Het Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Uitgever: L. J. YEERMAK, Heusden. M 3061. WOENSDAG 5 NOV. 1902. AALMOEZEN. land van aliens VOOR O Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG. Abonaementiprjji: per 3 maanden f l.OO. Franco per poet zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentien van 16 regels 50 et. Elke regel meer 71/, ct. Groote lettere naar plaatsruimte. Advertentien worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. I. Wat een lange lijst zou het worden, als men alle vormen opsomde, waarin tegenwoordig de philantropie wordt be oefend. Daar heeft men al die inrich tingen, waarin onvermogende kranken, weezen, ouden van dagen, blinden, doo- ven worden verzorgd. Daar heeft men al die vereenigingen, welke zich het lot aantrekken van krankzinnigen, dronkaards, ontslagen gevangenen, ver waarloosde knapen, spraak gebrekkige kinderen, gevalien vrouwen. Daar heeft men naaikransjes, welke uitdeeling hou den van gemaakte kleedingstukkensoep commissies, die gratis soep koken en uitdeeienijsclubs, die spek en bonen laten verrijden. Daar heeft men fancy- fairs, tombola's zonder nieten, weldadig heidsconcerten, weldadigheidsbals enz. Daar heeft men vereenigingen voor ver schaffing van boterhammen en schoeisel aan arme schoolkinderen, vereenigingen voor het uitzenden van vacantiekoloniën, vereenigigingen voor het verstrekken van versterkende middelen aan behoef tige zieken, om niet te spreken van het roode kruis, het witte kruis, het groene kruis. Die philantropie is zoo verkleefd aan den christelijken godsdienst, dat men zich zelfs geen christelijke samenleving kan denken zonder godshuizen en aller lei liefdadige instellingen. Trad Jezus zelf niet liever het huis des klagenden binnen dan het huis der maaltijden? Wekte hij niet altijd op door woord en daad tot wéldoen? In de oudste Christen-gemeenten werd het liefdewerk beschouwd als een der voornaamste en meest practische uitingen van den echt-christelijken zin. Vrij willig bracht elk gemeentelid wekelijks zijn geldelijk offer, om armoe te lenigen, reizigers te spijzigen, schipbreukelingen van het noodige te voorzien, huiszit tende oudjes te verzorgen. Elk kent het verhaal van den diaken, die, door zijn vervolgers gedwongen, om de geheime bergplaats der kerkelijke schatten aan te wijzen, hen bracht naar het armhuis. De verpleegden waren zijns inziens de kostbaarste bezittingen der Christenge meente; want zij getuigden van de FEUILLETON. 13) Hjj nam den dolk. Er viel niet aan te twijfelen waarvoor deze gediend had. Hjj was voor meer dan de helft bedekt met op gedroogd bloed. Het moest ean vaste hand geweest zjjn, die den stoot had toegebracht. Dit inziende drong zich aan Ferrick een nieuwe vraag op. Kon een vrouwenhand met zooveel kraeht dien enkelen doodeljjken stoot toebrengen Blanca Norton was ten ger gebouwd; haar polsen, haar vingers waren bjjna doorzichtig. En dan meende Ferrick, is het ruim een kwartier gaans van het huis naar de poort vaü het park. De tjjd, die verliep tusschen Blanca'a ontmoe ting met Johanna Pool en de ontdekking van den moord was ook juist een kwartier. Gedurende den geheelen nacht heeft miss Blanca, volgens haar eigen zeggen, de ka mer niet verlaten. Maar ondersteld, dat zjj toch de kamer verlaten had om den dolk te verbergen, zou zjj dan daartoe een plaats gekozen hebben, waar het ding 't spoedigst kon worden ontdekt? Neen, Blanca maakt op mjj eerder den indruk van zeer slim te zjjn. Misschien weet zjj wie de dader is, maar ondanks vrouw Pool wed ik er mjjn hoofd op, dat zjj zelf den moord niet heift gfpleegd. De nacht was donker, er viel een zachte motregen, toen Blanca Norton omstreeks negen uur van haar plaats aan het ziekbed van graaf Victor opstond en de kamer ver liet. In den gang bleef zjj een oogenblik staan om te luisteren en rond te zien, of iemand haar bemerkte. Zjj zag niemand, offervaardigheid, van de naastenliefde der geloovigen, zij getuigden van den rijkdom des gemoeds bij de zoo bitter vervolgde Christenen. Philantropie is dus iets echt-christe lijks. Doch één vorm daarvan wil me maar niet behagen. Ik bedoel het geven van aalmoezen. Elke stad en elk dorp herbergt zijn individuen, welke niet in eigen onderhoud kunnen voorzien, welke dus moeten leven op kosten der gemeen schap. Doch elke stad en elk dorp heeft ook zijn Burgerlijk Armbestuur, één of meer diaconieën, dikwijls één of meer particuliere vereenigingenwelke in dezen of genen vorm de armen in hun nood bijstaan. Niets zou nu natuurlijker zijn, dan dat elke stad en elk dorp zijn eigen nooddruftigen voldoenden onderstand verleende. En toch, wat ziet men ge beuren Ofschoon de bedelarij verboden is, trekken zwermen lieden, zoowel man nen als vrouwen, al bedelende het land door, sommigen gebrekkig, vies, afzich telijk anderen flink, krachtig en gezond. Om hun eigenlijk beroep te vermommen, dragen allen met zich eenige koopwaar. Koopmanschap te drijven is echter niet hnn doel, want hun geheele voor raad bestaat soms uit slechts eenige doosjes lucifers, 3 of 4 stukjes slechte zeep, enkele katerntjes postpapier, een stuk of wat pakjes spelden of naalden. Wat zijn die menschen gelukkig te prijzen dat de patentwet is afgeschaft! Sommigen trachten het medelijden op te wekken door op een huilerigen toon hun droevig wedervaren te verhalen. Deze is van een steiger gevallen en lijdt sinds dien aan toevallen; die is door langdurige ziekte buiten werk ge raakt en moet nu door negotie een eerlijk stukje brood verdienen voor vrouw en 9 kinderengene discht weer een ander verhaal op, doch hartroerend is het en hij tracht klem aan zijn woor den te geven door schriftelijke getui genissen ter inzage aan te bieden. Deze lieden zijn het, die van de bedelarij een beroep, een kostwinning maken. Het zijn in zekeren zin in- hndsche Zigeuners. Met zwermen trek ken ze 's morgens de poorten uit, ook wel per spoor, cm den boer op te gom. 's Avonds keeren ze na welvolbrachte dagtaak terug naar hun haardsteden. Men kan ze dan soms aan den kant van den weg zien neergehurkt, tellende de doch in de schaduw eener nis verborg zich eene vrouwelijke gestalte. Blanca hulde zich geheel in een mantel, liep snel den gang door naar een weinig gebruikte zjjdenr en verliet het hnis. Niemand kwam haar in den weg; de hoofddeur werd bewaakt, maar hier waren geen verspieders. En toch als een scha- dnw was Johanna Pool haar gevolgd, even wel slechts weinige schreden toen verloor zjj haar slachtoffer in de duisternis uit het oog. Zjj stond besluiteloos. Plotseling hoorde zjj links van haar een zacht gefluit. Was dat een signaal? Zjj drong langzaam voor waarts, terwjjl haar oogen de duisternis trachtten te doorboren. Er verliepen eenige minuten, voordat zjj iets anders dan de boom n kon onderschei den. Daar bemerkte zjj het vuur van een brandende sigaar, zjj stond bjjDa verlamd van schrik, zjj durfde niet verder. Men kon nauweljjks een hand voor de oogen zien. Als zjj onvoorziens op Blanca stootte, dan was haar spel totaal bedorven, om niet te spreken van haar eigen veiligheid. Zjj bleef dns heel stil staan. Maar eindeljjk viel haar de tjjd te lang; met alle voorzichtigheid be sloot zjj stap voor stap verder door te drin gen en op den tast kwam zjj vooruit. Een oogenblik verdween de sigaar, dan zag ze h»m weer en zoo ging ze na eenig stilstaan weer verder voort. Hoe meer zjj naderde, hoe heviger haar hart klopte. Ondnideljjk herkende zjj de ge daante van een man en daar dichtbg stond eene vrouw. Zjj fluisterden met elkaar. Zjj waagde het echter niet nog dichter bjj te sluipen. Liep zjj geen gevaar eveneens ge dood te worden Zjj stond als vastgenageld aan de plek en hield haar adem in. Plotseling hoorde zjj Blanca Norton boos en op luiden toon zeggen: >En ik zeg, dat koperen centen, berekenende de oogst van den dag. Op hun rondwandeling hebben ze heel wat ingebeurd. De één gaf maar iets om van den viezen vent of het lastige wijf af te zijneen ander uit vrees voor den kerel, die zoo brutaal uit zijn oogen keekeen derde schonk een aalmoes met gemoedelijken zin, ge hoor gevende aan het medelijdende hart. Maar niemand der gevers wist, waar zijn aalmoes belandde en dat was toch zoo hoogst noodig. Wien is het nooit overkomen, dat hij uit puur medelijden een dubbeltje of zelfs een kwartje weg schonk in de heilige overtuiging, een armen slokker daarmee uit den oogen- blikkelijken nood te hebben geholpen, terwijl een toeval later aan het licht bracht, dat diezelfde arme slokker een eerste slampamper was, die bet bijeen- geschooide geld omzette in borrels De goedhartige gevers en geefsters worden schrikkelijk bij den neus genomen. Een zeeman heeft lang te Antwerpen ziek gelegen. Eindelijk is hij ontslagen en zonder een cent op zak staat hij op straat. Hij gaat te voet over Rozendaal enz. enz. naar Rotterdam. Och, geef hem een kleinigheid, hij bedelt anders nooit, doch den geheelen dag heeft hij nog niets gegeten, ook ontving hij nog nergens een aalmoes. Een timmer man heeft lang gesukkeld. Zijn gereed schappen moest hij naar den lommerd brengen. Nu is hij eindelijk weer beter, doch kan niet aan den arbeid gaan, alvorens zijn benoodigdhedeu weer in gelost te hebben. Och, koop een pakje postpapier van hem, de burgemeester heeft een groot pak genomen, dan kan hij spoedig weer zijn beroep opvatten. Geloof toch niets van al die verhalen, hoe waarschijnlijk ze soms mogen klin ken. Het is enkel om uw beurs te doen en als ge uit goedhartigheid geeft, wordt ge achter uw rug om uw goedgelovig heid uitgelachen. Slot volgt. Buitenlandc Uit Londen wordt gemeld Bij het vertrek van generaal De Wet naar Znid-Afrika, Zaterdagmorgen on half twaalf van Waterloo Station, waren slechts weinig vrienden tegenwoordigEngelsehen, Hollanders en Zuid-Afrikaanders. Hjj kwam in zjjn hansom, gevolgd door de generaals je eindelijk weg moet! Ik ben reeds onder verdenking, en denk je, dat jjj daar nog lang van zal vrjjloopen? Als je nog een greintje gevoel voor me hebt, ga dan heen, ik bezweer het jeEr wordt reeds naar ja gezocht. Als men je vindt «Als men mg vindt,sprak de jonge man spjjtig, «ben ik er dan slechter aan toe dan nn? Mjjn lot is sedert jaren on gelukkig, het kan niet erger worden. Maar ik wil heengaan niet uit angst, dat weet GodGeef mjj het geld en ik verdwjjn Zjj haalde iets uit haar zak en gaf het hem. Johanna kon het zien bjj het schjjn- sel van de sigaar. «Het is alles wat ik heb, sieraden, stee- nen, alles, wat ik je geven kau,« sprak zjj bjjna toornig. «Ga nu heen en kom nooit terug. Je hebt ellende genoeg veroorzaakt.* Johanna Pool verstond ieder woord. De jonkman z<4de eenige onverstaanbare woor den, waarop Blanca heftig antwoordde; «Durf je me dat nog te zeggen Ellen deling, die ik tot mjjn schande mjjn broe der moet noemen! Als jjj er niet geweest was, dan leefde zjj op dit oogenblik nog. Denk je dat ik alles niet weet? Ga weg, ik wil je niet weer zien, hetzjj levend of doodle Yol ontzetting hoorde Johanna deze vree- seljjke woorden; zjj stond als van den don der getroffen. Blanca onschnldig aan den moord?! Wel verduiveld, hoe was dat mo- geljjk? De man zeide nog iets, dat zjj niet ver stond en verdween toen. Blunca bleef nog een oogenblik bewegingloos staan, toen keerde zjj zich om en keerde langs denzelf den weg terug. IX Het gerechtelijk onderzoek had plaats in Botha en De la R*y, in een andere hausom gezegen, te Waterloo aan. De rnsre, dat generaal De Wet zon vertrekken, trok spopdig een schare van nieuwsgierigen, die dra zich verdrong op het perron, waar da mailtrein naar Southampton stoomklaar stond. Meer dan vier- of vjjf honderd waren er echter niet. Na handdrukken gewisseld te hebben, kon generaal De Wet eindeljjk plaats nemen en de trein stoomde weg, onder de toejuichingen van vrienden en nieuwsgierigen. Te Southampton aangekomen, ging gene raal De Wet, vergezeld van commandant Louis Wessals, terstond aan boord van de »Sf<xon«. Geljjk te Londen onttrok hjj zich ook hier zoodra mogeljjk aan alle openbare aandaeht, en interviewers kregen allen nnl op hnn rekest. De heer L. Wessels is naar Zuid-Afrika meegegaan. Later vertelde de heer Ferreira, secretaris van generaal De la Rey, dat gezondheids redenen misschien de hoofdrol hadden ge speeld bjj het vertrek van generaal De Wet. Het klimaat van Enropa stond hem niet aan, en bovendien verlangde hjj zoo spoedig mogeljjk naar zjjn plaats weder te keeren. De heer Ferreira verklaarde het niet te weten, of generaal De Wet nog terugkomen zou, maar waarschjjnljjk is dat niet. In denzelfden geest moest laatsgenoemde zich nog te Southampton tegenover vrienden uitgelaten hebben. Nopens het verdere verbljjfder twee andere achtergebleven generaals hier te lande, ver klaarde de heer Ferreira ook niits naders te kannen zeggen: het zou van omstandig heden afhangen. Schalk Burger (laatsteljjk waarnemend president van de Z.-A. Republiek) is Zater dag te Southampton aangekomen en naar Londen doorgereisd. Volgens den correspondent van de «Stan- dard« te Brussel stelt president Kruger zich voor, autorisatie aan te vragen om naar Znid-Afrika terug te keeren en den eed van trouv.- af te leggen. In den loop van No vember hoopt de heer Kruger de vereischte toestemming te erlangen. De Birmingham Gazetta* weet mede te deelen, dat de heer Kroger een persoonljjk schrjjven aan den heer Chamberlain gericht hat Lodgerhospitaal, in tegenwoordigheid van Lady Carley en miss Blanca Norton. Als eerste getuigen werden gehoord Ellvn, Deal en William Hooper, welke een uitvoe rig verbaal deden omtrent de wjjze waarop zjj de gravin gevonden hadden. Toen verscheen Jim Gamming, de tuin mansjongen, welke het volgende verklaarde Vrjjdag omstreeks half zeven was ik in het prieel van het park, dat reeds vrjj donker was, toen ik twee stemmen hoorde, die niet luid, maar toch boos klonken. Ik keek op lettender in die richting, vanwaar het geluid kwam en zag onze gravin. De andar was een man die ik niet kon herkennen, want hjj had zjjn gelaat vaa mjj afgekeerd; hjj was in twist met de gravin. Hjj noemde haar Margaretha en verlangde geld van haar. Daar zjj dit niet geven wilde, vroeg hjj haar juweelen, maar de gravin werd zeer heftig en gebood hem te vertrekkeH. In plaats van te gehoorzamen, antwoordde hjj en dit waren precies zjjn woorden: «Geef mjj je juweelen, of ik maak je huweljjk met mjj aan de heele wereld bekend. Er heerschte een ademlooze stilte in de zaal. Nadat nog eenige personen hunne ver klaringen hadden afgelegd, verscheen Blanca als getuige. Er ontstond gemompel en gesis, doch de president onderdrukte dit met strengheid. Zjj trad binnen, haar gelaat was bleek, doch verried geen aandoening. Bedaard liet zjj haar blik over de aanwezigen weiden. Er volgde een drukkende stilte, terwjjl zjj hare verklaring gaf. Vrjjdagavond had ik twist met gravin Norton, begon zjj. Ik gaf daartoe aanleiding door een opmerking, die de gravin krenkte, en waarom zjj mg gebood den volgenden morgen het slot te verlaten. Ik antwoordde heeft, in verband met diens voorgenomen bezoek aan Zuid-Afrika. In dezen brief heeft hjj verschillende punten opgenoemd, die hjj van belang acht door den heer Chamberlain zeiven onderzocht te worden. Ze betreffen drie zaken: de toekomstige behandeling der Nederlanders, de ontzetting van Boeren nit officieele betrekkingen en de gebiedende noodzakeljjkheid van een mime g8ldeljjke tegemoetkoming aan de Boeren. De «Petit Bleu* heeft een corresponden tie van twee verschillende personen uit. Znid- Afrika, waarin beweerd wordt, dat sinds het sluiten van den vrede, niet minder dan 40 der ex-bnrgere, die als «National Scouts* tegen hnn landgenooten gevochten hadden, zjjn vermoord, een feit, dat. in pers en tele grammen nooit anders gereleveerd is dan door de vage mededeeling: «dat er nog altjjd een groote verbittering bljjft bestaan tegen hen, die zich bjj de verradors-corpsen hebben laten aanwerven.* Dit zou dan ook verklaren het aanbod van vele Boeren om naar Somaliland te gaan, wjjl zjj in Trans vaal, gehaat als zq zjjn door hnnne land genooten, hnn leven niet zeker aehten. De «Daily Mail* meldt: Generaal Ben Viljoen heeft den volgenden brief aan Lord Roberts gezonden: Geëerde Heer, Als er toe besloten wordt, de diensten van Trans- vaalsche Boeren tegen de Somali's aan te nemen, zou ik gaarne van UEd. heoren of ik mjjn diensten ter beschikking van UEd. kan stellen. De «Daily Express* verneemt uit Kaap stad dat hot stoomschip «Pampa* vandaar is vertrokken met 70 onverzoenljjken, waar onder vrouwen en kinderen, die van plan zjjn zich in Argentinië neer te zetten. Men heeft hun 1000 morgens lands om niet be loofd en 5000 morgeüs meer t»een een schelling het morgen, betaalbaar in 5 jaren verder zaad, vee, landbouwgereedschappen en leeftocht voor een jaar. De voorwaarden voor de kolonisatie zjjn deze dat elk der Boeren 25 morgens moet bebouwen en 200 boomen vellen. De Boeren zullen 10 jaren laDg vrjj zjjn van militairen dienstplicht. Met medewerking van de Italiaansche re geering zal professor Nispi Zandi te Rome een onderzoek instellen naar hetgeen in de daarop heftig, dat ik dit nooit zou doen en verliet de kamer. Toen ik alleen was, had ik spjjt over mjjn heftigheid. Met het voor nemen haar mjjn verontschuldiging aan te bieden, keerde ik naar de kinderkamer terng en vond de gravin in een diepen slaap. Ik wilde haar niet storen en verliet onmiddel lijk weer de kamer. Op den drempel ont moette ik Johanna Pool. Ik heb haar niet mogen ljjden, ik herinnerde haar op bar- schen toon aan haar plicht en gebood haar naar boven te gaan bjj het kind. Nadat ik een kwartier in mjjn kamer wus, kwam Hooper mjj berichten, dat de gravin vermoord w s. Natnurljjk verloor ik daar door mjjn gewone kalmte. Wjj gingen samen naar beneden. Wat ik daar zag, beroofde mg voor een oogenblik van mjjn verstand, maar ik herstelde mjj en gat bevel den huisdokter en de politie te halen en graaf Victor met het gebeurde in kennis te stellen, verder wist ik niets te doen. Ik trok mjj in mjjn kamer terug en bleef daar tot Lady Carlty kwam. Hierbjj werd de opmerking gemaakt, dat deze getuigenis veel overeenkomst toonde met een wel bestudeerde rede en niet voor de vuist schien uitgesproken te zjjn. Toen sprak de president: «Den volgenden avond had n buiten het slot een samenkomst met een man. Is u bereid ons inlichting te geven omtrent dia samenkomst en omtrent den naam van dien man?* «Neen, dit weiger ik beslist*, antwoordde zjj op vasten toon. «Ik heb alles gezegd, wat ik weet en wat op de misdaad betrek king kon hebben. Omtrent mjjn particuliere zaken laat ik alle vragen onbeantwoord*, en met opgeheven hoofd verliet zjj de zaal. De jury trok zich terug om te beraadslagen. KUWS11A» in f liMfMii wroarBM—i i Wordt vervolgd). t

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1902 | | pagina 1