Ilel Land van flensden en Altena, de Langstraat en de üomnielenvaard.
Ei AmeÉwè Sneeuwstorm,
M Ui70.
FEUILLETON»
Bet teeken der Vier
land van
altena-
Uitgever: L. J. VETERMAN, Heusden.
ZATERDAG 19 FEBR.
1898.
VOOB
O
Buitenland.
Wordt vervolgd./
Will
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/» ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
De corr. van de »N. R. Cf.« scbrjjft uit
Boston
Op de vele verrassingen, die de Araeri-
kaansche winter ditmaal den Nieaw-Enge»
land-bewoners reeds bereid heeft, werd deze
week de kroon gezet door een sneeuwstorm,
gelijk men dien hier niet gezien heeft sedert
Maart 1888. En dat zegt wat, in een land,
waar men ten opzichte van het weer als
van vele andere zaken, zich over niets be
vreemd.
Ten prooi aan twee zware stormen, deeene
van de westelijke meren, de andere van het
zuiden, waren Boston en alle omliggende
steden radicaal ingesneeuwd. Terwijl Maan
dag reeds telkens de storm het karakter van
een orkaan aannam, was het Dinsdag erger.
De temperatuur, Maandagochtend 6 a 8
graden Celsius onder nul, klom in den loop
van den dag eenige graden, hetgeen fatale
gevolgen had, in zooverre het de brutaal
groote sneeuwvlokken de gelegenheid gaf
zich op te pakken en vast te zetten op alle
plaatsen waar de stormwind kon indringen
dus nagenoeg overal. Maandag had men met
inspanning van alle energie het vervoer in
gang kunnen houden, zelfs waren in den
avond nog sommige van de schouwburgen
met bezoekers gezegend. Wie beschrijft eehter
de verbazing dier uitgaanders, toen zjj, buiten
komende, onder het geloei vj,n den storm,
de alles bedekkende sneeuwlaag van een tot
twee en drie voet zagen toegenomen. Toch
bleven de stoere motormannen der electrische
tramwagens, ofschoon bijna bevroren, nog
op hun post; zij vochten met den moed der
wanhoop tegen sneeuw en stormwind, doch
meer nog tegen de neergevallen telefoon-
en telegraafdraden, die op sommige plaatsen,
vooral op kruispunten, reeds onontwarbare
kluwens begonnen te vormen. Helaas, het
had slechts ten gevolge, dat de uitgaanders
dien avond de kans nog waagden en plaats
namen in de trams, evenals de inwonars der
naburige steden nog vol hoop de treinen
volden. De meest«n dier ongeluksvogels be
reikten hun tehuis niet voor ver in den
volgenden avond of nog later; meedoogen-
loos ingesneeuwd in treinen en tramwagens,
konden zjj hun uitgaan betreuren. Niet
minder dan 300 groote tramwagens zijn
dien nacht midden op den weg blijven steken,
de opgepakte passagiers in vele gevallen
■BIWMM—BWMIHMIIIHUHIHM I «IMWII HI.IWH'atoJTWUft.'WUal
door A. Conan Doylb.
(17
Onze weg liep nu Nime Elms af tot wij
bij de groote timmerwerf van Boderick en
Nelson kwamen, juist voorbjj de herberg
de Witte Arend. Hier liep de hond, zicht
baar opgewonden, het zjjhek in, en de werf
op, waar de zagers reeds aan het werk
waren. Hier draafde de hond door zaagmeel
en krollen heen de laan in, tusschen twee
houtstapels door en sprong ten slotte met
vrooljjk geblaf op een groot vat dat nog
op den handwagen stond, waarmede het
was binnengebracht. Met nit den bek han
gende tong en schitterende oogen stond
Toby op het deksel, terwijl hjj ons beurte
lings aankeek, om een teeken van goed
keuring vragende. De naden van het vat
en de wielen van den wagen waren met
len donkerkleurig vocht besmeerd, en de
lucht was vol met den reuk van creosoot.
Sherlock Holmes en ik, wij keken elkander
als verbjjsterd aan, en begonnen toen luid
keels te lachen.
*Wat nuvroeg ik, »Toby heeft zjjn
onfeilbaarheid verloren.*
»IJjj handelde naar zjjne gegevens,* zeide
Holmes, den hond van het vat tillende en
h m buiten de timmerwerf brengend; »als
gjj in aanmerking neemt, hoeveel ereosoot
cr op één dag om Londen vervoerd wordt,
den is het geen wonder dat ons spoor ge-
kruied is. Het wordt thans veel gebruikt,
dwingend den nacht en een deel van den
volgenden dag in eikaars gezelschap door
te breDgen. Het hopelooze en gevaarlijke
van de poging om op eigen gelegenheid
huiswaarts te worsteleo, werd nog ver
meerderd door het feit, dat vele der neer
gestorte draden trreebt kwamen op de
zoogenaamle »le vends of voedende dralen*
van de electrisehe tram, waardoor de krach
tige electrische stroom zich dadelijk over
het gansche netwerk kon verdeelen. Vooral
paarden zijn toen in een groot aantal door
de stroomen gedood. Dat door dezelfde om
standigheid de drjjfkracht der tramwagens
grooteljjks verzwakt werd, is duidelijk. Geen
wonder dat Dinsdag binnen een cirkel om
Boston met een straal van 90 K. M. alle
vervoer of gemeenschap van welken aard
ook onmogelijk was, althans buiten de on
middellijke omgeving.
Van den Dinsdag, die nu volgde, kan
iemand, die zulk een weer niet zelf beleefd
heeft, zich kwaljjk een denkbeeld vormen.
Zoodra de storm een oogenblik luwde, zag
men voor zich een grootsch en om zijn
vreemdsoortigheid indrukwekkend tafereel.
Een maagdeljjke sneeuwvacht bedekte niet
alleen de verlaten straten, maar ook de ge
bouwen aan alle kanten waren in een
prachtig wit foudraal gehuld. De venster
kozijnen waren letterlijk door de sneeuw
met den muur gel|jk gemaakt. Van de daken
en kozjjnen zjjn het de kolossale jjsstalac-
tieten, die straks als het huis verwarmd is,
een dreigend gevaar voor den voorbijganger
op de trottoirs opleverenterwjjl het onge
raden zal zijn de straat over te steken met
het oog op de nog overgebleven zwaar af
hangende telefoondraden, die ieder oogenblik
dreigen neer te ploffen. Doch na dien eer
sten indruk komt het u voor dat er een
rnïne overgebleven is, waar gisteren het
drukke stadsleven heerschte. Het zjjn de
omgevallen en gebroken telefoonpalen, de
gebroken draden, die den weg versperren,
de in de sneeuw vastzittende tramwagans
en karren waarvan de voerlui klaarblijkelijk
den strjjd hebben opgegeven en op den rug
van hunnen viervoeter een veilige haven ge
zocht hebben.
E>n allervreemdsten indruk maken ook
de bundels dik met sneeuw en jjs bedekte
telefoondraden die het gewicht nog hadden
te dragennu en dan bedroeg de dikte der
draden met hun omhulssl tot 8 cM. en meer.
Geen wonder dat de palen onder het enorme
vooral voor het consarveeren van hout. Toby
heeft dus geen schuld.*
»Wjj moeten dus weer denzelfden reuk
gaan zoeken, naar ik veronderstel?*
>Ja. En gelukkig behoeven wjj niet ver
te gaan. Waarschijnlijk was de hond op
den hoek van Knight's Place in de war
geraakt, omdat er twee sporen waren in
tegenovergestelde richtingen. Wjj volgden
het verkeerde; das rest ons thans niets
anders dan het andere te kiezen.*
Dit was niet moeiljjk. Toen wjj Toby
terugbrachten op de pLats waar hjj zich
vergist had, liep hjj weder in een cirkel
rond en snelde eindeljjk ia een nieuwe
richting voort.
»Thans moeten wjj oppassen dat hjj ons
niet brengt naar de plaats vanwaar het vat
creosoot gebracht werd,* merkte ik op.
Daar had ik reeds aan gedacht. Gjj ziet
fchter dat hjj den straatweg houdt, terwjjl
het vat langs het zandpad vervoerd werd.
Nn zijn wjj op het rechte spoor.*
Dit liep naar den rivierkant uit, door
Belmont Place en Prince's Street. Aan het
einde van Broad Street liep het regelrecht
naar het water waarbjj een kleine werf
stond. Toby bracht ons naar den hoek daar
van, en bleef daar laid jaukend staan, terwjjl
hjj in den stroom staarde.
>Dat valt teg<?n,« zei Holmes, »hier heb
ben ze een boot genomen.*
»Er lagen verscheidene kleine aken en
schuiten op het water en aan den hoek
van de werf. Wjj brachten Toby beurtelings
daarbjj, doch, hoewel hg ze allen be»nuffelde,
gaf lig niet het minste teeken.
Vlak bjj de aanlegplaats stond een stee-
nen huisj.,', met eeu houten uithangbord.
gewicht bezwekm waren, of anders alle
mogeljjke hoeken met den beganen grond
vormden. Sterker blaken in 't algemeen da
draden van de electrische tram te zjjn, die
slechts bjj uitzondering neergevallea waren,
doch daar dan ook een dreigend gevaar
voor monsch en dier opleverden. De licht
effecten der brandende draden gedurende den
storm waren prachtig: het groen-blauwe
licht te midden van die witte omgaving in
den nacht leverde een onvergeteljjk vuur
werk op. Vele der electrische lantaarns, aan
de boomen langs den weg opgehangen,
waren met de boomen in de sneeuw terecht
gekomen en vervolgens al brandende door
de sneeuw bedekt geworden. Het doorsche
merende spookachtige licht is voor menig
een dien nacht een raadsel geweest.
Hoe hulpeloos een Amerikaansche stad
na zulk een storm daar neer ligt, kan men
zich in Holland moeiljjk voorstellen. Alle
zaken staan stil. Noch de patroons en be
dienden, noch de cliënten hadden gelegen
heid uit hnn huis te komen. Stations en
postkantoren, de anders drnkste straten en
pleinenalles is eenzaam en verlaten. Juist
wanneer de verbindende zenuwdraden eener
groote stad zoo radicaal verlamd zjjn, be
merkt men, hoe samengesteld het moderne
leven is, vooral in dit land. Dan leert men
de rol waardeeren, welke dat lang niet
fraai dradennet meer en meer is gaan
spelen. Zaken doen zonder telefoon en tele
graaf laat zich bjjkans niet meer denken
het denkbeeld dat het ontbreken van het
snelle electrische vervoermiddel ons bindt
aan de plaats waar wjj zjjn, is meer dan
hinderljjk.
Merkwaardig is de energie, die, zoo spoe
dig de storm bedaarde, ontwikkeld werd
tot herstel der orde. De trammaatschappjj
stelde onmiddelljjk meer dan 7000 man aan
om haar banen te bevrijden, afzonderljjke
ploegen zorgden voor het herstel der ge
broken draden. Meer dan 75,000 dollar
heeft deze maatschappij bjj hare onvoorziene
uitgaven te boekenhet ruimen der straten
kwam de stad Boston op 150,000 dollar
te staan. Hoewel onregelmatig en slechts
op sommige ljjnen, kon na tien nren het
verkeer toch al weer plaats grjjpen. Maar
op sommige plaatsen kon men, op de trot
toirs loopende, door de sneeuwbergen op
straat slechts de hoeden der personen aan
den overkant zien. Ook het vervoer van
goederen kwam snel weer in het gewone
»Mare Smith, Booten te huur bjj het uur
of per dag,* stond er op. Een tweede op
schrift berichtte ons dat er ook een stoom
bootje te verkrjjgen was, iets wat door een
grooten hoop cokes op de binnenplaats
nader bevestigd werd. Sherlock Holmes
keek oplettend rond, ea zjjn gelaat nam een
hoogst ernstige uitdrukking aan.
»Dat ziet er slecht uit,c sprak hjj, »die
kerels zjjn listiger dan ik dacht. Zjj schijnen
hun spoor vernietigd te hebben. Ik vrees
dat hier met voorbedachte rade gewerkt is.<
Juist naderde hjj de dear van het huis,
toen deze geopsnd werd, en een kleine
krullekop van zesjarigen leeftijd naar buiten
stormde, gevolgd door een forsch gebouwde
vrouw, met vuurrood gelaat en een groote
spons in haar hand.
>Wil je wel eens hier komen en je laten
wasschen, Jack!* schreeuwde zjj, »hier,
zeg ik, jjj kleine deugniet; want als je
vader thuis komt en je zoo vuil ziet, dan
komt er wat kjjken!*
»Wat een lieve jongen!* zei Holmes,
»wat een rood-waogige wildzang!* Zeg
Jack, zou je wel iets willen hebben?*
De knaap dacht een oogenblik na.
»Ik wil een shilling,* zei hg toen.
Wil je niet iets beters?*
>Ik wil liever twee shillings,* antwoordde
de kleine vluchteling, na eenig nadenken.
»Nu heb ik j», meteen! Een mooi
kind, Mrs. Smith
»Ja, zeg dat wel mjjnheer. Hjj is mjj bjjna
de baas, vooral als mjjn man dagen achter
een van huis bljjft.*
>Is hjj weg?* vroeg Holmes op teleur-
gestelden toon: »dat spjjt me, want ik had
Mr. Smith willen spreken.*
spoor; de wagens en rjjtnigen waren echter
vervangen door groote sleden. Het is in
teressant te zien, Ine men hier op dergeljjke
verrassingen voorbereid is. Ieder die een
vigilante heeft, bezit ook een slee-vigilante,
en deze kon thans dienst doen. Men draagt
gummilaarzen, die tot boven de knie reiken
en hier niet dnnr zjjn. Kinderen gaan ter
school op Indiaansche sneeuwschoenendit
zjjn groote, platte, meestal gevlochten voor
werpen, die toelaten over de oppervlakte
van de sneeuwlaag te wandelen, zonder
door te zakken. De dames dragen meer
en meer korte rokken, zooals die voor
wielrjjden ook gebrnikeljjk zjjn en voor
welke een groote toekomst schjjnt wegge
legd. Het is toch niet onmogeljjk, dat, als
men daaraan gewend is, dit kostuum de
oplossing zal brengen van het probleem
der dameskleederen, dat hier vooral ook
velen bezig houdt.
Over de spoorwegen kon binnen 3 a 4
etmalen wederom een geregelde dienst be
ginnen, ook de postdienst kon toen weer
geregeld worden uitgeoefend. De stad had,
tot aller verlichting, opgehouden inge
sneeuwd te zjjn. Het grootste gevaar van
alle, dat van een grooten brand tjjdens een
sneeuwstorm of onmiddellijk daarna, was
geweken. Gelukkig waren in die benarde
dagen slechts kleine brandjes voorgekomen,
erg genoeg overigens voor de brandweer
mannen, daar de brandseinen niet werkten,
en de metaaldraden op de straten het ver
voer der brandweersleden belemmerden.
En terwjjl met dezen sneeuwstorm het
sneeuwseizoen toch eigenljjk eerst geopend
wordt, meenen de oudere bewoners van
Boston, precies als in Holland, dat de
eigenlijke ouderwetsche winters niet meer
voorkomen.
Thans is het prachtig zacht weer, bjjna
lenteweer, dat misschie* binnen enkele uren
weer plaats zal maken voor harde vorst
nit het weerbureau te Washington seint
men nl., dat Nieuw Engeland een nieuwe
koude strooming te wachten staat. En deze
voorspellingen worden niet zelden vervuld.
Het klimaat hier is waarljjk eenig in zjjn
plotselinge veranderingen.
Vóór eenigen tjjd zond de Amerikaansche
regeering het oorlogschip Maine* naar de
Cubaansche wateren, wat toen in Spanje
zoo groote ontevredenheid wekte, dat het
Hij is sedert gistermorgen weg, sir, en
om n de waarheid te zeggen begin ik mjj
ongerust over hem te maken. Maar als het
betreffende een boot was, sir, zou ik n
even goed kannen helpen.*
»Ik wenschte zjjn stoomboot te huren.*
»Wel, hjj is juist met de stoomboot ver
trokken, sir. Dat beangstigt mjj het meest,
omdat ik weet dat zjj niet meer kolen in
heeft dan om naar Woolwich en terug te
varen. Indien hjj met de bark vertrokken
was, zon ik er niet over denken, want
vaak moest hjj wel heel naar Gravesend
en dan bleef bjj ook meestal over nacht uit.
Maar wat moet er worden van een stoom
boot zonder kolen
»Hjj kan er wat aan de een of andere
werf langs de rivier hebben gekocht.*
»Dat kon wel, sir, maar dat doet hjj nooit.
Ik heb hem dikwjjls hooren klagen over de
buitengewoon hooge prijzen die zij daar
voor wat slechte kolen vragen. Bovendien,
die man met het houten been met zjjn
leeljjk gezicht en vreemde spraak stond mjj
niets aan. Waarom zwierf hg altjjd hier in
den omtrek rond?*
»Een man met een houten been?* vroeg
Holmes verbaasd.
»Ja, sir; een bruine kerel met een ge-
meene tronie kwam dikwjjls bjj mjjn man.
Hij was het die hem gisternacht opklopte,
en wat meer zegt: mjjn man wist dat hg
zou komen, want hjj had stoom op in de
boot. Ik zeg n eerlijk, sir, ik gevoel mg
lang niet op mjjn gemak.*
»Maar, mjjn beste mrs. Smith,* zei Hol
mes, zijn schouders optrekkend, >gjj maakt
u onnoodig ongerust. Hoe kondet gjj met
mogcljjkheid zeggen dat het die man met
Spaansche gouvernement de publieke mee
ning alleen bevredigen kon door zjjnerzjjds
een schip te zenden naar Amerikaansebe
wateren. Die laatste zending heeft thans
haar belang verloren.
De Maine* is in de haven van Havanna
in het begin dezer week door een ontplof
fing in brand geraakt en is in korten tjjd
gezonken.
Het i3 een vreeseljjke ramp geweest. Het
grootste deel der bemanning was in slaap
toen de ontploffing, men weet volstrekt
niet hoe, aan het boeggedeelte van het
schip plaats had. De commandant, die de
vlammen zag uitslaan, beval officieren en
manschappen zich te redden, zoo goed zjj
konden. De Spaansche admiraal van de
»Alphonse XII*, die in dezelfde haven lag,
niet ver van de Maine*, liet met den
meesten spoed booten uitzetten, ook van
den oever voeren dadeljjk booten af om te
redden wat gered kon worden. De kapitein,
de officieren op twee na en vele reeds door
de ontploffing gewonde mannen, werden
van boord gehaald, maar niet minder dan
236 manschappen kwamen om.
In twintig minuten stond het geheele
schip in vaar en was redding onmogeljjk
geworden. De gewonde geredden werden op
het Spaansche oorlogschip ondergebracht en
liefderjjk verzorgd. Yan goederen, geld,
boeken of krijgsvoorraad kon niets geborgen
worden, de meeste geredden hadden niets
dan hun nachtkleeren aan.
Het zeer groote verlies aan menschen-
levens wordt in nadere berichten verklaard
door het feit dat de ontploffing plaats had,
recht onder het kwartier der manschappen.
Een particulier telegram meldt, dat dui
kers een gat ter grootte van 8 duim in de
kiel ontdekt hebben, en dat hierdoor aan
de mogeljjkheid gedacht wordt, dat het schip
door een torpedo vernield is, waardoor een
ontzagljjke ontroering verwekt werd.
In den nacht van Zondag op Maan
dag zjjn uit de gevangenis te Dortmund
gevlucht vier bekende misdadigers. Zjj
heeten Orphal, Spodi, Mnlthaupt en Rips.
De gevangenisopzichter werd bjj het openen
der cellen overweldigd, gekneveld en zoo
zwaar mishandeld, dat hij thans in het
ziekenhuis ligt. De bende nam toen de
sleutels en ging op de vlucht. Men ver
moedt, dat ze naar Holland gevlucht zjja.
De >Pall Mali* heeft weer een alarmee-
het houten been was die in den nacht ge
komen is? Ik begrjjp ten ^minste niet hoe
gjj er zoo zeker van kunfr zjjn.*
»Zjjn stem, sir. Zoo een zwaar en schor
geluid heb ik nog nooit gehoord.
Hjj klopte op het venster, het zal om
streeks drie uur geweest zjjn. »Kom voor
den dag maat!* riep hjj. »Het is tjjd om op
wacht te gaan staan!* Mjjn oude man
wekte Jim dat is mjjn oudste en
voort gingen zjj, zonder zelfs een enkel
woord tot mjj te spreken. Ik kon het houten
been op de steenen hooren stampen.*
>En was die man met hat houten been
alleen?*
»Dat zon ik niet met zekerheid kunnen
zeggen, sir. Maar ik hoorde er anders geen.*
»Het spjjt mjj, mrs. Smith; want ik had
een stoomboot noodig, en heb goede ge
ruchten vernomen omtrent de Laat mjj
eens bedenken, hoe heet zjj ook weer?*
»De »Aurora«, sir.*
»Ha juist. Is het niet die oude, groene
boot met gele streep, zeer breed gebouwd?*
»Neen, dat niet, er is geen slankere en
kleinere boot op de gansche rivier. Zjj is pas
geschilderd, zwart met twee roDde strepen.*
»Ik dank u. Ik hoop dat gjj spoedig iets
van mr. Smith zalfc vernemen. Ik ga verder
de rivier af, en als ik iets van de »Aurora*
mocht zien, zal ik hem laten weten dat gjj
ongerust zjjt. Een zwarte pjjp zegt ge?«
»Neen, sir. Zwart met witten band.*
>0, juist, de zjjdeH waren zwart. Goeden
morgen mrs. Smith. Ginds ligt een schipper
met een roeiboot, Watson. Die zullen wjj
nemen en de rivier oversteken.*
