Het Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Broeder en Zuster.
M 2305.
1904.
voos
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
ZATERDAG 26 MAART.
Wijziging in de heffing der
Personeels Belasting.
VAN
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per S maanden f 1.06.
franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Wanneer wij een enkel woord willen
wijden aan het reeds voor geruimen tijd
door de regeering ingediende wetsont
werp tot wijziging der personeele be
lasting, dan is dit niet zoozeer om de
belangrijkheid ervan, maar omdat bet
aanleiding geeft, tot bespreking van
iets wat er in naüw verband mede staat.
Er is altijd veel geklaagd, vooral
van de zijde der ambtenaren, over de
belasting op de haardsteden. Er is na
melijk een streven waar te nemen om
het betalen dezer belasting te ontgaan,
door zich van andere verwarmingsmid
delen dan eigenlijk gezegde haardsteden
te voorzien. Ook begint men meer en
meer zich toe te leggen op de zooge
naamde centrale verwarming, die nu
nog maar alleen voor de meer gegoeden
in groote gebouwen bereikbaar is, maar,
in anderen vorm, later ongetwijfeld meer
zal worden toegepast.
Dat is de voorname reden waarom
de regeering den grondslag haardsteden
wil doen vervallen en dan de belasting
op hot meubilair met de helft verhongen.
Het is niet te ontkennen, dat voor
deze verwisseling veel te zeggen valt.
De meubelen welke tot gebruik en ver
siering der vertrekken dienen, vormen
een beteren grondslag voor de heffing
van belasting dan de haardsteden. Die
meubelen zijn en blijven daar gedu
rende zeer langen tijd en zijn niet
door iets anders te vervangen. Wan
neer de schattingen van het meubilair
behoorlijk plaats vinden, dan zal die
belasting meer gelijkmatig drukken,
juist omdat men de betaling ervan niet
kan ontgaan.
Dat de schattingen op behoorlijke
wijze geschieden wordt wel eens ont
kend. Niet alle schatters, zegt men,
volgen denzelfden maatstaf. Dat bezwaar
is zeker moeilijk weg te nemenmaar
men tracht toch zooveel mogelijk des
kundigen te verkrijgen, die, door oefe
ning, allicht de noodige kennis zullen
verkrijgen.
Tan andere zijde heeft men den raad
gegeven, het maar bij het oude te laten
maar dan de belasting op de haard
steden meer progressief te maken, waar
door de mindere man nog wat minder
zou worden belast en dan, bij het toe
nemen van het aantal haardsteden, de
belasting daarop telkens zou worden
verhoogd, niet alleen maar in even-
FEUILLETON.
7)
Professor Hennink antwoordde niet da-
deljjk op den voorslag van den jongen man.
Maar Cato sprong van de bank op en
met stralende oogen riep zjj:
>0, mjjnheer Roman, wat zjjt g? goed 1
Nu is opeens aan alle moeilijkheden een
einde gemaakt. Ge zult ons alles uitleggen,
wat we niet weten, en onderweg kunt ge
mjj wat Russisch leeren, zoodat ik niet zoo
geheel onwetend op Karpilowka aankom.
O, mama, wat zal 't prettig zjjn, als mgn-
heer Roman ons vergezelt.
Zjj lachte uitgelaten, zonder op den ern-
stigen blik van haar vader te letten.
>Qet voorstel van mjjnheer Leontieff is
ia elk geval heel aardig en beleefd en ik
zal het dankbaar aannemen, als ik het
verlof van onzen zwager daartoe heb.*
»Mjjn zonnestraaltje wil mg dus
verlaten?* vroeg de professor aan zjjne
dochter, 's avonds met treurige stem, toen
hg een blik wierp op den brief, die klaar
lag voor Karpilowka.
Het jonge meisje sprong op, sloeg haar
armen om zjjn hals en legde haar wang
tegen den zgne, zooals zjj het zoo dikwgls
deed.
>Lieve, oude papa,* zei ze vleiend, >het
is toch maar voor korten tjjddan kom
ik terug, om u nooit weer te verlaten. En
redigheid van het aantal, maar ook
betrekkelijk; b.v. op de volgende wijze.
Tegenwoordig berekent men als volgt
2 haardsteden f 1.
3 - 3—
4 - 6.-
5 - 10.-
6 - 15.-
7 - 21—
8 - 28—
9 - 36—
verder wordt f 8 betaald voor iedere
haardstede daarboven.
Natuurlijk is dat een progressieve
heffing. Telkens wordt het bedrag der
belasting voor elke haardstede hooger.
Maar nu zeggen de echte voorstan
ders van progressie, die in alles op
dezelfde wijze zouden willen te werk
gaaniemand die aan vijf haardsteden
niet genoeg heeft, kan gemakkelijk voor
iedere haardstede van de zes gulden
een gulden meer betalen, voor ieder
van de zeven kan die opklimming boven
de vijf, twee gulden vijftig cents be
dragen, enz.
Men bekomt dan b.v. tot het volgend
resultaat
5 haardsteden f 10.
6 - 18—
7 31.50 enz.
Men komt dan al spoedig tot zeer
hooge sommen; waarom het juist te
doen is.
Wij laten nu geheel daar, dat de
eigenlijk gezegde bezwaren tegen de
belasting op de haardsteden hierdoor in
het minst niet worden weggenomen.
Doch, dit daargelaten, zoudea wij bij
deze gelegenheid eens meer nauwkeurig
de werking der zoogenaamde progressie
willen nagaan. Dit beginsel zit als 't
ware in de luchtmen wil het in alle
gevallen toepassen, waarin het maar
eenigszins toepassing kan vinden en
werkelijk bestaan er dan ook reeds ver
schillende van die heffingen.
Maar de juistheid van het beginsel
is alles behalve onbetwist.
Men is er nog al eens vlug bij, met
te zeggen dat zij die meer bezitten, in
den regel te weinig betalen. Men zegt
hun draagkracht is grooterzij moeten
dus naar evenredigheid meer bijdragen.
Vergeet men, zoo redeneerende, soms
niet den samenhang der dingen? Juist
de belasting op het personeel is er een
sprekend voorbeeld van, dat men wel
eens doordraaft, zonder wezenlijk in te
dringen in de zaak zelve.
Het personeel is een verbeterings
belasting. Oogenschijnlijk is bij zulk
een belasting de progressie bijzonder
wat zullen we dan op de lange winteravonden
veel te vertellen hebbeH !c
De professor zuchtte.
Dat is alles heel mooi, Cato maar hoe
zou het wezen, als je nooit weerkeerde en
altjjd in Rusland bleef?*
Zjj vloog op, overeind, en keek den pro
fessor met oprechte verwondering in de
oogen.
Lieve, oude papa!* riep zjj toen lachend,
»hoe komt ge op zulke gedaehten? Voor
eenke maanden zal het in Karpilowka heel
mooi zjjn, maar dan zullen wjj beiden wel
weer naar u en ons huis verlangen. Wie
weet, hoe die vreemde oom ons bevalt en
die treurige tante Louise! En al waren ze
beiden nog zoo lief en goed, u kunnen ze
niet vervangen, lieve papa!*
Weer zweeg de professor even, daarna
zei hjj langzaam
»En is er verder niemand, Cato, die je
in Rusland zou kannen terughouden, behalve
je oom en tante? Ken je anders niemand,
die je zou verzoenen met de gedachte, altgd
daar te bljjven?*
Cato keek hem strak aan. Maar plotse
ling bedekte haar gelaat zich met een gloeiend
rood en onstuimig legde zjj haar wang weer
tegen hem aan. De professor voelde den
gloed met innerljjk verdriet; hjj wist nu,
dat hjj zich niet vergiste in de gevoelens
van zjjn lieveling en het viel hem dubbel
zwaar, haar te laten gaan.
Twee weken later kregen de professor
en Roman beiden antwoord; de eerste op
den brief aan zjjn zwager, Roman op dien
aan zjjn moeder.
Advertentien van 16 regels SO et. Elke regel
meer 71/» ot. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentien worden tot Dinsdag- en Vrjjdagavond
ingewacht.
goed te verdedigen. Immers, die een
grooten staat voert, moet er dan ook
maar naar betalen!
Maar dan vergeet men toch twee
dingen.
Yooreerst dat de leefwijze die men
volgt, niet steeds in volkomen over
eenstemming kan zijn met de middelen
en inkomsten, waarover men te be
schikken heeft. Zij wordt bepaald door
de eiscben van betrekking, stand, ge
boorte, opvoeding, enz. enz.
De progressie is gemakkelijk toe te
passen, want de betrokken persoon zal
zijne uitwendige leefwijs toch wel niet
verminderen.
Goedmaar, gesteld dat hij het wèl
deed? Nü komt de tweede zaak die
men vergeet. Zou door die verandering
van leefwijze de algemeene welvaart
worden bevorderd? Immers, neen! De
maatschappij is één geheel. Alles staat
in onderling verband. De levenswijze
der meer bezitten den, overeenkomstig
de eischen van staat en stand, en van
hunne hoogere behoeften, is juist voor
een voornaam deel de bron van het
inkomen van hen die tot de lagere
klassen behooren. Zorgden de kapita
listen niet voor de instandhouding van
het kapitaal en gebruikten zij niet op
behoorlijke wijze de vruchten die het
afwerpt, dan zouden de minder bezit-
tenden er nog veel slechter aan toe
zijn. Verval en verarming zouden daar
van het gevolg wezen. De voldoening
aan redelijke behoeften behoort eerder
te worden bevorderd dan tegengegaan.
Genoeg, dunkt ons, om te bewijzen,
dut de progressie een beginsel is, dat
slechts op zeer matige wijze kan wor
den toegepast, wil men niet het alge
meen belang schaden en daardoor de
ongëlijkmatige druk der belastingen niet
nog ongelijkmatiger maken.
Buitenland.
De bedrjjvers van de anarchistische aan-
slagen te Luik, twee Franschen, zjjn in
hechtenis genomen. Zjj hebben bekend. Een
derde medeplichtige bjj wien de Franschen
hun bommen vervaardigd hadden, is te
Jemeppe gepakt. De anarchisten zeiden, dat
zjj hun nit België uitgezette kameraden
hadden willen wreken.
Omtrent de arrestatie hiervan wordt nader
gemeld
De politie zag Dinsdagmiddag op de
place Cockerill te Luik twee mannen zitten,
verdiept in een krant, die geheel in uiter-
ljjk beantwoordden aan de beschrjjving die
eLouise Martinowna,* had Iwan Iwano-
witsch tot zjjn vrouw gezegd, »ik heb je
een verrassing bereid en je zuster Atilla met
Cato voor den zomer hier uitgenoodigd. Hier
is de brief, die haar aankomst meldt. Zjj
schjjnen ginds een jongen Rus gevonden te
hebben, die haar hier brengt; het is dus
niet meer dan billjjk, dat ik den jongen
man vraag, nog een tjjd je bjj ons te bljj
ven.*
Louise was met alles tevreden en be
reidde zich met onmiskenbare vreugde er
op voor, haar gasten te ontvangen. De lang
gesloten logeerkamers werden geopend en
de meesteres des huizes ging zelve alles
dageljjks na, opdat haar zuster en de lieve
Cato alles naar haar gemak en genoegen
zonden vinden. Hoe meer de dag der aan
komst naderde, des te meer sprak zjj over
de laatste.
De oude Karp dacht in stilte:
>Nog pas eenige weken zjjn voorbjj, dat
Lubim van ons werd weggenomen, en nu
kan onze meesteres onophoudeljjk aan een
vreemd kind denken, alsof onze jonker ver
geten was! Dat komt, doordat de jonge
juffrouw uit het land van Louise Martinowna
komt.*
Ook Iwan Iwanowitsch was niet vrjj van
verwachting en opwinding en regelde hon
derd kleinigheden om zjjn nichtje genoegen
te do n. Karp schudde zjjn hoofd, maar hjj
was heel voorzichtig in zjjn woorden tegen
over Afdotja; hjj had het treurige einde
van Tigretka niet vergeten en wist, dat de
toorn van zjjn meester schuldigen en on-
schuldigen zonder onderscheid trof.
de buurvrouw van commissaris Laurent
gegeven heeft van twee mannen, die zjj
had zien wegloopen vlak nadat de eerste
bom geplaatst was.
Het waren twee Franschen, Lambin en
Gadefin. De commissaris Laarent heeft hen
ondervraagd. Hjj vernam van Gadefin, dat
die logeerde bjj een zekeren Boutet, een
kolendelver, Pruis van afkomst, die na te
Jemeppe woonde en daar juist beboet was
omdat hjj verzuimd had zjjn kostganger
Gadefin op te geven voor de bevolkings
registers.
L&areat trok er heen met zjjn agenten.
De commissaris ondervroeg den huisbaas
van Gudefiu, de agenten zoehten het hais
rond. Er zjjn dingen gevonden die geen
twjjfel meer lieten of men hier op het goede
spoor was. Tal van anarchistische brochures,
een schrift met formules voor de samen
stelling van ontplofbare stoffen en allerlei
wetenswaardigheden, die bjj het maken van
bommen te pas knnnen komen. Ook vond
men een potje zwarte vernis. Dit vernis
komt overeen met dat, waarmee de bommen
waren bestreken. De mjjnwerker werd mee
genomen en het dnurde niet lang of hjj
bekende, dat het tweetal Lambin en Gudefin
bjj hem thuis allerlei chemische stoffen
hadden gebraeht om bommen te vallen. Kort
daarna vielen ook de twee Franschen door
de mand. Zjj hadden bjj Bontet de bommen
geladen en waren ze samen gaan leggen
voor het hnis van Laurent en van Binet.
Of zjj iets op die beide commissarissen van
politie tegen halden? In 't minst niet. Van
persoonljjk een kwaad hart toedragen was
geen sprake. Zjj hadden evenwel een daad
van propaganda willen volbrengen en meteen
de tslrjjke anarchisten willen wreken, die
sedert een jaar nit België verdreven zjjn.
Men heeft hier dus te doen met een
zuiver anarchistischen aanslag.
Woensdag zjjn de drie verdachte personen
naar het paleis van justitie gebracht. De
menschen op straat, die begrepen wat er
gebeurde, riepen: >slaat ze dood!*
Lambin is iemand, die als anarchist reeds
een verleden heeft. Voor anarchistische aan
slagen heeft hjj reeds meer dan eens ge
zeten. Bjj een aanslag in de kerk te Saint-
Dizier, en misschien bjj die in de kerk van
Belleville te Parjjs is Lambin betrokken
geweest. Hjj is geboren in 1883, nog geen
22 jaar ond dus. Zjjn kameraad Gadefin
is twee jaar ouder. Beide jongelui zjjn het
tegendeel van liederljjke menschen. Lambin
is geheelonthouder. Hjj is bediende geweest
Geheel anders was de indrnk, dien Ro
man's brief op zjjn moeder maakte. Natalie
Laurentiewna las de regels, die haar zoon
haar schreef ten einde, met op elkaar ge
perste lippen, en de uitdrukking harer strenge
trekken werd zoo mogeljjk nog harder dan
gewoonljjk. Toen richtte zjj zich op, streek
met een heftige beweging de grjjze haren
van 'fc voorhoofd en beide armen hoog op
heffend, riep zjj»Het kon niet anders zjjn,
Iwan Iwanowitsch, het recht laat zich niet
bnigen en met voeten tredenHet lang ver
wachte nar heeft eindeljjk geslagen!*
Zjj sloot Roman's brief in een kistje,
waarin veel andere dicht beschreven papieren
lagen, en zette zich neer, om haar zoon te
antwoorden.
»Reis, waarheen je wilt, Roman,* laidden
de woorden, die even koud op het papier
waren, als zjj nit haar mond kwamen. »Ik
had wel gehoopt, dat je de studie nog een
tjjd lang zoudt voortzetten, want je vermo
gen is niet groot genoeg, om je een zelf
standige toekomst te verzekeren, zonder dat
je behoeft te arbeiden. Als echter deze reis
naar Karpilowka zich onveorbereid aan je
voordoet, dan is het je noodlot, hetgeen nie
mand ontgaaten ik verhinder je dat niet.*
Roman kon een lachje niet bedwingen,
toen hjj den brief las.
>Ik verwonder me niet over den vorm,
waarin mjjn moeder haar toestemming geeft,
zjj was altgd fatalist,* dacht hjj.
De vlier was uitgebloeid, de gouden regen
bestrooide de paden in den tnin met gele
op een chemisch laboratorinm en besteedde
al zjjn vrjjen tjjd aan studeeren. Hjj is
iemand van warme overtniging en groote
energie.
Gudefin was verbonden aan een ververjj
te Parjjs. Hg is, voorzoover men kan na
gaan, nooit voor den rechter geweest. De
aanslag te Luik is waarschjjnljjk zjjn de
buut geweest als anarchist in de maatschappg.
Ook te Parjjs is de politie aan het zoeken
in anarchistische kringen. Men vermoedt,
dat daar het plan voor deze aanslagen is
opgemaakt.
Nog andere bomnungeschiedenissen staan
in de Belgische kranten. Te Renaix ging
een zekere Bellyn gistermorgen om half vjjf
naar zjjn werk, toen hjj tegen de dear van
den fabrikant De Poareq een jjzeren kruikje
zag staan, waar een lont nit stak. Het
ding brandde. Bellyn giag er heen, doofde
de lont nit en liep met het voorwerp naar
den commissaris van politie. Dadeljjk zjjn
deskundigen ontboden. Men weet nog niet
of hier sprake is van een bom of van een
aardigheid. Als het een aardigheid moet
zjjn, is het er een van niet twjjfelachtig ge
halte. De Poareq is iemand zonder bepaalde
vjjanden, maar hjj pleegt zich nog al te
weren bjj de verkiezingen.
Te Antwerpen heeft iemamd een dreig-
briefkaart gekregen, dat zjjn hnis dezer dagen
in de lucht zou vliegen. De aankondiging
eindigt met den aitroepleve de anarchie
In een slaapzaal van het ziekenhuis van
Villejuif, bjj Pargs, is gisternacht de 38-
jarige ziekenverpleger Henri Cahuzac ge
wurgd door een patiënt. Deze had rnzie
gekregen met een der andere verpleegden
en werd woedend toen de ziekenverpleger
tnsschenbeiden won komen. Hjj wierp hem
tegen den vloer en kneep hem met den kraag
van zjjn hemd den hals dicht. Tien andere
patiënten zagen den moord ljjdeljjk aan.
Naar aaa de Daily Chronicle* nit New-
York gemeld wordt, zonden Engelsche on
Amerikaansche mjjn-ingenieurd, die in de
bergen van Bolivia op onderzoek nit waren,
den famensen »sehat der Inoa's* ontdekt
hebben. Deze schat zou een waarde verte
genwoordigen van 40 millioen gulden. En
na zjjn de gelnkkige ontdekkers van mee
ning, dat zjj nog slechts een gedeelte van
den schat hebben gevonden, en dat er nog
wel voor een waarde van 75 millioen gal
den in de bergen verborgen moet zjjn. In-
tnssehen heeft de regeering van Bolivia de
40 millioen in sbewaring* genomen.
blaadjes, heeter brandde de middagzon, toen
de professor langzaam en met gebogen hoofd
van het station, waarheen hjj de reizigers
gebracht had, terugkeerde. Wie hem zoo
zag loopen, moest wel opmerken, dat zjjn
gewone veerkracht hem had verlaten; hg
maakte den indrnk van een oud, gebogen
man. En geen wonder!
Het kwam hem voor, alsof alle geluk,
alle vreugde met Cato van hem weggeno
men was en onwillekeurig had hg de armen
uitgestrekt, toen de trein zich in beweging
zette en zjj hem, door haar tranen heen,
voor 't laatst toelachte. Het drukte hem zwaar
op het hart, als naderend onheil.
IV.
De sneltrein van Kiew naar Kursk hield
fluitend en blazend op bjj het station B,
om de daar uitstappende passagiers uit te
laten, en Roman reikte de dames de hand,
om haar behulpiaam te zjjn. De reis was
lang en vermoeiend geweest en had zelfs
voor Cato niet datgene vervuld, wat zjj
ervan had verwacht. De uitgestrekte vlak
ten, waardoor zjj reden, hadden ten slotte
een slaapwekkenden invloed op haar gehad
en ook haar moeder werd zenuwachtig van
die vreemde, onverstaanbare woorden, die
voortdurend in haar ooren klonken. Het
was toeh ook heel ongemakkei jjk, niet eens
een glas water te kunnen krjjgea, zonder
't eerst Roman te vragen. Op de heele
reis had men slechts ééns, in Warschau,
uitgerust en de kleeren der beide dames
hadden door het stof vreeseljjk geleden.
"T3&tfaOCai—■BM9—PB—MMMB—W—WWSiWi i i
Wordt vervolgd).