in zjjn grond- De opstand in de Zuid-Auaerikaansche vesten moet doen schudden. Een hair jaar^Republiek Ecuador is nog niet geëindigd, nuttelooze arbeid is verstreken. Een opge- De~»$^-York Herald* ontvangt een tele- iwondenheid en een verbittering is doorge-I gram van haar correspondent teHPau&Sëp--^- I drongen in de Duitsche volkziel, welke daar meldende, dat. de opstandelingen zich hebben nog langen tjjd zullen trillen. De regeering meester gemaakt van Quarantia. Het doei In den »Iigaro« staat een jjseljjk verhaal fjeeft door het indienen van dit voorstel een dezer operatie is de gemeenschap tusschen over een oude vrouw te Annecy, die schjjn- zware verantwoordeljjkheid voor het land da hoofdstad Quito en Guayaquil te ver- dood begraven werd en den dag daarna, geiacie]a> jjoe ]arig zaj zp (jeze yej> breken. p)e opstand heeft zich nu ook uit- des morgens om 9 uur, tegen de kist klopte. a>I1twoor(je]y]i;ileid nog willen dragen gebreid tot de provincie Oran. Twee doodgravers hoorden haar kloppen j U op als zjj. [klauteren, ze meer dan ooit zullen noodig De zee was rustig, en de stoomboot was »Nog meer,* antwoordde Mevr. Lecks, hebben. Ik wilde eerst er zelf twee aandoen, reeds zoo diep gezonken, dat de stem van »want wjj hadden met het sturen en aan-: om even dik te lp ken als Mevr. Aleshine, Mevr. Lecks me heel dicht bjj scheen, hoe varen niets te maken.» maar nu, Mr. Craig, moet gjj er een vanwel ze zachtjes sprak. »en ik en Mevr. Lecks waren er wel gauw ingestapt toen we zagen dat de boot leeg! Lecks en Mevr. Aleshine weder op was; maar we hadden liever ecm man bij »We moeten zoo schieljjk mogeljjk in- •ons, want de boot kon wegdrjjven en geen stappen, zeide ik zacht, want de boot kan van ods tweeën kan roeien. En toen dacht ontdekt worden en dan zal ieder er op Mtvr. Lecks aan u en meende, dat een losstormen. Ik vermoed, dat ze voor den jonge man, die zoo thuis is op zee, ook kapitein en eenige officieren wordt achter- wel zou kunnen roeien.* gehouden en wij hebben er evenveel recht »Maar hoe komen wij naar beneden?* nemen, daar gjj bjj ons hoort.* »Nu, pas op,« zei ze tot haar vriendin, vroeg Mevr. Aleshine, »een trap is er niet.* Dewijl ik wist, dat Mevr. Lscks geen »Ik zal 't even zoo doen als hij en dan »l)at is waar, antwoordde ik. Denkeljjk twee reddingsgordels noodig had, ja, de derde moet j me juist zoo nadoen.* willen ze deze boot naar voren halen, als 't haar zelfs zeer lastig zou maken, nam ikBjj dezu woorden st ipte ze op een bank, de andere vol zijn. Wij moeten zoo goed't aanbod zonder bedenken aan, matr wei- di? bjj de borstwering stond, greep foen, mogelijk van de touwen, waaraan zij hangt, gerde, er eerder dan noodig was, gebruik één voet. op de borstwering zettend, de naar beneden klauteren. Ik zal eerst gaan van te maken, daar ik in mijn bewegingen touwen, waar mee de boot in een der davits en ze zoo dicht mogelijk bij 'o schip trekken.* er zeer door gehinderd zou worden. hing, keek naar beneden en trok zich schieljjk »Dat wordt een netelige geschiedenis,* »Mjj goed,« zei Mevr. Lecks, >als ge weer terug, meende Mevr. Lecks, »en ik geloof dat het meent heelshuids beneden te kunnen komen, »'t Gaat niet riep ze uit. »We moeten beter is nog wat te wachten, tot het schip maar Mevr. Aleshine en ik zullen de onze waciiten, tot het schip nog wat gezonken nog een beetje gezonken is, dan komen wij om doen vóór we met deze matrozen-klau- is, dan gaat het makkelijker.* wat dichter bij de boot.* jterij beginnen. Wij weten hoe er mee te! Dit maakte me een weinig ong rust, want Wachten kunnen wij niet, antwoordde [handelenwant we hebben ze kort na onze ieder oogenblik kon een gedrang uaar de ik, anders komen wjj misschien in 't geheelafreis van San Franzisko gebrobeerd. En boot ontstaan of het stoomschip onverwachts er niet in.« nu, Barb'ra Aleshine, ben je wel heel zeker,zinken. De boot, die aan onze zijde in 't Lieve hemel*, riep Mevr. Aleshine, »Ik'dat js alles hebt watje noodig hebt? wantmidden van 't schip was gemeerd, was eesige kan hier niet koelbloedig staan wachten en als 't schip gezonken is helpt het je niet [minuten geleden weggeroeid en in 't duister voelen, d t het schip onder mij zinkt, totmeer, al valt je dan wat iri.« j kon ik dicht bjj de boeg ?en andere boot wjj zoo ver gekomen zijn dat wjj er in i »Ik weet niets dat ik nog mee wil nemen,* onderscheiden, die zóó zou afsrooten. Er springen kunnen.* j antwoordde Mevr. Aleshine, ten minste nietöwas voor ons geen tjjd meer, om oog te »Goed dan,* zei Mevr. L cks, »dan wach- dat ik nog zou kunnen dragen; en ik vindbeproeven iu een andere boot te komen, ten wij niet. Maar voor alle dingen moet j't heel goed, dat we maar voort maken;'zelfs had ik een gevoel alsof ik geen tjjd meer zou hebben om de boot naar een andere plaats te roeien, waar 'l instijgen voor de vrouwen gemakkelijker zou zijn. Ik riep haar daarom toe, dat ze toch niet langer zouden talmen. ieder van ons e n van deze reddingsgordels want dat praatje over 't zinken van 't schip, om doen. Twee heb ik er uit onze kajuit j geeft me een gevoel, alsof er een spin op meegebracht; de derde lag er naast en was.mjju rug op en neer krieuwelt.* zeker door iemand laten liggen. Ik dacht, Mevr. Lecks keek over de borstwering dat, wanneer er op weg naar 't eiland iets in de boot; ik was er reeds in neerge- gebeurde, deze dingen misschien goed kondengleden. >Ik wil 't eerst gaan, Barb'ra Ales- zjjn, en thans komt het me voor dat wjj, hine*, zei ze daarbjj, »es je wjjzen hoe je als we aan de touwen naar beneden moeten doen moet.* (Wordt vervolgd./

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1895 | | pagina 1