let Land van Heiisden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Tuchtscholen.
Uitgever: L. J. YEEEMAH, Heusden.
ZATERDAG 7 NOV.
1903.
M 2266.
He^UND VAN ALTEN*'
YOOB
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 8 maanden 1.00.
franco per po«t zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën ran 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 77i ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Binnen niet al te langen tijd zal
onze Volksvertegenwoordiging haar oor
deel uitspreken over regeeringsplannen,
die indien ze tot uitvoering komen
van zeer vèrstrekkenden invloed beloven
te worden op ons tegenwoordig geldend
strafstelsel voor jeugdige veroordeelden.
Onder dagteekening van 9 September
nl. heeft de regeering bij de Tweede
Kamer ingezonden een wetsontwerp,
bevattende de aanvrage van gelden om
over te kunnen gaan tot het bouwen
van tuchtscholen. Dit wetsontwerp
gelijk trouwens elke maatregel van over
heidswege, in 't belang van het ver
waarloosde jonge individu genomen
verdient de belangstelling van elkeen,
die beseft, van welken ingrijpenden in
vloed een verstandige opvoeding kan
zijn op de geestelijke ontwikkeling en
de karaktervorming van den jongen
mensch.
Elk kind biedt een meer of minder
gunstigen bodem ter opneming van
goede of slechte eigenschappen en het
hangt slechts af van de gesteldheid der
hersenen als orgaan der ziel, van
de overgeërfde neigingen en van de
wijze, waarop deze neigingen hetzij
verwaarloosd, dan wel ontwikkeld of
bestreden worden of de goede en
slechte beginselen, waarvan de corres-
pondeerende goede en slechte eigen
schappen uitvloeisels zijn, in de kinder
ziel wortel schieten en gaan gedijen.
Met uitzondering van enkele, zeer wei
nige kinderen, die zulk een volslagen
gebrek aan moreelen zin toonen, dat
elke opvoedende invloed zonder resul
taat blijft en die dus tot de groep der
geboren misdadigers moeten worden ge
rekend, met uitzondering van die zeer
weinigen, kan men zeggen dat géén
kind öf op een deugdzaam óf op een
zondig leven als het ware van geboorte
af aan is aangewezen. Alle graden echter
van verkeerdheid, van verdorvenheid
treft men bij de jeugd aan en alleen
de omgeving, waarin het kind opgroeit
en de opvoeding, die het krijgt, be
werken, dat het later öf een deugd
zaam leven zal leiden óf wel in de poel
der zonde zal verzinken.
En nu weten we, dat elke groote
stad, wijken heeft, welke ware holen
genoemd kunnen worden van misdaad
en verdorvenheid; wijken, waarin een
FEUILLETON.
6)
C, PARKER.
Het haar dezer vrouw was goudblond,
terwjjl het hier en daar reeds grjjs was
gewordan en haar voorhoofd vertoonde reeds
rimpels. Zjj had regelmatige trekken, die
daden vermoeden, dat z'g een vrouw van
goede opvoeding was.
»'t Is een dame, of ik heb nooit een
dame geziene fluisterde een der Juryleden.
Een gemompel van instemming ging op.
Dat maakte de zaak belangwekkender.
Een hunner hief haar arm op en wees
zwjjgend op den eenvondigen gouden huwe-
Ijjksring aan haar teederen vinger. Toen zjj
zich van het ljjk verwijderden, fluisterden
zjj op geheimzinnige wjjze met elkaar en
de vrederechter keek nadenkend voor zich
heen.
sis er geen poging aangewend om de
indentiteit van deze vrouw vast te stellen?*
vroeg hjj aan een brigadier, die naast hem
stond.
Verscheidene, mjjnheer, maar zonder
succes.*
De brigadier haalde een pakje uit zjjn
borstzak te voorschjjn en zeide zachtjes
»Juffrouw Preece, die het ljjk het eerst
zag, vond dit vast aan haar bovenarm en
met moeite kon zjj het los krjjgen. Een
vreemde plaats om een armband te dragen,
vindt u niet?*
De vrederechter bekeek het voorwerp.
ellendige bevolking leeft in uitspattingen
en zedelijke verwording.
Die afschuwwekkende oorden zien
die stumpers geboren worden, welke van
de wieg af gedoemd schijnen, in zede
loosheid te leven en te sterven. Opvoe
ding ontvangen ze niet. Geen band der
liefde omstrengelt het gezin, waarin ze
opgroeien. Yoor elk oneerbaar hand
werk worden ze afgericht ten bate van
hun misdadige instructeurs. Yroeg zijn
ze volleerd in allerlei kwaads.
Dan zijn er nog de kinderen van
ouders, die, werkzame lieden, zwoegende
voor hun brood, geen tijd kunnen wijden
aan de opvoeding van hun kroost, die
hun plicht reeds voldoende gekweten
achten, indien ze voor den boterham
zorgen. Deze kinderen slijten een groot
deel hunner jeugd op straat, komen in
aanraking met het kwaad in velerlei
vormen en loopen groot gevaar, later
de rangen der misdadigers aan te vullen.
Dan zijn er nog de kinderen van
drankzuchtige ouders, de verlaten we
zentjes zonder onderdak, de mishandelde
kleinen. Deze allen tellen mee in de
legioenen der zedelijk-verwaarloosde in
dividuen.
Reeds lang zag men in, dat het in
derdaad niet aanging, al zulke kinderen,
zoodra ze met den strafrechter in aan
raking kwamen, met de volwassen mis
dadigers in de gevangenis te stoppen.
Men begreep, dat velen van dezulken
nog wel terecht zouden kunnen komen,
indien ze maar ontrukt werden aan hun
zedelijk-verpeste omgeving en toever
trouwd aan bekwame opvoeders, geen
cipiers, maar kenners van kinderzielen.
En zoo kwamen in Februari 1901
de zoogenaamde Kinderwetten tot stand
en diende het huidige Ministerie het
bovengenoemde wetsontwerp in tot ge
deeltelijke uitvoering dier Kinderwetten.
Wordt dit wetsontwerp aangenomen,
dan zullen we binnen enkele jaren in
't bezit zijn van 5 tuchtscholen, en wel
4 voor jongens en 1 voor meisjes. Door
onderwijs en strenge doch humane dis
cipline, zal men daar dan trachten, om
de jeugdige delinquenten op het pad
der deugd te brengen en ze, zoo mo
gelijk, op te leiden tot bruikbare leden
der maatschappij.
Laten we hopen, dat de stichting
dezer tuchtscholen spoedig een feit worde,
en dat ze krachtig mogen medewerken
tot vermindering van de onrustbarend
wordende criminaliteit onder de jeugd.
Het was een gewone, gouden armband zon
der voorletters of eenig ander teeken. Het
was een liefde's aandenken, dat was zeker
iets, dat haar nog aan het verleden deed
hechten.
»U heeft goed gehandeld, brigadier*,
zeide hjj. >Het is goed dat n dit geheim
hebt gehouden. We kunnen er misschien
gebruik van maken om de indentiteit dezer
vrouw vast te stellen.*
De brigadier volgde den vrederechter naar
de kamer waarin do Jury zitting hield.
Plotseling werd aan de deur geklopt en een
agent trad binnen met de mededeeling, dat
een heer was gekomen, die vermeende de
identiteit te kunnen vaststellen. Men beval
hem den naam en het adres van dien heer
te vragen en toen hjj de boodschap aan
den vreemdeling overbracht, scheen deze te
aarzelen. Eindeljjk gaf hjj zjjn adreskaartje,
waarop stond:
»Mr. de Feurget, 19 Cravenstraat.*
»Wees zoo goed mjj te volgen, mjjnheer*
zeide de agent. De andere volgde hem met
loome schreden.
>Het schjjnt dat u niet al te wel is,<
merkte de agent op.
>Ik ben niet wel* antwoordde mjjnheer
de Feurget. Moeten we hier zjjn?*
De agent wilde de deur openmaken, maar
de Feurget hield hem terug.
>Een oogenblik. Doe mjj een pleizier,
laat mjj alleen binnengaan.*
Het verzoek ging gepaard van een ge
schitter van goud en een politieageat is
maar een sterfljjk wezen. Hjj maakte de
deur open en liet de Feurget binnengaan.
In de kamer schemerde het; in den aan
vang kon hjj slechts ondnideljjk zien, wat
Op de marinewerf te Toulon is een zee
officier, terwjjl hjj op zjjn rjjwiel een trein
spoor wilde oversteken door een kolentrein
overreden. De wielen gingen hem over het
middel en sneden hem in tweeën.
Generaal André heeft in den Franschen
ministerraad gesproken over de Dreyfus-zaak.
Men wees hem er op dat de Kamer door
stemming had uitgemaakt dat deze zaak op
rechtskundig terrein thuis behoorde.
André antwoordde dat kapitein Dreyfus
hem eene enquête had gevraagd, wat hem
billjjk toescheen. De uitslag van dit onder
zoek maakte een herziening van hat proces
te Rennes noodzakelijk. De leden van het
Kabinet kwamen niet tot overeenstemming.
Te Notre-Dame de Brian^on (Savoie) heb
ben zware bergstortingen plaats gehad,
waarbjj een huis vernield werd, echter zon
der ongelukken te veroorzaken. De toestand
is gevaar ljjk, daar nog andere rotsen be
ginnen los te raken.
De houding van een groot deel der
uiterste linkerzjjde in Italië bljjkt het nieuwe
Kabinet openljjk vjjandig te zjjn. De socia
listische bladen zeggen, dat bjjna alle mi
nisters uit de rechterzjjde zjjn gekozen en
zjj beschuldigen den heer Giolitti, den samen
steller van dit ministerie, dat hjj >naar het
kamp der reactie en van de knoeiers* is
overgeloopen.
De >New-York Herald* van 25 October
plaatst een uitvoerig geïllustreerd artikel
over het groote plan van kolonel Booth
Tucker, vaH het Heilsleger, om in Colorado
een reusachtige kolonie te vestigen. Dit plan
aangekondigd als zjjn poging »om
2.500.000 armlastigen in belastingbetalers
om te zetten* bestaat hierin, dat hjj de
thans dorre landstreek in Colorado door
besproeiing vruchtbaar wil maken, terwjjl
le kolonisten gerecruteerd zullen worden in
de sloppen van New-York en andere groote
steden. Het is de kwestie der uitvoer
baarheid daargelaten ODgetwgfeld een
mooi en grootsch plan, dat ook reeds tot
ean begin van verwezenljjking gekomen is.
Booth Tucker staat op deze twee grond
slagener zjjn in de Vereenigde Staten wel
40 millioen H. A. land, dat door irrigatie
vruchtbaar te maken is; en: wjj zenden
machtige legers uit om menschen te dooden
op het bed lag uitgestrekt. Hjj ging een
stap voorwaarts en bleef toen waggelend
staan alsof hjj dronken was. Hjj deed weer
een stap en staarde ontzet op het witte
laken. Toen raakte hjj het aan. Zou hjj het
oplichten? De doodsangst stond op zjjn
gelaat te lezen. God, indien zjj het was!
Da hand met den gouden trouwring er
aan, was uit het bed big ven hangen. Hjj
greep die hartstochtelijk vast en bracht
haar naar zjjn lippen. Toen hield hjj die
een eind van zich af en keek naar de blauwe
aderen en de blanke vingers. Dat was van
haar, die ring. Hjj herkende hem. Vaarwel
droomen van een gelukkige toekomst! Wel
kom, zorg en smart en vertwijfeling!
Dood! vermoord! Met een teederheid, die
zelfs eèn vrouw niet toonen kan, trok hg
het witte laken weg en staarde op haar
gelaat. Ja, dat was zjj. Zoo schoon als zjj
in haar leven was, zoo schoon was zjj ook
toen de dood zjjn stempel op haar wangen
en voorhoofd drukte. Maar dood of levend,
hjj wilde haar nog voor het laatst omhel
zen; en voor het doode lichaam knielende,
drukte hjj zjja trillende lippen op het koude
voorhoofd en slingerde zjjn armen in een
hartstochtelijke liefkoozing om haar middel,
alsof hjj haar bewjjzen wilde, hoezeer hjj
haar lief had.
Beneden wachtte hem de vrederechter,
die ongeduldig begon te worden. Toen hjj
de Feurget niet zag komen, zond hjj iemand
naar boven, om te vragen waarom hg zoo
lang wegbleef. De Feurget kwam echter
juist naar beneden. Op de vraag van den
rechter, ot hjj de vrouw herkende, ant
woordde de Feurget»Ik kan de identiteit
van deze vrouw niet vaststellen. Zjj is niet
waarom zouden wjj geen leger naar 't
Westen zenden om menschen te redden?
Maar om zjjn plan te doen slagen, is veel
geld noodig.
IJit Londen wordt d.d. 4 dezer gemeld
Vier mannen, oogenschjjnljjk Hintjakistische
Armeniërs, liepen vanmiddag in de richting
van de Armeensche club te Peckham, en
waren dicht bjj het clublokaal gekomen,
toen een hunner een revolver voor den
dag haalde en op zjjn metgezellen begon
te schieten. Twee van dezen vielen terstond
dood neer, de derde ontsnapte. Daarop liep
de moordenaar weg en pleegde zelfmoord.
Volgens de persoonsbeschrijving is deze
man dezelfde die Sagoeni vermoord heeft;
beide moordaanslagen zouden dus met el
kaar in verband staan. Deze herhaalde
moorden hebben schrik teweeggebracht in
Peckham, waar een sterke politiemacht heen
gezonden is.
Telegrammen uit Wyoming geven bizon-
derheden over den nieuwen strjjd met de
Sioux-Indianen. Hun tegenwoordige leider
Arendsveer, een welopgevoed halfbloed, heeft
aan den bevelhebber van de troepen die
hem nazetten, een uitdagende brief gericht,
verklarende dat men hem toch niet kon
vangen.
Uit New-York wordt dd. 4 dezer gemeld
Volgens een telegram uit Panama is gis
teren op de landengte de onafhankelijkheid
van Panama geproclameerd. Een menigte,
uit mannen van alle politieke partgen be
staande, trok onder uitingen van geestdrift
naar de regeeringsgebouwen. Eenige offi
cieren, door de Columbiaansche regeering
aangesteld, werden gevangen genomen.
Verscheiden Amerikaansche oorlogssche
pen zjjn naar Panama en Colon gestevend
om de orde te bewaren en het vrjje verkeer
over de landengte te handhaven.
De »Times« verneemt uit New-York: De
geheele bevolking van Panama is de om
wenteling genegen. Er zjjn slechts 300 man
Columbiaansche troepen op de landengte.
De regeering der Vereenigde Staten houdt
zich voorloopig onzjjdig, maar overweegt
de erkenning van de republiek Panama. In
elk geval zal zjj het Panamakanaal door
zetten.
Ehrman, de Amerikaansche vice-consul te
Panama, seinde Woensdag dat het Coinci
de persoon die ik zocht, maar toch weet
ik, dat ik haar vroeger gezien heb.*
>Kent u haar naam misschien,* vroeg
de vrederechter.
De Feurget schudde ontkennend met het
hoofd.
»Dien ken ik niet. Ik heb haar in het
buitenland ontmoet, maar waar, weet ik
mjj niet precies te herinneren. Evenwel
gevoel ik voor haar een zekere sympathie,
ik ben geheel begaan met het lot van deze
ongelukkige vrouw en indien het kan, zou
ik gaarne hebben, dat zjj op mjjne kosten
werd begraven.*
De vrederechter antwoordde hem, dat
daartegen wel geene bezwaren zouden zjja
en voegde er aan toe:
Misschien zoudt u wel het einde van
het onderzoek willen afwachten, mjjnheei'.
Wellicht kan uit het getuigenverhoor iets
uwe herinnering verscherpen, zoodat u ons
nog het een en ander zoudt kunnen mede-
deelen, waarvoor wjj zeer dankbaar zouden
zjjn.c
De Feurget boog, ten teeken van instem
ming, en volgde den vrederechter.
VIII.
»Laat den eersten getuige voorkomen,*
gelastte de vrederechter.
De politieagent verwjjderde zich en een
oogenblik later kwam een breed geschouderd
man binnen. Hjj heette Mike Beaaton en
verklaarde, dat hjj, in hetzelfde huis als 't
slachtoffer woonde, 's avonds laat thuisge
komen en dadeljjk naar bed gegaan was. Hjj
had geen leven gehoord, maar des morgens
vroeg weer de deur uitgaande, zag hg voor
de kamerdeur van juffrouw Ward een plasje
biaansche oorlogsschip >Bogota< de stad be
schoot. Er zjjn elf Chineezen gedood.
Ehrman heeft last ontvangen, tegen het
bombardement te protesteeren.
Mocht Ehrman's protest niet afdoende
zjjn, dan zal het oorlogsschip »Boston,«
dat op weg is naar Panama, de Columbi
aansche kanonneerboot in beslag nemen.
Over het Bombardement van Panama door
het Columbiaansche oorlogsschip Bogota*
is nader bekend geworden dat aan de revo
lutionairen een ultimatum werd gezonden,
waarin hun werd aangekondigd, dat zjj drie
uren tjjds hadden om tot inkeer te geraken
en het Columbiaansch gezag te herstellen.
Voordat intusschen het antwoord (dat trou
wens niet twjjfelachtig kon zjjn) weid ont
vangen, begon men te bombardeeren. De
forten en de kanonneerboot »Pudilla« lieten
zich niet onbetuigd, en de Bogota,* die
trouwens slechts geringen kolenvoorraad had,
trok zich welhaast terug.
De onaf hankeljjkheid van Panama is thans
officieel afgekondigd.
Het zou niet te verwonderen zjjn, als de
revolutie in Panama die natuurljjk voor
zien werd, van het oogenblik af waarop de
regeering van Columbia haar dwarsdrjjverjj
tegen de Noord-Amerikaansche kanaalplan
nen ernstig doorzette nog oversloeg naar
andere deelen van het woelige Midden-
Amerika. Een te Washington ontvangen
telegram van den Amerikaanschen consul
in Honduras meldt, dat daar groote opge
wondenheid heerscht. En de consul in Nica
ragua meldt dat men in dien staat weer een
aanval op Honduras in den zin heeft, en dat
het ook in Guatemala en Costa Rica alles
behalve rustig is. Een algemeene burger
oorlog zou dus niet tot de onmogeljjkheden
behooren.
Een telegram uit New-York aan de
Frank f. Ztg.« meldt.
De nieuwe Panamastaat heet >Republica
del l8tmo«, en vindt op de landengte zóó
veel sympathie, dat de herovering door Co
lumbia moeiljjk zal zjjn, vooral daar de re
geering der Vereen. Staten bjjna openljjk
den nieuwen Staat beschermt. De revolutie
is zonder twjjfel te New-York voorbereid,
waar de vorige week vjjf mannen vaa be-
teekenis uit Panama vertoefden, onder wie
de gewezen gouverneur Mutis Duran. De
staatssecretaris Hay weigerde de samen
zweerders te ontvangen, maar de Bondsre-
bloed. Hg vond dit zeer vreemd en riep
de juffrouw, maar kreeg geen antwoord.
Hjj leunde tegen de kamerdeur om te luiste
ren, maar deze week terug en daarachter
vond hg het doode lichaam van haar liggen.
Als tweede getuige werd gehoord juffrouw
Judkin die verklaarde, dat juffrouw Ward
twee weken lang bjj haar gewoond had en
dat zjj, zooals het scheen, een nette vrouw
was.
Op de vraag of zjj niet opgemerkt had,
dat deze commensaal veel verschilde van
haar gewone klanten, antwoordde zjj, dat
zjj hierop geen acht geslagen had. Juffrouw
Ward ging dikwjjls uit en ontving zelf
nooit bezoek, dan op den avond toen zg
vermoord werd.
Overigens wist zjj te vertellen dat slechts
twee personen bjj juffrouw Ward waren
geweest en op verschillende tjjden. De eerste
had niet langer dan een half uur bjj de
juffrouw vertoefd. Toen had juffrouw Judkin
gehoord dat zjj hardop snikte en dat de
man verschrikkeljjk boos scheen. Zjj had
echter niets vernomen van hetgeen er ge
sproken was omdat zjj geen luistervink
wilde spelen. Nadat deze heer heengegaan
was kwam een tweede heer, maar daarna
had zjj niets meer vernomen.
Op de vraag van den rechter of zjj in
het gehetl niets gehoord had, diit op een
twist geleek, werd de getuige plotseling
stil, terwjjl zjj besluiteloos scheen. De rechter
merkte dit dadeljjk op en vroeg of zjj den
laatsten bezoeker niet gezien had, toen hjj
naar beneden kwam.
DOOK
Buitenland.
«SiSJll IIKflB—CTWBillMII—MB—rj—S—B—
Wordt vervolgd).
