Land van Hcusdeii en Altena,
Lan?s
en de üommelenvaard.
HOFFELIJKHEID.
FEUILLETON
De Klippen van Kittj Hawk.
M 1548. WOENSDAG 16 DECEMBER. 1896
Uitgever: L. J. VEEEMAK, Heusdan.
VOOR
O
Advertentien van 16 regels SO ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentien worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
de opvarenden g Deden uitslag kannen heb
ben. Hoe het ongeluk in zjjn werk gegaan
is, zal men wel nooit te weten komen.
Wellicht is er aan de machine of den
8tuurtoestel iets in het ongereede geraakt,
nadat het schip door den storm overvallen
was. Het vermoeden, in werkstakerskringen
te Hamburg uitgesproken, dat de »Salier«
vergaan is omdat de lading door ongeoefende
bootwerkers slecht gestuwd was, is volgens
da »Hamburgische Börssen-Halle* geheel
ongegrond. De »Salier« is niet te Bremen,
maar te Bremerhaven gestuwd, «n door de
vaste werklieden van Lloyd.
Er zjjn reeds eenige ljjken aangedreven
(volgens de laatste berichten 20), naar wjj
reeds gemeld hebben, ook dat van den
gezagvoerder. De bemanning bestond bjjna
geheel uit Duitschersonder de tusschen-
dekspassagiers bevonden zich 113 Russan,
35 Oostenrijkers, 10 Italianen, 1 Duitscber.
8 Belgen en 48 (of 54) Spar^den, gro
tendeels uit de werkmansk-'ASse.
t Maar wat is in deze nu de goede weg.
j Wel 't antwoord ligt gereed; ile beste
weg is ook hier de middenweg.
I Er zijn raenscben, wier hoffelijkheid als
Ziedaar een oud rgmpje, dat de eigen- '4 warü Diet zekeren w*erzin vervalt' omdat
schap bezit dat men er in zekeren zin van men er zo° door heen ziet' dat 'fc niet CP'
kan maken wat men wil, en dat deze recht kan gemeend zjjn; 'tis al te mooi,
schaduwzijde heeft, dat men bjj een al te hQDne beleefdheidsbetuigingen zgn al te
letterlgke opvatting in een uiterste dreigt onderdaBigi *e kruiperig.
te vallen, dat zeker niet minder is af teDat is niet &oed' z0° de 66116 meB8cl1
keuren dan onbeleefdheid. |zich niet gedragen tegenover den anderen.
Toch ligt ar zeer veel goeds en waars' Elk mensch heeffc zÖne eigenwaarde, de
in dit rgmpje, dat zich als 't ware een la86r geplaatste volstrekt niet minder dan
zeker bnrgerrecht heeft verworven, en door de booger geplaatste in de maatsehappjj, en
zoo menig vader of moeder aan het kind die eigenwaarde verbiedt hem eene slaafache
dat de wereld ingaat als een gulden lesonderdanigheid aan den dag te leggen,
wordt medegegeven op de levensreis. I Anderen weer meeneu, dat 't betamelgk
Goede vormen zjjn aangenaam en daar- 18 zich 8teeds te voe*en Daar de weening
gelaten nu of 't uit een gezondheidsoogpuntvan ™nschen, die boven hen geplaatst zijn
misschien niet beter en verstandiger waa< j of die tot hunne welvaart kunnen bgdragen,
om een meer geschikt eerbetoon te be- hetzÜ door clandisie, aanbeveling als an
denken dan het gedurig afnemen van den derszins, en zgn er gaarne toe bereid om
hoed en 't herhaaldelijk blootstellen van het ialle8 mooi en g°ed te vindeB' ïelf3 te PrÜzen
hoofd, nu eens aan de brandende zoBne- :aIs hun belaD* het meebrengt,
stralen en dan eens weer aan een regenbui j ®ok da^ 18 *e keuren,
of kouden wind, vindt iemand, die een I De maatschappij is geen militaire troep,
gepast gebrnik weet te maken van de ge- waar alle" zwiigen als de bevelhebber spreekt;
bruikeljjke beleefdheidsvormen, gewoonlgk jzÜ 13 eei 1
een goed onthaal. D?e6n 8ch *ar: en n
Een gepast gebruik, want niet zelden dan co^
meent men in dat opzicht niet te ver te
kunnen gaan, en daarmede maakt men
een zot, een bespottelijk figuur.
De mensch moet eigenwaarde bezitten en
die eigenwaarde moet het kompas zjjn,
waarnaar hg zgne gedragingen tegenover
zjjne medemenschen moet richten. Hoe meer
men tracht natuurlgk en waar te zgn, hoe
grooter waarde elke handeling verkrjjgt
en dit in bijzonder wanneer die anderen
geldt.
In sommige oogen zjjn vormen iets over
tolligs en geheel nutteloos't kan wel zon
der al die complimenten, meent men, en
toeh is niets minder waar dan dat, want
zjj zjjn 't kruid der samenleving.
't Is waar, men kan den maaltjjd ook
zoo gebruiken uit de potten of pannen
waarin de spijzen bereid zgn, desnoods
met de vingers zonder lepel of vork, maar
niemand zal 't ontkennen dat 't toch aange
namer is, en dat alles er toch veel oog-
ljjker en smakelijker nitziet, wanneer een
helder laken op de tafel is uitgespreid en
de spgzen netjes worden opgedischt, dan
ftls 't er zoo maar in de wilde heengaat.
Zoo is met goede vormen eveneens gesteld.
o
ROM A,N
FRIEDRICH ZIMMERMANN.
(16
>Ik ben niet als de meisjes in de stad,
die aan iedereen bevallen willen en tegen
iedereen vriendeljjk zgn. En u u mag
ik niet ljjden Die woorden vielen er zoo
uit, zjj wist niet hoe en ze berouwden haar
terstond. Het was ook niet waar dat ze
hem haatte, gelijk ze zichzelven wjjs maakte.
Zg open, manneljjk gelaat, zgn geheele
krachtige verschijning halden indruk op
haar gemaakt.
Werkeljjk?* vroeg Frank spottend, »dan
heb ik mg onwetend een gevaarlgke vgandin
op den hals gehaald, tegenover welke be
zwaarlijk op overwinning te hopen is en ik
kan niet beter doen dan den terugweg aan
nemen. Daar echter eerljjke vganden nooit
de wet der hoffelijkheid schenden, vraag ik
uw hand ten afscheid
»Sir,« riep ze, terugwijkend, >ge wilt
den spot met mg drgven. Daarvoor houdt
zich Maggy Raffles te goed, onthou dat.*
Zg was werkelgk schoon met die van
toorn bliksemende oogen en dien lichten
blos op de wangen <m Frank had daar wel
©ogen voor» Er was hem "tel aan gelegen
plaats inneemt qn zjjn waarde en beteekenis
heeft.
Elk lid der maatschappelijke samenleving
heeft een onvervreembaar recht op een eigen
oordeel, een eigen meening, waarvoor hg
bescheiden, welwillend, doch beslist moet
uitkomen, als de omstandigheden het vorde
ren. En vleierg past daar al heel weinig,
want vleierg is. op den keper beschouwd,
niet3 anders dan logen en dat nog niet eens
uit bestwil, neen, eenvoudig uit berekening,
uit eig»
Maar er is nog een categorie ran menschen,
die meenen dat de brutalen de helft, of mis
schien wel het grootste deel van de wereld
bezitten, en kort en goed zich niet ophouden
met al die kansten.
Zjj zjjn gemakkeljjk te herkennen.
Waar zjj komen, vragen ze niet, neen ze
eisehen, want ze hebben er immers recht op.
Jawel, dat is ook zoo, recht hebben ze
er veelal wel op, maar als ieder slechts
vraagt naar zjjn recht en niet in de eerste
plaats naar zjjn plicht, dan wordt 't er ook
al niet beter op in de samenleving, want
waarljjk tegenover het recht van den een,
staat weer een reeht van den ander, en dan
met het jonge msisje op goeden voet te
big ven, daar hg anders moeilgk gelegen
heid zou vinden de ouds te zien.
»Ge dwaalt nogmaals* zei bij op ernstigen
toon, »ik wil oprecht vrede met u sluiten
het is nooit mgn doel geweest, u te
krenken.*
»Dat zou ook niet geraden zjjn,« riep een
een ruwe stem en Bill Cunning's vierkante
gestalte verscheen in de deur, gevolgd door
een ouderen kameraad. »Nu, ga door, mees
ter Blauwrok, wanneer 't geen leugen is,
mogen eerljjke lui 't ook wel hooren.*
Frank zag den visscher een oogen blik
meer verrast dan vertoornd aan. Hg achtte
het beneden zgn waardigheid den jongen
te antwoorden en wendde zich weer tot
Maggy.
»Nu«, vroeg hg haar de hand reikend,
»wilt ge de verzoening aannemen, Maggy?*
Bill barstte in een luiden lach uit.
»Die is mooi!* riep hg, >daar zal John
pleizier in hebben als hg thuis komt. Laat
je niet beetnemen Maggy, geef den Blauw
rok ordenteljjk zjjn vet en laat hem afvaien.
En wanneer hg je beleedigd heeft, zeg het,
dan zullen we hem eenmaal kielhalen dat
kern de spanten kraken.*
Maggy stond besluiteloos en keek den offi
cier vrageiad aan. Wanneer hg zich deze
beleediging welgevallen liet, dan was hg een
lafaard en geen hand waard, hoe gaarne
ze hem die gegeven had. Zoo stonden die
beiden tegenover elkaar en schouwden elkaar
in de oogen.
Bill werd door Franks zwjjgen al onbe-
scbofter en de jjverzucht deed er het hare
gaat 't vauk hart om hart en leer om leer. niet vernederend iemand 't eerst te groeten,
Kom gij met hen in aanraking, wa-irom ook dan niet, al meende men, dat de ander
zouden ze u met welwillendheid of voor- 't zij om verschil in leeftjjd of maatschap-
komendhei 1 bejegenen, zij zgn immers niet pelijke positie, 't wel eerst had kunnen
minder dan gjj doen.
Alsof de meeste in voorkomendheid en i Ook hierin zouden we met eene kleine
goede gezindheid in hulpvaardigheid en wijziging van een gedichtje van een onzer
vriendelijkheid, in één woord in hoffelijkheid beste menschen mogen zeggen
de minste ZOO zgn. j Ken n «elven, ken u waan,
Dwaas veroordeel, inderdaadEn w,t Kroot u gclrin'
Zjjt ge eene andere meening toegedaan
op staatkundig, op godsdienstig of op welk
gehied ook, dan zjj en mocht ge met hen
willen redetwisten over uw beider standpunt,
Buitenlan d
waag er u maar niet aan, want uwe neder-Dat het stoomschip »Salier,« van den
laag is bjj voorbaat verzekerd, en wordt ge Nord-Dentschen Lloyd, op de Spaansche
niet uitgemaakt voor een gek, een bedrieger kust vergaan is, kan nu niet meer betwjj-
of iets dergeljjks, of lacht of fluit men u feld worden; en het is ook zeer waar-
niet in uw gezicht uit, dan komt ge er schjjnljjk dat alle opvarenden bjj die ramp
goed af. omgekomen zjjn.
Ze hebben immers de wijsheid in pacht, I De »Salier,« bemand met 66 koppen,
en de waarheid voor zich alleen. ^en met 210 (of 215) landverhuizers aan
Dat een ander er ook een gezond oordeelboord, geen kajuitspassagiers, (maar naar
en eene eerljjke overtuiging op na zoumen zegt ook met voor 8 millioen goederen,
kunnen houden, och kom, 't is al te gek.voor Rio bestemd) was den 28en November
Doet ge iets met de beste bedoeling, zjj uit Bremerhaven, waar zjj een groot deel
zijn er om er een volIaaVi liVKt werpen,'van hoar ingenomen bad. naar La
en uwe handeling toe te schrijven aan zelf- Plata vertrokken. Den 7en December was
zucht of bekrompenheid, het schip uit Coruna vertrokken om daarna
Zij weten 't, zg alleen, laat 't maar aan j Villa Garcia (Spaansche provincie Gnllicie)
hen over, dan zult ga eens zien hoe wjjs aan te doen. De afstand tusschen die twee
en goed zjj 't alles doen. i havens kan in twaalf uren afgelegd worden.
Ook. zóó moet 't echter niet ayn, er zal Toen het schip drie dagen weggebleven
wel verschil van opvatting bljjven bestaan,
maar dit is zeker, hoe meer elk zich beyvert,
was, moest dus de ongerustheid die over
het lot van schip en bemanning heerschte,
elk zonder uitzondering, om hoffeljjk en zeer gegrond echguen, en inderdaad kwam
welwillend te zgn tegenover zgn evenmensch, nu al spoedig de bevestiging van de treur-
onverschillig of hg is werkgever of arbeider,mare. Vermoedelijk is het schip vergaan
winkelier of klant, of hg is hoog of laag;in den vroegen ochtend vaa den 8en, tegen
geplaatst, of hjj met iemand 't zelfde schuitje half zes.
vaart, dan wel zgn tegenstander is, hoe
beter elk vraagpunt kan worden opgelost
naar dei. eisch e i iu den Dj
Slaafsche onderdanigheid, kruiperjj of vleierg
past evenmin ia de samenleving als aan
matiging.
Sommige menschen stellen er bijzonder
prijs op, het esrst te worden gegroet, eerst
dan grosten zjj terug.
Dat komt hen zoo toe, meenen zjj, maar
is dat eigenlgk niet wat belachelijk hoog
moedig?
Wat doet 't er toe wie 't eerst gro9t, en
zie: de meeste in hoffelijkheid, en dat wil
zeggen in welgemeende en gepaste beleefd
heid en vriendelijkheid is waarlyk niet de
minste onder de broeders, en is 't inderdaad
De oorzaak van de ramp moet onge
twijfeld gezocht worden in een zwaren storm
.j-'-*... 7vJju iet r-aii d« noord
westelijke kust van Spanje heeft geteisterd
en ook in de golf van Biscaje en noorde
lijker veel schade heeft aangericht. De
klippen waarop de Salier strandde, de Baso-
nas bjj Kaap Corrnbedo, liggen in volle
zee, voor een ontoegankelijke rotsachtige
kustbij eiken storm, uit welken hoek ook,
zgn ze aan de felste woede van wind en
golven blootgesteld. De rotsen zgn door
;diep water omringd, en een schip dat door
de zware Atlantische golven er op geworpen
wordt, is reddeloos verlorennoch met
booten, noch van de overigens onbewoonde
kust uit, zon een poging tot redding van
toe, zjjn haat jegens den luitenant te uiten.
Hjj wierp zgn makker een blik van ver
standhouding toe en trad Frank nader.
»Je moet maar ergens anders liefdes
avonturen zoeken, mgn mooie jongen, hier
in Nagshead jagen u de meisjes met den
dwjjl de deur uit. Eu nu wees maar
big dat je er zoo goed afkomt.*
Frank fronste de wenkbrauwen.
>Is die man uw verloofde, dat hjj in
uw naam spreekt?* vroeg hjj, nog altjjd
naar Maggy gewend.
»Hy!« riep ze minachtend, »neen, Sir,
niemand heeft recht in mgn naa u te spreken
dan mgn vader.*
Frank draaide zich plotseling om en
staarde Bill in 't gelaat.
»Hoor, jongen,* zei njj heel kalm, »je
apreekt alzoo op je eigen verantwoording.
Neem u in acht, wanneer ik nog één onge
past woord van u hoor, krijgt ge een ant
woord, dat een tweede overbodig maken zal.*
»Geef den blauwrok er een tusschen de
oogen Bill en gooi hem de deur uit* riep
de oudste der twee. »Hg wil niet anders.*
Frank richtte zijn gestalte op ea ver
wachtte rustig den aanval. Maggy was tot
den wand teruggeweken en wachtte met
kloppend hart den uitslag des strjjds af.
E.?n oogenblik nog weifelde Bill: in
Franks oot<en lag iets dat hem vrees in
boezem ie, uiaar Maggy's tegenwoordigheid
vaurde zyu moed aan.
»Vat aan, Bill, ik zal je helpen!* zei
de ander. Dut gaf den doorslag.
»Hallo, over boord met joul* riep Bill,
op zjjn vgand toespringend. In hetzelfde
oogenblik trof hem een vuistslag met don
derend geweld juist boven den neuswortel,
dat hg zonder eenig geluid te geren, be
wusteloos ter aarde stortte.
»Sta je kameraad bjj zei Frank tot
den ouderen visscher, die schuw voor hem
terugweek. »Ik heb hem zjjn lot vooruit
voorspeld.* Daarna knikte hg Maggy toe
en verliet ds woning.
Nog nauweljjks bjj de kromming van den
weg gekomen, hoorde hg jjlende schreden
achter zich; hg wendde zich om in de
meening een nieuwen vgand het hoofd te
moeten bieden, doch hg bedroog zich. Het
was Maggy, die hem achterop geloopen
was en thans met gloeiend gelaat en glin
sterende oogen voor hem stond.
»Ik heb u onrecht gedaan, Sir,* zeide
zg, >ea hier is mgn hand.*
Frank nam de vrgwillig geboden hand
in de zgne; het was hem als gevoelde hjj
een lichten druk. In het volgend oogenblik
had het jonge meisje de hand weer terug
getrokken en verdween met vlugge schreden
achter het geboomte.
6.
>Dat is een mooi begin,* dacht Frank,
toen hg na 't middagmaal op zgn veldbed
uitgestrekt lag, »het schjjnt dat ik hier
meer werk met de vuist dan met het hoofd
zal hebben. Nu, 't is mg goedWat zou
mgn papa, die na alleen op zgn farm in
Virginia zit, ten doode verschrikt zgn, wan
neer hg hoorde dat zgn hoopvolle spruit
'hisr met visschers en smokkelaars aan 't
Te Pargs had °*a jonge dame besloten
zelfmoord te plegen. Zg stak twee kom
foren aan, gevuld met kolen, sloot alles goed
licht, en werd weldra bewusteloos, Maar
rjj had niet gerekend op haar sat, die
het ook benauwd kreeg, en als een dolle
door de kamer vloog, borden, glazen eu esn
lamp brak en toen door n ruit sprong,
waarbjj <>P 't hoofd der concierge terecht
kwam, die door het rumoer wae wakker
geschrikt. Men brak 3» deur opett en efe
jonge dame, die nog teekenen gaf,
werd naar een hospitaal ovegggfargcJ^
De -8ojd&&F E)e Rnyttér, die in de kazerne
Saint-Elisabeth te Brussel voor eeaige maan
den groote opschudding had teweeggebracht
door in staat van dronkenschap te stshietea
l aaar ieder die hem wilde naderen en daarbg
een gendarme doodde, weshalve hg ter dood
wera veroordeeld, is in hooger beroep door
het Militair Gerechtshof rjjftien jaren cel
straf opgelegd. Zgn mrdediger, mr. Hirsch,
betoogde de onverantwoordelijkheid van zgn
cliënt op erfelgkheidsgronüen.
Uit het Oosten wordt san uevoorn«uimstft
Engelsche bladen gemeld, dat op Kreta
nieuwe onlusten broeien, naar aanleiding
van de intriges van den Sultan, welke
beoogen om de Muzelmannen tegen de
Christenen op te zetten, ten einde de afge
dwongen concessies ten voordeele van de
Christenen weder ongedaan te maken. Dit
zou de werkeljjke bedoeling van Saad-
bakkeleien is!«
Deze gedachte t he- e
aeeren, dat hg in een luiden lach uitbarstte.
Hg stand op, stak een sigaar op en liet zgn
gedachten den vrjjan loop. Ze bewogen zich
voornamelijk om Maggy. Hg wist niet recht,
hoe hg 't met haar had. Qaar aanvankelijk
vjjandige houding wae in tegenspraak met
de ongehuichelde warmte, waarmee se hum
de hand geboden had. Aan welke reden
moest hg dien ommekeer anders toeschrgver.
dan aan haar nt inr' gov v< or
vaardigheid? Hoe meer hg zich haar flauwe
gestalte, de donkere, levendige oogen en de
edele gelaatstrekken, zoo geheel verscheiden
van de overige visschers vrouwen, herinnerde,
des te meer werd „y uTbiuu.gu Jat Maggy
te schoon was voor haar omgeving, dat ze
bestemd was zich in een beteren, haar meer
passenden kring te bewegen, dan dien,
waarin ze geboren en opgevoed was.
Aldus peinzende, viel zgn blik toevallig
op het strand. Een ongewone beweging
bemerkte hg daar. Groepen van mannen,
vrouwen en kinderen bewogen zich van het
dorp naar Je schuitenallen droegen riemen,
netten, kleue houten, met vlaggetjes ge
tooide boeien en ankers. Met een paar
sprongen was Frank beneden. Hg nam
Meyers bg den arm en trok hem bjj 't raam.
>Zie daar eens, sergeant, het schjjnt, die
lui hebben een smokkel-expeditie in den
zin.*
Meyers schudde het hoofd. »Neen, lui
tenant, dezen keer meenen ze 't eerljjk; ze
varen uit om haringnetten uit te werpen.*
Jit blad verschjjat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Frmco par post zonder prysveihooging. Afzonderlijke
na a*ier« 5 cent.
mimtmu y .n.Mi—,-ug,^
Met den hoed in de hand,
Komt men door 't ganache land.
TA*
Weet dan, dat wie hoog wil staan,
Meer dan klein moet sijn.
(Wordt vervolgd,)
