Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
DWALEN.
De Goudgraver.
land van alt ené-
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
M 2218.
ZATERDAG 23 MEI.
1903.
yoob
Dit blad verschtfnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
f anco per poet zonder prjjsverhooging- Afzonderlijke
nummers 5 cent.
„Zij hebben gedwaald," dit is het
algemeen gezegde na het einde der sta
king van het spoorwegpersoneel. „Zij
hebben gedwaald", zij hebben niet voor
zien wat het einde zou zijn van deze
staking. Zij hebben gedwaald en het
einde is, dat een groot deel ontslagen,
thans broodeloos is. Maar dit groote
getal werkeloozen wenseht thans de
bemiddeling in te roepen van H. M.
de Koningin opdat Zij de directiën be-
wege hen weder in dienst te nemen,
't Is te hopen dat H. M. en de directiën
gehoor geve aan hunne bede; want al
hebben zij gedwaald, al hebben zij ge
zondigd tegen wet en orde, 't is toch
ons aller plicht de verdwaalden weder
op het rechte spoor terug te brengen.
Dwalen is menschelijk. Dwalen wij
ook niet dikwijls bij de beoordeeling
van ons levenslot? Wij noemden geluk,
wat later bleek tot ons nadeel te zijn
geweest; wij treurden en jammerden
over wat later onze liefste herinnering
werd. Dwaalden wij ook niet her
haaldelijk bij ons oordeel over de men-
schen? Wij hebben ons soms gehecht
aan personen, die onze genegenheid niet
waard bleken te zijn of menschen ver
waarloosd, die onze liefde verdienden.
Wij noemden de menschen ondank
baar totdat door verrassende bewijzen
bleek, dat wij ons vergist hadden.
Dwaalden sommigen ook niet in de
keuze van den arbeid, die te zwaar
was of teleurstelde of ij del werk bleek
te zijn?
Ja, vele en velerlei waren de dwa
lingen, die wij in het leven, dat achter
ons ligt, begingen en zwaar hebben wij
er vaak voor moeten boeten. Mogen
wij ons hierover niet beklagen Dwalen
is immers menschelijk en dat wil zeggen,
dat wij allen dwalen, zoolang wij leven
en toch worden wij voor onze dwa
lingen gestraft en wij leeren slechts
met schade en met schande. Voor vele
dwalingen waren wij gespaard gebleven
als wij hadden geluisterd naar der
ouderen raad, door grootere waakzaam
heid, door onze ooren te sluiten voor
verlokkende en verleidende stemmen en
te luisteren naar de stem van ons hart.
Maar ook hierdoor zouden wij niet
voor alle dwalingen zijn behoed. Alle
omstandigheden zijn niet te voorzien,
het menschelijk hart is niet altijd een
open boek; dat wij ons dus vergissen
is zeker, bijna noodzakelijk. Maar al
FEUILLETON.
5)
Sam vertaalde verder: «Er zullen witte
mannen komen om te graven, spelonken te
maken en boomen te vellen.*
«Als de rum jaarljjks komt, is 't goed,*
zei de koning, docfe plotseling greep hg Sam
bjj den arm en fluisterde hem iets in 't oor.
Deze wendde zich tot Trent en zeide: «Hjj
zegt, dat hg 't papier tweemaal geteekend
heeft, nu moet hg vier vaten rum hebben.*
«Ik zal hem er in laten zwemmen!* ant
woordde deze, en hiermede was de audiëntie
afgeloopen.
Toen zjj de hut weer bereikten, zat Monty
overeinddoch zoodra hg den kapitein ge
waar werd, liet hg zieh glings voorover
vallen en veinsde te Blapen.
Deze keer liet Francis zich echter niet
misleiden. »Ik geloof, dat wjj elkander
voorheen ontmoet hebben,* zeide hg, zich
over hem heenbuigende.
Dat is een vergissing,* gromde Monty
»ik heb u nog nooit gezien. Laat mg slapen
»Gg hebt niets te vreezen,* hernam
Francis: «ik wensehte als vriend met u te
spreken.*
>Ik ken n niet, en wil niet met u spre
ken 1* riep Monty.
Na boog zich Francis nog dieper, en
fluisterde een naam. Onmiddellijk richtte
zijn wij daarover ook verdrietig en mis
moedig, dat helpt niet, integendeel, het
brengt ons verder achteruit. Onze dwa
lingen mogen onze energie en den le
venslust niet ontrooven. Integendeel, wij
moeten met vernieuwden moed steeds
hooger stijgen, al loopen wij gevaar een
misstap te doen. Struikelen wij het
zij ons een spoorslag om voorzichtiger
en behoedzamer te zijn het leere ons
beter te letten op den rechten weg. "Wij
kunnen niet terugkeeren, noch stilstaan
wij moeten voorwaartsEn dat be
hoeven wij niet te doen, beladen alléén
met de schade en schande der dwaling,
maar ook haren zegen kunnen wij mede-
nemen. Voorzichtigheid, kalm overleg,
beter inzicht, in één woord, levenswijs
heid zullen wij vergaderen, die ons in
't vervolg voor menige struikeling zal
behoeden.
Dwalen wij dan terug van het
verkeerde pad naar den goeden weg en
de schade ingehaald. Rijker in levens
ervaring, zullen wij dan langzamerhand
beter het goede van het kwade schiften,
de schijn zal ons niet verleiden, daar
wij oog hebben gekregen voor het we
zen; bijzaken zullen wij onderscheiden
van de hoofdzaak. Zóó zal ons leven
blijven een tasten en zoeken, een strui
kelen en vallen, een dwalen en niet-
weten maar met de jaren zal de
zekerheid toenemen, waarmede wij onzen
voet neerzetten.
Niet dus klagend ons neerleggen bij
de dwalingen dat mogen wij trou
wens ook niet. Anderen mogen wij ver
ontschuldigen, maar ons zelf oordeelen
wij gestrenger.
Dat dan ook het verzoek der ontsla
gen werklieden gehoor vinde, die hun
dwaling inzien, opdat zij op het rechte
pad worden teruggevoerd en voor ver
der afdwalen worden behoed.
Buitenl&nd.
De «Times* publiceert een «streng ver
trouwelijk* schrgven van den Russischen
Minister van Binnenlandsche Zaken, den
heer Von Plehwe, dat deze op 25 Maart
das vóór het uitbreken van de onlusten
in Kischinew tot den gouverneur van
Bessarabië richtte. Het luidt als volgt:
»Men heeft mg medegedeeld, dat in de
streek, waarover gjj het bestuur voert, uit
gebreide rustverstoringen tegen de Joden,
die hoofdzakelijk de locale bevolking uit
zuigen, worden beraamd.
Met het oog op de algemeene onrust in
de stemming der stedelijke bevolkingen, die
Monty zich vol ontzetting overeind.
«Ik moge zjjn dien gjj bedoelt, of niet....
ik wensch dat ge mjj aan mjjn lot over
laat!* schreeuwde hg: «Ik heb noch naam,
noch verleden, noch toekomst!*
Met deernis wendde zich Francis af, en
wenkte Trent, hem tot op eenigen afstand
te volgen. Hier plaatste hjj zich vlak voor
den rens, en zeide:
>Wjj staan hier man tegenover man, en
ik acht mg als man van eer verplicht, je
eerljjk mjjn gevoelen te zeggenIk heb
opgemerkt, dat die concessie jon en je maat
als geljjke rechthebbenden gegeven is, zoo
lang gjj beiden in leven zjjt, en in haar
geheel overgaande op den overlevende, in
geval een van n beiden komt te overigden.
Hoewel het te laat is, om haar te vernietigen,
vind ik dit een zeer onbilljjke overeenkomst.
Je maat is reeds half verbrand door de al
cohol. Jjj weet zeer goed, wat dit in zulk
een klimaat beteekent, want je bent ver
standig genoeg, om zelf nnchter te big ven.
Jg bent in je volle kracht, en hg is totaal
krachteloos. Je moet zorg vrnr hem dragen.*
«Nog iets?* vroeg Trent op ruwen toon.
>Ja,« antwoordde Francis: «Indien aan
je compagnon hier of te Bnckomari iets
overkomt, znl je mg daar rekenschap van
moeten geven. Ik zal je niet vergeten, en
wjj sullen elkaar hier of in Engeland we
derzien. Onthoud dat!*
Trent was te driftig, om zich lang te
kunnen bedwingenhg keerde den spreker
dus, zonder een woord te antwoorden, den
rug toe en begaf zich naar zjjn hut, terwjjl
een veiligheidsklep voor zich zoeken, en ook
met het oog op de omstandigheid, dat het
ongetwjjfeld niet ge wenseht is, om door al
te strenge maatregelen vjjandige gevoelens
tegen de regeering bjj de nog niet door de
(revolutionaire) propaganda besmette bevol
king op te wekken, zal Uwe Excellentie
niet nalaten om tot de onmiddellijke onder
drukking van naogeljjke onlusten mede te
werken door (de inwoners) tot kalmte te
vermanen, zonder evenwel van wapens ge
bruik te maken.*
Indien dit schrgven authentiek is, dan
heeft de gouverneur van Bessarabië, de beer
Von Raaben, zeer zeker niets anders gedaan
dan zjjne instructies gevolgd, n.l. om het
verzoek van de vervolgde Joden, om de
tu8Bchenkomst der militaire macht, te wei
geren.
De grootste verantwoordelijkheid voor het
gebeurde moet dan de Russische Minister
van Binnenlandsche zaken dragen.
Tevens maakt het genoemde Londensche
blad in hetzelfde nummer een protest tegen
de in Kischinew gepleegde gruwelen open
baar, dat door den heer David L. Alexander,
voorzitter van de Londensche parlements
commissie der Britsche Joden, en door den
heer Claude G. Montsfiore, voorzitter van
de «Anglo-Jewish Association*, is onder
teekend. Zjj worden zoo betoogen deze
heeren tot het publiceeren van dit protest
genoopt, door het ra> port van den Rus
sischen Minister van Binnenlandsche Zaken
over de begane gruweldaden, welk rapport
onjuistheden bevat en een «geest van on
verschilligheid, zoo niet van feiteljjk anti
semitisme*, ademt. De namen der locale
aati-semisten, die de gruwelen voorbereid
hadden en wiens verzamelplaats bij de au
toriteiten bekend was, waren hem medege
deeld; 4000 huisgezinnen zjjn zonder dak
en zonder middelen van bestaan. De op
ruiende artikelen van het blad «Bessarabetz
werden door den vice-gonverneur, Ustruzoff,
een bekend anti-semiet, die tevens pers
censor is, goedgekeurd, niettegenstaande men
hem op de eventueel gevaarljjke uitwerking
daarvan opmerkzaam had gemaakt. Dat de
politie misdadigers geholpen heeft, is in vele
gevallen bewezen. Ten slotte worden de
opstokergen tegen de Joden in 1882 in
herinnering gebracht, welke de algemeene
ontevred anheid tegen hen moesten nitlokken,
en het wordt als niet onwaarschjjnljjk ge
acht, dat bjj de thans heerschende toestanden
der Binnenlandsche Russische politiek in
Petersburg staatslieden moeten te vinden
de kapitein, in diep nadenken verzonken
naar bet kamp terugwandelde.
VI.
Het uitspansel geleek een gloeiend ko
peren plaat, en de lncht was bezwangerd
met de zwavel- en giftdampen der moeras
sen. Langs het gelaat van den man, die
tegen een der verschroeide boomen gelennd
stond, droop het zweet bjj stroomen neder,
terwjjl zjjn onde metgezel op 't dorre struik
gewas lag uitgestrekt, en worstelde met den
dood.
>'t Is met mg gedaan, Trent,* krennde
bjj«ge moet mjj aan mjjn lot overlaten.
«Gjj hebt kans er doorheen te komen. Wg
zjjn op het rechte spoor, en aan die zwarte
duivels ontkomen. Waartoe zou 't dienen,
een stervende nog verder te dragen?*
»0,« riep de ander in wanhopige woede
nit: «als ik bedenk, hoe wjj door dien el-
lendigen Sam misleid zjjn, dan zon ik alleen
nog wenschen te leven, om mjj op hem te
wreken 1*
«Zet mg tegen dien boom, Trent,* zei
Monty«en bljjf bedaard.*
Trent voldeed aan zjjn verzoek. Hoewel
geen bjjzondere genegenheid voor den
onde koesterde, had hg hem toch meer dan
twintig lujjlen ver door moerassen en over
rotsvelden gedragen, al zjjn krachten in
spannende, om hun beider leven te redden.
«Je kunt alles aan oom Sam niet wjjteB,*
vervolgde Monty: «bedenk, dat hjj ons her-
haaldeljjk gewaarschuwd heeft otn te ver
trekken. Aan hèm hebben wjj toch de sa-
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 77, et. Groote letters Baar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjjd&gavend
ingewacht.
zjjn, wien eene herhaling van de Jodenver
volgingen van genoemd jaar niet onwelkom
zon zjjn.
Deze veronderstelling dunkt ons echter
wel wat al te gewaagd en nauweljjks als
gegrond aan te nemen.
Uit St. Petersburg wordt gemeld:
«Bjj keizerljjk nkaze van 17 Mei is de
gouverneur van Kischinew, luitenant-gene
raal Von Raaben, van zjjn post ontheven.*
Een inderdaad veelzeggend bericht!
De Czaar sehjjnt thans peraoonljjk in te
grjjpen. Misschien volgt spoedig ook het
ontslag van andere, nog meer verantwoor*
deljjke, Russische regeringspersonen, waar
van boven sprake was
Ricciotti Garibaldi, de zoon van den wel
bekenden Italiaan, doet door een nienw avon-
tnurljjk plan van zich spreken. Hjj verklaart
Oostenrjjk den oorlog, wanneer het tegen
de Albaneezen te velde gaat trekken. De
generaal, die een soort van Don Quixote
sehjjnt te zjjn, dreigt aan de spits zjjner
getrouwen onder de leuze van «Albanië voor
de Albaneezen!* tegen Oostenrjjk front te
znllen maken.
Is eene landing in Albanië niet mogeljjk,
zoo zal hjj eenvoudig de Oostenrjjksche gren
zen overschrijden. De «Popoio Romano*
merkt niet onaardig opDaar Ricciotti
Garibaldi het verdrag van Berljjn niet heeft
onderteekend, staat feiteljjk niets zjjne lan
ding in Albanië in den weg.* Overigens
amuseert men zich te Weenen en te Kon-
stantinopel kosteljjk over dezen «generaal
Bombardos*.
De verklaringen van het nieuwe Bulgaar-
sche ministerie, opgenomen in de Staatscou
rant, behelzen een overzicht van de laats'e
fazes der ministerië <le crisis, waarna verze
kerd wordt dat het nieuwe kabinet, vast
besloten zich geheel te wjjden aan den dienst
des lands, daarbjj rekent op den steun der
bevolking. Het zal tegenover de mogend
heden de meest correcte gedragsljjn volgen.
Met Rusland en de overige staten waaraan
het land zjjne bevrjjding te danken beeft,
zal het kabinet oprecht-harteljjke betrekkin
gen onderhonden. In zjjne binnenlandsche
politiek zal het de grondwet en de overige
landswetten eerbiedigen. De regeering, steu
nend op de bevolking, zal zich als hoofd
doel stellen den staat op te heffen uit zjjn
tegenwoordigen toestand, zonder nationale
belangen te schaden.
Naar beweerd wordt, hebben de Alba-
neesche hoofden, die in 't gebergte gevlncht
menkomst met den koning te Bekwando te
danken.*
«En daar maakte hjj zich met Francis
nit d@ voeten, en nam al de dragers met
zich,* zei Trent op bitteren toon: «hoewel
wjj hem óók voor den terugtocht betaald
hadden. Zoo wjj slechts een gids hadden
gehad, zonden we nu reeds te Bnckomari
zjjn!*
«Betreffende het gond heeft hjj ons toch
niet misleid. Het is daar voor 'fc opnemen.
Zoo gjj ontkomt, behoeft ge uw geheele
leven niet meer te werken.*
«Ik wil en zal ontkomen!* riep Trent:
»'t spjjt mjj echter, dat 't met jou gedaan
is. Kom, ik ben nu uitgerust en kan je best
verder dragen.'*
«Je zoudt tevergeefsch je krachten ver
spillen. Bekommer je niet verder om mjj,
en red je zelve. Je hebt meer dan je plicht
aan mjj gedaan. Trent,* vervolgde hg
na een poos: «geef mg nog even het por
tret ik zou 't gaarne nog eens zien!*
Trent voldeed hieraan, en de oude drukte
de beeltenis hartstochtelijk aan zjjne lippen.
«Behond het,* zei Trent, met afgewend
gelaat.
«Neen; 'tis jouw eigendom, vriend,*
stamelde Monty: «de ééaigste wet die ik in
de groote wereld nimmer geschonden heb,
is de betaling mjjner speelschulden. En
nu verzoek ik je, als je het doel mocht
bereiken en de mjjnen ontgind worden, mjjn
aandeel op mjjn kind over te brengen. Zie
hier een brief aan mjjne zaakgelastigden.
Zjj znllen u alles omtrent haar mtêieelen.*
zjjn, de leden der door den Saltan tot hen
gezonden commissie gevankeljjk meegevoerd.
De Tweede Kamer van Zweden heeft het
wetsontwerp aangenomen, waarbjj Zweden
afstand doet van al zjjn rechten op de
Mecklenbnrgsche stad Wismar.
De Oostenrjjksche Kamer heeft haar ver
gadering van Dinsdag geheel gewjjd aan de
behandeling der motie van den Kroaat Bi-
ankini, die de regeering opheldering vroeg
over het zenden van geheime agenten door
Hong&rjje naar de steden Laybach, Graz
en Triest, om daar een waakzaam oog te
houden op de studenten die verdacht werden
mee te doen aan de onlnsten in Kroatië.
Ook sprak de interpellaut over een huis
zoeking, gedaan in een Sloveensche druk-
karjj te Laybach door Oostenrjjksche amb
tenaren op bevelen uit Boedapest.
Biankini hing van den toestand in
Kroatië een allersomberst tafereel op. De
gevangenissen, sprak hjj, zjjn volgepropt met
burgers, boereu, vrouwen, ja zelfs kinderen.
De ambtenaren die niet met de noodige
hardhandigheid tegen de betoogers optreden,
worden afgezet of zelfs in den kerker
geworpen. Alle bladen zjjn in beslag ge
nomen, terwjjl de redacteurs achter slot en
grendel zitten. Particuliere brieven worden
aan de adressen bezorgd met het opschrift
«geopend op hoog bevel.* Er heerscht een
waar schrikbewind. Het aantal personen dat
tgdens de verloopen onlusten gekwetst is,
bedraagt meer dan duizend; het aantal
dooden is niet vast te stellen.
Deze ellendige toestand is volgens Bian-
kini het natnurljjk gevolg van de politiek,
die Hongarjje sedert 30 jaren volgt, het
streven om tegen wil en dank Kroatië te
magyariseeren.
De minister-president von Koer oer heeft
geweigerd over die onlnsten in Kroatië te
spreken, dat was een zaak die Hongarjje
aanging en waarmee men in de Oosten
rjjksche Kamer niets te maken had. Hjj
ontkende, dat er een huiszoeking had plaats
gehad in een Sloveensche drukkerjj te Lay
bach, al gaf hjj toe, dat er wel sprake van
was geweest bjj de rechterljjke macht aldaar.
Ten slotte bekende von Koerber, dat er nit
Agram geheime agenten waren gezonden
naar Laybach, maar voegde hjj er bjj
hun houding had tot dasverre aan de Oos
tenrjjksche regeering geen aanleiding ge
geven, die agenten het land nit te zetten.
De Kamer heeft slechts een punt nit de
motie van Biankini urgert verklaard en op
«Ik beloof je, dat ik je dochter niet zal
vergeten,* zei Trent, den brisf en het por
tret bjj zich stekend.
Doch Monty hoorde hem niet meer. Hjj
viel achterover, en bleef bewegingloos liggen.
«Hg is dood,* prevelde Trent: «maar ik
wil niet sterven!*
En na zich overtnigd te hebben dat hart
en polsen van den armen gouddelver stil
stonden, verwjjderde hjj zieh snel in de
richting, waar hg het bruischen der zee
meende te hooren, nacht en dag doorloopend,
tot hg den grens van het woud bereikte,
en lichten voor zjjne oogen zag schemeren;
en op zekeren morgen vonden de in
woners van Bnckomari hem bewusteloos
aan den weg.
Drie dagen later zaten in het grootst en
aanzienlijkst huis van Bnckomarie, twee
mannen tegenover elkander. De een was
Scarlett Trent, op wiens gelaat slechts weinig
meer vaa de pas doorgestane verschrikkingen
te lezen stond, en de ander, die geheel in
't wit gekleed was, en wiens met juweelen
ringen overladen vingers in voortdurende
levendige beweging waren, was Hiram Da
Souza, de groote kapitalist. De bjj den
lezer reeds bekende concessie, lag op de
tafel uitgespreid.
»'t Is in elk geval een zeer gewaagde
onderneming,* zei Da Sonza: «Die negers
zjjn zoo slecht te vertrouwen, en vooral de
bewoners van Bekwando hebbea een zeer
slechte reputatie.*
NIEUWSBLAD
Wordt vervolgd).
