Het Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. DANKBAARHEID. Uitgever: L. J. YEERMAN, Heusden. M 2192. ZATERDAG 21 EE BR. 1903. f r'.f tóp -i- mm YOOB Uftö VAN ALTEN^ Dit blad verschjjat WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentien van 16 regels 50 et. Elke regel meer 71/* °t- Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Allen hebben wij misschien in onze kinderjaren de overlevering gekend van Androcles, den Romeinschen slaaf, die een weldaad bewees aan een gewonden leeuw en sedert dien tijd door het wilde dier als een trouwen vriend werd ge volgd. Hoe die legende is ontstaan weten wij niet. Vermoedelijk althans hebben wij hier slechts aan eene overlevering te denkenmisschien wel in den vorm eener leerrijke fabel, tot aanprijzing van de deugd der dankbaarheid of om er op te wijzen, dat zelfs bp het dier kan worden gevonden, wat men bij den mensch mist. Maar, legende of waarheid, de ge schiedenis van den leeuw van Androcles is volstrekt overbodig om ons te doen weten, dat dankbaarheid geen algemeen beoefende deugd is. Zijn wij in de gelegenheid iemand een weldaad of een vriendschapsdienst te bewijzen, dan zijn wij daar ongetwijfeld toe verplicht, doch ervaren dan maar al te dikwijls, dat de geholpene daar door niet nauwer dan voorheen aan ons verbonden is. Het is lang geen door gaande regel, dat hij zich inspant om de verplichtingen na te komen, die hij tegenover ons op zich had genomen, en komt er eens een tijd, waarin van wederdienst sprake kan zijn, dan vinden wp hem daartoe niet altijd bereid, op zoodanige wijze als in redelijkheid was te verwachten. Somtijds gebeurt het zelfs, dat wij schade lijden door de hulp, die wij aan anderen hebben verleend. Neen, de deugd der dankbaarheid, het is veler droevige ervaring, wordt, evenmin als de meeste andere deugden, algemeen beoefend. Zou het misschien ten deele hiervan een gevolg zijn, dat men de dankbaar heid te veel als een deugd voorstelt? Maar men zal haar toch wel geen ondeugd kunnen noemen? Neen, dat zeker niet. Wp zullen onze meening trachten duidelijk te ma ken. De schoolboeken, waarmee men trachtte brave Hendrikken en brave Maria's te kweeken, behooren al lang tot het verledene. Feitelijk evenwel, is die manier om brave menschen te teelen, nog lang niet verouderd. FEUILLETON. 44) XXXII. Het was te Londen verstikkend warm op den avond Tan een mooien dag in de maan Juli. Niet verre van de stad stond een land huis, waarvan de vensters open stonden om het zachte Zuidenwindje toegang te ver- leenen. In de woonkamer zaten twee dames. De oudste las uit een boek voor, terwjjl de andere gverig de naald hanteerde. Het licht der lamp viel op beider gelaat, waarop de kommer van vele jaren zjjn stempel had gedrukt. Beiden waren in rouwgewaad. Nu en dan keek de eene of de andere op de klok aan den wand. Blijkbaar verwacht ten zjj iemand, die nog niet kwam. Het waren Lady Carley en Blanca Norton! >Acht uur!* zeide de ondste dame en legde het boek ter zjjde. »Als hg plan had gehad den nacht thuis door te brengen, dan had hg reeds hier moeten zjjn!* »Ik geef de hoop nog niet op«, ant woordde Blanca. »Hjj is dikwgls nog later gekomen. Ons gezelschap is voor hem zoojf prettig nietzonder haarArme Victor Het is hard, zeer hard voor hemic »Ik begin te gelooven, dat hg Bertha nooit zal vinden,c sprak Lady Carley met een zucht. •Neen, dat geloof ik nietl Tegenwoordig verdwjjnt een mensch niet zoo gemakkei jjb zonder een spoor na te laten. Men zal haat vinden, als.... >Nu?c »Als zg nog leeft Zie eens, als men een kind uit-en daarna voorkouwt dat het dankbaar moet wezen; het er altijd een verwijt van maakt, als het eens iets doet, wat niet precies op dankbaarheid gelijkt, dan j begint het al vrij spoedig die dank baarheid een vrij lastig en vervelend ding te vindendan begint het de deugd in het algemeen te beschouwen als iets, wat met zijn natuur in strijd isbrengt ze altijd in verband met vermaningen en preeken, enz. Menig kind heeft een hekel aan de deugd gekregen, omdat ze hem altijd werd voorgehouden. Mis schien is het nog juister om te zeggen het kind kreeg een verkeerd begrip er van. In het algemeen behooren wp iedere deugd, en dus ook die der dankbaar heid in het bijzonder, te beschouwen en voor te stellen als de meest natuur lijke zaak van de wereldals iets wat van zelf spreekt. Doen we dat, toonen wij vooral door onze eigene handelingen, dat wij helpen of weldoen, dat wij ge hechtheid en vriendschap betoonen, in ruil voor hetgeen aan ons werd gedaan, als een zeer gewone zaak beschouwen, onafscheidelijk van een goed menschelijk karakter, en zonder dat er iets bijzon ders in gezien of ophef van gemaakt wordt, dan bestaat er veel kans, dat wij de onaangenaamste levenservaring, ondankbaarheid te ondervinden, niet zoo vaak zullen opdoen. Natuurlijk komt het ook hier op voor gaan aan. Klagen wij zelf over ondank baarheid der wereld, laat ons dan eerst eens vragen, of die ondeugd nimmer de onze is geweest? Zou het niet meer malen zóó met ons geweest zijn? Misschien zullen wij tegen eene her haling daarvan gemakkelijker kunnen waken, wanneer we de hoovaardige ge dachte weten te velbannen, die zich zoo vaak aan ons opdringt: dat wij door ons zeiven zijn die wij zijn. Yan den aanvang van den levensweg zijn wij geholpen en gesteund. Er is geen hulpe- loozer schepsel dan de mensch. Een ge heel beschavingswerk is aan ons verricht. Wat zou het geweest zpn, als de men schen onzen arbeid niet hadden begeerd, als kracht, gezondheid en geschiktheid ons deel niet waren geweest? Wij hebben misschien verbazend veel vlijt en inspanning betoond, hebben braaf en zuinig geleefd; maar wat zou •Zjj leeft*, beweerde Lady Carley, »daar beu ik zeker van. Ge hebt haar niet ge kend zooals ik haar gekend heb. Zg heeft een krachtige gezondheid en om de hand aan zichzelf te slaan, daartoe bezat zg te veel moed en wilskracht.c >Misschien! De strjjd om het bestaan heeft wel meer den sterksten wil gebro- het ons zonder die hulp en dien steun gebaat" hebben Niets natuurlijker dan, wanneer we de dankbaarheid niet als een deugd beoefenen, maar als een eigenschap, een echt menschelpke eigenschap in ons trachten op te nemen. Dat die eigenschap geenszins alge meen is, zullen we wel steeds blijven ervaren, wanneer we goed doen en wel daden verspreiden, wanneer we schra gen en helpen. Dat mag ons nimmer van het beoe fenen van weldadigheid afschrikken. Immers, dkn zouden we er toe komen, ons hart ook voor de dankbaren te sluitendan zouden wij gevaar loopen, aan hardheid en zelfzucht ten prooi te worden. Duizendmaal beter is het, een enkele maal eens een minder aangename ervaring op te doen. Is die ervaring de onze, en dat zal ze zeker wel eens zijn, welnu, zij leere ons voorzichtigheid, maar voere ons niet tot onmenschlievendheid. Wij mogen nooit tot een uiterste vervallen, nooit een stelsel toepassen waarin, zooals men zegt, de goeden het met de kwaden moeten bekoop m. Ten slotte staat het toch altijd vast, dat onze menschlievende hulp een dankbaar mensch zou kunnen maken, en dit zou inderdaad het heer lijkste resultaat van ons handelen zijn Buitenland. Op een desbetreffende vraag verklaarde de Belgische Minister van Financiën, dat op de noordelijke grenzen een streng toe zicht wordt uitgeoefend om clandestienen invoer van vee tegen te gaan. Op een an dere vraag verklaarde de Minister van Land bouw, dat de overeenkomsten tnsschen de Belgische en Nederlandsche regeering in zake den in- en uitvoer van vee in de grens plaatsen niet zeer vatbaar scbjjnen voor veranderingen, ten minste op hetoogenblik niet. Niet minder dan 23 uitgevers, drukkers en verkoopvrs van onzedeljjke prenten zjjn door de rechtbank te Brussel veroordeeld, een zelfs tot 5 maanden gevangenisstraf en 1200 francs boete en de overigen tot straf fen van 2 maanden tot 26 francs boete, degenen die nooit veroordeeld zjjn, voor waardelijk. onverschillig, dat Bertha eindeljjk na zoo vele maanden vergeefsch zoeken gevonden is? Eindelijk zag ik haar weder, in armoede. O, die gedachte berooft me bjjna van mjjn verstand 1< Hij was opgesprongen en liep zoo opge wonden de kamer op en near, alsof hjj wer kelijk niet goed bjj het hoofd was. •Bljjf bedaard, Victor,sprak Lady Car ley. »Het is niet goed, dat ge ja zoo opwindt. Wjj zjjn natuurlijk bjjna eren verheugd als gjj zelf zjjt. God zg gedankt, dat ge haar levend en gezond hebt teruggevonden. Wat moet er nu gedaan worden Wat!* riep hjj verwonderd uit. »Wel, wat anders dan morgen naar dat modema- garjjn gaan en haar halen >Haar halen, mjjn kind? Ea waarheen dan? Naar hier?* vroeg Lp.dy CarLy zacht. Zjjn bleek gelaat werd nog bleeker, hjj zonk weder op een stoel nader, en tranen kwamen hem in de oogen. Vergeef het me, Victor 1 ik had dat niet moeten vrageD. Ik weet, dat dit toch nooit kan gebeuren, ik heb het niet zoo gemeend. Ik zal alles doen wat ge wilt. Ik zal haar gaan spreken en haar hier brengen als ze wil.« Waarom zou zjj niet willen vroeg hjj hartstochtelijk. «Waarom dat woordje als? Zjj is mjjn wettige vrouw zjj is gravin NortonDenkt n, d&t ik haar aan armoede bjjna ten prooi alleen aan haar lot zon over laten? U moet baar overreden, zjj moet naar hier terugkeeren Ic Zjjn vreeseljjke opgewondenheid verschrik te Lady Carley nog meer dan zjjn neerslach tigheid van daareven. In haar vertwijfeling keek zjj radeloos naar haar nicht Blanca, die haar dadel jjk te hnlp kwam met haar kalme vastberadenheid, die door jarenlang ljjden geoefend was.* Een grootsch plan is ontworpen, n.l. Parjjs tot zeehaven te maken en diepgaande schepen, die nu niet verder dan Ronaan kunnen komen, voor Parjjs te brengen. Sedert 1881 heeft de ingenieur Bouquet de la Grye voor dit plan gejjverdin 1885 werd voor de hestudeering ervan een comité gevormd, onder voorzitterschap van vice- admiraal Thomasset. Volgens het voorloopig ontwerp zal de Seine over 185 kilometer tnsschen Parjjs en Ronaan op 35 meter breedte en 6.20 meter diepte worden gebracht, met twee afsnij dingen van bochten, de eene dicht bjj Parjjs, de andere bjj RonaaD, om de vele spoor wegbruggen te vermjjden. De Seine wordt tnsschen beide steden gekaualiseerd door verdeeling in 5 panden met schutsluizen. De kosten zjjn op 150 millioen franks ge raamd, tot dekking waarvan per ton 3 frs. kanaalgeld en 25 centimes loodsgeld zal worden geheven. Het plan is reeds gernimen tjjd aanhangig, maar thans wil men krach tige pogingen in 't werk stellen om het uit te voeren. De oudste der dokters van Montpellier en waarschjjnljjk van heel Frankrjjk, dr. David, is dezer dagen 103 jaar oud gewor den. Hjj werd 10 Februari 1800 te Mur- vialles geboren en oefende tot zjjn 98ste jaar te Grobels de geneeskunde nit; daarna ging hjj wonen bjj zjjn dochter te Mont pellier. Hjj heeft nog altjjd een goeden eet lust en maakt dageljjks zjjn wandeling. De heer David verzekert zjjn lange leven te danken te hebben aan zjjn verbljjf in de buitenlucht en aan zjjn matigheid. Twee maal is hjj ernstig ziek geweest; toen bjj 73 jaar was, kreeg hjj den typhus en twin tig jaar later longontsteking. Hjj is een specialiteit in miltziekten en ook nu nog komen vele zieken hem raadplegen. De bekende luchtreiziger Santos Dumont laat thans te Neuilly een groote schnnr bouwen, waarin hjj van plan is 6 ballons te bergen. Binnen een maand zullen de werkzaamheden afgeloopen zjjn, waarna 't publiek in de gelegenheid gesteld zal wor den ballons en rchuur te bezichtigen. Een der luchtschepen, die de heer Dumont thans laat vervaardigen, zal 12 personen kunnen medevoeren en is door den ontwerper »om- Bljjf toch vooral bedaard, Victor,* sprak zjj op bjjna gebiedenden toon, >maak je zenuwen nu niet nog meer van streek met zoo te spreken. Het maakt je ziek en on bekwaam voor verder handelen. Wat je vrouw betreft, alles zal gebeuren, wat je maar begeert, doch vergeet niet, dat je volstrekt geen gezag meer over haar hebt. Dat hield op in hetzelfde oogenblik dat je haar verliet. Reeds eenmaal weigerde Bertha allen bjjstand, die j? haar aanbood. Ook thans zal zjj alles afwjjzen, als de strgd om het bestaan haar niet toegevender heeft ge maakt.* •Ga niet voort. U weet niet, wat ik ljjd O, was de dag maar aangebroken, dat zjj alles weten mag, dan Tranen verstikten zjjn stem, terwjjl hjj zjjn gelaat met zjjue handen bedekte. Er heerschte eenige oogenblikken een diepe stilte in het vertrek. Victor,* begon toen Blanca weer, »het zou beter zjjn, als je mg liet gaan in plaats van tante Elisabeth. Ik vrees dat haar krach ten het niet toelaten en ik wil even grarne als zjj mjjn uiterste best doeu om haar te overreden. Ik zal al het mogeljjke doen om Bertha tot je terng te brengen, maar hoop niet te veel.* •Niet hopen? niet hopen?* riep hjj smar- teljjk getroffen uit. Niet hopen na zoo'n lange pjjnljjke vrees? Oh, ik verdraag het niet langer. Als zjj niet door vertrouwen in mjj kan teruggebracht worden, dan moet de waarheid dit doen. Wat beteekent de belofte, door een stervende afgedwongen, tegenover hstgeen ik moet ljjden voor haar, die ik zoo onuitsprekeljjk liefheb?* Noch Lady Carley, noch Blanca gaf daar antwoord op. Wat konden zg daarop ant woorden? Toen zjjn smartelgke opgewondenheid nibus-ballon* genoemd. Hjj is van plan bin nenkort hiermede kleine uitstapjes te maken over het Bois de Boulogne. New-York is geteisterd door den hevig- sten sneeuwstorm van het seizoen. Dinsdag middag was er 10 duim sneeuw gevallen. Meer dan 5000 menschen waren bezig, de straten schoon te vegen. Het spoorwegver keer ondervond groote vertraging en op vele plaatsen lagen telegraafpalen om. De storm heeft in alle oosteljjke en centrale staten ge woed. Boston en Philadelphia hebben bjjv. even veel geleden als New-York. Het is bitter kond en de thermometer daalt nog steeds. In -de Canadeesche provincie Ontario is een sneltrein van den Grand-Trunk-spoor- weg bjj Whitben van een hoogte gestort. Dertig menschen zjjn gewond. Volgaas de »N. Fr. Pr.« is in h<?t Oos- tenrjjk8ch-Ru88i8che voorstel, dat deze week bjj den Sultan zal warden ingediend, geen sprake van een nieuwen gouverneur over Macedonië, maar wel van een inspecteur, die door den Saltan benoemd zal worden. Deze zal voor een zeker aantal jaren worden aangesteld, zoodat hjj niet naar willekeur vroeger ontslagen kan worden. De fiuan- cieele hervorming zal hoofdzakeljjk daarin bestaan, dat de inkomsten der drie Mace donische provincies voor de behoeften van het land zullen worden besteed en dat alleen het overschot in de Turksche schat kist zal vloeien. Dit geldt vooral van de tienden, dia in den tegenwoordigen vorm zeer drukkend zjjn. De Banque Ottomans zal de controle over de fiaancieele hervor mingen krjjgen. De «Prester Lloyd* deelt officieus mede dat, naar de stemming bjj de Europeesche kabinetten te oordeeleD, alle mogendheden welke het tractaat van Berljjn hebben on- derteekend, hun instemming zullen betuigen met het hervormingsprogram van Oosten- rjjk-Hongarjje en Rusland met betrekking tot Macedonië. »Deze voorstellen zullen vervolgens als de raad van Europa aan den Saltan worden voorgelegd en het optreden ten gunste van hervormin *en in Macedonië zal zoodoende tot een zaak van Europa, een zaak van den vrede worden verheven.* was overgegaan in doffe neerslachtigheid, liet hjj zich overreden om niet naar zjjn hotel in Londen terug te keeren maar den nacht in de villa door te brengen dan zou Blan ca den volgenden morgen daieljjk met hem meegaan. Zoodra hjj ter ruste was, keken de beide dames elkaar met bezorgdheid aau. Zjj zal niet meekomen, zeide Lady Car ley op doffen toon. Ik ken haar beter dan hjj ze kent! ik laat mjj door zjjn hoop volle verwachtingen niet madesiepen. Ge znlt zien, zjj komt niet!* Schjjnbaar geheel kalm verscheen graaf Norton den volgenden morgen aan het ont- bjjt. Bjj het daglicht kon mea eerst goed zien hoe vervallen zjjn gelaat was. Ook kon men duideljjk bemerkea, dat hg eren wei nig hoop koesterde als tante Elisabeth. Zwaar gesluierd stapte Blanca Norton in het rjjtsig en reed met hem naar Oxford- street. Niet verre van het modemagazjjn liet de graaf stilhouden. •Ik zal hier wachten,* zeide hjj. »Als zjj met u meegaat, neem daa eeu rjjtuig en rjjd met haar naar de villa. Wat wjj dan verder doen zullen, weet ik nog niet. Als zjj niet mee wilkom dan weer hier, iaa ga ik met n mee naar hnis.* Blanca knikte even en richtte toen haar schreden naar het modemagazjjn. Haar hart klopte met dubbele slageu, toen zjj daar binnen trad en naar juffrouw Staart vroeg. •Ik wezschte haar gaarne een oogenblik onder vier oogen te spreken. Zou dit mo- geljjk zjjn?* sprak zjj en liet onbemerkt een goudstuk in de han i der winkeljuffrouw gigden. Dtze opende na dadeljjk een zgdenr en liet haar een ledige' kamer binnengaan. Weest n zoo goed, hier een oogenblik te wachten, ik zal baar dadelgk bier zenden.* jjSjt ff S££Su Wordt vervolgd

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1903 | | pagina 1