Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Tweede Blad,
Uitgever: E. J. VEERMAN, Heusden.
3038.
ZATERDAG 16 AUG,
1902.
j
M
r
jê
ju
JmÊ
UNO VAN aliens
VOOB
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel
meer T1/» ot. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
BUITENLAND.
De Matin* vertelt een zonderling ver
haal over een geheime verloving van den
Duitschen kroonprins. Op reis in Engeland
zon hij onlangs bjj de hertogin van Marl
borough hebben kennis gemaakt met miss
Gladys Deacon, dochter van den al te be
roemden Parker Deacon, die met een revol
ver in 1893 te Cannes zonder waarschuwing
den heer Abeille, vroeger gezantschaps-secr.,
doodde, omdat hg hem verdacht van betrek
kingen met zjjn vrouw. De rechtbank ver
oordeelde den heer Deacon, die, toen hg uit
de gevangenis kwam, op verzoek van zgn
vrouw, van haar werd gescheiden.
Miss Gladys Deacon, di9 als papil door
de hertogin van Marlborough is aangeno
men, heeft de liefde van den Dnitschen prins
geraden en het volgende tot hem gezegd
»Mjjnheer, ik heb u lief, zooals gjj mg
liefhebt. Maar gij znlt n zelf en mg hoog
genoeg stellen voor een hnweljjk, niet een
geheim morganatisch hnweljjk, zooals dat in
uw familie en zekere andere rjjken gebrui
kelijk is, maar een wettig hnweljjk, dat er
kend wordt aan alle hoven.*
Drie dagen later kwam de prins bg haar
en zei: »Hier is het pand van mgn trouw.
Dit is onze verlovingsring, die mjj heilig is.
Mjjn overgrootmoeder, koningin Victoria,
gaf mjj dezen ring van haar vinger en ik
beloofde er alleen van te scheiden om hem
aan mgn vrouw te schenken. Ik heb het
gezworen. Ik geef hem u.c
Toen schoof hg een glad goud ringetje
aan de hand van het meisje, dat zeer bleek
was geworden.
Verder wordt verteld, dat de jonge prins
niet vreesde alles aan zgn vader te vertellen
en dat een hevige scèae tnsschen den Keizer
en zgn erfgenaam plaats had.
Een commissie heeft Woensdag aan ko
ning Edward de kroningsgift van het volk
overhandigd, zjjnde 115.000 pond sterling.
De koning heeft de som in het fonds tot
ondersteuning van Londensche hospitalen
gestort.
Een trust, die nog omvangrijker ia dan
de bekende Staaltrnst, is in de Vereenigde
Staten in wording. Het is een Houttrust,
die begint met em kapitaal ran 1500 mil-
lioen dollars. Hg zal alle groote houtzaag
molens, houtfirma's enz. omvatten.
Ie Duitschland en Rusland, vooral in
Rusland, geeft men hoog op van de resul
taten van de bjjeenkomst der beide Keizers
tjjdens de vlootmanoeuvres te Reval. Niet
slechts, zeggen de Russische bladen, hebben
de persoonljjke betrekkingen tusscheu de
beide monarchen de hartelgkste vormen
aangenomen, maar ook economische en po
litieke quaesties, die tusscheu beide rjjken
bestonden, zgn door de directe gedachten-
wisseling van den Czar en Keizer Wilhelm
aanmerkelijk dichter bg hare oplossing ge
komen. Een Duitscher in St. Petersburg
scbrjjft over de bjjeenkoiut te Reval:
»Ik was in de gelegenheid eenige hoog.
geplaatste personen te spreken, die de Re-
valer dagen in de onmiddellijke nabjjheid
van den Czar hebben medemaakt. Allen zgn
verrukt over de minzaamheid van Keizer
Wilhelm. Vooral de omgang tnsschen den
Czar en den Keizer was buitengewoon har-
teljjk. De bjjeenkomst droeg geheel een in
tiem karakter, daar te voren ook was afge
sproken om zich van offic;ëele toespraken
te onthouden. Hierdoor had het bezoek het
karakter van een vriendenbezoek. Even har-
teljjk als de beide monarchen, gingen ook
de beide ministers met elkander om, graaf
Yon Bülow en graaf Lamsdorff. Met recht
mag men de gevolgen van dit bezoek van
veel beteckenis achten. Iu de eerste plaats
is hier in toonaangevende kringen het spook
van een dreigende tarieven-oorlog verdwe
nen. Men is thans hierover volkomen ge
rustgesteld en heeft de overtuiging, dat
tjjdens de Re valer dagen een modus vi-
vendic is gevonden, die beide Staten zal
behoeden voor de groote nadeelen van een
tarieven-krgg.c
Londen, 13 Aug. Aan de >Morning
Poet* wordt uit Johannesburg gemeld van
niet officiële zijde, dat generaal Louis Botha
en De la Rey benoemd zullen worden tot
leden van den nieuwen Wetgevenden Raad
van Transvaal.
Het Amerikaansche ministerie van bui
tenlandsche zaken verneemt dat de Venezo-
laansche opstandelingen, die op ongeveer
100 mjjlen van Caracas staan, alle beschik
bare troepen voor een plotselingen aanval
op de hoofdstad samentrekken. Zg beschik
ken over grof geschut, en men vreest dus
voor beschadiging van vreemde eigendom
men. Men heeft er bjj president Castro op
aangedrongen, Caraeas aan zgn tegenstan
ders over te laten, om noodelooze vernieling
te voorkomen. Maar de president wil hier
niet van hooren, waarscbjjnljjk in de hoop
dat de vreemde gezanten op het laatste
oogenblik marine-troepan laten ontschepen,
om de insurgenten tegen te hou len. Het
Amerikaansche dePaHement vaa buiten-
lanndsche zaken wil niet zeggen, of bet
tot zulk een inmenging last heeft gegeven.
Het bepaalt er zich toe te verklaren, dat
groote belangen op het spel staan, en dat
een beschieting van Caracas de vreemde
lingen meer tot schade, dan de opstande-
lingen tot voordeel zou zgn.
Men schrjjft uit St. Moritz-Bad aan de
»N. R. Ct.c:
Een der meest gezochte wandelingen voor
wie niet tegen wat klimmen opzien en de
heerljjke, versterkende berglucht wenschen
in te ademen, is naar het op een hoogte
van 1960 meters gelegen restaurant Ober-
Alpina. Tegen de flauk van het gebergte,
door de bosschen, die het tooien, is een flink
pad aangelegd. Op een wandeling naar ge
noemd restaurant, een honderdtal meters
daaronder, werd ik alleraangenaamst ge
troffen door een aan den zoom van het pad
oprjjzend rotsblok fiat een mater ongeveer
hoog en een hal ven meter breed is en een
monumentalen vorm heeft, waarin met groote
daarin uitgehouwen en met roode Yerf aan
gesmeerde letters t9 lezen stond: Vivat
Kruger, Africanus.c Met zorg was dat op
schrift aangebracht. Bg het voorbjjgaan,
ontblootte ik het hoofdals een hulde aan
den grooten, eerbiedwaardigen Afrikaner.
Maar wat zal de gewaarwording zgn van
da vele Eogelschen die daar voorbjjkomen.
Een negenhondertal waren hier op 1 Au
gustus. Verreweg de meesten zullen het
monument hebben gezien. Wie het oprichtte
is een mysterie gebleven.
Te Ipek is een groote vergadering gehou
den van alle voorname Albaneezen, die een
beraadslaging hielden over de botsing, die
onlangs op de Servische grens plaats had.
De meerderheid verlangde, dat een telegram
aan den Sultan zou worden gezonden, in
houdende, dat hg Servië den oorlog zou
verklaren. Deze oorlog zoo heet het daarin
zou Turkjje geld noch menschen kosten,
daar de Albaneezen alles op zich wilden
nemen.
Ook wordt beweerd, dat men in Constan-
tinopel met een opstand der Albaneezen ge
dreigd heeft en dat dezen bescherming bg
Ooatenrjjk zouden zoeken, als niet aan hun
verlangen voldaan werd.
Aan het hoofd van deze Albaneesche be
weging staat de Serven-vjjand Riza Bey,
die reeds verscheiden gruweldaden op zgn
kerfstok heeft staan.
De onlangs uit Afrika teruggekeerde on
derzoekingsreiziger dr. Richard Kandt ver
telt een gruweljjk geval van kanibalisme
aan het Knvumeer (Oost-Afrika).
In de nabjjheid van ons tegenwoordig
kamp, zoo schrjjft hjj, tusseheu de bananen,
deden wjj een griezelige vondst. Daar lag
het hoofd van een hoogstens twee dagen
geloden geslacht mensch. De ooren, lippen
en het vleesch van wangen, hals en kin
was weggesneden, de groote beenderen had
men stok geslagen, klaarblgkelgk om bloed
en merg nit te zuigen. De braadplaats met
asch was nog aanwezig, het bloedige schort
nit runderhnid, de stroo- en draadringen
van den geslachte lagen verstrooid in het
gras. Ik riep de gidsen, zg kenden den man
zg zeiden, dat als wjj zoeken wilden, wjj
nog vele andere dergeljjke overblijfselen
zonden vinden maar ik voelde daar geen
lust toe.
In de >Fliegende Blatter* zjjn kanniba
len-moppen zeer interessant, maar de wer
kelijkheid is zoo gruwzaam, dat iemand
voor eenigen tjjd het genot voor znlke
scherts vergald wordt. Daar de onderste
oogleden en de wangen verwgderd waren,
lagen de oog- en mondholten open en de
door vliegen omzwermde blootliggende oog
appels, met het tot den laatsten kies zicht
bare gebit boden zulk een versehrikkeljjken
aaablik, dat ik al mgn doktersheriuneringen
weer levendig moest roepen om dat schouw
spel te verdragen.
De gidsen vertelden, dat voor vier of vjjf
maanden Mounyc het land overvallen had.
Wat niet vluchten kon werd geslacht. De
Wahunden hadden steeds, wanneer ik het
hun vroeg, geprotesteerdzjj waren geen
kannibalen. Ik geloofde hen ook, daar het
lichaam der door mgn Askaris, in het
struikgewas gedooden inlanders nog na
dagen onaangeroerd bleef liggen.
Ook thans verzetten de beide Wahunden
die Mounyc mjj gaf, zich tegen deze ver
dachtmaking, maar zjj kunnen niet meer
loochenen, dat hun landslieden, de Waregga,
inenscheneters zgn.
Ik vroeg gidsen uit Karaerun, hoe de
gedoode hier kwam en zyj antwoordden, dat
een aantal lieden getracht hadden hun vroe
gere woonplaats weer te betrekken. Maar
zg waren voor eenige dagen, twrwjjl ik in
Kalunga was, door de Waregga overvallen
en bjjna allen opgegeten. Ook honderd run
deren waren den roovers in handen gevallen.
Wat deze lieden tot kannibalisme brengt
weet ik nog niet. Ik vermoed dat veel bjj-
geloof in het spel is.
BINNENLAND.
Onder de Bedouïaen die zich thans te
Amsterdam laten bewonderen, had Woens
dag een trouwpartg plaats, die veler aan
dacht trok.
Een schrijver deelt thans in de »Tel.«
het onderstaande mede:
De fi re ruiter Habdsn Saleh, die Woens
dag nog zoo sierljjk zjjne bruine bruid Zakea
Agmad naar de huwelgksmat geleidde en
met haar door den priester Marseri onder
't lezen van een Hoofdstuk uit den Koran
in den echt verbonden werd, die daarna een
proefrit maakte voorbjj de tent zjjner bruid
op zjjn vurig Arabisch paard Mustafa, de
man die de schoone Zakea daarna hief op
den rug van het witte paard en haar voerde
naar het binnenste van zgn tent* deze
man is Woensdagavondgeschaakt.
Hg is niet geschaakt door de schoone Sil-
men Heisa of de vurige Seneba Hadi, de
vriendinnen der bruid, noch is hg ontvoerd
door een afgunstig medeminnaar. Neen, hg
is heal eenvoudig door eene aristocratische
Am8terdamsche dame meegenomen naar de
baden, naar Aken.
De ontvoering is aldns geschied
Woensdagmiddag na afloop der trouw
plechtigheid had men opgemerkt, dat eene
elegant gekleede dame zeer veel belang
stelling voor den fhren zoon der woestijn
aan den dag legde. Zg begaf zich zelfs in
de tent en sprak eenigen tjjd met Habdan,
terwjjl zij eenige nanteekeningen maakte.
Ofschoon dit wel de aandacht had getrok
ken, dacht niemand er iets bgzonders van,
omdat men al gewoon is aan de uitingen
van sympathie der Amsterdamsche dames
voor de vorsten der woestgn.
Woensdagavond om elf aur verscheen er
echter een rjjtnig voor het kamp. Habdan
stapte er in, de koetsier legde de zweep over
't paard en reed weg.
De koetsier weet te vertellen, dat hjj is
gereden naar de Heerengracht ('t nummer
doet niets ter zake), waar eene dame is
ingrsfapt en daarna heeft hg het paar ge
bracht naar een der voornaamste hotels hier
in de stad. Donderdagmorgen is hat paar
naar Aken vertrokken. Dat zgn de feiten.
En nu de Bedouïnen zelf.
Donderdagmorgen voordat de hinderlijke
toeschouwers de woestijn bewoners nog in
hun gewone doen waren komen storen, vóór
het nieuwsgierige publiek hen weer voor
de zooveelste maal verlaagd had tot een
reizenden kermistroep, ben ik naar bet kamp
gegaan.
Yoor de groote tent van den Sheik, den
»hoogen man,* zat Zakea Agmad neerge
hurkt; op haar knie lag het zwarte kroes
kop)® van den kleinen Ali, haar broertje;
Ali was zeer lui, knipte met de oogjes en
geeuwde.
Naast haar zit Silmin Heisa, en vóór de
twee staat Saneba Hadi, de zuster van den
Sheik. Saneba, wier lippen en kin blauw
getatoueerd zgn, bewerkt met een riet de
hagelwitte tanden. Hare neusvleugels zgn
doorboord. Daar droeg zjj vroeger gouden
ringen in.
»Zeg mg Zakea, gjj koele oase in de bran
dende woestgn, waai' is uw echtgenoot, de
man die u Woensdag voerde in 'fc binnenste
van zjjn tent
>Hè!,« zegt Zakea en ik krjjg een dub
bele rjj prachtige tanden te zien, »bè, hjj
was niet mgn man, dat was slechts voor
den schjjn. Neen ziehier,* en de schoone
Egyptische maakt haar bruinen arm bloot
tot den schouder. »Zie dat is mgn be
minde.*
Op den bovenarm is blauwzwart geta
toueerd een pop*~met 'n fez op 't hoofd,
waarnaast eenige Arabische letters staan.
»Dat is mjjn beminde,* en er ligt een
schittering in de donkere schitteroogen, die
het bruine gelaat op eens heel mooi maakt,
»hjj is in Alexandria, ginder ver. Als ik
terugkeer, wij trouwen.*
Op haar linkerarm draagt zg haar stam
boom getatoueerd. Een rjj van twintig na
men, allemaal vorsten der woestgn.
»En dat, wat is dat?* Op den rug van
haar rechterhand is een zittende vrouw ge
tatoueerd. Zekea lacht verlegen, houdt de
hand weg. »Dat zeg ik niet.* Saneba Hadi
is naast me komen staan en legt vertrou
welijk haar hand op m'n schouder. »Mjjn
beminde is ook in Alexandria, zegt zjj.
Maar daar komt Adam Esah aanhollen,
de donkere Arabische jongen met het gees
tige gelaat en het donkere krulhaar. Hg
houdt een brief in de hand en maakt op
gewonden gebaren van vreugde. De dames
nieuwsgierig ketteren door elkaar wat of
er is.
»Hft,« zegt Adam, Allah heeft uitkomst
gegeven, hg heeft het hart van mjjn Fatima
gebroken I*
Adam laat nu den brief zien, dien hg
zooeven ontving. Hg is zeer netjes, regel
matig, met roode Arabische letters geschre
ven. »Ja, nu ben ik gelukkig,* roept Adam
uit, Fatima de schoone maagd uit Alexan
dria, zoet als de melk uit eeue cocosnoot,
aan wie ik reeds zoolang mjjne liefde ver
klaard heb, schrjjft mjj, dat ze met me
trouwen wil en ik zal een rjjk man
worden
De dikke slavenhandelaar, chef Joseph,
is ook naderbjj gekomen.
»Wat denkt gjj groote koopman van
slaven en kameelen, die minstens zoo wjjs
zjjt als Allah's profeet, wat denkt gjj over
de ontvoering?*
»Hèhèbè,« lacht de wjjze koopman. Hè-
bèhè, als de >hooge man (Sheik) zich nu
eu dan voor enkele oogenblikjes laat schaken
door Amsterdamsche aristocratische dames,
dan is 't geen wonder dat een gewoon ruiter
er eens voorgoed van door gaat. De knecht
is niet beter dan de meester.*
Woensdagnacht is te Amsterdam een in
braak gepleegd, zoo brutaal als in jaren
niet is voorgekomen.
In perceel 383 aan den Overtoom, woont
sedert jaren de familie H. Bernhard Jr. De
heer Bernhard was sedert Zaterdag van een
huwelijksreis teruggekeerd en daar de dienst
bode gedurende die reis met een familielid
het huis had bewaakt, was haar eenigen
tijd vrjjaf gegeven om naar hare familie
buiten de stad te gaan. De heer en me
vrouw Bernhard waren dus alleen thuis en
toen zg ontwaakten werd al dadelgk op de
slaapkamer ontdekt, dat er dieven waren
geweest en dat alles letterljjk doorzocht was.
De hulp van de politie werd ingeroepen
en onmiddellijk een onderzoek ingesteld.
Het bleek dat de dieven aan da zjjde van
het Vondelpark zjjn binnengekomen, ach
ter perceel 381. Dit perceel, bewoont door
de familie Maks, is tjjdeljjk onbewoond, en
de tuinman, die daar eiken avond komt na
zien ot alles goed gesloten is, had ook het
hek, dat van uit den tuin toegang geeft in
het Vondelpark, goed gesloten.
Thans vond men dit hek open en zag
men aan voetsporen, dat de dieven over de
schutting waren gekomen aan de achterzjjde
van perceel 383. In de tuinkamer is toen
een ruit uitgesneden en zgn de tuindeuren
geopend.
Hier had de heer Bernhard, denkende aan
de talrjjke inbraken, een bjjzondere sluiting
laten maken op de deur, die uit deze ka
mer toegang geeft tot het verdere gedeel
te van het huis. Op de scharnieren zelfs
waren koperen binnenpennen om het uitdu
wen te verhinderen.
Met een bljjkbaar zeer hard voorwerp
werden een slot van solide constructie en
een koperen slotlip van vjjf duim breed let
ter ljjk uitgebroken en toen was hun de weg
naar boven vrjj.
Allereerst werd gezorgd voor licht.
Daartoe werd van onder een raooien
bouilloir een spirituslamp weggehaald en
aangestoken en een kaars van de pianolus-
ters. Toen is blgkbaar beneden een onder
zoek ingesteld en werd uit drie vertrekken
een voorraad zilveren voorwerpen, een kost
baar horloge en een portemonnaie met ruim
f 150 gestolen.
Opmerkeljjk is dat om in verschillende
laadjes te komen, men gebruik maakte van
eea partgtje sleutels in een hoekje liggen
de, die ééu voor één zgn gepast op die
laadjes, zoodat blgkbaar de dieven op hun
gemak hebben gewerkt
In de voorkamer vonden de dieven een
groot vierkant rek, met glas bedekt, waar
in tal van gouden, zilveren en bronzen me
dailles, prgzen door den heer Bernhard,
een bekend beoefenaar van de zeilsport,
behaald in verschillende wedstrijden. De
bronzen medailles alleen lieten de heeren
achter.
Maar met dezen buit v rgenoegden zg
rich niet; hun doel was een mooie Cbad-
wood-brandkast in een zgvertrek. Aan een
poging om deze open te breken, hebben
zg zich niet gewaagd, maar toen werd bru
taal eeu bezoek gebracht aan de slaapka
mer, waar zg de sleutels van de brandkast
mm i ii 1 1
i
- r if tat.—-4.'
