Hel Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Nogmaals Leerplicht.
De nieuwe Kok.
FEUILLETON.
n
Uitgever: L. J. YEERMAH, Heusden.
M 1901.
WOENSDAG 9 MEI.
1900.
land van altena
ycx)B
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën ran 16 regels 50 et. Elke regel
meer 7l/t ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
II (Slot).
Het niet hebben van eene vaste woon
plaats zal mede eene geldige reden voor het
niet bfzieken der school door de kinderen
zjju. Ongetwijfeld ziet dit vooral op kinderen,
die verblijf houden in schuiten en wagens.
Echter moet ook voor deze kinderen zoo
veel mogeljjk worden gezorgd en bjj lang
durig verblijf in eene gemeente moeten zjj
daar ook school gaan. Er is namelijk be
paald dat zjj die langer dan acht en twintig
dagen achtereen in eene gemeente verbljjf
houden, onverschillig of zjj daar vertoeven
in een woning, tent, vaartuig of voertuig,
voor de toepassing der wet geacht worden
in die gemeente eene vaste woonplaats te
hebben tot aan den dag dat zjj die gemeente
weder verlaten. Hebben zjj elders ene vaste
woonplaats waar de kinderen schoolgaan,
dan geldt dit natuurljjk niet.
Er zjjn ook eenige geldige redenen van
tjjdeljjk schoolverzuim. Eenige daarvan spre
ken ook weer van zelf.
Er kan vergunning worden verleend om
de school tjjdeljjk niet te bezoeken, ten
behoeve van werkzaamheden in of voor de
bedrjjven van landbouw, tuinbouw, veehou-
derjj of veenderjj. Dit verlof wordt verleend
door den schoolopziener.
Ten behoeve van de ovengenoemde werk
zaamheden kan door den arrondissements-
Bchoolopziener aan kinderen, die in de laatste
zes maanden aan het verzoek voorafgaande,
de school geregeld hebben bezocht, jaarljjks
voor ten hoogste zes weken, ongerekend de
vacantiëo, vergund worden de school tjjde-
ljjk niet te bezoeken.
Ook is het hoofd eener school bevoegd
om aan de leerlingen schriftelijk verlof te
verleenen om de school voor ont epaalden
tjjd niet te bezoeken wegens ongesteldheid,
en voor eenen bepaalden tjjd wegens ver
vulling van godsdienstplichten of andere
ernstige omstaudigheden. Wordt dit verlof
voor meer dan tien schooltijden in vier weken
verleend, dan behoeft het evenwel de be
krachtiging van den arrondissements-school-
opziener.
De straf, die bedreigd wordt tegen na-
Eene Humoristische Vertelling
GEORG HöCKER. 2)
Hjj verwjjderde zich eenige stappen, maar
bleet clan besluiteloos staan. >En dan nog
wat,* zei bjj aarzelend. »Als er een heer
komt om mjj te spreken
>Ik zal dien heer dadeljjk bjj u zenden,*
zei Jan dienstvaardig.
Schurich sloeg verschrikt de handen ineen.
>Om Godswil,* steunde hjj en vatte den
oberbellner vertrouwelijk bjj den arm. »Ken
je Michelbergen vroeg hg scuuw.
>Nonantwoordde de oberkellner die
szoo'n beetje Fransch* deftig vond.
Zjjn principaal zag hem boos aan. »Wat
drommel, die moet je toch kennenEen
mBgere gluiper met een spitsboevengezicht 1*
>Bon liet Jan zijn Fransch weer luchteD.
»'k Wil hem niet zien! Begrepen zei
Schurich met opgeheven wijsvinger.
>Oui!« en Jan knikte.
Nog stond de hotelhouder met opgeheven
wjjsvinger, in de bekende houding van den
zwaneDridder voor Elsa, toen een groot le
ven achter zjjn rug hem dwong zich om
te keeren. Dadeljjk kromp hg ineen. Al de
badgasten waren in feestkleding uit de
deur gekomen en kwamen met een ernstig
gezicht naar hem toe.
Vooral een zeer dikke korte heer, wiens
overdreven elegante kleeding in dwaze te
genstelling met zjjn jaren en eerbied in
boezemende omvang van zjjn lichaam stond,
scheen het op den ongelukkigen hotelhouder
begrepen te hebben.
Als een engel der wrake hief hjj beide
latigi ouders of andere verzorgers, bestaat
in geldboete, die in geval van herhaling
binnen zekeren tjjd, door hechtenis kan wor
den vervangen.
Bjj het straffen gaat de wet echter met
groote lankmoedigheid te werk. Wanneer
de schoolopziener bjj bet onderzoek der hem
te dien einde verstrekte ljjsten en opgaven
ten aaBzien van zekeren leerling geen ge
regeld schoolbezoek valt waar te nemen
zonder verlof of geldige redenen van ver
zuim, dan richt hjj eerst een schriftelijke
aanmaning tot den aansprakeljjken persoon.
Eerst ingeval van herhaalde overtreding
binnen zes maanden van deze aanmaning
wordt daarvan aan de plaatselijke commissie
van toezicht of het plaatseljjk bestuur kennis
gegeveo, die den nalatige, zoo mogeljjk mon
deling, op zijne verplichting wjjzenen ernstig
waarschuwen. Wanneer de overtreding zich
nog eens binnen zes maanden herhaalt, dan
volgt er een aanzegging, dat geen verdere
verschooning zal worden gebruikt en eerst
dan wordt van verdere overtredingen binnen
zes maanden proces-verbaal opgemaakt.
Er moet dus heel wat gebeuren, wil er
werkeljjk een veroordeeling van straf volgen.
Die straf is slechts een uiterste redmiddel
en de wet rekent er bljjkbaar op, dat het
meerendeel der thans nalatigen hun plicht
vrijwillig zullen nakomen en anders door
zedeljjke middelen, zooals aanmaning en
overreding, daartoe wel zullen worden ge
bracht.
De gemeenteraad is bevoegd om bjj ver
ordening te bepalen, dat ambtenaren der
politie gemachtigd zjjn, om een kind, dat zij
gedurende de schooltjjden op den openbaren
weg aan treffan, te brengen naar het hoofd
der school, tot welker leerlingen dat kind
behoort.
Aanvankeljjk was ook voorgesteld, dat,
na afloop van het verplicht gewoon lager
onderwjjs, ook de verplichting zou bestaan
om de kinderen nog gedurende eenigen tjjd
herhalingsonder wijs te doen genieten. De
bezwaren daartegen waren echter zeer groot
en deze verplichting staat dan ook nu niet
meer in het ontwerp te lezen.
Er is alleen bepnal l dat gelegenheid moet
worden gegeven om herhalingsonderwjjs en
ten deele ook voortgezet onderwjjs te ont-
wflsvingers hemelwaarts en trad met een
schommelende gang op Schurich toe.
>Genadige hemel!* steunde deze en werd
bleak. »Het gansche wraakkoor en de oude
brombeer voert ze aan.*
Hij maakte de onderdanigste buiging en
wilde haastig vlnchten. Maar da dikke hear
stond reeds met uitgebreide armen voor hem,
en de andere badgasten, oude dames en
bloeiende meisjes, en ook een mumraieachtig
uitgedroogde heer, wiens perkamentachtig
beambtegezicht duide^k genoeg sprak van
hst akte-stof, dat, hij een manscbenlevcn
lang had ingeademd, volgden zijn voorbeeld.
»Sta begon de dikke hear met een stem
die onwillekeurig aan getruffelde kwartels
deed denken; »gjj moet ons aanhooren.*
»Mnar mjjne waarde heeren en dames,
wat beteebent die feesttooi?* vroeg de
angstige Schurich, die zich hoe langer hoe
onpleizieriger gevoelde; >wat is er te doen,
waarde heer Paprikoff?*
Deze kuchte, rolde wild met de oogen
en wierp een vernietigende blik op den on
gelukkigen hotelhouder. Mjjuheer Schurich,
u hebt ons een ni uwe smarteljjke ontgoo
cheling bereid!*
»Maar beste heer, ik weet nietsta
melde deze handenwringend.
»Mjjnheer Sshurich, bedek uw gelaat en
doe boete begon Paprikoff wtder, die zich
onderiusschen nog beter in postuur bad
gezet. Wjj komen juist van den arbeid,*
en zich tot de achter hem staande bad
gasten wendend, voegde hg er bjj»en wat
voor een arbeid, dames en heeren, zegt 't
zelf eens!*
Algemeene bjjval. Uit de oogen van al
de badgasten trof den bevenden hotelhouder
een enkele verwjjtende blik.
»Heel grappig inderdaadstotterde Sohu-
rith, wiöü 't was aaLtezien, dat hg zich
uren ver wenschte. >Als maar iederen ar
beid zoo gemakkelgk viel als een heerljjk
vangen. De gemeenteraad moet deze zaak
regelen in overeenstemming met de plaat
selijke behoefte.
Ook is de gemeenteraad bevoegd, ter be
vordering van het schoolbezoek, voeding en
kleeding te verstrekken aan schoolgaande
kinderen voor wie daaraan behoeft"! bestaat,
of met heizelfde doel aan de eene of andere
instelliag subsidie te verleenen. Ook hier be
staat geen verplichting, die waarachgnljjk
te zware lasten op de schouders der ge
meenten zou werpen.
Uitdrukkfljjk heeft ten slotte de regeering
beloofd er voor te zullen zorgen, dat door
de invoering der leerplichtswet, het bijzonder
onderwjjs, ook gelleljjk, niet zal worden
gebracht in een ongunstiger stelling, dan
thans het geval is.
Buitenland.
De meerderjarigverklaring van den Duit-
schen Kroonprins is met grooten luister
gevierd.
Een part. telegram aan de »N. R. Ct.«
van 6 dezer, zegt hiervan bet volgende;
In de koepelkapel kwamen tegen den
middag het schitterend vorstelijke gpzelschap
en al degenen, die tot de plechtige meerder
jarig verklaring van den Duitschen kroon
prins uitgenoodigd waren, te zaaien; aan
hun hoofd de keizsr van Oostenrjjk. De acht
hoekige kapel, waarin ook geregeld de ope
ning der parlementszitting wordt ingeze
gend, was met kostbare bladerplanten ver
sier waarachter de muren van gekleurd
marmer in het kaars geflonker glinsterden.
Tal van gewjjde schildergen, apostelen en
evangelisten voorstellend en heilige vrouwen
en een groot schilderjj van hst avondmaal
boven het altaar, schenken de kerk toch
reeds een rijke versiering. Thans stonden
langs de muren, tusschen de geschilderde
heiligen en apostelen, zeer levend de reus
achtige kerels der ljjfcompagnie van het
eerste garde-regiment in hun ouderwetsche
parade-kleedg van de vorige eeuw, met de
mutsen van plaatgoud en de uniformen met
zilveren tresseD, het geweer presenteerend,
terwijl dicht bjj bet altaar, links de vaan
deldrager met het regimentsvaandel door
twee officieren geflankeerd, plaats genomen
had.
middagmaal
»Een heerljjk middagmaal!* barstte Pa
prikoff los, en groote ontroering vertoonde
daarbjj zjjn vollemaansgezicht. Drijft u
den spot met mijn heiligste gevoel, Mijn
heer SchurichHet rundvlepsch was taai,
mjjn kaken doen me nog zeer, de omeletten
waren verbrand, 't gevogelte mislukt.*
»En de porties waren ongehoord klein!*
viel een oude dame in, die aan den arm
van den verdroogden héér met het mummie
gezicht hing en in magerheid met deze
wedjjverde.
Daarbjj is die geschiedenis ellendig duur
hielp deze zjjn betere helft.
En nu wierpen zich ook drie oude jonge
dames op den hotelhouder aan het gebrek
aan vleeseh kon men reeds zien dat het de
»nog te krjjgen* dochters van het genoem
de echtpaar waren.
>Zgn genoegen eten kan men zeker nooit
bjj u, mjjnheer Schurich?* vroeg Mientje
scherp.
>Zslfs een ideaal mensch moet zulk een
menu ellendig vinden*, zuchtte hst idealis
tische Fientje met een dweependen oogopslag,
terwjjl Lientj*, de »potschrab« der familie,
die niettegenstaande haar negen-en-twintig
jaar nog altjjd heel naïf en kinderlgk on
bedeesd was, uitriep: >en hoe miserabel
zitten we! Ik zit me daar tusschen twee
oude tantes.*
Daarbjj was 't onverdraaglijk beet in
de zaal!*
»En voor ieder persoon waren er juist
twee amandelen!* riepen twee naerkelgk
jeugdige dames, wier frissche gezichten Paris
in groote verlegenheid zouden gebracht
hebben bjj het toekennen van den appel.
Een allerliefst kaboutermannetje van
negentien jaar was aan Paprikoff's arm
komen hangen en dreigde d*n hotelhouder,
die door d-n algeuieenen aanval niet weinig
in de war was gebracht, eveneens met den
Op de eerste stoelenrjj tusschen zjjn beide
ouders zat de jonge kroonprins, eveneens in
de onderwetsche garde-uniform, met het
breede oranjelint der orde van den Zwarten
Adelaar over de borst, het oog eerst werk
tuigelijk op de spreuk gericht, die langs de
binnenfries van de kapel juist boven het
altaar loopt. Achter en links ter zjj de van
het keizerlijke paar met den kroonprins
was het e >n schitterends wolk van in gala
uniform stralende personen, buitengewone
gezanten en diplomaten. In de verderaf zich
bevindende kerkbanken zaten o.a. ook de
leeraren en opvoeders van den kroonprins
achter de hooge waardigheidsbekleders op
staats-, geestelijk en militair gebied, aan
wier hoofd de Rijkskanselier zich bevond.
Maar ondanks vele prachtige damestoiletten
en eenige niet-militaire rokken van ver
tegenwoordigers van het parlement, was
toch het militaire element overwegend, geljjk
ook het hoogtepunt van deze kerkeljjke
meerderjarigheids viering ten slotte gelegen
was in de eedsaflegging van den kroonprins
op het regimentsvaandel.
Met een prachtig gezang van het dom
koor werd de dienst ingeleid, waarop een
korte preek van den Hofprediker volgde.
Deze, die den kroonprins ook bevestigd heeft
en een voortreffelijk kanselredenaar is, sprak
over 1 Koningen 2 vs. 2 en 3 in het kort
alius luidend: »Zoo zjjt sterk en wees een
manen neem waar de wacht des Heeren,
uws Gods* in zjjn rede bjjionderljjk den
nadruk leggende op het motief; wees een
man. Nadat het gebed en de zegen afge-
loopen en de gemeente gezongen had, trad
de bevelvoerende officier van het eerste
garde-regiment, op het altaar toe, nam uit
de hand van den vaandrig het oude, roem-
rjjk doorschoten regimentsvaandel over en
liet het doek tot op het altaar neerzinken.
Vier generaals, onder wie een graaf Moltke,
plaatsten zich naast en om het vaandel
voor het altaar. Nu verhief zich de kroon
prins van zjjn plaats, dekte zich evenals alle
generaals het hoofd met den helm en nam
zjjn plaats bjj het vaandel in, terwjjl de
Keizer naast hem ging staan. De voor het
vaandel staande generaal von Plessen, chef
van den generalen staf, sprak toen lang
zaam de eedsformule ait, die de kroonprins
vinger.
»Mgnhner Schurich, pas toch wat beter
op. U hebt papa's humeur op uw
geweten
Schurich wrong zich de handen. Heeren
en dam^s, bjj al wat u heilig is,« steunde hjj.
Juist ruischte er een ia klaterend zjj de
gekleede oude da ne, wier gele, lange han
gende haren en stjjve, deftige houding reeds
van verre het hoofd van een meisjeskost
school deden vermoeden, naar de bjjeen-
8cholende gasten.
»Maar broeder,* riep ze boos tot Paprikoff,
»hoa dikwjjls moet ik u zeggen, dat ik zulk
een optreden verafschuw en ook jjj,
Paula
»Och, wat,* viel Paprikoff haar in de
rede; alsof dezen heer iets heilig was
daar kom ik nu hierheen om mjja oude
zuster gezelschap te houden!*
M-juffrouw Kathinka Paprikoff, het hoofd
van de meisjeskostschool ging verschrikt
achteruit. »Oade ruiter! Maar mag ik u
verzoeken
>Onder wier bescherming mjjn beminnens -
waardigs jeugdige vriendin mejuffrouw
Antje van Hacktdsbarg de Oostzeebaden zal
gebruiken,* ging Paprikoff met verhoogde
stem voort, terwjjl hjj de kastanjebruine
onder de twee gratiën galant de hand kustte.
»Gjj zendt me een prachtig prospectus,
mjjnheer Schuri ;h, maar 't zjjn woorden,
niets dan woorden; laat ons eindeljjk eens
daden zien! zulk eten bederft de stemming!
Hoe zal tiet hart geschikt zjjn voor een
grooten hartstocht als le maag jeukt?*
»'t Zal wel beter worden!* beweerde de
in 't nauw gebrachte hotelhouder, toen hg
eindeljjk woorden kon vinden.
>Ja, dat hebt ge al zoo dikwjjls gezegd!*
riep de njjdige Paprikoff.
»Och wat, 't is goed genoeg, maar 't
moest goedkooper zjjn!* mengde zieh de
kanzelarjj-raai Sagebain in 't geprek, maar
zin voor zin even langzaam met luider stem
herhaalde. Da eed bereikte zjjn hoogtepunt
in het zweren van trouw op leven en dood
aau den oppersten krijgsheer.
Met ingehouden adem volgde het eenige
honderden personen tellende publiek de be-
ëediging. Toen het laatste woord uit den
mond van den kroonprins had geklonken,
reikte de keiz9r hem bewogen de hand en
kuste hem.
De Londensche correspondent van het
»Alg. Handelsblad* heeft een onderhoud
gehad met een handelaar, die 40 jaren in
Indië gewoond heeft, over den hongersnood.
Deze noemde het een schande, zooals de
Engelsche bladen de berichten over die vree-
seljjke ramp wegmoffelen en haar trachten
goed te praten, waarvan het gevolg is dat
het publiek bjj na geen geld geeft. Maar het
publiek schijnt bang om werkeljjk ware en
afschuwelijke dingen te hooren, al gebeuren
die ook om zoo te zeggen in zjjn eigen huis.
Toen de Villiers deze week bjj eene lezing
in St. James Hall over den oorlog een paar
echt bloederige en vreeseljjke platen liet zien,
hoe het er op zoo'n slagveld wel nitziet,
begonnen ze in het publiek zich daartegen
te verzetten. Nn, als ze dat nog niet eens
kunnen zien, zouden ze naar goede platen
van den hongersnood heelemaal niet wilier
kjjken, zeide de zegsman, want als je zit
wat die arme kleine kinderen, meisjes, vrou
wen en dergeljjken lijden voor ze dood zjjn
en je de honden hun ljjken. die soms zwart
van de vliegen zjju, op den openbaren weg
ziet opvreten, dan draait je hart in je ljjf
om; dat is veel afzichtelijker dan wat ik
van Villiers zag.
En nu moge in de laatste 4 of 5 jaren
de hongersnood vaker zjjn teruggekeerd,
door het uitblijven van regen, voor de re
geering is dat geen excuus; zjj weet dat de
Indiërs te zorgeloos zjjn om groote voorraden
op te slaan en zjj doorgaans als goedige
groote kinderen van den eenen dag in den
anderen leven. Maar bovendien moest zjj
op de een of andere wjjze groote en kleine
speculanten beletten voorraden op te stapelen
en die aan de ongelukkige inboorlingen
tegen erbarmeljjk hooge prjjzen af te zetten.
Het stelsel van werkverschaffing door de
regeering is ten eenen male niet afdoende.
hg kreeg meteen van zjjn betera helft een
zoo njj iige ribbenstoot, dat hg verschrikt
zweeg.
>En de porties moeten grooter worden !c
riep de nsïre Lientje.
»Maar uw geachte moeder bestelt maar
drie couverts en laat voor vjjt dekken !c
steunde da geplaagde hotelhouder, >maar
preekte daarmee voor doove ooren, want
vader Sajebein bromle booe»zoo, waartoe
di-nt dan drie porties als geen vjjf pirsonen
er genoeg aan hebben
»Die man denkt dat we naar een bad
plaats gaan om ons geld kwjjt te raken!*
mompelde »potschrab«.
»De spjjzen moeten smakelijk gespekt,
gekruid, getruffeld zjjn riep Paprikoff met
daverende ste u. In ééa woord mond waardig
»Ik zal reeds morgen aan uw biiljjke
wensehen voldoen 1* riep de handenwrin
gende hotelhouder. Het non plus ultra vau
een kok, een echt wereldwonder van be
kwaamheid, komt morgen
»Voor ik me mondeling daar.van over
tuigd heb, geloof ik niet dat zoo'n man
hier komt,* bromde Paprikoff.
»Dat ontbrak er nog aan die zal onze
beurs gauw plat maken!* bromde de kan-
zelarjj-raad, maar bjj verstomde onder den
weisprekenden blik van zjjn betere helft, die
zich gaarne als het hoofd van een Berljjn-
schen geheimraad-familie aanstelde en daar
om bjj iedere gelegenheid vreemde woorden
gebrmkte, die meer goed gemeend dan van
pas gebruikt waren.
»Oeh beste Gustaaf, kanaliseer je toch
niet,* zei ze thans dan ook deftig tot de
kanzelarjj-raad.
De anderen drongen echter met komische
gebaren op Schurich aan en begonnen dezen
op nieuw in 'c nauw te brengen.
(Wordt vervolgd).
MIIIWSB1A»
JBMMiMMMMMKMMMMaaHMww<nMMaM«wnanaaÉtxnaan..
VAN
iiM'nawega—mn—s—■Mgac—BaM—MM—w—BBWW<* I i-v.
