Hel Land van lleusfle
en
de Langstraat en <le Boininelenvaard
o
FEUILLETON
Uit gebrek aan bewjjs
mm
M 1498.
Uitgever: L. J. YHURMAU, Heusden.
WOENSDAG 21 JUNI.
1896.
VOOE
En juist omdat de dusgenaamde vierdü
stand zich in vele opzichten geplaatst ziet
in eene stelling, die zich niet gunstig van
die der andere standen onderscheidt, daarom
ZÖ
Wjj wenschen van ond*r op te beginnen, het hoogere, zonder ridderlijkheid voor het
'UT UNO VAN ALTENA-
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprjjs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsve* hooging. Afzonderljjke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- Gn Vrjjdagavond
ingewacht.
II.
Wjj moeten ons tweede opstel aanvangen
met eene opmerking, die schijnbaar eene
onbillijkheid beva\ dat namelijk driest ge
weld, baldadigheid en brutaliteit, in onze
dagen de groote plaag van den rustigen
burger en van het openbaar gezag, vooral
voorkomen in die lagen der samenleving,
die men gewoon is het volk* te noemen,
en waarvan de zoogenaamde werkmansstand
een voornaam deel uitmaakt.
Het is echter niets dan scbjjn. De werk
mansstand is het talrjjkst; zij deelt het minst
in de voorrechten van onderwijs en opvoe
ding; bjj haar is de strijd ora een voldoend
bestaan het hardstonder haar wordt het
meest armoede geleden, die vijandschap
kweekt tegenover de bezittende klassenbjj
haar kunnen de zoogenaamde volksleiders,
tot bereiking hunner vaak onedele bedoe
lingen, gemakkeljjk een invloed ten kwade
uitoefenen.
Wij willen vooral den eerbied voor het ge
zag opzetteljjk aan de jeogd inprenten. Wjj
zouden de onderwjjzers iti het algemeen niet
gaarne van nalatigheid beschuldigen. Wjj
zouden ons alleen de vraag willen veroor
loven of zij altijd genoeg doordrong\n zijn
van de waarheid, dat in de jeugd de toe-
zwakkere, zonder gevoel van orde, zonder schuldig te hebban cretnaakC Er is beweerd,
diepe overtuiging van de weBsch'.dijkheid dat de Belgische ambtenaren niets ontzien,
om matig te zjjn, vlijtig, eerlijk, beleefd, om ia het bezit van ivoor enz. te komen,
kalm, ernstig, om al die eenvoudige maar om maar geld te verdienen,
onschatbare deugden en dengdjes onver-De »Köluische Zeitung* staaft dat thans
mengd en onvervalscht te bewaren weer met het volgende feitEen vreedzame
Niet dat de geheele zwaarte van de plicht karavaan van Arabische kooplieden van de
komst van een volgend geslacht reeds voor <jer opvoeding rusten zou op den onderwijzer, kust van Oost-Afrika is aan den Zuid-Oos
een groot deel verscholen ligtof zjj welIntegendeelhij komt slechts in de tweede
steeds bedenken, dat de tjjd zich kenmerkt1 plaats in aanmerking. Maar de schoollucht,
door buitengewone verschijnselen en dat hetjg jn den regel geestelijk zuiverder dan die
letten op de teekenen van den tijd vooral (je woonkamer. En, wat zullen we er
den opvoeder steeds eigen moet zijn Im
i
van zeggen In het gezin van den werkman
mers, de lagere school is een plaats van js hot niet altijd onvermijdelijk, dat het kind
volksopvoeding bij uitnemendheid. Daar be- anes z[et en hoort, van de twisten met de
hooren die eenvoudigheid en die gemoede- buurvrouwen af tot de staatkundigequaesties
lijke en tevens big moedige ernst tehuis, die toe, zooals vader ze hoort verhandelen in
het jeugdig hart zoo aantrekken en die mende club, waar zijn vader niet heenging, of
zegt dat maar wij gelooven het niet j zooals vader ze leest in een partjjhlad, dat
langzamerhand in de oudheidkamer worden jn zijns vaders tijd er nog niet bovenop was.
bjjgezet. Wèl, dubbel wèl, die brave, degeljjke,
Trouwens, er wordt veel vereischt, ook echt-Hollandsche werklieden want ze zijn
op de lagere school, veel dat voor sommigen er nog die vasthouden aan de bron,
wel eens ballast is op den levensweg. Op waaruit zij zeiven hebben geput, en die in
het hoofd komt het aan er moet geleerd, den moeieljjken tjjd, dien wjj allen door-
veel geleerd worden, altijd en overal. Schiet leven, hun lievelingen weten te bewaren
er wel tjjd over om wat meer werk te ma- voor het kwade zaad def maatschappelijk»
ken van wat hart en gemoed behoeven zonden* en di0 bet beseffen, dat opvoeden
Menig onderwjjzer weet met zijn tjjd in het huisgezin, voor het grootere gezin
hebben wjj een open oog voor zjjne belangenden zjjne gaven heerlijk te woekeren. Maar dat allen omvat, de eerste en beste hunner
daarom waardeeren wjj dubbel het goede, j toch, de richting van het hedendaagsche plichten is. (Slot volgt),
dat ook in den werkmansstand bij velen onderwijs leidt vooral naar zoogenaamde
wordt gevonden. jalgemeene ontwikkeling, die dikwijls eene O <n i f on T ga r» <rï
Het is er dan ook ver van verwijder#, j veelweterij mag heeten. We hebben veel,' jya eea stormachtige discussie heeft de
dat wij bet toenemend misbruik der jsrfeer wjjze, dan lieve en verstandige kinderen.£amer van Belo-ië het wetsontwerp tot
eoonlfjke vrijheid, de toenemende verstoring j De natuur komt niet tot zijn recht. Devoorloopi^e wijziging van de invoerrechten 1
van orde en veiligheid, dat wij den geest j stelling van den toekomstigen Staatsburger en accjjnzen 0p het gedistilleerd, teneindef doorbracht in onoogelijke vuile kamers, vol
teljjken oever van het Tanganjika-me^r over
vallen door troepen van den Congo-staat.
en beroofd van haar ivoor en haar wapenen.
De Arabieren stonden onder Duitsche be
scherming, afkomstig nit Bagamoyo, en
geenszins rijke lieden, doch kleine hande
laars, die na den overval, welke hen arm
had gemaakt, niet meer naar de Oostkust
durfden terngkeeren; omdat zij niet in staat
waren de voorschotten terug te geven, die
zij op de opbrengst van de karavaan van
rijke Indische kooplieden ontvangen hadden.
De Fransche Kamer heett het artikel
goedgekeurd der wet, waarbjj Madagascar
tot eene Fransche kolonie wordt verklaard.
De moordenaars van Barones de Valley
in de Rue Penthièvre te Parijs zijn in
hechtenis genomen. Het zijn drie knapen,
♦opgeschoten jongens,* als helers zoo vaak
een rol spelend bjj misdaden in den tegen-
woordigen tijd. Een van hen is de 17-jarige
boodschaplooper der Barones, de zoon eener
vroegere huishoudster van de oude dame.
Hij bracht zijn twee makkers bij haar.
Zij hebben alle drie reeds bekend. Diefstal
was het doel van de misdaad.
De oude Barones, die hare laatste jaren
Het laatste deed zij van zich spreken in
1870 toen zjj aan de table d'höte in de
Kursaal te Wiesbaden, eon oud Duitseh
officier, die daar naar aanleiding van den
val van Metz, een toast instelde op de glorie
van het Duitsche leger, een oorveeg gaf.
En de elegante, groote dame, die met de
eersten des lands had verkeerd, werd op
haar ouden dag een gierige woekeraarster,
die bare slachtoffers uitzoog, alleen om geld
dacht, rondliep als een bedelaarster en in
vuil en ongedierte leefde, omdat zij te gierig
was, het noodige uit te geven voor kleeding
en bediening.
Zoo trok zjj de aandacht van de jonge
boeven wier slachtoffer zjj werd en die
haar op klaarlichten dag in haar eigen
woning vermoordden.
Hare treurige geschiedenis is een roman
uit het werkelijke leven, waarbij vele sensatie
romans het moeten afleggen.
Het verbljjf van den Chineeschen onder
koning Li-Hung-Tsjang te Berljjn heeft zoo
wel in Duitschland als daarbuiten algemeene
belangstelling verwekt en zijn gangen wor
den in politieke kringen met groote aan
dacht gevolgd. In 't bjjzonder wordt als iets
zekers aangenomen, dat het bezoek van den
hooggeplantsten Chineeschen waardigheids
bekleder met de drieöogige pauweveer en
het gele vest in verband staat met aanzien
lijk bestellingen der regeering van het He-
melsche rijk aan de Duitsche industrieelen.
China heeft nog een schold van dankbaar
heid af te doen voor de vriendelijke be
middeling door Duitschland geboden bij het
t i s i. i n i i i.i - - i -.sluiten van den vrede met Japan. De Chi-
van ontevredenheid en verzet, die schier]wordt verwaarloosd. En toch kan men het!g00 heet het althans het alcoholisme tejbedorven overblijfsels van pracht en weelde,!neesche Bismarck wordt intosschan op alle
overal maar dan toch in hoofdzaak onder J kind zoo gemakkeljjk, als het ware spelende' bestrijden, aangenomen. Volgens dit ontwerp i WftS a'3 j°nge eJQ scboone dame zeer gevierd
de volksklasse worden waargenomen, geheelleerende en leerende spelende, gezonde be- WOrdt van brandewijn van 50 gr. in fast hoogste kringen te Parijs. Vorst
op rekening vaa hen, die daartoe behooren, j grippen inprenten omtrent de maatschappij,j5Q francg per JJ.L. geheven en voor iederen J Metternich, bij wien zij als jong meisje dik-
zouden stellen. Integendeel zjjn wjj vast over
tuigd, dat de schuld ia hoofdzaak elders
ligtdat men te weinig let op de bjjzctn^ere
behoeften ran hen, die in bijzonders om
standigheden zjjn geplaatst.
Het is niet genoeg aan te dringen op het
tot stand komen eener volledige sociale wet
geving, dat wil zeggen van wetten, die in
het persoonlijk belang der werkende klassen
worden gemaakt. Zeker is tot dusver in die
die het omringt en eenmaal ontvangen zal,graa(] sterker 3 francs; van likeuren in
omtrent al die verschijnselen die haar ken-j flessehen 300 francs per H.L.
merken, de wanbegrippen die 6r heerschen, j
de ondeugden die haar ondermijnen. Zal j Toen de Belgische kapitein Lothaire den
het kind eens een gelukkig lid der bur- i Engelschen handelaar Stokes liet ophangen,
gerljjke samenleving zijn, dan is weten on-j naar het heette omdat deze heulde met de
misbaar, maar het besef van plichten nog I Arabieren en hem van wapenen voorzag,
meer. Dat kind zal eens zelfstandig optreden zijn van Duitsche zijde de Belgen er op-
in een maatschappelijk bedrijf, in huisgezin, j merkzaam op gemaakt, dat zij beter deden
in staat en kerk. Wat zal die zelfstandig- j eerst eens de hand in eigen boezem te steken
mogelijke wijzen gefêteerd en met eerbe-
wjjzen overladen. De keiier begiftigde hem
met het grootkruis van de orde van den
Rooden Adeluar en heeft te zjjner eere een
feestmaal gegeven.
Tr Dit bezoek zal den praktischeu Duitschers
schatrnk diplomaat, den Baron De Valley.'!
fwel geen windeieren leggen. Deen wonder,
schitterde onder de Regeering vani
idat de h ranschen jaloersch kjjken en spgtig
wijls logeerde met haren oom, den Minister
De Montbel, wilde haar uithuweljjken aan
een Vorst Esterhazy. Zjj trouwde met een
Louis
Philippe in alle salons en was een
er aan herinneren, dat ook Frankrijk in het
der toongeefsters in legitimistische kringen.
Tr- 1 D sten een handje meegeholpen heeft!
Ook richtte zjj het tydschrifr, »la Violette* j
op, dat George Sand onder zijn medewerkers j Gelukkiger dan indertijd Koning Midas
telde. eea smdsVnwdd Ve Nïeenea vsm lijn
ichting veel te weinig tot stand gebracht; heid beteekenen zonder een innig besei van\en ie onAerzoeVen we\k door \ran\ Ti'q Vewees indertijd Vr&nkrijk een dienstlooren, die kern \ee\qk in den weg stonden,
maar ook in andere mkiing kan, en wel- ket noodzakelijke der wederkeerige vrqkeid,\eigen dandgenooten wordt bedreven. "En dan6 door van kaar connecties met het kof van p 11 i
dickt nog met meer vruckt, worden gewerkt, zonder recktsgevoel, zonder eerbied voor «zouden zij zien, dat dit minstons evenaarde
■WMnttirmh
i
LII.
ZUSTER TERESA.
DOOR
CHARLOTTE BRAEME.
(46
En dat hebt ge na ook,* was het ernstige
antwoord. »Maar voor zoover ik uwe ge
schiedenis kan beoordeelen, is uw eenige fout
dit: dat gjj hem uw verleden verzwegen
hebt.*
Ik dank God voor die woorden riep
Lady Arden. Gjj hebt mjj nieuwen levens
moed gegeven. Gjj gelooft mjj en gjj zult
mjj toestaan u te helpen in uw edele
levenstaak.*
>Ja,< zei Monica Grey, »dat wil zeggen,
ik zeg ja, maar eerst moet ik den Bisschop
spreken. Gjj zjjt een getrouwde vrouw en al
kunt gjj werk en een schuilplaats bjj ons
vinden, tot onze zusters zult gjj nooit
behooren.*
>En zou de Bisschop dan tegenwerpin
gen maken.*
Neen, dat geloof ik niet, maar ik moet
hem spreken. Kom terug Lady Arden, dan
zal alles voor u gereed gemaakt zjjn.*
fin Lady Arden kwam terug en werd
vriendeljjk ontvangen. De Bisschop had zjjn
toestemming gegeven. ♦Een bekommerde ziel
te helpen,* zei bjj, ♦was meer dan een ziek
lichaum te genezen.* Zoo kwam Lady Arden
in het klooster en werd de meest geliefde
van alle zusters.
f
i »De wereld vergeten en door de wereld
vergeten,* die woorden dacht Lady Arden
|nu zij eindeljjk rust cn vrede vinden kon.
jZoo werd zij in het klooster opgenomen
en kreeg den naam van zuster Teresa. Zjj
werd de toevlucht en troost voor alle ljjden-
den en ongelnkkiyen. Nog niet lang was
zij er of Monica Grei vertrouwde haar en
had kaar lief mek haar gansche hart; zjj
werden oprechte ea trouwe vriendinnen.
Ik vraag mjj wel eens af,« zeide zjj, die
vroeger Hester Blair heette, ♦waarom ik zoo
ongelukkig moet zjjn.«
Het geheim van elk menschenleven kan
eerst hiernamaals worden opgelost,* ant
woordde Monica Grey. ♦Elk leven heeft
zjjn verborgenheden, wjj worden hier en daar
geleid, maar zien de hand niet, die ons be
stuurt. Wjj begrjjpen niet welken weg
wjj gaan, maar aan het eind daarvan is
elke stap ons helder. De tijd zal komen,
mjjn beste, dat het ook voor n niet langer
een geheim isl*
Ik zon het kunnen begrjjpen,* hervatte
zjj droomerig, ♦als ik schuldig was. Maar
niemand heeft meer geleden dan ik.
Waarom
Geduld!* zei Monica. »Is de eeuwig
heid zult gjj dit alles weten, misschien reeds
in dit aardsche leven. Gaan wjj ieder ons
eigen leven na,« vervolgde zjj ernstig, >dan
zullen wjj vinden, dat elke zorg, elke kom
mer, toch ten slotte aan onze eigen fouten
te wjjten is. Bjj u zelve ook. Al uwe
rampen begonnen, omdat gjj met een man
getrouwd zijt, dien gjj niet liefhadt.*
datgene, waaraan de heer Stokes heette zich
Duizenden meisjes doen dat, maar wor
den er niet voor gestraft.*
Mjjn beste, gjj kunt niet beoordeelen
of anderen gestraft zjjri. Gjj zeidet, dat gjj
het deed om uw vader te redden, maar
zou Hg, die de musschen voedt en de leliën
kleedt, ook voor hem niet gezorgd hebben?
Kom, als gjj uw leven nagaat, uwe ge-
lukkigo meisjesjaren vergeljjkt met de'latere,
dan is er evenwicht, dan is er lang niet
overal ellende. Gij moet inzien, dat de
oorsprong van uw zorg ligt in uw eigen
fout: iemand te trouwen, dien gjj niet liof-
hadt-, dien gjj zelfs verafschuwde 1 Welnu,
goud kan worden gezuiverd door het vuur,
groote zielen worden alleen volmaakt door
loutering.
Maar mjjn leven i3 vwrwoest!* kreet
zjj. ♦Het is niets als schande.*
Gij weet niet wat het leven u nog
bieden kan.*
Veel arbeid hoop ik en het geluk dat
vrede geeft.*
Hebt gjj wel gehoord van de vrouw,
die den rechter eene gunst te vragen had?
Hjj weigerde het herhaalde malen, maar
zjj hield niet op. En eindeljjk gaf hjj toe.
Doe als zjjBid 1 Bid 's morgens, en op
dew dag en in den avond en den nacht.
God, die de kinderen Israëls behouden thuis
bracht, zal ook u redden.*
Maar ik heb gebeden, zuster, lang en
veel gebeden in de gevangenis.*
God weet Zjjn tjjd, mjjn beste en het
uur voor u was n -g niet gekomen.*
Lang ën ernstig dacht zustor Teresa over
deze woorden na. Kon zij haar onschuld be-
wjjzen Gesteld dit, dan was het immers te
iaat! Hester Blair was reeds zoo lang dood,
wie deerde het of zjj schuldig of onschuldig
Marokko gebruik te maken tot het in orda
brengen vaa een lastige quaestie.
was! Maar toch, zjj zou bidden. Er waren
zelfs nu nog tjjden, dat zjj aan die schrikke
lijke gebeurtenis dacht, zich afvroeg: wie
heeft het gedaan en waarom? Dan ging zij
in haar herinnering alles na, maar kon geen
oplossing viuden.
Maar ten slotte kwam toch over haar een
groote, weldadige kalmte. Haar gansche
leven werd arbeid en plicht. Zjj hoorde niets
van haren echtgenoot, maar het ruime jaar
geld werd haar regelmatig door zjjn zaak
gelastigde uitgekeerd. Veel had zjj reeds in
het klooster ervaren, van menscheljjke boos
heid, maar ook van schijn die bedriegt.
En thans, nu zjj bjj den haard zat te
mymeren en het schjjnsel van het vuur op
haar gelaat speelde, kwam de boodschap,
dat zjj naar de ziekenzaal moest gaan.
LIII.
EEN BEKEND OBLAAT.
Een kleine, vierkante, reine kamer, met
een bed met zindeljjke gordjjnen, een kleine
waschtafel, drie of vier stoelen, een paar
boeken, en een crucific aan den muur.
Zuster Teresa zag dit alles met één oog-
opslag. De patiënt, wiens gelaat zjj niet zien
i' kon, lag stil en rustig, maar als hjj sprak,
klonk zjjn stem vreemd.
Er waren twee doktersde een was de
s geneesheer van het hospitaalin den ander
I herkende zij Sir James Carlingford, een der
i bekwaamste geneesheeren van dien tjjd. Zij
spraken met elkander, zachtjes en op een
eigenaardige wijze, die haar, zjj kon niet
zeggen waarom, aan Colde Feil herinnerde.
Sir James Carlingford wendde zich eindeljjk
om en zei tot haar:
afgekomen. De man had van jongsaf door
den verkeerden stand van zjjn ooren ge
leden zelfs bjj sollicitaties naar baantjes
♦Ik moet sen paar minuten met u spreken,
zuster, gjj hebt weinig te doen, maar toch
zal uw taak zwaar zijn. Da patiënt gelooft
niet dat hij in gevaar verkeert, het is dan
ook waar, dat hjj weinig of geen pjjn heeft
bij heeft den ruggegraat gebroken, en hulp
voor hem is er niet meer. Er valt voor u
niets te doen, dan bjj hem te waken, hem
toe te spreken, hem te troosten, tot hjj sterft.
Geaf hem wjjn, of cognac, wat gjj wilt,
maar maak het hem duideljjk, dat hij sterven
moet. Zjj hooren dit liever uit een mond
als de uwe, dan van ons.*
Ik zal mijn best doen,* zei zuster Teresa.
Zijn dood zal kalm zijn,* ging Sir James
Carlingford voort, >het is nu elf uur, vóór
de zon opgaat is het afgeloopen.*
Zóó is het menschelgk leven gemeten!
De geneesheeren vertrokken en zjj bleef
alleen bjj den patiënt. Zjj verzette de lamp,
opdat het licht haar niet zou beschjjnen,
maar hjj lachte.
Neen znster,* zei hjj, ♦laat het licht zoo
lang mogeljjk bjj mjj. Ik heb vreemde woorden
in mjjn hoofd, zooiets als eeuwige duisternis.
Wat kannen die beteekenen?*
Zjj zette de lamp weer neder. Zij bescheen
het gelaat, en toen dacht zjj eensklaps, dat
zjj die stem herkende.
Ik moet toch lachen,* ging de patiënt
voort, ♦al is het achriklijk thans. Eu toch,
het paard viel over mjj heen en heeft mjj
volstrekt niet gekwetst. Ik had al mjjn
beenderen kunuen breken, maar dat deed
ik gelukkig niet! En die dokters kjjken
alsof ik doodelijk gewond ben. Wat een
onzin 1 Ik heb volstrekt geen pjjn! Er is
hoegenaamd geen gevaar, vindt gjj wel?*
(Wordt vervolgd,
