Uet Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Brieven uit Amsterdam.
FEUILLETON.
Uit gebrek aan bewjjs
M 1472.
alten*-
voos
Uitgever' L. J. VEERMAfi, Heusden.
WOENSDAG 25 MAART.
1896.
land van
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
<ranco per post zonder prjjsve.hooging. Afzonderlijke
Aummors 5 cent.
Advertentiën ran 16 regel» 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Greote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën werden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
In de Helmerstraat, waar 't groote Wil-
helmina-gasthuis gevonden wordt, daalde
een dienstmeisje de trappen af. links torsende
een massa deurkleedjes, rechts de instru
menten om dezelve stofvrij te slaan. Beneden
gekomen werpt ze haar vrachtje op 't trot
toir om natuurlijk eerst eens rond te kijken.
Dit doende ontwaarde ze in plaats van den
aupsdqen slagersjongen, die geregeld op dit
tur komt, het behaarde gelaat van een
politieagent. »Zoo dingetje, wou je op ver
boden tijd kleedjes gaan kloppen?* »Wel
eker, ik kan ze toch niet vuil mee terug
nemen?* »Weet wat je doet, meisje, dan
moet ik je bekeuren En wat lapt 'ra het
scbran lere ding? Ze pakt haar zoodje bij
raekaaf, loopt twee huizen verder en begint
raar hartelust stofwolkjes op te jagen tot
jroot genoegen van een drietal andere deer-
len en een groenteboer, maar niet ten ple-
ziere van den agent, die er nu niets aan
doen kan want ze staat op Nieuwer-
Am8telschen bodem en is dus schotvrjj.
Een poosje geleden woedde er in de Ten
Katestraat een hevige brand. Onze brand
weer spoedde er heen, maar 't was in N.
Omstel en daar mag ze niet optreden, tenzij
't gevraagd wordt. De hulp werd echter niet
gevraagd (ik geloof al ging heel N. A. in
vlammen op, dat de Burgemeester nog hulp
van Amsterdam weigeren zou) zelfs niet
toen de N. A.sehe waterleiding geen druk
king genoeg had. 't Heele perceel brandde uit.
Aan dergelijke averechtsche toestanden
komt nu een einde. In spijt van een zeer
jngunstig afdeelingsverslag, waarin eenigen
n hielen gegronde bezwaren ontwikkelden
tg|n de annexatie, is die er door en wordt
LpA. verlost van 25000 inw., terwjjl het
r <5000 overhoudt. Intusschen verliest het
,an grondgebied betrekkelijk weinig, daar
t j^en der meest uitgebreide van Holland
s, doch 't wordt nu weer een landeljjke,
'elijk het was vóór de nabuurschap der
ioofdstad het verleidde tot steedsche ma
aier tjes.
Onze nieuwe commissaris van politie schijnt
jr achterheen te trekken. Behalve dat hjj
reeds eenige voor hun taak minder bekwame
agenten eervol ontslag verleend heeft, is de
order uitgevaardigd daï alle negotie, door
agenten thuis gedreven, voortaan verboden
wordt. Nu, daar is veel voor te zeggen,
maar op deze a moet een b volgen in
den vorm van verhooging van salaris, zal
men niet een grove onrechtvaardigheid be
gaan. Ook wenscht hij dat de agenten voort
aan strenger zullen optreden tegenover de
straatbengels. Ze zullen bjj gebleken activiteit
daarvoor zelfs een extra-belooning ontvan
gen. Curieus echter vind ik ééne opmerking
in deze poli tie-order. De hoofdcommissaris
wil zjju manschappen onderwijzen waaraan
ze bemerken kunnen of een straatschender
strafschuldig is ja dan neen. Loopt hij niet
weg'bjj 't naderen van oen diender, dan is
hij onschuldig en k*nt nog niet het onder
scheid tusschen goed en kwaad. Smeert hij
'm echter, dan is dat een bewijs van schuld,
van kennisse des onderscheids. Welnu in dit
laatste geval moet de agent hem bij de
kladden krijgen en op 't bero brengen. Alsof
jongens, die op den loop gaan, zoo gemak
kelijk te grijpen zgn en alsof er geen publiek
is dat dolgraag een gepakten jongen ontzet!
Ook de wethouder van Onderwjjs zendt
orders rond. De laatstgezondene bracht me
een gezegde te binnen van een oud-onder
wijzer: »Geen spjjker is zóó mager*, zei hij,
»of een bovenmeester weet er nog vet uit
te zuigen.* Dat was nog in den tijd toen
we boven- en ondermeesters hadden. Die
zgn nu ter ziele, maar 't zuigen aan magere
spjjkers schijnt voortgezet te worden door
de hoofden van scholen, althans de heer
Van Hall heeft deze heeren herinnerd dat
't bedrag, door de gemeente gegeven voor
't schoonhouden der lokalen en 't aanmaken
der kachels, ook wezenlijk daarvoor in zgn
geheel moet besteed worden!
CHARLOTTE BRAEME.
(20
»Dan moet gij regelrecht naar een hoti-l
gaan, het beste is de Royal Arms* iu
St. Georgo street. Uw adres zal dan zijn:
mej. Annie Malcolm, Royal Arms Hotel,
St. George street, Liverpool. En nu, juffrouw
Malcolm, zal ik alles wat u toebehoort van
Colde Feil laten halen?*
»Neen, neen, niets wil ik hebben uit dat
gevloekte huis. Maar wat zal ik met mijn
trouwring doen
»Geef hem mij,* antwoordde Dudley Ross
met een plotselinge ingeving en later ver
wonderde hij er zich nog over, dat hij zóó
gesproken had. »Geef hem mij, ik zal hem
bewaren en als gjj hem terug wilt hebben,
hebt gij er slechts om te vragen.*
»Nooit zal ik hem willen terug hebben,*
antwoordde zjj eenvoudig.
Inmiddels was de gewoone stilte op straa'
teruggekeerd en toen de schemering viel
reed ten rijtuig van het Gerechtshof naar
het station. Daarin zaten een dame wier
bleek gelaat door den zwarten sluier heen-
-straalde en een heer, die er afgemat en ge
jaagd uitzag. Niemand herkende hen, nie
mand giste dat het de hoofdpersonen in h t
Ge hebt gelezen van de geveilde, door
Theemsmodder verontreinigde krenten De
tijd nadert dat we die te verorberen krggen.
Ofschoon er voortdurend krentenbrood ge
bakken wordt, is de Paschen daarvoor de
ware tijd. Ge moet weten, dat hier onder
de bakkers en broodsljjters de gewoonte be
staat met Paschen hun klanten krentenbrood
present te doen. Zooveel brooden een huis
gezin per week neemt, zooveel krenten-
brooden geeft de bakker cadeau. Dat is een
belasting, die hg zichzelven oplegt en die
hem vrjj wat kost. Het gebeurt dan ook
dikwijls dat een bakker, als hij plan heeft
te verhuizen of zijn zaken aan kant te doen,
dit tegen Paschen doet, om zoodoende deze
belasting te ontduiken. De fabrieken laten
zich hiermee niet, dan alleen in zooverre,
dat ze b.v. annonceeren: »Ons krentenbrood
zal gemerkt zijn Ceres*. Doch de slijters
zgn verplicht, op gevaar van al hun klanten
opzienbarend rechtsgeding waren.
»Het is een lange reis,* zei Dudley Ross,
terwjjl hg haar het kaartje gaf, »denk goed
aan de verschillende stations waar gij moet
overstappen.*
»Ik voel dat als gij mij verlaat, mijn
laatste hoop ook verdwgnt, antwoordde zjj,
hem met tranen in de oogen aanziende.
Beloof mg, dat gij aan niemand ooit iets
omtrent mij zeggen zult, of waar ik ben.
Gij kunt naar waarheid zeggen, dat Hester
Bluir dood is.«
Uw geheim is volkomen veilig bij mij,*
antwoordde de advocaat. >Eu nu vaarwel,
daar komt de trein.*
Hij hielp haar in een coupé en vervolgde
»Gjj zult niet vergeten mij te schrjjven
met welk stoomschip gij zult vertrekken.
»Ik beloof het u. En nu, nogmaals dank
voor hetgeen gij voor mg gedaan hebt. Gij
zijt de eenige die ruij nog met de wereld ver
bindt. Vaarwel!
En met deze woorden nog in de ooren
stond hg alleen op het perron, en het duurde
een poos voor hij tot bezinning kwam. Al
de laatste weken had hij zich verdiept in de
geheimzinnige rechtszaak, dag en nacht had
hij over niets anders gepeinsdzijn belang
stelling, zijn tijd, zgn leven, was er zóó in
opgegaan, dat het, nu alles voorbij was,
hem scheen of zgn eigen leven had opge
houden. Toch had hij nog veel strafzaken te
behandelen. Een eenige zoon van goeden
huize beschuldigd van kindermoord, een
jonge man, een kind nog bijna, beschuldigd
van dielstal op zgn kantoor. Zoo wachtte
te zien verloopen, het krentenbrood aan de
fabriek te koopen en wel a contant en het
hun clientèle ten geschenke te geven.
Dat offreeren van cadeaux neemt in den
laatsten tgd enorme afmetingen aan. Er
wordt geen winkel geopend of den eersten
avond wordt iets toe gegeven en daarmee
gaan sommigen door. Vooral de verkoopers
van boter zgn hier sterk in. De fabrikant
Bluyser, uit Asten (N.-Br.) heeft hier ter
stede een 25-tal winkels, waar natuur- en
kunstboter wordt verkocht tegen prijzen,
die varieeren tusschen 30 en 80 ct. de vjjf
ons. Koopt men in een dier winkels een half
pond, dan krjjgt men een ons toe; op een
pond een half pond. Bovendien geeft b
nog bons er bjj, waarvoor men, zoo men
er tien bezit, een Geldersche worst of een
Astensche koek inwisselen kan.
Dat prikkelt niet alleen 't publiek tot
koopen, maar de concurrenten tot navolging.
Zoo heb ik al op biljetten voor de ramen
gelezenop elk pond een pond toe en een
ander heeft een paar boorden vol steenen
goed staan en geeft ontbijtbordjes, koppen
en schotels enz. toe. Ik zeg maar, de mar
garine of de namaak van margarine moet
dan al schreeuwend goedkoop zijn, dat men
't aan den man brengt voor ongeveer den
prjjs van schoensmeer en nog een geschenk
toegeeft
Eiken dag hoort men van inbraak. Dicht
bij me woont op de eerste etage een be
jaard heer met twee dochters. De dochters
waren uit en de man zat alleen in de
achterkamer de courant te lezen. Door de
openstaande voordeur die mag niet open
staan, maar als men met drie gezinnen
woont, is daar niet tegen te waken -
komt een ausateur-inbreker de trap op,
ontsluit met een valschen sleutel de voor
kamerdeur, breekt in do voorkamer de
secretaire open en steelt f 60. Ongemerkt
verlaat hjj de woning en een poos daarna
ontdekt de oude heer dat hjj bestolen is.
Dat gebeurde niet 's nachts, maar op klaar
lichten dag. Een poos geleden komen de
inbrekers, dat was 's nachts, bjj een mijner
buren achter in, begeven zich naar de
achterkamer, stelen uit de hangkast, waar
achter in de alcool het echteljjk paar gerust
doorslaapt, al de beste kleeren van meneer
en mevrouw en verlaten het pand door den
gang, de voordeur uit. Wanaeer ze op de
stoep een agent van politie ontmoet hadden
maar dat hebben ze niet dan hadden ze
zeker gezegd in de meening te verkeeren
hem overvloed van werk, en toch kon hjj
zgn gedachten niet afwenden van het zoo
genaamde geheim van Colde Feil. Hjj kon
niet ophouden te denkeu aan het jonge
meisje, aan wier leven bjjna een eind was
gekomen en voor wie hij zoo zgn best had
gedaan. En nu was zij heengegaan uit zijn
leven, om voor zichzelve een nieuw te be
ginnen. »Zjj is nog een kind,* daeht hjj, en
aan niets anders dacht hg, dan aan het kind,
dat hg Annie Malcolm had gedoopt. »Zij
heeft dien moord niet gepleegd,* dacht hg,
ik geloof nooit dat zij gestaan heeft naar
het leven van haar man.*
Den dag na dien waarop Annie Malcolm
Ardrossan had verlaten, reed kapitein Douglas
naar Colde Feil, overtuigd, dat de vrouw
des huizes daar zou zijn teruggekeerd, maar
de huisbewaarsters wisten niets van haar,
alleen wisten 3ij, dat het huis gesloten moest
worden en verder konden zjj niets zeggen.
Toen ging hij naar het kantoor van mr.
Dudley Ross, maar moest daar hetzelfde
hooren. Hester Blair was na de terecht
zitting uit Ardrossan vertrokken en de
advocaat wist niets meer van haar.
En met dit teleurstellende antwoord moest
kapitein Douglas zich tevreden stellen.
XX.
De Royal Arms* was een van die stille,
deftige hotels, die men aan alleen reizende
dames of aan familiën aanbeveelt. Een hotel
dat daar Oome-Jan woonde, want gewikst
zgn ze in hooge mate.
Ten slotte meld ik u nog als vervolg en
goed slot op mjj vorig schrjjven, dat het
patientje behouden uit het kinderziekenhuis
bjj haar ouders teruggekeerd is.
Er zgn er geweest die 't me wat kwaljjk
j genomen hebben dat ik mjjn kind ter ge
nezing de deur uitgezonden heb. Ik zeg
ieder zjj in eigen gemoed ten volle verzekerd.
Wanneer het ongeluk hen treft en ze houden
hun kind thuis, welnu dan hoop ik, dat
ze nooit berouw zullen hebben 't niet te
hebben overgegeven aan liefderjjke handen,
voor wie kinderverpleging een roeping is!
Amsterdam, 23 Maart 1896. J. L.
JL3niteiil»ncl.
Te Luik heeft een student van 21 jaar
de brandkast zjjner ouders leeg geplunderd,
met behulp van een zjjner vrienden. Om
de sporen van het misdrjjf te doen ver-
dwjjnen, had hjj twee pakjes kruit onder
de hoofdkussens zjjner ouders gelegd en die
verbonden met een lont, die tot op het
portaal leidde, waar hjj die aanstak en
daarna vluchtte! Het kruit vatte vuur en
het beddegoed werd in brand gestoken,
doch de dikte der kussens verhinderde een
ontploffing. De vriend is reeds gepakt; hjj
had 10.000 frs. bjj zich. De zoon heeft
geschreven, dat hjj zichzelf van kant zou
maken.
Te Parjjs in de avenue Victor Hugo,
heeft ten huize van mevrouw Gatineau, de
weduwe van een advocaat en oud-afgevaar
digde voor het departement Eure-et-Loire,
een brutale inbraak plaats gehad. Terwjjl
de bewoonster met een bij haar inwonende
zuster was uitgegaan, maakten een paar
sujetten, die met de inrichting van het huis
uitstekend op de hoogte moeten zgn ge
weest, van de gelegenheid gebruik, de trap
op te sluipen, een kamerdeur te verbreken
en de in een der vertrekken staande secre
taire te forceeren, waarin zjj den sleutel
der brandkast vonden. De brandkast werd
door hen geopend en de geheele inhoud ter
waarde van 600,000 francs in papier en
effecten, buit gemaakt. Hoewel deze ver
schillende operaties meer dan een half uur
moeten hebben geduurd, hebben noch de
eoncierges van het huis, noch de keukenmeid
en de buren, iets verdachts gezien of gehoord.
uit Nieuw-Caledonië naar Sydney ontsnapt.
Vandaar hebben zjj zich ov»r geheel Australië
verspreid. De regeeringen der koloniën zulle*
hunne uitwjjzing aan de wetgevende ver
gaderingen voorstellen.
In het kanaal van Bristol zgn de Forest
Bell* van Newport en de »Zenith« van
Falmouth in botsing geweest; de laatste
zonk en slechts één man kon zich redden
door op de »Forest< over te springen.
De >Italia Militaire* geeft de volgend»
cjjfers op over het verlies der Italianen bjj
Adoea. Van de vgf generaals zjjn er twee
dood, de generaal da Bormica en Ariraondi,
een derde is krjjgsgerangen, generaal Alber-
tone. Van zeven kolonels zgn er twee ge
sneuveld en een krjjgsgevangen. Van 24
bataillonsoversten kunnen »r 15 als dood be
schouwd wordeneen is krjjgsgevangen.
Er namen deel aan den strgd 9000 Italia
nen. Van deze zgn er 3000 teruggekeerd
naar het kamp en daaronder veel gekwet
sten. Bjjgevolg zgn 5600 Italianen dood.
Wordt hier bjj het verlies gevoegd van In-
landsche soldaten, dan mag het cjjfer der
dooden berekend worden op 10.000. Het
verlies van den vjjand staat vermoedeljjk
hiermede geljjk.
Wegens mishandeling van soldaten is
een Beiersch officier, luitenant baron Rai-
mond von Guttenberg, veroordeeld tot drie
maanden vestingstraf en overplaatsing naar
een andere compagnie. Dit laatste is, meent
de Frankfurter Ztg.,« meer een straf voor
de andere compagnie* dan voor den lui
tenant, die het nog al erg gemaakt moet
hebben, daar bjj het openen der instructie
36 soldaten zich als slachtoffers zjjner ruw
heid aanmeldden.
De Times* verneemt uit Melbourne:
Ruim duizend Fransche gedeporteerden zgn
waar alles goed geregeld was, waar nooit
rumoer heerschte, waar nooit logeergasten
kwamen, die een pleizierreisje maakten.
Maar op dezen prachtigen 28en Juni was
>Royal Arms* bjjna geheel vol. Het had
reeds moeite gekost plaits te vinden voor
een familie, die zoo juist uit Canada was
gekomen, toen ren rjjtuig stilhield en eene
dame voor drie dagen een kamer verlangde.
Het was een mooie vrouw in grjjs zijden
kleed, met bekoorljjk gelaat en zacht licht
bruin haar, dat in krullen over haar voor
hoofd hing. Zg scheen eenigszins ongesteld
en verzocht stille kamers. Haar stem was
zacht, bijna fluisterend, alsof zjj lang was
ziek geweest. Bagage had zij niet bij zich,
maar die zou spoedig komen, zeide zjj.
>Nummer 21 en de zitkamer daarnaast,*
zei de hotelhoudster tot een bediende.
Maar toen scheen de vreemde dame van
schrik ineen te krimpen.
Nummer 21? Hebt gjj geen andere
kamer?*
»Neen mevrouw, alles is bezet,* ant
woordde de bediende, volstrekt niet be
grijpende waarom de dame die mooie kamer
niet hebben wilde, al was het dan ook no.
21. Verlangt- gjj iets te gebruiken?* ging
hij voort, »een kop koffie?*
Opnieuw huiverde de vreemdelinge en zjj
antwoordde haastig:
»Ne>.'n, neen, breng mij thee.*
Zjj kreeg thee en die deed haar goed;
sedert zjj uit Ardrosson vertrokken was had
zij niets gebruikt, alle lichatneljjke behoeften
waren vergeten onder dien schrikljjken ge
Men wil in Ooatenrjjk een verordening
maken die de belastingschuldigen vergunt
om hun belastingen bjj de postspaarbanken
te voldoen.
Het gerucht loopt te Konstantinopel, dat
er groote gisting heerscht onder de Alba-
neezen op de Montenegrjjnsche grenzen. Men
vreest voor Christenmoorden. Montenegro
en de Russische gezant hebben de aandacht
der Porte op deze feiten gevestigd.
De kroning van den Czaar is nu bepaald
op 26 Mei a.s.
Zes officieren van het garnizoen te Kiew,
waaronder een kolonel, zgn in hechtenis
genomen als verdacht van deelneming aan
een nihilistische samenzwering.
moedstoestand. Zjj vroeg om couranten,
want zjj wilde nazien wanneer beoten naar
Amerika vertrokken en welke. Het minst
vermoedde zjj niet, dat in die couranten iets
over haar zelve kon staan en toeh de bladen
waren er vol van. De Times* had er een
hoofdartikel over, waarin het vonnis be
streden werd. Een andere Londensche courant
gaf een volkomen verzonnen levensgeschie
denis van haar, de couranten uit Liverpool
hadden alle een uitvoerig verslag vau de
terechtzitting en alle waren tegen haar.
Zjj las het alles met wanhoop in het hart,
maar toch wat deed het er toe Hester
Blair was dood, maar toch bloedde haar hart.
Het was de eerste maal sedert de terecht
zitting, dat zjj alleen was en alles kwam
haar thans weder voor den geest als een
panorama. Hoe dicht was zjj bjj haar dood
geweest! Welk een ontkomen op het kantje
af! Ik had wel willen sterven, zeide zjj tot
zich zelve, en toch, het leven is zoet.
Het was een vreemd uur voor haar. Niets
wist zjj van de krankte, die boven haar
hing, van het vuur dat reeds begon haar
hersenen aan te tasten. Toch begonnen de
letters in de courant voor haar oogen te
dansen, de afbeeldingen der schepen in de
advertentiëu schenen weg te varen. »Het is
of ik gek word* mompelde zjj. Toch poogde
zij te lezen, maar zij kon niet. »Ik moet tot
morgen wachten,* dacht zij. En toen ging
zjj naar bed en sliep, zwaar droomende van
een gerechtshof en van angstige spanning
omtrent een vonnis.
Mv
imiIWSBLA»
DOOR
DE' PARELSTAD.
■sneu
(Wordt vervolgd.)