Hel Land van Heusden en lllena,
en de Boinmelenvaan!.
BELASTIHGEK.
FEUILLETON
Dt Klippen yan Kitty Hawk.
M 1559. WOENSDAG 5 7 JANUARI.
Und van
tlê
IS 97.
UitgeverL. J. VEERMAN, Heusden.
-rtmé.
u - I
gSaRlkÖH
ALTENA
VOOR
Dit blad verschjjut WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regtl
meer 71/. ct. Groote letters Daar plaateruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjjd agave i»
ingewacht.
Nu onze hoofden vervuld zjjn van 't
onderwerp belastingen de nieuwe wet,
op 't personeel en de a.s. invoering der
kieswet zgn er de oorzaak van kan 't
niet ten onpas geoordeeld worden een blik
te slaan op den aard der belastingen in
vroegeren tjjd en de wjjze waarop die
ingevoerd werden. Men is in den regel op
't punt ran belastingen, zoowel als op menig
ander punt, geneigd den ouden tjjd te ver
heffen boven den nieuwen, het Heden achter
te stellen bjj 't Verleden; met hoeveel recht
dit geschiedt op 't stuk van belastingen,
zal ons dan duidelgk worden.
In de grondwet der Republiek, de in
1579 ontworpen Unie van Utrecht, was
bepaald, dat de lasten op eenparigen voet
zouden verdeeld worden, terwjjl die naar
gelegenheid zonden worden verhoogd of
verlaagd en geheel uitsluitend dienen tot
de algemeene verdediging en tot alles wat
de Unie moet bekostigen.
Aan deze bepaling is nooit de hand ge-
honden niet alleen, maar er is zelfs geen
poging gedaan er een begin van uitvoering
aan te geven. Integendeel werd al spoedig
voorgeslagen de aandeelen van elk gewest
in de kosten vast te stellen en de gewesten
vrjj te laten de opbrengsten uit al zulke
middelen te vinden, als de stand van zaken
meebracht. Aldus werd iu 1586 bepaald
dat Holland 64 percent der uitgaven dekken
zou, Zeeland 16, Utrecht 7, Friesland 13.
Later werden Groningen, Overjjsel en Drente
er ook bg betrokken en kwam 't aandeel
van Holland op 58 percent. Holland, d. i.
Noord- an Zuid-Holland, betaalde dus meer
in de lasten dan alle andere gewesten te
zamen. Geen wonder dat het zich bg sommige
gelegenheden daarop heel wat liet voorstaan.
We treffen dan in de eerste plaats aan
een vast tarief van inkomende en uitgaande
rechten. Ze werden in die dagen anders
genoemd, doch komen overeen met wat
wjj thans daaronder verstaan. Nog vroeger
werden die belastingen tolgelden genoemd,
die allen te land kwamen in de schatkist
van den landheer. In de Republiek vloeiden
ze rechtstreeks in de algemeane kas, wat
voor die dagen een bijzonderheid was.
Ontduiking werd gestraft, maar de straffen
waren beel licht; processen konden voor
geld in der minne geschikt worden. Een
en ander leidde er toe om 't met die ia
ën uitgaande rechten niet al te nauwkenrig
te nemen en vandaar dat de smokkelhandel
een uitgebreide vlucht nam en er onder de
kooplui een tarief vastgesteld was van
premiën op binnengesmokkelde waar.
Van bescherming wist uien ook toen re ids
af. De visscherij b.v. was vrijgesteld van
alle inkomende rechten en bg uitvoer matig
belast, terwgl speciaal de haringvisscherjj
ontheven was van het betalen van z.g. last- j
gelden, een belasting van 20, later 40 stui
vers van ieder scheepslast.
De schepen, komen le metl» waren uit de
Middellandsche zee waren nog met een extra-
belasting bezwaard, 1 percent van de waarde
der lading.
De Republiek, toenmaals de rang inne
mende van groote mogendheid, legde zware
lasten op de ingezetenen. In de geschriften
van William Temple, gezant van Engeland
bg onze Staten staat de anecdote dat een
Amsterdammer, die een schotel visch op I
tafel brengt, daarvan dertig verschillende j
belastingen betaald heeft. Dat is zeker over-j
dreven, maar waar is het dat maar zeer
weinig levenemiddelen en zaken van dage-
ljjks gebruik onbelast waren. Dat wgn, bier
en geestrijke dranken, het gemaal, het ge
slacht, zout en zeep belast waren, laat zich
denken. Maar ook waren het levend vee en
de paarden belast en de bezaaide gronden.
Riviervisch, vrachten, kaarsen, turf en brand
hout, alle bouwmaterialen en olie waren
belast. Idem het lakea en van paarden, die
verkocht werden, werd een extrabelasting
geheven. De waag was belast en om een
proces te voeren, moest men belasting be
talen. Van den koopprijs van alle mogelgke
schepen werd 21/, °/0 belasting geëischt,
zegelrecht van alle requesten en contracten.
Visch, tabak, pgp«n, pik en teer, wagens,
papier, schoenen en laarzen, thee en koffie
(eerst later) boter, speelkaarten, dobbel
steeoen enz. waren belast. Zelts had men
een belasting op het trouwen en be
graven.
Grondlasten werden in dien tgd genoemd
Verponding en omgeslagen over de onroe
rende goederen. Verder had inen in de
steden hoofdgelden, familiegelden, schoor-
steengelden enz.
De meeste van deze belastingen werden Jen zijn zeer gedrukt. Daarna vertoont zich hun lot over, Later liet de Regeer in
op voorschrift der Unie (art. 5) verpacht, jmeestal in de lenden, soms ook in de oksel-commissaris 83 besmette buizen in deMscb
De steden volgden dit voorbeeld en ver-j holte, een huil of gezwel, dat zeer spoedig 'leggenook alle kleederen, bedde goed pnz.,
pachten ook de gemeentelijke lasten, markt
gelden enz. Dit stelsel'gaf aanleiding tot
ernstige grieven. Al spoedig werden die
pachters vermogende lillen en zorgden de
regenten dat de voordeelen der paclttcon-
tracten in bon zak terecht kwamen. Dit
gaf aanleiding tot ongeregeldheden, hier en
daar tot opstand, gelijk te Amsterdam in
1748 waarvan 't gevq g was dat met het
verpachten der belastingen althans in Hol
land gebroken werd efc de regeering zich
voortaan met de inning belastte.
Het belastingstelsel iii de Republiek was
een ware chaos, geljjk het heele beheer der
finantiën. Uit dien cha:>s is eerst een naar
vaste grondslagen geregeld stelsel geboren
in den Franscben tij i onder Schimmel-
penninck in het jaar 1805.
Buitenland.
ROM
-5JN
FRIEDRICH ZIMMERMANN.
27)
11.
was de jammerende offers ter hulpe te snellen.
Eerst tegen den morgen kwamen zjjn ont
stelde zenuwen tot rust, doch nu weer hield
hem de vrees, het uur van samenkomst te
verslapen, er van terug zich rustig neer te
leggen. Daarom begroette hg de opkomst
der zon met blijdschap.
»Die herbaalde vaart over den Sont in
de middagzon heeft me waarschijnlijk een
lichten zonnesteek bezorgd,* dacht hg. »In
een open boot zich uren lang aan de Juli-
zon blootstellen, daartoe is de dikke schedel
van een neger of een visscher van Nagshead
noodig.*
Hjj haastte zich te kleeden in de hoop
door de verfrisschende morgenlucht de*
De pest in Britsch-ludië, meer bepaald
te Bombay, brengt heel wat pennen in
beweging en de ang^t voor verspreiding
der ziekte naar Europa neemt met den dag
toe. Daar is ook wel Wat reden voor, want
het verkeer tusschen Bombay en Europa is
nogal druk en de geleerden zijn 't er niet
over eens, of het gevaar zoo groot is als
het scbjjnt.
Sommigen beweren^.d'\t de vrees over
dreven is, en dat er voor besmetting in
plaatsen, waar goede rioleering en goed j middeleeuwen in Europa een ontzettende
duinwater is, weinig of geen kans bestaatslachting onder de bevolking aanrichtte,
voor zulk een epidemie. Anderen zgn minder j Het laatst heeft de ziekte zich vertoond in
optimistisch, vooral met het oog op de ri- 1720 te Marseille.
oleering, en tneenen, dat flinke maatregelen Ruim 19 jaren geleden heeft Rusland de
dringend noodzakelijk zijn. epidemie in haar loop gestuit. De ziekte
de grootte krijgt van een kippenei. De
patient heeft hevige koorts, doorgaans ge
paard met delirium. Gewoonlijk volgt de
dood in 48 uren, soms ook eerder. Bljjft
de patient een dag of vjjf in leven, dan is
er kans op herstel. Het gezwel is dan zacht
geworden en kan geopend worden. Vormt
zich geen gezwel,'dan bloedt het slijmvlies
of is de heele hnid met uitslag bedekt. De
sterfte is zeer groot, zelfs in de hospitalen
gewoonlijk 95 pCt. Volgens de laatste be
richten is een virus gevonden, dat zeer
gunstig werkt, maar in Indjë zal men wel
nimmer dat middel algemeen kunnen toe
passen, daar het vooroordeel zich daartegen
verzet.
De pest had zich niet snel en niet sterk
uitgebreid, indien men intjjds maatregelen
genomen had, -maar het bestuur te Bom
bay heeft aanvankelijk de waarschuwingen
in den wind .geslagen, en kwam eerst tot
bezinning, toen er bjjna geen stuiten meer
aan de epidemie was. De Indiërs zgn on
gelooflijk vuil en daardoor is het moeilijk
de epidemie te keeren. Vooral ratten zjjn
de verspreiders der ziekte. Zjj worden
ook vuile beesten spoedig aangetast en
verliezen in de ziekte hun vrees voor de
menschen en sterven gewoonlijk in de huizen,
waar zjj een toevlucht zoeken.
De^ builenpest wordj gehouden voor de-
met zieken in aanraking gekomen, werd
vefbrand.
De minister van Engelsch-Indië deelde
o. a. het volgende mede:
Te Bombay zijn reeds ruim 2500 fnen-
schen aan de pest bezweken, te Karatsji
ruim 300 en ongeveer 100 sporadisch
elders. Epidemisch is de ziekte nog alleen
te Bombay, 9edert December te Karatsji en
misschien ook te Poena. Een gedeelte van
de Indische bevolking werkt de maatregelen,
tegen de pest genomen, tegen. Onder de
vier gestorven Europeanen was een dokter
en een ziekenverpleegster. Onder de dok
werkers en de havenbeambten is de ziekte
zeer gering. Deskundigen durven voor de
volgende maanden een daling van de pest
voorstellen. De minister waarschuwde ten
ft t i
slotte tegen overdreven berichten.
Particuliere berichten melden echter dat
de pest nog steeds toeneemt.
De officiëele sterftecijfers vinden geen
geloof, en men beweert dat het getal doöden
per dag dubbel zoo groot is als de pégeering
opgeeft. Telkens breekt op nieuwe plaatsen
de pest uit.
De overheid in Algerië en in Senegal
heeft met het oog op de pest in Indië de
bedevaart naar Mekka voor dit jaar verboden.
zelfde ziekte ale de Zwarte dood,' die in^tfe ""TÜatërÖag^tó' l^iöP"ffrj -
cbefstroom geopend. President Kruger, het
lid van den Uitvoerenden Raad Koek en
Frank was met hevige hoofdpijn van
zjjn uitstap teruggekomen en had zich
vroeg te bed begeven. Doch hg kon in zwaren last, die hem boven du oogen drukte,
dezen nacht den verkwikkeaden slaap niet
vinden, waarin hjj zich gewoonljjk ver
heugen mocht. Verwarde, kwellende droo-
men verontrustten hem en meermalen vloog
hg verschrikt op; het was hem als hoorde
het huilen van den storm en den nood
kreet van in gevaar verkeerende schepe
lingen. Zgn phantasie, die in den avond
bezig geweest was de brokstukken van
Gritty'e vertelling tot een geheel te ver
binden, zette dat spel in den slaap voort
en beangstigde hem door steeds taienwe
schrikbeelden. Dan was het Maggy, die door
helle vlammen verlicht op den uitersten
rand der klip stond en met reuzenkracht
ziek uit zgn armen zocht los te woelen, ten
•inde zich in zee te storten, dan weder be
kwjjt te raken. Nauwelgks een kwartier
later bevond hg zich aan het strand, zuid
waarts van Kitty Hawk. Onderweg kwam
er menige bedenking in hem op. Hg had
Maggy beloofd op al haar vragen naar
waarheid te antwoorden, kon hg dat dosn
zonder zgn dienstplicht ontrouw te worden
Aan den anderen kant: hg had zgn woord
gegeven en als eerljjk man mocht hg dit
niet breken of met het oog op andere ver
plichtingen ten deele intrekken. Bovendien
hg was 't meisje dank schuldig, want ia
haar hand had het gelegen en lag het nog
zjjn plannen te verraden en geheel te ver
ijdelen.
Deze tweestrjjd in zgn binnenste deed
hem bgna de dwaasheid verwenschen, zgn
vond hg zich in een kamp op leven en j kans op slagen in de hand van Maggy go-
dood met Bell Konks, wiens sterke vingers legd te hebben. Wannéér zy hem eens t it
beat de keel toesnoerden, terwgl buiten de eigen voordeel bedroog, wat dan? Deze ge-
bemanning van een gestrand schip door de dacnte verdween echter even snel als ze was
eilandbewoners onder aanvoering van Gritty opgekomen, want diep in zgn hart leefde
in stukken gehouwen werd en hg onmachtig een gevoel, dat nadrukkeljjk protest aan-
Eigenljjk is er niet veel van te zeggen,
want men weet niet hoe de ziekte wordt
verspreidof dit geschiedt door voorwarpen
van de zieken afkomstig of ook door de
lucht. Dit laatste wordt door sommigen
ontkend, maar het is meer een gelooven
dan een weten.
Dr. Yersin wordt gehouden voor den
besten kenner van de ziekte, daar hij reeds
vroeger, o. a. in 1894, te Hongkong een
studie heeft gemaakt van de ziekte. De
aangetasten voelen vier of zes dagen van
te voren een groote matheid in de leden
teekende tegen zoo snood een verdacht
making. Maggy, die zich tot hiertoe zoo
open en groothartig jegens hem getoond
had, kon onmogeljjk een helpster van smok
kelaars zgn en Frank was in dit geval zeer
geneigd zjjn hart meer geloof te schenken
dan zgn wantrouwend verstand.
Hg schudde echter al deze gemoedsbe
zwaren van zich af, met het oog daarop,
dat reeds het volgend uur volle gewisheid
brengen zou. Wanneer hjj tegenover Maggy
stond, wanneer hg maar eerst wist wat ze
van hem verlangde te weten, zou hjj on
getwijfeld den zekeren weg vinden om noch
aan zjjn dienstplicht noch aan zijn gegeven
woord te kort te doen.
Sneller liep hg voort, het oog van tjjd tot
tjjd zoekend langs de duinerjj latende zwe
ven. Nog was geen menschelijk wezen te
bespeuren; slechts eenige meeuwen vlogen
af en aan. De wind had in den nacht de
atmosfeer wat opgefrischt, doch daar hjj uit
het zuiden woei, wierp hjj geen golven op
het strand, maar dreef deze evenwjjdig
daarmee tot de vooruitspringende klippen,
waar de branding schuimde.
Frank vreesde reeds, Maggy misgeloopen
te zgn, toen hg de gezochte tusschen twee
duinen ontwaarde. Zy bleef bg zgn nade
ring staan. Haar gelaat zag er bleek en
afgemat uit, en in haar oogen, door lange
wimpers overschaduwd, lag een diepe ernst.
Zjj bloosde, toen Frank haar begroette. Ook
de jonge taan kon een zekere verlegenheid
niet van zich afzetten, die hjj op rekening
van de zonderlinge ontmoeting schreef.
Zjj legde zwjjgend haar hand in de zjjne,
die hjj haar vriendeljjk toegestoken had en
liet ze er een oogenblik in rusten.
»Kom« zeide zjj, zich omwendend. Hjj
was naar het gouvernement Astrachan
overgebracht door kleedingstukken, die
Kozakken in Klein-Azië hadden buitgemaakt.
Er werden toen dorpen aangetast, waar
20 pOt. der bevolking stierf. De Regeering
liet die dorpen door een militair cordon
isoleeren, en vóór de komst der troepen
hadden de boeren reeds een isoleer-methode
op eigen hand toegepast. Zjj joegen iedere
zieke, die hun ook maar verdacht voorkwam,
in de huizen waar reeds pestljjders waren
gestorven, spjjkerden deuren envensters
dicht en lieten de ongelukkigen zoo aan
volgde haar in het doolhof der duinen. In
het midden waar e<>n eenzame pijnboom
tegen de glooiïng stond en door den storm
gebogen haar loof als een dak over een
groene plek welfde, waarop eenige braam
struiken tierden, stond het meisje stil.
»Dat is mijn zomsrtain* lachte zij. »Hier
ben ik alle morgen en niemand stoort me
hier.c Intusschen zette ze zich neer op een
der sterke wortels, die de boom uit het
zand omhoog stak en leunde tegen den
stam. Frank nam werktuigeljjk plaats op
een verhoogde plaats en zoo zaten ze en
keken elkaar zwjjgend aan. Geen van beiden
scheen het rechte woord te kunnen vinden
om hen over de oogenblikkeljjke verlegen
heid heen te helpen.
»lk ben gekomen rnjjn woord in te
lossen,* begon Frank eindeljjk, »of« -
voegde hg er na een kleine pauze aan
toe ge moest me daarvan willen ontslaan.*
Maggy's gelaat verlevendigde zich. Ze
schudde het hoofd en antwoordde: »dat kan
ik niet, er is te veel gebeurd wat mjj raadsel
achtig is en mg kwelt. Ik wil daarover op
heldering hebben.*
»Zoo vraag dan Maggy.*
Zij haalde diep adem, als kon zg laar
door den angst bedwingen, die haar, ze wist
niet waarom, 't hart vervulde.
»Zeg mij, Sir ziedaar, ik ken uw naam
nog ni8t eens.*
Frank Robertson.*
»Zeg mjj voor alles, Sir Robertson, wat
wildet ge in den nacht bij mjjns vaders
huis?*
»Mg overtuigen of het vermoeden dat
aw vaders huis tot verzamelplaats van
smokkelaars dient, gegrond is* antwoordde
g, haar scherp aanziende.
de regeeringscommissaris voor spoorwegen
Smit voerden daarbjj hét woord. President
Krnger zeide o. a. dat de onafhankelijkheid
der Zuid-Afrikaan8che Republiek een gave
Gods was en dat hjj vervloekt mocht zgn,
als hjj die onafhaukeljjkheid ooit schond
of verried.
Koek prees Portugal, omdat het Trans
vaal nooit had trachten te rooven, inte
gendeel altjjd behoorljjk behandeld had.
Smit ontkende, dat er in de Republiek
rassenhaat bestond, behalve tegen de vjjan-
den van twee honderd jaren her, de Engel-
schen, die anderen niet met rust willen
laten en niet tevreden zjjn met naast
anderen te staan, maar altjjd overheerschen
willen. Dit zou echter nooit gebeuren, zoo-
*ÊmÊÊmÊKmÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊammMÊmttmmmÊBÊmwÊimÊÊÊÊmmKmitaimmÊÊiÊmMmiimmmamm»
In haar gelaat veranderde geen trek.
Smokkelaars?* herhaalde zg kalm, >wat
verstaat ge daaronder?*
»Weet ge dat werkeljjk niet?* riep hij,
maar dat is onmogeljjk!* Een oogenblik
kwam de gedachte bjj hem op met een
volleerde komediante te doen te hebben.
Tegenover een zulke, ware openhartigheid
dwaasheid geweest. Een gevoel uit toorn
en smart gemengd, kwam over hem. En
toch konden deze oogen, die zoo angstig
vragend aan zgn lippen hingen, liegen?
Maggy legde zjjne woorden en de ver
andering in zgn trekken anders uit. »Ge
moet niet boos over rnjjn onwetendheid
zjjn,* bad zjj schuchter, »Ik ben nooit van
dit eiland af geweest en zal wel veel dom
mer zgn dan de meisjes op het vasteland.
Ge moet een beetje geduld met tne hebben.*
»Hebt ge nooit een school bezocht?*
»Neen, in Nagshead is geen school. Een
beetje lezen en schrjjven leerde moeder mij
en wat ik verder nog weet, heb ik uit
boeken.*
»Uit boeken?*
>Ja, een heele menigte,* zei ze niet zonder
trots. »In de kisten die vader somwglen
als strandgoed thuis bracht, zaten dikwjjls
boeken. Vader gebruikte ze niet en schonk
ze me. Ik heb ze zoo dikwijls gelezen, dat
ik ze bgna van buiten ken, maar wat
smokkelaars zgn, „staat er niet in. Veel
heb ik er uit geleerd, ook veel waar ik
niets aan heb. Veel ook wat ik gaarne
weten wilde, heb ik er niet in gevonden.
En nu dacht ik het aan u te kunnen vragen,
want gjj weet zeker alles.*
(Wordt vervolgd.)
- *'££■-ür y
VAM
J
fl A» n ftVt F ri AM reri \r Ir am rl am a w m l> nrti In wn I- am "Nd n rw ill n i? Q i v. Vr nt nHtliiV
*4UUV< WHU noMVi WU va^ vtwaao utiu fcinoiiouutu, tJ
