Hel Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. M 2035. FEUILLETON. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. WOENSDAG 21 AUG. Kaleb en Kohra 1901 Dit blad verschjjHt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprjja: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke autuRiers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel meer 71/, ot. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Ziedaar een splintarig onderwerp, waar over men moeilijk tot iemaod spreken kan of men loopt gevaar hem uit zjjn humeur te brengen'. Want dat is opmerkelijk, dat niemand over zjjn humeur, het moge zoo ongelukkig zjjn als 't maar kan, ook maar één leeljjk woord hooren wil. 't Best is hem uit den weg te big ven cd aan zjjn eigen verschrikkelijk lot over te laten. Er is niets met hem te beginnen. Hjj vat uw woorden verkeerd op; hjj maakt gevolgtrekkingen, die ge in 't minst niet bedoeld hebthjj kibbelt om alle nietigheden, om zjjn schoe nen, die een eindje verzet zjjn; om een knoopje, dat gevallen is, om niets, als alles in de puntjes is. Zjjn woorden deugen ook niet. Wat bjj zegt is scherp en ontstemd, omdat het opborrelt uit een ontstemd ge moed, hjj kwetst zonder het te willen; hjj zegt dingen die hjj r,i«t meent en verdedigt dingen, waaraan hjj niet gelooft. Ten slotte wordt hjj woedend c.p iedereen, 't meest op zichzelf en loopt in dien toestand heen. Als ons humeur niet al te best is zegt een Fransch schrjjver zjjn wij in ons zelf gekeerd en ongenaakbaar en bjjge- Volg ontoegankelijk voor aandoeningen van sympathiewjj zjjn zelf boosaardig en kwaad willend gestemd en vermoeden overal en bjj iedereen hetzelfde het slechte humeur maakt menschenhaters van ons; we ontvluchten hft gezelschap van onze m-denie?tgchen we hebben iets schuws, iets gejaagds over ons; we zjjn gedwongen in ons doen en onmachtig tot het spreken van een woord op zjjn pas. Wie doorgaans goedig is, wordt dan vinnig en kwaadaardig van spjjt en doet bet tegenovergestelde van 't geen bjj eerst wilde. Hg wil rechts gaan, mnar gaat links; hjj heeft zin in een wandeling, maar bljjffc thuis; het hart dringt hem tat een verzoenend woord, maar de ton* spreekt niet dan bitse, kwetsende woorden. Hoe behoudt de mensch zjjn goad humeur Door zjjn gezondheid te bewaren in de eerste plaats. Als al de radaren van 't or ganisme geregeld en naar den eisch werken als het werk gedaan en door raat gevolgd wordt, als in allts, vooral in de voeding, de matigheid betracht wordt, gevoelt men zich opgeruimd en pleizierig en vlot al 't werk. Van grooten invload is ook de at- ANDRÉ THEURIET. 9) Toen spoedde mjjne vrouw zich weg en was weldra met de melk terug. De arme vrouw voelde nauweljjks de melk bare lippen bevochtigen, of ze begon te drinken en daarna snikte ze als een kind. Ik nam baar in mjjne armen, zjj woog zoo licht als een veertje, en ik droeg haar naar onzen stal, waar ik haar onder eene krib op een bos stroo nederlag; nn ligt ze daar nog; Marie-Anna geeft haar altjjd een beetje melk als ze de geiten heeft gemolken, en dat hondt haar in 't leven. Deze vrouw is Khorazjj heeft zich met een troep naar den kant der Senoresheuvel begeven, waar zjj ziek is geworden. Zjj wilde voor haar sterven de Holle Rots* weerzien, doch toen zjj daar kwam waren de anderen vertrokken en zjj werd door haar verlatenheid, haar verdriet en de her innering aan haar leed overmand. Wanneer de hond baar niet ontdekt bal, zon zjj den nacht stellig niet zjjn doorge komen. Zoo sprak de oude Perlot en wjj luister den met een beklemd hart. Ladislas, wiens gelaat eene geheel andere uitdrukking had bekomen, vroeg hem Wanaeer keert ge naar Clairefontaine terug, mjjïikeer Perlot?* mosfeer, waarin men slaapt. Wordt gedu rende den nacht de lucht niet ververscht en deze dus aldoor meer bedorven, dan gtsat men op met drukking in de hersenen en een onpleizierig gevoel; men kan nie mand en niets velen en snauwt zjjn bestan vriend af. Versche lucht dus ook en vooral gedurende den nacht. In de tweede plaats door orde op zjjn zaken te stellen. Orde brengt ons in een goed hnmeur, wanorde ontstemt. De hnis- vronw, die een kast, welke 't hoog noodig had, heeft opgeruimd, de geleerde, dia zjjn boeben, welke danig verward lagen, weer netjes opgesteld heeft, zoodat hg ze in 't dor ker zelfs vinden kan, gevoelen zich bljj gestemd, 't Gevoel van in een rommel te zitten, waar men niet uitkomen kan, heeft een onbeschrjjfljjk neerdrukkenden invloed. Dien invloed ondervindt men ook, als men hoop noodige handelingen uitstalt tot later en aldus den berg werkzaamheden ziet aangroeien. Ge krjjgt een brief en wordt verzocht dien te beantwoorden. Doch ge hebt er geen lust toe en wacht er mee. Er k^men meer brieven en nog meer, 't getal groeit aan en ge gaat al meer tegen den arbeid opzien, 't Drukt u, ge zjjt on pleizierig gestemd, ge komt in een kwaad humeur, totdat, ge u eindeljjk vermant en aan 't werk trekt, tot ge doodmoe zijt en niet rust voor 't werk af is. Met één slag hebt ge nw goed hnmeur teruggekregen. Een good humeur is een groote schat, voor nzelf, voor degeen die met u zjjn, even groot als een boos humeur «en rarap is. Een goed humeur brengt geluk aan. Als ge in een goed humeur zjjt, loopt u alles mee, uw wenschen worden vervuld, moeiljjke kwesties worden in een ommezien opgelost, de menschen, met wie ge in a nraking bomt, hebben u niets dan goeds te zeggen. Het goede humeur maakt uw hoofd helder, het is een en al beminljjkheid en harmonie. Het maakt ons ook beter. Het stemt ons tot welwillendheid, toegevendheid, lank moedigheid. Het maakt ons toegankeljjk voor goede aandoeningen. Ook werkt het aanstekeljjk en dat is ongetwjjfeld wel zjjn grootste zegening. Als wjj in een goed hu meur zjjn, klaren al de gezichten in onze omgeving op. Ons goed humeur straalt, sta de warmte, nit van ons op allen, die in onze nabijheid komen. Vooral in den in- tiemen bniseljjken kring is die invloed zicht- »Zoo dadeljjk,* antwoordde de brave man, »ik ben gereed, nn ik Charlotte omhelsd rn mjjn rapport, hij mijnheer den opperhout vester heb uitgebracht. Marie-Anne wacht mjj en da r mjjne flesch ledig is, zal ik maar opstappen.* »Ik ga met n mede,* zeide Ladislas. Timotbeus wierp mjj een vei-lbeteekenen- den blik toe en riep; »Laten we allemaal gaan.* Onze kameraad ging den stal in, zonder zich eerst te verkleeden en zadelde zjjn paard zelf; ik liep spoedig naar huis om vader van ouzen voorgenomen tocht naar Claire- fontaine te verwittigen. Tien minuten later gingen we de Elznsserpoort door en volg den den straatweg nnar Zabern tot de her berg »den Wagen,* daar wilden we een voetpad inslaan dat tusschen de bergen voerde en ons zonder klimmen hjj d« hout vesterswoning zou brengen, zooals wjj de eerste maal hadden gedaan. Doch Ladislas kon zjjn ongeduld, toen wjj buiten de stad waren gekomen, niet. langer bedwingenreed met lossen teugel den heuvel af, doorwaadde de beek en steeg den tegenover liggenden heuvel weder op. Vjjf minuten later konden we zelfs zjjne roods baret niet meer door de boomon zien sche meren. Perlot, die hem met bewonderende blik ken gevolgd had, riep; »Dat noem ik een jacht in volle vaart; dat is geen paard maar een hert. Ik be- grjjp niet wat mjjnheer Ünvosier er toe drjjft om znlke gewaagde stukken uit te halen, hg zal zjjn bals nog eens breken.* Wjj bielden den straatweg en waren van plan t jj de herberg »den Wagen* af te slaan en htt voetpa i van h -t Fiquetravjjn baar. Als vader of moeder naargeestig ge- stemd is, zjjn alle voorhoofden bewolkter wordt weinig gesproken en niet dan op gedempten toon; men gevoelt zich in een drnkkende, schier verstikkende atmosfeer. De zegeningen van een goed hnmeur kunnen niet licht overschat worden. Wat zon dat heerljjk zjjn, als we, om altjjd in een goed humeur te zjju, of naar verkiezing daarin te komen, slechts op een knopje hadden te drukkenDat zou een uitvinding zjjn, die alle andere te boven ging. Doch daar de uitvinder nog niet is komen op dagen, zjj ied-r van ons dringend aanbe volen voor het ontsteken van dit schoone licht in zjjn binnenste zorg te dragen. Buitemlflmd. Zaterdag is ean poging tot moord op den Franschen minister van justitie, Monis, ge daan. Een vronw, zich zenuwachtig aan stellende, vervoegde zich 's morgens om 10 uur aan het ministerie en vroeg den mi nister te spreken. De portiers, door hare manieren achter dochtig geworden, hielden een oogje op haar en bemerkten, dat zjj onder baur mantel een revolver verborg. De vronw werd dadeljjk door den com missaris van politie aangehouden. Zij ver klaarde weduwe Pannelier te heeten, 59 jaren oud te zjjn en te Cherbourg te wonen, vanwaar zjj gekomen was om den heer Monis te dooUn. Meer bjjzondsrheden wilde zjj niet zeggen. De wapenhandelaar, bjj wien zjj dienzelfden morgen nog het wapen had gedocht, had, toen hg haar geagiteerd- heid zag, de revolver met los kruit geladen. De vronw zal geneeskundig onderzocht worden. Drie jaar geleden is zjj reeds tot 2 maan den gevangenisstraf veroordeeld wegens het verleiden van minderjarige kinderen tot on tucht zg beweert het slachtoffer van laster te zjjn en had verscheiden brieven aan den minister geschreven om recht t.e krjjgen. Mevrouw Pannelier heeft 7 kinderen, w.iarvan een gehuwd is mst een officier bjj de artillerie. Onlangs geraakte een Fransch toerist, die van uit Martigny over den pas van den St. Bernhard wilde gaan, op ongeveer een uur beneden de hoogte, waar da pas is, in een dichten nevel. Hjj vond 't niet raad- te nemen, dat ons door d» bosschen der Zwarte bende naar de houtvesterswoniug zou voeren. Voor w* bjj de herberg kwamen, waren wjj getuigen van een vreemd schouwspel. Achter ons op den weg schommelde een dier groote met koffers en valiezen bepakte rgtuigeH, die op reis naar Baden waren. De kap van het rjjtuig was neergeslagen, daar het een schoone dag was. Een oud man zat in de geel fluweelen kussens van het rjjtuig te dommelen. Hjj droeg een groenen met vossevellen gevoer- den pels, die zorgvuldig over zjja borst was getrokken; zjjn zwart zjjden mutsje raakte tot aan zjjne ooren. Timotheus hoorde bet rjjtuig aankomen, en terwjjl hg nit den weg ging om het te laten pass/eren, riep hg mg levendig toe »Zie eens, Lucien, dat is de Graaf de Ribeaupierre, de gast van mgnheer Parmen- tier, over wien mgnheer Schmitt onlangs sprak Ik keek nieuwsgierig op en zag een on geveer vjjf-ea-zestig jarigen man, met in gevallen wangen, een puntigen neus en eene spitse kin; hg had ve<d van een bun zing, zjjne oogen stonden wjjd van het aoofd en eenige vlokjes zilvergrjjs haar kwamen onder zgn muis te voorschijnhjj liet zjjne lichtbruine oogen onbestemd over de omliggende bosschen dwalen en gaapte uit verveling achter zjjne hand. De vol- maakste onverschilligheid waar 't het lot van andere menschen betrof en de dienst van 't eigen ik, stonden op zjjn gelaat te lezen. Het rjjtuig vertraagde zjjn gang bg de h iberg, daar de weg steiler werd en Lambs, die voor het mam zitteni met alleaandaeht den reiziger beschouwd had, vloog in zyue zaam verder te gaan en zette zich neer op een rotsblok, afwachtende of ook de zoo beroemde St. Bernhardshonden naar hem toe zouden komen om hem den weg te wjj- zen. Hjj wachtte en hoopt», maar geen hond kwam opdagen. Een uur later trok de nevel op en de reiziger bereikte behou den het klooster. Daar vroeg hjj aan de monniken, waarom zjj geen honden hadden uitgezonden, waarop geantwoord word, dat de honden thans slechts op telefonische aan vrage worden uitgezonden. Men treft thans op den pas, die goed begaanbaar is gemaakt, verschillende huisjes aan, die enn dageljjke beschutting aanbi-den, en die met het kloos ter in telefonische verbinding staan, zoodat men thans per telefoon om hulp kan vra gen. De inrichting is in die streek alge meen bekend en ieder, die dezen pas langs gaat, wordt er opmerkzaam op gemaakt in He dalen van Wallis en Piemont. Hoort men nn in het klooster de telefoon, docr uen in nood varkeerende in werking gesteld, dan weet men tevens van welke hut het bericht komt. Dan zeDdt men een man met een hond er op uit. De hond draagt een korfje om den hals, waarin brood, kaas en w{jn. Op een afstand van 20 minuten ruikt de hond reeds den om hnlp vragende en loopt dan vooruit om de spjjzen te brengen. Op deze wijze is men spoediger ter plaatse en voorkomt men het onnoodig zoeken. De St. Bernhardspas wordt thans zeer druk bezocht. Het klooster neemt jaarlijks 4000 5000 toeristen op, 50006000 pelgrims eu ongeveer 15,000 arbeiders van Piemont, die naar Zwitserland trekken om werk te zoeken. Zelfs in den strengsten winter pas- seeren zes tot acht gasten dageljjks het kloostar. Er is vaak gesproken over den haat, die zou bestaan hebben tusschen keizerin Frie- dricb en Bismarck, maar niemand, uitge zonderd eenige hooggeplaatste personen van het Hof te B»rljjn, kent de ware oorzaak van deze vgandschap. In 1862 herft Bis marck de thans overleden keizerin 9 nar gevangen gehouden. De koninkljjke prinses van Pruisen had eens op een ochtend, toen zjj de snuisterijen in het werkvertrek van haar echtgenoot in orde bracht, in een lade van zjjn schrjjf- burean een diamanten en smaragden collier gezien, van een buitengewone schoonheid en zeer hoog» waarde. hemdsmouwen met een stevigen knuppel gewapend naar buiten, bracht de paarden mat krachtige hand tot staan en riep den postiljon toe. »Ho, Nikel, ik heb dien mjjnheer wat te zeggen.* Hjj sprong op de trede van het rjjtuig, terwjjl hg zjjn knuppel in hevige woede zwaaide en schreeuwde; »Ik heb je al van verre herkend, Graaf de Ribeaupierre l Je zult mg ook wel her kennen. Ik b^n Charles Lambs, de sergeant van het 27ste lichte infanterie Regiment, dien je in Lissabon hebt doen arresteeren en die daarna door jou toedoen naar Ply mouth is ingescheept, trots alle capitulatie rechten. Daar ben ik zes jaar gebleven tot den algeraeenen vrede. Ja, oude schelm, dat ben je evenmin vergeten als ik. Nu zullen wjj onze rekening ver ffenen De ander riep den postiljon met bevende stem toe: >Rgd door, ellendeling, rjjdt toch door?* Wanneer bjj er het hart toe heeft,* zeide Lambs, terwjjl hg met de tanden knarste en den Graaf bg zjjn kraag heen en weer schudde: als hjj verder rjjdt, dau gooi ik j. vi rkant op den weg, valsche Engelschinan, Franschman, Rus, Italiaan, Spanjaard. Al de menschen wareH uit de herberg »den Wagen* en de daar tegenover liggen de Bloeiende Mand,* waar geJanst werd, gekomen, om te zien wat er gebeurde. De troep Zigeuners, die zich daar sedert hun vertrek nit >Het gouden Schaap* op hielden, speelden eene wals; de klarinet zong, de hoorn knorde en da groote trom mel sloeg de maat; er was iets wilds in da tonen dier muziek, vermengd uijt hat Den 21 November was zjj jarig en zjj dacht natuurljjk, dat dit collier voor haar bestemd was. Maar tot haar verwondering en tevens tot haar spjjt, zag zjj denzelfden avond het collier om den hals van haar hof dame, gravin Seidewitz, die bekend was om haar schoonheid. De prinses wilde onmiddelljjk haar echt genoot verlaten en naar haar moeder tarug- keeren. Een uur daarna begaf zjj zich in 'n rjjtuig, door haar voorlezeres en kamer- dieoares, allebei Engelschen, vergezeld, naar het station, waar zjj in den sneltrein naar Kenlen plaats nam. Maar haar afwezigheid werd op het paleis ontdekt. Baar echtgenoot, geheel buiten zich zelf, ging dienzelfden nacht koning Wilhelm opzoeken, die Bismarck en deH prefect van politie te Berljjn liet halen. Deze laatste wist door de rapporten der agenten spoedig dat de prioses in den trein naar Keulen plaats genomen had. Prins Bismarck liet een extra-trein gereed maken en vertrok onmiddelljjk om de prinses aan te houden, vóórdat zij de grens gepasseerd zou zjjn. Om alle onvoorzien» gebeurtenissen te voorkomen, had Bismarck van den koning een bevel tot gevangenneming gekregen. Dank zjj de genomen maatregelen, vond Bismarck de prinses nog te Keulen en hjj smeekte haar naar Berljjn terug te keeren. Zjj weigerde. Toen besloot Bismarck van zijn bevel tot inhechtenisneming gebruik te maken en ia tegenwoordigheid ?aa den prefect van politie van Keulen en den pre sident van het bestuur der Rjjnprovincie, werd, na all» noodige formaliteiten de prin ses gevangen genomen en met den extra- trein naar Berljjn teruggebracht, zonder dat haar zelfs d»n tjjd gelaten werd uit te rus ten, of van toilet te veranderen. De agence Havas seint., dat de President der Fransche Republiek den Czaar nit.no»- digde de slot-manoeuvres bg R ims bjj te wonen. De Czaar nam de uitnoodiging aan en zal, vóór hjj te Duinkerken aau wal stapt, met den President der Republiek een vlootrevue over het Noorder eskader hou den, dat belast is hem in de Fransche wa teren te begroeten. Een telegram uit Zürich maakt melding van een onaangename reis, dezer dagen afgelegd door d» passagiers van een perso nentrein op de zjjljjn HinweilEffretibon hinneken der paarden en de kreten van dea Grasf, die den postiljon in zjjn angst aller lei scheldwoorden en bedreigingen toevoegde. Nikel, een oud militair, die er ziek op verhief, dat hjj vroeger met den keizer was opgetrokken, keurde Laml s handel wjjze klaarbljjkeljjk goed; want hg keerde zich in het zadel om en keek met een zekere voldoening naar dit vreemde tooneel, in plaats van den ouden Graaf te helpea en er de zweep over te leggen. E»rst had ik den armen man te hnlp willen koma doch Timotheus sloeg zjju arm om mgu schouder en riep »Dat gaat ons niet. aan, Lucien, mis schien heeft Lambs geljjk, laten we wachten, hoe dat af zal loopen.* De altjjd ernstige Perlot, die er met zjjn geweer op den rug naar s'.ond te kjjken, zeide Wanneer men mjj het vierde had aan gedaan, van 't g6en Lambs is overkomen, dan zou ik wellicht nog erger doen Lambs, die hem aan zjjn kepi herkende, riep hem toe Michel 1 je bent mjjn getuige! ik heb lang genoeg gewacht, die zaak moet dade ljjk uit de wereld!* Graaf Rioeanpierre was, bevende over zoo veel hoon, uit zgn rjjtuig gekomen en stot terde »Ik teeken protest aan het is eene hinderlaag, ik ben op deH openbaren weg met wapenen aangevallen Ik teeken protest aan »Goed, morgen mag ja protest aanteeke- nen,« antwoordde Lambs, die hem niet liet ontsnappen; »maar je zult mg in afw,-'->i g daarvan rekenschap geven, verrader (Wonii ovrwij.ij. (Naar het Fransch) door

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1901 | | pagina 1