Hel Land van Heusden en Altena, de Lan?slraat en de ttonnnelerwaard.
De vruchten.
FEUILLETON.
De verloving op St. Domingo.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
M 1824.
WOENSDAG 16 AUG.
1899.
'1£T land van alten^
VOOB
O
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën ran 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
De heeren der vredesconferentie zjjn naar
hun haardsteden teruggekeerd eD weiden
daar vol lof uit over de gastvrijheid der
Ned. regeering 'en de heerlijkheden, die den
Haag hun aanbood.
>0, den Haag is een van de schoonste
plaatsen van Enropa! Ruim en grootsch
aangelegd, is het gelegen in de onmidde-
ljjke nabjjheid
»Maar-r-r hoe staat het nu met
»Zooals ik zeg, in de nabijheid van den
Oceaan, en daarvan afgescheiden door een
heerljjk bosch, waarin de rijke Hollanders
wonen en bovendien vindt men er een
eeuwenoud bosch, met het schoone Huis
ten Bosch
>Dat is allemaal fraai en wel, maar hoe
staat het nu met de vrede?*
Vredig en kalm hebben we in dit his
torisch gebouw vergaderd, en we hebben
het er goed gehad. Jammer dat het zoo
spoedig gedaan was
Uit dien afgevaardigde is niets te krjjgen.
Hjj is zoo geheel in de wolken over den
Haag en de gastheeren, dat de zaak, waar
voor hjj gekomen was, geheel in d« schaduw
bljjft.
r Dit zal dan ook een der eerste vruchten
der conferentie zjjn, dat alom, voor zoover
men 't niet wist, bekend wordt, dat onze
residentie een lustoord is, onze Koninginnen
lieftallige gastvrouwen zjjn, onze kunst nog
haar woord mee mag spreken, ons landje in
't algemeen niet zoo onbeteekenend is als
't wel op de kaart schjjnt, maar overigens
Ja, men is het eens geworden over enkele
beperkingen in de vrjjheid van oorlogvoeren,
maar het resultaat, waartoe 't congres ge
komen is, bljjft oneindig ver beneden 't
ideaal, dat zich de Czaar van Rusland ge
steld had. Wanneer men het bekendgemaakte
slotprotccol leest, dan wordt men onwille
keurig herinnerd aan een woord van Bis
marck. Pruisen had 't te kwaad met Oos
tenrijk, er werden bergen diplomatieke
stukken gewisseld en in den Rjjksdag drong
u men bjj Bismarck aan op de wjjze van de
Engelsche regeering blauwboeken met diplo
matische onderhandelingen over te leggen.
»Indien dit gewenscht wordt,* zei hjj leuk,
zal ik probeeren zoo iets onschadeljjks samen
te stellen.
(4
De vreemdeling gevoelde zich niet op zjjn
gemak, toen hg de oude vrouw haar on
gelukkig verleden hoorde verhalen. Toni, die
in gedachten verzonken het hoofd op de
hand steunde, vroeg bem plotseling van waar
hjj kwam en waar heen hg ging. Hjj ver
haalde haar, dat hjj met het huisgezin van
den heer Strömli, zjjn oom, die, zooals ze
wist met twee neven in de bergkloof bjj het
Meeuwenmeer zich verscholen had, van het
fort Dauphin was gekomen. Uitvoerig schil
derde bjj haar den opstand, die in de Btad,
bjj het fort gelegen, was uitgebroken. Te
middernacht, toen alles in diepen slaap ver
zonken lag, waren eensklaps op een gegeven
teeken de negers de woningsn der blanken
binnengestormd, waar zjj alles vermoord
hadden. Het opperhoofd der negers, een
sergtant bjj een Fransch corps pioniers, had
direct de schepen in de haven in brand
laten steken om den blanken elke hoop op
ontvluchting te ontnemen. Zjjne familie had
nog even den tjjd gehad zich met het hoog
noodige buiten de stad te redden. Man had
gehoopt eene schuilplaats te kunnen vinden
in eene der kuststeden. Overal echter was
de opstand uitgebroken en er was das niets
overgebleven dan om dwars door het land
heen naar Port au Prince te trekken, waar
eeu aanzienljjke Fransche legermacht zich
nog altjjd tegen de negers wist staande te
houden. Gelukkig hadden ze een paar muil-
Ook van de diplomaten in den H&asr
werd verwacht dat ze iets doen zouden, en
ze hebben zich bejjverd iets »onschadeljjks«
op te maken. Zij hebben gedelibereerd over
eeu vreedzame regeling van onderlinge ge
schillen, de gebruiken in den oorlog te land,
uitbreiding der bepalingen der Geneefsche
conventie op den zeeoorlog, het uitwerpen
van ontplofbare stoffen uit luchtballons,
idem van bommen die stinkende dampen
verspreiden en het sehieten met dum-dum-
kogels.
Tegen de verklaringen betrekkeljjk de
eerste drie punten opgemaakt hebben al
dadeljjk Engeland en Amerika geprotesteerd
en wat de overige staten betreft, ook hun
gezanten zjjn op geen der pnnten tot een
stemmigheid gekomen, zoodat men aan het
protocol een slot heeft moeten maken van
dezen inhoud: »deze tractaten kannen tot
31 Dec. door de volmachtigden ondertee
kend worden.*
Die staten, welke op den da?, waarop
de menschheid de wisseling van 't jaar viert,
verzuimd hebben hun ge lelegeerde te laten
teekenen, zjjn alzoo van alle verplichtin
gen vrjj.
En de andere? Zou men werkeljjk ge-
looven dat b.v. Rusland, dat ongetwjjfeld
verplicht is alle verklaringen ta ondertee
kenen, zich houden zou aan da beperkende
bepalingen, indien 't in oorlog geraakte raet
«en staat, die niet toegetreden was Een
dergelijke trouw aan 't eens gegeven woord
zou Rusland duur te slaan komen. Bedenk
wel dat zjjn soldaten daa zonden bloot staan
aan stinkbommen en dumdumkogels die
niet met geljjke munt zouden mogen betaald
worden.
Draagt alzoo dit deel van de Haagscbe
conferentie reeds de kiem des doods in zich,
een ander, 't voornaamste, is dood geboren.
Hoort maar: »De voorstellen tot beper
king van oorlogstoebereidselen hebben niet
tot aanneming geleid. De conferentie heeft
echter als haar gevoelen uitgesproken, dat
die beperking een weldaad zou zjjn voor de
8toffaljjke welvaart der volken.
Naïever kan 't niet. Hoe moet om daartoe
te komen, een schare hooggeleerden weken
lang achter gesloten deuren beraadslagen
Over wat men gaarne van hen gehoord
had, n.l. hoe de bezwaren te overwinnen,
die bewerken dat niemand met de beperking
eerljjk een aanvang wil maken, daarover
ezels opgevangen, met welker hulp zjj den
tocht tot dusverre gelukkig hadden vol
bracht.
Toni vroeg, waardoor de blanken zich
dan toch wel zoo gehaat hadden gemaakt.
De vreemdeling, die bjj de herinnering
aan al het Ijjden dat de zjjnen hadden uit
gestaan, zjjne aandoening niet bedwineen
kon, zweeg eenige oogenblikken en ant
woordde toen
»De hoofdoorzaak van dezen ouverzoen-
lijken haat moet zeker hierin worden ge
zocht, dat de blanken zieh als 'eigenaars van
het eiland hebben beschouwd en alle negers
in drukkende slavernjj hebben gehouden. Ik
zal niet trachten mjjne landgenooten te ver
ontschuldigen, hoewel tot hunne verschoo
ning zou kannen worden aangevoerd, dat
deze toestand reeds eeuwen achtereen zoo
bestaan had. Toen eenmaal de zacht naar
vrjjheid in de borst der negers was ontwaakt,
verbraken ze niet alleen hunne ketenen, maar
wreekten zich over de langdurige en on-
menscheljjke mishandelingen, die zjj van
eenige blanken hadden moeten ondergaan,
door het gansche geslacht den dood te wjjden.
Vreeseljjk bovenal en beter dan iets anders
geschikt om u te doen z en tot welk eene
razernjj de wraakzucht was opgevoerd, is
de daad van een jong meisj«, eene negerin.
Juist bjj het uitbreken van den opstand lag
zjj ziek aan de gele koorts, die, als om de
bestaande ellende te vermeerderen, in de
stad was uitgebroken. Drie jaren te voren
was zjj in dienst geweest bjj een blanken
planter. Toen zjj weigerde zjjne zinneljjke
begeerten te be vredige j, mishandelde hjj
haar geruimen tjjd en verkocht haar eindelijk
aan een Creool. Spoedig vernam het meisje
dat haar voormalige meester aan de woede
zwjjgt het protocol ten eenenmale. Daaren
tegen brengt het nog een reeks wenscben
te berde, die daarop uitloopen, dat over
zekeren tjjd, tot vreugde van aDdere hotel
houders, een nienw congres zal te zamen
komen om te beraadslagen over pnnten, die
men in den Haag niet ernstig in discussie
waagde te nemen.
Daar is b.v. de overeenkomst tnsschen de
staten over het gebruik van de nieuwe
kanonnen en geweren, beperking der strjjd-
kraehten te water en te land, beperking van
't oorlogsbudget, onaantastbaarheid van
privaateigendom ter zee, het bombardeeren
van versterkte plaatsen door een oorlogsvloot
enz. Niets van dat alles is ernstig onder da
oogen gezien. Zelfs kon het er niet toe
komen de bepalingen van de Geneefsche
conventie (Roode Krnis) om te werken en
uit te breiden. Ze zijn aan een voorloopige
herziening onderworpen; ze toepass ljjk te
maken ook op de zeejorlog Amerika
heelt het beproefd, doch 't mocht niet ge
lukken.
De Haagsche vredesconferentie heeft 't
meeste aan de toekomst overgelaten. Ze
heeft echter een internationaal scheidsgerecht
in 't leven geroepen, dat in den Haag zijn
zetel zal opslaan. Daar evenwel de mogend
heden zich het recht voorbehouden langs
een anderen weg scheidslieden te kiezen,
hope men van dit gerecht niet te veel. Die
zoo wijs is, bljjft voor latere teleurstellingen
ge vrjj waard.
Buitenland.
Uit Parjjs wordt van 12 dezer gemeld,
dat volgens een nota van Havas dezen
morgen een zeker aantal arrestaties hebben
plaats gehad, waaronder van Paul Déronlède
en Jnles Guórin, president van den Anti
semieten-Bond, een en ander in verband
met de opening eener instructie ter zake
van een komplot, ten doel hebbende ver
verandering van den regeringsvorm. Het
zegel is gelegd op het lokaal van de Ligne
des Patriotes, dat door de politie bewaakt
wordt. Dg verdachten bebooren tot de
Jeunssse royaliste, de Ligne des Patriotes
en de Ligue Antisémit-ique. Er zjjn tele
grammen gevonden, die geen twijfel over
laten aangaande het bestaan van het kom
plot en de voornaamste deelnemers. De
gedane nasporingen hebben het bewjjs ge
bracht, dat genoemde groepen een nieuwe
zjjner vervolgers was ontkomen en in een
naburigen houtschuur eene schuilplaats had
gezocht voor de wraak der negers. Zjj be
sloot nu wraak te nemen over de vroegere
mishandelingen. Bg het aanbreken van den
nacht zond zjj haar broeder tot hem om
hem in haar naam een nachtverbljjf aan te
bieden. De ongelukkige niet wetende dat
het meisje ziek was, veel minder aan welke
ziekte zjj leed, snelde naar haar henen en
sloot haar nit dankbaarheid voor zjjne red
ding in zjjjn armen. Een half uur lang over
laadde ze hem op haar rustbed met de
teederste liefkozingen, toan sprong ze eens
klaps op en terwjjl een wilde gleed haar
lichtte uit het oog, riep ze»ga beeD, gjj
hebt den dood in uwe armen gedrukt, gjj
hebt de pest van rajjn lippen gekustga
he8n en draag de besmetting over op uw
gansche geslacht.*
De oude Babekan gaf luide haar afsehnw
te bennen over znlk eene daad. De officier
vroeg Toni, of zjj zich in staat gevoelde
znlk een verschrikkeljjke daad te volbrengen
Verschrikt zag zjj voor zich en antwoordde
eindeljjk stamelend: »Neen!« De vreemde
ling, die intusschen zjjn maaltjjd geëindigd
had, stond op en zeide: >mjj dunkt, geene
tirannie, hoe verschrikkelijk ook, kan ooit
zulk een laag en afschuweljjk verraad recht
vaardigen. De wraak des hemels wordt er
door ontwapend. De engelen zelfs moeten,
vertoornd over zulk eene gemeenheid, partjj
kiezen voor hen, die ongeljjk hebben en
hnnne zaak verdedigen, opdat niet alles wat
goddeljjk en menschelgk is, in dezen vuur
stroom verteerd worde!*
Met deze woorden trad hg naar het
venster en zag naar buiten in den donkeren
nacht, naar de wolken, die in jjlende vaart
poging voorbereidden geljjk die van de
kazerne Reuily (den dag van de verkiezing
van Lonbet). Er zjjn onmiddelljjk maat
regelen genomen om wanordeljjkheden te
voorkomen. Met de instructie is de rechter
Fabre belast.
De voorzitter van den krjjgsraadte Rennes,
kolonel Jonaust, heeft Quesnay de Beaure-
paire schrifteljjk nitgenoodigd hem de namen
en adressen mede te deelen van de personen
die naar zjjne meeniDg licht iD de Dreyfas-
zaak kannen verschaffen, met vermolding
van de feiten, waarover zjj voor den krjjgs-
raad zullen kunnen getuigen, ten tinde
daarnaar te beoordeelen of er aanleiding
bestaat ooi hen te dagvaarden. Naar aan
leiding van dit schrjjven, dat hem eerst
eeD week na dato is in handen gekomen,
wegens zjjne afwezigheid uit Parjjs, noodigt
Q de B. thans in de »Echo de Paris* die
getuigen uit, zelf aan den president van den
krjjosraad te schrjjven.
Omtrent het verhaal dat een koopman te
Lyon te Berljjn een gesprek tusschen twee
Duitsche officieren zon hebben beluisterd,
schrjjft de Berljjnsche correspondent der
>Ind. Beige*De administratie van het
Central Hötel heeft onbetwistbaar vastge
steld: lo. Dat tusschen 1 Januari 1894 en
het laatst van Maart geen koopman uit
Lyon, die Villon heet, in haar vreemdeling-
register staat ingeschreven dat op het tjjd-
stip, waarvan Villon spreekt, behalve het
zwarte gordjjn, hetwelk de eetzaal van de
leeszaal scheidt, ook nog een dikke stores
daar hing, zoodat onmogeljjk in de eene
zaal kon worden gehoord wat in de andere
werd gezegd.
Uit Renne3 wordt van 14 Aug. gemeld:
Op het oogenblik, dat mr. Labori, die met
mr. Demange de verdedigiag van kapitein
Dreyfus op zich heeft genomen, met zijn
vrouw het Lyeeurn, waar de krijgsraad zit
ting houdt, binnentrad, werden er twee
revolverschoten op hem gelost. Hij werd
ernstig in de lenden getroffen, zoodat hjj
neerviel. Zoodra het in de zittingzaal be
kend werd, ontstond eau hevige emotie en
van alle zjj den werd luide geprotesteerd.
Bjj da opening der zitting, zeide do president
het incident diep te betreuren, waarna hjj
de zitting schorste, in afwachting van nadere
bjjzonderheden. Labori werd onmiddelljjk
naar zjjn woning gebracht; de dader van
voorbjj de liefeljjke maan en de vriendeljjke
sterren stormden. Eensklaps meende hjj te
bemerken, dat moeder en dochter elkander
op geheimzinnige wjjze aanzagen en hoe
wel hjj niet zeker wist of ze elkander be
paalde teekenen hadden gegeven, was hjj
toch ongerust en verdrietig. Bjj keerde zich
om en verzocht, dat men ham nu eene
kamer zonde wijzen, waar hjj slapen kon,
daar hjj zeer vermoeid was.
Babekan was zeer verwonderd dat het
reeds middernacht was. Zij nam een kaars
en verzocht den vreemdeling haar te volgen.
Door een langen gang kwam hjj in zjjne
kamer. Toni droeg hem zijn mantel na en
eenige andere zaken die hjj had laten liggen.
In een hoek stond een bed, dat er uitlokkend
genoeg uitzag. Na Toni gelast te hebben
nog een voetbad voor haar ga3t gereed te
maken, wenschte zjj hem een rustigen nacht
en ging heen. De officier zette zjjn degen
in een hoek, nam een paar pistolen uit zjjne
gordel en legde ze op tafel. Terwjjl Toni
een wit laken over het bed spreidde zag hjj
de kamer eens rond; zjj was prachtig en
met smaak gemeubileerd. Onwillekeurig rees
de gedachte bjj hem op, dat zjj vroeger
misschien het slaapvertrek was geweest van
den nu vermoorden planter. De vroegere
achterdocht ontwaakte met nieuwe kracht
en hjj kon den stillen wensch niet onder
drukken, dat hjj, hongerig en dorstig zooals
hjj gekomen was, zich maar weer in het
woud bjj de zjjnon mocht bevinden. Intus
schen had het meisje uit de keukeu een
voetbad gehaald van warm water, geurende
van welriekende kruiden en verzocht hem
plaats te nemen. Zwjjgend trok hg zjjn rok
uit, deed zjjn das af en ging zitten. Terwjjl
hg bezig was zjjne voeten te ontblooten viel
de schanddaad is nog niet gearresteerd.
Te 6.40 begon de zitting van de krjjgs-
raad. Kolonel Jouanst waarschuwde, dat
hjj geen enkele manifestatie oner zou dulden,
vooral niet van de pers; desnoods zou bjj
de kaarten van de pers intrekken.
Demange vraagt de zitting te schorsen
totdat men zekerheid zal hebben over den
toestand van Labori. Kolonel Jouaust zegt,
dat hg den aanslag betreurt, de krjjgsraai
trekt zich terug om te beraadslagen over
het verzoek.
Iu de zaal heerscht een verbazende ont
roering. Men spreekt er over of het heele
proces niet moet worden uitgestald; hevige
twistgesprekken vinden plaats tusschen jour
nalisten van da beide partgen.
Vele Parjjsche agenten van politie zetten
den misdaiiger na, maar hun onderzoe
kingen leverden niets op; Labori is getroffen
tusschen de schouderbladen.
De advocaat die vergezeld was door Pic-
quart en Gast viel in hun armen. Zjj legden
hem op den grond en zïtttaa den moorde
naar na, maar konden hem niet inhalen.
Te 7x/4 uur deelde een der journalisten,
die van buiten kwam, made, dat de toestand
van Labori minder ernstig is, dan men
vreesde.
De zitting werd te 9.20 hervat.
Demange zeide, dat hoawel de wond van
Labori niet ernstig is, hg de zitting niet
zal kunnen bjj wonen.
De drie dokters, die Labori verzorgen,
zoo meldt men van gisteren uit Rennes,
zjjn hedenmorgen saamgekomen en uit het
na afloop van hnn beraadslaging gepubli
ceerde bulletin bljjkt, dat de toestand dezelfde
bljjft, dat de patiënt geen koorts heeft en
dat bjj, indien zich geen complicatie! voor
doen, binnen korten tjjd hersteld zal zjjn.
De telegrammen vloeien uit alls landen
toe. Over den daler van den aanslag ver
keert men nog immer in het onzekere.
Labori heeft gisteren nenslapeloozen nacbt
doorgebracht en is zeer vermoei 1.
Hjj ljjdt veel pjjn, doch heeft geen koorts.
Hoewel de toestand van den gekwetste
niet slechter is geworden, koestert men toch
eenige vrees.
Naar aanleiding van den aanslag op
Labori zegt het >Journal du Peuple*
»De anarchisten kiezen als gjjzdaars
Drumont, Rochefort, Judet, Mercier en Ca-
zjjn oog weder op de sierljjke gestalte van
het meisje, dat op hare knieëa liggende
alle3 voor het bad in gereedheid bracht.
Hare donkere lokken wareu los gegaan en
kronkelden over den vollen boezem, een
liefljjke glimlach speelle om hare lippen en
eene onontsprekeljjke aanvalligheid sprak
uit de half gesloten oogen. Hare donkere
gelaatskleur zelfs scheen hare schoonheid
nog te verhoogen. Het was hem alsof hjj
haar reeds lang had gekend, herinneringen
uit vroeger tjjd kwamen in zjjn geest op,
eindeljjk meende hjj het beeld te zien van
eene, die hjj lief had gehad. Zij stond op
als om heen te gaan. Plotseling rees de ge
dachte bij hem op, dat zjj misschien, zjj, die
zoo jong en schoon was, haar gansche hart
voor den vreemdeling zou willon ontslaiten,
dat hare teedere jeugd het middel zou kannen
zjjn om een weg te vinden in het daister,
dat hem omringde. Hjj greep hare hand,
trok haar tot zich en vroeg of ze reeds ver
loofd was. Een vluchtig rood kleurde hare
wangen, de groote zwarte oogen sloeg ze
schuchter op den grond en fluisterde zacht:
neen! Daarna verhaalde ze hem, terwijl za
onbewegelijk in zjjn arm rustte, dat nu drie
maanden geleden o n jonge neger, Konelly
genaamd, om hare hand bad gevraagd, maar
dat zjj hem had afgewezen, om lat zjj nog
zoo jong was. De vreemdeling legde zjjn
arm om haar hals en zeide schertsende, dat
in zjjn vaderland een spreekwoord zeide,
dat een meisje van veertien jaar en zeven
weken oud genoeg was om te trouwen. Zjj
speelde intasschen met een klein gouden
kruis, dat hjj op de borst droeg.
NIEUWSBLAD
mmammurnmaBam—mmmam—imm—mmmmammit—mimamm—amtmmm
Wordt vervolgd.)