Hel Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Brieven nit Amsterdam.
"feuilleton.
De Avonturier.
M 1975.
Uitgever: L. J. VEKRMAH, Heusden.
WOENSDAG 23 JAN.
1901.
h£t- land vam altena
took
üit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per poet ronder prjjsverhooging. Afzonderlijke
□nmmere 5 cent.
Advertentiën yan 16 regele 50 et. Elke rege
meer 77i et. Groote lettere naar plaatsruimte.
Adyertentien worden tot Dinsdag- en VrjjdagayoBd
ingewacht.
Langzaam, heel laijgzaam begint Amster
dam warm te worden. Nu de dooi ingevallen
is, zal de innerljjke warmte wel toenemen
en vooral zul daartoe bgdragen de zekerheid
dat we op 5 Maart bet dan gehuwde vorste
lijk paar op visite krjjgen. Zoo heel veel
tijd schiet er niet meer over. Intusschen
als 't geld maar vloeit kan men in l1/,
msaDd nog heel wat tot stand brengen.
Naatje van den Dam zal weer op gemeente-
kosten versierd worden, d.w.z. worden weg
gemoffeld achter een getimmerte. Een bseld,
als sieraad neergezet, moet, als 't op een
sieren aangaat, verdonkeremaand worden,
't Wordt tijd, dat men dit ding, dat nota
bene, een herinnering is aan den volksgeest
in 1830 voorgoed wcggemoffelt en opbergt
bij de rariteiten in 't museum. Hertog Hen
drik moet daartoe maar eens een vriende-
ljjken wenk geven. Voor f 8000 zal men den
Dam met palen, bloemen en electrisch licht
weer een keurig aanzien geven. Van par
ticuliere zij vloeien de offers niet scheutig.
Althans de som, ingekomen voor 't cadeau,
nog geen f 8000 bedragende, is voor Am
sterdam een schjjntje. Men heeft per circu
laire de burgerjj uitgenoodigd de gaven op
bepaalde plaatsen te komen storten, wat
een heel verkeerde taktiek is. De school
kinderen zullen een herinnering krjjgen, de
jongens een metalen plaat, de meisjes een
■teenen bloempot. De laatsten hebben een
buitenkansje, waar wat mee te verdienen
is. Bjj de kroning is aua alle kinderen een
bord gegeven, waarop een W en oranjeap
pels. Deze borden worden tegenwoordig met
goed geld betaald. Laatst moet voor een half
dozijn dezer geboden zjjn de som van f 25.
Als de verzamelaars op de bloempotten ook
zoo verzot worden kannen er weer zaken
gemaakt worden.
Jammer dat 't jaargetjj niet meewerkt
tot feestbetoon. Met «én slag van zjjn staart,
kan Maart al 't schoon wegvegen van de
aard 1 Daar komen me zoowaar rijmwoorden
in de pen en nu dit zoo ongezocht gaat,
denk ik er sterk over om mjjn poëtische
gaven op het altaar der vorstenliefde te
offeren en ook een bundel gelegenheids
liederen in 't licht te geven. Waarom zon
den de mijne slechter zjjn dan die van
(23
En zoo was de weelde van zijn huis voor
hem een Nessuskleed geworden, dat bjj niet
kon afleggen zonder het vleesch van zjjn
X. hcfjfë* mede af te scheuren, wat in dit
I ger beteekende: hg kon die weelde niet
ve^inderes, of hg liep gevaar, dat men
inminder kredietwaardig zon achten en
rit zou aan zgn velerlei szakenc nadeel
doen. En die zaken kon hg niet verminde-
ren in aantal, bjj moest telkens nienwe
verplichtingen aangaan om aan de oude te
kunnen voldoen.
Hg nam geld op, wanneer hij dit noodig
had, hg had de hand in alle mogelgke
ondernemingen, zgn hoofd was vervuld met
berekeningen. Door zgn optreden als vol
bloed aristocraat aan de spits der geadelde
beursmannen, verkreeg hg eerebetrekkingen
en verschillende opdrachten, die hem al
verder in den onpeilbaren afgrond meesleur
den, en hg zag geen uitkomst meer. Hg
gaf schitterende feesteD, zonder daar zelf
genot van te hebben, bg het opsieren van
zgn nieuwgebouwd paleis wedijverde hg met
de prachtigste gebouwen van den ouden adel
en toch had hg nergens een plekje, waar
hg een enkel unr zonder zorg kon door
brengen. Hjj had een loge in alle schouw
burgen; hg kocht schilderstukken en beeld
bouwwerken, maar voor de kunst en de
kunstenaars gevoelde hg Binds lang geen
belangstelling meer. Aan de jonge Btudenten
keerde hg een jaargeld uit, zooals velen zjjuer
gelgken deden, op zgn kosten liet hg een
jonge geheide wetenschappelijke reizen oh-
bdderen
Oranjefeesten zjjn toch maar je ware voor
de ontwikkeling der dichtkunst!
Ge hebt toch wel geboord van dien stroom
van poëzie, uitgestort in het redactiebnreel
van »de Telegraaf?* 254 dichters hebben
gevolg gegeven can de nitnoodigiag een
volkslied te schrjjven. Een van hen is be
kroond, zgn product is dan ook een juweel
van 't zuiverste watar. Al kent ge er niets
van dan deze regel»
>Daar naast een kloeke Koningsvrouw
sStond fier Wilhelma van Nassau
»Ja van Nassau,
»Als 't meisje uit zgn droomen,*
met dien fijnen uithaal: »j», van Nassau,*
dan neemt ge nederig den hoed af voor
den volksdichter Priem. Naar ik verneem
moeten meer dan 500 musici meegedongen
hebben in 't schrijven van een wjjs op dit
dichtwerk, 't Aardigste van dit laatste is,
dat 't zich zoo gemakkelijk naar alle om
standigheden laat wjjzigen. Zoo heb ik, al
schaatsende in het Vondelpark er de vol
gende parodie opgemaakt, die ik aan 't oor
deel uwer lezers onderwerp.
Te Volendam daar woonde een borst
Een visscher, jong van jarea;
»Waar vind ik,« sprak hg, vtoch een vrouw
»Met wie ik gaarne trouwen zon,
»Ja, trouwen zon,
»Een meisje met bruine haren?*
Toen schaatste bg Noordholland rond,
Trotseerde wak en winden,
Maar zag geen meisje dat hem leek,
Waar bg ook reed, hoe hg ook keek,
Hoe hg ook keek,
Hg kon haar nergens vinden.
Maar bjj zgn thuiskomst op het dorp
Was hoog bezoek gekomen,
Daar, naast een kloeke visvchersvrouw
Stond fi-r Marjjtjs van der Pauw,
Ja, van der Pauw,
Als 't meisje nit zgn droomen.
Zjj lachten en zjj bloos ten bei,
Zjj vond hem flink en aardig;
Een man, zooals zjj gaarne zag,
Een visscher van h«t oude slag,
Van 't onde slag,
Een jonge meid wel waardig.
»Ik heb uw neriDkje al lief*
Zoo sprak hg, »word mgn vrouwe 1*
Toen lei ze baar handje in zgn hand
»Uw liefde voor den winkelstand,
rDen winkelstand,
»Die is 't, waarop ik bouwel*
dernemen, en hij had nauwelijks tjjd om
behoorlijk acht te slaan op de opvoeding
van zgn jongsten zoon.
En nn was hjj aan den rand van den
afgrond gekomen, hg moest alles inspaiinsn
om op dien rand in evenwicht te bljjven,
want terug kon hjj niet, en nu kwam er
nog bjj, dat hg zjjn kinderen van zich had
vervreemd. Zjjn zoon jaagde genoegens na,
die zeer aan bedenking onderhevig waren,
en zag zgn vader half als een marskramer
over den schouder aan. Ellerich kon hem
niet eens aanraden zjjn inkomen beter te
besturen, want het vermogen dat de kinde
ren van hnn moeder hadden geërfd, was ook
in ondernemingen gestoken; de rente-nit-
keeringen werden voortdurend grooter, ze
schenen onuitputtelijk, door.. valsche en
gemeene kunstgrepen, waaraan Ellerich met
tegenzin moest meedoen. Als hg zich er
tegen verzette en geen deelhebber wild»
big ven, ja, als hjj zgn eigen zoon waar
schuwde dan stortte hg in den afgrond,
op welks rand hjj nog met inspanning van
alle krachten wilde staande big ven.
Een schrille dissonant, die op bet klavier
werd aangeslagen, herinnerde Ellerich aan
het oogenblik van heden. Ach ja Elvira!
die klaagde nog over verveling in haar
leven, terwjjl voor haar vader elk oogenblik
een hel van pjjnljjke aandoening beduidde.
En zg zg was het nu, die hem te hulp
kon komen 1 Langen tjjd had hjj niet goed
nagedacht over haar toekomst en nu
maar neen, zg zou den Amerikaan stellig
niet nemenhet was krankzinnig daar een
oogenblik aan te denken.
Ellerich stond langzaam op. Ja, wat was
dat ook geweest, dat hem een uur geleden
in een gesprek met Snoward zoo tegen den
borst had gestuit? Op dit oogenblik was
die opwelling van trotschheid, of, beter ge-
Eu zoo met zgn Marjjtjj kwam
Hjj hier, naar deez' landouwen,
Waar alles voor en door haar leeft,
En dat bjj haar gewonnen heeft,
Gewonnen heeft,
Dat zal hem nooit berouwen.
Volkszang is ook aan 't dichten en com-
poneeren gegaan. Deze vereeniging heeft 't
uitbesteed aan de H.H. Laurillard en Ri
chard Hol en komt dez> week met haar
product voor den dag, ik mag er dus nog
niets van verklappen. Ook Cath. van Rennes
is in 't »N. v. d. D.« met een Rondedans
uitgekomen, en Kaatje Leopold komt met
gedichtjes voor jonge kinderen, waarin ik
deze echt poëtische regels lees
Koningin Wilhelmina,
Had al gauw een gezie»,
En dat was er de Hertog
Uit het Duitsche Schwerin.
In 't kort: de lier wordt getokkeld op
alle bekende en nog te maken wjjzen en
zelfs Mengelberg moet er aan gelooven
voor het feestcoucert zal hg muziek schrgven
op woorden van Dr. Schaepman.
Terwjjl we ons zoo wiegen op den deun
van de feestzangen schjjnt het, dat we de
zorg voor onze stoflf-iljjke belangen een
weinig verwaarloozen. Binnen den tgd van
nog geen maand is het 20 maal gelakt in
te breken en danig te kapen. En wat erger
is, de politie kan de boosdoeners maar niet
te pakken krjjgen. Nn de logé's van Lam
metje Zondag ingerekend zgn, schjjnt de
inbrekersaflfaire in andere, eveneens be
kwame handen overgegaan te zjjn.
Nog altjjd loopt het uit het buitenland
storm op ons concertgebouw van virtuosen
op piano, viool en keel, en ondertnsschen
zgn de gewone leden van 't gebouw in
twee kampen gescheiden door een maat
regel van 't bestuur, genomen op aandrang
van den heer Mengelberg. Deze nl. vindt
het voor uitvoerenden en hoorders uit een
oogpunt van kunst beter dat de gewone
pauze vervalt, terwjjl vele hoorders het
daarmee volstrekt niet eens zgn. Ze willen
zich wel gaarne eens vertreden, een kennis
opzoeken, een praatje maken en een ver-
frissching nemen, terwjjl ook de kastelein
niet gaarne de gewone panze mist. Doch
alvast is de panze geschrapt en Mengelberg
werkt zgn programma achter elkaar af. Wat
wel zoo bljjven zal, daar 't wel degelgk de
zegd, die uiting van zjjn beter ik, geheel
verdwenen. Nn bjj twjjfelde hjj moest
wel twjjfelen of Elvira het aanzoek van
den Amerikaan zon aannemen, nu gevoel
de hg eerst recht, hoe hjj haakte naar zalk
eene oplossing van al de moeilijkheden,
waartegen bg te kampen had.
Intusschen ging Elvira voort met haar
raadselachtige stemming in tonen uit te
drukken. Snoward boog zich een weinig
over haar prachtig haar, dat als in gouden
golven haar voorhoofd kroonde.
»Leer met de wereld spelen, zooals ge
dit klavier bespeelt, en ge znlt niet langer
te klagen hebben over onbevredigdheid,*
zeide hjj zacht.
Het zelfvertrouwen, dat in zjjn stem lag,
stelde haar gerust. Met een glimlach, die
hem moest aansporen tot voortgaan, knikte
zjj langzaam, doch zjj hield niet op met
spelen. Zjj luisterde gaarne naar hem
reeds eenmaal had zg ondervonden, dat de
ronde woorden, waarmee hg zgn levensbe
schouwing uitdrukte, voor haar verwarde
gedachtenloop, een welkom houvast waren.
En Snoward sprak verder. Hg had zoo
zgn eigen manier om het rusteloos streven
van het menscheljjk bestaan te beschilderen.
Voor hem waren de menschen slechts cjjfers,
die men op de eene of andere manier moest
weten te groepeeren om er voordeel uit te
trekken. Elvira begreep de redenen van zgn
handelen niet, en de gevolgen evenmin
maar zg bewonderde toch de kracht, die in
zgn redeneeringen school, en zg voelde zich
gevleid, dat hg voor haar zgn handelwgze
ontvouwde. Hg sprak en zjj gaf hem in
tonen hare goedkeuring te kennenhet
was alsof hg een wonderljjk recitatief voor
droeg, waarbjj zg hem op het klavier be
geleidde. Allengs begon hg vertrouwelijker
te spreken. Elvira's aandacht verminderde;
kunst ten goede komt.
A., 21 Jan. 1901.
J. L.
Buitenland.
Volgens de »Voss. Zeitg.* is thans een
onderwjjzer te Konitz als de vermoedeljjke
moordenaar van den gymnasiast Winter
gearresteerd
Een zware brand woedt in het uitgestrekte
veen- en heidegebied van het Hohe Venn
ten zuiden van Verviers aan de Belgisch-
Pruisische grenzen. Het vuur beslaat een
omtrek van 10 kilometer. Het garnizoen
van Verviers is uitgerukt om deu braad te
stuiten. De schade is zeer aanzienlijk, vooral
door de vernieling van uitgestrekte bosch-
aanplantingen.
ln de lading van het nit Smyrna te
Hamburg aangekomen stoomschip »Berga-
mon* zgn ljjken van aan pest gestorven
ratten gevonden. Alle mogelgke vooorzorgs-
maatregen zgn terstond genomen. Onder
de bemanning hebben zich nog geen ziekte
verschijnselen voorgedaan.
In de zuideljjke provincie Apulië (Italië)
heerscht tengevolge van den strengen win
ter groot gebrek onder de arme bevolking,
die slechts met moeite in bedwang wordt
gehouden.
De luitenant t./z. Gilante moet aan de
Italiaansche regeering een door hem uitge
vonden toestel hebben aangeboden, dat door
middel eeuer electrische schel de nadering
eener onderzeesche torpedoboot op een af
stand van 300 meters aankondigt en ook
de juiste plaats van dat verraderlijk vaar
tuig aangeeft.
De n-koning Milan van Servië heeft zgn
zoon Alexander, in antwoord op diens woor
den in de troonrede, dat zgn vader thans
voor goed uit het land verwjjderd is, een
telegram gezonden met de verzekering dat
deze hem te eeniger tgd te Belgrado zal
terugzien.
Een gevangene, die te Semlin in voor-
loopig arrest gesteld was, Marits geheeten,
drong in den nacht van Vrjjdag op Zater
dag tijdens de afwezigheid van den cipier
diens woning Winnen en vermoordde de
vroaw, de kinderen en een jong meisje, dal
bg de cipiersvrouw op bezoek was. Ver-
haar geest zweefde in rie verte en half droo-
mend dwaalden hare ringers over de toetsen
en volgden daarbjj haar verstrooide verbeel
ding. Zij vergat, waar zg was en wie daar
achter haar stond en met zgn kal ne rede-
neeriugen haar zenuwen in slaap suste.
Plotseling bleven haar handen rusten, en
er ging een verlammende trilling door hare
leden. Wat was dat? Bliksemsnel trachtte
haar verstand de laatste woorden te grjjpen,
die zg had gehoord ze schenen nog in de
lucht te zweven en haar verstand snelde
ze na om ze te kannen vatten Hg had
gezegd, dat zg, Elvira, de voortreffelijkste
levensgezellin voor hem zon zgn, die hg
slechts kon begeeren, en toen waar-
ljjk Wordt mgn vrouw I*
Nn zweeg hg. Hg wachtte zeker op haar
antwoord. En zg dnrfde niet omkijken.
Doch die stilte was haar onverdraaglijk.
Krachtig sloeg zjj op het klavier aan
dat waren dissonanten, die den baron uit
zgn onaangename overpeinzingen opschrik
ten.
Nog niet geheel op streek stond zg op.
Snoward bleef een weinig voorovergebogen
staan mst een effen gelaat, alsof hg slechts
gestoord was in een alledaagseh gesprek.
Onbeschroomd en zonder zich te haasten,
vervolgde hjj»Ik wil niet bg u aandrin
gen op een oogenblikkeljjk besluit, barones.
Ik kan wachten. Doca vergun mg iets te
zeggen, dat alleen de reden zou kunnen
wezen om mgn aanzoek aan te nemen. Ik
wil a dan mededeelen, dat ik u niet begeer,
zooals het voor de wereld den schjjn zal
hebben. Dat behoeft ge das niet te vreezen.
Ik verlang van u niets, wat men liefde
zou kunnen noemen. Wjj hebben achting
voor elkaar en dat is voldoende. Ge zoadt
evengoed mgn dochter of mgn zuster kan-
nen zgn. Met groote teederheid zal ik mjj
volgens maakte hjj zich van de sleutels
meester en ontvlood, waarheen weet niemand.
Tot heden is nog geen spoor van hsm
ontdekt.
In den sneltrein die 's morgens om 11.20
van Southampton naar Londen vertrekt,
reisde de vorige week de oud» heer William
Pearson, nit Winchester. In denzelfden conpé
zat eene mrs. KiDg. Te Eastleigh kwam
een gosdgekleed man van middelbaren leef-
tjjd bjj hen zitten. Toen de trein nog om
streeks 23 K.M. van Londen verwjjderd was,
vroeg de vreemdeling den heer Pearson om
zgn geld, deze weigerde, en de vreemdeling
haalde een revolver voor den dag en schoot
den ouden man door het hoofd. Pearson
was onmiddellijk dood.
Terwjjl de moordenaar de «skken van
zg'n slachtoffer leeghaalde, viel mevrouw
King, die door den revolverkogel in het ge
laat gekwetst was, voor den vreemdeling
neer en smeekte ons genade. >Wjj zullen
samen dee'en,* was het antwoord. Maar de
trein hield bjj Vauxhall stil, de man sprong
uit de coupé en liep hard weg. Mevrouw
King, zich spoedig herstellende, riep: »Houd
hem! die man is een moordenaar!* en
hoewel de vreemdeling het station al uit
was, slaagde men er in, hem te pakken.
De Rnssifche studente Vera Gelo die te
Parjjs een revolverschot loste op prof. De-
schanel, heeft verklaard zich vergist te heb
ben. De persoon, die haar beleedigd heeft
en dien zg wilde dooden, geleek op den
professor.
De andere stndente, die het schot opving
en daardoor ernstig maar niet doodeljjk ver
wond werd, ontving in het gasthuis nit
handen van den voorzitter der Kamer, dvn
zoon van den door haar geredden professor,
de gonden reddingsmedaille eerste klas.
Professor W. P. Amalizki van de univer
siteit te Warschau heeft voor de geografi
sche afdeeling van de universiteit daar ter
stede een lezing gehouden over het eerste
skelet van een antedilnviaansch reuzenge-
slacht (Pareiosanrus) door hem in Noord-
Rnsland ontdekt.
Dit skelet heeft van het hoofd tot de
voeten een lengte van 3 M. en is uitstekend
bewaard gebleven tot in de kleinste bijzon
derheden. Het zal het eerste voorwerp zgn,
nooit aan u opdringen, dat beloof ik n op
mijn woord, op mjjn zelfde woord, dat in
zaken bindende kr&eht heeft.*
Elvira moest glimlaehen om de ruwe
onbeschroomdheid, waarmee hjj zgn aan
zoek op één lgn stelde met zjjn handels
zaken.
Zeker, waar zou hjj ook met meer nadruk
bg kunnen zweren dan bjj zjju zaken, die
zoo zgn geheele bestaan iu beslag namen.
»Wjj begrijpen elkaar, zie ik,« zei hjj,
met een buigiHg dankende voor haar glim
lach. »Nu durf ik hopen, dat ge mgn aan
zoek zonder vooroordeel in overweging
neemt. Ik geloof, dat vele huweljjken wor
den gesloten met minder uitzicht op een
voortdurende goede verstandhouding. Wjj
kannen ons stellig niet in elkaar vergissen.
Ik verlang niets van n, dan dat ge uw leven
inricht, zooals dat betaamt aan de echtge-
noote van Ralph Snoward. Op mgn eer
biedige toegenegenheid kunt ge steeds reke
nen. Terwjjl wjj ieder aan ons eigen karakter
getrouw bljjven, kunnea wjj toch met elkaar
in overeenstemming zgn. Ge zult deu
triomf uwer schoonheid genieten, eu ik zal
mg daarin verheagen; in het voldoen aan
uw stoutste wenscheu zal ik mgu bevredi
ging vinden. Laat gerust uw trots gelden,
omring u met alle mogeljjjke pracht;
wees verkwistend en werp het goud met
volle handen weg, dat znlt ge steeds met
smaak wetea te doen! Ea hoe grooter uw
last is om te heerschen ió alle heerljjkheden
dezer wereld, hoe meer mg dat zal aansporen
om de middelen daartoe aan awe roeten neer
te leggen. Ge moogt gerust gelooven, dat
ik de krachten heb om den schat, waarin
ge naar hartelust moogt rond woelen, onuit-
pat telg k te maken.»
11E1IWSBL4»
Van een Visscher en een meisje.
■rwa—caauurn— irs iaaaa—-s—w—bbmb—mba——ows»
«aaeaai in—lainww»e—■P—nsaaa—n—w
v Wordt vervolgd