Land van Heiisden en Aliens, dc Langstraat en de
Door den Oceaan.
De Klippen van Kitty Hawk.
FEUILLETON.
Uitgever: L.. J. VEERMAN, Heusden.
ZATERDAG 20 MAART.
1S97.
VOOR
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprgs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsve.» hooging. Afzonderlijke
nnoimera 5 cent.
J\$. 1574.
Advertentiën van 16 regelt 30 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Een van de grootste wonderen, die zich
dageljjks aan onze oogen vertoonen, doch
jaist daardoor als iets zeer gewoons gepas
seerd worden, is, dat de groote handelsbladen
in Enropa telken morgen uit Amerika
marktberichten en nienws pnbliceeren, den
nacht te voren versch uit de nieuwe wereld
ontvangen. Amerika, hoe ver ook vooruit
ons, komt in één ding steeds te laat,
in den tijd n.l. Wanneer wjj 's nachts 12
uur den dag vaarwel zeggen en een nieuwen
ingaan, is daar de oude dag nog op zijn
schoonst, wordt drnk zaken gedaan en de
berichten tegen den avond afgezonden,
komen in den vroegen morgen in Europa
aan en liggen te 8 unr op de ontbjjttafel.
Het heeft schatten van geld gekost de
nieuwe wereld met de oude telegrafisch te
verbinden. Op 't oogen blik liggen op den
bodem des Atlantischen Oceaans niet minder
dan 19 kabels, waarvan er tien werkeloos
zjjn en zich niet meer uit hun sluimer laten
opwekken, dus verloren zjjn. Zjj vertegen
woordigen een verloren kapitaal van 72
millioen galden
Welk een reuzenarbeid vereischt werd
om de Oceaan-telegrafie op de tegenwoordige
hoogte te brengen, is moeilijk zich thans
nog voor te stellen hare geschiedenis om
vat reeds een tijdruimte van c. een halve eeuw.
De eerste proeven, genomen door Engel-
■che en Amerikaansche ingenieurs, mis
lukten totaal. Eerst nadat men den draad
door gutta-percha omgaf, bleek hjj genoeg
zaam van het zeewater afgesloten te zijn.
In 1850 werd een kabel, aldus samengesteld,
gelegd tusschen Dover en Calais. De twee
plaatsen waren telegrafisch verbonden, maar
't duurde niet langeen paar uren later
was de verbinding verbroken en niemand
begreep de oorzaak. Eerst veel later kwam
men te weten dat een visscher den onbe-
sckutten draad in zjjn sleepnet opgehaald
en stuk gesneden had. Hjj bracht er een
deel van op de markt, als een merkwaardig
goud bevattend soort zeegras.
De Engelschman John Brett herhaalde
een jaar later de proef met gunstig gevolg,
de draad werd na echter door metaal om
geven; hierop volgden kabelleggingen tus
schen Italië en Corsica, Italië en Sicilië en
aangemoedigd door 't resultaat, begon men
weer het plan te vormen Amerika met
Europa te verbinden.
Eerst werd nu de bodem des Oceaans
onderzocht. Tusschen Ierland en New-
Foundland bevindt zich tot geluk der
onderneming, een met grjjs zand bedekte
vlakte. Deze leent zich uitstekend voor 't
opnemen van den kabel.
In 1857 werd de eerste proef gewaagd.
Spoedig na de afvaart brak de kabel; 't ge
lukte echter hem te rinden en te lasschen
en de reis werd voortgezet. Een paar dagen
later brak hij opnieuw en de onderneming
moest opgegeven worden.
Reeds het volgende jaar lagen weer twee
kabels gereed, op twee booten, die naar
het midden van den oceaan voeren, daar
de einden vereenigden en in tegengestelde
richting terugvoeren, de een naar de nieuwe,
de ander naar de oude wereld. Het gelukte
nu alle zwarigheden te overwinnen. De uit
legging gelukte. Maar de vreugde was kort
van duur. Op 1 September weigerde de
kabel en het is niet galukt hem weer in
di«nst te stellen. Beide kabels, van 57 en
58 rusten nog op den bodem des Atlan
tischen Oceaans.
Tot 1865 bleef nu 't plan rusten. In dien
tusschcntjjd werd door een commissie van
vakmannen een derde proef overwogen en
tal van specialiteiten gehoord, o.a. Siemens,
die een uitmuntende methode aan de hand
deed, welke echter door zjjn Engelsche vak-
genooten humbug gescholden werd. Ein
delijk werd in genoemd jaar de Great
Eastern belast met een kabellegging, doch
ook deze gelukte niet.
Nu begon de heele wereld te twjjfelen
aan de mogeljjkheid, In den kring der spe
cialiteiten wist men echter zeer wel waar
de schoen wrong en toen in Juli 1866 de
Great Eastern ten tweeden male zjjn vaart
begon had men de aanwijzingen van Sie
mens tronw gevolgd. Den 27sten Juli lag
de kabel en de humbug zegevierde.
Na dien tjjd is 't meermalen gelakt, 't
laatst nog in 1895, toen een voor dit werk
gebouwd stoomschip, de >Faraday«, de uit
legging volbracht in den tjjd van tien dagen.
Terwjjl deze boot op zee was en tele
grafisch gemeenschap met Ierland onder
hield, kreeg de ingenieur Siemens bericht
dat de -hertog van York een zoon geboren
was. Daarop heeft hij een telegram gezonden
dat, de plaats van afzending in aanmerking
geDomen, wel eenig in zijn soort zijn zal.
Het luidde: »Atlantsche Ocoaan, 50°, 16A
breedte, 39°, 20' lengte. Verzoeke HH.
I K.K. H.H. de harteljjke gelnkwenschen over
•te brengen van de bemanning der »Faraday«
Idie voor de >Commercial cable company*
;een derde Atlantische kabel legt.* Op het
j kabelscbip werd ook een dankbetuiging als
antwoord ontvangen.
Naar de jongste opgaven bedraagt de
gezamenlijke lengte van alle onderzeesche
kabels thans 250.000 l£.M., een kapitaal
van 500 mill, gekost hebbende. Op dit
ROMA IN
FRIEDRICH ZIMMERMANN.
42)
Deu revolver in de linker-, den sabel in
rechterhand stelde de jon^e officier zich te
weer cm zjjn leven zoo dnur mogeljjk te
verkoopen.
Daar klonk in de verte een krachtig
hoera* uit matrozenkelen.
>Velt geweer! marschhoorde men dni-
deljjk boven het tumult een ruwe stem
kommandeeren.
Een panische schrik beving de smokke
laars, zi; üia binnengedrongen waren vlogen
naar buiten en onder het geschreeuw der
beangstigde vrouwen stoof alles in wilde
vlucht uit elkaar.
»Halt,« klonk het kommando. >Laat
die schurken loopen, jongens. Geweer over
en op den drempel verscheen, den sabel
in de vuist, kapitein Morris. Achter hem,
met geweren gewapend, een schaar matrozen
van de Mosquito.
>Net precies op tjjd, niet?* vroeg de
kapitein, Frank over den puinhoop der
barrikade de hand reikend. >Ze hadden u
anders kleia gehakt, de schoften! Ik ver
moedde cr iets van, daarom heb ik ter
stond na het stranden der Hagedis de
groote boot laten uitzetten en ben u met
twintig nijjner brave jongens te hulp ge
komen. Toen we de vuurpjjlen zagen, waren
we reeds onderweg.*
>Ik dank u, kapitein* antwoordde Frank,
de toegestoken hand drukkend, >het was
hoog tjjd.*
Morris klauterde over de overblijselen
vun deur en kast been. >VVien hebt ge
daar, vroeg hij, op Konks wjjzend.
Op dit oogen blik richtte zich Bell Konks
met een ruk half op. Op zijn gelaat lag
reeds de vale bleekheid des doods. Vorschend
gleed zjjn oog over de omstanders en bleef
daarna op Frank rasten.
^Het is uit met mij,* zei hij met moeite,
ȟ0 schurk heeft goed getroffen.*
>Oom« snikte Maggy, hem omhelzend.
>Geef u geen moeite, meisje, het helpt
toch niets en 't is goed zoo ook. Andere
tjjden zjjn gekomen en een ander geslacht
laffe schurken, die hun aanvoerder in den
rug neerschieten.*
Oom, ge moogt niet sterven, ge moogt
me niet verlaten.*
>Wees kalm, kind! het is na eenmaal
oogenblik is een kabelon lerneming iu voor
bereiding, die alle vorige in lengte over
treffen zal. Het yeldt thans Engeland met
Australië te verbinden en een kabel door
den Grooten Oceaan te leygen ter lengte
van 7340 zeemjjlen en ter waarde van 20
mill, yulden.
En 't allerjongste nienws, dat tevens ver
blijdend nieuws is, luidt, dat het den chef
der Engelsche telegrafenafdeeüng, rur. Precce,
gelukt is op een afstand van acht K.M.
zonder kabel door de zee te telegrafeeren.
jOok heeft men op een meer buiten Berlijn
't zelfde beproefd met yoeden uitslag. Onze
tjjd staat nergens voor. 't Zal zeker eenmaal
gelukken van vastland tot vastland te schrij
ven en te spreken rechtstreeks door het
water, zonder hulp van ontzettend dure
kabels.
program trad de moedige leeuwentemster
voor het publiek en riep >1000 Mrk. voor
dengene, die het waagt in het leeuwenhok
te gaan.*
Nadat zjj deze aanbieding voor de tweede
maal afgekondigd had, stond uit een der
achterste rijen een boer op en zeide >Ick
slagen en is toen teruggeslagen, zonder aan
het kanon zelf veel schade toe te brengen.
De zijwanden van den toren staan nog,
maar hier en daar ziet men groote gaten.
Het gansebe massieve dak, bestaande uit
acht groote stalen platen, werd in twee
stukken de lucht ingeslingerd, waarvan het
dau et.« (Ik doe het). Algemeens verstom-eene in zee viel, terwijl 't tweede over den
ming. De leeuwe itemster, waarscbijnljjk niet fokkemast werd geslingerd, den mast mid -
Bnitenland.
De suikerfabrikanten in België bieden
zulke lage prjjzea voor de beetwortelen,
dat de meeste landbouwers weigeren con
tracten te sluiten. In vele streken zjjn de
boeren voornemens de bietenteelt in te
krimpen en voor eigen rekening slechts een
kleine hoeveelheid beetwortelen te zaaien,
om deze desnoods aan het vee te kunnen
voederen, als de fabrikanten niet beter uit
den hoek komen.
Uit de officieele cjjfers van de Fransche
bevolkingsstatistiek over 1895 blijkt, dat het
aantal geboorten was 834.173, dat der
sterfgevallen 851.986. In 1893 '94 over
troffen de geboorten de sterfgevallen, maar
in 1891 en '92 had het omgekeerde plaats.
De vermindering in het aantal geboorten
strekte zich over geheel Frankrjjk uitslechts
9 departementen van de 87 maakten daarop
een uitzondering.
Keizer Wilhelm heeft de aanvrage om
ontslag van admiraal Hollmann geweigerd.
Men weet, dat de heer Hollmann zjjn ont
slag had gevraagd, omdat de begrootings-
eommissie de twee nieuwe kruisers heeft
geweigerd, welke hij misschien zou het
duideljjker zjju te zeggen: welke de keizer
voor de Duitsche marine noodzakelijk acht.
De weigering der commissie is vermoedelijk
meer geschiedt, omdat de afgevaardigden óf
de noodzakelijkheid van dien bouw niet heb
ben ingezien, óf vreezen «lat de bevolking
te zwaar zal worden belast. Want een per-
soonljjke veete tegen den heer Hollmann
mag daarin niet gezocht worden, daar deze
staatssecretaris bjj alle leden zeer gezien was.
In een voor eenigen tjjd te Buekebnrg
vertoevend leeuwentheater deed zich onlangs
het volgende voorval voorNa het laatste
erg genegen de voor zoovele getuigen uitge
loofde 1000 Mrk. fe betalen, beduidde deu
man, dat de onderneming hoogste gevaar
lijk was. ik doe het, antwoordde de boer
rustig.
Maar bedenk u toch, leeuwen zjjn zeer
wild, gij begeeft u iu groot gevaar. Ik doe
het, was het halsstarrige antwoord. Zjjt
gij getrouwd Ja, maar ik doe het toch.
Heeft u kinderen Ja maar toch doe
ik het. Nu, wanneer gjj dan niet hooren
wilt, kom, dan zal ik u in de kooi laten.
Ja, ik doe het, laat u het beest er maar
vast uit.
De >Herald« ontvangt uit New-York
bericht, dat het Fransche stoomschip Ville
de Saint Nazaire* 8 Maart op de hoogte
van Kaap Hatteras is vergaan. Van de
80 opvarenden zijn slechts 4 levend terug
gevonden. Vier booten werden t«gen het
schip verbrijzeldvier andere slaagden er
in te vertrekken, doch drie daarvan zijn
op zee verloren gegaan. Van de 35 personen
die zich in de achterste boot bevonden,
zijn 31 gestorven aan uitputting, na eerst
krankzinnig te zjjn geworden. De vier over-
bljjvenden werden 14 Maart door een zeil
schip opgenomen,
Omtrent een ramp aan boord van het
Rnssisehe oorlogsschip te Kanea wordt ge
meld, dat eene ontploffing Maandagmiddag
plaats had, tusschen Retimo en Soendabaai.
De bedekking van den pantsertoren, waarin
't kanon was geplaatst, dat sehoten lostte,
een deksel van 6000 kilo zwaarte
sprong in tweeënde eene helft sloeg over
boord, de andere viel op dek en verpletterde
15 personen, waaronder 9 officieren. In deD
den doorbrekende. De gaffel vifl op het dek
midscheeps, waarin eeu groep der bemanning
de «chietoefening stond gale te slaan; een
enorme staalmassa, ongeveer dertig voet
lang en tien voet breed, sloeg door het
tusschendsk, twintig man met zich sleurend,
van wie veertien onmiddelljjk gedood werden.
Groote moeiljjkheid ondervond men bij
het ter hulp komen van degenen, die nog
leefden en het te voorschjjn halen der licha
men en ledematen der gedooden.
Van de acht man in den toren, waar
onder ook de luitenant, die met het stellen
van het kanon belast was, bleef slechts één
op de plaats dood; de officier is evenwel
spoedig aan zija verwondingen overleden.
Onmiddelljjk na de ontploffing geraakte
het houtwerk van den toren in brand en
door den sterk ge haver, den vloer heen dreigde
het vuur zich in verbinding te stellen met
het kruitmagazjjn.
In minder dan twee minuten tijds werd
het vuur evenwel gebluscht en konden de
gewonden te voorschijn gehaald worden,
sommigen treurig verminkt.
Toen ik het schip bezocht, zegt de be
richtgever van de >Standard«, bedroeg het
aantal dooden een en twintig, doch nog
meer gewonden zullen de ontploffing met
den dood moeten bekoopen. Slechts drie
of vier van de dertig manschappen, die bij
dit onheil betrokken zjjn, hebben eenige
kans om er het leven af te brengen.
Dinsdagmorgen had aan boord van de
»Sissoy Weliky* een plechtige godsdienst
oefening plaats; de lijkkisten stonden op
een rij achter den geschuttoren en waren
bedekt met een reusachtig lijkkleed, waarop
Ij een blauw Russisch kruis geschilderd.
Met ontdekten hoofde lazen de zeelieden
toren werden 15 anderen gekwetst; de offi
cieren van gezondheid van al de vreemde j de gebeden en zeer groot was het aantal
oorlogsbodems snelden te hulp. De lijken i kransen, die op het dek verspreid lagen,
waren bijna onherkenbaar.
Nader meldt men:
De verwoesting door het springen van
den kulas van een kanon aan boord van
de >Sissoy Weliky* moet verschrikkeljjk
zjjn geweest. Het inwendige van den toren,
waarin het kanon zich bevond, is totaal
vernietigd. De kulas is met reusachtige kracht
tegen den achterwand van den toren terecht
gekomen, heeft daarin een groote deuk ge
niet anders, ieder mensch ondergaat zijn
lot. Het mjjne was door de hand rnjjper
eigen manschappen te sterven Kate's
vloek heeft het mjj voorspeld.*
>Mjjn moeder!* riep Frank, des grijsaards
hand vattend. >Spreek, wat hebt ge mijn
arme moeder gedaan, dat ze als een bede
lares naar den vreemde getrokken is.
»Niet ik het noodlot deed het,*
rochelde hjj. »Dat schip dat zjj redden
wilde en dat hier op de klip liep
was de Mary Janewaarop uw vader zich
bevond.* Een stroom bloed oatliep zijn
tnond ea zijn hoofd viel achterover. Bell
Konks was dood.
17.
Acht dagen waren verloopen. Op de nu
kalme zeevlakte glinsterde de morgenzon,
in welker purperen stralen de vensterruiten
van het station gloeiden, alsof daarbinnen
een vuur brandde. Doch het was slechts
de weerkaatsing der opstijgende dagvorstin
en het gezichtsbedrog verdween bij het
doorbreken van den vollen dag. Vredige
stilte heerschte op de klip en aan het strand
en de teekens aan den signaalmast voor
spelden >goed weer*
Voor Kitly Hawk lagen twee schepen
geankerd. Naast de Mosquito wiegde zich
een slank gebouwd vaartuig, aan welks
gaffel de sterren en strepen der Unie wap
perden. Het was een dienstboot door de
regeering onverwijld na ingekomen be
richten omtrent het gebeurde, naar Nags-
head afgezonden. Aan boord bevonden zich
werklieden, ten einde de schade aan 't station
toegebracht te herstellen, eenige beambten
van het signaalkorps tot aflossing der tot
hiertoe gestationeerden en politie. Wan
neer de strijd uitgestreden en de stemmen
der hartstocht tot zwjjgen gebracht zijn,
dan komt de wrekende Gerechtigheid en
onderzoekt met strengen blik de daden van
overwinnaars en overwonnenen.
Alleen de dooden zjjn aan haar macht
onttrokken; de groene grafheuvel welft zich
geljjkmatig over vriend en'vijand en bloe
men bloeien op de graven der boozen en
der goeden. Moeder natuur ouavat al hare
kinderen met gelijke liefde, zjj kent geen
recht en onrecht en wie tot haar schoot
terugkeert, dien sluit ze aan haar groot
hart, niet vragend of hjj iets misdaan heeft,
dan of zjjn wandel het menschengeslacht
tot een licht was. Haar warme zon lacht
even vriendeljjk op de eenvoudige houten
kruisen, die op een rij in bet eenzame
dennenwoud van het Albemarle-eiland staan,
als op het marmeren gedenkteeken, dat de
rustplaats van een gevierd man tooit, wiens
naam eens de wereld met bewondering en
eerbied noemde.
Koningin Victoria is bjj haar aankomst
te Ciemiez aan een groot gevaar ontsnapt.
Een der paarden van het geleide, dat haar
rjjtuig omgaf, werd schichtig, wierp zijn
berijder af en viel. Aanstonds was het dier
weer op de been on verhief zich op zjjn
achterpooten. Een oogenblik stonden do
hoeven der voorpooten boven het hoofd
van de Vorstin, doch dank zij de tegen-
Aan het stationsgebouw bemerkte men
geen spoor meer van verwoesting. Het
huisje zag er weer uit als te voren. De
nieuwe bewoners hadden er reeds bezit
van genomen en het behaaglijk ingericht,
van alle vrees bevrjjd dat hun een geljjk
lot treffen kon als hun voorgangers. In
Nagshead was 't eenzaam en stil geworden.
De aanvoerders der stranclroovers en smok
kelaars waren 6f gevallen öf nog voor de
de aankomst der boot gevlucht, en van de
weinigen, die gebleven waren en zich schuw
in hunne hutten verscholen hielden, hadden
de beambten niets meer te vreezen.
Toen de politieagenten te Osceola kwamen,
vonden zjj het nest leeg. De opkooper
Twysten en de mooie Bob waren uitge
vlogen waarschijnlijk naar Texas, het land
der toevlucht, waarheen zich alle beang
stigde gemoederen wendden, zjj het ook
slechts om daar eenmaal de knosstige tak
ken van een eeuwenouden eik op te sieren.
't Eenige wat de politie van haar expe
ditie naar Osceola meebracht, was een brief,
aldaar dienzelfden dag voor Frank aan
gekomen. Deze bevatte van Ellens hand
het geruststellend bericht dat zjjn vader
buiten gevaar was en, hoewel ten deele
beroofi van 't gebruik zjjner ledematen,
hem nog eenmaal in welstand hoopte term*
te zien komen.
(Slot volgt}
VAK
