Het van flensden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Brieven uit Amst FEUILLETON. Uitgever J. YEEBMAH, Heusden. 1614. ZA.TERD AUG. 1897. UND VAM ALTENA- VOOB Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprjs: per 3 maanden f l.OQ. Franco per post zonder prijsveihoogiiig. Afzonderlijke nummers 5 cent. Y a.. *s< Advertantiën ran 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/, ct. öroote letters naar plaatsruimte. AdrertentiSn worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Hult, dat zou een leugen zjjn, een libe- ralische langen, van welke men beweert dat ze niet zeldzaam is in de journalistiek doch waarmee ik rojjn geweten niet wil bezwaren. Deze brief toch, hoewel van een Amster dammer, komt niet uit de hoofdstad maar oit de streek langs den Oosterspoorweg, die 't Gooi met Bnssura en Hilversum be nevens 't noorden van Utrecht met Buarn en Soestdjjk omvat en die de buitenplaats van Amsterdam kan genoemd worden. Als ge c. 5 uur aan een tafeltje plaats neemt op het eerste perron van 't centraal station, zult ge verbaasd opzien van de zwermen heeren, die, 't kantoor ontvlucht, met een abonnement gewapend een plaatsje zoeken in den langen gereedstaan den trein en naar Bussum, Hilversum en Baarn sporen, 't Verlies aan menschen wordt echter ruim schoots vergoed door scharen buitenlui, die van elders naar Amsterdam stroomen en zich storten in den maalstroom dor stads genietingen. Laat ze oppassen, die buiten lui. 't Is aireede uitgekomen zooals ik in mjjn laatsten brief voorspeldezekere huizen, die niet nader behoeven aangeduid, hebben hun efiquet verwisseld met het meer fat soenlijke hotel, maar zetten hun bedrijf heel gewoon voort. Men zjj dus op zjjn hoede! Wjj stadslui trekken naar buiten. Al die mooie zaken, die den buitenman aanlokken, hooge huizen, tramwagens, volgepropte uit spanningen, van menschen wemelende stra ten, museums, en de straks te openen reclame-tentoon3telling kunnen ons niet be koren, wanneer de zon brandt en onze zenu wen van al dat moois het te kwaad krjjgen. Alleen enkele spoedig afgedane doch drin gende zaken, waarvoor ik b.v.b. morgen een snoepreisje naar de stad zal maken, houdt den band tusschen ons Amsterdammers en de stad nog gesloten, overigens vergeten we met graagte alles wat des hoofdstads is En wat willen nu al die bleekgezichten onder de gebruinde broeders? De lust naar afwisseling verklaart niet genoeg deze volks verhuizingen. Het is één enkel woord dat het raadsel oplost, het is de natuur, tot welke wjj terugkeeren. Niet wat de stad bewoner natuur noemt, een tusschen hernel- hooge muren verborgen stukje stadstuin; niet de natuur der natuurljjke historie, waar de bloemen geteekend en de dieren opgezet zjjn, maar de werkelijke, ademende, EEN NOVELLE VAN HET STRAND. De kapitein lachte wat grimmig. »Men wordt niet altijd gevraagd of men gaarne stilzit. Het zou mg liever zjjn, als ik nog goed mee kon, maar wie de vloed heeft, die moet goed of kwaadschiks te huis bljjven.* »Ik versta u niet geheel,c antwoordde Raad, »wat bedoelt gjj met den vloed De kapitein haalde medelijdend de schou ders op, en zag naar Hendrik niet te weten wat de vloed was, dien elk kind op het eiland kende toen zeide hg: »De vloed begint gewoonljjk hier,« hjj sloeg zich op zijn been, »en gaat door het lichaam. Menigmaal zet hg zich op eene plaats vast, dan wordt men lam of stgfstijgt hg in het ljjf, dan is dat het teeken, dat de laatste vaart niet ver meer is.« »Wat gebruikt gij er tegen?* vroeg de nieuwe huisgenoot. >Men kan er niets tegen doen*, ant woordde de kapitein schouderophalend. De lieve God heeft er geen middel tegen gegeven.* »Maar beste man! Uw vloed is eerst rhumatiek en later jicht. Daar tegen is zeer veel te doenen al is er voor den dood j en Hendrik was jong en gezond, nauweijjks geen kruid gewassen, zoo is toch de men- had zgn hoofd het kussen aangeraakt, of scheljjke wetenschap in staat, om het kwaad de slaap drukte zyne oogen toe, en droomen in het begin te beteugelen, de smarten te j voerden hem aan de zjjde zijner sehoone lovende natuur, nrenwjjd, hemelhoojr, voor onze voeten, boven onze boofdeD, met de handen te grjjpen, met de longen in te ademen, hemel en wolken, zon en sterren, vuur, water, lucht en aarde, de lang ontbeerde, goddeljjke, onvergelijkelijke natuur De eersten, die deze weldoenster al dade lijk op de rechte wijze annspreken, zjjn alweer de kinderen. Opmerkelgk hoe snel zij begrgpen welke weldaad in haar hun aangeboden wordt, zoo spoedig 't veld aan hun voeten ligt en 't woud zieh voor hen opdoemt, zonder dat een vervelende mees er zich gereedmaakt hun de verdeeling der planten in te stampen en de pooten der vlinders voor te tellen. Ach 't is of ze nu pas ter wereld komen. Dat loopt en draaft, dat slaat de vleugels uit en vliegt heuvel op, heuvel af. Het is dan ook een nieuwe wereld, die zich voor hen ontsluit, een wereld van struiken en boomen, bergen en dalen, eekhorens en hazrjn, bloemen en bramen. Eu wij ouden wandelen met bedacht* zamen tred achterop en richten een waar schuwend woord tot de roekeloozs boom klimmers en in boschjes wegkruipende deerntjes. Hoe het verscbrompte hart zieh uitzet, hoe de longen zich te goed doen, de oogen weer zien en de ooren weer hooren leeren te midden der parelende grashalmen, wuivende takken, murmelende stroomen. Hoe die arme, lichtschuwe, luchtbehosftige, gevangen stadsmenschen zich het stof van de ziel laten blazen, ambt en zaak vergeten, getallen en boeken den rug toekeeren, hoe ze daar liggen op 't mostapeet en schom melen in hun hangmat! En daarbjj geen convocatiebiljetten, geen lastige bezoekers, vader rekent niet, moeder kookt niet, de kinderen hebben de boeken thuisgelatenlaatst hadden we tezamen allen vergeten hoe ons dienstmeisje heet, wat naar men zegt de hoogste graad van buitengenot is. Zoo is nu het leven van stadmenschen op het land. Zoudt ge willen gelooven dat er onuer zijn, die ook deze enkele weken niet genoeg aan zichzelf, aan elkaar en aan de sehoone natuur hebben? Die geen oog hebben voor de laatste, maar 't stadsleven voortzetten onder 't lommer der boomen en de leesbibliotheken plunderen en zich bjj hun thuiskomst beroemen dat ze een dozjjn en meer moderne romans hebben verslonden? Dat zjjn dezulken, wier kwaal te ver ge- 1m verlangde einde te verschuiven. Dé kapitein geloofde er niets van, en de vreemdeling ging ijverig voort, nadat hij met een snellen blik had gezien, dat Hendrik stilzwjjgend verdwenen was, om den kapitein goeden raad te geven. Hjj beval matten op den vloer aan, het vermijden van vochtige avondlucht, dan warme baden, en toen Hendrik nog altijd niet terug kwam, ver diepte bij zich zelfs in het nut van het be zoek aan warme bronnen, en zette den verbaasd luisterenden kapitein uiteen, het en hoe inrichten van dampbaden en hoe die gebruikt moesten worden. Maar al zijne welsprekendheid hielp niet, de kapitein be merkte eindeljjk Hendrik's afwezigheid en zond eea donderenden roep naar zgn zoon, die deze van Sina's zjjde haalde, en waarvan de heer Raad zeer schrikte. Tegelgk kwam een schipper met een koffer op zijn breede schouders, welke de boot voor de tweede maal van de sloep had gebracht, en ver langde Hendrik's hulp. Op het eiland gaat men zeer tijdig naar bed. Wat zou men ook 's avonds in h-üt don li er doen, den volgenden morgen toch kon men het veel beter. De heer Raad geloofde, vader en zoon zouden nog opblij ven en vertellen maar de kapitein door den vloed niet verontrust, sliep dubbeld zoo goed als anders, in het gevoel, Hendrik, zgn eenigen, ook de eenige dien hjj op de wereld lief iiad, morgen weer te hebben; 2000 de »Fédération Deze bond, die vorderd is, om ooit op genezing te hopen. Het buitenleven is hun niets dan een aan leiding om geld te verteren en afwisseling te brengen in hun emotiezoekend bestaan. Baahnschb bosch, 26 Juli '97. J. L. Bnitw'antl. De groote werkstaking in de Belgische mijnen is weggekwijnd zonder eenig ander spoor achter te laten dan uitputting, ellende en ontmoediging. Geen enkele van de hervormingen, die de socialistische leider? der beweging hun volgers hadden voorspeld, is tot stand ge komen. Reeds Dinsdag haddon weer een arbeiders bet werk hervat. Tegenover dit feit liet boraine den moed zinken. 4 dagen geleden nog met groote meerder heid tot het voortzetten van de staking besloten had, nam thans een besluit, waarin verklaard werd, dat alle pogingen vruchte loos gebleven waren en het voortzetten van de staking dus nutteloos zou zgn. Men erkent, dat de ellende, waarin de werklieden verkeeren, te groot geworden is om thans nog het, voortzetten van den strijd te kunnen eischen. Inmiddels blijven de patroons weigeren de aanvoerders van de werkstaking weer in dienst te nemen in weerwil van de pogingen, aangewend tot het doen veranderen van hun meening. Maar er zijn nog meer treurige gevolgen van de werkstaking te constateeren, feiten, die bjjna altjjd bij werkstakingen gepleegd worden. Er is inbreuk gemaakt op de vrjj- heid van arbeid, er is gedreigd, er is geweld gepleegd en mishandeld. Natuurljjk zgn de processen, die deswegen gevoerd worden, nog niet geëindigd en nog minder de straffen, die de bedrijvers ondergaan zullen. De gevolgen dezer groote werkstaking zullen dus nog zeer langen tjjd en zeer hevig in tal van gezinnen gevoeld worden. De instructie naar de verantwoordelijkheid voor den brand in den Bazar de laCharité*, te Parjjs, is afgeloopen. De rechter van instructie heeft de beide beambten van den cinematograaf, Bellac en Bagraschoff, en den heer De Mackau als verantwoordelijk lid van het comité voor den bazaar naar den correctioneelen rechter verwezen. Verleden jaar vond men te Lyon een journalist, Henry Martin, 33 jaar oud, in een gevoel had doen ontwaken, dat de droom in sehoone beelden veranderde. Sina kan den slaap "og niet vatten. Dat Hendrik veranderd is, dat hg geen knaap, maar een sehoone flinke man is, zjj ziet het nauwelijks. Zij gevoelt dat hij haar zoo lief heeft als vroeger neen anders, zooals zij voor hem gevoeltwant zij heeft hem steeds bemind met al de kracht van haar rein, groot hart. Met een tooverslag is verlatenheid, angst en verlangen verdwenen, de wereld schijnt te eng om haar geluk ta bevatten. Ja, de kapitein had geljjk gehad, h ire zorgen, hare tranen waren allen dwaas geweest, zjj moest maar vast aan haar geluk geloven, dan hield zjj het ook vast in de hand. Morgen zou hg er weer zijn, zou aan hare zjjde vertoeven, hare handen vasthou den, o, het werd te warm in het kleine kamertje, heet en onstuimig stroomde haar het bloed als vuur door de aderen. Zjj schoof het raampje ver open en bukte er uit in de koele verkwikkende nachtlucht daarbij bleef haar linnen gewaad aan de haak van het venster vastzitten, eri een kort oogenblik schenen de flonkerende sterren op de blanke, sehoone borst, streek de voch tige avondwind langs den hevig kloppenden boezem. Verschrikt trok Sina haar kleed dicht, en liet het raampje neder, hoewel ook niemand haar zien kon, haar kuisch gevoel was verontrust. Na eea warm dankgebed tot Hem, die die den vriend barer jeugd gelukkig terug gevoerd had, zocht zij haar leger op. zijn kamer opgehangen aau eea touw en een hondenhalsband. Een VerzekeriDgmaat- schappjj weigerde het op 's mans leven verzekerd bedrag uit te betalen, op grond, dat hg blijkbaar zelfmoord had gepleegd. De erfgenamen echter hielden staande, dat Martin gestorven was ten gevolge vau een ongeluk. Hjj wa9, zeiden zij, denkende over een werk betreffende den zelfmoord en om te beter de gewaarwordingen eens zelf moordenaars te kunnen beschrijven, had hjj zich voor de leus willen verhangen, maar zjjns ondanks was de proef wat te ver gegaan. De Rechtbank heeft zich met daze opvatting niet vereenigd en den vernuftigen erfgenamen hun eisch ontzegd. Men heeft thans de zekerheid verkregen dat 't yacht »Pring« dezer dagen in de mist op het Kanaal, op weg van Duinkerken naar Leith, is gezonken en dat de eigenaar, dr. Bullae, van Arras, met de equipage vau vjjf man, is omgekomen. De schade door de jongste orerstroomingen veroorzaakt, wordt in Saksen alleen op min stens 60 millioen mark geschateen leening zal noodig worden om de slachtoffers te hulp te komen. Overal in Duitschland worden commissiën gevormd om voor de slachtoffers der over stroomingen eenige schadeloosstelling bijeen te brengen. Ook de vorsten en de oflScieele lichamen blijven niet achter. De Berlijnsche magistraat zal heden beslissen over het voorstel, om een half miljoen mark naar de geteisterde plaatsen te zendenhet zal zeker aangenomen worden. Nu men zoo bjj benadering de rekening kan opmaken van de schade, door de over stroomingen veroorzaakt, komt men tot schrikwekkende cjjfers. In Silezië wordt de schade geschat, op minstens 20 millioen mark; in het district Hirschberg alleen op 5 millioen. En nog moet geld ingezameld worden voor de slachtoflers van den hagelstorm, die in het begin van Juli een gedeelte van Baden en Wurtemberg geteisterd heeft. De storm heeft toen wel geen bjjzonder uit gestrekte landstreken bezocht, vergeleken bjj vroegere rampen van dien aard, maar nooit, voor zoover men zich herinnert, is de verwoesting zoo volkomen geweest. Niet alleen is oreral het te veld staande gewas platgeslagen, maar in 42 gemeenten zijn de wjjn8tokken tot den wortel toe vernield, de Naar niet de stille zwjjgende sterren alleen hadden Sina gezien twee gloeiende oogen vol begeerte hadden het zin begoochelende beeld aanschouwd, en een hevigen gloed doen ontstaan. Jan was ook terug, maar hjj ging langs heimeljjke nachteljjke wegen, die in weerwil van de dikwijls zonderlinge meeningen op het eiland over recht en onrecht, toch nu door de eilandbewoners niet goed werden gekeurd. Er ankerden dikwjjls groote schepen in de nabjjheid van het eiland, die 's nachts groote booten afzonden, die naar het land voeren, die stil en heimeljjk landden en kisten en balen losten. Van tjjd tot tjjd waren vreemde matrozen bjj Jan gezien, en kapitein Cassen had luid zgn afkeuring over de handelingen van Jan uitgesproken. Zoo was het gebeurd, dat Jan de vroegere speelgenoote slechts vluchtig had gezien. Toen hjj het huis vau Cassen voorbijging, dacht hg aan den vreemdeling, die daar gekomen was, en overlag of deze ook van invloed kon zgn op zgne wegen een kwaad geweten is altijd achterdochtig en toen juist ging het raampje open en zag hg Sina ongekleed voor zgne oogen Nog lang, nadat het raampje gesloten was, stond hjj op de zelfde plaats en zag naar boven en zgne phantasie teekende hem de verschijning nog altjjd voor. Waar had hjj zgne oogen gehad, dat hg haar niet vroeger had gezien; waar zijne gedachten, dat hjj den tjjd vóór dat Hendrik tehuis kwam, ongebruikt voorbjj liet gaanNu eerst was het der moeite waard om geld te verdienen, Vm pirrcnl Kir boomen van hun bast beroofd, enz. De Turksche vloot, die vroeger niet de de Dardanellen uit durfde uit vrees voor de Griekaehe oorlogschepen, is nu aan het kruisen door den Archipel en de Mogend heden zjjn bang, dat zij een minder ge- wenscht bezoek zal brengen aan Kreta. Met bet oog daarop zjjn de Europeescbe oor logschepen op verschillende punten der kust geposteerd. Op die manier 'n botsing uit te lokken met de Mogendheden zou niet in 't belang der Purte zijn. Volgens de laatste berichten nit Kon» stantinopel is de voorloopige Grieksch- Turksche vrode nu geheel in orde op één, of eigenljjk twee punten na. De Mogend heden zouden gaarne zien, dat Turkije na de onderteekening van den vrede Thessalië ontruimt tot aan de Peneus, dus bjjna de geheele provincie. Turkjje maakt bezwaar en wil de linie zuideljjker nemen, zoodat ook Volo ingesloten is. Te Volo wordt nameljjk nogal wat verdiend met de in komende rechten. Betaalt Griekenland de oorlogskosten, dan geschiedt natuurljjk de ontruiming onmiddellijk. Maar in die be taling wordt overal veel bezwaar gezien. Zelfs de eerste termjjn wordt door de Mogendheden voor Griekenland een on- mogeljjkheid geacht en bjj de Porte aan gedrongen op uitstel. En kan men de Porte kwalijk nemen, dat zjj de ontruiming van Thessalië vastbindt aan de betaling? De Grieken betalen liefst met beloften, maar die tjjd is voorbjj. De te Madrid verschijnende >Heraldoc verzekert, dat de Vereenigde Staten aan Spanje een termjjn van vier maanden hebben toegestaan voor het herstellen der orde op Cuba. Na dien tjjd znllen de opstandelingen door Amerika in bescherming worden ge nomen. De Engelsche iGlobec vestigt de aan dacht op het toenemend aantal jeugdige misdadigers, speciaal in Engeland, ook onder kinderen van fatsoenlijke oudera, die ge regel! onderwjjs ontvangen. Het blijkt dat de zedeljjke opvoeding door de ouders te veel aan de school wordt overgelaten en omgekeerd zoodat er ten slotte in 't geheel geen zorg aan besteed wordt. De Petersburgsche Nowoja Wremja voor spelt Engeland groote moeiljjkheden, daar de van Kaboel uit beraamde opstand der bergvolken zeer gemakkeljjk het geheele werkte, en zjjne plannen kregen op eens een vasten achtergrond, waarop Sina's beeld hem tegenstraalde. De frissche morgenlucht deed de golven krullen, die langzaam en zwaarmoedig het vlakke strand opliepen, en zich verwonder den over de twee stomme menschenkinderen, die hand in hand, oog in oog aan het strand stonden. Sina had geloofd, dat zij alles aan Hendrik had kunnen zeggen, wat zjj ge durende zjjne afwezigheid had ondervonden, wat zjj bjj zgne terugkomst had geroeid, en hoe vol en warm haar hart nu voor hem sloeg; maar toen zij zgn blik ontmoette, die een hartstochtelijke taal sprak, welke haar hart wel verstond, maar waarop hare lippen niet konden antwoordentoen sloeg zjj blozend en verward de oogen neder, en zjj liet het zacht tegenstrevende toe, dat zgne armen haar nader tot zich trokken en aan zgn hart drukten. Zgn mond sprak zacht stamelende woorden maar waar voor waren woorden noodig, ook zonder deze verscheen voor hun in dit stille zalige oogenblik een geheele wereld vol licht en glans. De wind speelde om hun heen, en dreef de bovenste laag van het door den vloed zooeven verlaten zand zacht ruischend voor zich uit, als om huu te vermanen, dat de tjjd voorbjjging en zulke oogenblikken van stille, reine zaligheid hier op aarde slechts kort konden zjjn. De golven van het leven dringen en drgven als de golven van de zee voorwaarts, altjjd voorwaarts. RHWSBIAD hfP k/ vjv. 4 II JMMB' Wordt vervolgd./

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1897 | | pagina 1