Uet Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Brieven uit Amsterdam. FEUILLETON. Uit gebrek aan bewjjs M 1472. alten*- voos Uitgever' L. J. VEERMAfi, Heusden. WOENSDAG 25 MAART. 1896. land van Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. <ranco per post zonder prjjsve.hooging. Afzonderlijke Aummors 5 cent. Advertentiën ran 16 regel» 50 ct. Elke regel meer 71/, ct. Greote letters naar plaatsruimte. Advertentiën werden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. In de Helmerstraat, waar 't groote Wil- helmina-gasthuis gevonden wordt, daalde een dienstmeisje de trappen af. links torsende een massa deurkleedjes, rechts de instru menten om dezelve stofvrij te slaan. Beneden gekomen werpt ze haar vrachtje op 't trot toir om natuurlijk eerst eens rond te kijken. Dit doende ontwaarde ze in plaats van den aupsdqen slagersjongen, die geregeld op dit tur komt, het behaarde gelaat van een politieagent. »Zoo dingetje, wou je op ver boden tijd kleedjes gaan kloppen?* »Wel eker, ik kan ze toch niet vuil mee terug nemen?* »Weet wat je doet, meisje, dan moet ik je bekeuren En wat lapt 'ra het scbran lere ding? Ze pakt haar zoodje bij raekaaf, loopt twee huizen verder en begint raar hartelust stofwolkjes op te jagen tot jroot genoegen van een drietal andere deer- len en een groenteboer, maar niet ten ple- ziere van den agent, die er nu niets aan doen kan want ze staat op Nieuwer- Am8telschen bodem en is dus schotvrjj. Een poosje geleden woedde er in de Ten Katestraat een hevige brand. Onze brand weer spoedde er heen, maar 't was in N. Omstel en daar mag ze niet optreden, tenzij 't gevraagd wordt. De hulp werd echter niet gevraagd (ik geloof al ging heel N. A. in vlammen op, dat de Burgemeester nog hulp van Amsterdam weigeren zou) zelfs niet toen de N. A.sehe waterleiding geen druk king genoeg had. 't Heele perceel brandde uit. Aan dergelijke averechtsche toestanden komt nu een einde. In spijt van een zeer jngunstig afdeelingsverslag, waarin eenigen n hielen gegronde bezwaren ontwikkelden tg|n de annexatie, is die er door en wordt LpA. verlost van 25000 inw., terwjjl het r <5000 overhoudt. Intusschen verliest het ,an grondgebied betrekkelijk weinig, daar t j^en der meest uitgebreide van Holland s, doch 't wordt nu weer een landeljjke, 'elijk het was vóór de nabuurschap der ioofdstad het verleidde tot steedsche ma aier tjes. Onze nieuwe commissaris van politie schijnt jr achterheen te trekken. Behalve dat hjj reeds eenige voor hun taak minder bekwame agenten eervol ontslag verleend heeft, is de order uitgevaardigd daï alle negotie, door agenten thuis gedreven, voortaan verboden wordt. Nu, daar is veel voor te zeggen, maar op deze a moet een b volgen in den vorm van verhooging van salaris, zal men niet een grove onrechtvaardigheid be gaan. Ook wenscht hij dat de agenten voort aan strenger zullen optreden tegenover de straatbengels. Ze zullen bjj gebleken activiteit daarvoor zelfs een extra-belooning ontvan gen. Curieus echter vind ik ééne opmerking in deze poli tie-order. De hoofdcommissaris wil zjju manschappen onderwijzen waaraan ze bemerken kunnen of een straatschender strafschuldig is ja dan neen. Loopt hij niet weg'bjj 't naderen van oen diender, dan is hij onschuldig en k*nt nog niet het onder scheid tusschen goed en kwaad. Smeert hij 'm echter, dan is dat een bewijs van schuld, van kennisse des onderscheids. Welnu in dit laatste geval moet de agent hem bij de kladden krijgen en op 't bero brengen. Alsof jongens, die op den loop gaan, zoo gemak kelijk te grijpen zgn en alsof er geen publiek is dat dolgraag een gepakten jongen ontzet! Ook de wethouder van Onderwjjs zendt orders rond. De laatstgezondene bracht me een gezegde te binnen van een oud-onder wijzer: »Geen spjjker is zóó mager*, zei hij, »of een bovenmeester weet er nog vet uit te zuigen.* Dat was nog in den tijd toen we boven- en ondermeesters hadden. Die zgn nu ter ziele, maar 't zuigen aan magere spjjkers schijnt voortgezet te worden door de hoofden van scholen, althans de heer Van Hall heeft deze heeren herinnerd dat 't bedrag, door de gemeente gegeven voor 't schoonhouden der lokalen en 't aanmaken der kachels, ook wezenlijk daarvoor in zgn geheel moet besteed worden! CHARLOTTE BRAEME. (20 »Dan moet gij regelrecht naar een hoti-l gaan, het beste is de Royal Arms* iu St. Georgo street. Uw adres zal dan zijn: mej. Annie Malcolm, Royal Arms Hotel, St. George street, Liverpool. En nu, juffrouw Malcolm, zal ik alles wat u toebehoort van Colde Feil laten halen?* »Neen, neen, niets wil ik hebben uit dat gevloekte huis. Maar wat zal ik met mijn trouwring doen »Geef hem mij,* antwoordde Dudley Ross met een plotselinge ingeving en later ver wonderde hij er zich nog over, dat hij zóó gesproken had. »Geef hem mij, ik zal hem bewaren en als gjj hem terug wilt hebben, hebt gij er slechts om te vragen.* »Nooit zal ik hem willen terug hebben,* antwoordde zjj eenvoudig. Inmiddels was de gewoone stilte op straa' teruggekeerd en toen de schemering viel reed ten rijtuig van het Gerechtshof naar het station. Daarin zaten een dame wier bleek gelaat door den zwarten sluier heen- -straalde en een heer, die er afgemat en ge jaagd uitzag. Niemand herkende hen, nie mand giste dat het de hoofdpersonen in h t Ge hebt gelezen van de geveilde, door Theemsmodder verontreinigde krenten De tijd nadert dat we die te verorberen krggen. Ofschoon er voortdurend krentenbrood ge bakken wordt, is de Paschen daarvoor de ware tijd. Ge moet weten, dat hier onder de bakkers en broodsljjters de gewoonte be staat met Paschen hun klanten krentenbrood present te doen. Zooveel brooden een huis gezin per week neemt, zooveel krenten- brooden geeft de bakker cadeau. Dat is een belasting, die hg zichzelven oplegt en die hem vrjj wat kost. Het gebeurt dan ook dikwijls dat een bakker, als hij plan heeft te verhuizen of zijn zaken aan kant te doen, dit tegen Paschen doet, om zoodoende deze belasting te ontduiken. De fabrieken laten zich hiermee niet, dan alleen in zooverre, dat ze b.v. annonceeren: »Ons krentenbrood zal gemerkt zijn Ceres*. Doch de slijters zgn verplicht, op gevaar van al hun klanten opzienbarend rechtsgeding waren. »Het is een lange reis,* zei Dudley Ross, terwjjl hg haar het kaartje gaf, »denk goed aan de verschillende stations waar gij moet overstappen.* »Ik voel dat als gij mij verlaat, mijn laatste hoop ook verdwgnt, antwoordde zjj, hem met tranen in de oogen aanziende. Beloof mg, dat gij aan niemand ooit iets omtrent mij zeggen zult, of waar ik ben. Gij kunt naar waarheid zeggen, dat Hester Bluir dood is.« Uw geheim is volkomen veilig bij mij,* antwoordde de advocaat. >Eu nu vaarwel, daar komt de trein.* Hij hielp haar in een coupé en vervolgde »Gjj zult niet vergeten mij te schrjjven met welk stoomschip gij zult vertrekken. »Ik beloof het u. En nu, nogmaals dank voor hetgeen gij voor mg gedaan hebt. Gij zijt de eenige die ruij nog met de wereld ver bindt. Vaarwel! En met deze woorden nog in de ooren stond hg alleen op het perron, en het duurde een poos voor hij tot bezinning kwam. Al de laatste weken had hij zich verdiept in de geheimzinnige rechtszaak, dag en nacht had hij over niets anders gepeinsdzijn belang stelling, zijn tijd, zgn leven, was er zóó in opgegaan, dat het, nu alles voorbij was, hem scheen of zgn eigen leven had opge houden. Toch had hij nog veel strafzaken te behandelen. Een eenige zoon van goeden huize beschuldigd van kindermoord, een jonge man, een kind nog bijna, beschuldigd van dielstal op zgn kantoor. Zoo wachtte te zien verloopen, het krentenbrood aan de fabriek te koopen en wel a contant en het hun clientèle ten geschenke te geven. Dat offreeren van cadeaux neemt in den laatsten tgd enorme afmetingen aan. Er wordt geen winkel geopend of den eersten avond wordt iets toe gegeven en daarmee gaan sommigen door. Vooral de verkoopers van boter zgn hier sterk in. De fabrikant Bluyser, uit Asten (N.-Br.) heeft hier ter stede een 25-tal winkels, waar natuur- en kunstboter wordt verkocht tegen prijzen, die varieeren tusschen 30 en 80 ct. de vjjf ons. Koopt men in een dier winkels een half pond, dan krjjgt men een ons toe; op een pond een half pond. Bovendien geeft b nog bons er bjj, waarvoor men, zoo men er tien bezit, een Geldersche worst of een Astensche koek inwisselen kan. Dat prikkelt niet alleen 't publiek tot koopen, maar de concurrenten tot navolging. Zoo heb ik al op biljetten voor de ramen gelezenop elk pond een pond toe en een ander heeft een paar boorden vol steenen goed staan en geeft ontbijtbordjes, koppen en schotels enz. toe. Ik zeg maar, de mar garine of de namaak van margarine moet dan al schreeuwend goedkoop zijn, dat men 't aan den man brengt voor ongeveer den prjjs van schoensmeer en nog een geschenk toegeeft Eiken dag hoort men van inbraak. Dicht bij me woont op de eerste etage een be jaard heer met twee dochters. De dochters waren uit en de man zat alleen in de achterkamer de courant te lezen. Door de openstaande voordeur die mag niet open staan, maar als men met drie gezinnen woont, is daar niet tegen te waken - komt een ausateur-inbreker de trap op, ontsluit met een valschen sleutel de voor kamerdeur, breekt in do voorkamer de secretaire open en steelt f 60. Ongemerkt verlaat hjj de woning en een poos daarna ontdekt de oude heer dat hjj bestolen is. Dat gebeurde niet 's nachts, maar op klaar lichten dag. Een poos geleden komen de inbrekers, dat was 's nachts, bjj een mijner buren achter in, begeven zich naar de achterkamer, stelen uit de hangkast, waar achter in de alcool het echteljjk paar gerust doorslaapt, al de beste kleeren van meneer en mevrouw en verlaten het pand door den gang, de voordeur uit. Wanaeer ze op de stoep een agent van politie ontmoet hadden maar dat hebben ze niet dan hadden ze zeker gezegd in de meening te verkeeren hem overvloed van werk, en toch kon hjj zgn gedachten niet afwenden van het zoo genaamde geheim van Colde Feil. Hjj kon niet ophouden te denkeu aan het jonge meisje, aan wier leven bjjna een eind was gekomen en voor wie hij zoo zgn best had gedaan. En nu was zij heengegaan uit zijn leven, om voor zichzelve een nieuw te be ginnen. »Zjj is nog een kind,* daeht hjj, en aan niets anders dacht hg, dan aan het kind, dat hg Annie Malcolm had gedoopt. »Zij heeft dien moord niet gepleegd,* dacht hg, ik geloof nooit dat zij gestaan heeft naar het leven van haar man.* Den dag na dien waarop Annie Malcolm Ardrossan had verlaten, reed kapitein Douglas naar Colde Feil, overtuigd, dat de vrouw des huizes daar zou zijn teruggekeerd, maar de huisbewaarsters wisten niets van haar, alleen wisten 3ij, dat het huis gesloten moest worden en verder konden zjj niets zeggen. Toen ging hij naar het kantoor van mr. Dudley Ross, maar moest daar hetzelfde hooren. Hester Blair was na de terecht zitting uit Ardrossan vertrokken en de advocaat wist niets meer van haar. En met dit teleurstellende antwoord moest kapitein Douglas zich tevreden stellen. XX. De Royal Arms* was een van die stille, deftige hotels, die men aan alleen reizende dames of aan familiën aanbeveelt. Een hotel dat daar Oome-Jan woonde, want gewikst zgn ze in hooge mate. Ten slotte meld ik u nog als vervolg en goed slot op mjj vorig schrjjven, dat het patientje behouden uit het kinderziekenhuis bjj haar ouders teruggekeerd is. Er zgn er geweest die 't me wat kwaljjk j genomen hebben dat ik mjjn kind ter ge nezing de deur uitgezonden heb. Ik zeg ieder zjj in eigen gemoed ten volle verzekerd. Wanneer het ongeluk hen treft en ze houden hun kind thuis, welnu dan hoop ik, dat ze nooit berouw zullen hebben 't niet te hebben overgegeven aan liefderjjke handen, voor wie kinderverpleging een roeping is! Amsterdam, 23 Maart 1896. J. L. JL3niteiil»ncl. Te Luik heeft een student van 21 jaar de brandkast zjjner ouders leeg geplunderd, met behulp van een zjjner vrienden. Om de sporen van het misdrjjf te doen ver- dwjjnen, had hjj twee pakjes kruit onder de hoofdkussens zjjner ouders gelegd en die verbonden met een lont, die tot op het portaal leidde, waar hjj die aanstak en daarna vluchtte! Het kruit vatte vuur en het beddegoed werd in brand gestoken, doch de dikte der kussens verhinderde een ontploffing. De vriend is reeds gepakt; hjj had 10.000 frs. bjj zich. De zoon heeft geschreven, dat hjj zichzelf van kant zou maken. Te Parjjs in de avenue Victor Hugo, heeft ten huize van mevrouw Gatineau, de weduwe van een advocaat en oud-afgevaar digde voor het departement Eure-et-Loire, een brutale inbraak plaats gehad. Terwjjl de bewoonster met een bij haar inwonende zuster was uitgegaan, maakten een paar sujetten, die met de inrichting van het huis uitstekend op de hoogte moeten zgn ge weest, van de gelegenheid gebruik, de trap op te sluipen, een kamerdeur te verbreken en de in een der vertrekken staande secre taire te forceeren, waarin zjj den sleutel der brandkast vonden. De brandkast werd door hen geopend en de geheele inhoud ter waarde van 600,000 francs in papier en effecten, buit gemaakt. Hoewel deze ver schillende operaties meer dan een half uur moeten hebben geduurd, hebben noch de eoncierges van het huis, noch de keukenmeid en de buren, iets verdachts gezien of gehoord. uit Nieuw-Caledonië naar Sydney ontsnapt. Vandaar hebben zjj zich ov»r geheel Australië verspreid. De regeeringen der koloniën zulle* hunne uitwjjzing aan de wetgevende ver gaderingen voorstellen. In het kanaal van Bristol zgn de Forest Bell* van Newport en de »Zenith« van Falmouth in botsing geweest; de laatste zonk en slechts één man kon zich redden door op de »Forest< over te springen. De >Italia Militaire* geeft de volgend» cjjfers op over het verlies der Italianen bjj Adoea. Van de vgf generaals zjjn er twee dood, de generaal da Bormica en Ariraondi, een derde is krjjgsgerangen, generaal Alber- tone. Van zeven kolonels zgn er twee ge sneuveld en een krjjgsgevangen. Van 24 bataillonsoversten kunnen »r 15 als dood be schouwd wordeneen is krjjgsgevangen. Er namen deel aan den strgd 9000 Italia nen. Van deze zgn er 3000 teruggekeerd naar het kamp en daaronder veel gekwet sten. Bjjgevolg zgn 5600 Italianen dood. Wordt hier bjj het verlies gevoegd van In- landsche soldaten, dan mag het cjjfer der dooden berekend worden op 10.000. Het verlies van den vjjand staat vermoedeljjk hiermede geljjk. Wegens mishandeling van soldaten is een Beiersch officier, luitenant baron Rai- mond von Guttenberg, veroordeeld tot drie maanden vestingstraf en overplaatsing naar een andere compagnie. Dit laatste is, meent de Frankfurter Ztg.,« meer een straf voor de andere compagnie* dan voor den lui tenant, die het nog al erg gemaakt moet hebben, daar bjj het openen der instructie 36 soldaten zich als slachtoffers zjjner ruw heid aanmeldden. De Times* verneemt uit Melbourne: Ruim duizend Fransche gedeporteerden zgn waar alles goed geregeld was, waar nooit rumoer heerschte, waar nooit logeergasten kwamen, die een pleizierreisje maakten. Maar op dezen prachtigen 28en Juni was >Royal Arms* bjjna geheel vol. Het had reeds moeite gekost plaits te vinden voor een familie, die zoo juist uit Canada was gekomen, toen ren rjjtuig stilhield en eene dame voor drie dagen een kamer verlangde. Het was een mooie vrouw in grjjs zijden kleed, met bekoorljjk gelaat en zacht licht bruin haar, dat in krullen over haar voor hoofd hing. Zg scheen eenigszins ongesteld en verzocht stille kamers. Haar stem was zacht, bijna fluisterend, alsof zjj lang was ziek geweest. Bagage had zij niet bij zich, maar die zou spoedig komen, zeide zjj. >Nummer 21 en de zitkamer daarnaast,* zei de hotelhoudster tot een bediende. Maar toen scheen de vreemde dame van schrik ineen te krimpen. Nummer 21? Hebt gjj geen andere kamer?* »Neen mevrouw, alles is bezet,* ant woordde de bediende, volstrekt niet be grijpende waarom de dame die mooie kamer niet hebben wilde, al was het dan ook no. 21. Verlangt- gjj iets te gebruiken?* ging hij voort, »een kop koffie?* Opnieuw huiverde de vreemdelinge en zjj antwoordde haastig: »Ne>.'n, neen, breng mij thee.* Zjj kreeg thee en die deed haar goed; sedert zjj uit Ardrosson vertrokken was had zij niets gebruikt, alle lichatneljjke behoeften waren vergeten onder dien schrikljjken ge Men wil in Ooatenrjjk een verordening maken die de belastingschuldigen vergunt om hun belastingen bjj de postspaarbanken te voldoen. Het gerucht loopt te Konstantinopel, dat er groote gisting heerscht onder de Alba- neezen op de Montenegrjjnsche grenzen. Men vreest voor Christenmoorden. Montenegro en de Russische gezant hebben de aandacht der Porte op deze feiten gevestigd. De kroning van den Czaar is nu bepaald op 26 Mei a.s. Zes officieren van het garnizoen te Kiew, waaronder een kolonel, zgn in hechtenis genomen als verdacht van deelneming aan een nihilistische samenzwering. moedstoestand. Zjj vroeg om couranten, want zjj wilde nazien wanneer beoten naar Amerika vertrokken en welke. Het minst vermoedde zjj niet, dat in die couranten iets over haar zelve kon staan en toeh de bladen waren er vol van. De Times* had er een hoofdartikel over, waarin het vonnis be streden werd. Een andere Londensche courant gaf een volkomen verzonnen levensgeschie denis van haar, de couranten uit Liverpool hadden alle een uitvoerig verslag vau de terechtzitting en alle waren tegen haar. Zjj las het alles met wanhoop in het hart, maar toch wat deed het er toe Hester Blair was dood, maar toch bloedde haar hart. Het was de eerste maal sedert de terecht zitting, dat zjj alleen was en alles kwam haar thans weder voor den geest als een panorama. Hoe dicht was zjj bjj haar dood geweest! Welk een ontkomen op het kantje af! Ik had wel willen sterven, zeide zjj tot zich zelve, en toch, het leven is zoet. Het was een vreemd uur voor haar. Niets wist zjj van de krankte, die boven haar hing, van het vuur dat reeds begon haar hersenen aan te tasten. Toch begonnen de letters in de courant voor haar oogen te dansen, de afbeeldingen der schepen in de advertentiëu schenen weg te varen. »Het is of ik gek word* mompelde zjj. Toch poogde zij te lezen, maar zij kon niet. »Ik moet tot morgen wachten,* dacht zij. En toen ging zjj naar bed en sliep, zwaar droomende van een gerechtshof en van angstige spanning omtrent een vonnis. Mv imiIWSBLA» DOOR DE' PARELSTAD. ■sneu (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1896 | | pagina 1