Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de fiommelervvaard. Vertrouwen. Het verborgen testament. M 3023. UitgeverL. J. VEERMAN, Heusden. WOENSDAG 25 JUNI. 1902. LAWS VAM ALTEN& VOOB Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per S maanden f l.OO. Franco per post zonder prj'sverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Adyertentien ran 16 regels 50 et. Elke regel meer ll/t ct. Groote lettere naar plaatsruimte. Adrertentien worden tot Dinsdag- en Vrjjdagavond ingewacht. Het begin is liefde, een liefde, die alle menschen omvat, en in tegen stelling met de bijzondere soort, welke wij hier niet nader behoeven aan te duiden, niet blind mag zijn. Om nog even den schooier van straks ten tooneele te voeren, gij stelt in hem niet het allergeringste vertrouwen, we tende dat hij het niet waard is, en gij hebt gelijk. U bekruipt niet de lust, met hem in vriendschappelijk verkeer te komen, en hijzelf zou daar waar schijnlijk ook niet op gesteld zijn. Doch daarmee zijt gij niet van hem af: hij mag niet door u worden aangemerkt als niet bestaande. Zijn verdorven per soonlijkheid is een stuk menschheid, en voor bet kwaad, waarvan hij de drager is, zijt gij mede verantwoordelijk. Het woord liefde zou een ijdele klank zijn, indien gij gerechtigd waart u niets van zijn lot aan te trekken. Hoe komt het, dat hij zoo is? Eigen schuld misschien. Zijn wij daar wel zoo geheel zeker van Is er niet, in onzen maatschappelijken arbeid, een leemte, waardoor het mogelijk wordt dat zulke individuen worden aangekweekt? Het bestaan zijner soort bewijst, dat onze samenleving niet Christelijk genoeg is in den verheven zin van het woord, die ook voor dengene, wiens ideaal een anderen naam draagt, aannemelijk is; bewijst, dat onze broederlijke gezind heid nog flauw zich openbaartbewijst, dat de openbaringen van onzen gemeen schapszin zeer onvolkomen zijn, verre blijven beneden de eischen, die er aan gesteld mogen worden. Daarmede is niet gezegd, dat wij eiken verdorvene, dien we op onzen weg ontmoeten, aanstonds zouden moeten maken tot een voorwerp van onze bij zondere zorgen. In een enkel geval zou dat misschien kunnen en er zijn voor beelden genoeg waaruit blijkt, dat der gelijke tusschenkomst, zulk persoonlijk ingrijpen, menigmaal tot voortreffelijke uitkomsten leidt. Menig gevallene, voor werp van verachting in eigen oog en in dat van anderen, wordt behouden, doordien nog intijds een reddende hand zich naar hem uitstrektein menig ge moed, schijnbaar gesloten voor elke edele aandoening, kan de vonk der liefde den FEUILLETON. 15) Bezoek? Op dit uur?* vroeg Rogalla verrast, doch het volgende oogenblik stond zjj verschrikt op. Zjj zag, dat het gelaat van haar echtgenoot doodsbleek werd. Hjj ■treek met de hand langs het voorhoofd en bedekte een oogenblik zjjn oogen, als hin derde hem het zonlicht. Toen zeiae hg Geleid de dame naar mgn schrijfvertrek verzoek haar een oogenblik te wachten ik kom dadeljjk.* Do bediende boog en vertrok. Zoodra de dear achter hem gesloten was, jjlde Willy naar zgn vrouw, liet haar het kaartje zien en fluisterde heeschDaar leep, wie zich laat aanmelden. Wat moet ik doen?* Hevig verschrikt las Rogalla op het kaar tje deze twee woorden: Margherita Mon telli.* Willy was geheel van zgn stuk geraakt, doch Rogalla herstelde zich spoedig. Al spelende draaide zg het visitekaartje tus- schen haar vingers en keek glimlachend naar haar man. Haar stem verried geea spoor van aandoening, toen ze zei: »Ik begrjjp niet, hoe het bezoek van die dame ja zoo van streek brengt. Wjj waren daar toch reeds lang op voorbereid. Hebt ge den moed niet, haar te woord te staan, laat mg het dan doen. Ik kan je wel ver ontschuldigen met te zeggen, dat ge nog niet geheel hersteld zjjt van je wonden.* Een oogenblik stond Willy in twjjfel of hg dezen voorslag zon aannemendoch hg levensgloed weer doen opvlammen, den mensch doen te voorschijn treden. Wie ooit het voorrecht heeft gehad, derge lijke reddingstaak te volbrengen, wien het gelukt is, een armen schipbreuke ling op den oceaan des levens, op het oogenblik van zinken in zijn armen op te vangen, hem in de haven terug te brengen, hij genoot het hoogste, wat op aarde te bereiken is. En die onge lukkige, teruggebracht tot een mensch- waardig bestaan, kwam door de plichts betrachting van een met echten broe derzin bezielden medemensch tot het punt, dat hij nooit had durven hopen te bereiken, dat waarop hij het be wustzijn had, vertrouwen te verdienen. Maar het is niet iedereen gegeven, zoo individueel op te treden en aan een bepaald persoon zijn krachten te wijden om dit te kunnen doen moeten bijzon- dere omstandigheden aanwezig zijn. Yan de meesten onzer is de arbeid meer algemeen. Doch daarom niet minder nuttig en noodig. Ziet, we klagen over de heden- daagsehe toestanden, en daar is alle reden voor, maar wat baat zulks als we ons daartoe bepalen? In ons zelf genoegzaam egoïsme sluiten we ons op, met de grendels op alle deuren, ten einde de roovers af te weren, doch dat is maar een klein deel van hetgeen we te doen hebben. Niet slechts defen sief ook offensief behooren we op te treden. Offensief, om strijd te voeren tegen den Booze, er moet kracht van ons uitgaan. Laat de grendels niet achterwege, zij zijn onmisbaar. Door de verdediging.te verwaarloozen, zouden we eenvoudig den misdadiger aanmoedigen, hem nog driester maken, en dat ware in strijd met zijn belang. Ook door gelegenheid te latéh tot het kwade, worden wij daaraan medeplichtig. Het wantrouwen is niet slechts een geoorloofd, het is bovendien een noodzakelijk, een ver plicht verdedigingsmiddel. Doch daarnevens hebben wij tot taak, alles te doen wat in ons vermogen ligt om het kwaad, onder welke vormen het zich ook openbaart, tot geringer ver houdingen terug te brengen. Dat kan gedaan worden op velerlei wijzen, en niemand heeft daartoe bijzondere instruc ties noodig. Als we slechs dat ééne bezitten, oprechte naastenliefde, dan vinden we vanzelf den weg voor elk bemerkte opeens den spottenden glimlach op het gelaat zjjner vrouw, en alle zwak heid overwinnende, zeide hjj bjjna heftig: »Ik zal wel alleen met haar spreken; ik heb je hulp niet noodig. Maar ge zult wel begrgpen, hoe het me verrast, eene beslis sing te moeten nemen, nog voor de terug komst van mgnheer Tirschner.* >Ja, het is onaangenaam, maar dat helpt niet. Zonder moed en tegenwoordigheid van geest is de zaak niet in orde te brengen, dat is zeker!* Rogalla »Word niet driftig, mijn vriend. Ik ken je; tegenover mg is het nutteloos, ja anders voor te doen dan ge zjjt. Maar ga nu ge moogt die dame niet zoo lang laten wachten. En vergeet niet, wat er op het spel staat 1* voegde zg er dreigend bjj. »Wees moedig en kloek 1 Terug kunt ge toch niet meer!* De spot zg'ner vrouw had Willy's trots en zgn gevoel van eigenwaarde wakker ge schud. Hg richtte het hoofd op en verliet de veranda met snelle schreden. In de gang, die naar de linkervleugel van het slot voerde, keek hg door een venster en zag een huurkoets staan; de koetsier hield de paarden bjj den teugel en onder hield zich met een eenvoudig gekleed man, wiens borst versierd was met het IJzeren Kruis, het eereteeken voor militaren en de Herinneringsmedaille 1870'71. Het hou ten been van dien man bewees, dat hg zgn eereteekenen wel verdiend had. >Wie is die man met dat houten been, daar buiten bg het rjjluig?* vroeg Willy aan den bediende, die voor hem de deur vaH zgn vertrek opende. >Die man is met de vreemde dame mee gekomen; het schgnt haar bediende te zjjn,* 'geval, ouder iedere omstandigheid. De wereld is vervuld van wantrou wen, zij moet vol worden van ver trouwen. Dat is het groote onderscheid tusschen de werkelijkheid en het ideaal. In de eerste bewegen wij ons, naar de laatste hebben wij ons te richten. Elke schrede, die den afstand tusschen beide geringer maakt, is een vooruitgang, en de nederigste onzer kan zulke schreden doen. Laten we niet wachten totdat wij een positie hebben bereikt waarin velen tot ons opzien, en derhalve onze woorden en daden een buitengewone beteekenis krijgen. Ofschoon een eerzucht, die zich dat doel voor oogen stelt, dus niet de begeerte om te schitteren doch om zoo nuttig mogelijk te zijn, alles zins gerechtvaardigd is, voor de meesten onzer zal zij niet bevredigd worden. Doch dat behoeft ook niet, om toch aan de verbetering van het menschenge- slacht een werkzaam aandeel te nemen. Er moet ernst zijn in ons leven, waar heid in ons zeggen, toewijding in ons handelen. Een bestaan, van hetwelk geen invloed ten goede uitgaat, is doel loos. Om te komen tot een toestand, waarin we vertrouwen kunnen stellen in de menschen afzonderlijk, moeteD we ver trouwen hebben in de menschheid. On danks alles, wat twijfel wekt, gelooven in haar toekomst. Al ondervinden we ook tal van teleurstellingen, al werd niets dan deze ons deel, toch gelooven, en hopen, en liefhebben. Ieder onzer, die eenig bewustzijn beeft van zijn zede lijke verplichtingen moet een veroveraar zijn; met de banier van den zedelijken vooruitgang hoog geheven, moet hij den voet zetten op het begeerde grondge bied, en het in bezit nemen in naam der Yolmaking. Buitenland. Eenige tjjd geleden werd ontdekt dat de gemeentelijke administratie van Marseille danig in de war was. Een commissie van onderzoek werd benoemd, welke constateerde dat er over de laatste tien jaren een bedrag van 10 millioen francs is zoek geraakt. De gemeenteraad heeft in zjjne vergadering van Woensdagavond eene suppletoirs begrooting aangenomen, waarbjj 10 millioen wordt toe gestaan om dat tekort te dekken. Burge- antwoordde Johan. Een bediende Hield Margherita Montelli een huisknecht? Hoofdschuddend schreed Willy voort naar zgn schrijfvertrek, waar van hjj de deur niet zonder beven opende. Bg zgn binnentreden keerde eene dame in zwaren rouw zich naar hem toe; hg be merkte dat zg het portret van zgn moeder opmerkzaam beschouwd had. Verbaasd blikte Willy naar die slanke voorname vrouw, wier oogen bjjna angstig op hem gevestigd wa ren. Hg wilde eenige beleefde woorden ter begroeting uitsprekendoch de woorden ontbraken hem, en zwijgend staarde bg naar de vreemde, tot zg haar groote oogen neer sloeg en een licht rood haar wangen kleurde. Willy bemerkte dat zg hevig beefde en dat haar hand naar een houvast zocht. Zgn ridderljjk gevoel ontwaakte, en daarbjj kwam het medelgden met daze vrouw, die hg op het punt stond van alles te berooven. Snel trad hg op Margherita toe, geleidde haar beleefd naar een stoel en sprak: »Naem plaats, mevrouw. De rit over een stoffigen en zonnigen weg zal u wel vermoeid hebben. Mag ik u een kleine verrersching hier laten brengen?* «Dank u,< fluisterde Margherita, door Willy's vriendelijke woorden met nieuwe hoop bezield. >Een langdurige ziekte, waar van ik nog niet geheel hersteld ben, heeft mg zoo verzwakt; neem mg niet kwalijk, als ik u lastig mocht zjjn.« »Maar mevrouw u is ongesteld ge weest; ik kan hst nog zeer goed aan u zien, waarom mg niet eens geschreven Ik zou u gaarne op alle mogelijke manie ren geholpen hebben.* Bfl verstomde onder den vreemden, on derzoekenden blik van haar groote, schitte rende oogen. meester Flaissières heeft daarop onmiddelljjk zgn ontslag ingediend en tien niet tot de socialistische partjj behoorende raadsleden volgden dat voorbeeld. Een 25 jarig man drong Zaterdagavond nabjj Vannes, in Frankrijk, de woning bin nen van eene vrouw, die met baar 4 kin deren woont. Hjj kwam in de kamer, waar zg met haar kinderen sliep, en wilde haar geweld aandoen, doch de vrouw verzette zich hevig en wist naar de binnenplaats te vluchten. Hier haalde de man haar in, wierp haar op den grond en sloeg haar met een steen het hoofd te pletter, zoodat de onge lukkige bgna onmiddellijk bezweek. Op het augstgescbreeuw der vrouw grepen te hulp gesnelde buren den moordenaar, een land- looper, en leverden hem aan het gerecht over. Volgens een telegram uit Fort de France is het water van verscheidene rivieren op het eiland Martinique aan het koken. Te Gent heeft een vreeseljjk ongeluk plaats gehad. Zekere Ghys, een scheikundige, was in zgn laboratorium aan het werk, in gezelschap van een vriend, toen plotseling een verschrikkelijke ontploffing heel het huis daed daveren. Beide personsn werden dood tegen den grond geslagen. De Hissische Kamer heeft ondanks de tegenwerpingen der regeering met 29 tegen 14 stemmen het wetsontwerp, waarbg stem plicht wordt ingevoerd, aangenomen. Ieder die zich aan zjjn kiezersplicht onttrekt zon der geldige reden, stelt zich aan boete bloot. De Koningin-moeder van Spanje moet den paus geraadpleegd hebben over een geschikte partg voor haren zoon. Leo XIII was tegen een huwelgk met een Bourbon, hetzij een Spaansehe, Fransche of Napoli- taansche. Beter vond hg een Oostenrjjksche of Beiersche prinses. Te Napels dreigt een algemeene werk staking. Reeds hebben de beambten der trams en de huurkoetsiers het werk neer gelegd en waarscbjjnlgk zullen de haven arbeiders, de werklieden der waterleiding en de bakkersknechts zich bjj hen aan sluiten. De overheid heeft uitgebreide voor zorgsmaatregelen genomenhet garnizoen is versterkt met 1000 man en de schepen in de haven hebben 10000 man troepen »U kent dus mgn naam, baron?* Margherita stond van haar stoel opalle gevoel van zwakheid Was verdwenen; in stinctmatig gevoelde zij, dat nu da strijd begon, en de herinnering aan haar echtge noot en hare kinderen gaf haar moed en kracht. Doch ook bjj Willy was het koelzinnig overleg teruggekeerd; hg zag slechts een zwakke vrouw voor zich, die hjj gemakkelijk zou kunnen overwinnen. Bedaard antwoord de hg »Hoe zou ik u niet kennen, mevrouw? Mgn arme broeder heeft over u gesproken.* Alleen gesproken, baron? Heeft hjj u niet met een opdracht belast?* Willy verbleekte. Hg deed zich geweld aan en antwoordde: »Zeker, mevrouw, zeker! Hg verzocht mg voor u en uwe kinderen te zorgen, als ik langer leefde dan hg. Ik had reeds de eer u op te merken, dat ik daartoe gaarne bereid ben. Alleen ik wist niet goed, hoe ik mg met u in betrekking zou stellen.* Met zwjjgende verbazing had Margherita bg deze woorden hem aangezien. Nu wist zg met volle zekerheid, dat deze man haar en hare kinderen van hnn wettig erfdeel wilde berooven. >En waarin zou die zorg bestaan, baron?* vroeg zg op koelen toon. >Ik zou aan u een vrjj groot kapitaal uitbetalen en voor een passende opvoeding der kinderen zorg dragen.* Margherita beefde van verontwaardiging maar ze bedwong zichzg wilde nog meer zekerheid. »En Altenbrak? Het majoraat?* vroeg zg met gedwongen kalmte. Willy zag in, dat die vrouw niet zoo gemakkeljjk te overwinnen was. Hjj streek met de hand langs zgn voorhoofd, waarop aan wal gezet. Een 300tal verdachte per sonen zgn gearresteerd. Zondag is bg Cassanionio een hevige aardbeving gevoeld, terwjjl onderaardsohe rommelingen gehoord werden. De bevolking is na het gebeurde op Martinique natuurljjk zeer verschrikt. Da Nene Freie Presse verneemt dat de vorst van Bulgarjje te Petersburg de ver heffing van Bulgarjje tot een koninkrjjk ter sprake heeft gebracht en dat Rusland Diets in den weg lei aan dit verlangen. Het plan zal binnen niet al te langen tjjd de kabinetten bezig houden en zonder groote bezwaren verwezenlijkt worden. Een 73-jarige geneeskundige autoriteit in Denemarken, prof. Howitz te Kopen hagen, heeft een en ander gepubliceerd met betrekking tot een door hem gevonden nieuwe methode tegen kanker. De behan deling is zeer eenvoudig. Zg bestaat in een inspuiting met een chloorverbinding, die in het zieke deel een snelle en intensieve koude veroorzaakt. De temperatuur kan neerge drukt worden tot 40 a 60 graden celsiu3, wat de kankerkiem schgnt te dooden. Prof. Howitz maakt althans melding van 34 ge vallen, waarbg hjj zjjn methode heeft toe gepast, altjjd met succes. In een brochure »Over de behandeling van kanker door be vriezen* vertelt Howitz uitvoerig, doch zeer bescheiden van zgn methode. Volgens de »New York Herald* heeft de overheid van Paterson een anarchistisch complot ontdekt, ten doel hebbende de voor naamste fabrikanten te dooden en de spin nerijen met dynamiet te vernielen. Het complot moest in den nacht van 3 Juli uitgevoerd worden. De Maltezer Kamer van koophandel heeft glad geweigerd, een adres van gelakwensch te zenden aan koning Eduard. In de voornaamste steden van Ierland: Dublin, Cork, Tipparrary enz., heeft de be volking besloten aanstaanden Donderdag, den dag der kroning, zwarte vlaggen uit te steken als protest en tevens om te toonen, dat Ierland, waarvan verschillende vertegen woordigers in den kerker zuchten of ver volgd worden omdat zjj de belangen der landlieden, die verdrukt worden door de landlords, verdedigden, in rouw is over de het zweet parelde, en al zgn zelfbaheer- sching verzamelende, antwoordde hg, voor het uiterljjk bedaard>Ik begrgp u niet, mevrouw.* Begrgp u mg niet, baron?* vroeg Mar gherita, met vlammende oogan voor Willy tredende. »Wist u dan niet, dat mgn zoon de erfgenaam van het majoraat is?« »U scherst, mevrouw,* klonk het van Willy's vale lippen. >Genoeg van deze woorden, die toch nutteloos zgn. Ik zie baron, dat u het voor nemen koestert, het goed recht van rnjj en mjjne kinderen te betwisten.* >Uw recht?* zei Willy. »En waarop berust dat vermeende recht, als ik n vragen mag?* »Ik ben de ecbtgenoote van uw overleden broeder, dat weet u zeer goed.* De schuldbewuste man kreeg een rilling door de leden. »U beleedigt mij, mevrouw Montelli,* stamelde hg. Ja, mgn broeder heeft mg van dat zoogenaamde huwelgk gesproken, maar daar geloof ik niets van, vóórdat ik de bewjjzen in handen heb.* »Gjj liegt!* Schouderophalend keerde Willy zich af. Margherita's hartstochtelijke heftigheid had elk beter gevoel in hem verstikt; in zgn drift had hjj den strjjd liefst door een ge weldigen slag tot een einde gebracht. »Bewjjzen, baron?* vervolgde de jonge vrouw met toenemende drift. »ln het fami liearchief, dat hiernaast in den toren is, heeft mgn echtgenoot de papieren neergelegd, die de wettigheid van ons huwelgk bewgzen, en voor het gerecht zullen de deuren van uw archief niet gesloten big ven. Wordt vervolgd). ilEUWSBLAl /Slot}.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1902 | | pagina 1