Brieven uit Amsterdam.
FEUILLETON.
Dit gebrek aan bewjjs
M 1496.
Uitgever: U. J. YEKEMAÏÏ, Heusden.
WOENSDAG IT JUNI.
1896.
'^ET land VAN ALTENA.
Dit blad verschuilt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters Daar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjjdagavond
ingewacht.
veertien dagen zomerseh weer en reeds staakt 's avonds moeten ze licht ophebben en zoo- j alleen, toen nog sergeant, hield zich staande.f gearresteerd. Niettemin zijn de daders van
de waterleiding op den dag in de hoogere als gezegd, steeds genummerd verschijnen Hij laadde en vuurde alleen 't stuk geschut den aanslag nog onbekend. Er bljjven ver-
Gelijk Vlaardingen zgn haring, Gorkurn sferen
zjjn hardglas, Leiden zijn wol en Utrecht
zijn theerandjes, zoo hebben wjj onzen tijd,
onzen eigen Amsterdamschen tijd. Met de
uiterste accuratesse worden onze klokken,
waarvan de voornaamste troont op het al
oude Raadhuis, thans Paleis der Koningin,
geregeld naar de aanwijzing der eenige
autoriteit, die wij op het stuk van tijdver-
deeling erkennen: de zon. En nu is 't wel
mogelijk deze te negeeren en door de wet
te bepalen: als de zon des middag aanwijst,
dan is 't nog geen middag of dan is 't al
middag geweest, een theoretischen middag
den arbeid. In den raad deed men De boeten loopen tussehen 1 en 25 gulden en dwong de insnrgenten tot den aftocht, tnoedens rusten op den jongen, gewonden
precies alsof dat iets geheel ongehoords was, en 't wiel kan verbeurd verklaard wordenDe Keizer schonk hem het jjzeren kruisj mulat, die nu gebleken is een Cubaan uit
dus aan te nemen, maar dan zal de theorie
met de praktijk steeds op voet van oorlog
verkeeren, gelijk we nu reeds eenige jaren
ondervinden. De spoorwegen en in navolging
dezer, de post en telegrafie, hebben den
middag op 12.20 gesteld en de hoop is meer
malen uitgesproken dat alle klokken in
Nederland deze drie machten zouden na
volgen en de Amsterdamsche, d. i. voor ons
de ware tijd, weldra zou afgelegd hebben.
Dat is echter niet gebeurd. De verwarring,
waarop men hoopte en die ons dan in de
armen van Greenwich zou voeren, is niet
gekomen. Integendeel, we kunnen wonder
wel terecht met dien dubbelen tjjd, waarmee
we trouwens alleen te doen hebben op 't
station, daar het Rjjk zoo vriendelijk is,
de buslithtingen ook in A. T. aan ta kon
digen.
Onze A. T. is dus nog onze roem, doch
nu heeft de minister, overwegende dat een
afwjjkingnaar links tot geen resultaat leidde,
voorgesteld naar rechts uit te wjj ken en den
Middel-Europeeschen tjjd aan te nemen, die
met G. een uur verschilt. Als we nu toch
onzen eigen tgd opofferen moeten terwille
van buitenlandsche betrekkingen, dan is
deze beter dan de Greenwichtjjd, maar nu
we ervaren hebben dat 't volstrekt niet tot
ongemakken leidt, dien dubbelen tijd, nu
moest het der Regeering onverschillig zijn
wat de buitenlandsche sporen ons believen
voor te schrjjven. Laat die een theoretischen
tgd aannemen, welke hun belieft, maar laat
ons onzen beproefden Amsterdamschen tijd
houden, die den middag plaatst in 't midden
van den dag, geljjk 't behoort.
waarnaar een onderzoek diende ingesteld te
worden, 't Is echter een kwaal, waaraan j Onze nieuwe hoofdcommissaris van politie
onze waterleiding reeds jaren lang sukkelt moet zijn hooge en lage manschappen ge-
elken zomer en die we dulden moesten, toenweldig op de stang rjjdeu. Hun loonen zgn
ze in handen was van een maatschappij,verhoogd, zeer bescheidenljjk evenwel, de
waartegen niets uit te richten was, die we j dienstregeling
thans echter hopen voor goed kwjjt te wor- j papier thans
den, hu de gemeente de exploitatie aan zich j controle is zoo scherp, dat geen agent meer
getrokken heeft. Men voorspelt nu reeds ivoor zgn genoegen een straatje om zal
dat het divident
tenminste
ridder Josef von Blanther werd officierMantanzas te zijn.
hg was de jongste ridder in de hooge orde. Aan het strand te Villaneva zjjn twee
Later bjj eene revue te Weenen werd hg j dynamietbommen begraven gevonden,
den Koning van Italië voorgesteld, die hem Op de lijsten welke door de politie in
de Kroonorde schonk. Met roem overladen beslag genomen zijn, komen namen van
is herzien, alles staat op jj sloeg de jonge officier verkeerde wegen in,welgestelde en gezeten burgers voor, bljjk-
flink op de pooten, en de smaakte schulden en speelde zulk een rol, j baar daarop geplaatst om de nasporingen
maar
schraal zijn zal, zoo weloopen op een weg buiten zgn route. Alleen
een compleete iarichting j volmaakte discipline kan het korps doen
krggen, die ons bij 80° F. niet in den steek f stijgen in de achting van 't publiek; zonder
ver-
Men moet op een 3de, 4de of 5de
dieping wonen om de ellende te ondervinden,
geboren uit watergebrek. We hebben nu rond
CHARLOTTE BRAEME.
(44
»Een vreemde, onbeschaamde liefde, een
liefde uit wanhoop, maar toch kalm en be
redeneerd. Gjj hadt mg de waarheid moeten
zeggen toen ik u ten huweljjk vroeg.*
»Ik heb het willen doen, maar God weet
hoe ik gestreden heb. En nooit was ik ge
lukkig geweest en ik smachte naar geluk
en liefdeIk had u zoo lief Leo, en ik wist,
dat als ik u de waarheid zeide, gjj mjj niet
tot uwe vrouw zoudt nemen.*
»Neen zeker niet, de Ardens nemen geen
geschandvlekte tot vrouw!*
»Ik smachtte zoo naar geluk Leo, en God
hoort het mjj zeggen, ik wist niet waarom
ik langer zou ljjden om een dwaling van de
menschen. Toen geluk en liefde mg werden
aangeboden, moest ik het toen niet aan
nemen Ik had immers geen kwaad gedaan
Still* riep hg ruw.
»Neen, Leo, ik heb geen kwaad gedaan,
gjj, die mjj hebt liefgehad kunt dat niet ge-
looven. Gjj kunt zoo onrechtvaardig en zoo
wreed niet zjjn.*
>Uerinnert gjj u,« vroeg hg, >het gesprek,
dat wg vreemd genoeg, eens juist over dit
zelfde geval hadden Groote God, hoe weinig
dacht ik, dat ik toen tot u sprak!*
laat, dan heeft deze overneming althans
niet nutteloos en met schade plaats gehad.
Er is tegenwoordig een manie om de
zaken in eigen beheer te nemen. De meer
of minder groote dividenten steken 't dag.
bestuur en den raad. De Amst. Omnibus
maatschappij, de Continentale gasmaat
schappij, de telefoon dito, de duinwater dito
behalen winst, de een wat meer dan de
ander, boven 't geen ze jaarljjks aan de
stad afdragen. Dat alles kan in de gemeente
kas vloeien, wanneer de stad een en ander
exploiteert.
Mr. Treub heeft ons lekker gemaakt op
»in eigen beheer* nemen en nu zgn we
daarmee begonnen, 't Is een proef om uit
te maken of de praktijk hier de theorie de
hand geeft. Als ons dat maar niet opbreekt
achting kan het onmogelijk zijn zware taak
volbrengen. Dat heeft de chef zeer goed
ingezien.
dat
hg 10 jaren geleden 't leger verlatenj te bemoeilgken.
en naar de Vereenigde Staten uitwijken
moest. Hg schjjnt daar nog dieper te zgn! De Londensche berichtgever der »Leeds
gevallen. Zgn familie had in 10 jaren nietsj Mercury* heeft een bericht »uit vertrouw-
j bare bron* over den toestand op Cubfi. Er
meer van
hem
vernomen.
Bjj verleden jaar vergeleken is 't tegen
woordig zeer stil in de stad. Er is niets te
doen. Opera en tooneel rusten op hun lau
weren, alleen eenige gezelschappen van den
2den of 1 ageren rang houden den strjjd vol
tegen de zomerwarmte. De nood dwingt ze,
maar 't haalt niet veel uit.
Buitenland.
bezoeken
Ge wilt
rijwiel?
Best, doch wees attent dat ge niet op
uw fiets zóómaar de stad inkomt. Ge zoudt;
hier 'k weet niet wat voor ongelukken kun
nen veroorzaken en er stil van door fietsen,
zonder dat 't ons gelukken zou u te straffen.
Voortaan krggen de wieiers een nummer.
Of dat er op geschilderd of aan gehangen
zal worden, weet ik niet, maar zonder num
mer zal 't verboden zgn onzen gemeente
grond te berjjden. Van buiten zal men zich
dus naar den eerst bereikbaren politiepost
dienen te begeven om zich te laten num
meren. Misschien weet ge 't, dat alle hand
karren ook een no. dragen. Wordt ge nu
(De Berljjners zullen zich, naar men zegt,
spoedig kunnen verlustigen aan een sen-
i satie-makend proces. Het is d® actie van
een huweljjksagent tegen een jongen Prins,
Per zoon van een Oostenrjjkschen Aartshertogin.
De agent beweert dezen een Amerikaansche
erfdochter met 2 millioen dollars te hebben
bezorgd, maar vordert een »commissie-loon<
van f 60,000, dat de Prins weigert te
betalen.
Droevig einde van een held. De Weener
justitie zoekt ijverig een oud-officier van
het Oostenrjjksch-Hongaarsche leger, Blan
ther, die verdacht wordt te San Francisco
een oude rjjke dame, een Duitsche, Frau
Philippine Langfeld, te hebben vermoord en
beroofd en daarna de vlucht naar Europa
te hebben genomen. Blanther was eenmaal
beroemd. Op 19-jarigen leeftjjd diende hjj j
In de Berljjnsche Physiologisehe Vereeni-zal, zegt die berichtgever, op Cuba spoedig
ging heeft de ingenieur dr. Lewy medege
deeld, dat het hem gelukt is door middel
van het fluoresceerend scherm nauwkeurig
de ligging, grootte en mechanische werking
der inwendige organen waar te nemen.
Dr. Du Bois-Reymond en prof. Grunmach,
die de proeven medemaakten, berichtten
voorts, dat het gelukt was het strottenhoofd,
het tongbeen en de maag te zien en ook,
dat verkalkingen van longen en hart gecon
stateerd konden worden.
Victor Napoleon heeft een schrjjven ge
richt tot generaal Du Barrail, waarin hij
tegenspreekt dat hij er ooit aan gedacht zou
hebben afstand te doen van zjjn aanspraken!
geserveerde stemming,
op den Franschen troon, lig zegt m dit
schrgven: »Gij hebt mjj gewezen op de
artikelen in de dagbladen, betrekking heb
bende op denkbeeldige onderhandelingen
omtrent het afstand doen van mjjn rechten.
De Napoleons hebben geen rechten dan die
welke zjj aan het volk ontleenen en alleen
het volk kan die rechten nietig verklaren.
Vertegenwoordiger van een groot beginsel,
zal ik mg nimmer ontslaan van de plichten,
die mjjn naam mg oplegt. Ik weet mjj ge
duldig te schikken. Ik zie vastbesloten, maar
kalm de toekomst tegemoet, waarin ik een
onwankelbaar vertrouwen heb.«
een wapenstilstand worden gesloten. Spanje
heeft genoeg van den oorlog, die haar noch
nut, noch rijkdom heeft gebracht. De Spaan-
sehe regeering weet niet, wat zjj doen zal
om den opstand te onderdrukken. Zjj is ten
einde raad.
De oorlogskasten ruïueeren het land
vandaar, dat de koningin-regentes al haar
invloed gebruikt, om de Spaansche staats
lieden van verschillende richtingen over te
halen tot een verzoenende politiek. De Span
jaarden begrijpen, zegt de Leeds Mercury,*
even weinig van het voortzetten van den
oorlog als alle anderen. Langzamerhand
komt het Spaansche volk in een meer ge-
Uit Kaïro wordt gemeld dat de cholera
m Egypte zich steeds uitbreidt; zjj moet
jzich nu reeds te Assoean vertoond hebben.
overreden, dan beziet ge vóór ge bezwjjmt i bjj 't leger dat in 1878 Bosnië en de Her-; o gens de Times* eeft de Engelsche
het nummer 6387 en onthoudt het terdege, zegowina bezet hield; hjj moest op zekeren j ^ru^ser. ^Philomelec een PrUiUW aangehou-
De houder van de kar 6387 wordt gestraft. dag met een zwak troepje een sterke macht Hen ^9 ^auz^ar> bevattende 32 slaven,
Laat nu onze manneljjke en vrouwelijke j van Bosniërs weerstaan, die een batterjj mees^ kinderen. De bemanning uer prauw
fietsers oppassen Als ze te snel rjjden wilden bezettenbjjna al zjjn manschappen j sProri& over boord en verdronk.
een vage uitdrukkingzjjn ze strafbaarj vielen, de
werden gewondhgEr zgn nu te Barcelona 150 menschen
De gulden middelweg zal ook in de
quaestie tussehen Cuba en Spanje zeer zeker
de beste zgn.
Spanje wil haar kostbare kolonie niet
kwjjt raken; dat is te begrijpen. Misschien
willen de Cubanen zich geheel losrukken
van Spanje, doch vermoedeljjk zullen zjj
zich neerleggen bij het toestaan van een
zekere zelfstandigheid, welke hun is beloofd,
doch die zjj nog niet hebben ontvangen.
Aan beloften is Spanje vrjjgevig geweest
tegenover Cuba; het nakomen dier beloften
is haar echter zeer moeiljjk gevallen; de
Cubanen zjjn ten minste reeds meer dan
eens teleurgesteld. Wanneer hun thans weer
een zekere autonomie wordt beloofd, zullen
zjj natuurljjk wantrouwend tegenover die
belofte staan. En het is te begrjjpen, dat zjj
van de Vereenigde Staten, van wie zjj nooit
anders dan vriendschap en genegenheid heb
ben ondervonden, den waarborg eischen dat
Spanje ditmaal inderdaad niet in gebreke
zal big ven.
»Ik herinner het mjj,antwoordde zjj in i »Ik bezoedel mjj niet met een moord.* vroeg zg
wanhoop. 1 »L«o, als gjj niet gelooft dat ik hem j »En nu?«
»En waarom zeidet gjj het mg dan toenvermoord heb, gelooft ge dan het overige?! »Ik ben niet van meening veranderd,*
Vergeeft gjj mjj, dat ik mjjn verleden geheim'antwoordde, bjj, »het is een treurige ge
hield, dat ik het groote vertrouwen, dat gjjschiedehis, ik heb medeljjden met u, maar
niet?*
»Om dezelfde reden. Ik had u zoo lief en
ik vreesde u te verliezen.*
»Maar herinnert gij u niet, dat ik het ge-
heele verslag lus en tot de volle overtuiging
kwam, dat Hester Blair schuldig was?*
>Ja,« snikt zjj.
>En ik denk er nog zoo over en altjjd zal
ik er zoo over bljjven denken.*
Zjj hief haar blanke armen op met een
stom gebaar van radeloosheid.
>0 God,* snikte zjj, >is er dan geen
uaededoogen voor mg Geen rechtvaardig
heid? O God, laat vuur van den hemel
neerschieten om te getuigen, dat ik on
schuldig ben!*
»Gjj zjjt alleen vrjjgesproken omdat het
bewjjs niet geleverd was.*
>0, Leo, Leo, luister naar mjj!« kreet
zjj. »Mjjn liefste, mjjn man, luister en geloof
me. Ik zweer je, en roep den hemel tot ge
tuige, dat ik volmaakt onschuldig ben aan
den dood van Graham Blair. Ik weet even
min als gjj wie hem vergiftigd heeft. Gelooft
gjj mjj niet, Leo?*
»Neen. Ik heb mjjn vaste meening en
door uwe woorden kan die niet veranderen.
Neen, ik geloof u niet. Ik geloof dat Hester
Blair haar man vergiftigd heeft en omdat
ik dat geloof, scheiden 'wg nog op dezen
avond voor altjjd!*
Zjj deinsde ontsteld terug en riep
>0 Leo, zend mjj niet weg, dood mg
liever
in mg steldet misbruikt heb?*
houd u niettemin voor schuldig. Kondt gjj
Hjj dacht een oogenblik na en zei toenj mjj nog aantoonen, hoe een ander dan gjj
»Ja, ik neem am dat gij mjj liefhadt, ik!het misdrjjf heeft kunnen plegen, dan zou
vergeef u die geheimhouding, dat bedrog,
maar de misdaad nimmer!*
»Maar Leo, geloof mjj, ik pleegde haar
nietIs er dan geen rechtvaardigheid meer
Gelooft gjj mijn woord, mjjn eed niet?
Bedenk wat ik onschuldig geleden heb
Bedenk Leo, bedenk alleen, dat ik onschul
dig ben. O, God, wat heb ik gedaan om
dit te verdienen? Waarom moet ik levens
lang boeten voor een misdaad, die ik niet
bedreef! O Leo, geloof mij!«
»Dat kan ik niet. Het is alles nutteloos.
het nog iets anders zgn.«
»0 Leo! Ik ben onschuldig! Geloof mg
toch. Tot uw dood zult gjj mjjn smeeken
hooren, gjj verstoot mjj en ik heb geen
kwaad gedaan!*
»Neen, Hester, moge de hemel u de ge
nade geven van berouw.*
»Gjj zjjt wreed!* riep zjj.
»Gjj waart veel wreeder voor mjj. Ik kan
veel vergeven, maar niet zulk een misdrjjf,
een wel beraamden moord. Vaarwel!*
Zjj stak haar armen naar hem uit, maar
Gjj martelt u zelve en mg. Het is tussehen j haar kracht begaf haar en in haar prachtig
ons uit. Ik trouwde, God vergeve het mjj, maskerade kleed sloeg zjj neer op den grond.
Alice Kent, die ik hield voor een een
voudig, braaf meisje, maar ik trouwde niet
en zou nooit trouwen met Hester Blair!*
»Maar, mjjn God, Leo, gelooft ge dan i
nog, dat ik het gedaan heb?*
Ja. Gjj waart een jong, misschien ver- j
waarloosd meisje, gjj waart ontevreden met!
uw lot en uw man zelf heeft het in zgn
doodsuur gezegd.*
Zij wierp zich op haar knieën en kreet:
Luister Leo, luister voor gjj mjj weg
zendt Laat ik u mjjn geschiedenis verhalen
En met tranen en snikken deed zjj het
verhaal van haar leven en ljjden en toen,
met tranen in de oogen tot hem opziende,
Nooit had de terraswind zoo geloeid, als
dezen avond toen Lady Arden haar nood
lot trof.
L.
De laatste noten waren weggestorven, de
in het zwart gehulde zusters verlieten hare
plaats in het koor. Eene bleef, eene die schoon
was als een beeld, eene die hare oogen stjjf
gericht hield op het marmeren kruisbeeld
tegenover haar.
Het was een gelaat als van iemand, die
een gedicht leest of naar liefljjke muziek
luistert. Het was zooals geen ander gelaat
in de wereld. Het bevatte een geschiedenis,
maar welke zou niemand ter wereld kunnen
zeggen. Het was schoon, edel, ernstig, het
gelaat van een Madonna.
De zusters hadden dezen avond het miserére
gezongen, het schoone psalm dat genade en
liefde vraagt, het liefljjkste van alle zangen,
overvuld als 't ware van menschljjke tranen
en zjj boog het hoofd en weende zooals zjj
in jaren niet geweend had.
Daar klonk de kloosterbel, de portierster
nam een boodschap aan en bracht die bjj
de moeder-overste. Zjj luidde of een der
zusters buiten het klooster kon gaan, er was
een ongeluk gebeurd, een man was naar het
hospitaal gebracht, en er was niemand om
hem te verplegen, hoewel de ongelukkige
zeker den volgenden dag niet halen zou.
De overste zag den kring der zusters rond
sommigen waren bleek en vermoeid, zij
hadden den ganschen nacht reeds gewaakt.
»Mag ik gaan?* vroeg de zuster met het
schoone gelaat en de oogen nog vol tranen.
»Ik zou het gaarne doen.*
»Gjj hebt gisteren nog den ganschen nacht
in de kinderafdeeling gewaakt, zuster Teresa,*
was het vriendelijke antwoord.
»Maar ik ben niet vermoeid, ik ben zoo
sterk,* hernam zuster Teresa met een flauwen
glimlach.
Welnu, goed, gij kunt gaan, maar voor
het laatst in deze week.*
door
J. L.
Amsterdam, 13 Juni '96.
Amsterdam eens
de miserére.
(Wordt vtrvolgd./
VOOR
