Hel Land van flensden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Zondagsrüst tij de Spoorwegen.
m 2182.
Uitgever: L. J. YEKRMAN, Heusden.
ZATERDAG IT JAN.
1903.
VOOB
Advertentiën yan 16 regels SO et. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
"Wellicht zal er wel niemand meer
gevonden worden, die geneigd is, zich
te verzetten, wanneer hij hoort spreken
over het recht op een wekelijkschen
rustdag. Zoo ooit, dan heeft die weke-
lijksche rustdag in onzen tijd van ge
jaagdheid, van reusachtige haast, van
koortachtig drijven, draven en rennen,
reden van bestaan. De man, die werkt
met het hoofd, beschouwt hem als den
dag, waarop hij eens weer tot zich zelf
komt, waarop hij zijn boeken en schrif
turen weg kan sluiten, om zijn moe-
gepijnsde hersenen de ontspanning te
geven, die ze zoozeer noodig hebben.
Voor den man, die der maatschappij
zijn spierkracht leent, die zes dagen
aaneen zwoegt, slooft, ploetert voor het
dagelijksch brood, zijn de telkens met
regelmatigheid wederkeerende rustdagen
oasen in het eentonige, grauwe werk
leven. Dan gevoelt hij zich vrij van de
knellende banden der plicht, dan ge
voelt hij zich eerst recht een deel van
zijn huisgezin en behoort hij toe aan
zich en de zijnen. Zoo'n dag van rust
geeft nieuwen moed, frissche kracht,
blijde werklust, hij werkt als nieuwe
olie in de levenslamp.
Elkeen, die werkt, komt een weke-
lijkeche rustdag toe en de Zondag is
,j3?Cu /oQr als aangewezen. Toch zijn er
groote klassen van ambtenaren, die ook
des Zondags in 't getouw blijven, hoe
wel erkend moet worden, dat ook voor
hen gedaan wordt, wat men redelijker
wijze kan vergen. Terwijl in vroeger
jaren de post- en telegrafiebeambten
voor 't meerendeel week in, week uit
voort moesten zeulen in den tredmolen
van hun sleurleven zonder een enkelen
dag te ontmoeten als rustpunt in hun
eentonig ambtenaarsbestaan, heeft een
vorig Ministerie begrepen, dat hetgrootste
deel der brieven en drukwerken in plaats
van op Zondag, wel op Maandag kon
bezorgd worden, zonder de belangen
van het publiek al te zeer te benadeelen
en in overeenstemming met die ziens
wijze, zoo niet geheel, dan toch gedeel
telijk den Zondag verheven tot rustdag
voor een talrijke en ijverige klasse van
ambtenaren. Dat was een stap op den
goeden weg.
Het huidig Ministerie, voort willende
bouwen op den Christelijken grondslag,
FEUILLETON.
34)
heeft gemeend, een schrede verder te
moeten gaan in deze richting, door voor
den dienst der spoorwegen gelijksoortige
maatregelen te treffen als voor de tele
grafie en posterijen. Hoewel namelijk
het treinpersoneel reeds kon rekenen
op een behoorlijk aandeel geregeld terug-
keerende rustdagen, is de Minister van
W. H. en N. er toe overgegaan, den
treinenloop des Zondags in te krimpen.
Wanneer die inkrimping van dienst,
zich beperkte tot het goederenvervoer,
zou daar misschien weinig tegen in te
brengen zijn. Anders wordt het echter,
indien ook het aantal personentreinen
verminderd wordt. Dan zou het wel
eens kunnen blijken, dat het goede, door
den Minister beoogd, overtroffen wordt
door de nadeelen, welke het gevolg zijn
van den maatregel.
De Zondag is voor de overgroote
meerderheid der menschen de eenige
deg in de week, waarover ze de volle
vrije beschikking hebben. Op dien dag
gaat men uit. Deze bezoekt een vriend,
die een familielid, gene weer onder
neemt een snoepreisje. Stadsmenschen
vooral nemen meer en meer de ge
woonte aan, des Zondags de muffe en
vunzige stadslucht te ontvluchten om
zich te verpoozen op de hei en tusschen
de dennen. En in onzen tijd vooral, nu
op wetgevend gebied het streven merk
baar is, om de nationale gezondheid te
bevorderen en te beschermen, ligt het
niet in de lijn van eenige regeering,
de stedelingen te dwarsboomen in hun
begeerte naar wat frissche lucht. En
waar men altijd den mond zoo vol
heeft van de belangen der Tcleine luijden,
daar moest men stellig niet vergeten,
dat natuurgenot wel het goedkoopste
en misschien wel het heilzaamste genot
is, dat men zich kan denken. En wan
neer kan een gewoon workmensch uit
de stad zich verlustigen in de natuur,
indien het hem des Zondags onmogelijk
wordt gemaakt? Inkrimping van het
aantal personentreinen op Zondag, strekt
niet ten bate van den kleinen man.
Elke regeering dient er zich voor te
wachten, wettelijke maatregelen te ne
men, die indruischen tegen de maat
schappelijke gewoonte van het volk.
Ons volk nu is in zijn Zondagsviering
het tegenovergestelde van EngelschDe
Nederlander mag een keer ter kerke
gaan, doch overigens acht hij zich vrij
in zijn bewegingen en zoekt hij zijn
genot al naar zijn geaardheid hem in
geeft. Hem verhinderen op reis te gaan
wil niet zeggen, hem thuis te houden.
Yeeleer zal men door inkrimping van
den Zondagsdienst der spoorwegen het
kroegloopen in de hand werken. En
dat is stellig niet het doel, dat eenige
Minister zich met eenigen maatregel
voor oogen stelt.
Om het kerkelijke leven der natie
tot zijn recht te doen komen, is het
noodig, dat enkelen op Zondag werken.
Zoo ook het leven buiten de kerk.
Opdat de wekelijksche rustdag voor het
overgroote deel der natie niet ontaarde
in een dag van verveling en versuffing,
is het onvermijdelijk, dat een zeker
aantal mannen des Zondags hun werk
kracht blijven ten dienste stellen van
de samenleving. Natuurlijk moeten zij,
die daardoor de Zondagsrust ontberen,
schadeloos gesteld worden met een rust
dag in de week.
Buitenland.
land VAN ALTE^
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
»Dat is onmogeljjkl* antwoordde Blanca
beslist. >Laat mjj uitspreken! Het is de wil
van je vader.c
»Üe wil ran mjjn yader?«
»Geloof je me niet? In den laatsten tjjd,
zg het ook met groote tnsschenpoozen, is
hg helder van hoofdDat duurt, Goddank,
slechts enkele oogenblikken !c
Waarom zegt u Goddank?* vroeg de
grtaf verwonderd. »Is het dan heter voor
hem, dat zjjn verstand beneveld bljjft?*
»Veel beter, mjjn kinnHg ljjdt dan
minder, dan wanneer hg bjj zgn verstand
is, en door smartelgk* herinneringen ge
kweld wordt. Als je slschts ééns je vader
in zoo'n helder oogenblik zag, sou j<* zeker
wenschen, dut zjjn yerstaud altjjd mocht
verduisterd bljjveu.*
»Dat is ontzettend!*
»In het leven komen veel treurige en
noodlottige omstandigheden voor en je papa
is het slachtoffer van zoo'n omstandigheid.
In heldere oogenblikken spreekt hg wel over
je en hg is het, die bevel gaf, je in geval
van eea huweljjk bekend te maken met het
feit, dat je u vernomen hebt. Hg wenscht
je echter niet te zien, voor bij op zijn sterf
bed ligt.*
De graaf streek met de hand langs zgn
voorhoofd.
»En die dag is niet verre meer,* ver
volgde Blanca. »Dan als je papa op zgn
sterfbed ligt zal je alles vernemen om
trent den dood van je mam»! Maar niet
vroeger 1 En hiermede heb ik aan mijn last
voldaan Met den middagtrein keer ik terug.
Vóór ik vertrek, zon ik gaarne het meisje
zien, dat ge zoozeer bemint! Zou je onder
eenig voorwendsel met haar in den tnin
willen gaan, zoodat ik haar door dit ven
ster eens kan zien
»Ik zal het beproeven. En mag ik hair
met nw goedvinden mededeelen, dat papa
nog leeft?*
»Zeg het haar, ranar verzwjjg, wie hem
verpleegt 1 En kom dan terng om afscheid
van mg te nemen!*
Onmiddellijk verliet Victor het vertrek
van zgn tante en ging naar da woonkamer.
f^aar trof hg mevrouw Staart in gezelschap
van Beatrice en kapitein Hammond aan.
Bertha was daar niet.
»Is B*rtb» niet hier geweest?* vroeg hg.
»Ik wilde haar gaarne spreken.*
Bertha dwaalt in den regen rond,* ant
woordde Beatrice. Waarschgnlgk zgn voch
tige lucht en doorweekte schoenen 't beste
middel tegen hoofdpjjn!*
Victor had geen tjjd om nog naar die
laatste woorden te luisteren. Hg stapte
haastig naar buiten, waar hg zoo gelukkig
was Bertha spoeiig te vinden. Zonder hoed
of parapluie liep zg achteloos in den regen
door het park te wandelen.
Bertha!* riep de graaf, >in zulk weer
zor.der paraplnie? Je zal kon vatten!*
>Ik vat nooit kou,« antwoordde zg la
chend. »Het doet me goed voor mgn hoofd
pgn!*
»Hg bood haar zgn arm en voerde haar
als toevallig 't venster voorbjj waar Blanca
stond.
Bertha,* begon hg met eenigszins be
klem! hart, »ik moet jd een onverwacht
nieuws vertellen. Als het niet wreed is, zou
De armoede onder de vi&schersbevolking
van Breta^ne is zoo groot en neemt zoo
danig toe, dat van alle zg den be ien om hulp
opsfggea. Te Brest loopen heele huisgezin
nen te bedeler de gemeentehuizen worden
als 't ware belegerd.
In 'c afgnloopen jaar hebben zieh in het
geheel geen sardines op de kust van Bre-
tagne vertoond, hetgeen thans tengevolge
heeft, dat 20.000 manscbea aau de grootste
ellende ten prooi zgn.
Het ministerie van marine heeft reeds
1000 francs <?n de gebroeders Rothschild
h b ien 10.000 francs beschikbaar gesteld
tot Dnigiag van de armoede.
Een gensatiewekkvud bericht gaat door
de Italia msche en Fransche pers. Uit Monte
Carlo wordt gemeld, dat 6 vreemdelingen
uit de hoogste standen plotseling op geheim
zinnige wjjze zijn verdwenen. Onder hen
moeten zich twee Russische groot-hertogen
en een EngeLcha lord bebinden. Allen moe
ten zg door het spel geheel geruïneerd zgn.
H 'vige koude wordt thans niet alleen in
ons land gevoeld, doch he-rscht ook in
Engeland en Frankrjjk. In Schotland zjjn
de bergen geheel met sneeuw bedekt, van
vervoer en verkeer is geen sprake meer. De
haven van Dundee is geheel dichtgevroren,
ik zeggen, dat het een slechte tjjding is.
Mgn p^pa leeft nog!*
»Victor!«
»Ja, hg is oud en waanzinnig, maar hij
leeft. In bjjzjjn van tante Elisabeth versam
ik dit zooeven van eene vreemde dame I Na
dut ik zooveel jaren in de meening verkeerd
heb, dat hg dood was, is deze onverwachte
tjjding verpletterend voor me. Opzetteljjk
heeft men mg in dwaling gebracht, men
heeft mg daarin laten opgroeien het
drnkt mg terne r.
Bertha stond sprakeloos. Zgn papa in
leven! En waanzinnig 1 Was waanzin een
erfeljjke kwaal in de familie?
Victor zag hoe zg ontstelde. Hg keek
naar het venster en ontdekte Blanca's on
derzoeken! oog tusschen de plooien van het
gordgn.
>Als uw papa nog leeft, is hg dan graaf
Norton? En u niet?*
Die vraag joeg hem een rilling door de
leden. Victor voelde zgn moed zinken.
>Naar den vorm ja, maar niet inderdaad,*
antwoordde hg. »Mjjn papa zal nooit zgn
rechten laten gelden. Ofschoon hg nog leeft,
is bg voor de wereld dood. Maar Bertha,
zon dat verandering brengen iH uw gevoe
lens? Zon ik u ook moeten verkiezen, tege-
ljjk met rang en rjjkdom.*
»Victor,« zei ze, »ik ben geen dweepster
met teedere gevoelens! Dat weet ge! Mjja
levensbeschouwing is practisch, ik wil gaarne
bekennen, dat deze tgding een geheele ver
andering brengt in mgn gevoelens. Ik heb
reeds vroeger gez&gd dat mgn liefde voor
u niet groot is. U wilde zonder die liefde
toch tevreden zgn. Ik wil nu oprecht spre
ken. Met u trouwen, wauDeer u geen rang,
geen rgkdom bezit dat zou ik alleen doen,
wanneer mgn liefde zoo groot was als de
wat in vele jaren niet gebeurd is.
Ook uit Frankrjjk komen berichten van
stormen en scherpe koude. De thermometer
is plotseling sterk tredaald. Te Havre en
Perpignnn woedden sneeuwstormen, die den
eeheelen omtrek met een dikke laag sneeuw
bedekten. Uit Cherbourg wordt geseind, dat
een buitengewoon hevige storm in het Ka-
naul heeft gewoed, een aantal schepen zjjn
vergaan en vele opvarenden verdronken;
omtrent het lot van een groot aantal vaar
tuigen verkeert men nog in 't onzekere.
Verscheidene Berljjnsche bladen beweren,
dat tusschen den kroonprins van Saksen en
prinsvs Louise een schikking is getroffen
de opening der zittingen van het Bjjzond-r
Ger»chtshof moet onbepaald zjjn uitgesteld.
Naar beweerd wordt heeft de prinses er in
toegestemd zich naar het kasteel van den
Oosfenrjjkschen graaf Thnn in Bohemen te
begeven; zjj zou daar haar bevalling af->
wachten.
De Keizer van Oostenrjjk heeft op het
kasteel Schö'ibrnn een operatie ondergaan.
De operatie is volkomen geslaagd, maar de
algemeene toestand van den Keizer laat veel
te wenschen over, en te Weenen maakt men
zich eenigszins ongerust.
De Italiaansehe anarchist Machetto, die
onlangs in Zwitserland werd gearresteerd
tengevolge van den aanslag tegen de Sint
Pieterskerk te Genève, hefft medegedeeld,
dat er dynamiet-depots zjjn, en wel te Lyon
en te Vienna voor Frankrjjk, te Rome voor
Italië, te Barcelona voor Spanje, en te
Warschau voor het Russische rjjk.
Een liel Issdraraa houdt sedert enkele da
gen de gemoederen te Rome weer bezig.
Een jonge, beeldschoone Romeinsche, eea
zekere juffrouw Buffaliui, is er van door
gegaan met een jongen werkman, waarop
zjj verliefd was geworden. De ouders riepen
de hulp der politie in en deze spoorde het
jonge paar te Pola op. Toen de karabiniers
de kamer wilden binnentreden, om het meisje
mede te riemen, greep zjj een revolver,
schort daarra«de haar minnaar dood en
verbrjjzelda, voor de karabiniers het beletten
konden, toen zich z^lf den schedel.
De belastingen zjjn door geheel Portugal
met 2 a 3 procent verhoogd hetgeen bjj de
bevol'ing de grootste ontevredenheid heeft
awe. Waarom zon ik u thans misleiden,
terwjjl hd nog tgd is om terug te treden?
Zeg het mjj daarom openhartig of n mjj
kan huwen zonder dat n in rang of rgk
dom vermindert. Het best is, dat wjj nu
rondborstig spreken. Als ge uw woord terug
wilt nemen, ben ik elk oogenblik bereid
het u terug te geven.*
»Bertha, mgn eenig geluk, is het wer-
keljjk je wil, dat ik je zal verlaten?*
»Neen, dat verlang ik niet, ik heb u mjjn
woord gegeven en ik ben bereid het ta hou
den. Ik wil nw vrouw worden, eerljjk en
getrouw, misschien dat ik u later leer
liefhebben
Wtinige minnten later bevond Victor zich
weer bjj Blanca. Zjjn gelaat stond somberder
dan te voren.
Heeft u haar gezien?» vroeg hjj heesch.
»Ja, het is een zeer schoon, trotsch meisje,
en toch is er....«
Waarom gaat u niet voort. Zeg gerust
wat n denkt!*
»Ik kan mg vergissen, maar er is iets in
haar gelaat, dat mg zegtzjj bemint je
niet, en zal je nooit kannen beminnen!*
»Dat komt wel mettertjjdl
De dear ging op.-n ea Lady Carley trad
binnen.
»Als je nog met dan trein weg wil, moet
je voortmaken, Blanca! Zal ik je naar het
station brengen? Het rgtuig staat te wach
ten.*
»Ik zal haar naar den trein brengen*,
sprak de graaf.
In een zwaren sluier gebald, verliet zjj
aan zgn arm de kamer. In glende vaart
vloog spoedig daarna het rjjtnig met Blanca
en graaf Victor Norton naar het station.
XXIV.
Drie dagen later gaf Lady Carley een
verwekt. Van verschillende zjjden worden
petities tot den koning gsrieht met het ver
zoek om vermindering der belasting. Te
Sabrossa hadden ernstige ongeregeldheden
plaats. De bevolking weigerde aldaar niet
alleen de belastingen te betalen doch liep
voor het Stadhuis te hoop, drong naar bin
nen en verwoestte alle belastingregisters.
Men vreest voor herhaling der onlusten, ook
elders.
In toongevende kringen te Berljjn wordt
verteld, dat het vernielen van de Venezö-
laansche vloot moet worden beschouwd als
een bewjjs van al te grooten jjver bjj den
bevelhebber van het Duitsche oorlogsschip
»Vineta*.
Genoemde bevelhebber zon reeds een on
tevredenheidsbetuiging van Keizer Wilhelm
hebben ontvangen, terwjjl hjj wsarsebjjnljjk
teruggeroepen zal worden.
Tengevolge van een grondverschuiving te
Nankin zjjn Maandag aldaar 200 Chineezen
verdronken. Pakhuizen van de Engelsche
firma Rutterfield aud Swire, vertegenwoor
digende een waarde van 5000 pond sterling,
werden geheel verwoest. Verdere bjjzonler-
heden ontbreken nog.
Te Tunbridge Wells (Engeland) is een
meteoor gezien, die er uitzag als een groote
visch, waarvan de kop een groote vuurbal
was, terwjjl de romp met den staart een
aantal sterren van prachtig mooie gouden
klenr vertoonden.
Deze vreemde meteor bewoog zich in
noordsljjke richting en was bjjna een halve
minuut zichtbaar.
De correspondent van de »Times« te
Odessa markt zich ongerust over het feit,
dat zes schepen van de Ru sische vrjj willige
vloot aan den handelsdienst zullen worden
onttrokken (of voor een deel reeds onttrok
ken zgn) en in reserve zullen wordea ge
houden in de Zwarts Zee. Hjj meent dat
deze onttrekking aan den dienst zeer de
aandacht moet trekken, welke dan ook de
motieven voor deze zeer kostbare geschie
denis mogen zgn.
Da Daily Mail* ontving nit Kaapstad
d.d. 14 dezer het volgend bericht;
Wegens ernstige troebelen tusschen Boe
ren en loyalisten bjj de groote Brakrivier,
alwaar duizend personen gekampeerd zjjn,
schitterend bal, voorafgegaan door een groot
diner. Een gezelschap uit de hoogste krin
gen zou in de groote zalen van het slot
samenkomen ter eere van het verloofde
paar.
De verloving va* graaf Norton met miss
Darrell werd, volgens het gebruik wereld
kundig gemaakt. Een groote spanning onder
de hooge kringen was daarvan het gevolg
geweest. De zoon volgde de voetstappen
van den vader en verbond zich evenals deze,
met een meitje van bnrgerljjke afkomst.
Ofschoon velen den neus optrokken, na
men toch allen de uitnoodiging van Lady
Carley aam precies evenals toen de ongeluk
kige gravin Margaretha in de hooge ^ringen
haar intrede deed.
De avond kwam. Ontelbare rjjtuigen
brachten gasten naar het slot Powsjj». Eerst
toen het gezelschap voltallig was, zweefde
Bertha de trap af, waar graaf Victor haar
met ongeduld beneden wachtte om de ko
ningin van zjjn hart de zaal binnen te leiden.
Een koningin, ja, dat was zjj van top
tot teen. Zjj was vurrukkeljjk schoonwie
haar heden voor de eerste maal zag, kon
haar de schatting der schoonhei niet ont
houden. Zg was na niet meer het arme
meisje, dat nit medeljjden werd opgenomen
zjj was de voorname, zelfbewuste ver
loofde, de toekomstige gravin Norton!
Bertha werd dien avond zooveel bewon
derd alB zjj slechts wenschen kon. Allen
huldigden haar als een koningin en zjj
genoot haar overwinning.
>Mjjn kind, ik ben trotsch op je«, ver
zekerde Lady Carley met volle tevreden
heid. »Je hebt jezelven overtroffen, je doet
me eer aaal*
(Wordt vervolgd).