Hel Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. "feuilleton. Het oude en liet nieuwe recht. De moord in den sneltrein. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden, M 2053. WOENSDAG 23 OCT. 1901. LANB VAN ALT^ VOOB Dit blad versch^nt WOENSDAG en ZATEBDAG. Abonnementsprjjs: per S maanden f l.OO. Franco per poet zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën ran 16 regsls 50 et. Elke regel meer T1/* ct. Groote lettere naar plaatsruimte. Adrertentien worden tot Dinsdag- en Vrjjdagarond ingewacht. Het lijdt geen twijfel, dat, in de kindsheid van het menschdom, het door den mensch bedreven kwaad niet anders gestraft werd dan door de benadeelde of beleedigde party, door zijne bloed verwanten of door dengene, die daartoe door hem of door het gebruik was aan gewezen. Hiervoor waren twee redenen: het ontbreken van een Staatsinstelling, die het recht handhaafde, en het persoonlijk gevoel van wraakzucht, dat den mensch bezielt. In de wetgeving der Staten van de oude wereld is de leer der wederver gelding als een bepaald voorschrift op genomen. Het kwaad moest op den boosdoener worden gewroken, het moest met kwaad worden vergolden en een bepaald persoon was daartoe aangewezen of gerechtigd. Eerst in lateren tijd begon de Staat zelf het recht uit te oefenen, maar de persoonlijke wraakzucht had toch meestal vrij spel. In den oorlog werd noch genade gevraagd noch ver kregen en de overwonnen volken werden in slavernij weggevoerd, zij hielden op mensch te zijn. Zelfs in de wetgeving, die Mozes gaf aan de uitgetogenen uit Egypte, vinden wij nog de wet der wedervergelding gehuldigd. Ook daar komt nog het voorschrift voor, dat hij die bloed vergiet op dezelfde wijze moet gestraft worden. De maatschappij wreekte zich op den boosdoener, door hem wederkeerig kwaad te doen. Eerst onder den invloed der Christe lijke leer, die van verdraagzaamheid, van liefde en van vergeving spreekt, en onder de van haar uitgegane beschaving, zijn de wetgevingen en de gebruiken allengs gewijzigd, heeft de Staat aan de persoonlijke wraak zooveel mogelijk een einde gemaakt en het geheele recht aan zich zelf voorbehoudenis men er toe gekomen strijd te voeren tegen het kwaad, niet zoo zeer tegen den kwaad doener, die gevallen is, maar toch mensch blijft, voor behoud vatbaar en wellicht tot het goede terug te brengen is. Eerst onder dien invloed is er een wezenlijk recht ontstaan, dat het be lang der maatschappij beoogt, de orde, de veiligheid, de zekerheid; niets minder dan dat, maar ook niets meer. Al vinden 12) Het scheen niet ver verwijderd te zjjn en met nieuwen moed wendde bjj zich naar d e plek. Eenige minnten later was hij bjj een bonten hut gekomen, waarvan hjj door bet smalle venster het licht nit de verte had gezv n. I ai rel ging er zo-"» z cht en omzichtig mogelijk naar toe, daar hjj riacbt dat die plek misschien wel de schuilplaats kon zjjn van eene rooversbende, die hier haar buit verborg. Van nit eene kleine verhooging van den grond, gelokte het hem een blik te slaan in het inwendige van de hot. Het was eene kleine armzalig gemeubelde ruimte. Naast de gloeiende asch van een hout vuur zat een menschelpk wezen ineenge doken, naar het scheen was dat de eenige bewojcster van dat eenzame huis. De vlam men wierpen bun schijnsel op een ovurvloed van goudblond haar on eene zwarte japon omeh.ot de gestalte van eene joage, mooie vroow. Darrel was een en al verbazing bjj dat onverwachte «ezicht en besloot, na een kort beraad met zich zelf, naar de hut toe te gaan. Op zjjn herhaald kloppen werd de deur eindelijk voorzichtig open gedaan en een tleek gezicht kwam te voorschjjn. Wie is daar?c Een reiziger, die verdwaald is.< •Gjj moogt hier niet binnen komenSy billa is wel niet bang, tsaar zjj wil alleen wij in het nieuwe recht nog wel sporen van het oude terug, langzaam, maar zeker verdwijnen zij. Het strafrecht zou een gemakkelijke taak hebben, wanneer niet nog altijd de verworpen wet der wedervergelding, in '8 menschen gemoed voortleefde. Daar aan zijn stellig de meeste misdaden toe te schrijven, aan de zucht om een wer kelijk of vermeend kwaad met kwaad te vergelden, om de zoogenaamde ge- schondene eer te wreken. Het laatste is eigenlijk belachelijk, want wanneer iemand ons van iets be ticht en zijn beweren is een leugen, dan kan onze eer niet aangerand zijn, en wanneer hij de waarheid spreekt, dan heeft hij ons ook niet beleedigd. Maar toch gevoelt de mensch, die nog niet volkomen van den geest der liefde doordrongen is, altijd een zekeren aan- dreng om elke onaangename ervaring te wreken, om al wat iemand hem on aangenaams aandoet, dezen met woeker betaald te zetten. En dikwijls geeft hij toe aan de inblazingen van toorn of hartstocht en laat zich verleiden tot de daad, die hij in kalme oogenblikken zelf zou afkeuren. Wanneer wij hierbij bedenken, hoe- vele duizenden er zijn, die niet slaagden in hun levensdoel en zich daardoor mis kend gevoelen en met jaloezie op meer gelukkigen neerzien; hoe velen daar rond dwalen, slachtoffers van de zonden der ouders, slachtoffers van een verwaar loosde en verlaten jeugd, die allen een zekeren aandrang gevoelen en soms ook wel een streven aan den dag leggen om dat treurig lot op de maatschappij, op het geld en goed van anderen te wreken, dan is het duidelijk genoeg, dat het maatschappelijk kwaad, door de overheid te vervolgen en te straffen, voor een aanzienlijk deel aan de voort levende wet der wedervergelding, aan den geest van het oude recht moet worden toegeschreven. Tot de bestrijding van den invloed daarvan is dus elk mensch in het bij zonder geroepen. Wij zijn het er sinds lang over eens, dat de wet zelf, door krachtig in te grijpen, maar toch ook weer met liefde te handelen, tot zede lijke verbetering moet medewerken maar grooter uitkomst ten goede zal verkregen worden, wanneer wij allen metterdaad toonen, dat wij kinderen ziin van de nieuwe bedoeling. zgn.« Ondanks die woorden ging de vrouw toch op zjj en hield de deur wjjd open. Dat ge leek op eene uitnoodiging en de detective aarzelde niet er gevolg aan te geven. Toen bti de hut binnen kwam, week de gedaante tot in den versten hoek achteruit, strekte hare armen afwerend uit en riep Darrel toe •Kom niet dichter bjj mg, mgnheeran ders zou Sybilla u zien. Zoo, bljjf daar 3taan en beweeg u nietl Misschien is n dengene, naar wien ik al zooveel jaren heb uitge zien.* Darrel was nu in de gelegenheid om de spreekster wat nauwkeuriger op te nemen. Het was een jong meisje van hetoover<mde schoonheid, met groote, donkere oogen, waarin eene uitdrukking van dieps neer slachtigheid lag. Tegen den muur leunende, baalde zjj een medaillon voor den dag, waarin bljjkbaar een portret zat, want zjj deed het open en keek bg af wisseling naar het voorwerp in hare hand en naar Darrel, alsof zg eene vergeljjking wilde maken. Neen, gjj zjjt mjjn Hubert niet,* zei zg plotseling met een bedroefde uitdrukking op haar gelaat. Hg zag er veel voornamer uit.* Mag ik dat portret ook eens zien vroeg Darrel beleefd. •Neen, neen, ik ge.-f het niet nit mjjne baud. U moet weten, dat ik hem dat be loofd heb en mgne belofte moet ik honden. Luister!* Zg verstopte vlug haar schat en vol ver wachting bief zg de hand op. Hoort u zgn stap?* fluisterde zg. >Dat is Hubert, mgn lieve, goede Hubert! Hg komt om zjjne arme Sybilla te troosten.* Een zacht, half onderdrukt gelach klonk ▼an hare lippen en iu het volgende oogen- Het is niet gemakkelijk om de hand te reiken aan die ze ons weigeren, om den norschen blik met een vriendelijk woord te beantwoordenveel minder dan om het werkelijk kwaad met wezen lijk goed te vergelden, te vergeven en, zoo mogelijk, te vergeten. Maar wanneer wij die kleine over winningen op ons zeiven niet kunnen behalen, dan hebben wij ook geen recht, om ons te beklagen, wanneer het tel kens weer blijkt, dat de wet der weder vergelding nog altijd in de wereld van kracht is. Wat wij niet willen, dat ons geschieden zal, moeten wij niet aan anderen doen, maar, het omgekeerde moeten wij ook betrachten. Naast de doode letter der wet staat het levende recht en het is de hoogste eeretitel van den mensch, van dat le vende recht de drager te zijn; zelf in toepassing te brengen wat men leest en waarvan men diep overtuigd is. Het Christelijk recht, één met de liefde, moet de wereld beheerschen. Wij allen kunnen daartoe iets bijdragen. En wanneer wij overtuigd zijn, dat er ver gelding is, maar niet door ons te doen, vergelding in dien zin, dat het kwaad gestraft wordt, gestraft, maar ook al weer niet door onze hand, gestraft, als in strijd met de zedelijke wereldorde, dan gelooven wij ook aan de zegepraal van dat recht. Buitenland. Santos-Dumont, de Braziliaansche lucht vaarder, is er Zaterdag eindeljjk in geslaagd, binnen bet half uur den afstand van het park van Saint-Cloud te Parjjs naar den Eiffeltoren en terug af te leggen. Ot hg nu echter den prgs-Deutsch van de Aéro-club heeft gewonnen, is nog niet zeker. Henry Deutsch loofde indertijd een prjjs van 100,000 francs uit voor den luchtrei ziger, die er in slaagde met zgn bestuur baren ballon van het park der Aéro-clnb om den Eiffeltoren te stevenen en op de plaats van vertrek neder te dalen, alles binnen het half uur. Santos-Dumont vertrok Zaterdag precies te 2 u. 44 min., stavende met den wind mede recht op den Eiffeltoren aan, zwenkte daaromheen met een straal van 75 meter en keerde bjj kraebtigen tegenwind (41/, blik vloog zg naar de deur, om in de duis ternis te gaan verspieden. Een diepe stilte volgde, daarop werd de deur gesloten en het zonderlinge meisje stond weer voor Darrel. Zg zag er zeldzaam mooi uit met dat prachtige gouden haar, dat over hare schouders hing, en toen nu het schjjn- sel van de vlammen juist op heur haar en haar gelaat viel, schoot Darrel opeens iets in de gedachte. •Groote Godriep hg in ontsteltenis uit. •Is dat niet Sybilla Osborne, de dochter van den kapitein?* Het meiRje bezon weer zacht te lachen, neuriede een vrooljjk wgsja en danste met uitstrekte armen iu het vertrek rond. Toen eerst begreep Darrel, dat dat arme wezen, daar voor hem, krankzinnig was Haar vader, een rjjk grondeigenaar in Barlington, verdween eenige maanden ge leden op eene geheimzinnige wjjze en ieder dacht aan eene misdaad. Ondanks alle be moeiingen van Darrel en andera detectives had men tot nu toe geen spoor van den vermiste gevonden. Darrel had Sybilla her. aaide malen in bet huis van haar vader gezien en even zeer hare buitengewone schoonheid als hare groote ontwikkeling bewonderd. Bestond er wel eene grootere tegenstelling? Wie zou ooit gedacht hebben, dat mooie gevierde meisje bier terng te zuilen vinden en dan nog wel in uie omgeving en in dien toe stand Sprakeloos keek de jonge man het on gelukkige meisje aan, zich iu stilte afvragen de, door welke vreeselgke oorzaak deze diep- treurige verandering zou ontstaan zgn. Zjj scheen zgne verbazing in 't geheel niet op te merken, want zg ging plotseling Toor hem staan en zei op smeekenden toon meter windsnelheid met stooton van 6 tot 7 meter) naar het park van Saint-Cloud terng. Hg was 29 min. en 15 sec. onder weg geweest, toen hjj boven het park terug was en het talrjjk wachtende publiek be groette hem reeds als den winner van den prgs. Maar in stede van dadeljjk te dalen, maakte de luchtreiziger nog een wjjde zwen king, tengevolge waarvan hg eerst na 30 min. 40 sec. den bodem bereikte. De com missie voor den prgs, oordeelende, dat de gestelde tjjd was overschreden, meende dien niet te mogen toewgzen. Maar toen Deutscb zelf verscheen en als zgn meening te ken nen gaf, dat Santos-Dumont wel degeljjk recht heeft op de uitgeloofde 100,000 frs., besloot de commissie de zaak nog eens te overwegen. Algemeen is men van meening, dat San tos-Dumont den prgs gewonnen heeft. Het reglement geeft aan, dat de ballon binnen een half uur moet terug zgn op het punt van vertrek en niet, dat hg binnen dien tjjd moet zgn gedaald. Gisteren zou de com missie in deze beslissing nemen. Santos-Dumont heeft den prgs, indien hg hem wordt toegekend, beloofd aan de armen van Pargs. De proefnemingen en zgn verschillende ballons hebben meer dan een millioen ge kost. Santos-Dumont is nu voornemens te trachten eerst van Nice naar Corsica de Middellandscbe Zee over te steken en, als hg daarin slaagt, van Nice naar Algiers. Prof. Koch is op 't oogenblik te Gelsen- kirchen, waar een der hevigste typhus-epi- demieën heerscht, die Duitschland heeft ge kend. Met den eersten president en ver scheiden doktoren heeft hg de inrichting der waterwerken bezichtigd. Er werd ge constateerd, dat van een bron bg de Ruhr sedert lang een pjjp direct in de rivier liep en eerst in September werd verwjjderd. In een voordracht, die Koch over de middelen ter bestrjjding der epidemie hield, zag hjj daarin niet rechtstreeks de oorzaak van de epidemie. Veel aannemeljjker scheen hem de theorie van den medicinaalraad Springveld, te Arensberg, volgens welke nit een besmet huis, bjj gelegenheid van een lek in een pjjp, bacillen in de waterleiding waren geraakt. Dr. Koch raadde voorts aan, de kanali Als u mg de verzekering wilt geven, dat Hubert zal komen, dan zal ik niet lan ger gelooven, dat hg dien wreeden brief heeft geschreven.* •Ik kan u niets zeggen, wanneer ik dien brief niet gelezen heb,* hernam Darrel zacht. Zjj haalde vlug een velletje papier voor den dag en reikte het over aan den jongen man, die het volgende las: Mejuffrouw Sybilla Osborne! Tot mgn leedwezen moet ik u mee- deelen, dat ik niet weer bjj u kan komen. Morgen treed ik in het huwelgk en ga ik mjjne huweljjksreis ondernemen naar Europa. Vergeet mg zoo spoedig moge- lgk. H. Vandkk.* •Kant n nu gelooven, dat mgne Hubert mjj zoo iets vreeseljjks zon sehrjjven?* vroeg zjj mg aandachtig aanziende. •Neen, dat komt me onmogeljjk voor,* hernam ik, haar den brief teruggevende. Het werd hem nu duidelgk, dat zjj haar verstand had verloren door het verlies van haar vader en de trouweloosheid van haar aanstaandedaardoor gevoelde bg diep me- delgden met het arme, bedrogen meisje. Tevens beschoawde hjj het als zgn plicht om Sybilla terag te brengen naar Burling ton, voordat hjj de vervolging van de moor denaars van Arnold verder voortzette. Een van die schurken had zjjn straf na toch al ontvaugen, maar ook de overige medeschul digen zonden de rechtvaardige straf niet ontgaan. Terwjjl hg nog aan het overleggen was, wat hem nu het eerst te doen stond, hoorde hg Sybilla plotseling een luiden gil uitstoo- ten. •Zie eens!* riep zjj opgewonden nit, het seering te bespoedigen. Er zgn nu 65 nieuwe typhusgevallen geconstateerd. Te Gelsenkirchen zal tot waarneming van alle epidemieën een bljjvend station voor besmetteljjke ziekten opgericht worden. Uit Rome wordt bericht dat Z. H. de Paus, Maandag een slechten nacht heeft doorgebracht, tengevolge van een storing in de werking der ingewanden. Hjj nam evenwel eenig voedsel tot zich, maar tuea is niet gernst. Uit Washington wordt d.d. 19 October gemeldDe Russische jurist, professor Mar tens, heeft den president der Vereen. Staten, Roosevelt, een bezoek gebracht. Men gelooft, dat het doel van dat bezoek was om aan te dringen op een spoedige bjjeenroeping vaa den permanenten Raad van het Hof van Arbitrage te 's-Gravenhage. Het Russische grensdorp Schlensana bjj Leloff is de vorige week geheel in vlammen opgegaan346 woningen zgn verbrand. De vonken dreven naar een drie kilometer ver der gelegen dorp Straromyschy, waar 22 huizen afbrandden. De ellende is zeer groot onder de bevolking en velen zgn zelfs zon der schuilplaats. Vier personen zgn in de vlammen omgekomen. In een gezin te Konstantinopel zgn weer vier gevallen van pest voorgekomen, waar van reeds één met doodeljjken afloop. Ook heeft een Pransche stoomboot uit Smyrna een aan pest ljjdenden scheepsjongen aaa land gezet en in het hospitaal doen op nemen. Te Tanger gelooft men dat de Marokka nen, die zjjn nitgezonden om te trachten de in vrjjheidstelling der Spaansche gevangenen te bewerken, vermoord zgn, daar men niets meer van hen gehoord heeft. Het weer opleven van het verzet der Fi- lippjjnen, in den laatsten tjjd, hondt de re geering te Washington bezig. Er is nu geen sprake meer van het naar hnis zenden van een deel der bezettingstroepen, maar iedere maand keeren ongeveer 2000 man wegens volbrachten diensttjjd van de Filippjjnen terug, en men overweegt op welke wjjze die gapingen het best aangevnld zullen worden. Waarschjjnljjk wordt nu een regiment in fanterie naar Manila gezonden. is mgn Hubert, mgn Hubert. Eindeljjk is hjj er!« Een straal van vreugde schitterde in de oogen van de krankzinnige, terwjjl zjj met haar hand naar het venster wees Darrel volgde haar blik en toen stiet ook hg onwillekeurig een kreet van verbazing uit. Dicht tegen de vensterruit gedrukt was een menscheljjk gelaat, dat men plotseling akelig bleek zag worden, en dat gezicht behoorde aan zgn vriend Harper Ellistoul Hoe kwam die hier in dezen nacht? X. Nog voordat Richard Darrel zich hersteld had van zgne ontzaglgke verbazing, was Sybilla op het venster toegevlogen en de glasruiten met hare handen stuk slaaude, waarbjj zjj zieh geducht bezeerde, riep z$ gillende: »Hubert, Hubert, eindeljjk zgt gjj daar!* Daarop wankelde zjj en viel bewuste loos op den grond. De toestand was bjjzonder kritiek, maar Darrel verloor geen enkel oogenblik zgne tegenwoordigheid van geest. Haastig de deur openend vloog hjj met den uitroep: >Elliston, waar zgt gjj? Ik heb u noodig 1* naar buiten. Nu stond hjj vlak bjj de gebroken ruit, maar den man, dien hjj hier dacht te vinden, zag hg niet. De verschgning was verdwe nen, alsof zjj in de locht was uiteengespat. Nog eenmaal riep de detsctive den naam ran zgn vriend, maar hg kreeg geen ant woord. Daar moet een geheim achter steken! Was het gezicht voor het venster slechts een gezichtsbedrog geweest? Richard Darrel behoorde niet tot de bjjgeloovige naturen, maar ia dit geval wist hg toch werkelgk niet, wat hjj er van denken moest. fill W HBli AD Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1901 | | pagina 1