Hel Land van flensden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Zondagsrüst tij de Spoorwegen. m 2182. Uitgever: L. J. YEKRMAN, Heusden. ZATERDAG IT JAN. 1903. VOOB Advertentiën yan 16 regels SO et. Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. "Wellicht zal er wel niemand meer gevonden worden, die geneigd is, zich te verzetten, wanneer hij hoort spreken over het recht op een wekelijkschen rustdag. Zoo ooit, dan heeft die weke- lijksche rustdag in onzen tijd van ge jaagdheid, van reusachtige haast, van koortachtig drijven, draven en rennen, reden van bestaan. De man, die werkt met het hoofd, beschouwt hem als den dag, waarop hij eens weer tot zich zelf komt, waarop hij zijn boeken en schrif turen weg kan sluiten, om zijn moe- gepijnsde hersenen de ontspanning te geven, die ze zoozeer noodig hebben. Voor den man, die der maatschappij zijn spierkracht leent, die zes dagen aaneen zwoegt, slooft, ploetert voor het dagelijksch brood, zijn de telkens met regelmatigheid wederkeerende rustdagen oasen in het eentonige, grauwe werk leven. Dan gevoelt hij zich vrij van de knellende banden der plicht, dan ge voelt hij zich eerst recht een deel van zijn huisgezin en behoort hij toe aan zich en de zijnen. Zoo'n dag van rust geeft nieuwen moed, frissche kracht, blijde werklust, hij werkt als nieuwe olie in de levenslamp. Elkeen, die werkt, komt een weke- lijkeche rustdag toe en de Zondag is ,j3?Cu /oQr als aangewezen. Toch zijn er groote klassen van ambtenaren, die ook des Zondags in 't getouw blijven, hoe wel erkend moet worden, dat ook voor hen gedaan wordt, wat men redelijker wijze kan vergen. Terwijl in vroeger jaren de post- en telegrafiebeambten voor 't meerendeel week in, week uit voort moesten zeulen in den tredmolen van hun sleurleven zonder een enkelen dag te ontmoeten als rustpunt in hun eentonig ambtenaarsbestaan, heeft een vorig Ministerie begrepen, dat hetgrootste deel der brieven en drukwerken in plaats van op Zondag, wel op Maandag kon bezorgd worden, zonder de belangen van het publiek al te zeer te benadeelen en in overeenstemming met die ziens wijze, zoo niet geheel, dan toch gedeel telijk den Zondag verheven tot rustdag voor een talrijke en ijverige klasse van ambtenaren. Dat was een stap op den goeden weg. Het huidig Ministerie, voort willende bouwen op den Christelijken grondslag, FEUILLETON. 34) heeft gemeend, een schrede verder te moeten gaan in deze richting, door voor den dienst der spoorwegen gelijksoortige maatregelen te treffen als voor de tele grafie en posterijen. Hoewel namelijk het treinpersoneel reeds kon rekenen op een behoorlijk aandeel geregeld terug- keerende rustdagen, is de Minister van W. H. en N. er toe overgegaan, den treinenloop des Zondags in te krimpen. Wanneer die inkrimping van dienst, zich beperkte tot het goederenvervoer, zou daar misschien weinig tegen in te brengen zijn. Anders wordt het echter, indien ook het aantal personentreinen verminderd wordt. Dan zou het wel eens kunnen blijken, dat het goede, door den Minister beoogd, overtroffen wordt door de nadeelen, welke het gevolg zijn van den maatregel. De Zondag is voor de overgroote meerderheid der menschen de eenige deg in de week, waarover ze de volle vrije beschikking hebben. Op dien dag gaat men uit. Deze bezoekt een vriend, die een familielid, gene weer onder neemt een snoepreisje. Stadsmenschen vooral nemen meer en meer de ge woonte aan, des Zondags de muffe en vunzige stadslucht te ontvluchten om zich te verpoozen op de hei en tusschen de dennen. En in onzen tijd vooral, nu op wetgevend gebied het streven merk baar is, om de nationale gezondheid te bevorderen en te beschermen, ligt het niet in de lijn van eenige regeering, de stedelingen te dwarsboomen in hun begeerte naar wat frissche lucht. En waar men altijd den mond zoo vol heeft van de belangen der Tcleine luijden, daar moest men stellig niet vergeten, dat natuurgenot wel het goedkoopste en misschien wel het heilzaamste genot is, dat men zich kan denken. En wan neer kan een gewoon workmensch uit de stad zich verlustigen in de natuur, indien het hem des Zondags onmogelijk wordt gemaakt? Inkrimping van het aantal personentreinen op Zondag, strekt niet ten bate van den kleinen man. Elke regeering dient er zich voor te wachten, wettelijke maatregelen te ne men, die indruischen tegen de maat schappelijke gewoonte van het volk. Ons volk nu is in zijn Zondagsviering het tegenovergestelde van EngelschDe Nederlander mag een keer ter kerke gaan, doch overigens acht hij zich vrij in zijn bewegingen en zoekt hij zijn genot al naar zijn geaardheid hem in geeft. Hem verhinderen op reis te gaan wil niet zeggen, hem thuis te houden. Yeeleer zal men door inkrimping van den Zondagsdienst der spoorwegen het kroegloopen in de hand werken. En dat is stellig niet het doel, dat eenige Minister zich met eenigen maatregel voor oogen stelt. Om het kerkelijke leven der natie tot zijn recht te doen komen, is het noodig, dat enkelen op Zondag werken. Zoo ook het leven buiten de kerk. Opdat de wekelijksche rustdag voor het overgroote deel der natie niet ontaarde in een dag van verveling en versuffing, is het onvermijdelijk, dat een zeker aantal mannen des Zondags hun werk kracht blijven ten dienste stellen van de samenleving. Natuurlijk moeten zij, die daardoor de Zondagsrust ontberen, schadeloos gesteld worden met een rust dag in de week. Buitenland. land VAN ALTE^ Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. »Dat is onmogeljjkl* antwoordde Blanca beslist. >Laat mjj uitspreken! Het is de wil van je vader.c »Üe wil ran mjjn yader?« »Geloof je me niet? In den laatsten tjjd, zg het ook met groote tnsschenpoozen, is hg helder van hoofdDat duurt, Goddank, slechts enkele oogenblikken !c Waarom zegt u Goddank?* vroeg de grtaf verwonderd. »Is het dan heter voor hem, dat zjjn verstand beneveld bljjft?* »Veel beter, mjjn kinnHg ljjdt dan minder, dan wanneer hg bjj zgn verstand is, en door smartelgk* herinneringen ge kweld wordt. Als je slschts ééns je vader in zoo'n helder oogenblik zag, sou j<* zeker wenschen, dut zjjn yerstaud altjjd mocht verduisterd bljjveu.* »Dat is ontzettend!* »In het leven komen veel treurige en noodlottige omstandigheden voor en je papa is het slachtoffer van zoo'n omstandigheid. In heldere oogenblikken spreekt hg wel over je en hg is het, die bevel gaf, je in geval van eea huweljjk bekend te maken met het feit, dat je u vernomen hebt. Hg wenscht je echter niet te zien, voor bij op zijn sterf bed ligt.* De graaf streek met de hand langs zgn voorhoofd. »En die dag is niet verre meer,* ver volgde Blanca. »Dan als je papa op zgn sterfbed ligt zal je alles vernemen om trent den dood van je mam»! Maar niet vroeger 1 En hiermede heb ik aan mijn last voldaan Met den middagtrein keer ik terug. Vóór ik vertrek, zon ik gaarne het meisje zien, dat ge zoozeer bemint! Zou je onder eenig voorwendsel met haar in den tnin willen gaan, zoodat ik haar door dit ven ster eens kan zien »Ik zal het beproeven. En mag ik hair met nw goedvinden mededeelen, dat papa nog leeft?* »Zeg het haar, ranar verzwjjg, wie hem verpleegt 1 En kom dan terng om afscheid van mg te nemen!* Onmiddellijk verliet Victor het vertrek van zgn tante en ging naar da woonkamer. f^aar trof hg mevrouw Staart in gezelschap van Beatrice en kapitein Hammond aan. Bertha was daar niet. »Is B*rtb» niet hier geweest?* vroeg hg. »Ik wilde haar gaarne spreken.* Bertha dwaalt in den regen rond,* ant woordde Beatrice. Waarschgnlgk zgn voch tige lucht en doorweekte schoenen 't beste middel tegen hoofdpjjn!* Victor had geen tjjd om nog naar die laatste woorden te luisteren. Hg stapte haastig naar buiten, waar hg zoo gelukkig was Bertha spoeiig te vinden. Zonder hoed of parapluie liep zg achteloos in den regen door het park te wandelen. Bertha!* riep de graaf, >in zulk weer zor.der paraplnie? Je zal kon vatten!* >Ik vat nooit kou,« antwoordde zg la chend. »Het doet me goed voor mgn hoofd pgn!* »Hg bood haar zgn arm en voerde haar als toevallig 't venster voorbjj waar Blanca stond. Bertha,* begon hg met eenigszins be klem! hart, »ik moet jd een onverwacht nieuws vertellen. Als het niet wreed is, zou De armoede onder de vi&schersbevolking van Breta^ne is zoo groot en neemt zoo danig toe, dat van alle zg den be ien om hulp opsfggea. Te Brest loopen heele huisgezin nen te bedeler de gemeentehuizen worden als 't ware belegerd. In 'c afgnloopen jaar hebben zieh in het geheel geen sardines op de kust van Bre- tagne vertoond, hetgeen thans tengevolge heeft, dat 20.000 manscbea aau de grootste ellende ten prooi zgn. Het ministerie van marine heeft reeds 1000 francs <?n de gebroeders Rothschild h b ien 10.000 francs beschikbaar gesteld tot Dnigiag van de armoede. Een gensatiewekkvud bericht gaat door de Italia msche en Fransche pers. Uit Monte Carlo wordt gemeld, dat 6 vreemdelingen uit de hoogste standen plotseling op geheim zinnige wjjze zijn verdwenen. Onder hen moeten zich twee Russische groot-hertogen en een EngeLcha lord bebinden. Allen moe ten zg door het spel geheel geruïneerd zgn. H 'vige koude wordt thans niet alleen in ons land gevoeld, doch he-rscht ook in Engeland en Frankrjjk. In Schotland zjjn de bergen geheel met sneeuw bedekt, van vervoer en verkeer is geen sprake meer. De haven van Dundee is geheel dichtgevroren, ik zeggen, dat het een slechte tjjding is. Mgn p^pa leeft nog!* »Victor!« »Ja, hg is oud en waanzinnig, maar hij leeft. In bjjzjjn van tante Elisabeth versam ik dit zooeven van eene vreemde dame I Na dut ik zooveel jaren in de meening verkeerd heb, dat hg dood was, is deze onverwachte tjjding verpletterend voor me. Opzetteljjk heeft men mg in dwaling gebracht, men heeft mg daarin laten opgroeien het drnkt mg terne r. Bertha stond sprakeloos. Zgn papa in leven! En waanzinnig 1 Was waanzin een erfeljjke kwaal in de familie? Victor zag hoe zg ontstelde. Hg keek naar het venster en ontdekte Blanca's on derzoeken! oog tusschen de plooien van het gordgn. >Als uw papa nog leeft, is hg dan graaf Norton? En u niet?* Die vraag joeg hem een rilling door de leden. Victor voelde zgn moed zinken. >Naar den vorm ja, maar niet inderdaad,* antwoordde hg. »Mjjn papa zal nooit zgn rechten laten gelden. Ofschoon hg nog leeft, is bg voor de wereld dood. Maar Bertha, zon dat verandering brengen iH uw gevoe lens? Zon ik u ook moeten verkiezen, tege- ljjk met rang en rjjkdom.* »Victor,« zei ze, »ik ben geen dweepster met teedere gevoelens! Dat weet ge! Mjja levensbeschouwing is practisch, ik wil gaarne bekennen, dat deze tgding een geheele ver andering brengt in mgn gevoelens. Ik heb reeds vroeger gez&gd dat mgn liefde voor u niet groot is. U wilde zonder die liefde toch tevreden zgn. Ik wil nu oprecht spre ken. Met u trouwen, wauDeer u geen rang, geen rgkdom bezit dat zou ik alleen doen, wanneer mgn liefde zoo groot was als de wat in vele jaren niet gebeurd is. Ook uit Frankrjjk komen berichten van stormen en scherpe koude. De thermometer is plotseling sterk tredaald. Te Havre en Perpignnn woedden sneeuwstormen, die den eeheelen omtrek met een dikke laag sneeuw bedekten. Uit Cherbourg wordt geseind, dat een buitengewoon hevige storm in het Ka- naul heeft gewoed, een aantal schepen zjjn vergaan en vele opvarenden verdronken; omtrent het lot van een groot aantal vaar tuigen verkeert men nog in 't onzekere. Verscheidene Berljjnsche bladen beweren, dat tusschen den kroonprins van Saksen en prinsvs Louise een schikking is getroffen de opening der zittingen van het Bjjzond-r Ger»chtshof moet onbepaald zjjn uitgesteld. Naar beweerd wordt heeft de prinses er in toegestemd zich naar het kasteel van den Oosfenrjjkschen graaf Thnn in Bohemen te begeven; zjj zou daar haar bevalling af-> wachten. De Keizer van Oostenrjjk heeft op het kasteel Schö'ibrnn een operatie ondergaan. De operatie is volkomen geslaagd, maar de algemeene toestand van den Keizer laat veel te wenschen over, en te Weenen maakt men zich eenigszins ongerust. De Italiaansehe anarchist Machetto, die onlangs in Zwitserland werd gearresteerd tengevolge van den aanslag tegen de Sint Pieterskerk te Genève, hefft medegedeeld, dat er dynamiet-depots zjjn, en wel te Lyon en te Vienna voor Frankrjjk, te Rome voor Italië, te Barcelona voor Spanje, en te Warschau voor het Russische rjjk. Een liel Issdraraa houdt sedert enkele da gen de gemoederen te Rome weer bezig. Een jonge, beeldschoone Romeinsche, eea zekere juffrouw Buffaliui, is er van door gegaan met een jongen werkman, waarop zjj verliefd was geworden. De ouders riepen de hulp der politie in en deze spoorde het jonge paar te Pola op. Toen de karabiniers de kamer wilden binnentreden, om het meisje mede te riemen, greep zjj een revolver, schort daarra«de haar minnaar dood en verbrjjzelda, voor de karabiniers het beletten konden, toen zich z^lf den schedel. De belastingen zjjn door geheel Portugal met 2 a 3 procent verhoogd hetgeen bjj de bevol'ing de grootste ontevredenheid heeft awe. Waarom zon ik u thans misleiden, terwjjl hd nog tgd is om terug te treden? Zeg het mjj daarom openhartig of n mjj kan huwen zonder dat n in rang of rgk dom vermindert. Het best is, dat wjj nu rondborstig spreken. Als ge uw woord terug wilt nemen, ben ik elk oogenblik bereid het u terug te geven.* »Bertha, mgn eenig geluk, is het wer- keljjk je wil, dat ik je zal verlaten?* »Neen, dat verlang ik niet, ik heb u mjjn woord gegeven en ik ben bereid het ta hou den. Ik wil nw vrouw worden, eerljjk en getrouw, misschien dat ik u later leer liefhebben Wtinige minnten later bevond Victor zich weer bjj Blanca. Zjjn gelaat stond somberder dan te voren. Heeft u haar gezien?» vroeg hjj heesch. »Ja, het is een zeer schoon, trotsch meisje, en toch is er....« Waarom gaat u niet voort. Zeg gerust wat n denkt!* »Ik kan mg vergissen, maar er is iets in haar gelaat, dat mg zegtzjj bemint je niet, en zal je nooit kannen beminnen!* »Dat komt wel mettertjjdl De dear ging op.-n ea Lady Carley trad binnen. »Als je nog met dan trein weg wil, moet je voortmaken, Blanca! Zal ik je naar het station brengen? Het rgtuig staat te wach ten.* »Ik zal haar naar den trein brengen*, sprak de graaf. In een zwaren sluier gebald, verliet zjj aan zgn arm de kamer. In glende vaart vloog spoedig daarna het rjjtnig met Blanca en graaf Victor Norton naar het station. XXIV. Drie dagen later gaf Lady Carley een verwekt. Van verschillende zjjden worden petities tot den koning gsrieht met het ver zoek om vermindering der belasting. Te Sabrossa hadden ernstige ongeregeldheden plaats. De bevolking weigerde aldaar niet alleen de belastingen te betalen doch liep voor het Stadhuis te hoop, drong naar bin nen en verwoestte alle belastingregisters. Men vreest voor herhaling der onlusten, ook elders. In toongevende kringen te Berljjn wordt verteld, dat het vernielen van de Venezö- laansche vloot moet worden beschouwd als een bewjjs van al te grooten jjver bjj den bevelhebber van het Duitsche oorlogsschip »Vineta*. Genoemde bevelhebber zon reeds een on tevredenheidsbetuiging van Keizer Wilhelm hebben ontvangen, terwjjl hjj wsarsebjjnljjk teruggeroepen zal worden. Tengevolge van een grondverschuiving te Nankin zjjn Maandag aldaar 200 Chineezen verdronken. Pakhuizen van de Engelsche firma Rutterfield aud Swire, vertegenwoor digende een waarde van 5000 pond sterling, werden geheel verwoest. Verdere bjjzonler- heden ontbreken nog. Te Tunbridge Wells (Engeland) is een meteoor gezien, die er uitzag als een groote visch, waarvan de kop een groote vuurbal was, terwjjl de romp met den staart een aantal sterren van prachtig mooie gouden klenr vertoonden. Deze vreemde meteor bewoog zich in noordsljjke richting en was bjjna een halve minuut zichtbaar. De correspondent van de »Times« te Odessa markt zich ongerust over het feit, dat zes schepen van de Ru sische vrjj willige vloot aan den handelsdienst zullen worden onttrokken (of voor een deel reeds onttrok ken zgn) en in reserve zullen wordea ge houden in de Zwarts Zee. Hjj meent dat deze onttrekking aan den dienst zeer de aandacht moet trekken, welke dan ook de motieven voor deze zeer kostbare geschie denis mogen zgn. Da Daily Mail* ontving nit Kaapstad d.d. 14 dezer het volgend bericht; Wegens ernstige troebelen tusschen Boe ren en loyalisten bjj de groote Brakrivier, alwaar duizend personen gekampeerd zjjn, schitterend bal, voorafgegaan door een groot diner. Een gezelschap uit de hoogste krin gen zou in de groote zalen van het slot samenkomen ter eere van het verloofde paar. De verloving va* graaf Norton met miss Darrell werd, volgens het gebruik wereld kundig gemaakt. Een groote spanning onder de hooge kringen was daarvan het gevolg geweest. De zoon volgde de voetstappen van den vader en verbond zich evenals deze, met een meitje van bnrgerljjke afkomst. Ofschoon velen den neus optrokken, na men toch allen de uitnoodiging van Lady Carley aam precies evenals toen de ongeluk kige gravin Margaretha in de hooge ^ringen haar intrede deed. De avond kwam. Ontelbare rjjtuigen brachten gasten naar het slot Powsjj». Eerst toen het gezelschap voltallig was, zweefde Bertha de trap af, waar graaf Victor haar met ongeduld beneden wachtte om de ko ningin van zjjn hart de zaal binnen te leiden. Een koningin, ja, dat was zjj van top tot teen. Zjj was vurrukkeljjk schoonwie haar heden voor de eerste maal zag, kon haar de schatting der schoonhei niet ont houden. Zg was na niet meer het arme meisje, dat nit medeljjden werd opgenomen zjj was de voorname, zelfbewuste ver loofde, de toekomstige gravin Norton! Bertha werd dien avond zooveel bewon derd alB zjj slechts wenschen kon. Allen huldigden haar als een koningin en zjj genoot haar overwinning. >Mjjn kind, ik ben trotsch op je«, ver zekerde Lady Carley met volle tevreden heid. »Je hebt jezelven overtroffen, je doet me eer aaal* (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1903 | | pagina 1