Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. De Avonturier. Land- en Tuinbouw. FEUILLETON. M 1972. ZATERDAG 12 JAN. 1901. land van alten*'- Uitgever: L. J. YEERMAH, Heusden. yoob Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 8 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën ran 16 regels 50 et. Elke regel meer 7% ct. Groote letters naar plaatsruimte. Adyertentien worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Inleidend woord. MESTSTOFFEN. Ven theorie willen yele menschen niets weten. Ook op landgebonwgebied kan men het, yolgens sommigen, zonder theorie best steil-d. Verklaarde nog niet kort geleden een raadslid eener plattelandsgemeente, dat een voer mest hem meer waard was dan •en landbonwcursns of een landbonwlezing Het moeten wel totaal onkundigen zjjn, die zoo spreken. Ja, op de practjjk komt het aan, dat spreekt ran zelf. Doch zonder theorie geen practjjk. De eerste is de voorloopster der laatste. De theorie eener wetenschap is de leer der grondregelen, welker toepassing is de practjjk. Die regelen zjjn de vrucht van onderzoek en nadenken. In dezen tjjd meer dan ooit, na de belang rijke ontdekkingen op wetenschappelijk ge bied, na al wat in de laatste vjjftig jaren aan het licht is gebracht omtrent planten voeding en plantengroei, dient de prac- tische landbouwer althans eenige kennis daarvan te bezitten, zal zjjn bedrjjf hem de gewenschte en zoo hoog noodige winsten opleveren. En dit is ook waar: hoe uitge breider en grondiger die ksnnis, hoe hel derder zjjn inzicht is in al wat zjjn bedrjjf raakt, des te grooter voordeelen zal dit hem kunnen geven. Wg beginnen met een enkel woord over onze meststoffen. Stalmest is de natnurljjke, de door de natuur aangewezene hoofdmest-. Hg beslaat uit de vai'e ea vloeibare uit werpselen (ook de vloeibare hebben groote waarde, dit wordt nog te vaak vergeten!) onzer huisdieren, vermengd m=»t een of ander streoisel. Dit strooisel is ook, evenals de uitwerpselen zelf, van planten afkomstig. En hierin ligt de verklaring van het feit, dat stalmest alle voedingstoffen bevat. Geen wonder dnp, dat ook van wetenschappelijke (20 >Neen,« riep Archer met overtuiging. »Mjjn woord van eer daarop !c »Dat is grappig gezegd,* zei Snoward lachend en na een oogenblik nadenken voegde hij er bg»Daar zal ik je voor beloonen.* De oogen van Archer begonnen te schit teren, toen bg zag, dat de bankier naar de jjzeren brandkast ging, die in een hoek van de kamer stond. Snoward opende die, nam er een groote portefeuille nit en na eenig omslaan liet hg achteloos zonder een spier van zjjn gelaat te vertrekken drie bankbiljetten één voor één op den grond fladderen. Met begeerige blikken had Archer naar de brandkast geloerdnu bnkte hg zich telkens om een baukbiljet op te rapen, zoo als een roofvogel op zgn prooi neerschiet. »Een... twee... drie...* telde bg in gespannen verwachting. Snoward sloeg de portefeuille dicht en legde die in de kast. De mulat bleef met open mond staan. »Wat?« vroeg bg, toen er niets meer volgde. »Krjjg ik slechts drie honderd mark?* >Dat is genoeg voor de reiskosten tuwschendeks. Zoo, en scheer je nu weg, hondsvot, en kom niet terug hier, als je geen flink pak slaag wilt oploopen.* Archer kneep de lippen samen en stak het geld langzaam in den borstzak vau zgn zjjde de stalmest op hoogen prjjs wordt ge steld, wat wel eens gedacht wordt van niet. Daarvoor is echter nog een andere reden. Door het verteren van stalmest ontstaat humus (teelaarde) in den grond, afkomstig vooreerst van stroodeelen en verder van onverteerde stokjes van het door het vee gebruikte voeder. Wie zoo gelukkig is, dat hg genoeg stal mest tot zgn beschikking heeft, zal zeker aan kunstmest geen behoefte gevoelen, al is bemesting uitsluitend met stalmest toch ook dan niet aan te bevelen. Maar we weteD het, er is groot gebrek aan mest. En dat gebrek is niet van vandaag of gis teren. Door de behoefte daaraan ging men er toe over, in de steden de menschelgke uitwerpselen, het keuken-afval, het veegsel van de straten, den modder uit goten en riolen te verzamelen. Deze gemengde mest, compostdang, mengselmest staat over het algemeen goed aangeschreven en terecht, hoewel bemesting daarmeê in vele streken lang niet goedkoop uiikomt. Maar ook deze nieuwe bron bleek ontoereikend, toen de bevolking zich steeds uitbreidde en de be hoeften daardoor grooter werden. De gron den moesten meer opbrengen en, gelukkig een onuitputtelijke bron werd, dank zg de wetenschap, geopend. Het was de weten schap der scheikunde, welke ons de bestand dealen der planten leerde kennen, die ons dus deed zien, welk voedsel de gewassen noodig hebben, elk naar zgn aard, welke stoffen derhalve voor eeD goede teelt in den bodem behooren te zijn. En dit is het voornaamste diezelfde wetenschap wees ons de geschikte stoffen aan, waaruit wij dat wil leggen, de kunstmestfabrikanten, dat kale jas. Daarbij bleef zjjn blik echter voort durend gericht op de brandkast, die door Snoward met de noodige zorg gesloten werd. Toen de bankier zich omkeerde, sloeg de mulat de oogen neer en deed met de lippen, alsof hjj een liedje wilde gaan fluiten. »Sta jjj daar nog? Voorwaarts marsch Ik heb geen tjjd meer.* »Ik ga reeds, vaarwel, mr. Snoward Goede reis!* Archer lachte. Zeker, zeker, wjj zullen elkaar niet spoedig wederzien.* Dat wil ik hopeD, ofschoon ik geen oogen blik geloof, dat je naar Amerika terugkeert. Ik wilde je slechts de middelen verschaffen om je kunstenaars-loopbaan te kannen voortzetten. Wanneer je dit niet doet, is het je eigen schuld, als je weer aan lager wal geraakt; maar reken er op, dat ik je dan niet voor de tweede maal nit den nood help.* Archer knikte verirouweljjk en verliet het kabinet. Als gewoonlgk tegen het uur van sluiten veegde de deurwachter den vloer van de wachtkamer. De mulat liep hem voorbjj als een jonge rentenier, zachtkens een deun tje fluitende. Hg scheen zich in den uitgang te vergissen en stapte naar kleine ijzeren wenteltrap in een hoek der kamer. Pardon, mguheerl* riep de deurwachter, haastig toesnellende. Dat de mnlat zoolang bjj den bankier h«d vertoefd en zgn houding bjj het ver laden van het kabinet waren oorzaak, dat de deurwachter nu eenigen eerbied toonde. »Hier is geen uitgangI* Archer keek op uit zgn verstrooiing.* »He, ach, ik dacht... Hm, kan men langs deze trap niet naar beneden?* >Neen, dat gaf vroeger toegang tot het Buitenland» Woensdag is tjjdens een hevigen storm nabjj Marseille gestrand de Pakketboot Rnssie; de bladen schrjjven hierover hart verscheurende berichten, want, terwijl men de boot van nit de kast zien kon, was zjj niet te bereiken. Eenige telegrammen lnidens De toestand van de paketboot Rnssie, die eergisteren op de knst van Taraman is ge strand, wordt steeds gevaarlijker. De stoo- mer ligt op haar stunrboordzjjde geen enkel schip of reddingsboot heeft haar kunnen naderen, daar de zee zeer hol staat. Zelfs stoomsloepen moesten het opgeven, da ver binding met het vasts land tot stand te brengen. Een angstige menigte staat aan de kust, zonder iets tot redding te kunnen doen. De marinekommandant te Marseille heeft dringend naar Toulon geseind om de zee sleepboot Travailleur. De onde kustwachter te Taraman zeide aan de korrespondenten der bladen, dat de toestand hopeloos is. Er zgn veertig passagiers aan boord benevens eene bemanning van vjjf-en-dertig koppen. Men meldt uit Faramaa, d.d. 10 Jan.: De toestand der >Rnssie< was Donder dagmorgen dezelfde als op Woensdagavond. De zee rolt hare golven over het achter dek. Nist eene reddingsboot kon het schip naderen. De ontroering is zeer groot, want men weet dat water en levensmiddelen ont breken. Om 7 unr 50 's morgens geeft men wan hopige signalen van op het schip. Deze signalen beteekenen: »Haast n, want wjj sterven van honger.* Latere signalen beduiden »Wij bereiden een vlot dat wjj gaan pogen met een zeil in zee te zetten.* Om 8Ys unr beproeven schippers van Carro, ten getalle van 10, in zee te steken sousterrein, toen hier een restaurant en be neden de keuken was. Doch nu is de trap beneden door een muur afgesloten.* Waarom? Behoorde die vroegere keu ken dan niet tot de lokalen van mr. Sno ward »Neen. Dat is nu een magazjjn, behoo- rende tot den papierwinkel beneden.* >Wel,< zei John, en hjj sing nu den goeden weg, maar wierp daarbjj een onder zoekenden blik door het venster in den tain. »Het tweede venster rechts van den tuin muur,* mompelde bjj, terwjjl hjj de trap van het bordes afging. »Zjjn kamer is dus de laatste van die rjjhet papiermagazjjn... die voormalige keuken de papierwin kel Intusschen verliet Snoward het kabinet, waar hjj had gewftcht tot Archer vertrok ken was. Gartner!* De deurwachter kwam toeschieten met den pels van den bankier en hielp hem bjj het aantrekken. >Moet ik den kapitein toelaten, als hjj een ander maal komt?* vroeg hjj onder worpen. Kapitein? Ha, een gewone bedelaar, juist wat ik vermoeddeHg heeft een lange geschiedenis vol jammer en ellende opge- discht. Als hg het waagt hier terug te ko men, werp hem dan de deur uit.* >Zeer goed, mjjnheer!* Op straat gekomen, stapte Snoward in zgn rgtuig. Had hjj lust gehad een eind verder uit het raampje te kg ken, dan zou bjj bemerkt hebben, dat de eerbied waardige kapitein Murle te voorschjjn trad uit de inrjjpoort van een huis tegenover niettegenstaande den storm. Op 600 meter», oostwaarts der Rnssie,* wordt hunne boot een speelbal der golven. Het schouwspel is ontzettend. Twintigmaal denkt mea de red- digsboot verloren. Deze moedige lieden, worstelend tegen de golven, bereiken eene strooming die ze nabjj de »Russie« werpt. Hartroerend tooneel. De reddingsboot gljjdt langs den voor steven van het scbip. Een tros wordt uit geworpen. De redders maken er zich van meester: »Gered, gered!* roept men van aan wal. Helaas, de tros breekt door. Na hovenmenscheljjke pogingen wordt eene tweede tros geworpen. Op de reddings boot wordt ze gegrppen door de bemanning die dadeljjk naar wal seint, niettegenstaande den hevigen storm. Na eenige minuten van wonderbaren strjjd nadert de reddingsboot met de tros het strand, onder de toejuichin gen der menigte die de 10 redders begroet. Dra maken zjj zich gereed om met een sterken kabel de verbintenissen tusscben het schip en het strand te verwezenljjken. Deze poging mag galakken. De steamer la sRussie* zinkt niet dieper. Dus denkt men al de schipbreukelingen te kunnen redden. Op het oogenblik dat men de bemanning der Rnssie* gered waande, breekt de kabel, verbinding verwezenljjkend met het strand, opnieuw door. Eene nieuwe reddingsboot moet worden uitgezonden. De vorige redders, die van »Canno< eischen weder dezen eer. Men aanvaardde deze nieuwe opoffering. Toch verving men eenigen hunner die, sinds drie dagen werkend voor de redding en beroofd van voedsel, krachteloos zjjn. De reddingsboot kan de kust nist verla ten. Zjj wordt er telkens door eene zware ■ee op teruggeslagen. Nader wordt gemeldAllen die aan boord der gestrande stoomboot Russia waren, zgn veilig aan land gebracht. Uit bjjna al de Fransche departementen meldt men dat de sneeuw alom overvloedig is gevallen; op sommige plaatsen lag ze 30 a 35 centimeters dik. De koude is overal buitengewoon vinnig. Niet alleen overleden te Parjjs talrjjke personen tengevolge van bloedopdrang naar de hersens, maar heel Frankrjjk door bepaalt men het aantal on- »Excelsior« waar hjj zich verborgen bad gehouden. De mnlat liep verscheidene keeren voor bjj Excelsior* heen en weer. Het scheen hem te gaan als de klanten van den Ameri- kaanschen bankier, voor wLn de gevel van dit gebouw ook zooveel aantrekkeljjks had. Maar zjjn belangstelling was minder ge richt op de belétage dan op de beneden verdieping. Eerst een geruimen poos later stapte hjj weg, steeds verder en verder, zonder ergens meer stil te honden. Hg ging met vlngg m tred; hjj had het kond in zgn nooddruf tige kleedingde winter was bizonder vroeg ingevallen. Eindeljjk kwam hij in de voorstad en ging daar een bierkelder binnen. Hjj groette de dikke waardin, die achter het smerige buffet zat, met een vertronweljjk knikje en vroeg halflaid»Is de slotenmaker er al De waardige dame, die geen vriendin van vele woorden scheen te zgn, knikte even en wees met een naald uit haar breiwerk naar een kleine dear in den achterwand, iu het donkerste gedeelte van den kelder. Toen John Archer de kleine achterkamer binnentrad, richtte een zeer groot, zwaar gebonwd man zich op van de bank, waarop hjj rechtuit had gelegen. >Ah, kapitein,* flnisterde bjj, voor zoo veel zgn ruwe stem dit toeliet. »Nn, wat heett het opgeleverd?* De kapitein antwoordde niet, voordat hjj een glas kummel ingeschonken en in één teug leeggedronken had. »A.ll right, ik heb goede verwachting.* Zfl staken nu de hoofdeu bjj elkaar en voer .en een lang gesprek; doch zoo zacht spraken zjj, dat iemand in dezelfde kamer gelukkigen die van koude stierven, op on geveer 50. Talrjjke andare ongevallen worden gemeld. Uit Peking wordt gemeld, dat de door de mogendheden gfëischte schadeloosstelling 120 millioen pond sterling bedraagt. Een gisteren te New-York ontvangen telegram nit Peking bevestigt dat ten noord westen dier stad een gevecht heeft plaats gehad tnssehen 2000 Chineezen en drio kompagniëD Duitsche infanterie en oen es kadron nlanen. De Chineezen sloegen op de vlucht, met achterlating van 200 dooden en 300 gewonden, terwjjl do Dnitschers slechts 3 dooden en eenige gewonden hadden. De grootste ontzetting in Beieren verwekt de bandiet Kneise. Niettegenstaande de koude, verbljjft hjj steeds in de bosschen waar al de pogingen, ingespannen om hem te vangen, vruchteloos zjjn. Op dit oogenblik wordt hij opgezocht door 100 gendarmen en een groot aantal soldaten die, onder leiding hunner officieren, eene echte expeditie gaan ondernemen tegen den beruchten bandiet. Talrjjke diefstallen e» plunderingen van hoeven, in de laatste dagen bedreven, wor den Kneise toegeschreven. De burgers doen openbare inschrg vingen om den moordenaar te vangen. Koningin Victoria moet in deu laatsten tjjd zoodanig verzwakt zijn, dat hare reit naar Ciemiez meer en meer onwaarschjjn- ljjk wordt. Te Weenen heeft Woensdag een dief, die met zjjn buit vluchtte, vjjf der personen die hem achtervolgden met een revolver doodgeschoten en een zesde zwaar verwond door een slag met dat wapen toen het was leeggeschoten. Ten slotte werd bjj gegrepen en het kostte heel wat moeite om hem tegm de volkswoede te beschermen. Te Rochester, in den staat New-York, is in den morgen van den 8sten Jannari een weeshuis waarin 200 kinderen verpleegd werden, afgebrand. Het verlies aan men- scheulevens bedraagt 26 kinderen, een ver pleegster en een keukenmeid, terwjjl 12 kinderen nog vermist worden en 80 per sonen over het algemeen gelukkig niet ern stig verminkt werden. Het vuur werd het eerst in de machine kamer door twee verplegers ontdekt, die aanwezig, er nauwelgks een woord van vernomen zou hebben. Dien avond trof Snoward in het kleine ontvangsalon niemand dan den baron. AU man van de klok was hg jnist op het aangeduide uur gekomen en volgens de gewoonte der voorname lieden is dat te vroeg. Baron Yon Ellerich scheen daarover echter zeer verheugd te zjjn. Hjj geleide zjjn gast al pratende in zgn schrijfvertrek en wikkelde hem in een levendig gesprek om hem den tjjd te korten. Natunrlgk kwam dit gesprek weldra op »de zaken.* Waarover zon men met dien Amerikaan ook an Iers spreken? De baron verzekerde, dat hjj veel belang stelde in mr. Snowards groote plannen, liet er eenige fijne woorden tus«ch*n door loopan en vroeg plotseling, alsof hem dat zoo opeens inviel >Zeg eeus, ik heb vau een commissaris der Escomptebank vernomen, dat ge plan hebt om een vennootschap voor binnenlaudsche scheepvaart op te richten. Ik zou u door middel van de landsbaak daarbjj kannen van dienst zjjn.« >Zeer goed.* »En hoe goed de grondslagen mogen zgn, als mr. Snoward aan het hoofd van een onderneming staat, toch heeft de minister van handel het laatste woord in deze zaak te spreken. Na kent ge den invloed, dien onze bank zon knnnen laten gelden Ellerich hield op en keek den Amerikaan vragend aan, maar deze begreep hem niet of wilde hem niet begrijp 3n. De baron moest dus daideljjker spreken. Hjj schoof zgn stoel dichter naar mr. Snoward «u besprak nu een zeer goed overlegde combinatie. (Wordt vervolgd.) IIEVWSBLAD Kennis is geld; dit spreekwoord geldt niet het minst voor den landbouwer en daarom willen wjj in dsze rubriek onze lezers op eenvoudige wjjze, in hoogst bavatteljjken stjjl voorlichten omtrent al datgene, wat voor hem van belang, d. w. z. tot stoffeljjk voordeel kan zgn. Op die wjjze wenschen wjj naar onze krachten iets bjj te dragen tot opheffing en verbetering van landbouw- toestanden en veebedrjjf. Humus (het zuiverst voorkomende in holle boomen) is een der voornaamste voor waarden der vruchtbaarheid van den grond. Hg geeft aan den grond de zwarte kleur en maakt dien los, poriens, zooals het heet, zoodat de bodem beter bewerkt kan worden en er de lucht goed in kan doordringen. Humusrjjke gronden bezitten meer dan an dere het vermogen om niet alleen water, dooh ook zekere voedingstoffen vast te hon den, te bewaren, zoodat zjj voor den groei der planten kannen dienen. We zeggen das stalmest geeft plantenvoedsel en doet tevens den onmisbaren humus ontstaat). Dit laatste kan van kunstmest niet gezegd worden. Die geeft alleen plantenvoedsel. plantenvoedsel kunnen bereiden. Dat was een ware uitkomst, een redding nit den nood. Maar tevens kwam met deze vordering der wetenschap tot de landbouwers de onafwjji- bare eischOntwikkelt u! Geen scheikun digen behoeft ge allen te worden, maar wel dient ge, in nw eigen belang, ten einde van nw gronden de grootst mogeljjke op brengst te verkrjjgen, kennis te nemen van de resultaten, de uitkomsten, waartoe de ontdekkingen der wetenschap op landbouw gebied hebben geleid. B.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1901 | | pagina 1