Hel Land van Hensden en lllena, de Langstraat en de lïoninielenvaard.
Ret teeken der Vier
Uitgever: U. J. YEERMAH, Heusden.
M 1672. ZATERDAG 26 FEBR. 1898
VOOR
n
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 1regels 50 ct. Elke rege]
meer 7*/^ ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Buitenland.
Wanneer ons blad verschijnt weten de
lezers uit de Dagbladen reeds, dat Zola,
de strijder voor het recht, het slachtoffer
van zjjn menschlievendheid geworden is;
de jury veroordeelde hem tot 1 jaar ge
vangenisstraf en 3000 frs. boete.
Het vonnnis is dus geveld en wel zonder
dat verzachtende omstandigheden in aan
merking kwamen.
De Fransche bladen zjjn er vol van, doch
beschouwen de gebeele zaak, zooals wjj
reeds meer bericht hebben, niet van ons
standpunt. De Franschen hebben zich blind
gestaard op het klatergoud der generaals
en der officiereu, en veroordeelen Zola en
zjjne weinige verwanten eenparig.
Ten einde nog een verder overzicht van
den loop der zaak mede te deeler, laten we
hieronder nog eenige brokstukken, hoofd
zakelijk van telegrammen, volgen.
Toen het publiek het vonnis vernam, gaf
het zich aan onbeschrijfelijke manifestaties
over. Men hief de armen omhoog onder de
kreten: »Leve het leger! Weg met Zola
Toen Zola het paleis verliet ontstond er
een onmetelijk geschreeuw; er ontstonden
heftige gevechten, waarbjj stokslagen werden
gewisseld 2 personen werden gearresteerd.
Een ware vervoering greep allen aan
men wuifde met de hoeden en steeds zwol
de kreet: »Leve het legeraan.
De ontruiming van de zaal ging met
groote moeilijkheden gepaard. Toen Zola
om 7 uur 50 min. het gebouw verliet, werd
hij ontvangen met de kreten: »Weg met
Zola! Dood aan Zola!* Een vreesljjk ge
schreeuw ontstond, men hoorde niets dan
»Weg met Zola!* Men wilde het rjjtuig
volgen, doch dit werd beschermd door een
cordon agenten.
Verscheiden personen, waaronder Labori
en den gérant van de >Auroro«, omarm
den Zola, terwjjl de menigte bleef roepen
»Leve het leger! Weg met de Joden
Zola moet, toen hjj het vonnis tegen
zich hoorde uitspreken, gezegd hebben, doe
lende op de jury-leden: »Zjjn het dan kan
nibalen
De officieren werden bijhet heengaan
met een oneindig geestdriftig gejuich be
groet. Eenige officieren werden in triomf
weggedragen.
Clémenceau drasgt de verdediging voor
"FËTTILLETONo
door A. Conan Doyle.
(19
»Gjj zjjt nu eenmaal hier,c zei Holmes,
hem eenig zilvergeld gevende, »maar in het
vervolg kunnen zjj het met u afmaken en
dan onderhandelt gjj met mjj, Wiggins. Ik
kan het huis niet zoo laten bestormen.
Maar het is nu wel zoo goed dat gij allen
mijn instructies verneemt. Ik moet weten
waar zich een stoomboot bevindt, met name
Aurora*, eigenaar Marc Smith kleur zwart
met twee roode Ijjnen, zwarte pijp met wit
ten band. Zjj is ergens de rivier afgevaren.
Een der jongens moet de wacht houden bjj
de aanlegplaats van Smith, tegenover Mill-
bank om kennis te geven als de boot terug
komt. Gij moet dat maar onder u zelve
uitmaken, en allen flink uw best doen. Zoo
dra gjj iets verneemt, laat ge het mjj weten.
Goed begrepen?*
»Be8t, Overste,* antwoordde Wiggins.
»Het gewone loon en een guinea voor
den jongen die de boot vindt. Ziehier een
dag loon vooruit. En nuingerukt,
marsch
Hjj gaf hun elk een shilling, en weg
vlogen zjj de trappen af en een oogenblik
later zag ik ze de straat uit hollen.
»Indien de boot boven water is, zullen
zjj haar vinden,* zei Holmes, terwjjl hjj van
tafel opstond en zjjn pjjp opstak, >zjj kun
nen overal heenkomen, alles zien en alles
hooren. Ik Ferwacht nog vóór hedenavond
te vernemen dat zjj baar hebben opgespoord.
Wjj kunnen inmiddels niets doen dan daar
van de directie van de »Aurore.<
»Labori, zegt bjj, heeft U het groote
treurspel geschetst.
Misschien wel heeft hjj O gesproken van
een groot misdadiger, die daarginds zjjn
misdaad boet.
Misschien ook heeft hij U gesproken
over een onschuldige die ljjdt en die het
slachtoffer is van de feilbaarheid der
menschen.
Hjj heeft het land opgeroepen om het
proces te herzien.
Hetgeen ik op mjjn beurt wil doen is,
mjjn woorden voegen bjj de zjjne en bjj die
van Zola, ter wille van het recht en van
de waarheid.*
Ook de vertegenwoordiger van de »Aurore«
werd veroordeeld, en wel tot 4 maanden
gevangenisstraf en dezelfde boete als Zola.
In de laatste zitting verwjjt Labori aan
de regeering, dat zjj niet het initiatief voor
de herziening genomen heeft. Men was bang
voor het gepeupel.
Esterhazy heeft zich met alle macht ver
dedigd, maar kan ten hoogste medelijden
verwekken. Labori komt terug op Dreyfus,
dien hjj zeer prjjst. Men heeft hem gearres
teerd zonder bewjjs.
>Het bordereau is niet van hem. Tegen
over de deskundigen van den krjjgsraad
stel ik de uitmu. cende mannen die gjj zoo
juist gehoord b. jt. en die allen zeggen, dat
het schrift van Esterhazy is.«
Labori drijf langen tjjd den spot met
de schriftkundigen. Hjj maakt toespelingen
op de brieven van Esterhazy aan Madame
de Bonlancy gericht en herinnert aan zjjn
duister gedrag.
»Wie toch beschermt dien man, die heeft
kunnen ontsnappen aan vestingstraffen. Het
is een fabel te beweren, dat hjj een geheele
correspondentie tusschen den Keizer van
Duitschland en Dreyfus in handen gehad
heeft.*
Pleiter valt de handelwjjze aan van den
Krjjgsraad, die Esterhazy vrjjsprak en ein
digt met een schitterende lofrede ter eere
van Zola, wiens vrijspraak zal beteekenen
»Leve het leger!* »Leve de Republiek!*
»Leve Frankrjjk.* Luide toejuichingen doen
zich hooren, waarop geantwoord wordt met
gefluit en de kreten: Leve het leger, leve
de Republiek, weg met de Joden.
Gedurende de schorsing der zitting ver-
op wachten. Wjj kunnen het afgebroken
spoor niet volgen vóórdat wjj of de Aurora*,
óf Smith gevonden hebben.*
»Tohy zal dit restje wel lusten. Ga gjj
slapen Holmes?*
»Neen. Ik ben niet vermoeid. Ik heb een
zeldzaam gestel. Ik gevoel mjj zoolang ik
werken kan nimmer moe, terwjjl ledigheid
mjj afmat. Ik ga rooken en over deze vreemd
soortige zaak nadenken, waarin mjjn schoone
cliënt ons gewikkeld heeft. Wanneer iemand
ooit een makkeljjke taak had, dan is deze
er zeker een. Mannen met houten beenen
zjjn niet zoo alledaagsch, maar daarentegen
moet de andere man volstrekt zeldzaam zijn.*
»Tech weer die andere man?*
»Ik wil u omtrent hem niet in het on
zekere laten. Maar gjj hebt gewis ook
een eigen oordeel gevormd. Welnu, stel
u hem eens voor. Buitengewoon kleine
afdruk van de voetzool, teenen die nimmer
door schoenen werden bjjeengehouden,
naakte voeten, een knots met steenen hand
vat, groote vlugheid, kleine vergiftigde do
rens. Wat maakt gjj uit dit alles op?«
»Een wilde!* riep ik, wellicht een dier
Indianen die tot de bondgenooten van Jo
nathan Small behoorde.*
»Dat is bjjna onmogelijk,* zeide hij, toen
ik voor het eerst teekens van vreemde wapens
zag, was ik ook genegen zoo te denken;
maar de merkwaardige vorm der voetsporen,
noopte mij van meening te veranderen. Som
mige der bewoners van het Indische Schier
eiland zjjn wel klein van gestalte, maar niet
een hunner zou zulk een voetspoor hebben
achtergelaten. De Hindoes hebben lange en
dunne voeten. De sandaal-dragende Moham
medaan heeft den grooten teen wel van de
anderen gescheiden, omdat de riem er veelal
tusschen door gebonden wordt. Deze kleine
klaarde Zola, dat hjj niet in cassatie zal gaan.
Het vonnis werd met langdurige bravo's
ontvangen.
Zola is Woensdagavond zonder incidenten
thuis gekomen. Parijs i3 kalm, een groot
getal arrestaties heeft plaats gehad, ongeveer
30 in de buurt van den Pont aux Changes,
12 in de omgeving van het Paleis van
Justitie, alle voor weigering aan het bevel
om door te loopen.
Zekere Alexander Noël is gearresteerd,
omdat hjj geroepen heeft: »Weg met Frank
rjjk, leve Zola!* Deze arrestatie is de eenige,
die gehandhaafd werd.
De »Figaro« zegt, dat Zola het slacht
offer geworden is, ten eerste van zjjn on
voorzichtigheid, ten tweede van de rol, die
hem onweerstaanbaar werd opgedrongen
dcor de gebeurtenissen. Sommigen zullen
hem beklagen, anderen zullen hem benjjden,
want ook als men zich vergist, is er iets
aantrekkelijks in het lijden, dat men ver
draagt ter wille van een ideaal, maar hjj
is rechtvaardig neergeslagen door die groote
wet van het algemeen wrizijn, welke men
zoo dikwjjis heeft moeten inroepen onder
de lieden, die zich om hem heen geschaard
hadden.
De Radical* zegt, dat Zola niet ge
troffen is door die veroordeeling, die hjj
verwachtte en wenschte. Hjj heeft uitge
roepenWaarheid aan het land!* Maar
het volk, bedrogen door een vuile pers,
heeft niet willen hooren, en de jury, beangst
door bedreigingen van alle soorten, heeft
de meening van het volk gevolgd. Wat de
waarheid zelf aangaat, zij heeft voor haar
het innerljjke gevoel van alle eerljjke lieden.
De »Soleil« zegt, de schrjjver van de
Debacle* is voor den dag gekomen als de
geest van de sociale misdaad, het verdict
is de uiting van gezond verstand en vader
landsliefde.
De »Gaulois« zegt: Zola is zwaar ge
troffen, maar ditmaal kan hjj de bevoegd
heid en het gezag niet tegenspreken van
de rechters, die, door hem te veroordeelen,
de beslissing van den krjjgsraad bevestigden,
want deze rechters koos hjj zich zelf.
De »Journal« zegt: Wjj nemen met vol
doening nota van deze uitspraak, niet uit
haat of uit hartstocht, maar uit vader
landsliefde. Wjj zjjn gelukkig met deze op
lossing, daar het voor de eer van het land en
dorens zjj a van geen ander dan van Spaansch
riet. Welnu, waar kunnen wjj dan onzen
wilde vinden?*
»Zuid-Amerika,« antwoordde ik.
Hjj nam een dik boek uit het rek.
»Dit is het eerste deel van een woorden
boek dat pas wordt uitgegeven. Het mag
als de laatste autoriteit beschouwd worden.
Wat hebben we hier? Andaman-eilaaden,
gelegen op 340 mjjlen ten noorden van
Sumatra, in de Golf van Bengalen.*
Hum Hum Wat beteekent dit alles? Zacht
klimaat, koraalriffen, Port Blair, barakken
voor bannelingen, Rutland-eiland, katoen-
boomen. Ha, hier hebben wjj het: »De
inboorlingen der Andaman-eilanden mogen
wellicht bogen op het voorrecht van het
kleinste menschenras ter wereld te zjjn,
hoewel sommige anthropologen de Bosch
negers van Afrika, de Digger Indianen van
Amerika en de Terra del Fuegians boven
hen stellen. Hun gemiddelde lengte is vier
voet, hoewel er vele volwassenen onder hen
gevonden worden die zelfs nog veel kleiner
zijn. Het is een woest, valseh en onhandel
baar ras, doch wanneer zij eenmaal hunne
vriendschap geschonken hebben, zeer ge
hecht en vertrouwbaar.* Let daar op,
Watson. En luister nog verder: »Zjj zjjn
afschuwelijk leelijk; hebben groote, mis
vormde hoofden, kleine, woeste oogen en
verwrongen gelaatstrekken. Maar hunne
voeten en handen zjjn daarentegen opmer-
keljjk klein. Zij zjjn zóó woest en onhandel
baar, dat alle pogiDgen van de Britsche
ambtenaren om hen eenigszins aan het gezag
te onderwerpen, mislukt zjjn. Zjj zjjn altijd
een verschrikking geweest voor schipbreu
kelingen, daar zjj de overlevenden met hunne
knotsen met steenen knoppen de hersenen
inslaan, of hen met hunne vergiftigde pjjlen
het leger noodig was, dat zjj gageren werd.
De »Aurore« zegt, dat noch boete, noch
gevangenis Zola zullen tegenhouden. Hjj
heeft gewild, dat hetgeen gedurende de
zitting, die 15 dagen gednurd heeft, aan
het licht gekomen is, in het openbaar ge
zegd werd.
Hjj heeft gewild, dat de leugens werden
aangewezen en dat de openbare meening
zich meester zou maken van dat dubbele
proces DreyfusEsterhazy, dat men door
een dubbele geheime zitting heeft trachten
te onttrekken aan de vrije discussie.
De »Petite République* zegt dat de jury
niet bjj machte was, niet te veroordeelen.
Om te ontkomen aan de op haar uitge
oefende pressie, zouden hare leden een boven-
menscheljjken moed gehad moeten hebben.
Ze werden nu eens gedreigd met ruïne en
plundering, wanneer zjj vrjjspraken, en dan
weer gevleid met de meest verleideljjke
beloften, wanneer zjj veroordeelden.
Reeds spoedig nadat bekend was gewor
den, dat Zola in het veroordeelend vonnis
berustte, is door zjjn advocaat mr. Labori
een aanvraag tot voorziening in cassatie
aangeteekend. Ook de gérant der >Aurore«
komt in appèl.
De Augsburgsche schepenrechtbaak heeft
een boekhouder, Degenhardt genaamd, we
gens beleediging van een luitenant, tot 12
dagen gevangenisstraf veroordeeld.
Degenhardt was in een restaurant op de
plaats gaan zitten van luitenant Mannlein
toen deze even weg was. Toen Mannlein
hiertegen protesteerde, ging de boekhouder
met den rug naar hem toe op het tafeltje
zitten. Een welverdiende terechtwjjzing over
zjjn onbeschoftheid door den officier be
antwoordde de boekhouder met een oorvjjg.
De officier, de eer aan zich houdende, ging
met zjjn vrienden heen en bracht de zaak
voor den rechter. De militaire eer stelt
echter andere eischen. De luitenant werd
door den raad van eer uit den dienst ont
slagen, omdat hjj zichzelf niet dadeljjk ge
noegdoening had verschaft. (Toch was de
boekhouder, hoorende een officier beleedigd
te hebben, den luitenant nog nageloopen,
om hem zjjn verontschuldigingen te maken.)
Mannlein had een geladen revolver bjj zich
en had dus om de militaire eer te wreken
dooden. Dusdanige moorden worden steeds
gevolgd door een feestmaal, want zjj zjjn
menscheneters.*
»Een fraai, beminneljjk volkje, Watson!
Indien deze knaap zjjn eigen zin had kunnen
volgen, dan had onze zaak een nog ellendiger
wending genomen. En toch stel ik mjj voor,
dat Jonathan Small er heel iets voor zoude
willen geven, zoo hjj zjjne hulp niet had
ingeroepen.*
»Maar hoe kwam hjj aan zulk een zeld
zaam metgezel?*
>0, dat is meer dan ik kan zeggen, maar
sedert wjj tot de wetenschap zjjn gekomen
dat Small van de Andamans gekomen was,
is het niet zoo wonderbaarljjk dat deze
inboorling hem gevolgd is. Maar gjj ljjkt
geheel uitgeput, Watson. Komaan, leg u
hier op de Sofa, en sis eens of ib u in
slaap kan krjjgen.*
Hjj nam zjjn viool, en terwjjl ik mjj uit
strekte begon hjj een zachte, droomerige,
melodieuse aria te spelen, ongetwjjfeld door
hem zelve geïmproviseerd. Ik heb nog een
vage herinnering van zjj» doorschjjnende
handen, zjjn ernstig gelaat, en het op- en
nedergaan van zjjn strjjkstok. Toen was
het alsof ik vreedzaam op een zee van zachte,
harmonische tonen werd voortgeschommeld,
totdat ik mjj in het land der droomen be
vond, terwjjl het lieftallig gelaat van Mary
Morstan op mjj nederzag.
Eerst laat in den namiddag ontwaakte
ik, gesterkt en opgefriseht. Sherlock Holmes
zat nog juist zooals ik hem gelaten had,
behalve dat hjj thans in een boek verdiept
was. Toen ik mjj oprichtte, keek hjj naar
mjj op, en merkte ik dat zjjn gelaat droef
en onrustig stond.
»Gjj hebt vast geslapen,* zei hjj, »ik
vreesde dat ons gesprek u wakker zou
Degenhardt dadeljjk met dit wapen moeten
neerschieten of met de vuist tegen den
grond moeten slaan. Want Degenhardt
werd tegenover een officier niet in staat
geacht om satisfactie te geven. Op stuk
van zaken is dus de officier het slachtoffer
geworden van zijn kalme, bezadigde handel
wjjze.
Door zulke vonnissen van eereraden wordt,
merkt de >Frankfurter Zeitung* terecht
op, het vuistrecht, de burgermoord gepro
clameerd, ze zjjn een verloochening van de
bjj de wet vastgestelde staatsorde.
Dinsdagochtend te 11 uur 45 heeft te
Neufcbatel een vrjj sterke aardbeving plaats
gehad, waardoor talrijke schoorsteenen zjjn
ingestort en glasruiten zjjn gesprongen. Het
peil van het meer van Neufcbatel steeg
meer dan een meter.
Nog enkele lijken zjjn uit de mjjn
»Karolinenglück« te Bochum te voorschjjn
gebracht. Het gezamenljjk getal bjj de
ontploffing omgekomenen is thans tot 123
gestegen.
De »North China Herald* meldt, dat er
in den laatsten tjjd niet minder dan vier
jonge Engelsche vrouwen te Sjanghai zjjn
aangekomen, na te Londen zoogenaamd
met een Chinees, enkele met een lid van
de Chineesche legatie, getrouwd te zjjn.
Eenmaal in China, worden de vrouwen dan
aan haar lot overgelaten.
Uit Perzië wordt bericht, dat een som
van 120,000,000 gulden, welke zich bjj den
dood van Nasr.-Eddin in de schatkist be
vonden, daaruit spoorloos verdwenen is.
Over het algemeen is de toestand in Perzië
zeer zorgwekkend. In vele streken wordt
revolutionnaire propaganda gemaakt, de
bewoners betalen geen belastingen meer en
de ziekeljjke sjah MHZzaffer-Eddin kan eiken
dag afgezet worden.
Er zjjn eenige nadere bjjzonderheden be
kend geworden omtrent den moord op den
president van Guatemala. De moordenaar
trof hem met een schot in den mond en
een in de maag, die dadeljjk den dood ver
oorzaakten.
De daad was het gevolg van wraakzucht.
De President had, wegens deelneming aan
de laatste revolutie, tegsn het eind van het
maken.
»Ik heb niets gehoord,* antwoordde ik;
»hebt gjj wat naders vernomen?*
»Ongelukkig niet. Ik beken dat ik ver
wonderd en teleurgesteld ben. Ik verwachtte
omstreeks dezen tjjd iets bepaalds. Wiggins
is juist hier geweest om rapport te brengen.
Hjj zegt dat er geen spoor van de stoom
boot te vinden is. Dat is een schok voor
mjj, want elk uur is van het hoogste
belang.*
»Kan ik iets doen? Ik ben nu weder ge
heel in orde, en volkomen tegen een nieuwe
nachtwake bestand.*
>Neen, wij kannen niets doen dan wach
ten. Indien wjj van huis gaan, dan zou de
boodschap in onze afwezigheid kunnen
komen, en de tjjd verloopen. Gjj kunt
doen wat gjj wilt, doch ik moet hier op
post bljjven.*
»Dan zal ik even naar Camberwell gaan
en een bezoek brengen aan Mrs. Cecil For
rester. Zjj heeft het mjj gister verzocht.*
»Aan Mrs. Cecil Forrester?* vroeg Hol
mes lachend.
»Wel, het spreekt vanzelve, ook aan Miss
Morstan. Zjj waren verlangend om het een
of ander te vernemen.*
»Ik zou hen niet te veel vertellen,* zei
Holmes: vrouwen zjjn nooit volkomen te
vertrouwen, zelfs de beste niet!*
Ik achtte het beter op deze onbillijkheid
niet te antwoorden.
»Over een uur of twee zal ik terug zjjn,«
zei ik.
>In orde! Teel geluk! Maar wat ik zeg
gen wou, als gjj toch de rivier oversteekt,
zoudt gjj Toby wel terug kunnen brengen,
want ik geloof niet dat wjj hem thans
nog noodig zullen hebben.*
(Wordt vervolgd
tmamaaamiBmmemtmaBÊÊÊÊmÊamÊÊaamiÊaaamÊÊÊiÊÊmmiÊmaÊmmÊmmmMaÊÊmKDG'^T>isa
