(let Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. De Post vroeger en nu. M 2097. T Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. Bovennatuurlijke Macht. WOENSDAG 26 MAART. 1902. Um'MAN ALTEN^ YOOB Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. De Staat ontheft ons van veel zorgen. Hij maakt dat we rustig en vredig binnen onze landpalen kunnen huizen en bewaakt ons tegen minder aange name bejegening onzer naburen. Hij bevordert, waar dit mogelijk is, handel en nijverheid en zorgt dat in den strijd om 't bestaan de zwakken niet geëx ploiteerd worden' door de sterken. Hij beschermt het kind tegen mogelijk on verstand der ouders en richt alom ge legenheden in, waar de landzaten de noodige kennis kunnen opdoen voor ze de maatschappij intreden. Hij doorkruist het land met ijzeren wegen, langs welke we ons gemakkelijk en goedkoop kunnen bewegen. Wie zal ze optellen alle diensten, die een goed geordende Staat zijn ingeze tenen bewijst? We willen er nog één noemenhij belast zich met de bezor ging van onze brieven. Dat is een dienst, die allicht eerst op het laatst zou ge noemd worden en toch is het een zeer gewichtige. Stel u voor dat de Staat zich daar niet meer mee inliet en aan ons zelf de bezorging onzer brieven overliet. Zeker zouden van particuliere zijde spoedig gelegenheden tot verzen ding geopend worden, maar of die zoo correct zouden werken als de Staat thans doet voor een prijs, waartegen niet te concurreeren valt, is zeer te betwijfelen. Alleen in de hoofdstad worden per jaar circa 20 millioen brieven en 10 m. briefkaarten gepost. Wat zou van deze karrevrachten terecht komen als de Staat zich er niet mee belastte? 't Ja of 't altijd zoo geweest is, zoo gewoon zijn we er aan. Toch is dat in geenendeele 't geval. Precies anderhalve eeuw geleden werden in Amsterdam slechts 91 duizend, in Rotterdam 10 d., in Dordrecht 3 d. brieven verzonden. Hoe meer de Staat zich beijverd heeft de verzending en bezorging te volmaken des te meer is het vertrouwen der burgerij in de accuratesse van den Staat toe genomen en heeft het briefverkeer zich uitgebreid. Yan voor dien tijd bestaan geen ofii- cieele cijfers. In den ouden tijd belastten zich de monniken met het overbrengen van brieven en later sloten de steden onder- FEUILLETON. Een oud-rechter, welke belast was ge weest met de instructie eener afschuwelijke moordzaak, deelde omtrent deze macht het volgend merkwaardig voorval mede: 'Tijdens de behandeling van de moord zaak droomde ik weken achtereen van niets anders dan moordscènes, hetwelk mg ten zeerste afmatte. Toen het proces was afgeloopen, trachtte ik in een rustig plaatsje tenige verpoozing te vinden, ook om mgne geschokte zenuwen weder tot rust te brengen. Ik vond zulk een plekje, liep den ganBchen dag in het bosch rond en had op een mgner lange wandelingen het ongeluk zóó te verdwalen, dat ik niet het minste van den weg meer wist en eindelijk op de eenzame landstraat uitkwam. Aan dien straatweg lag een herberg met een triestig uiterlijk. Deze droeg den naam van: »In den goeden vriend*; ik trad er binnen en vroeg iets te eten. Behalve den waard, iemand met een verdacbt uiterlgk, en zyne vrouw, zag ik in de gelagkamer geen 'menschelgk wezen. Het was een omgeving, die een zeer som beren en onaacgenamen indruk maakte, maar niettegenstaande dat en bet slechte avondeten was ik toch gedwongen er een nachtverblijf te vragen, daartoe genoodzaakt door de duisternis, die intusschen geheel ge vallen was. De vrouw van den waard voerde mg door een nauwe gang naar een dakkamertje dat boven den stal lagin dat kamertje bevon den zich behalve het bed niets anders dan ling verbonden tot dat doel. Dan reisden de kooplui in gezelschap en welgewapend en namen over en weer de brieveD mee. 't Was ten tijde ter kruistochten en nog lang daarna niet geraden in Europa alleen te reizen. In 1659 reed er een postwagen op '8 Gravenhage 2 maal daags, behalve als het Hof van Holland vacantie had, dan slechts één keer. Yoor dien tijd kende men geen bepaalde brievenpost; men had toen loopende boden, die de stads- en ook de koopmansbrieven over brachten tegen een daggeld van zes stuivers. In 1568 werd een geregelde postdienst ingesteld tusschen Amsterdam en Antwerpen, waartoe zes boden beur telings op bepaalde dagen heen en weer reisden en te Antwerpen in een herberg overnachtten. Zoo gingen er meer boden, o.a. naar Keulen. Ofschoon die tocht per kar ging, duurde de overtocht van een brief 5 dagen. Wat een goede post dienst hier te lande in den weg stond, was de oneenigheid die er voortdurend bestond tusschen de provinciën en steden onderling en de baatzuchtige aard der toenmalige overheid. Het ambt van post meester was langzamerhand een zeer winstgevend baantje geworden en gelijk andere dergelijke betrekkingen bevoor deelden de magistraatspersonen daarmee hun familiebetrekkingen. Geen wonder dat er toen meer gevraagd werd naar groote winsten dan naar middelen om den postdienst meer volkomen te maken. Sommige burgemeesters gaven dit ambt als bruidschat aan een dochter, andere aan onmondige kinderen of verkochten het. Amsterdam telde in de 17de eeuw 5 postkantoren, van waaruit postiljons te paard naar elders trokken; een der kantoren voor het binnenlandsch ver keer, had 2 ritten daags, naar Rotter dam en den Haag. Alfen a. d. Rijn was toen het centraalpunt, waar 's nachts tusschen 1 en 2 uur verschillende postil jons samenkwamen en de brieven ge schift werden. Den Haag telde 7 kantoren, die ieder een eigen arbeidsveld hadden. Men had er een posterij op Amsterdam, op Gel derland en Duitschland, op de noord, prov., op de zuidelijke, op Engeland, op Frankrijk, op Hamburg. Yerscbeidene dezer kantoren waren in handen van particulieren en toen in 1747 de meeste steden bun recht aan een paar stoelen en een wankel tafeltje, waarop een karaf met wator stond. Voor ik te bed ging, stelde ik een nauwkeurig onderzoek in. Ik vond een deur, waardoor men langs eene ladder naar bniten kon ko men. Ik barricadeerde deze deur met de stoelen en het tafeltje waarop de karaf stond, zoodat men haar onmogelijk kon openen, zonder het tafeltje met de karaf omver te stooten. Daarop legde ik mg te bed en, ver moeid als ik was, sliep ik spoedig in. Na verloop van eenigen tgd werd ik wak ker door eenig gerneht van buiten en zag ik licht door het sleutelgat schemeren. »Wie is daar?* riep ik verschrikt. Ik ontving geen antwoord en plotseling heerschten weder duisternis en diepe stilte. Had ik misschien slechts gedroomd? Ik weet h8t niet, maar het was mg onmogelgk den slaap weer te vatten. Tegen de morgen overmande mg de slaap evenwel en ik had den volgenden droom: De dear die naar de ladder leidde werd geopend en daardoor trad de waard binnen met een groot mes in de handachter hem kwam zgne vroow met eene lamp, welker ecbgssel zjj met de hand bedekte. De waard naderde op de teenen het bed en stiet den man die daarop lag te slapen het mes in de borst. Daarop droegen zg het lgk de trap af naar beneden, de man bg de voeten de vrouw bg het hoofd; bovendien droeg de eerste nog de lantaarn aan deu ring tusschen de tanden. Op dit oogenblik ontwaakte ik. Het konde zweet parelde op nagn voorhoofd; de zon stond reeds hoog aan den hemel. Ik kleedde mg haastig aan, stormde de trap af en voelde mg eerst weder cp mgn gemak, toen ik op weg naar mgne tjjdelgke woon plaats was. Advertentiën van 16 regels meer 71/» ct. Groote letters saar 50 et. Elke regel plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. den Stadhouder overdroegen, welke dit Konstantinopel aan de >Neue Freie Presse op zyn beurt aan de Staten schonk, moesten deze eerst met ruim 3 ton de particuliere posterijen üitkoopen. Wordt vervolgd Buitenland. Uit Brussel werd Zaterdag gemeld Heden nacht heeft er een vreeseljjke ontploffing plaats gehad te Binche in het arrondisse ment Charleroi. Twee dynamietpatronen waren neergelegd voor het huis van den heer burgemeester en Kamer-atgevaardigle Derbaix. De ruiten der omliggende huizen sprongen en grooteudeels werden de baren, die reeds te bed lagen nit het bed geworpen. Gelukkig waren de patronen op te grooten afstand van den gevel gelegd, zoodat de ontploffing haar volle uilwerking miste. Niet temin is de gevel van het huis des burge meesters zeer beschadigd. Kort na dezen aanslag is in den nacht van Zaterdag op Zondag een tweede dyna- mietaanslag gepleegd te La Louvière. Daar heeft men beproefd, het postkantoor in de lucht te doen springen. Al de ruiten werden verbrijzeld, en binnen het gebouw werd ook eenige schade aangericht. Ook in een koffiehuis aan de overzjjde der straat zgn al de ruiten in stukken. Het parket van Bergen, dat ook de zaak Binahe onderzoekt, is Zondagmiddag ter plaatse geweest, en hefft een onderzoek ingesteld. Een drama, dat in de gebeele Belgische militaire wereld ongetwijfeld groote ont steltenis zal teweegbrengen heeft Zondag in het Cartogrufisch Instituut te Brussel plaats gehad. Tegen kwart over elven had de ordonnans van generaal Hennpqnin, terwjjl daze zich gereed maakte om te vertrekken, hem even verlaten. Tien minuten later werd in de kamer van den generaal een geweldige knal ge hoord. De ordonnans, die kwam toesnellen, vond zgn chef op den vloer uitgestrekt, den schedel verbrijzeld door een geweerschot. Men heeft geen enkel stuk kannen vinden waaruit de motieven van dit drama zonden kunnen worden afgeleid. De Agence National® seinde Vrij-lag uit Ik was den geheelen droom reeds bijna vergeten, toen ik drie jureH later in de bladen het volgende bericht las; »De gasten van het nitspanningsplaatsje D. zgn hevig ontroerd door eene treurige gebeurtenis, welke er dezer dagen heeft plaats gehad. De rechtsgeleerde Victor Ar- mann, die zich sedert acht dagen hier op houdt, had een langen tocht in het bosch ondernomen en is verdwenenmen vreest dat hem een ongeluk is overkomen.* Toen ik dit bericht las, viel mg de droom in de eenzame herberg te binnen. Nog levendiger ward de herinnering daaraan voor mg, toen de bladen eenige dagen later het volgend bericht bevatten: »Men meent den verdwenen rechtsge leerde op het spoor te zgn. Hg bracht den nacht door in eene eenzame herberg, >In den goeden vriend* geheeten. Een koetsier heeft heil daar gezien en de waard en zijne vrouw zgn een paar zeer verdachte personen. Ongeveer zes jaren geleden is ook een Engelschman in die streek op zeer ge heimzinnige wgze verdwenen. Het onderzoek is in vollen gang.* Een inwendige stem fluisterde mg in, dat mgn droom zich hier maar al te zeer had verwezenlijkt. Een onweerstaanbre aan drang dreef mjj naar het plaatsje waar ik drie jaren geleden had vertoefd. De justitie was druk bezig met haar onderzoek; het was haar evenwel nog niet gelakt de zaak op te helderen. Toen ik aankwam, was de rechter van instructie juist bezig met het verhoor van de vrouw. Ik verzocht mgn collega dit verhoor te mogen bg wonen, wat mg bereid willig werd toegestaan. De vrouw scheen mg niet op te merken; in elk geval her kende zg mg niet. dat de vermoedelijke Tnrksche troonopvol ger, prins Mohamad Resjad Effendi, plotse ling onder geheimzinnige omstandigheden zwaar ziek is geworden, zoodat zgn toestand ernstige bezorgdheid inboezemt. Drie Poolsche gymnasiasten te Posen, alle drie om en bg de 16 jaar oud, hebben zelf moord gepleegd. Een ervan is dood, een ander doodelgk gewond teruggevonden. Men vermoedt, dat zg wanhopig waren over hun slechte rapporten. Uit Barcelona wordt gemeld dat troepen zgn vertrokken naar het gebergte in de buurt van Maestraggo, tot het vervolgen van Carlisti8che benden. Twee rjjke Am^rikaansche zeilliefhebbers, de heer K. M. Clark, eigenaar van het jacht »Kariad« en K. Kennedy, eigenaar van de »Sybarita«, hebben naar aanleiding van een woordenwisseling betreffende de snolheid van beider vaartuigen, tijdens de wedstrijden te San Remo, een weddenschap aangegaan tot een zeilwedstrijd op da reede te San Remo over een driehoekige baan, om den niet geringen inzet van 200.000 frs. Uit Hongkong werd 24 dezer gemeld: Toen de opstandelingen uit Kwang-si zich voor Kan-tsjou, in de provincie Kwang- toeng, vertoonden, nam het garnizoen de vlocht. De opstandelingen maakten zich daarop meester van de tuighuizen en voor raadschuren, en stelden de gevangenen in vrijheid. De overheid vroeg te Kanton ver sterkingen aan, maar de onderkoning heeft geantwoord dat het hem niet mogelijk was, de bezetting van Kanton nog geringer te maken. Yolgens bericht uit Peterburg zg'n ver leden week Zondag op 't Kazansche plein een kleine honderd menschen gearresteerd wegens het deelnemen aan wanordelijkheden op den openbaren weg. Het grootste deel der arrestanten vormen mannelijke en vrou welijke studenten, maar er zgn ook andere menschen onder, van boeren tot edellieden en eere-burgers toe. Allen zjjn langs admi nistratieven weg veroordeeld tot drie maan den hechtenis, gerekend van den dag hun- nar arrestatie af. De gekke Mullah*, die zich weer aan Zg loochende volstrekt niet dat een heer hunne herberg had bezocht; alleen beweerde zg, dat hg er niet had overnacht. Ten bewjjz8 daarvan verklaarde zg dat het huis slechts twes kamers bezat die beide bezet waren. Een onderzoek had deze bewering be vestigd. »En hoe staat het da» met dat dakka mertje boven den stal wierp ik er plot seling tusschenin. De vronw kromp bg deze vraag ineen en het scheen alsof zg mg thans herkende. Ik had eene gewaarwording als stond ik onder een hoogeren invloed, die mg de woorden toefluisterde, en ging voort: Victor Armann sliep in dat kamertje; de waard en gjj bereikten het met behulp van eene ladder uit den stal. Uw man hield een mes in de hand en gg een lantaarn gjj bleeft bg de deur staan tot nw man den slapende vermoord en hem van horloge, portefeuille en geldbeurs beroofd had.* Dit alles had ik, zooals men weet, drie jaren geleden gedroomd. Mgn collega was ten zeerste verbaasd over de uitwerking mg ner woorden op de vrouwzjj sidderde over haar gebeele lichaam, hare tanden klapper den, haar geheele uiterlgk toonde ontstel tenis en met moeite kon zg zich op de been houden. Daarop,* ging ik voort, stilde uw man het lgk bg de voeten op, terwjjl gg het hoofd vasthield, en zoo droegt ge het met nw beiden naar beneden.* Doodsbleek staarde de vrouw ons aan en uit de beweging barer lippen, meer dan nit hare woorden, meende ik te kannen op maken >deze man heeft alles gezien.* Eenige oogenblikken later had zg hare kalmte har wonnen, onder teekende het pro- en het hoofd gesteld heeft van een sterk goed gewapend leger, heeft een aantal met Engeland bevriende stammen verslagen en bedreigt nn den Britsche post Bnrao, op 90 mijlen ten zuidoosten van Berbera aan de golf van Aden. De bevelhebber der Britsche troepen in Somaliland heeft versterkingen gevraagd, die hem zgn gezonden. Uit Batoem wordt gemeld: De werklieden van de fabrieken van Roth schild staakten 17den dezer het werk, daar men hnn eischen niet wilde inwilligen. De fabrieken werden toen gesloten. Den 21 sten verzamelden zich om en bg de 300 werklie den voor het politie-bnrean en verlangden de invrijheidstelling van hun, den vorigen dag in hechtenis genomen leiders. Daar de samen scholars ge«n gevolg gaven aan de aanmaning van de politie om niteen te gaan, werden er nog meer stakers in hechtenis genomen. Den volgenden dag deed de me nigte een poging om de gearresteerden te bevrijden en viel een compagnie soldaten voor de gevangenis aan. De arbeiders scho ten en wierpen met steenen naar de soldaten, dezen schoten nit noodweer terng. Yan de soldaten werd er een gekwetst, van de rust verstoorders bleven er 30 dood op de plaats liggen. Yronw Holnack wonende in de Dalldor- ferstrasse 6, te Berljjn, had onlangs van een paardenslachter een hoop oud ijzer ge kocht, waaronder zich ook een afgeschoten, maar niet ontplotte bom bevond, welke van de Tegelschietplaats afkomstig moest zgn. De vronw, die zeker het gevaar van der gelijk voorwerp niet kende, wilde Woensdag de laag lood van de bom wegsmelten, legde ze daartoe op het vuur en zette zich daarop aan tafel in dezelfde kamer, om het avond maal voor de familie te bereiden. Plotseling had een geweldige ontploffing plaats. De bom was gesprongen en de kachel was met zooveel geweld uiteengeslagen, dat de stukken tot in de achterkamer vlogen, waar zg het kind kwetsten. De vrouw zelf werd zwaar gewond aan hoofd, armen en beenen. Haar 11-jarig zoontje, dat ook in in de kamer was, werd erg gewond aan hoofd en arm en zal denkelgk een oog moeten missen. De Italiaan8che leden der Wetgevende vergadering van het eiland Malta hebben ces-verbaal, dat van mgne woorden was opsremaakt, en bleef toen zwggen. Toen zg was weggeleid, werd de waard voorgebracht. Mgn collega las hem langzaam en met nadruk bet door zgne vronw onderteekend proces-verbaal voor. De ellendeling dacht dat zgne vronw alles had verraden. Hg barstte in ontzettende vloaken en verwen- schingen los en sehreeuwdeDat zal ze ma betalen, het ellendige wgf!« Mgn droom had zich dus drie jaren later tot in de geringste bijzonderheden verwezenlijkt. Een nader onderzoek bracht alles aan het licht. In den stal vond men onder een mesthoop het lichaam van Victor Armann, evenals andere menschenbeenderen. De waard werd kort daarop veroordeeld, evenals zgne vronw tot levenslange tucht huisstraf. Ik kon nimmer het gevoel van mg af zetten dat ook ik slechts bg toeval aan dit treurig lot was ontkomenof was het licht dat ik door het sleutelgat had meenen te zien slechts een droom geweest en later de droom zelfs niats anders dan een voorga- voel? Ik weet bet niet. Maar ik ben vait overtuigd dat een geheimzinnige kracht mjj had aangewend als middel tot het ontdekken eener misdaad, dia anders waarschijnlijk ongestraft was gebleven. Op grond mgner langjarige rechterlijks ervaring heb ik dikwjjls gelegenheid gehad mg er van te overtnigan, dat een misda diger bg het verbergen zjjner misdaad niet alleen rekening heeft te honden met zjjne medemenschen maar ook met een geheim zinnige, laten we zeggen bovennatnurljjke macht, welke de wetenschap tot heden to« nog niet weet te verklaren. R»M«at«KWUfc- TèttKtUfcnwi ~"w jivflCMuni sb':Viri>»

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1902 | | pagina 1