Land Viiii en angstraat en de Bommelerwaard. M 1618. FEUILLETON 1897. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. ZATERDAG 21 AUG. Brieven uit een Visschersdorp. Und van VOOR U( O Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 1regels 50 ct. Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Adyertentiën worden tot Dinsdag- en Yrjjdagavond ingewacht. ii. DE BADPLAATS. In mijn vorig artikel in dit blad deed ik 'het verschil tusschen ons zeedorp in het koude en in het warme jaargetijde duidelijk uitkomen. Het dorp, dat ik den lezers toen voorstelde, is een geheel ander dan hetwelk ik nu tot mjjn onderwerp kies. Alleen de huizen zjjn dezelfde*, schreef ik voor eenige maanden. Ook dit is niet geheel waar; ieder mensch toch drukt zjjn bijzonder stempel ojT het huis, dat hjj bewoont en dorpelingen en badgasten zijn al he*l uit elkander loopende menscheDsoorten. De dorpeling is om te plakken, de bad gast om geplakt te worden; hieria echter stemmen beiden overeen, dut de een zooveel mogelijk genot en profijt van den ander ziet te krijgen. Een brandend heete dag als deze, wanneer zelfs het zeestrand aan de Sahara doet denken en de gladde oppervlakte der zee de warme zonnestralen nog warmer terug kaatst, op een achtermiddag, als de atmos feer der huizen loodzwaar op u neerdrukt en het buiten «niet is om vut te houden,* zulk een dag schjjnt al heel weinig geschikt om een lofrede te houden over de badplaats. Toch wil ik trachten het aangename van het verbljjf aan zee te besehrjjven. Wel kan men ook hier last van de warmte hebben, maar als dit het geval is, moet het in 't binnenland wel om te stikken wezen, terwjjl een bad en een zeetochtje met zeilschuit of sloep steeds de noodige verfrissching schenken. Op de jonge badplaats staat men ge woonlijk vroeg op, en een natuurlijk gevolg (of oorzaak) men gaat vroeg ter ruste. Om 7 uur zijn de eersten al aan 't strand en tegen achten of half negen is ieder present en is het hier vrij levendig. Ia het nu zeer warm iets wat zelden gebeurt aan 't strand dan gaat er niets boven een tochtje op zee. Yoor een bad is het te vroeg, of te laat; men baadt vóór of minstens een paar uur na het ontbijt. De morgen is het heerlijkste deel van den dag. Deels zal dit wel zijn, omdat zich de mensch dan het lekkerst gevoelt en een bad, zoo aangenaam als alleen de zee kan geven, u dubbele kracht en gezondheid schjjnt te schenken. Deels ook omdat het strandleven op dit deel van den dag en dit is een overwegend voordeel op de badplaats van reputatie het meest het karakter SIMAa EEN NOVELLE VAN HET STRAND. 10) Geertje had een spleet gevonden, waar door zjj kon heenzien. Sina zat naast den heer Raad op een lage kist en bracht jaist zijn hand aan hare lippen. Wie gelukkig is, zou gaarne allen gelukkig willen zien, en hen meedeelen van het overstroomende gevoel van geluk. Bewogen streek de heer Raad over het blonde haar en zeide«Moogt gij gelukkig worden mjjn kind!* Zjj zag hem innig, maar toch wat schuw aan. Onrustig en pijnljjk aangedaan door dezen blik welke dezelfde herinneringen weder wakker riep, stond bij op, en terwijl de kapitein met Hendrik sprak, ging hg een oogenblik aan de deur staan, en zag naar den donkeren hemel, waaraan zware wolken massa's langzaam heen en weer trokken en alles in het duister hulden. Ik zou in een ander zooiets bepaald af keuren en verlangen, dat hg meester over zichzelf bleef, fluisterde hg zacht. Misschien is het slechts lichamelijk en injjne zenuwen zgn niet in normalen toestand. Hopen wjj ep zonneschijn en betere stemming. Hg liet de deur half open en toen Geertje weder waagde te naderen, hoorde zij haar eigen naam. «Zoo, gij hebt de wtêrleks gezien?* zeide van een onderonsje draagt. Hoog wordt het gezellige samenzijn op de Holla:-d*che ijsbaan geroemd, Wie echter hier in zjjne verwachtingen wordt teleur gesteld, zoeke de gezellige omgang aan de kleine badplaats, ik wed, bij zal ze vinden, en dan vooral in den morgen. Of het 's middags anders wordt? Och neen, maar toch komt er verandering op 't tooceel. Langzamerhand ziet m n ieder in zijn badstoel verdwijnen. Wie er geen heeft zoekt met zijn gemakkelijker, maar voor de zon minder doelmatige looperstoel of zijn licht Perrystoeltje een plaatsje in de schaduw dier lompe, teenen gevaarten. Men spreekt nog wut of leest, tot h?t gesprek verflauwt, het boek de hand ont glipt en men geeft zich over aan een dolce far niente. Onderwijl komen de dagjesmenschen op dagen. Met een droomerige, half mede lijdende en eenigszins minachtende blik, wordt deze drukte makende menigte door den badgast beschouwd. En niet zonder reden. De echte dagjesmenschen zjjn een eigenaardig soort volkje. Ze komen op 't warmste deel van den dag in veel te volle rjjtuigen. Ze loopen steeds op een draf, hebben kousen en schoenen al lang voor ze aan 't water zgn, uit; in minder dan geen tjjd hebben ze elkander doornat, ze eten en drinken meestal, en gillen en joelen altjj 1. Ten slotte zgn ze te herkennen aan hun «Paaschbest;* want gewoonljjk zgn ze vreeseljjk opgedirkt. Na het diner is do meeste drukte over. De dagjesmenschen zijn meest weg, oudere van dagen doen hun middagslaapje en bren gen verder den avond thuis door, tenzjj een enkele keer muziek en vuurwerk ot vooral ook het lichten der zee, al wat leven heeft naar 't strand lokt. Zoo b.v. met den verjaardag der Regentes. Niet gaarne zou ik verzuimen melding te maken van een door de jongelui georganiseerd feestje, waar voordracht, zang, muziek en dans elkaar afwisselde en een zoo aangename toon heerschte, als bjj menschen, die elkaar jaren kennen, helaas, niet schjjnt te kunnen wezen. Een alleraardigst zeer goed gelukt vuur werk was een waardig slot voor den avond van 2 Augustus. Op gewone avonden maken dorpsjonge- lieden en kinderen het hoofddeel uit der strandbezoekers. Wie zich de weelde kan veroorloven in het badhotel te logeeren zit spellen, als niemand anders.* De heer Raad lachte wat. «Zeker heer,* zeide Sina ijverig. «Als zij 's avonds haar deur openmaakt, en dan het haardvuur weerspieg.lt in het moeras, dan komt er storm in dien nacht.* De kapitein knikte. «Vóór groote stormen staat zij ook wel op het moeras, en ziet naar den hemel, en spreekt met de moerasgeesten.* Dit laatste zeide hjj zacht, als vreesde hij, dat de moerasgeesten hem dit babbelen wel eens zouden kannen doen ontgelden. »De vrouw ziet er waarlijk spookachtig genoeg uit,* zeide de heer Raad nadenkend, «maar tot een echte heks heeft uwe kin derlijke phantasie haar gemaakt Sina. Zjj zal, zooals vele menschen onder de electri- citeit ljjden, welke vóór zware onweders en stormen de lucht vervult. Er zgn lieden, die er bijna ziek door zijn.* De oude Cassen schudde met het hoofd. «Dat begrjjp ik niet mijnheer! Dat ik het voel, als het weer verandert, dat is na- tuurljjk. De vloed brengt dat zoo mee, maar Geertje heeft hem niet, en kan het dus alleen door hekserjj weten. Zjj was altjjd eerder aan het strand dan wjj allen en* hjj brak af, en dampte hevig uit zjjne pjjp. De heer behoefde niets van die oude tjjden te weten, die hjj zelf gaarne wilde vergeten. De heer Raad zag hem scherp aan en een onaangenaam gevoel overviel hem. Beter, zich aan de barmhartigheid van de zee toe te vertrouwen, dan op de genade van het eiland te bouwen, dacht hg, toen zijn blik op Sina viel, die toch als eene np terras of balcon. Fietsers en fiïtsrjjdsters uit de naburige stad komen na het eten nog even een luchtje aan zee scheppev. De stoelen zijn meest opgeborgen, om op 't zand te zitten wordt het te koud en het strand raakt leeg. Levenslust en levensvreugd vindt men op de badplaats, levenskracht en gezond heid voor een geheel jaar. Eenige weken algemeens ontspanning in gezonde omgeving on vooral aan zee is nog maanden later een groote steun voor onze gezondheid en een aanzienlijke vermeerdering van weer standsvermogen. De bekende hygëinist Dr. Lench te Zürich legt als slotsom van vele onderzoekingen omtrent vacantie-koloniën een treffende ge tuigenis af van de hooge waarde der bad plaats. En nu zou me nog resten het lichten der zee te beschrijven. Liever houd ik echter dit punt aan tot een volgende keer, als ik een zeereisje van hier naar IJmuiden op den praehtigen zomernacht van 56 Aug. hoop te beschrijven. Dit reisje maakte ik met de »Qruqius«, een stoomboot der R.-W.S., op welwillende nitnoodiging van de heeren jhr. Yan Panhuis en Kngff, ingenieurs, belast met de peilingen langs de Noordzeekust. A. C. B. Buitenland. De nieuwe wet op de burgerwacht in België laat toe, vreemdelingen bjj die wacht in te Ijjven. Dit heeft reeds tot. protesten aanleiding gegeven. Het zal, denkelijk, tot represaille-maatregelen leiden. Zoo spreekt men er van, dat in Frankrjjk de Belgen bij de sappeurs-pompie^s zullen worden in- geljjfd. Van andere zjjde verneemt men, dat vele Duitschers het land willen verlaten als de wet in dier voege wordt toegepast. Op het oogenblik dat de heer Faure naar Duinkerken vertrok om zjjn reis naar Rus land te aanvaarden, is des morgens om half 9 een bom ontploft, welke geplaatst was op de uitstalling eeaer bloernenver- koopster, np den hoek van de rue Lafayette en den boulevard Magenta. De ontploffing werd zelfs bjj het noorder station gehoord. Het toestel bestond uit eene looden buis, 20 centimeters lang, 6 centimeters in door snede en gevuld met hoefnagels. eilanders voor hem stond. «Ik ben altjjd bang voor Geertje ge weest, en ben dit nog,* zeide Sina, en de kapitein knikte, als vond hg dat ge heel in orde. «Gjj liept zelfs eens van angst voor haar tot naar de kievietsunin,* spotte Hendrik goedmoedig. Sina zag snel tot hem op. Zalige, dwaze kinderhartenMet een woord toovert gij u geurige bloeiende lief- destuinen, en de wereld om u is verzonken. «Mjjae kleine roode heks!* fluisterde Hendrik, zoodat Sina het slechts alleen hoorde. Zjj knikte onmerkbaar en haar hart klopte luid en stormachtig, het had een recht van tehuis in zgn hart. De zware donkere wolken ontlasten zich en het begon hevig te regenen. Hendrik stond op om de deur te sluiten, maar de heer Raad gaf het teeken tot algemeen op staan, en Sina zeide spoedig goeden nacht. Sina ging naar het nevengebouw, waarin zjj sliep. Toen zjj naar haar emmer zocht, zag zij eene donkere gestalte in de nabgheid, die op haar roepon niet antwoordde, maar heenging en Sina herkende verschrikt Geertje. Wat had de oude, booze vrouw daar te doen? Het viel haar zwaar op het hart, dat zjj over de oude had gesproken, en als een bang vermoeden lag het op hare ziel. Nat tot op het hemd, gepijnigd door ge wetenswroeging, kwam Geertje in haar hut terug. Aan de eene zjjde haatte zjj het meisje en wensehto haar elk kwaad, aan de andere zjjde wilde zij toch weer goedmakeD, wat zij haar schuldig was. Maar zjj kon niets doen. De golf, waaraan zij zich had haar fin verder, tot Bg het ontploffen is een deel der buisf gesprongen en de spjjkers vlogen allerwege rond. Ejn raam van den «bouillon Duval*, op den anderen hoek der straat, werl ver brijzeld. Op het oogenblik der ontploffing liet een jongeling van schrik eene wijnflesch vallen, die hjj bij zich had; het volk meende eat bjj een anarchist was en wille hem te ljjf gaan. Gelukkig duurde de vergissing niet lang. Oogenblikkelijk waren er tientallen agen ten ter plaatse, die van het station terug keerden, want juist was de president ver trokken, die dus niets van den aanslag weet. Ook was er onmiddellijk eene aanzienlyke menigte bjjeen, doch het volk verstrooide zich spoedig toen men vernam dat er nie mand gewond was. De heer Lépine, prefect van politie, stelde zelf ter plaatse een onderzoek inhjj onder vroeg al da agenten, die in de omgeving dienst deden, doch niemand kon eenige op heldering geven. Men gelooft, dat de dader dezelfde is, die de bommen plaatste in het Bosch van Bou logne en aan het gedenkteeken van Straats- burg. Men vermoedt, dat de dader krankzinnig is, want op teruggevonden stukken papier las men de woorden«Leve de vrjjheid Leve Polen!* Woensdag is te Parjjs aan het station Saint Lazare, bg toeval, omdat hjj geen surplus wilde betalen, gearresteerd de anarchist Georges Perier, pas ontslagen uit de ge vangenis, waar hij twee jaren doorbracht wegens het maken van bommen. Hij was te Havre geweest tijdens het bezoek van den President, maar werd op den voet ge volgd door de politie. Bjj zgn arrestatie was hij met dolk en revolver gewapend. De dokters, die prins Henri van Orleans behandelen, geven geen bulletins meer uit de prins is dus aan de beterhand, doch zal nog een dag of acht zgn kamer moeten houden. De Pruisische ministers hebben, naar officieus verzekerd wordt, op huu reis door de overstroomde streken den indruk ge kregen dat de schade wel zeer aanzienljjk is, maar er toch geen sprake kan zgn van algemeene hulpbehoevendheid. De staat zal spoedig maatregelen nemen om bij te springen aan het bepaalde doel, haar vrjje wil was geketend, gaarne of weerstrevend, zjj wav aan de gevolgen van hare daal vervallen. De kapitein scheen alle ziekte, elke booze luim, sedert Hendrik terug was, te hebben afgeschud. Hjj liep uit, hij vosr zelf mede op zee en vergat zjjn vloed. De heer Raad was echter niet t8 bewegen om zich mede op zee te wagen. «Ik dank u lie re vrienden*, zeide hjj snel, als Hendrik er hem toe uitnoodigde. «Ik gevoel mij, in weerwil van de klein heid van uw eiland toch zekerder er op dan op het water. Zoolang gij de inrichting niet hebt, dat men dadelijk nit kan stappen als iemand den menscheljjken jammer gevoelt, zoolang blijf ik op den vasten wal. Het is erg genoeg dat ik weder met een schip weg moet waarom was ik zao dwaas, mjj op een eiland te wajen. Ik wensch u veel genoegen, maar bljjf liever hier.* Sina ging echter mede; zjj was toch sedert hare jeugd met het water vertrouwd, en de nabgheid van Hendrik trok haar evenzeer aan, als de mogelijkheid om Jan alleen te ontmoeten haar weg dreef. Jan beproefde voortdurend haar alleen te treffen, haar aan te spreken, en zjjne woorden zoo wel als zjjne blikken beleedigden en kwets ten haar gevoel, zoodat haar weerzin tegen hem met den dag toenam. Het was tegen den middag, Hendrik en Sina droogden te samen de netten, terwjjl de heer Raad en de kapitein voor het huis spraken en beschouwingen over het weer maakten. Do heer Raad had Sina meer en waar het 't meest noodig is. Daarmede acht de regeering echter haar taak niet afgedaan zjj zal haar best doen om de sedert lang noodig geachte oplossing der quaestie, hoe in 't algemeen zulke oversfroomingen voor komen kunnen worden, eindeljjk te vinden. De Porte is zoo verontrust door de on geregeldheden in Koerdistan, dat zij een bevel tot algemeene mobilisatie naar de wilajets in het oosten gezonden haefc. De onderzoekingsreiziger Nossiloff, die van de Karisohe Zee te Tjumm is terug gekeerd, heeft een directen waterweg van Siberië naar Europa gevonden, welks vrjj van ijs is. Hjj deed verder onderzoekingen op het tot hiertoe zoo goed als onbekende schiereiland Jamnal. De correspondent der «Daily Mail* be weert, uit geheime, maar niettemin zeer vertrouwbare bron te hebben vernomen, dat versohillende Poolsche studenten der uni versiteit te St. Petersburg onlangs zgn ver bannen naar Siberië. De politie moet ia hunne woningen documenten hebben ge vonden, die wjjzen op een samenzwering tegen den Czaar. Waarsohjjnljjk zullen da ballingen na het vertrek van president Faure weer naar hun vaderland mogen terugkeeren. De bestuurders der Grieksche Bank en van eenige andere fiaanciëele instellingen hebben een bjjeenkomst gehouden aan het Grieksche ministerie van financiën, ten einde de mogeljjkheid te bespreken tot het bjjeen- brengen van een millioeu Turksche ponden, door Tarkjje geëischt als eerste temjjn der oorlogsschatting. Abonnementskaarten voor bet spoor zgn lastige dingen die men licht verliezen kan. Yeel beter en gemakkeijjker heeft men het in Australië ingericht, waar men het bewjjsje als een versiering aan de horlogeketting hangt. In New South Wales zgn de eerste- klasse abonnementsbewgzen van goud en men moet 1 pond als waarborgsom storten. Derde-klasse be wjjzen zgn van brons en de te storten som is anderhalve gulden. De stations waartusschen het abonnement loopt, de data en de naam van den abonnó zgn alle op de medaille gegraveerd. Op ver schillende ljjnen hebben de medailles ook een ander uiterljjk. Men zegt dat deze methode uitstekend werkt. meer lief gekregen, zjj oefende eene zekere betoovering op hem uit, en hjj had zich sedert lang voorgenomen, om den kapitein eens uit te vragen, hoe hjj over eene ver- bindtenis van zjjn zoon met Sina dacht. Hjj maakte daarover nu eene opmerking, die door den kapitein direkt werd begrepen en aangegrepen, want hij zag den heer Raad eerst uit de hoogte aan, lachte toen en antwoordde «Voor Hendrik heb ik reeds sedert lang eene vrouw bestemd, zooals die mjj past. Sina behoort hier niet, en heeft ook niets. Ziet gjj, daar komt er een, die zou beter voor haar passen als mijn Hendrikmaar hg deugt niets, en daarom krijgt hjj haar ook niet Hg wees toen op Jan, die juist voorbjj- ging en op eenigen afstaud van het jonge paar bleef staan. «Wie is die knaap?* vroeg de heer Raad, wien de wel frissche maar onbeschaamde mensch niet beviel, en die zich over den kapitein ergerde, die, naar het scheen, Sina voor zich tot zjj De verpleging wilde houden, en haar daartoe beperkte. «De zusterszoon van Geertje Selting,* antwoordde Cassen, en hg sloeg een ver- achteljjken blik op Jan. «Hg heeft het grootste recht op Sina, daar Geertje haar uit de zee heeft gehaald. Hg is ook arm, maar hjj hjj weet op verschillende ma nieren aan geld te komen. Maar Siua, neen, die past niet bjj ons.* Wordt vervolgd. o I gitn, wem i'im lag—aaaa—aw*»

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1897 | | pagina 1