lid Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bominelerwaard. De Wereldtentoonstelling. BE GEMBERPOT, M M 1414. FEUILLETON. WOENSDAG 26 JUNI. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. 1895. VOOH Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjsveihooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 7l/f ct. Greote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Aangaande de T. worden allerlei over dreven berichten rondgebazuind, 't Schjjnt dat de meeste verslaggevers de zaken door vergrootglazen bekijken. Zoo vond ik tege- ljjk met mijn 3den brief een overgenomen verslag omtrent de gestoorde liftreis, heel verdienstelijk beschreven. Een paar heeren en een dame stijgen tot op den omgang, de lift weigert en daar zitten ze hulpeloos, 38 M. boven den beganen grond. Ieder lezer heeft met hen gesidderd, misschien zjjn er zelfs lezeressen onder de beschrjjving van 't afdalen flauw gevallen. Onnoodig, mjjn waarden, dat sidderen en flauw vallen. De zaak is dezede torens zgn tot aan de spits 38 M., maar die spits is zoo spitsig dat ze geen lift, zelfs geen mensch in zich ver bergen kan. De reizigers op den omgang stonden 25 M., geen c.M. hooger boven den grond, 't Is een tamelijke hoogte, maar vol strekt niet beangstigend. Om 't een beetje te kleuren heeft de ongenoemde beschrjjver dit eenvoudig verzwegen. Dat die dame wat van haar stuk was na de afdaling, is geen wonder daar tal van geljjkvloersche dames wel van haar stuk geraken. Ge kent ook de ui van de dame die in den poot van den olifant woont, en door een kruier opgesnord wordt, daar de brieven besteller geen tjjd had ze op te snorren twee leugens voor een. No. 1 geeft de Ned. posterjj geen brieven ter bezorging aan kruiers, ze is daarvoor veel te secuur. Op de T. heeft ze een apart lokaal met haar jongere zus de Telegrafie; beide takken hebben het zeer volhandig. Niet alleen dat tusschen de exposanten en hunne superieuren buitenslands een levendige briefwisseling onderhouden wordt, maar ieder die do T. bezoekt uit den vreemde zendt iets over de post naar huis, geïllustreerde T. briefkaarten zgn daartoe als aangewezen. Alle kaarten of brieven n.l. ontvangen een rjjksstempel Wereld ten toonstelling* en worden als sou venir bewaard. Dageljjks komen brieven met onleesbare adressen, waarvan vele gelds waarden bevatten en 't eischt soms dagen zoekens ze aan haar adres te bezorgen, maar dat bljjft niettemin 't werk van rijksambte naren en kruiers komen daarvoor niet in aanmerking. No. 2, de juf in den poot van den olifant behoefde niet opgespoord te worden, daar ze bekend is; ze heeft naast den linker achterpoot een sigarenuitstallinkje en voor haar zgn twee brieven gekomen. Jammer genoeg draagt die dame een anderen naam dan 't adres vermelde en konden de brieven niet aan haar afgegeven worden. Altemaal overdrijving; de man van den luchtbol doet er ook niet zuinig aan mee. Voor f 2.50 belooft hg de liefhebbers 300 M. 't luchtruim in te brengenik heb tweemaal de windingen geteld, die gevierd werden en daar ik de as ongeveer bepalen kon, weet ik zeker dat ze nauweljjks 100 M. stijgen. In 10 minuten trouwens zgn ze uit en thuis, zoodat het een goed zaakje is, vooral bij stil weer, wanneer de liefhebbers bij dozijnen staan te wachten. Enfin, zonder wat geur komt men er eenmaal niet, komt zelfs de T. er niet. Maar wanneer ge weer eens iets verbazends leest, zet dan voor de voorzichtigheid een vraag- teeken, want iets verbazends is er op deze T. niet en gebeurt er niet ook. Die o verdrij vingen hebben me geheel uit den koers gebracht. We zouden de Dortsche poort van Oud-Holland uittredende, een wandeling over het terrein maken, waar een echte kermis is opgeslagen. Van de week daar 's avonds slenterend, liep ik achter een echtpaar met een vol wassen dochter, die de handen ineenslaande, uitriep: >maar 't is hier een woestjjn! Och, och, wat een fiasco, een enorm fiasco, de heele T. is een kolossaal fiasco!* Die was op haar beurt weer aan 't over- drjjven, al had ze op de plek waar we toen liepen, niet geheel ongelijk. Er had daar n.l. een golvende cosmopolitische straat moeten komen met van alles en nog wat, doch er zgn zoovele gapingen en plekken waar niets te zien is dan open terrein, dat het idee straat bjj geen enkelen wandelaar opgewekt wordt. En wat er staat is niet veel zaaks. Ga zelf na: een schiettent, waarin men met Flo bertgeweer mikt op een der torens van het kasteel van Windsor; een tent, op de ker missen genaamd kjjkspul, waar men door glazen enkele bezienswaardigheden op 't man den welluidenden naam Xaflaire geërfd heeft. Ik meen dat dit ook een algemeen bekende kermisvermakelijkheid is, ofschoon ik er niet zeker van ben, daar ik in de laatste 20 jaren geen kermis van eenige beteekenis gezien heb. Hoe dat ook is, die madam, die me terwille van u, lezers, altijd gracieus vrij entree geeft hetgeen trouwens alle andere entréeheffenden ook doen heeft daar een goed zaakje, 't Is een ronde tent waarin een achttal goede paarden en twee kameelen ten dienste der bezoekers staan, een levende draaimolen dus. Op de maat van een oorverscheurend orgel loopen die dieren dravende rond met hun last, tot het deuntje uit is en hebben dan 15 of 25 ct. voor de kas verdiend, 's Avonds is 't er altijd stamp vol; 't schjjnt ook een aantrekkeljjke plaats voor alleenloopende dames, die het dubbeltje »Ga je mee naar de Tentoonstelling?* vroeg A aan B en deze antwoordde veel zeggend: »dank je, ik heb geen dorst.* Nu is 't zeker dat wandelen dorstig maakt en mij hinderen die vele bierglazen niet in 't allerminst, 't Eerste wat ik altjjd doe, is de goedkoopste gelegenheid opzoeken en die wil ik u wel rekommandeeren. In de buurt waar we nu geloopen hebben staat, een weinig afgelegen, een zeer sierljjke kiosk van Rutten, den bekenden brouwer uit Maastricht, die voor 5 centen een lekker glas bier schenkt, terwijl ge uw dames voor 10 cent op advocaat of port kunt trakteeren, alles van de beste kwaliteit. Al slenterend richt ge vragend het oog op een groote, blauw geverfde houten kast, waarop met groote letters geschilderd is: »de duisternis van Afrika, bezocht door den entree uitwerpen als een vischje om eenKoning van België* en waarvoor een mon- galant heer te vangen, die ze eens laatsterachtig groote bal op vier palen rustend rijden en daarna den avond genoegeljjk j boven den ingang toont. Twee echte negers, met haar passeert en ze ten slotte thuis in den ingang geposteerd, die tusschenbeiden brengt. Ge begrjjpt me? [op lange horens een eigenaardig getoet doen Zulke vrouwelijke visschers zgn er op de hooren, dat het heele veld overklinkt. Nadat T. bij getallen te bewonderen. Haar toilet ik me als »la presse* gepresenteerd had ont- is naar den laatsten smaak haar teint j ving ik toegang en vond daarbinnen een een beetje onnatuurljjk, hare houdingen zeer zeer bezienswaardig panorama, een impo- vrjj, hare stemmen van dat soort dat men j santé voorstelling van Afrika's wildernis, grogstem noemt en moeiljjk paart aan eengestoffeerd met Stanley, Erain Pacha en toilet naar den laatsten smaak, haar oogjeseenige negers, dat ik iedereen aanraad te op lonken afgericht enfin, ik wil er niet;gaan bezichtigen. Men verzekerde mg dat meer van zeggen, ze schjjnen de T. als 't naar de natuur genomen is. vischwater gepaeht te hebben en ieder, dieOnder al deze kermisaardigheden staat er niet opgehaald wil worden, zij nu maar opeen, waarvoor geen loondienaars geplaatst zjjn hoedeik heb gewaarschuwd, geljjk zgn om menschen te lokken en dat dan ook mjjn plicht is. [trouw wordt voorbjjgegaan. En dat juist is Naast deze tent nog een restaurant met 't meest bezienswaardige tentje van alle, den modenaam »Duval« prjjkende. 't Staat doch ik heb geen plaats meer er hier aan wat afgelegen en daarom heeft de eigenaar te beginnen en bewaar dit dus voor den een viertal jongelui geëngageerd, waarvan volgenden brief. er twee op een viool en een klarinet een melodie blazen en strjjken, waarbjj een derde op een piano de harmonie maakt, terwjjl nog een vierde met een onhandelbare bas hoorn gewapend, als een hinkend paard achteraan komt. Maar 't is toch muziek en men richt nu ook zgn schreden naar dezen stuk van ngverheid ziet, spoorbruggen b.v. afgelegen hoek der woestjjn om spoedig om waar molens, treinen, booten door mechaniek te keeren, met den spjjtigen uitroep in beweging gebracht worden. No. 3 een maar een biertentje*. 't is wafelkraam, waarvan alleen dit op te merken is dat de bedienden zich in Oud- Hollandsche kleederdracht den heelen dag staan te ver velen. Volgt een wonderschommel, overbe kend reeds naar ik meen. Verder een hyp- podrome van een weduwe, die van haar wjj dikwjjls, maar konden 't er niet over eens worden of de familie Engelsch of Fransch was. Er was bjj voorbeeld geen grond, waarom een Engelsche niet den 1 naam Lucille* kon hebbenen zelfs de 'familienaam Dusante* was niet ongewoon voor een Engelschman of Amerikaan. De opschriften op de blikken bussen met levens- FR ANK R. STROCKTON. middelen toonden, dat ze meestal van San ^4 Francisko kwamen; dat was echter heel I natuurlijk en deed niets gissen over de woon- lk geloof niet, dat een van ons, terwijl1 plaats der familie. Ook de vraag op welke wjjze de drie per Ja, of u de wandeling over de T. mee- of tegenvalt, dit zult ge me toestemmen men heeft behoorlyk gezorgd dat 't u, mits ge geld in den zak hebt, aan niets ont breken zal om den inwendigen mensch be hoorljjk te verzorgen. J. L. Ouitenlancl. we 't hois bewoonden, een poging deed om te ontdtkken aan welke familie 't behoorde, ofschoon wij, zooals te begrijpen is, nieuws gierig waren daarvan iets te weten. De gelegenheden om die nieuwsgierigheid te bevredigen waren ook hoogst zeldzaam. Zelfs als we schrjjftatels en andere derge- ljjke meubels, die er stonden, hadden willen onderzoeken, zouden we geen sleutels gehad Lebben en de beide vrouwen vonden nergens een enveloppe of ander papier, waarop een adres stond. Ik verklaarde haar, dat brieven en zulke dingen Diet gezonden werden naar een plaats, die buiten alle verbinding stond maar zij gingen voort daarnaar te zoeken en meenden dat het toch niets onbilljjks was den naam te willen weten van de menschen, in wier huis ze waren. In eenige der op de boekenplanken staande boeken zoowat evenveel Engelsche als FraDsche en ook eenige Duitsche vond ik de namen »Emilie« en »Lucille,« en op een titelblad van een Fransch geschiedkundig werk stond in 't handschrift van een maD »A. Dusante.* Over deze namen spraken sonen, wier bestaan we ontdekt hadden, met elkaar verbonden waren, gaf den vrouwen heel wat te bespreken. »Ik kan er maar niet mee klaar komen,* zei Mevr. Aleshine, »ot Emilie Lucille's moeder of haar doehter is, of dat ze beiden Mr. Dusante's kinderen zijn, of dat hij met Lucille getrouwd is en Emilie zijn schoon zuster is, of dat ze zijn zuster en niet de hare is, of dat hij de oom is en beiden zgn nichten zijn, of dat Emilie een oude vrouw is en Lucille en Mr. Dusante haar kinderen zijn, of dat ze twee oude jongejuffrouwen zgn en Mr. Dusante haar broer is, of dat Mr. Dusante maar een vrieDd van de familie is en mee hier komt, omdat twee juffers toch niet op zoo'n eenzaam eiland kunnen leven zonder dat er een man in huis is.« >Ocb,« antwoordde Mevr. Leeks, »of Mr. Dusante met twee nichten terug komt, of met vrouw en dochter, of met Mevr. Dusante en zgn schoonmoeder of met een paar zusters, is geheel 't zelfde; wjj hebbsn niets anders te doen dan te zeggen; 't kostgeld ligt in In het Engelsche Lagerhuis kondigde de Minister van Oorlog, Campbell-Bannerman, aan, dat de Hertog van Cambridge met 1 October zgn post van opperbevelhebber van het Britsche leger nederlegt. Er bestaat geen plan, vervolgde de Minister, den post van opperbevelhebber van het leger af te schaffen, maar de functiëu zullen aanzienljjk gewjjzigd worden. De titularis zal onderworpen zgn aan de gewone reglementen voor de andere officieren van den generalen staf. Hjj zal aangesteld worden als voornaamste militaire adviseur van den Minister van Oorlog, en de adviseur zal, met een adj.-generaal, den directeur der art. en den inspecteur der forten die allen peraoonljjk verantwoorde- ljjk zgn aan den Minister van Oorlog een militairen raad van advies vormeD, om den Minister van Oorlog van raad te dienen. De conservatieve afgevaardigde Brodrick stelde voor, de jaarwedde van den Minister van Oorlog te verminderen met 100 pd. st., bjj wjjze van protest tegen de onvoldoend heid van het reservemateriaal. Campbell-Bannerman verklaarde, dat het reserve-materiaal volgens de militaire ad viseurs voldoende is. Het voorstel van Brodrick werd niettemin met 132 tegen 125 stemmen aangenomen. Ingevolge dit votum, dat een nederlaag voor de Regeering is, stelde Campbell-Bannerman voor, de verdere discussie te verdagen. Dit voorstel werd aangenomen. De bladen deelen mede, dat Campbell- Bannerman aan lord Rosebery zgn ontslag heeft aangeboden. Pogingen worden gedaan, om hem te bewegen daarop terug te komen. De Daily News* zegt, dat als de Minister van Oorlog aftreedt, het geheele Kabinet zgn voorbeeld zal volgen. Een later berieht meldt: Lord Rosebery heeft Koningin Victoria het ontslag van het ministerie aangeboden. Naar m«n zegt, heeft de Koningin Lord Salisbury naar Windsor ontboden. [De oplossing der crisis begint derhalve te vorderen. Mocht de koningin Lord Rosebery's ver zoek om ontslag aannemen, zonder tot ont binding van het Parlement over te gaan, en de regeering opdragen aan Lord Salisbury, dan zal toch ook deze premier met eene Parlements-ontbinding moeten beginnen. Immers in het tegenwoordige Lagerhuis bezitten de liberalen en Ieren nog steeds eene meerderheid, die, hoe gering zjj ook zgn moge, toch groot genoeg is om het be stuur der Tories en Unionisten onmogeljjk te maken. In elk geval, hetzjj Lord Rosebery bljjve, hetzjj Lord Salisbury de regeering aan vaarde, kan men derhalve eene ontbinding van het Parlement verwachten.] De Engelsche postmaster-general heeft bepaald, dat alle aanbiedingscirculaires van buitenlandsche loterjjen naar het land van afzending moeten teruggezonden worden. Hudson, de man die zgn vrouw en kind de gemberpot; en dan kunnen ze doen wat ze willen.* Ik geloof niet, dat ik met mjjn werk als tuinman 't loon verdiende, dat de beide dames me toegekend hadden, want ik deed verdei niets dan dat ik de vruehten en groeaten, die ik voor 't gebruik geschikt rekende, inzamelde en in de keuken bracht. Maar ik maakte me voor onze kleine huis houding nog op een andere wjjze nuttig. In een kast in mjjn kamer had ik geweren en schietgereedschap gevondén, en daardoor was 't me mogelijk gevogelte te verschaffen. Eenige van de door mjj geschoten vogels verklaarde Mevr. Aleshine wel voor niet te gebruiken, maar andere bereidde ze met de meeste zorg en wjj vonden ze heel smakeljjk. Niet ver van de vroeger vermelde landings brug stond onder lage palmen verscholen een boothuisje, en daarin was een boot. Deze bracht ik te water, en 't gaf me veel genoegen daarin op de lagune rond te varen. Ook vischgereedschap vond ik in 't boot huisje, dat ik met uitmuntend gevolg ge bruikte, daar de lagune van visschen wemelde. Gaven van deze soort waren Mevr. Aleshine nog meer welkom dan de door mij geschoten vogels. Er zjjn veel soorten van visch, die beter zijn dan andere, meende zjj, maar over 't algemeen is visch visch, en als men ze vangt, kan men ze ook eteD. Met vogels is dat wat anders. Als men ze nooit heeft gezien, kan men niet zeggen of 't misschien geen 1 uilen, havikken of kraaien zgn. En als ik 't me eens in 't hoofd heb gezet, dat ze tot die soort behooren, dan bekomen ze me even slecht, als dat ze 't werkeljjk zgn. Op een namiddag toen ik in mjjn boot van de landspits aan de andere zjjde van 't eiland terugkeerde, waar ik de landelijke brug en Emilies boek gevonden had, was ik verrast Mevr. Lecks en Mevr. Aleshine op de landingsbrug te vinden. Daar ze zeer vlijtig en zelden ledig waren en er 't. grootste genoegen in vonden te praten over 't werk, dat ze onder handen zouden nemen als dat, waaraan ze nu bezig waren, af was, was dit iets ongewoons. Ik was dus he®l nieuws gierig te weten, waarom ze daar zoo ledig op de landingsbrug stonden en roeide zoo ras mogelijk naar haar toe. »De Dusautes komen!* ri p Mevr. Ales hine vroolijk, toen ze me beroepen kon. De eb had bijna haar laagsten stand be reikt, zoodat ik niet over 't rif kon heen zien; maar ik maakte de boot schieljjk vast en sprong op de landingsbrug. »En nu, Barb'ra Aleshine,* zei Mevr. Leks, >zult ge gauw weten, ot 't zgn twee nichten zgn, of zgn dochter of vrouw of schoonzuster, of welke soort van verwant schap 't is, waarover je u zoo ongerust maaktet.* »Ja,« antwoordde Mevr. Aleshine, »maar vóór alles zullen we zien, of hij met het kostgeld, dat we in de gemberpot heb'oen gelegd, tevreden is.« Toen de boot, die we naar 't eiland zagen komen, dichtbjj genoeg was om te kunnen zien, >wie er ia zaten, zagea we, dat ze vjjf personen bevatte. Drie zaten achterin eu twee roeiden. Een der eersten, die wjj herkennen konden was een vrouw, en toen we onze oogen inspanden konden we ons niet langer verhelen, dat er maar één vrousr in was. »Nu, dat is een ontgoocheling,* zei Mevr. Aleshine, want ik heb me al den ganschen tjjd 't hoofd gebroken met de vraag, wi» me wel 't best bevallen zou, Emilie of Lucille, en nu, daar er maar één gekomen is, kan ik dat natuurlijk niet beslissen.* De boot stuurde bjjna recht op den ingang en 't rif los, en 't duurde niet lang, of de twee vrouwen waren in staat te verklaren, dat Mr. Dusante een ondachtig heer was, de dame daarentegen tameljjk jong en naar alle waarschjjnljjkheid zgn dochter. 't Kan zijn,* meende Mevr. Aleshine, >det de moeder, 'o zij dau Emilie of Lucille, ge. storven is, en dat ze daarom vroeger terug, komen, dan ze eerst van plan waren.* »'k Hoop dat ge u vergist, Barb'ra Ales. kine,« antwoordde Mevr. Lecks, want -ze zouden hier een massa dingen zien, die baat droefheid vernieuwen moesten en dat zou nu juist geen prettig gezelschap zjjn.* »Of 't kan ook zijn,* ging Mevr. Ales hine voort, >dat E nilie of Lucille getrouwd is en dan komt ze, als ze haar eerste kleintje heeft, weer hier om het wurmpje de zeelucht te laten genieten, en dat brengt nieuw leven in huis, Mevr. Lecks.* NIEUWSBLAD Van onzen particulieren correspondent ÏY. Oud-Holland, 24-6-'95. Een grappig verhaal van Dkk.dk Hoofdstuk. Wcrlt ueivoljtij

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1895 | | pagina 1