Het Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Het trekken naar den vreemde.
Broeder en Zuster.
Uitgever: L. J. VEEHMAH, Heusden.
Jig 2302. WOENSDAG 16 MAART.
1904.
Oorlog tusschen Japan en Rusland.
'^"UNB VAN
YOOB
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprjjs: per 3 maanden 1.06.
ranco per poet zonder prjjsverhooging. Afzonderljjke
nuaamers 5 cent.
Advertentiën ran 16 regela 60 et. Elke regel
meer l1/, et. Groote lettera naar plaatarnimte.
Adrertentiën worden tot Dinadag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Na het eindigen der Boerenkrijg
dachten velen dat nu het oogenblik
gekomen was om naar Zuid-Afrika te
trekkenvelen meenden dat daar volop
werk te vinden zou zijn en droomden
zich gouden bergen voor de toekomst;
hoe bitter zijn vooral zij, die zonder
inlichtingen daar henen trokken, teleur
gesteld.
Van alle zijden werd in organen en
door vereenigingen afgeraden naar Zuid-
Afrika te gaan zonder vooraf zekerheid
te hebben daar werk te zullen vinden.
Desgelijks en natuurlijk met veel
kennis van de toestanden in het door
den krijg geteisterde land deed het
Informatie-Bureau der Ned. Zuid.-Afr.
Vereenig ing.
Afdoende schijnt dit alles nog niet
geholpen te hebbenalthans het Bestuur
der te Kaapstad gevestigde vereeniging
„Hollandia", maakt het volgende schrij
ven openbaar:
„Met het oog op de algemeen heer-
schende malaise in geheel Zuid-Afrika,
richt de vereeniging „Hollandia" te
Kaapstad nogmaals een waarschuwend
schrijven aan haar landgenooten om
toch niet naar Zuid-Afrika teemigree-
ren, zonder vooraf zekerheid te hebben
daar een betrekking te vinden.
Het informatiebureau der vereeniging
(postbus 1302) is bereid kosteloos aan
belanghebbenden inlichtingen te ver
strekken. Evenwel is het alsnog voor
dat bureau niet mogelijk, als bemidde
laar op te treden ter verkrijging van
betrekkingen.
Bij verbetering van den toestand hier
te lande zal de vereeniging daarvan be
richt zenden."
't Is te hopen dat velen deze waar
schuwing van „Hollandia" ter harte
zullen nemen; en dat zij, die op goed
geluk naar Atrika willen trekken, eerst
te rade zullen gaan met geroemde
vereeniging.
Wat echter voor Afrika geldt, kan
ook toegepast worden op andere landen,
waarheen velen gaarne zouden willen
verhuizen.
De een heeft zijn schoonste verwach
tingen gegrondvest op Chili, de ander
wil naar Brazilië. Er zijn naieve men-
schen, die denken, dat in de Vereenigde
Staten gebrek aan werkkrachten zou
bestaan, er zijn ondernemingslustigen,
die meenen, dat het Congo-land hun
fortuin zal bezorgen, er zijn onnoozelen
FEUILLETON.
Een andere vrouw, met vuriger geest en
trotscher karakter zou misschien onder zjjn
langzame marteling te gronde zjjn gegaan.
Maar Louise Martinowna vond in den glans
van haar omgeving en de rjjke middelen
die haar ten dienste stonden, een schade
loosstelling voor de hardheid en de beleedi-
gende trouweloosheid van haar man.
Eenmaal slechts, in 't eerste jaar van haar
buweljjk, was zjj op vreeseljjke manier uit
haar egoistische levenswijze wakker geschud,
toen het ljjk van haar eenigeu stiefzoon
Iwan in huis gedragen werd en haar echt
genoot in wilde, bandelooze smart het ver
lies van zgn erfgenaam en stamhouder be
treurde. Het kind was verdronken bjj 't
baden in den vjjver en met een vloek op
de lippen en oogen vol haat had Adaduroff
zgn vrouw weggejaagd, toen zjj de kist wilde
naderen, haar verwgtende, dat het haar
schuld was, dat hg nu een kinderloos man
was.
Weenend had Louise zich teruggetrokken
op haar kamer. De scheuring tusschen hen
beiden ware zeker onherstelbaar geweest,
indien niet een tot heden vergeefs verwachte
gebeurtenis de echtgenooten tenminste voor
't uiterlgk weer tot elkaar had gevoerd.
Nanwelgks had men het overschot van
die wezenlijk het geloof koesteren, dat
men in Engeland, in het groote Londen,
Nederlandsche werkzoekenden met open
armen zal ontvangen! En die laatsten
van hun ongelijk te overtuigen is lang
geen gemakkelijk werk!
Hun allen beginnen we echter uiteen
te zetten, dat de toestanden geheel an
ders zijn dan b.v. een halve eeuw ge
leden. Er wonen op den aardbol nog
wel niet te veel menschen, doch de mid
delen van communicatie te land en ter
zee zgn in de laatste jaren zoo verba
zingwekkend toegenomen, dat, wanneer
een land inderdaad lijdt onder gebrek
aan werkkrachten, doorgaans uit de
naburige of verwante landen weldra een
voldoend aantal emigranten daarheen
stroomt om aan dat gebrek tegemoet
te komen.
Het kan een heel enkelen keer ge
beuren, dat zulks niet het geval is en
de regeering van een land, dat daaronder
lijdt, „reclame" maakt en emigranten
lokt, voor wie dan inderdaad een mooie
toekomst is weggelegd, als regel mag
men
aannemen, dat men niet zonder
zeer ernstige iixf jrmatie mag emigreeren,
om zich een werkkring te scheppen, zoo
mogelijk fortuin te zoeken, en wan
trouwen tegenover schoone beloften van
emigranten-lokkende landen moet het
eerste beginsel der wijsheid wezen. Maar
daaruit volgt onmiddellijk, dat men nog
veel voorzichtiger moet zijn met te
emigreeren naar landen, die volstrekt
niet toonen daarop prijs te stellen en
vooral met die, waar de sympathie voor
Nederlandsche emigranten zeer gering is.
Dit laatste nu is het geval met Zuid-
Afrika. De Hollnndsche elementen dier
helaas thans Engelsche kolonie zijn nog
niet bekomen van de slagen, in den
worstelstrijd van voor enkele jaren toe
gebracht, het Engelsche element heeft
er nog steeds den boventoon en wat dit
aan werkkrachten noodig heeft on
gerekend natuurlijk de Chineesche koe
lies, die men er ter wille van de mijnen
wil invoeren „betrekt" het uit het
moederland. Een Hollander is dus bij
de Zuid-Afrikaansche Engelschen gezien
als een rotte appel bij een fruitvrouw
en het Hollandsehe element aldaar ziet,
blijkens het schrijven der vereeniging
„Hollandia", voorloopig g?en kans om
daarin verandering te brengen. Welnu,
laten we daarmede rekening houden.
Wie zeker is een baantje met een goede
toekomst te krijgen in Zuid-Afrika, doet
verstandig derwaarts te gaan. Hij schept
zichzelf een bestaan en versterkt er het
den kleinen Iwan in het familiegraf begra
ven, of Louise kon haar man meedeelen,
dat hg mocht hopen, niet zonder erfgenaam
te big ven.
En wederom werd een zoon geboren op
Karpilowka en alle warmere gevoelens, alle
alnimerende liefde der moeder concentreer
den zich op den kleinen Lubim, die de schoon
heid zou verleenen aan haar eeneaam leven.
Beide ouders hingen, hoewel uit verschil
lende oorzaken, met even groote liefde aan
den vrooljjk opgroeienden zoon en in 't hart
van Iwanowitsch ontstond een zekere mate
van dankbaarheid jegens zjjn gade, die hem
tenminste aanleiding gaf, zgn uitspattingen
eenigszins voor haar te verbergen.
Lubim Iwanowitsch was nu veertien jaar
oud, een mooie jongen met de blauwe oogen
en 't blonde haar zjjner moeder, maar belaas
ook met het heerschzuchtige, trotsche ka
rakter van den vader.
Daar bö de afgod zjjner onders was, die
niet de minste moeite aanwendden, om. zgn
wild karakter eenigszins te beteugelen, was
het te voorzien, dat alle woeste eigenschap
pen van Iwan zich twee, driedubbel her
halen zouden bg dien eenigen stamhouder.
Reeds door zgn handelingen als kind deed
hg vermoeden, wat men van den man t<j
verwachten had. Iwan trok de schouders op,
als er krachten over hem inkwamen. Maar
hg lachte vergenoegd en herkende in Lubim
zgn waardigen zoon, als men hem vertelde,
dat de jonker reeds precies 't onderscheid
wist tusschen de mooie en de leeljjke meisjes
van 't dorp.
Ik zal Lubim met Paschen een rgpaard
Hollardsche element. Wie echter Züid-
Afrika beschouwt als het beloofde land,
waar het werk maar voor het oprapen
ligt en de verdiensten zoo groot, dat
men in enkele jaren „binnen" is, knoope
zich de waarschuwing van „Hollandia"
in het oor en ga niet daarheen voor
hij van maag of vriend een aanstelling
heeft, die hem ten minste voor honger
en kommer vrijwaart.
amnBBmaaBaBHRNHHBMMMnaHBHHHnHaHBBHBn
Buitenland.
Alexejef heeft aan den Tsaar de volgende
bgzonderhuden geseind, afkomstig van ad
miraal Makarof, over hst gevecht bg Port
Arthur
De zes torpedobooten die in den nacht
van den lOden naar buiten stoomden vier
booten stonden onder bevel van kapitein
Matoessewitsj ontmoetten vgandelgke tor
pedo-booten, door kruisers gevolgd. Er ont
stond een hevig gevecht, in den loop waar
van de torpedoboot Wlastni een Whitehead-
torpedo afschoot en een der Japanache boo
ten in den grond boorde. Op den terugweg
werd de torpedoboot Steregontsjti, onder
bevel van lnitenant Serdziëjef, beschadigd,
haar machines waren getroffen en zjj begon
te zinken. Om acht uur keerden vjjf torpedo
booten terug.
Toen de hacbelgke toestand bleek waarin
d« Steregontsjti verkeerde, heesch ik mg»
vlag op de Nowik en snelde met de Nowik
en de Bajan te hnlp, maar aangezien vgf
vgandelgke kruisers de torpedoboot omring
den, en de slagschepen dichtebjj kwamen,
slaagde ik er niet in, de Steregontsjti te
redden, en deze zonk. Een gedeelte der be
manning werd gevangen genomen, een ge
deelte is verdronken.
Op de schepen die deelnamen aan den
nachteljjken aanval werd een officier ern
stig en drie licht gewond, terwjjl 2 solda
ten gedood en 18 gewond werden.
Om negen nnr 's ochtends verzamelden
zich 14 vgandelgke schepen voor Port Ar
thur en begonnen een bombardement met
het zware gvschut van hun linieschepen op
grooten af-stand. De beschieting duurde tot
een nar 's middags. Wjj schatten het aan
tal 12-dnims granaten die de vjjand afschoot,
op 154.
De nieuwe stad heeft door deze beschie
ting het meest geleden. Door het ontploffen
van een granaat zgn een advocaat, een
geven,zei Iwan op een dag tot zgn vronw.
Toen de ochtend van Paschen aanbrak
en iedereen geschenken kreeg, voerde men
een prachtig, sneeuwwit paard voor de deur.
Lubims oogen schitterden van genoegen,
toen hg zich handig in 't zadel zette; maar
nanwelgks had hg 't dier een klap met de
zweep gegeven of het stjjgerde en dreigde
zgn meester af te werpen, zoodat zgn moeder,
die voor 't venster stond, een angstkreet nitte.
>Gg hebt geen zweep noodig bg hem,«
zei de rjjknecht, >dat kan hg niet ver
dragen, maar als men hem joed behandelt,
is bg gednldig en volgzaam ala een lam.*
»Dan zal ik hem leeren, rag te gehoor
zamen, antwoordde hg trotsch, »op welke
manier ik hem ook wil behandelen.
De sneeuw smolt; de groene grashalmen
begonnen uit de zwarte aarde te voorschjjn
te komen. Lubim maakte dagelgks verre
rgtochten op zgn wit paard. Ruiter en
ros schenen goede vrienden geworden te
zjjn. Lonise zag vol trots den zoon de
poort uitrjjden met zgn fiere houding en
zgn vroegrjjp voorkomen, zooals iemand,
die zich bewast is, in volle onafhankelijk
heid geboren te zgn.
De oude Karp, de dienaar, die de tjjden
gekend had, dat een andere meesteres hier
had geheerscht, schudde dan zjjn grjjze
hoofd en zei zachtjes: »Twee oogen kun
nen zich sluiten evenals de andere vier
het gedaan hebbenwjj hebben hier in
Karpilowka al veel beleefd. Er ligt een
vloes op dit huis.<
»Rjjd vandaag niet uit,* verzocht Louise
op een dag.
dochter van een kolonel en nog een andere
dame gedood. Verder werd een Chinees
gedood en werden ook eenige Chineezen
en een koetsier gewond. Generaal Stössel
en zijn staf ontkwamen bjj een batterij te-
nanwernood aan het gevaar, van door een
granaatsplinter gewond te worden. Op den
Gouden Berg zgn een luitenant en een sol
daat gewond, aan den post van de electri-
sche zoeklichten twee andere soldaten. Men
zag duideljjk, hoe een Japansch pantser
schip, dat door een Russisch projectiel ge
troffen werd, zich daarna langzaam verwij
derde. De kanonnade was buitengewoon
heftig.
Binnen enkele dagen zal het 15de leger
korps, uit Moskon, en het 10de uit Char-
kof naar het Verre Oosten vertrekken. Deze
troepen znllen na de» oorlog naar Rnsland
terugkeeren, terwjjl de andere die nn op
het oorlogsterrein zgn, vast in de Aziatische
provincies znllen blgvefi.
Volgens particuliere berichten nit Chi
neesche bron heerscbt er in geheel Mant-
sjoerjje verwarring tengevolge van het op
treden der Rassen, die beslag leggen op
alle levensmiddelen en al het noodige voor
de ipilitaire intendance. De iuboorlingen
komen in grooten getale van het Zuiden
en zgn op weg naar de havens. Zjj Ijjden
erg gebrek.
De Chineesche ambtenaar die het laatst
militair gonvernenr van Kizin is geweest,
heeft zelfmoord gepleegd, omdat hjj in de
onmogelijkheid was hat gebrek der bevol
king te lenigen of een eind te maken aan
de plunderingen der Rassen.
Men verzekert, dat Alexejef 75000 francs
heeft geboden aan de bereden bandieten
van Mantsjoerjje, ten einde hen als voor
posten te gebruiken in verband met het
onvoldoende der maatregelen, tot verdedi
ging van Port Arthnr genomen.
Japan neemt met groote belangstelling
de houding van China jegens de Russen
waar, die de bewoners der districten ten
westen van de Liao-rivier noodzaken levens
middelen voor de troepen te verstrekken en
daarmee de onzijdigheid eener Chineesche
provincie aanranden. China moet besliste
orders hebben gegeven en den inwoners
verboden wat ook aan de troepen te ver
strekken, doch het valt te betwijfelen, of
China in staat is deze bevelen te doen eer
biedigen.
De Figaro c verneemt nit Petersburg
Lnbim luisterde niet naar zgn moeder
en wilde zich in 't zadel werpen. Juist heden
wilde hjj in een snellen rit de ergenis kwijt
raken, dat hjj, de erfgenaam van Karpilowka,
zich den geheelen morgen had moeten buk
ken voor den wil van een onvrjj geboren
hofmeester.
>Wees tenminste niet zoo roekeloos als
gewoonljjk, Lubim,ging zgn moeder
voort; >ik ben bang, als ik je zoo zie
voortstormen.*
»Wat geeft toch dat vrouwengepraat,
Lonise* sprak Iwan, er bg komend. »Ik
verheug me, dat de jongen alle eigenschap
pen voor een edelman bezit en meer en
meer een echte Iwanowitsch wordt. Hoe
minder hg van dat Duitsche professorsbloed
in de aderen heeft, hoe beter.* Een zoó
verachtelgken blik trof bjj deze woorden de
aangesprokene, dat zjj zooals altjjd in znlke
gevallen, verschrikt zweeg en slechts met
droomerige oogen haar zoon in de verte
volgde, vastbesloten, om in de richting, die
hjj was ingeslagen, een rjjtoer in haar rjj-
tuig te maken, want zg kon zich heden
niet bevrjjden van 't gevoel van naderend
onheil.
»Onze meesteres maakt zich ongerust om
den jonker,* zei een half nur later Karp
tot de oude Afdotja, nadat hjj zgn mees
teres in den wagen had helpen stjjgen, >en
geen wonder, als men het verledene kent.
Ik zelf heb een bang voorgevoel, want
Tigretka heeft den heelen nacht voor 't
venster van den jongen heer gehuild, juist
zooals Mylord het deed, voordat de kleine
Iwan Iwanowitsch verdronk.*
dat men daar in militaire kringen vertelt
dat het vervoer over bet Baikal-meer niet
bjjster naar wensch gaat. Het jjs bljjkt niet
stevig al is het dik, d. w. z. dat de gevreesde
scheuren zich telkens vertoonen. Telkens is
het spoorwegverkeer gestremd, en zoodoende
heeft men weer veel gebruik van sleden
moeten maken.
Uit Tokio wordt gemeld:
De verklaringen, door Alexejew in zjjne
rapporten gedaan betreffende het vernielen
van een Japan schen torpedojager en het
ernstig beschadigen van den kruiser >Taka-
sago* gedurende den vierden aanval van
Port-Arthur, worden hier officieel tegenge
sproken.
De Japansche torpedojagers, welke averjj
bekomen hebben, zullen in den loop van
deze week gerepareerd worden, zonder dat
het noodig zal zgn ze naar het dok te
Raclonb te zenden.
De Daily Mail* verneemt d.d. 13 dezer nit
YingkowGroote ontevredenheid heerscht
onder de officieren te Port-Arthnr; ernstige
geschillen zonden uitgebroken zjjn tnsschen
de officieren van leger en vloot. De eerste
verwjjten de marine-officieren lafhartigheid
en onbekwaamheid.
De opgestapelde kolenvoorraden zjjn vol
doende, maar aan munitie voor groote ka
nonnen begint gebrek te komen.
De »Daily Mail* verneemt 12 dezer nit
ChifoeHet schip, uitgezonden door de
Daily Mail*, bereikte Zaterdag Port-Arthur
en kon de eerste twee forten van nabjj nade
ren: van binnen schenen deze niet verwoest
en de stukken geschat stonden nog in stelling;
maar het tweede fort, gelegen op den top van
den hen vel Breadhill, heeft bljjkbaar ontzet
tend van het vuur geleden.
De verdedigingswerken waren vernield;
de aarden wallen gespleten. Geen enkel
kanon was meer te zien. Groote dikke rook
wolken stegen in drie kolommen van nit
de nieuwe stad op en verduisterden den
hemel. Men ontwaarde ook geen troepen
en alle leven scheen uitgestorven, zelfs
wapperde er geen vlag meer.
Tal van Londensche bladen bevatten tele
grammen uit Tokio, Tientsin, Sjanghai,
Chifoe, zeggende: dat onder de Japanners
het gerucht loopt, dat de Russen Port-Arthur
zouden ontruimd hebben.
De Standard* verneemt uit Tientsin
dd. 13 dezer: Van Russische zjjde wordt
erkend, dat het bombardement van 10 dezer
Weet je, Afdotja,* zei Karp op ge-
dempten toon, >ik geloof zeker, dat zg, die
wjj geen van allen durven noemen, ge
storven is, omdat men haar dood wenschte.
Maxime kende van zgn moeder alle geheime
middelen die in de natuur verborgen zgn,
en eenige weken vóór onze moester hem
naar de soldaten zond, vond ik in den tuin
onder de bank, waarop zjj altjjd zat, een
slan gevel, een zwarte kondestaart en een
been. Ik geloof bepaald, dat 't een men-
schenbeen was, dat men van 't kerkhof had
gehaald!*
>Groote hemel,* riep Afdotja ontsteld,
»dan was 't geen wonder, dat de zalige
meesteres haar leven verloor, en wat geloof
jjj, Karp?*
»Ik geloof niets*, antwoordde hjj voor
zichtig, >ik weet alleen, dat het den achter-
bljjvenden onheil brengt, als iemand met
een verwensching op de lippen sterft. Zie
toch, Afdotja, daar ligt Tigretka in de zon
telkens steekt hg den neus in de lucht alsof
hjj opnieuw zgn doodenmuziek begint.*
Nieuwsgierig keek Afdotja naar den hond.
Daar weerklonk plotseling een schot in de
onraiddelljjke nabjjheid, een klagend gehuil
klouk over de plaats en Tigretka lag dood
in zgn bloed. Afdotja uitte een kreet van
ontzetting. Alles was 't werk van een oogen
blik; beide oude dienaren hadden nog geen
tjjd om een woord te wisselen, toen de deur
geopend werd en de reuzengestalte van den
heer van Karpilowka op den drempel ver
scheen, het rookende geweer in de hand,
de wenkbrauwen dicht samengetrokken.
{Wordt vervolgd
Nimuu
mi
