MéLeest i s. i p.
VERZET.
M 1534. WOENSDAG 28 OCTOBER.
FEUILLETON»
De Klippen van Kitty Hawk.
Hel Land van lleiisilen en Allena, de Langstraat en lie Bonimclcrwoard,
Uitgever: L. J. VEERMAH, Heusden.
1896.
mp.
HeT LAND VAN AL^-""
VOOB
Dit blad verschgnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsveAhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels SO ct. Elke regel
meer 7V, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Uitsluitend voor de Abonné's op dit blad
of zij die zich daarop abonneeren heeft de
uitgever tot 1 Januari 1897 de tot den laat-
sten tijd bijgewerkte Landkaart van
ederlancl, waarop alle plaatsen en
gehuchten voorkomen, benevens het plan tot
Droogmaking van de Zuiderzee, verkrijgbaar
gesteld tegen den geringen prjjs van slechts
30 cents.
Voor niet abonné's is de prjjs dezer Land
kaart f 1.50. De Landkaart is groot
85 bjj 71 c.M.
Abbonné's die de Landkaart verlangen, ge
lieve de Bon op de vierde pagina uit te
knippen cn duidelijk ingevuld met naam en
woonplaats aan den looper of den agent ter
hand te stellen of aan het Bureau in te
zenden.
Zjj die de Courant per post ontvangen
zenden de ingevulde Bon met 35 cents aan
postzegels aan
DEN UITGEVER.
vrjjwaren tegen de gevaren waarmee ze door
de prostitutie bedreigd wordt.
En nu de vraag: is dat verzet geoorloofd?
Immers neenDe man heeft bij zpn toe
treding tot het lidmaatschap instemming met
de statuten te kennen gegeven. Niemand zal
zoo dwaas zijn, lid van een vereeniging te
worden, zonder eerst inzage genomen te
hebben van de reglementen en bij zjjn toe
treding onderwerpt hij zich stilzwijgend aan
de plichten en lasten, daarin omschreven.
week. We kunnen dat niet nalaten, want ondermijnen. Die eerbied is een der steun- j besloten laatstgeaoemden
komt de noo 1 aan den man, dan zal de pilaren van den staat en een predikant die Hoen, °m
vjjand niet zoo beleefd zjjn te wachten tot daaraan schudt, verzaakt zjjn hooge plicht,
we ons in de behandeling van de wapens j Nog een enkel woord ten slotte. Men
geoefend hebben om hem behoorljjk te woord trekke uit deze rrgelen niet de conclusie
te staan. De last is niet groot. Bjj loting
wordt slechts een gedeelte der burgerjj aan
gewezen, het asdero deel bljjft aan den
dageijjkschen arbeid.
Nu doet zich in onze dagen het geval
voor, dat hier en daar verzet gepleegd wordt
Zulk een lid dient beboet of gestraft op de tegen dezen bjj de Grondwet gestelden eisch.
wijze bjj 't reglement omschreven en bjj Een ingezetene te Middelburg meent zich te
herhaling geroieerd te worden. j moeten onttrekken aan den oefeuingsplicht.
Een dergeljjke vereeniging vormt de StaatDe man is meerderjarig en bewjjst door
der Nederlanden. Zijn burgers hebben met zjjn wonen binnen de landpalen dat hij lid
onderling goedvinden statuten en reglemen- is van de groote vereeniging, den Staat, en
ten ontworpen, naar dewelke de vereenigingals zoodanig is hjj gehouden, waar hij de
bestuurd wordt. In die statuten, hier wettenlusten geniet der gemeenschap, ook de lasten
geheeten, wordt nauwkeurig omschreven
wat de burgers te betalen hebben in de
algemeene lasten en welke persoonljjke plich
ten op een ieder rusten.
Daar staat o.a. in dat ieder Nederlander
geroepen is zjjn vaderland in tjjd van ge
vaar te verdedigen.
Is dat een dolle of ook maar een on-
te dragen.
Dit nu is al erg. Als wjj zoo gaan doen
en eenvoudig verklaren dat we ons niet
storen aan de bevelen door de gemeenschap
ons gegeven, waar moet het dan heen?
Maar er is erger. De man, die verklaart
geen schuttersdiensten te zullen prestoeren,
vindt bjj zjjn partjjgenooten instemming.
Dat mag niemand verwonderen. Hjj behoort
tot een partjj, die zich allerminst onder
meer genegen is zijn persoonlijken plicht te
vervullen. De tusschenkomst van 't bestuur
Stel eens, daar wordt ergens in ons va
derland, b.v. in een gemeente, waar naar
het oordeel der welgezinde burgerjj, al terechtmatige eisch?
veel huizen gevonden worden, waar de ver- i Wanneer een vreemdeling niet kwade be-
leiding haar tenten heeft opgeslagen, stel doelingen uw woning betreedt, zult ge dan; scheidt door eerbied voor wet en overheid.
eens, in zoo'n gemeente wordt een veree- 1 niet met alle u ten dienste staande middelen, -"1"1'
niging opgericht, die zich ten doel stelt be- dien binnendringer beletten uw vrouw en
doelde huizen te doen ontruimen, op een j kinderen te molesteeren, uw eigendom te
vreedzame manier n.l. Een der artikelen van rooven, u en de uwen uit uw woning te
't reglement luidt: >elk lid zal eenmaal 's verdrijven?
weeks zijn persoon zes uren ter beschikkingi En wjj Nederlanders, die een in verhou-
van het bestuur stellen. Gedurende dezen ding klein brokske gronds sedert eeuwen
tjjd zal hjj gehouden zijn de wacht te be- bewonen, een brokske, dat onze voorouders
trekken voor een der beruchte woningen, met ongelooflijke moeite, enorme kosten en
door het bestuur aan te wjjzen. Hjj zal daar met alle mogelijke kunstmiddelen ontwoe-
op wacht zjjnde nauwkeurig acht slaan op kerd hebben op den oceaan, zouden wjj bjj
ieder, die de woning binnentreedt en dezen een inval, met een zoetsappig gezicht den
waarschuwen tegen het gevaar* enz. j vreemdeling opwachten en onze bezittingen,
Tot deze vereeniging treden een honderd-onzen eigen dierbaren grond onverdedigd
tal burgers toe en het bestuur verdeelt onder laten inpakkea
't ledental de werkzaamheden. Alles mar-Niet waar, zoolang we nog spieren in
cheert uitmuntend, totdat op zekeren dag j onze knokkels hebben en bloed in onze
een der leden zich aan de hem opgedragen aderen, zullen we dat nimmer gedoogen
last onttrekt en eenvoudig meldt dat hij niet Wanneer we ons zoo laaghartig gedroegen,
zouden we waard zjjn slaven te worden van
den gruwelijksten despoot, die op deze aarde
helpt niets, hjj bljjft er bjj en onttrekt zich. maar te vinden is.
Evenwel niet aan 't lidmaatschap, alleen Om nu, tegen dat't gevaar aan den man zich met dergelijke gevallen in te laten, welke op hare
maar aan 'top wacht staan. Dat soldateske komt, in tjjds klaar te zjjn, moeten we ons zoolang ze op eigen terrein nog zoo ont-"gesleten waren,
dat we zwanger gaan van oorlogszuchtige
bedoelingen. Er is geen predikant in ons
dierbaar vaderland of elders, die meer vrede
lievend is dan wij, die met grooter smart
de oorlogstoestanden van ons werelddeel
gadeslaat. Maar we moeten rekening houden
met de bestaande toestanden. Zoolang Europa
tot de tanden gewapend staat, kunnen wjj
ons niet houden alsof er geen gevaar aan
de lucht was. We moeten ons voorbereid
louden voor verdediging van onzen grond.
Jat de ontwapening der volken zou kunnen
uitgaan van een landje als 't onze, is te
onnoozel om aan te nemen. En zoolang de
wet beveelt dat we als milicien of schutter
in 't geweer zullen komen, om, als de nood
driDgt, weerbaar te zjjn, mag daaraan
niemand zich onttrekken, zou het zelfs veel
beter zjjn dat de loting werd afgeschaft,
om als één man pal te staan.
Maar dat van verschillende plaatsen den
man brieven toekomen van predikanten, die
onverholen hun instemming betuigen met
zjjn verzet, dat stemt tot nadenken. Van
een predikant mag men althans verwachten
een goed inzicht in het raderwerk van den
Staat. Mag men verwachten, waar hij ad
vies geeft inzake eenige leemte, dat dit ad
vies rekening houdt met de wetteljjke voor
schriften. Het kan voorkomen dat eenige
wet niet voldoet aan den eisch des tjjds
Mat de sehutterjjwet is dat wel zeker het
geval. Die wet te verbeteren of te vervangen
zal te eeniger tjjd stellig aan de orde komen.
Maar zoolang ze nog wet is, behoort ze
door alle burgers van den staat gerespec
teerd te worden als wet.
't Is een bedenkeljjk verschjjnsel, dat
voorgangers in den Godsdienst onverholen
sympathie betuigen aan personen die zich
tegen de wet verzetten. Daargelaten de
een poging te
om net verzekerd® terug te krjjgen.
De twee bekende duikers, Briggs en May,
van Sidny, werden door hen daartoe in
dienst genomen, maar allereerst moest de
j„i „„„„i.*:ligging van het wrak nauwkeurig vast
gesteld worden, en hiermee ging geruime
tjjd verloren. Eindeljjk werd het, ter diepte
van dertig vademen op een rif liggend en
aan een sterke stroomiag blootgesteld, ter
aangeduide plaats ontdekt.
Nu rustten de verzekeraars een stoom
schip, de »Sophia Ann*, uit met de duikers
aan boord, om het wrak te verkennen.
De juiste stelling der kisten met het goud
geld werd bepaald en aangeduid, doch on
stuimig weer belette telkens de verdere
verrichtingen.
Op 29 Juni 1.1. werd de derde en laatste
reis ondernomen. Den 5n Juli lieten de
duikers den bodem der kapiteinskamer met
dynamiet in de lucht, ef liever gezegd in
het water springen. Daags daarna bemerkten
zjj, dat de kisten, waarin de souvereigns
geborgen waren, zicht- en tastbaar geworden
waren.
Het moeiljjkste gedeelte hunner taak, het
oplichten der kisten, om ze in de netten te
Een fortuin op den bodem der zee. plaatsen, die aan boord uitgeworpen werden,
Er is door Australische duikers dezer zou toen echter eerst beginnen. Ongunstige
n van uit een diepte van 27 vadem weer- en zeegesteldheid verjjdelde al hun
(102 voet) een fortuin van 250,000 frank pogingen dagen achtereen,
in goud geld uit zee opgehaald. Den 17n Augustus doken zjj negenmaal
Op 8 Augustus 1895 verging nabij Port omlaag en eindeljjk slaagden zjj er in een
Stephen, op de kust van Nieuw Zuid Wallis, gedeelte van den buit machtig te worden,
het stoomschip »Catterthun.« Passagiers en Briggs kon twee der kleinete kistjes ia een
bemanning kwamen allen om het leven, met tillen en, op het door hem gegeven sein,
Aan boord bevonden zich twee bezmdingen trokken de mannen op de »Sophia Ann*
goud in >sovereigns,< ter gezamentlgke de vangst op en naar binnen,
waarde van 10.000 pond sterling; de eene j Doch zjjn pogingen om de kist met 5000
bezending, van 5000 pd. st., kwam vansouvereigns evenzoo machtig te worden,
de »Australian Bank*, met. bestemming faalden jammerljjk. Vijf keer ontsnapte zjj
naar Port Darwin; de andere was voor' hem weer en hernam zjj hare vroegere ligging
rekening van eenige Chineesche kooplui en op den bodem der zee. Toen ging May zijn
verzonden naar Hong Kong. geluk beproeven en eindeljjk werden zyn
De »souvereigns« van de bank bevonden krachtsinspanningen met goeden uitslag be-
zich in vjjf zakken, in een met jjzer be- kroond en de waardevolle kist veilig aan
slagen kist geplaatst en waren verzekerdboord geheschen.
bjj de >New Zealand Insurance Company.* De volgende dagen gelukte het den wak-
Daarentegen hadden de Chineeschen hunne keren duikers nog eenige kistjes met goud
goudstukken, onder verzekering bij de naar boven te zenden. Ongeveer 8000 pd. st.
hadden zjj op die manier aan de baren weten
te ontwoekeren. Méér nochtans vermochteH
Buitenland.
vraag of 't wel tot hun competentie behoort jAlliance Marine* in negen kisten geborgen,
1 1 1 i beurt in een jjzeren kast
die onder de kapiteins-
wachthouden stuit hem tegen de borst; hij eenigszins oefenen. De jongeren gedurende zagljjk veel te arbeiden, te stichten, te be- kamer stond.
is vredelievend van aard en wil naar andere eenige maanden achter elkander, de ouderen keeren hebben, past het hun in geen geval Toen de »Catterthun« gestrand was en
middelen uitzien om de maatschappij te bjj tusschenpoozen een paar uren in de'den eerbied voor de wet bjj de burgerjj tejde verzekeraars hun verlies geleden hadden,
ROMAN
FRIEDRICH ZIMMERMANN.
(2
In deze bosschen heeft nog geen bjjl zjjn
werk gedaan, onafgebroken staat boom
naast boom; het is een eentonig beeld, nog
troosteloozer dan de zandwoestjjn. En toch
De witkoppige zeeadelaar, die met uitge
strekte vleugels over het zuidelijk deel van
't eiland zweeft, daar waar de klippen van
Kitty Hawk uit zee oprjjzen, wendt zich
plotseling weder naar 't noorden, en schiet
de hoogere luchtlagen in. Zjjn scherp oog
moet iets ontdekt hebben, dat hem afschrikt.
Tusschen de duinen beweegt zich iets.
Het is een man in het grove gewaad eens
visschers. Hij begeeft zich naar het strand,
houdt de hand boven de oogen tegen de
stralen der ondergaande zon en tuurt op
merkzaam naar het oosten, waar zich don
kere wolken samenpakken. Hjj knikte te
vreden met het hoofd en monstert de booten,
die in een vallei tusschen de duinen op
het droge zand liggen, zoo hoog dat zelfs
de vloed ze niet bereiken kan. Alles is in
orde. Op hooge palen, op regelmatige af
standen in het zand gestoken, hangen nog
eenige netten te drogen. Hjj neemt ze af,
werpt ze over den schouder en slaat den
weg naar huis in, die zich slingert tusschen
duinen door. Die weg voert naar 't midden
van 't eiland. Nog versperren zandheuvels
den blik daar buigt hjj om een duin
en voor hem liggen een aantal woningen,
de eenige op het geheele eiland, dicht aan
den rand van een sparrenboscb, omgeven
door plassen.
Het is een gehucht van een twaalftal,
onregelmatig naast en achterelkaar ge
plaatste blokhutten, met daarbjj behoorende
schuren en stallen, zonder eenig plan neer
gezet, opgetrokken uit ruwe dennenstam men.
Alleen heeft men bjj den bouw rekening
gehouden met den zeewind en de plaats zoo
uitgekozen, dat de hutten door de duinen
beschut liggen en tegen herigen wind ge
vrijwaard zijn.
Midden in dit visschersdorp verheft zich
een blokhuis, dat door zijn hoogte en de
meer dan gewone zorgvuldige afwerking in
het oog springt. Een groot, bont geschil
derd beeld, waarschijnlijk van een gestrand
schip afkomstig siert de deur. Dergeljjke
versierselen ziet men ook aan andere hutten.
Overal hangen aan stangen visschen te
drogen in de- warme lucht. Een wagenspoor
loopt langs de blokhuizen tot in het den
nenbosch, aan welks zoom eenige kleine
akkers liggen, met maïs bezaaid.
In een sljjkerigen plas, onmiddelijjk gren
zende aan de lautste keet, snatert een troep
eenden en op een stuk moerassige weide
grazen een paar magere paarden. Geen
menscheljjk wezen vertoont zich. Ook de
open schuurtje neergeworpen heeft, in het ljjks een lichtstraal doordrong, die verried
grootste der blokhuizen verdwenen. dat daarbinnen leven heerschte. Voor het
Intu88chen is de zon ondergegaan. Dehuis in het midden des dorps, boven welks
1 dreigende wolkenmassa, voor kort nog 'deur het beeld prjjkte, stonden twee mannen
slechts aan den oosteljjken horizon waar-? Hun gelaat was ia de duisternis slechtste
genomen, heeft zich langs het hemelruim 5 herkennen, wanneer een vale bliksemstraal
uitgebreid. Het ruischen der zee neemt toe. het hemelgewelf verlichtte. De oudste der
De zon is ondergegaan en de nacht nadert twee, een hooge gespierde, breedgescüouderde
en bedekt met zijn donkeren sluier den gestalte, leunde, de handen in de zakken
Oceaan, dg dninenwoestenij, de moerassen, zijner jas gestoken, tegen den wand der hut,
de dennenbosschen en
op het Albemarleeiland.
2.
de visschershutten
Het ging tegen het einde van September
1845. De wind, reeds twee dagen scherp
uit het oosten blazend, had zich tot een
orkaan verheven. Brullend stortten de ver
toornde golven des Oceaans tegen het strand
en trokken zich slechts terug om met ver
dubbelde woede tegen den voet der duinen
aan te stormen.
Voor de klippen en riffen Kitty Hawk
stond een branding, welker donderend geraas
men in het visschersdorp op het Albemarle
eiland, waarvan ze nauwelijks een kwartier
verwjjderd waren, duidelijk tusscheü het
huilen van den storm, het kraken der boomen
en het bruisen der golven op het strand
was de zware
dat wind en
hooren kon. De branding
bastoon in het wilde concert,
zee uitvoerden.
De dorpsbewoners hadden alle voorzorgen
genomen om zich tégen het weer te be
schermen. De booten waren nog hooger
tusschen de duinen opgetrokken en de1
terwijl de jonaste, die aanmerkeljjk kleiner
en slanker was, voor hem stond.
»Het wordt een mooie nacht,* zeide de
laatste, »wjj hebben noord oost, dat brengt
het zwaarste weer mee en drjjft de schepen
regelrecht op ons strand. Het zal wel wat
worden, reken daar maar op! Voor Kitty
Hawk staat een mooie branding. Ben je ook
niet van meening, dat we naar het strand
moeten, Bell?*
De aangesprokene knikte.
»Ja, maar pas een uur na middernacht,
dan is de vloed op zjjn hoogst.*
»Je hebt geljjk, Bell. Cunning, Mulligan
en eenige anderen waren van gedachten,
we zouden
»Gekheid. Ik heb bij zonsondergang een
driemastschoener gezien, die noord-west
stuurde. Tegen middernacht moet hjj hier
bjj de kust zjjn. Dan is 't tjjd, eer niet!*
Deze woorden werden op kalmen, onver
schilligen toon geuit en klonken toch zoo
beslist, als behelsden ze een bevel. Het moest
wel in den klank der stem liggen die hard
en onbuigzaam was als ruw metaal.
»Heb je den schoener nauwkeurig gezien
visscher is, nadat hjj zjjn netten in eenvensters der hutten zoo gesloten, dat nauwe- en ook den koers, waarheen hjj stuurde
zjj niet, want de ontploffing had het schip
uiteengereten en ruim 2000 pd. st. moesten
daarom aan hun lot overgelaten worden.
De nagenoeg 8000 souvereigns waren
vroeg de ander levendig.
»Je hoort het John, noord-west. Hjj ging
juist voor den wind, toen ik hem zag. Geen
schip kan tegen den storm en tegeljjk tegen
den vloed opkruisen en de hooge zee halen.
Wanneer we hem een handje helpen, zoodat
hjj niet aan Kitty Hawk voorbjjkomt, is
hjj ons.*
Wanneer de kapitein ten minste niet het
naderend onweer bjjtjjds gemerkt heeft en
de Loggerheadstraat binnengeloopen is,«
meende John.
»Neen. Het was ebbe en de schoener lag
te diep. Thans is het daartoe te laat, zelfs
wanneer hjj 't nog beproefde. De schoener
is een goede zeiler, net als de Marie Jane
en zal probeeren van 't land af te komen,
tot het onweer voorbjj is. Dat gaat echter
niet, nu de vloed aan 't opkomen is. Alzoo,
zeg 't de anderen, John, dat ze zich klaar
makenik wacht u om middernacht.*
All right,* knikte John, wanneer alles
bezorgd is, kom ik naar je toe. De vrouwlui
zjjn zeker hier binnen?*
»Uw moeder en Kate.*
John was van plan te gaan, doch wendde
zich plotseling om, bleef weifelend staan,
verschoof zjjn pruim van den eenen naar
den anderen kant en spuwde met meer dan
gewone drakte voor zich uit. Hg scheen nog
iets op het hart te hebbea en in twjjtel te
staan of hij 't den onderen kameraad mee-
deelen zou of niet. Deze wachtte onver
schillig, zonder de geringste nieuwsgierigheid
te verraden, tot de visscher tot een besluit
zou gekomen zjjn.
VAN
Wordt vervolgd.)
