et Land van Hensden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
De Heilige Schelp.
De ziel van de negotie.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
225T.
WOENSDAG 7 OCT.
1903.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 eent.
Advertentiën Yan 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ot. Groote letters naar plaatsruimte.
AdYertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
V. (Slot).
Het zilver is een metaal, waarvan
de prijs nog al veel aan rijzing en daling
onderhevig is. Eenige jaren geleden, het
was in het voorjaar van 1897, heeft
eene bijzonder groote daling plaats gehad.
Dit was louter het gevolg van een spe
culatie. Men had groote voorraden van
dit edel metaal zeer lang opgehouden,
ten einde den prijs te doen stijgen of
althans de vroegere prijzen te hand
haven. Toen men dit niet langer kon
volhouden kwam er eensklaps zooveel
aan de markt, dat een snelle daling een
noodzakelijk gevolg was. Eerst een jaar
later is de prijs weder gestegen.
Verhooging van den prijs van het
zilver tot de vroegere waarde, is niet
te verwachten. Wel zullen steeds van
tijd tot tijd schommelingen zich voor
doen, maar de voorraad, in de geheele
wereld aanwezig, neemt steeds toe.
De vraag is nu: of stijging of daling
van de waarde van het zilver in meer
of minder direct verband staat met
de stijging of daling van de waarde van
andere belangrijke handelsartikelen? Uit
ons antwoord zal duidelijk blijken dat
de zoogenaamde zilverquaestie inderdaad
geen quaestie is.
Het graan is het voornaamste han
delsartikel. Indien de vraag bevestigend
moest worden beantwoord, dan zou voor
al dit product er den grootsten invloed
op moeten hebben.
Tusschen rijzing en daling der waarde
van zilver en van graan zou wel ver
band hunnen bestaan. Laat ons aan
nemen dat in Amerika (Vereenigde
Staten) de vrije aanmunting van zilver
geld was toegestaan. Gesteld dat men
daar graan kocht met geld, dat men zelf
had laten aanmunten en waarvan elk
stuk f 1.50 kostte, terwijl het gangbaar
was voor f 2.50. Gesteld verder dat men
in Nederland dat graan verkocht tegen
betaling, in goud geld, van een prijs,
berekend tegen voormelde waarde van
f 2.50 voor ieder stuk zilver. Nu is het
duidelijk genoeg, dat men op die wijs
goed zou kunnen concurreeren en zijn
graan tegen lagen prijs aanbieden.
Maar wij behoeven over dat geval
niet te redeneeren; want de bedoelde
vrije aanmunting van zilver geld bestaat
nu eenmaal niet en die speculatie is dus
onmogelijk.
Wij kunnen dan ook de proef op de
som geven. Toen in 1897 de prijs van
het zilver zoo hevig daalde, was de graan
oogst in Amerika bijzonder goed en in
Europa was groote behoefte. Dienten
gevolge werd het graan duur, als een
FEUILLETON.
5)
Hoe dapper zjj ook was, toch zag ik in
haar oogen een blik van sebrik en afgrjjz9n.
»Maar ik kan n zoo toch niet alleen la
ten,* zeide zjj.
»Ga heen! ga heenlc gilde ik.
Zjj begreep, dat ik meende wat ik zeide,
en verliet het vertrek met tegenzin. De jon
gen van de jinrickshaw stond bjj den ingang.
Breng de dame dadeljjk terug naar het
Oriëatal Hótel, en kom dan terng om mjj
te halen,* zeide ik. Hg greep Lucy's hand
en liep haastig met haar het vertrek uit.
Welnu, oude schurk,* zeide ik, mg tot
den Cingalees wendende, »wat moet dit be
teek enen? c
»Laat mg heengaan,* smeekte bjj.
»Ni6t vóórdat gg knielende de waarheid
hebt gezegd. Watdeedtgjj met de Engelsehe
dame?*
»Niet8.«
»'k Heb een revolver bg mg en 'k schiet
je op de plaats dood, als je me niet dade
ljjk de waarheid vertelt. Als je mg alles
mededeelt, zal ik je leven sparen.*
Hg keek mg vlak ia 't gezicht, en ziende,
dat met mg niet te spotten viel, knielde hg.
gevolg van de oogstverhouding tusschen
de beide werelddeelen.
De prijs van het graan regelt zich
voortdurend naar den oogst in die landen,
waar het graan op groote schaal ver
bouwd wordt, zooals in Noord- en Zuid-
Amerika. Het zijn de overvloed en de
behoefte die het meest invloed hebben
en verder natuurlijk ook de transport
middelen en het al of niet heffen van
hooge invoerrechten. Daarmede hebben
de veranderingen in den prijs van het
zilver niets te maken.
Deze zullen in de toekomst afhangen
van de vraag: of het goud zich op zijn
tegenwoordige waarde zal handhaven
en de productie van het zilver even
overvloedig zal blijven als tot dusver?
Meermalen heeft men, opzettelijk,
maar zonder eenigen grond, getracht
eene andere meening ingang te doen
vinden.
Yooral in Amerika was dit het geval.
Men noemde hen, die daartoe pogingen
in het werk stelden, zilver-agitatoren.
Hun doel was, om licht te begrijpen
redenen, te geraken tot vrije aanmun
ting van zilver, om dan, door specu-
latiën in zilver en in graan en andere
artikelen, buitengewone winsten te kun
nen behalen.
Misschien herinnert men zich nog
wel, dat deze zoogenaamde zilverbe
weging een zeer voorname rol speelde
bij de verkiezing van Mac-Kinley tot
president der Yereenigde Staten van
Noord-Amerika.
De groote graan verbouwers hadden
slechte tijden gehad en zij verwachtten
alle heil van de valsche theorie der
muntvrijheid. Zij rekenden op hun can-
didaat, Mr. Bryan, die niet gekozen
werd; maar ook al ware hij gekozen,
zou er toch van vrije aanmunting van
zilver geen sprake zijn geweest.
Misschien zijn velen werkelijk van
meening geweest dat er tusschen zilver
en graanprijzen een nauw verband be
stond, maar op verwezenlijking van de
plannen der zilverbewegingsmannen is
in geen geval meer te rekenen.
De landen der zoogenaamde Latijnsche
Unie, waarbij zich nog eenige andere
vrijwillig hebben aangesloten, hebben
zich bij tractaat onderling verbonden
om, tot voorkoming van storingen in
den buitenlandschen handel, de vrije
aanmunting van zilver te staken. Dit
besluit werd ook door de Yereenigde
Staten en door de regeering van Britsch
Indië genomen. Een aantal staten be
sloten tot het aannemen van den enkelen
gouden standaard. Evenwel neemt de
wereldproductie van het zilver toe en
heeft de fabelachtige hoogte van zes
millioen kilogram per jaar bereikt. Waar
lik werd er voor betaald,* zeide hg.
>Zg moest van nacht hier blijven, en als zjj
dan bewusteloos was geworden door den
opiumdamp, moest ik haar Hg maakte
een veelzeggend gebaar.
»En wie heeft u dat gelast?* vroeg ik.
Maar vóórdat hg kon antwoorden, bgna
nog vóórdat de woorden over mjjne lippen
waren gekomen, ontstond er buiten een
hevig rumoer ik ontstelde, en de Cinga
lees maakte gebruik van het oogenblik, dat
ik zjjn handen wat minder stjjf vasthield
hg trok zgn handen los en vluchtte uit het
vertrek. In zgn angst Ü6t hg gelukkig de
deur achter zich open. Ik liep de gang in
en een oogenblik later had ik het huis ver
laten. Ik ging recht door naar het Oriëatal
Hotel, waar mejuffrouw Borrodale zich be
vond. Ik vond haar in een toestand van
hoogst zenuwachtige opgewondenheid.
Waarom zjjt gg gekomen?* zflde zg,
waarom kwaauit gg mij storen? De pape-
paai begon aaa mg te wennen, en zou ze
ker spoedig gesproken hebben; maar nu
hebt gg alles bedorven, mjjnheer Conway.
Dat zal ik u nooit vergeven.* Bg die woor
den sprongen het jonge meisje de tranen in
de oogen.
>Lnister nu eens naar mjj,« zeide ik.
Alleen op verzoek van Bahajee ging ik
naar u toe in het huis met den papegaai.*
»Op verzoek van Bahajee? Wat wilt gjj
daarmede zeggen?*
scbijnlijk zal het er niet bij blijven.
Nu is het toch wel te begrijpen dat,
in zulk een toestand, veranderingen in
de prijs van een artikel, waarin zoo
veel handel bestaat, onvermijdelijk zijn.
Ook al mocht de toevloed uit de
mijnen minder worden, mag men toch
niet vergeten, dat de ontzaglijke voor
raad, op de geheele aarde aanwezig,
daar blijft en daarvan slechts een betrek
kelijk onbeduidend gedeelte nu en dan
verloren gaat. Om al deze redenen is in
de eerste tijden eene wezenlijke veran
dering in den algemeenen toestand op
geen enkelen grond te verwachten.
Buitenland.
De Brusselsche Gemeenteraad heeft zich
Maandagavond bezig gehouden met een be
spreking van het vraagstuk der openstelling
van de grenz n voor Hollandsch vee.
Het socialistische lid Van den Dorpe
deed een voorstel, waarin hg den Raad in
overweging gaf, een adres te richten tot
de regoering om de openstelling te verkrjj-
gen der Belgische grenzen voor Hollandsch
vee, wat met zich mede zou breDgen een
vermindering der vleesch prjjzen in België.
De vrees voor mond- en klauwzeer, zei
speker, is niets dan een voorwendseldeze
ziekte heerscht erger in België dan in Ne
derland, wat aangetoond wordt door de offi-
cieele statistieken. De regeering heeft niets
audera gewild dan eenige veefokkers be*
7oordeelen.
Het liberale lid Lemonuier ondersteunde
het voorstel-Vau den Dorpe, en de Raad
aam met algemeene stemmen de volgende
motie aan De gemeenteraad van Brussel
protesteert tegen de regeerings-maatregelen,
welke den invoer van vreemd vee in België
rerhinderen, opdat een einde gemaakt worde
aan een toestand, welke nadeelig werkt
voor den handel in vleesch en het algemeen
belang.*
Hst »Hbld. van Antwerpen* meldt:
Een zeer ernstig ongeluk heeft plaats ge
had aan boord van het stoomachip »Ajax«,
Zaterdagochtend in de haven van Antwer-
p ?n binnenkomende met een lading vlas.
Zoodra het schip wn aangekomen gingen
vier man in het ruim omlaag om te lossen.
Doch zij kwamen ni*t weer voor den dag.
Men wilde omlaag gaan om ze te zoeken,
maar de redders werden bgna bedwelmd.
De brandweerlui kwamen en haalden de vier
mannen naar boven. Drie waren dood, de
vierde was stervende. De reden der verstik
king is firmentatie van de vlaslading.
De »Standard« verneemt uit Kaapstad,
»Wat ik u mededeel. Toen ik heden avond
aan wal stapte, wachtte een Inlander mjj
op om mg een brief van hem te overhan
digen. De oude man was stervende en be
kende mij alles.* Daarop vertelde ik haar
de geschiedenis, die de stervende Bahajee
mg met afgebroken zinnen had medegedeeld.
»De papegaai was een verzinsel,* zeide
ik tot besluit; »het geheel plan was beraamd
door wien, dat weet God alleen! Maar
ééa ding is zeker, als ik niet bjjtjjds was
gekomen, zoudt gij die plaats nooit levend
verlaten hebben.*
Zg werd doodsbleek. $en tijdlang zweeg
zg, dan zeide zg ernstig >En ik maakte
mg boos en geloofde niet aan uw vriende
lijkheid. Wilt gg het mg vergeven?*
»Er is niets ter wereld waarvoor ik geen
vergiffenis zou willen schenken, nu uw le
ven maar gered is,< hernam ik. >Ik moet
u zeggen, mejuffrouw Borrodale, dat ik
van avond doodsangsten heb uitgestaan
ik zou die uren niet gaarne nog eens wil
len doorleven.*
Ik zag ho8 haar handen trilden en hoe
droevig de uitdrukking van haar gelaat was.
Eenige oogenblikken later zeide zg, >wat
moet ik nu doen?*
»Er is ttaus nog slechts ééa ding te
doen,* hernam ik; >gjj moet met mg terug
gaan naar Engeland.*
»Wat! zoader de Caank?*
»Ik ben vast overtuigd, dat gg nu de
dat Botha in eene te Utrecht gehouden
rede heeft gezegd, dat hg, De Wet en De
la Rey, binnenkort naar Indië zullen ver
trekken, om te trachten de onverzoenlijke
Boeren over te halen terug te keeren. Be
weerd wordt, dat sommige gevangenen van
de Bermuda-eilanden naar Amerika zullen
gaan, en dat zg eene zeer harde bejegening
hebben ondervonden. De generaals vertrek
ken 15 October naar Indië, en begeven
zich vervolgens naar Europa.
Volgens een bericht uit Kaapstad heeft
generaal Botha een krachtig protest doen
hooren tegen den invoer van Chineesche
werkkrachten in Transvaal.
Als een staaltje hoe de Engelsehe regee
ring aan de Boeren hulp verschaft out-
leenen wjj het volgende aaa de »TeI.«
Ik ben een man van 62 jaren schrgft
uit Zoutpansberg een burger aan »De Volks
stem* woon sedert 1864 in de Trans
vaal; heb nog nooit in een courant ge
schreven, maar nu voel ik mij toch ver
plicht als burger iets te zeggen. Zoo wg
nog zwjjgen zouden de steenen haast roepen.
Bg de overgave vroeg ik hoe wg nu zou
den leven, daar we alles verloren hadden;
toen waren er die zeiden, dat wg nu een
goede regeering hadden, die ons gauw zou
ophelpm. Het is reeds 15 maanden vrede
en we zgn nog niet geholpen. Als iemand
nog iets krjjgt, dan wordt al zgn goed er
onder belast, zoodat het meer strekt tot
verdere uitroeiing dan tot hulp, want waar
vandaan zullen wg het geld krggen?
Wg kunnen niet eens onze verbrande
huizen herstellen, en velen wonen nog in
tenten tengevolge van hot gebrek aan b mw-
stof; vau gebrek aan voedsel wil ik niet
eens spreken. Toen wg van »Kolbooi zgn
vleesch* kregen, ging het nog aan, maar
nu is alles gestopt en mag de Boer maar
van honger doodgaan. Wg willen graag
saamwerken, maar op die manier is daar
gene kans voor ons.
Ik ben den oorlog begonnen met zeven
eigen en drie schoonzoonseen is gesneuveld
en zes gevaBgen, terwjjl ik met de overigen
tot het einde toe ben uitgebleven.
Uit Tche-Foe wordt aan de Morning
Post* bericht, dat eene bende Chineesche
roovers Takoe is binnengedrongen en vjjf-
tien rjjke Chineezeu heeft meegevoerd, ten
einde een losprjjs te krggen. In het Nulu-
district heerscht algemeene schrik.
De »Dai!y News* verzekert, dat men
voornemens is een sterke expeditie tegen
den 15en dezer maand uit te zenden tegen
den Mulah. Mocht deze onderneming niet
Chank toch nooit meer zult krggen.*
>En zou ik dan onverrichter zake terug-
keeren naar Engeland?*
»Gjj komt ten minste toch nog terug.
Als onze reis vertraagd was, als ik niet
vernomen had mejuffrouw Borrodale,
ik huiver nu nog bg de gedachte wat uw
lot had kunnen zgn.Maar nu moet ik
u een oogenblik alleen laten over een
uur ongeveer hoop ik weer bg u te zjjn.*
Ik ging regelrecht naar Bahajee's woning.
Ik verlangde er naar Bahajee te noodzaken
mg den naam te noemen van den man,
die een aanslag had gewaagd op het leven
van mejuffrouw Borrodale, maar ik kwam
te laat. Ik ontving het bericht, dat Bahajee
een half uur te voren den laatsten adem
had uitgeblazen. Ik ging naar het slaap
vertrek en zag hem. De jinrickshawjongen
was er, en het kleinzoontje zat op het bed
van den ouden man.
Nadat ik den jinrickshawlooper een flinke
fooi had gegeven, verliet ik het huis en
keerde terug naar het hotel.
>En nu kom ik met een verzoek tot u,«
zeide ik tot mejuffrouw Borrodale.
»En wat is dat?*
»Ik verzoek u nog heden avond met mg
mede te gaan naar de »North Star*. Wg
vertrekken weliswaar eerst morgen ochtend'
om negen uur, maar ik heb geen rust vóór
dat gg veilig eu wel aan boord zjjt.*
Aarzelend keek zg mg aan, toen zeide
gelukken, dan zullen de meeste troepen
terugkeeren. Slechts de cavalerie zou bljjven
ter verdere vervolging van den Mulah.
Te Pelersburg is Zaterdag de eerste sneeuw
gevallen, in Kazan woedt sedert drie dagen
een hevige sneeuwstorm.
Aan een der Russische bladen wordt
gemeld, dat op den Israëlietischen Verzoen
dag bg Kischinew onlusten zgn voorgekomen,
waarbg niet minder dan 300 Joden en 100
Christenen zouden gedood zgn.
Uit Kobe wordt 'aan de Daily Mail*
gemeld, dat Japansche troepen voor enkele
dagen naar Korea zgn vertrokken.
Verdere troepen zullen zich te Karatson
inschepen. In het hoofdkwartier der tweede
divisie heerscht groote bedrijvigheid, alsook
op den spoorweg Kiu-Siu. Het garnizoen
te Hirosima is met twee bataljons versterkt.
De Daily Mail* zegt, dat Japan troepen
naar Korea zendt omdat Rusland weigert
Mandsjoerjje te verlaten. Waarschijnlijk zal
Japan de troepen gebruiken tot bescher
ming van de Japansche telegraaflijnen in
Korea. Japan heeft het recht om zgn ljjnen
in Korea door troepen te beschermen en
in Seoul, Fusan en Gerson troepen te laten
blgven. Het is dus te voorzien, dat Japan
even lang weigeren zal Korea te ontruimen
als Rusland in Mautsjoerjje blijft.
Volgens bericht uit Jokohamn, kruist op
het oogenblik de Japansche vloot aan de
kust van Korea. Zg heeft verscheidene regi
menten aan beord.
Er is een onverwachte troonpretendent
in Rusland opgestaan, juister gezegd naar
voren geschoven, voor 't geval tsaar Nico-
laas zonder mannel jjke nakomelingen mocht
komen te overigden.
In 1893 huwde de oudste broer vau kei
zer Nicolaas, grootvorst George, met een
dochter van een Kaukasisch edelman, de
prinses Nakasjidza. Het huweljjk werd vol
maakt in den vorm voltrokken volgenB den
ritus der Grieksch-orthodoxe kerk en de
bepalingen der Russische wet. Uit deze ver
bintenis werd geboren prins Cyril, die nu
9 jaar oud is en dien sommigen sedert den
dood zgns vaders als den naasten rechtheb
bende op den Russischen troon beschouwen.
Hertog Constantjjn van Oldenburg, die een
groot vriend van den overleden grootvorst
George was, heeft zich in 't bizonder als
beschermer van prins Cyril opgeworpen.
Maar dit is hem duur te staan gekomen,
want de Keizer, verstoord over deze geheele
intrige tegen de eventueele troonsopvolging
van zgn jongsten broer, grootvorst Michael,
heeft Constantjjn bg keizerljjk decreet ver-
zjj kortaf:
>Ik geloof, dat gg geljjk hebt.*
In minder dan een half uur had mejuf
frouw Borrodale alles gepakt, en zaten wg
in het rjjtuig, dat ons naar de boot braeht.
Toen ik in mjjn eigen hut te bed lag, had
ik de voldoening te weten, dat mejuffrouw
Borrodale veilig aan boord was van de
>North Star*. Ik was te opgewonden om
te kunnen slapen, en al was het Engelsehe
jonge meisje ook gered, ik bleef toch nog
onder den indruk van een buitengewone en
onverklaarbare gedruktheid.
Den volgenden dag, even vóór het vertrek
van de boot, kwam Quentin aan boord. Ik
stond niet ver van mejuffrouw Borrodale,
toen hg de loopplank over ging. Hg keek
op en zag ons beiden. Eén enkele blik op
zjju gelaat was voldoende om de geheele
zaak te begrjjpen. Zgn gelaat werd lijk
kleurig, zgn lippen beefden, hg wankelde
bgna, maar plotseling zich herstellende trad
hg op ons toe.
>Dat treft bgzonder,* zeide hg. »Ik voelde
haast, dat gg met dezelfde boot zoudt terug
keeren als ik, mejuffrouw Borrodale. Hoe
gaat het u? En hoe is 't u gegaan met uw
onderzoek zgt gg goed geslaagd?*
Zg beantwoordde zjjne woorden slechts
met een lichten hoofdknik. Ik keek naar
haar, en bemerkte, dat zjj doodsbleek was.
Mejuffrouw Borrodale gevoelt zich on
wel,* zeide ik. (Slot volgt/.
i wi iiim— ii'Mi sn—g—oaB—as^gciftnfTWMfusaa—acTi
