Het Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Broeder en Zuster. M 2305. 1904. voos Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. ZATERDAG 26 MAART. Wijziging in de heffing der Personeels Belasting. VAN Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per S maanden f 1.06. franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Wanneer wij een enkel woord willen wijden aan het reeds voor geruimen tijd door de regeering ingediende wetsont werp tot wijziging der personeele be lasting, dan is dit niet zoozeer om de belangrijkheid ervan, maar omdat bet aanleiding geeft, tot bespreking van iets wat er in naüw verband mede staat. Er is altijd veel geklaagd, vooral van de zijde der ambtenaren, over de belasting op de haardsteden. Er is na melijk een streven waar te nemen om het betalen dezer belasting te ontgaan, door zich van andere verwarmingsmid delen dan eigenlijk gezegde haardsteden te voorzien. Ook begint men meer en meer zich toe te leggen op de zooge naamde centrale verwarming, die nu nog maar alleen voor de meer gegoeden in groote gebouwen bereikbaar is, maar, in anderen vorm, later ongetwijfeld meer zal worden toegepast. Dat is de voorname reden waarom de regeering den grondslag haardsteden wil doen vervallen en dan de belasting op hot meubilair met de helft verhongen. Het is niet te ontkennen, dat voor deze verwisseling veel te zeggen valt. De meubelen welke tot gebruik en ver siering der vertrekken dienen, vormen een beteren grondslag voor de heffing van belasting dan de haardsteden. Die meubelen zijn en blijven daar gedu rende zeer langen tijd en zijn niet door iets anders te vervangen. Wan neer de schattingen van het meubilair behoorlijk plaats vinden, dan zal die belasting meer gelijkmatig drukken, juist omdat men de betaling ervan niet kan ontgaan. Dat de schattingen op behoorlijke wijze geschieden wordt wel eens ont kend. Niet alle schatters, zegt men, volgen denzelfden maatstaf. Dat bezwaar is zeker moeilijk weg te nemenmaar men tracht toch zooveel mogelijk des kundigen te verkrijgen, die, door oefe ning, allicht de noodige kennis zullen verkrijgen. Tan andere zijde heeft men den raad gegeven, het maar bij het oude te laten maar dan de belasting op de haard steden meer progressief te maken, waar door de mindere man nog wat minder zou worden belast en dan, bij het toe nemen van het aantal haardsteden, de belasting daarop telkens zou worden verhoogd, niet alleen maar in even- FEUILLETON. 7) Professor Hennink antwoordde niet da- deljjk op den voorslag van den jongen man. Maar Cato sprong van de bank op en met stralende oogen riep zjj: >0, mjjnheer Roman, wat zjjt g? goed 1 Nu is opeens aan alle moeilijkheden een einde gemaakt. Ge zult ons alles uitleggen, wat we niet weten, en onderweg kunt ge mjj wat Russisch leeren, zoodat ik niet zoo geheel onwetend op Karpilowka aankom. O, mama, wat zal 't prettig zjjn, als mgn- heer Roman ons vergezelt. Zjj lachte uitgelaten, zonder op den ern- stigen blik van haar vader te letten. >Qet voorstel van mjjnheer Leontieff is ia elk geval heel aardig en beleefd en ik zal het dankbaar aannemen, als ik het verlof van onzen zwager daartoe heb.* »Mjjn zonnestraaltje wil mg dus verlaten?* vroeg de professor aan zjjne dochter, 's avonds met treurige stem, toen hg een blik wierp op den brief, die klaar lag voor Karpilowka. Het jonge meisje sprong op, sloeg haar armen om zjjn hals en legde haar wang tegen den zgne, zooals zjj het zoo dikwgls deed. >Lieve, oude papa,* zei ze vleiend, >het is toch maar voor korten tjjddan kom ik terug, om u nooit weer te verlaten. En redigheid van het aantal, maar ook betrekkelijk; b.v. op de volgende wijze. Tegenwoordig berekent men als volgt 2 haardsteden f 1. 3 - 3— 4 - 6.- 5 - 10.- 6 - 15.- 7 - 21— 8 - 28— 9 - 36— verder wordt f 8 betaald voor iedere haardstede daarboven. Natuurlijk is dat een progressieve heffing. Telkens wordt het bedrag der belasting voor elke haardstede hooger. Maar nu zeggen de echte voorstan ders van progressie, die in alles op dezelfde wijze zouden willen te werk gaaniemand die aan vijf haardsteden niet genoeg heeft, kan gemakkelijk voor iedere haardstede van de zes gulden een gulden meer betalen, voor ieder van de zeven kan die opklimming boven de vijf, twee gulden vijftig cents be dragen, enz. Men bekomt dan b.v. tot het volgend resultaat 5 haardsteden f 10. 6 - 18— 7 31.50 enz. Men komt dan al spoedig tot zeer hooge sommen; waarom het juist te doen is. Wij laten nu geheel daar, dat de eigenlijk gezegde bezwaren tegen de belasting op de haardsteden hierdoor in het minst niet worden weggenomen. Doch, dit daargelaten, zoudea wij bij deze gelegenheid eens meer nauwkeurig de werking der zoogenaamde progressie willen nagaan. Dit beginsel zit als 't ware in de luchtmen wil het in alle gevallen toepassen, waarin het maar eenigszins toepassing kan vinden en werkelijk bestaan er dan ook reeds ver schillende van die heffingen. Maar de juistheid van het beginsel is alles behalve onbetwist. Men is er nog al eens vlug bij, met te zeggen dat zij die meer bezitten, in den regel te weinig betalen. Men zegt hun draagkracht is grooterzij moeten dus naar evenredigheid meer bijdragen. Vergeet men, zoo redeneerende, soms niet den samenhang der dingen? Juist de belasting op het personeel is er een sprekend voorbeeld van, dat men wel eens doordraaft, zonder wezenlijk in te dringen in de zaak zelve. Het personeel is een verbeterings belasting. Oogenschijnlijk is bij zulk een belasting de progressie bijzonder wat zullen we dan op de lange winteravonden veel te vertellen hebbeH !c De professor zuchtte. Dat is alles heel mooi, Cato maar hoe zou het wezen, als je nooit weerkeerde en altjjd in Rusland bleef?* Zjj vloog op, overeind, en keek den pro fessor met oprechte verwondering in de oogen. Lieve, oude papa!* riep zjj toen lachend, »hoe komt ge op zulke gedaehten? Voor eenke maanden zal het in Karpilowka heel mooi zjjn, maar dan zullen wjj beiden wel weer naar u en ons huis verlangen. Wie weet, hoe die vreemde oom ons bevalt en die treurige tante Louise! En al waren ze beiden nog zoo lief en goed, u kunnen ze niet vervangen, lieve papa!* Weer zweeg de professor even, daarna zei hjj langzaam »En is er verder niemand, Cato, die je in Rusland zou kannen terughouden, behalve je oom en tante? Ken je anders niemand, die je zou verzoenen met de gedachte, altgd daar te bljjven?* Cato keek hem strak aan. Maar plotse ling bedekte haar gelaat zich met een gloeiend rood en onstuimig legde zjj haar wang weer tegen hem aan. De professor voelde den gloed met innerljjk verdriet; hjj wist nu, dat hjj zich niet vergiste in de gevoelens van zjjn lieveling en het viel hem dubbel zwaar, haar te laten gaan. Twee weken later kregen de professor en Roman beiden antwoord; de eerste op den brief aan zjjn zwager, Roman op dien aan zjjn moeder. Advertentien van 16 regels SO et. Elke regel meer 71/» ot. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentien worden tot Dinsdag- en Vrjjdagavond ingewacht. goed te verdedigen. Immers, die een grooten staat voert, moet er dan ook maar naar betalen! Maar dan vergeet men toch twee dingen. Yooreerst dat de leefwijze die men volgt, niet steeds in volkomen over eenstemming kan zijn met de middelen en inkomsten, waarover men te be schikken heeft. Zij wordt bepaald door de eiscben van betrekking, stand, ge boorte, opvoeding, enz. enz. De progressie is gemakkelijk toe te passen, want de betrokken persoon zal zijne uitwendige leefwijs toch wel niet verminderen. Goedmaar, gesteld dat hij het wèl deed? Nü komt de tweede zaak die men vergeet. Zou door die verandering van leefwijze de algemeene welvaart worden bevorderd? Immers, neen! De maatschappij is één geheel. Alles staat in onderling verband. De levenswijze der meer bezitten den, overeenkomstig de eischen van staat en stand, en van hunne hoogere behoeften, is juist voor een voornaam deel de bron van het inkomen van hen die tot de lagere klassen behooren. Zorgden de kapita listen niet voor de instandhouding van het kapitaal en gebruikten zij niet op behoorlijke wijze de vruchten die het afwerpt, dan zouden de minder bezit- tenden er nog veel slechter aan toe zijn. Verval en verarming zouden daar van het gevolg wezen. De voldoening aan redelijke behoeften behoort eerder te worden bevorderd dan tegengegaan. Genoeg, dunkt ons, om te bewijzen, dut de progressie een beginsel is, dat slechts op zeer matige wijze kan wor den toegepast, wil men niet het alge meen belang schaden en daardoor de ongëlijkmatige druk der belastingen niet nog ongelijkmatiger maken. Buitenland. De bedrjjvers van de anarchistische aan- slagen te Luik, twee Franschen, zjjn in hechtenis genomen. Zjj hebben bekend. Een derde medeplichtige bjj wien de Franschen hun bommen vervaardigd hadden, is te Jemeppe gepakt. De anarchisten zeiden, dat zjj hun nit België uitgezette kameraden hadden willen wreken. Omtrent de arrestatie hiervan wordt nader gemeld De politie zag Dinsdagmiddag op de place Cockerill te Luik twee mannen zitten, verdiept in een krant, die geheel in uiter- ljjk beantwoordden aan de beschrjjving die eLouise Martinowna,* had Iwan Iwano- witsch tot zjjn vrouw gezegd, »ik heb je een verrassing bereid en je zuster Atilla met Cato voor den zomer hier uitgenoodigd. Hier is de brief, die haar aankomst meldt. Zjj schjjnen ginds een jongen Rus gevonden te hebben, die haar hier brengt; het is dus niet meer dan billjjk, dat ik den jongen man vraag, nog een tjjd je bjj ons te bljj ven.* Louise was met alles tevreden en be reidde zich met onmiskenbare vreugde er op voor, haar gasten te ontvangen. De lang gesloten logeerkamers werden geopend en de meesteres des huizes ging zelve alles dageljjks na, opdat haar zuster en de lieve Cato alles naar haar gemak en genoegen zonden vinden. Hoe meer de dag der aan komst naderde, des te meer sprak zjj over de laatste. De oude Karp dacht in stilte: >Nog pas eenige weken zjjn voorbjj, dat Lubim van ons werd weggenomen, en nu kan onze meesteres onophoudeljjk aan een vreemd kind denken, alsof onze jonker ver geten was! Dat komt, doordat de jonge juffrouw uit het land van Louise Martinowna komt.* Ook Iwan Iwanowitsch was niet vrjj van verwachting en opwinding en regelde hon derd kleinigheden om zjjn nichtje genoegen te do n. Karp schudde zjjn hoofd, maar hjj was heel voorzichtig in zjjn woorden tegen over Afdotja; hjj had het treurige einde van Tigretka niet vergeten en wist, dat de toorn van zjjn meester schuldigen en on- schuldigen zonder onderscheid trof. de buurvrouw van commissaris Laurent gegeven heeft van twee mannen, die zjj had zien wegloopen vlak nadat de eerste bom geplaatst was. Het waren twee Franschen, Lambin en Gadefin. De commissaris Laarent heeft hen ondervraagd. Hjj vernam van Gadefin, dat die logeerde bjj een zekeren Boutet, een kolendelver, Pruis van afkomst, die na te Jemeppe woonde en daar juist beboet was omdat hjj verzuimd had zjjn kostganger Gadefin op te geven voor de bevolkings registers. L&areat trok er heen met zjjn agenten. De commissaris ondervroeg den huisbaas van Gudefiu, de agenten zoehten het hais rond. Er zjjn dingen gevonden die geen twjjfel meer lieten of men hier op het goede spoor was. Tal van anarchistische brochures, een schrift met formules voor de samen stelling van ontplofbare stoffen en allerlei wetenswaardigheden, die bjj het maken van bommen te pas knnnen komen. Ook vond men een potje zwarte vernis. Dit vernis komt overeen met dat, waarmee de bommen waren bestreken. De mjjnwerker werd mee genomen en het dnurde niet lang of hjj bekende, dat het tweetal Lambin en Gudefin bjj hem thuis allerlei chemische stoffen hadden gebraeht om bommen te vallen. Kort daarna vielen ook de twee Franschen door de mand. Zjj hadden bjj Bontet de bommen geladen en waren ze samen gaan leggen voor het hnis van Laurent en van Binet. Of zjj iets op die beide commissarissen van politie tegen halden? In 't minst niet. Van persoonljjk een kwaad hart toedragen was geen sprake. Zjj hadden evenwel een daad van propaganda willen volbrengen en meteen de tslrjjke anarchisten willen wreken, die sedert een jaar nit België verdreven zjjn. Men heeft hier dus te doen met een zuiver anarchistischen aanslag. Woensdag zjjn de drie verdachte personen naar het paleis van justitie gebracht. De menschen op straat, die begrepen wat er gebeurde, riepen: >slaat ze dood!* Lambin is iemand, die als anarchist reeds een verleden heeft. Voor anarchistische aan slagen heeft hjj reeds meer dan eens ge zeten. Bjj een aanslag in de kerk te Saint- Dizier, en misschien bjj die in de kerk van Belleville te Parjjs is Lambin betrokken geweest. Hjj is geboren in 1883, nog geen 22 jaar ond dus. Zjjn kameraad Gadefin is twee jaar ouder. Beide jongelui zjjn het tegendeel van liederljjke menschen. Lambin is geheelonthouder. Hjj is bediende geweest Geheel anders was de indrnk, dien Ro man's brief op zjjn moeder maakte. Natalie Laurentiewna las de regels, die haar zoon haar schreef ten einde, met op elkaar ge perste lippen, en de uitdrukking harer strenge trekken werd zoo mogeljjk nog harder dan gewoonljjk. Toen richtte zjj zich op, streek met een heftige beweging de grjjze haren van 'fc voorhoofd en beide armen hoog op heffend, riep zjj»Het kon niet anders zjjn, Iwan Iwanowitsch, het recht laat zich niet bnigen en met voeten tredenHet lang ver wachte nar heeft eindeljjk geslagen!* Zjj sloot Roman's brief in een kistje, waarin veel andere dicht beschreven papieren lagen, en zette zich neer, om haar zoon te antwoorden. »Reis, waarheen je wilt, Roman,* laidden de woorden, die even koud op het papier waren, als zjj nit haar mond kwamen. »Ik had wel gehoopt, dat je de studie nog een tjjd lang zoudt voortzetten, want je vermo gen is niet groot genoeg, om je een zelf standige toekomst te verzekeren, zonder dat je behoeft te arbeiden. Als echter deze reis naar Karpilowka zich onveorbereid aan je voordoet, dan is het je noodlot, hetgeen nie mand ontgaaten ik verhinder je dat niet.* Roman kon een lachje niet bedwingen, toen hjj den brief las. >Ik verwonder me niet over den vorm, waarin mjjn moeder haar toestemming geeft, zjj was altgd fatalist,* dacht hjj. De vlier was uitgebloeid, de gouden regen bestrooide de paden in den tnin met gele op een chemisch laboratorinm en besteedde al zjjn vrjjen tjjd aan studeeren. Hjj is iemand van warme overtniging en groote energie. Gudefin was verbonden aan een ververjj te Parjjs. Hg is, voorzoover men kan na gaan, nooit voor den rechter geweest. De aanslag te Luik is waarschjjnljjk zjjn de buut geweest als anarchist in de maatschappg. Ook te Parjjs is de politie aan het zoeken in anarchistische kringen. Men vermoedt, dat daar het plan voor deze aanslagen is opgemaakt. Nog andere bomnungeschiedenissen staan in de Belgische kranten. Te Renaix ging een zekere Bellyn gistermorgen om half vjjf naar zjjn werk, toen hjj tegen de dear van den fabrikant De Poareq een jjzeren kruikje zag staan, waar een lont nit stak. Het ding brandde. Bellyn giag er heen, doofde de lont nit en liep met het voorwerp naar den commissaris van politie. Dadeljjk zjjn deskundigen ontboden. Men weet nog niet of hier sprake is van een bom of van een aardigheid. Als het een aardigheid moet zjjn, is het er een van niet twjjfelachtig ge halte. De Poareq is iemand zonder bepaalde vjjanden, maar hjj pleegt zich nog al te weren bjj de verkiezingen. Te Antwerpen heeft iemamd een dreig- briefkaart gekregen, dat zjjn hnis dezer dagen in de lucht zou vliegen. De aankondiging eindigt met den aitroepleve de anarchie In een slaapzaal van het ziekenhuis van Villejuif, bjj Pargs, is gisternacht de 38- jarige ziekenverpleger Henri Cahuzac ge wurgd door een patiënt. Deze had rnzie gekregen met een der andere verpleegden en werd woedend toen de ziekenverpleger tnsschenbeiden won komen. Hjj wierp hem tegen den vloer en kneep hem met den kraag van zjjn hemd den hals dicht. Tien andere patiënten zagen den moord ljjdeljjk aan. Naar aaa de Daily Chronicle* nit New- York gemeld wordt, zonden Engelsche on Amerikaansche mjjn-ingenieurd, die in de bergen van Bolivia op onderzoek nit waren, den famensen »sehat der Inoa's* ontdekt hebben. Deze schat zou een waarde verte genwoordigen van 40 millioen gulden. En na zjjn de gelnkkige ontdekkers van mee ning, dat zjj nog slechts een gedeelte van den schat hebben gevonden, en dat er nog wel voor een waarde van 75 millioen gal den in de bergen verborgen moet zjjn. In- tnssehen heeft de regeering van Bolivia de 40 millioen in sbewaring* genomen. blaadjes, heeter brandde de middagzon, toen de professor langzaam en met gebogen hoofd van het station, waarheen hjj de reizigers gebracht had, terugkeerde. Wie hem zoo zag loopen, moest wel opmerken, dat zjjn gewone veerkracht hem had verlaten; hg maakte den indrnk van een oud, gebogen man. En geen wonder! Het kwam hem voor, alsof alle geluk, alle vreugde met Cato van hem weggeno men was en onwillekeurig had hg de armen uitgestrekt, toen de trein zich in beweging zette en zjj hem, door haar tranen heen, voor 't laatst toelachte. Het drukte hem zwaar op het hart, als naderend onheil. IV. De sneltrein van Kiew naar Kursk hield fluitend en blazend op bjj het station B, om de daar uitstappende passagiers uit te laten, en Roman reikte de dames de hand, om haar behulpiaam te zjjn. De reis was lang en vermoeiend geweest en had zelfs voor Cato niet datgene vervuld, wat zjj ervan had verwacht. De uitgestrekte vlak ten, waardoor zjj reden, hadden ten slotte een slaapwekkenden invloed op haar gehad en ook haar moeder werd zenuwachtig van die vreemde, onverstaanbare woorden, die voortdurend in haar ooren klonken. Het was toeh ook heel ongemakkei jjk, niet eens een glas water te kunnen krjjgea, zonder 't eerst Roman te vragen. Op de heele reis had men slechts ééns, in Warschau, uitgerust en de kleeren der beide dames hadden door het stof vreeseljjk geleden. "T3&tfaOCai—■BM9—PB—MMMB—W—WWSiWi i i Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1904 | | pagina 1