Het Land van Heusden en lltena, de Langstraat en de Bommelerwaard. M 1992. Ons Belastingwezen. FEUILLETON. De Avonturier. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. ZATERDAG 23 MAART 1901, 11 land van altena m Ppl»! ■SB W§f VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prgsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 eest. Adyertentiën yan 16 regels 50 et. Elke regel meer 7% ct. Groote letters naar plaateruimte. Adyertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. L Over belastingen in het algemeen Wjj stellen ons vooreenige beschouwingen op te nemen over een onderwerp, dat niet alleen voor den Staatsburger in het alge meen van uitnemend belang is, maar waar mede baast elk mensch, somtijds zonder het te v eten, maar meestal toch op zeer ge voelige wjjze, persoonlijk in aanraking bomt. Over de belastingen wordt ook nog al eer8 geklaagd en daavbjj de vraag gedaan, of zjj wel op een billjjks wjjze gehev ra worden Eigenlijk is die vraag gedaan, zoolang er belastingen waren, en zeker zijn er ook wel tjjden geweest, waarin zjj zeer gewettigd was, omdat, men voorheen vaak van persoonlijken willekenr afhing. Gelukkig behoort dit sinds lang tot de geschiedenis. Alles wat de belas tingen betreft is op vaste, wetteljjke grond slagen geregeld en van willekeurige hande lingen kan daarbjj eigen ljjk geen sprake meer wezen. Die vraagt of de belastingen op eene bil- ljjke wjjze geheven worden, heeft dan ook niet het oog op persoonlijke onbillijkheden, maar op het stelsel, op de wetgeving. In dien zin wordt de vraag meestal ontkennend beantwoord, ofschoon het niet tegen te spreken is, dat in de laatste jaren menige verbetering is aangebracht. Dat ieder voor zich zelf liefst zoo min mogeljjk betaalt, is bem niet kwaljjk te nemen. Zooals er nog enkele gemeenten zjjn, waar geen gemeentel gke lasten geheven worden, zou men wel wenschen dat er ook in den Staat in het geheel geen belastingen bestonden. Daarop kan echter immer uitzicht be staan, ja vermoedeljjk zal er zelfs nimmer sprake kannen wezen van beduidende ver mindering van belasting, want de benoodigde som voor de Staatsuitgaven zal zelfs in het gunstigste geval niet aanmerkeljjk lager worden. Er kan alleen sprake wezen van datgene, wat men noemt eene betere ver deeling van lastendat wil zeggen, dat ieder zooveel mogeljjk betaalt naar zjjn wezenlijke draagkracht, en ook allen zooveel mogeljjk naar denzelfden maatstaf. Men is algemeen overtuigd dat thans niet alle raenschen naar evenredigheid even veel betalen. Eigenljjk is dat ook niet mogeljjk, (40 Zjj had nu geen verlangens meer, geen heimwee zjj had met haar hart leeren begrjjpen, zooals zjj dat noemde en dage lijks gevoelde zjj al meer den troost dien e*ra rein gemoed smaakt bjj de vervulling van zjjn plichten. Hun verhouding tegenover elkaar, in den beginne voor haar nog al pjjnlijk, werd langzamerhand vanzelf beter. De ommekeer in Elvira's gemoed ontging natuurljjk riet aan Schwerdtner's aandachthjj begreep, dat zg door den schokkenden afloop van haar huwelgksavontuur was bestraft en ge louterd dat zjj daardoor gekomen was tot een ernstige, meer edele levensopvatting. Hg dankte haar voor haar zorgvuldige ver pleging door zjjn dagelgksche bewjjzen van oprechte hoogachting en bewaarde natuur lijk een gepast stilzwjjgen over het verle dens. In Mei, toen de lente al haar pracht en heerljjkheid ten toon spreidde, vertrok Fre- dhrik Schwerdtner op uitdrukkelijk verlan gen van den baron met de familie naar het landgoed bg Berghausen. Hg mocht de stu die nog niet hervatten en de geneesheer achtte zjjn ^verbljjf op het land volstrekt noodzakelijk voor zjjn volledige genezing. Voor bg afreisde, kwam de gerecuteljjke commissie eerst nog ten paleize v»n den baron om de getuigenis van Schwerdtner te vernemen in zake den moord op den heer Von Döbel. Dit was de eerste maal, dat hjj waar er zoovele verschillende belastinghef fingen, die elk afzonderlijk werken en toe gepast worden, voortdurend in wezen Hljjv-ra. Belastinghervorming is een der moeielgkste onderwerpen van regeling voor den wet gever. Onze belastingen lebben voor het meerendeel al zeer lang bestaande geheele huishouding van den Staat en het geheele beheer zjjn er naar ingericht. Hierbij moet tevens in aanmerking worden genomen, dat bg elke nieuwe regeling velen meer znllen moeten betalen dan voorheen. Hoe billjjk man ook trachte te wezen, altjjd zullen er ontevredenen zijn. Geen enkel staatsman heeft dan ook nog den lust of de kracht in zich gevoeld, om een geheel ander en nieuw belastingstelsel te ontwerpen, bestemd om het oude totaal te vervangen. Men heeft zich dikwgls genoodzaakt ge zien om aan onhoudbare belastingen een einde te makenvan tjjd tot tjjd nieuwe moeten instellen of bestaande verhoogen, wanneer de nood der schatkist dit eischte daarbjj gebruik gemaakt van de gelegen heid om een werkaljjk betere verdeeling tusRchen de belastingschuldigen tot stand te brengen; maar verder is men ook niet gekomen. Toch zijn de veranderingen der laatste jaren nog al van ingrijpenden aard geweest, zooals wjj later zullen zien. Zooals men weet, wordt elk jaar eene raming of begrooting gemaakt, van hetgeen de Staat in het volgend jaar vermoedeljjk noodig heeft. Een particulier zou het wei nig baten of hg zulk een begrooting maakte zijn inkomen zou daardoor immers met geen cent vermeerderen? Wat den Staat betreft is dit anders. De Staat geniet de inkomsten van eenige lands-eigendommen of domeinen en eenige andere bgzondere ontrangsten; maar dat is in de verst* verte niat vol doende voor de behoefte. Al het verder noodige moet door de ingezetenen in den vorm van belastingen worden opgebracht en men tracht deze dus zoo in te richten, dat zjj door elkander genoeg opleveren. Voor een eenvoudig denker is die belas tingheffing eene zaak van geringe beteekenis. Hjj zal b.v. aldus redeneerenHeeft de Staat honderd millioen noodig en bedraagt het gezanienljjk inkomen der ingezetenen duizend millioen, dan moet ieder tien per cent van zjjn inkomen betalen. Het is moge weer uitvoerig over dit geval kwam te spre ken, daar de geneesheer en de baron hem slechts het allernoodzakelijkste hadden me degedeeld, om den stand vaD zaken te'ver- klaren. Toen bjj den naam Starkhorst ver - nam, herinnerde hg zich onmiddellgk, dat dit de laatste uitroep van den heer Von Döbel was, het angstig gillend uitgesproken woord, waarvan Schwerdtner ondanks zjjn bedwelming toch een zwakken indruk had gekregentot heden had hg slechts weife lend geloofd, dat het een naam moest ge weest zjjn, een naam met een barden ruwen klank. Schwerdtner bracht een kosteljjken zomer door op het landgoed van den baron en hervatte allengs weer de studie. Als een be gin daarvoor beantwoordde hjj de brieven, die Robert vljjtig aan hem schreef, en oefen de zich in het schaakspel met Elvira, die lachend >zuster< noemde wegens de diensten als ziekenverpleegster aan hem be wezen. öjj was nu voornemens zijn professoraat ain de Oostenrjjksche universiteit eerst te aanvaarden bg den aanvang van het winter halfjaar. Korten tjjd daarvoor, in de laatste dagen van September, moest hg als getuige optreden in het strafproces tegen Heinricn Starkhorst. Gedurende den langen tjjd, die aan de gerechtelijke nasporing was Oesteeu, had men, brandende van nieuwsgierigheid, naar deze terechtzitting uitgezien. Dat de aange klaagde zou worden veroordeeld, betwjjfelde men niet, maar de verwachtingen waren vooral zoo hoog gespannen wegens de be- langrjjke onthullingen, die zouden gedaan lijk dat zulk pen «énige belasting, als in komsten belastin/, in de verre toekomst zal bestaan. Hoe eenvoudig de zank ook wezen zon, voor het tegenwoordig» is eene derge lijke regeling echter onmogelijk. Slechts zeer geleideljjk zou man al die bestaande heffingen kunnen afschaffen, om ze als het ware in ééne enkele om te smelten. In ieder geval neme men in aanmerking dat, hoe meer het bestaande belastingstelsel in den geest vaa den tgd hervormd wordt, hoe meer daardoor de onevenredigheid in belastingdruk wordt weggenomen, boe meer men het bestaande bestendigt. En dat er in de laatste jaren heel wat gebeurd is, zullen wjj gemakkeljjk kunnen aantos nen. Willen wjj billgk zjjn, dan znl len wg tevens moeten erkennen, dat niet alleen veel veranderd, maar ook veel ver beterd is en dat men, door de aanvankelijk tct stand gebrachte hervorming van het belastingstelsel, in de jaren na 1890, een groot doel heeft bereikt, nameljjk: onthef fing van de vroeger te zwaar gedrukte midden- of burgerklassen en bescherming der lagere of volksklassen. In een tweede en slotartikel zullen wg dit in bijzonderheden aantoonen. (Slot volgt.) Buitenland. Al maanden lang jaagt de Italiaansche politie het Calabrische gebergte af om den gevreesden bandiet Musofino te vangen. Musolino is een jonkman van 23 jaar, heel gewoon van uiterlijk en zich in niets onderscheidend van de andere bergbewoners. Hë heeft slechts ééu doelwraak op da rechters en getuigen in het togen hem we gens poging tot manslag gevoerde geding, toen hg tot 21 jaar dwangarbeid veroor deeld werd, aan welke straf hg zich tot dusver heeft weten te onttrekken. Wat erger is, hg heeft zjjn wraak al grootendeels ver kregen en reeds 15 raenschen doodgescho ten. Er zijn nu nog 3 of 4 overgebleven, en als bjj die gedood heeft, zal hjj naar Amerika de wjjk nemen. Verleden maand kwam een boer hem als monnik verkleed tegen. Hjj zei, dat hjj op jacht was naar notaris Tava, gewezen burgemeester van zjjn geboorte plaats, die tjjdens zjjn proces een ongunstige getuigenis van hem had gegeven. Natuurljjk beweegt de polirie hemel en aarde om dit gevaarljjk heerschap te pakken worden de couranten hadden slechts vluchtige aanduidingen bunnen geven, en dan kwam nog de vraag: hoe zou de houding van den beklaagde zjjn? Sedert langen tgd had een terechtzitting niet zooveel toeloop gehad. Reeds vroeg in den morgen stond het publiek opeengedron gen te waehteD, tot de d*ur zou worden geopend om het binnen te laten, en de bil jetten van toegang werden met gioote winst verhandeld. Het was doodstil in de zaal, toen de rechters binnentradentoen de beklaagde werd binnengeleid, oDstond er groote be weging, doch slechts voor een oogenblik. Begeerig luisterde men naar ieder woord, te beginnen bg de gewone vragen naar naam, geboorteplaats, ouderdom enz. Het was eeu lang zondenregister, dat men den zooge- naamden Ralph Snoward voor oogen hield de overheid van zjjn geboorteplaats, van Londen en verscheidene plaatsen iu Amerika hadden daartoe verschillende gegevens ver schaft. Als een steenen beeld zat de beklaagde er bjj, terwjjl de officier van justitie zjjn voortreffelijk uitgewerkte akte van beschul diging voordroeg. De man was tijdens zjjn voorloopige ge vangenschap volstrekt niet veranderd hij was precies dezelfde geoteven. Hg hai een houding ja, zeer gesehikt om een verga dering van aandeelK uders te presideeren uie houding was geheel ongekunsteld en bewees, dat hjj een man zonder zenuwen was. Omstreeks zeven en twintig jaren gei l den kwam Heinrich Starkhorst, toen twee en twintig jaar oud, in het bezit van een kleine erfenis; later bleek, dat hg door meineed zjjn mede-erfgenamen van hun aan- te krijgeD. Volgens het Parijsehe Jonrr.al heeft Koning Victor Emanuel zelf zich er mede bemoeid en in den ministerrsal ge zegd, dat zulk een toestand onder zjjn re geering ondraaglijk was, dat een bandiet de geheele politie bjj den neus kon nemen en ongestraft zjjn misdaden begaan. De minis ters hielden rekening men deze woorden des Konings en zonden aanstonds nieuwe af- deelingen soldaten en karibiniers op het spoor van Mnsolino af. Than zjjn er niet minder dan 2000 manschappen aan het, jagen op den moordenaar. De jacht werd ongemeen verzwaard door de woeste, onher bergzame bergstreken en de onwilligheid" van de bevolking, die ouder gewoonte de vlucht van den bandiet begunstigt. Men dacht van den winter, dat het wild verscholen was in het gebergte van Aspro- monte. Het werd toen zoo nauw omsingeld, dat er geen muis door kon, en elke kloof, elke spleet werd met de grootste oplettend heid en ten koste van bovenmenseheljjke inspanning en pjjnljjke ontberingen door de troepen afgezocht. Men hoopte, dat hjj, als bjj niet van koude en honger wilde omko men, trachteD zou door het cordon heen te sluipen om zich in de vlakte te begeven. Die hoop bleek jjdel. Wel liep er een ka meraad van Mnsolino in de val. Maar alle pogingen om hem te pakken bleven vruchte loos. In den nacht van 15 Februari jl. be zette een bataljon infanterie het dorp San Stefano, waar zjjn zusters wonen en waar men hem dacht te vinden. Alle huizen wer den met de pjjnljjkste zorgvuldigheid onder zocht, maar geen spoor was van hem te vinden De vraag: Waar is Mnsolino? is als 't ware een puzzle geworden. Die vraag tobt de geheele Italiaansche justitie, van den hoogsten tot den laagsten ambtenaar, af en houdt haar uit den slaap. Maar men weet er geen antwoord op. Zeker is alleen, dat hjj zich nooit langer dan een dag op dezelfde plek ophoudt en dat hg een groot aantal vrienden en voorthelpers bezit. Dit is zjjn kracht en maakt zjjn arrestatie zeer moeie- ljjk, zoo niet onmogeljjk. Drie Italiaansche grenswachters, die aan de Italiaansch-Zwitsersche grens op deSolda- berg<ra patrouilleerden, zjjn in den nacht van 15 op 16 dezer door een lawine over vallen. Verschillende expedities zjjn van Italiaansche zyde uitga sonden om hen te deel had beroofd. Met dit kapitaal ging hjj naar Londen, waar hjj plaatsing verkreeg op een bankierskantoor, waar zjjn school kameraad Otto von Döbel als beambte werkzaam was. In vereeniging m-t dezen sp ca leerde hjj heimelyk op de beurs en m akte daarbjj gebruik van vertrouwelijke beschikkingen vaa den patroon, waarvan de twee vrienden door strafbare middelen inzage wisten te verkrijgen. Hieruit bleek alzoo, dat Von Döoel al niett veel beter was geweest dan zjjn vriend; hij was ook een schurk, doch die minder durfde. Hjj begeer de alleen rijkdom, een titel en waardigae- den, dat bewees zjjn latere levensloop, toen hjj als aanzienljjk man liever eerljjke zaken deed en zjjn »jeugdige misstappen* zelf voor toegevend beoordeelen kon. Hg trok zich ook voorzichtig terug, toen de schurkerjjen van Starkhorst hem te erg werden. Na verloop van een jaar kwam de meineed van Starklïorst aan het licht en vroeg men bg de Engelsche overhoid zjjn uitlevering aan. Hg rook echter lont en ging op de vlucht; toevallig had hg bg de laatste spe culatie al zjjn geld verloren, daarom nam *>B een hem toevertrouwde som gelds naar Amerika mee. Wat hg de volgende twee jaren had uitgevoerd kon men niet ontdek ken waarschgnlgk had ng in Canada rond gezworven en het gestolen geld verteerd en verspeeld. Op vgf en twintigjarigen leef- tyd dook hg geneel onbemiddeld op onder üen naam van Ralph T. J. Snoward; dat was in Het westen der Vereenigde Staten. Hg was toen knecht in een kermistent; spoedig daarna werd hjj opzichter in een paarden spel en trok naar de goadmgnen vun Cali- tornië om daar zjjn geluk te beproeven. Van dien tgd af kon men zich op de zoeken doch te vergeefs. Men vreest dns dat ze zjjn omgekomen en meegesleurd door de sneeuwmassa op Zwitsersch gebied. Zwit- sersche grenswachters zetten nu het onder zoek voort. De z.g. hongertyphus, welke het gevolg is van misgewas en duurte der eerste levens behoeften, heeft in het gouvernement Cher- son (Rusland) onrustbarende afmetingen aangenomen. Meer dan 20 procent der be volking is door de ziekte aangetast, die zich spoedig uitbreidt naar de gouvernementen Jekaterinoslaw, Kiew en Taurns. Men acht den toestand zóó ernstig, dat er aan ge wanhoopt wordt de epidemie de baas te kunnen worden. Volgens de China Gazette hebben de in de Japansehe havens vertoefd hebbende Russische oorlogsschepen koers gezet naar Korea en uit Tokio wordt gemeld, dat de Japansehe vloot in gereedheid wordt ge bracht om zoo noodig eveneens en onverwjjld naar de kust van Korea te vertrekken. De oorlog met Zuid-Afrika begint voor Engeland een dreigend gevaar te worden immers, nu de regeering zich daardoor de handen gebonden ziet, kan zg in China niet met alle kracht optreden, en het vredelie vende Rusland, dat buitengewoon groote troepen naar de grenzen voert en zich ge ducht versterkt, is Engeland daardoor de baas. In dit koninkrijk zelve gaan hoe langer hoe meer stemmen op om den oorlog tegen de Boeren te staken, doch de overwonnen genoemde Boeren willen van geen vrede weten, althans niet op de door Engeland gestelde voorwaarden, en de eischen der Boeren, weder-opbouw der verwoeste hoeven en geheele onafhankelijkheid zjjn voor En geland al te vernederend. De Boeren, die niets meer te verliezen hebben, maken ge bruik van Engelands onmacht, waarbjj nog komt dat 't regenachtige en gare weêr den Engelschen zeer nadeelig is, zoodat de ziek tegevallen zich voortdurend uitbreiden. Ook de voornaamste buitenlandsche bla den zien den toestaud voor Engeland donker in. Zoo schrjjft de Voss. Zeitg.: Men is in Engeland den oorlog harteljjk moede, met alleen wegens de financiëele belasting, die het Engelsche volk ter bestrjjding der kos ten wordt opgelegd, maar ook wegens de erkenning, dat Engeland door het vasthou- getuigenissen verlaten, nameljjk op die vaa John Archer, die een geruime poos met hem in dezelfde tent had gediend en naderhand zjjn helper en bediende was geworden. Yan een eigenljjk arbeiden indemjjuen was bg Snoward geen sprake geweest. Dat was hem te moeielgk en niet voordeeltg genoeg. Hij begon met een gelukkige spe culatie in claims, d. w. z. stukken land, waar goud te vindeu is. Voor een spofprgs had hg die gekocht; hg verkocht zi met groote winst door valsche voorspiegelingen van de goudopbrengst. Vervolgeus werd hg bankier in de mgnen; als zoodanig kocht hg het gevonden goud tegen contant geld, gaf voor schot, enz. Daarbjj was zyn handel niet eerljjk, het werd ontdekt, hg raakte ia ge vecht met de bedrogenen en schoot twee zjjner aanklagers dood. Het bewjjs, dat hg niet uit noodweer hal gehandeld, kon niet geleverd worden, zoodat men hem moest vrjj laten. De mulat verhaalde verder, dat Snoward achtereenvolgens in Arizona, Neva ta en Sonora verschillende etablissementen had ge houden, waaronder een opiumkit en een speelbank nog niet de slechtste waren. Ook hier had de man gelegenheid om te toonen, dat hg bedreven was in het hanteeren van de revolver. Na een gevecht met eenige Span jaarden, die hem van valsch spelen beschul digden, ontkwam hg ternauwernood aan de menigte die hem zonder vorm van proces wikten ter dood brengen bg zgn vluent nam hjj het grootste üeel van zyu roof me*. Bg deze gelegenheid verloor John Archer zgn braven meester aio het oog; laag daar na hoorde hg eerst weer van hem, toen hg zooveel opgang maakte en zich in de resi dentie had gevestigd. Slot volgt.) *-r- 11rr«vamwjfp». v-rer

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1901 | | pagina 1