el Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Uommelenvaard.
De Wereldtentoonstelling.
DE GEMBERPOT,
FEUILLETON.
Uitgever: H. J. VEERMAN, Heusden.
M 1430.
WOENSDAG 21 AUG.
1895.
VOOR
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsve*hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels SO ct. Elke regel
meer 71/» Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrgdagavond
ingewacht.
De electriciteit is bezig in alle stilte de
wereld te hervormen. Ge kant er u in de
macbinegaterjj van overtuigen. Van Mijns-
sen en Co. alhier vindt ge daar een naai
machine, strjjkmacbine, waschmachine en
pomp, door eleetriciteit in werking gebracht,
en een oven, een kachel, een kooktoestel en
strjjkjjzers, door electriciteit verwarmd. Nog
een kleine wijle tjjds en we kunnen steen
kolen, turf en briquetten missen! Ik kom
hier straks nog terug om u het grootste
wonder der T. te toon»n.
Laat ons nu even rusten in de salon,
door verschillende levensverzekeringmaat
schappijen ingericht. Van het slenteren
wordt men doodmoehier staan tot zitten
uitnoodigende zetels gereed om een oog te
doen slaan op de reclameplaten der ik
meen 2G Verzekeringen. We kunnen te
midden van 't drijven der wereld, terwjjl
van buiten en binnen links en rechts vroo-
ljjke muziek het oor streelt een oogenblik
denken juist zooals het reuzenorgel daar
dreunt >aan U denk ik* uit het beroemde
lied van Daisy aan onze nabestaanden.
Nu, ik wil u niet tot tranen roeren, maar
hebt ge uw leven al verzekerd? Zoo neen,
neem dan een zak vol prospectussen mee
en bestudeer die zoo ja, feliciteer dan
uw vrouw en kinderen voor me!
En wat wilt ge nu nog? Zoekt ge voor
uw beesie soms goed voedsel? Wendt u dan
tot de Rotterdarasche brood bakkerij, direc
teur A. van Hattem, die prima honden vleesch-
brood en hoendermeel levert, van al 't welk
ik alleen behoef te zeggen dat het eerste
in de Rsche diergaarde gegeven en het
tweede door vakbladen zeer aanbevolen
wordt.
Zjjt ge machinist of bankwerker en klaagt
ge over uw gereedschap, b.v. over uw vijlen?
Ga dan naar G. Watson en Zoon te Rot
terdam die u instrumenten zullen leveren
uit best Engelsch gegoten staal.
Wenscht ge vloer of wanden van gang,
kamers of trappen met tegels te versieren
geen beter adres ik (van de T. tenminste)
dan Gebr. De Brujjn te Breda, die twee
groote vlakken met stalen van tegels ge
vuld hebben.
Dat op de T. ook een en ander te drinken
FRANK R. STOCKTON.
(30
Daarna ging ik voort tot waar de beide
straatwegen ineen liepen, besteeg een kleine
hoogte, die me het uitzicht naar de andere
zjjde btlette, en kon nu de berghelling tot
onder aan den straatweg heel goed onder
kennen.
Ik hud gemeend, dat deze heel steil zou
zijn, maar zag nu, dat hij met geljjkmatige
glooiing afliep, en dat het grootste deel
dezer hellende vlakte met een gladde glim
mende laag van bevroren sneeuw was bedekt,
die door geen enkelen rots of boom werd
afgebroken. Deze sneeuwvlakte was oogen-
scbijnljjk een mjjl of iets meer lang en ging
dan langzaam over in de bruin groene gras
vlakte van 't lagere land. Beneden in 't dal
hingen nog bladeren aan de boomen, en
hier en daar vertoonden zich plaaisen, die
nog geheel groen waren. De wind, die hier
boven de sneeuw had opgehoopt, had danr
beneden regen gebracht en alles verfrischt.
't Was of men in een warmer klimaat, in
ten ander land neerzag. Achter een kleinen
loomgroep steeg rook op. Daar moest een
huis zjjnWas 't mogelijk, dat we ons
maar een of twee mijlen van een mensche-
ljike woning bevonden? De menschen in
die woning konden niet bjj ons komen,
is, zal u niet bevreemden.
Behalve Staalwater vindt men er vader-
landschen jenever, o.a. van Hulstkamp en
Molijn te Rotterdam en boerenjongens uit
Friesland. Doch ook Vlaardingen zond
boerenjongens. Wie zou dat ooit verwacht
hebben! Eu ze zien er goed uit ook!
Soms kan een verslaggever 't eens treffen
dat hg ook wat te proeven krggt. L.l.
Zondag b.v. wandelde ik met enkele ken
nissen uit Zeeland, die in handelsbetrekking
staan met een exposant. Deze toonde ons
in België de schoone kiosk zjjner firma.
Dat ding bevat uitsluitend stjjfsel, maar
haar waarde zit niet daarin ofschoon 't
product uitstekend moet zgn maar in
de kiosk zelve, die bestaat uit ebbenhout
met. ivoor ingelegd, een waarde vertegen
woordigende van t 9000Niet zoodra had
de vriendelijke man gehoord dat »de pers*
in zijn nabijheid was, of hjj troonde ons
mee naar Frankrjjk, waar hg een bisquit-
fabriek uit Parijs vertegenwoordigt en naar,
ik weet niet meer waar, een kiosk met
macaroni en vermicelli, van al 't welk ik
een proefje moest meenemen.
Dat is echter een afdwaling. We waren
aan den drank. Nederland telt 34 inzen
dingen, maar Frankrijk 392, meest wjjnen
en cognac; Belgie 30 idem en 70 bieren;
Italië 12, Duitschland 20, Engeland 8, meest
whisky, die 'k ook op aandrang van een
exposant geproefd heb, maar waarvoor ik
verder feesteljjk bedank. Ten slotte na al
die vochten: prosit! Ik hou ze voor af
gedaan.
We gaan nu naar de uiacliinegalerjj terug
en bekjjken onderweg de bladvullingenik
noem zoo b.v. den koopman, die een bjj-
zonder soort tollen laat draaien en in 't
Fransch expliceert. Die tollen draaien zoo
wonderbaarlijk schoon dat maar enkelen
ze aandurven en velen meenen »dat er iets
achter zit.Verder den koopman in pennen,
van koper gemaakt, die hij na er mee ge
schreven te hebben over eeri ruwe plank
her- en derwaarts strjjkt, waarna hjj de
punten op 't papier geljjk drukt en heel
gemodereerd voortgaat met schrijven. Vol
bewondering ziet men hem sierletters maken,
maar koopen ho maar! Voorts de dames
met pomade om glacé handschoenen te was-
scben en de dozjjnen jufs met loten naar
de befaamde Gouden Zuil
En hier staan we nu weer tusschen
de werktuigen bg twee machines uit de
drukkerij van Binger, die ik noemde het
grootste wonder der T. Wanneer er ooit
een machine gemaakt is, die het vermoeden
opwekt dat er iets meer achter steekt dan
werktuigelijkheid, dan is het deze. Een
zetter vóór een letterkast geplaatst, grjjpt
soms mis, 't zjj dat hg zich in 't bakje
vergist, 't zij er een verkeerde letter in het
goede bakje geslopen was, 't zjj hjj de ware
letter 't onderst boven plaatst deze ma
chine, de zetmachine, eerst kort geleden uit
Amerika ingevoerd, die per uur meer dan
8000 letters voor de pers klaar maakt,
vergist zich nooit. De man, die haar bedient,
heeft een stel toetsen voor zich, waarop zgn
eene wijsvinger met merkwaardige vlugheid
de letters en teekens aantikt. Wanneer hjj
een letter heeft aangeslagen valt uit de
hoogte deze letter op een bestemde plaats en
de volgende komen er naast te liggen tot
is onzinnig en een vertooning van de schoone
Slaapster in het bosch navertellen is on
doenlijk, omdat er niets van te zeggen valt
als dat het letterlijk niets was. Het eene
vuurwerk lijkt als twee droppelen water
op het andere en men is nu op 't idee ge
komen een wedstrjjd te houden tusschen
onze vuurwerkers en den Engelschman, in
de hoop wat afwisseling te krjjgen.
Maar zooals ik opmerkte, al deze en
dergeljjke maatregelen om volk te trekken
zgn geen speciale vermelding waard, alleen
wanneer er iets van de bovenste plank te
voorschjjn gehaald wordt, wil ik dat gaarne
nog overbrieven.
Oud-Holland, 19 Oogst 1895. J. L.
Buitenland.
Te Luxemburg heerscht groote ontroering
over een gepleegden moord op den heer
de regel vol is. Die letters zgn koperen j Wacquant, broeder van den president der
typen waarin de letter gegraveerd is. EenjKamer yan bet groothertogdom. De heer
kruk wordt bewogen, de heele regel zjj-Wacquant was ongehuwd en woonde te
waarts gebracht bjj den bak waarin ge- j B^h-sur-l' Alzette. Uit zgne woning zgn
smolten specie in voorraad is. In een oogen- jade voorwerpen van waarde medegenomen,
blik maakt de machine met deze specie een j Yan d9 moordenaars is nog geen spoor
afdruk van den regel en snjjdt dien uit,0üdekk
zoodat dan als een vast geheel verschijnt j beer Wacquant, een grjjsaard van 70
wat een zetter anders uit losse typen in zjjn j jaren, leidde een afgezonderd leven en be-
zethaak moet samenvoegen. Men heeft me WOonde alleen een huis in de nabjjheid van
de werking nauwkeurig doen opnemen en
me een stukje zetsel geschonken dat in
Essh. Uitsluitend om zgn middagmaal in
het hótel-Klop te gebruiken, verliet hjj zjjn
spiegelschrift te lezen geeftGebroeders bu}Si Zaterdag-middag verscheen de heer
BingerWarmoesstraat f74. Het mooiste Wacquant niefc aau zyne gewone tafel. De
volgt daarna nog. Terwjjl de zetter voort- hotelhouder maakte zich ongerust en begaf
gaat. toetsen aan te slaan, daalt, een ijzeren zjcb naar zyn woning. Daar vond hjj den
arm naar beneden en grjjpt, als ware erYgr^aard met verbryaelde hersenpan in den
een menscheljjke hand aan bevestigd, de gang liggen> Hy had zyn parapluie nog in
gebruikte koperen typen en heft ze de hoogte d0 hand> B1ykbaar was hy dus aangevallen,
in. De machine neemt ze aan, schuift ze terwjjl hjj op het punt stond uit te gaan.
zjj waarts en iedere letter valt precies op j
er toch geen orde te handhaven was; het
aantal verwonden moet zeer groot zgn.
evenmin als wjj bjj hen; ook konden ze
niets van onzen toestand bemerkt hebben,
want het punt, waar onze straatweg het
lage land bereikte, lag mjjlen verder. En
toch, welke troost lag er in de gedachte,
dat er menschen in onze nabjjheid waren!
Terwjjl ik daar zoo stond en rondkeek,
kwam me in de gedachte, dat ik een aanloop
nemen en de berghelling afgljjden kon, naar
beneden, naar de groene velden, naar de
veiligheid, naar 't leven. Ik herinnerde mij
den wilden krjjgsinau, die van de met sneeuw
bedekte alpentoppen zich op hun sleden naar
de vruchtbare vlakten van Opper-Italië laten
afgljjden om roem en rjjke buit te behalen.
Nu kwam er een plan bjj me op, dat ik
met blijdschap overdacht. Maar er was geen
tjjd te verliezen. Nog stond de zon niet
hoog, maar ze steeg aan den helderen hemel,
en als haar stralen warm genoeg werden
om de korst, waarop ik stond, te smelten,
dan was ons laatste uitzicht op redding ver-
j vlogen. Om een weg door de hooge weeke
sneeuw te banen was onmogelijk. Ik jjlde
naar den wagen terug en vond daar drie
ernstige, in gedachten verzonken vrouwen.
Ze zagen naar de weinige voedingsmiddelen,
die op den bodem van een mand lagen.
»Dat is 't laatste,* zei Mevr. Ah shine,
>en als we iets daarvan aan de ongelukkigen
aan de andere zijde geven, waartoe we
natuurljjk verplicht zjjn dan hebben we
wat ik een bedelaarsmaal noem. En 't is
't laatste, tot er iemand komt.*
Lieve vriendinnen,* sprak ik en natn
mjjü rrme Ruth bjj de hand, want ze zag
heel bleek en treurig, >hier kan in nog
langen, langen tjjd niemand bjj ons komen,
de plaats, vanwaar ze gekomen is! Daar
onder 't zetten de aangroeiende regel in
't gezicht van den zetter bljjft, kan hg
nog vóór 't gieten een misslag verbeteren.
Deze machinale zetter heet de Linotype,
kost f 9000, is een schitterend bewijs van
de vindingrjjkheid der Amerikanen maar
als onze zetters ze niet met bewonderende
blikken verslinden, zal ik hun dat niet
kwaljjk nemen.
Voor heden genoeg: er zal voor nog wel
ééne wandeling stof zgn en dan meen ik
de T. het afscheid te kunnen toeroepen.
Alle pretjes te behandelen acht ik niet
noodig. Een concert van Straus bespreken
en eer ons hulp kan bereiken, zgn we allen
dood. Maar versehrikt niet, want we hoeven
niet te wachten tot er iemand bg ons komt.
De sneeuw is thans met een korst bedekt,
die ons kan dragen. En zoo ben ik op de
gedachte gekomen, dat we misschien van
de berghelling kunnen afsleeën. Op een
j plaat?, waar ik zoo even stond, is ze niet
steiler, hoewel veel langer, dan menige
gljjbaan. In weinig minuten kunnen we uit
dit sneeuwland, waar kou en honger ons
met den dood bedreigen, in een dal komen,
waar geen sneeuw ligt, en waar we niet ver
meer zgn van een m^nsehelgke woning.*
vis dat niet gevaarljjk?« vroeg Ruth,
zich aan mjjn arm vastklemmend.
vDat geloof ik niet,* antwoordde ik. »Ik
zie niet in waardoor we een ongeluk zouden
krijgen. In elk geval is 't minder gevaarljjk
dan wanneer we nog een uur hier blijven,
want als de korst smelt, is onze laatste
hoop weg.*
»Mr. Uraig,« zei Mevr. Lecks, »wat mjj
en Barb'ra Aleshine betreft, wjj zjjn niet
erg geschikt meer voor sleetjerijdenwe
hebben 't niet gedaan sinds we kleine meisjes
waren en korte rokken droegen. Maar gjj
kunt daarmee beter overweg dan wijen
als gij denkt, dat wjj van deze ellendige
plaats kunnen weg komen door sleetje te
rjjden, dan doen we mee, als gjj 't ons voor-
I doet. We zjjn u door den oceaan gevolgd,
waar niets tusschen onze voeten en den
vasten grond was dan mjjlen water en wie
weet welke monsterachtige visschenen als
gij zegt dat dit do goede weg is om ons leven
te redden, dan volgen we u weer. En gjj,
Bjj gelegenheid van de Scheldefeesten had
men over de rivier te Antwerpen door pon
teniers een brug laten slaan, waarover eerst
de infanterie en artillerie en daarna het
publiek zich van de overzjjde naar de stads-
zjjde zou mogen begeven. Toen nu de talrjjke j
menigte werd toegelaten, ontstond een zoo,
vreeseljjk gedrang, dat tal van vrouwen en
kinderen om hulp begonnen te roepen. Er
geraakten menschen onder den voet en de i
politie moest met geweld optreden om ruimte
te maken. Er werd een charge met de sabel
gemaakt en ook de infanterie moest han
delend optreden met de bajonetten. Men
brak de brug ten slotte maar weder af, toen
1 Mevrouw Ruth, wees niet
bang;
ik weet
niet waarop we sleeën zullenmaar al was
't op ons eigen Ijjf, ik en Mevr. Aleshine
nemen u tusschen ons in, en als we tegen
iets aankomen krjjgen wjj den schok en gjj
niet.*
Ik was heel bljj, dat mjjn voorslag zoo
zonder voorbehoud werd aangenomen, en
we haastten ons te ontbjjten, nadat we een
deel van onze voedingsmiddelen naar 't andere
gez dschap hadden geschoven. De heer deelde
me door den tunnel mee, dat ze allen tamelijk
wel waren, maar door kou en gebrek aan
beweging wat stijf. Hij vroeg op bezorgden
toon, of we ook teekens van naderende hulp
ontdekt hadden. Daarop antwoordde ik, dat
ik een plan had bedacht om uit onzen tegen-
woordigen gevaarljjken toestand verlost te
worden en spoedig aan de deur van zgn hut
komen zou want ik kon nu over de be
vroren sneeuw gaan om hem alles uit
een te zetten. Mijn woorden verheugden
hem zeer,* antwoordde bij, »en hjj zou alles
doen, wat in zgn macht stond, om me te
helpen.*
Ik werkte nu ijverig voort. Ik nam de
kussens uit den wagen, vier in 't geheel en
bracht ze naar 't punt der helling vanwaar
ik dacht af te varen. Ik bracht er ook een
langen uit ruw leer gevlochten lasso heen,
die ik in een pakkist vond. Hierop ijlde ik
naar den anderen straatweg, die, zooals
vroeger gezegd is, lager dan de onze lag.
Toen ik bjj de deur der hut kwam, vond ik
ze open, en de heer had met zgn pan al zoo
veel sneeuw weggeschept, dat men er ge
makkelijk binnen kon gaan. Hij wachtte me
buiten en greep mijn hand.
»Als ge een plan tot redding kuilt voor-
Wat den toestand in Bulgarije betreft,
verdient vermelding een onderhoud, dat een
redacteur van de »Neue Freie Presse* te
Weenen daar had met den minister van
justitie in het ministerie-Stambuloff, den
heer TontschefF.
De heer Tontscheff, voorheen ook presi
dent van de Sobranje, behoort tot de toon
gevende staatslieden in Bulgarjje. Op zgn
terugkeer naar Sofia vertoefde hjj eenige
dagen te Weenen, waar hjj door den journalist
werd geïnterviewd. Den toestand van vorst
Ferdinand beschouwde Tontscheff als zeer
hacheljjk, want hjj achtte het zeker, dat het
den vorst nimmer zou gelukken, eene ver
zoening met deH Czaar tot stand te brengen.
Daarom* zeide deze staatsman
haast ik mjj naar Bulgarjje terug te keeren,
want het is mjjn plicht, den vorst af te raden,
zgne Russen-lievende politiek voort te zetten.
Elke stap verder in deze richting brengt hem
nader tot zgne abdicatie.*
Natuurljjk werd ook gesproken over Stam-
buloffs dood. De heer Tontscheff stelde den
vorst en zjjne ministers in zoover aansprake
lijk voor den moord, als door hen verzuimd
was, de noodige maatregelen te nemen tot
beveiliging van het leven van den gewezen
minister.
De slotsom, waartoe Tontscheff kwam,
was, dat de zending der deputatie naar
St.-Petersburg den vorst niets zal baten.
Integendeel, de toestand in Bulgarjje zal dien
tengevolge eer ongunstiger worden. »Iedere
Bulgaar* zeide Tontscheff »weet, dat
men van Rusland niets te wachten heeft.*
Aan de betoogingen, waarmede Ferdinand
bjj zjjn terugkeer werd ontvangen, hechtte
Tontscheff geen waarde, evenmin ais aan de
bewering, dat de Czaar gewonnen kan worden
door den overgang van den troonopvolger
prins Boris, tot de Grieksche Kerk. Naar
zgn meening heeft Ferdinand geen erger
vjjand dan den metropolitaan Clement, die
den vorst nooit de beleedigingen zal ver
geven, welke hg tjjdens Stambuloffs regeering
moest ondergaan.
De heer Tontscheff verklaarde, dat hjj,
na zgn terugkeer te Sofia, onmiddelljjk een
audiëntie zou aanvragen bg den vorst en
zou pogen hem tot andere gedachten te
brengen. »Evenwel« voegde hjj er bjj
»ik heb slechts geringe hoop, dat het mg
slaan, Mjjnheer,* sprak hjj, »zeg 't dan
gauw. Wjj bevinden ons in een zeer gevaar
lijken toestand. De twee dames in de hut
kunnen 't niet langer uithouden, en ik denk,
dat de dames van uw gezelschap hoewel
haar stemmen daarvan niets verraden er
niet beter aan toe zjjn.*
»Tot nu toe hebben mjjn vriendinnen zich
heel goed gehouden,* antwoordde ik en ont
wikkelde in weinig woorden mjjn plan.
Toen hjj 't aangehoord had, werd hjj zeer
ernstig, 't Schijnt gewaagd,* zei hij, ernaar
't zal de eenige mogeljjkheid zjjn om ons
aan 't dreigend gevaar te ontrukken. Wilt
ge de goedheid hebben mij de plaats te
wjjzen, van waaruit ge uwe beschouwingen
hebt gemaakt?
»Ja,« antwoordde ik, »manr we moeten
ons haasten. De zon stijgt hooger en de
korst kan beginnen te smelten, 't Is nog
geen winter, weet ge?«
We gingen nu haastig naar de plaats
waarheen ik de kussens had gebracht. De
heer beschouwde zwijgend en ernstig den
met sneeuw bedekten straatweg, daarna de
uitgestrekte gladde glooiïag der berghelling
en toen 't gras van 't dal daar beneden,
dat in 't volle daglicht er nog vriendelijker
uitzag. »Er bljjft ons niets anders over, mjjn
waarde heer,* sprak hij zich tot mij wendend,
»dan uw plan uit te voeren, of hier te
bljjven en te sterven. Wjj willen aan uw
plan deelnemen, en ik stel me onder uw
bevelen.*
>Breng dan eerst,* antwoordde ik, »uw
wagenkussens hier, en help me dan ze ia
orde te maken.*
UEIWKBLIft
Van onzen particulieren correspondent.)
XII.
Een grappig verhaal
TAN
(ftordt verv 'yd£
