Hel Land van Hensden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. LEVENSKUNST. Broeder en Zuster. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. M 2313. ZATERDAG 23 APRIL. 1904. Oorlog tusschen Japan en Rusland. VOOB Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG. Abonuementsprjjs: per 3 maanden f 1.06. franco per poat zonder prgsverhooging. Afzonderljjke nummers 5 cent. Advertentien ran 16 regels 50 et. Elke regel meer ll/% et. Groote lettera naar plaatsruimte. Adyertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjjdagavond imgewaeht. Die kunst moeten wij leeren zooals iedere kunst. Een kunst is het, goed timmerman te wezen, schilder, metselaar, onderwijzer, huisvrouw, dienstbodeEn alleen door inspanning wordt die kunst verkregen. Met het woord „Mr. Timmerman" op onze deur is het niet klaar, een voor raad verf en kwasten maakt ons geen schilder, een hooge hoed geen predikant, een huishouden de vrouw nog niet tot een huisvrouw. Zoo geeft 't bezit van 't leven nog niet de levenskunst. Kennis moeten wij opdoen hoe in dit, hoe in dat geval te handelen, op welke wijze deze moeilijkheid uit den weg ge ruimd moet worden, hoe die enz. Anders staan wij bij 't minste en ge ringste verlegen, onze handen verkeerd 't Zijn kunsten! Nu is er ook een levenskunst! Wordt die nu ook door ons zoo vlijtig beoefend, worden wij door onze ouders ook dédrvoor zoo ernstig voorbereid als voor ons beroep, voor onze betrekking Soms wèl, soms niet! Doch wat is de „levenskunst?" Ditzich niet laten beheerschen door zijne neigingen, driften, hartstochten Levenskunst is ditzich niet laten mee sleuren en bederven door de omstandig heden, maar dwars door alles heen zijn bestemming in 't oog houden, zijn be stemming als mensch! Dat is de levenskunst en die kunst is moeilijk en velen verstaan haar niet. Velen vergaan op de levenszee. Zij we ten niet van tegen den stroom oproeien, tegen den wind in laveerenHun schip heeft geen vaste koers. Zij laten zich gaan waar hun neigingen hen brengen, waar de omstandigheden hen voeren. Zij worden méér uit den koers geslagen dan dat zij in den koers zijn. Opgewassen te zijn tegen onze na tuur, tegen de levensomstandigheden, is een groote kunst. En velen verstaan haar niet. Daar is iemand driftig, opvliegend, en hij is zijn drift niet meesterTelkens steekt er een storm op in zijn binnenste en de golven sleuren hem mee, zijn ge- heele ziel, en slaan hem van de veilige kust af! Een ander mensch b.v. is niet ge- FEUILLETON, 15) Romans nieuwsgierigheid was tot het uiterste gespannen. Hoe eerder hoe beter wilde hp zich licht verschaffen in deze duistere zaak. De deur sloot zich achter Mawra Roma- nowna, die zich langzaam verwjjderde. Zjjn oogen volgden haar. »Arme moeder*, zei hp halfluid, maar er lag meer medelijden dan liefde in zjjn stem. Nooit had hp zoo diep gevoeld als heden, dat naast liefde tot hem ook andere, machtige gevoelens in haar hart om de overhand streden. Als een uitroep van smart en vertwijfe ling traden de eerste woorden, welke Roman las, hem tegen >0, RomaD, zal je mond ooit leeren, je moeder te vervloeken, omdat ze je uit zelf zucht van je erfdeel heeft beroofd Ik on gelukkige, bjjna twee jaren kon ik rustig leven, zonder te ontwaken tot het bewust- zjjn van 't geen ik had gedaan, tot aan het oogenhlik, waarop ik gewaar werd, dat mjjn eerstgeborene, mjjn mooie, trotsche Iwan een prooi des doods geworden was Roman, thans zou jjj de erfgenaam zjjn, indien ik niet om mjjn zekerheidswille voor een ellendige som gold mjjn bestaan had uitgewischt. Nooit, nooit zou je over je vader hooren spreken, en toch, hoe kan ik het goedmaken, dat ik je bestolen heb! Dag en nacht zal ik erover nadenken, om je in je rechten te herstellen, want rjjkdom lukkig gehuwd. Hij en zijn vrouw passen niet goed bij elkaar. En hij heeft niet zijn uiterste best gedaan zich te schikken en te voegen. En hij is uithuizig ge worden en onverschillig en kregelig En vèr, vèr is hij van het mensch-zijn verwijderd Sommigen worden bij tegenspoed en teleurstellingen dadelijk moedeloos. Er zijn er die zoolang mogelijk het hoofd boven water trachten te houden, maar anderen duiken dadelijk onder. Als een paar keer hun plannen mislukken, ma ken zij geen plannen meer. Ze zuchten „Het geeft toch niets." Er zijn er ook die ongenietbaar wor den door tegenspoed. Ze worden niet moedeloos, maar zwartgallig. Hun na tuur weerhoudt hen bij de pakken te gaan neerzitten, zij gaan voort, maar met een gezicht als een onweerswolk Zoo zijn er óók! Dat alles zien wij om ons heen ge beuren. De menschen geven zich over aan den stroom van de omstandigheden en van de gewaarwordingen, welke deze bij hen opwekken, en daar gaat ze heen de levensboot: Bestemming onbekend! Dkt is de levenskunst niet! Maar 't leven is wèl een kunst, als wij steeds een bepaald doel in 't oog houden, als wij te midden van voorspoed en tegenspoed, van mede werking en tegenwerking, van rijkdom en armoede, van vernedering en eer bewijs, als wij te midden van dat alles ons hart weten te bewaren, ons rein, blijmoedig, nederig hart! Nu zijn er van die gelukkige men schen, van nature bedeeld met een vast karakter en veel beminnelijke eigenschappen die nooit door voorspoed worden be dorven, niet ijdel te maken zijn; die met onuitputtelijk geduld steeds maar tegen den tegenspoed optrekken; die altijd nog oog hebben voor het goede; die smart waardig weten te dragen, en er niet onverschillig, niet ongeniet baar door worden! Maar het aantal van die gelukkige menschen is uiterst gering. Wat moeten die anderen? Wat moe ten wij De levenskunst lee ren! Dat möet, want ons levensgeluk hangt er aan, en levensgeluk is het voornaamste wat er is! Maar hoe?Yechten moeten is macht, en dikwpls heb ik met de tanden geknarst en mjjn noodlot vervloekt, omdat ik arm was. Ik zal alles neerschrijven, wat ik geleden heb. Sterf ik, zonder je de waar heid geopenbaard te hebben, dan zullen deze bladen het in mpn plaats doen. Je heet niet Leontieff, mpn zoon. Roman Iwanowitsch Adadaroff is je ware naam. Den naam Roman draag je naar mpn va der. Mpn moeder heette als jong meisje Natalie Laarentiewna Leontieff en ik noem mjj thans naar haar, omdat 't mjj gemak kelijk was; vroeger kende men mp als Maw ra Romanowna. Ik was -schoon in mpn jengd waarom zou ik dat hu niet mo gen bekennen! Mpn spiegel zei het mp en alle menschen herhaalden het, zoo dikwpls ik het maar hooren wilde. Maar ik was ook trotsch; dikwpls zeiden mpn opvoeders, dat als ik mpn stjjf hoofd niet goedwillig wilde buigen, dan zou het leven het doen. Zjj hadden gelpk. Zoo gebeurde het, maar in één ing vergisten zp zich, het noodlot heeft mp gebogen, maar breken kon het mp niet. Mpn moeder stierf bp mpn geboorte, mpn vader toen ik twaalf jaar oud was. Een verre, oude bloedverwant werd mpn voogd en zond mp, waarschpnlpk om rup voor eerst kwpt te zpn, naar Petersburg in 't instituut Katharina. Toen ik zeventien jaar was, keerde ik naar mpn oom terug, het hootd vol hoogvliegende plannen. Ik sprak Duitsch en Fransch, schilderde, speelde piano en zong. Ik danste uitste kend. Hare Majesteit de Keizerin zelve had zich verwaardigd, nota te nemen van mpn persoonlpke gratie. Ik wist toen nog niet, dat ik arm was, en het leven in het institant had op mjj wij er om! Yechten tegen onze nei gingen als ze verkeerd zijn, ons schrap zetten tegen de omstandigheden. Altijd maar weer, iederen dag! 't Mag een lange weg zijn, maar een andere is er niet! Onze ouders moeten er mede beginnen, wij het werk voort zetten. Zulks möet, want ons levensgelük het mensch zijn is er mede gemoeid Buitenland. Da Tsaar heeft volgens een Peters- burgsch telegram in de »Echo de Paris* grootvorst Alexis, opperbevelhebber der vloot, in audiëntie ontvangen en dezen zpn wensch te kennen gegeven, dat de Oostzee-vloot 15 Juli zeilklaar zou liggen om naar het oor logsterrein te vertrekken. De minister van marine, van 's Keizers verlangen in kennis gesteld, heeft te Kroonstad orders gegeven om de toebereidselen voor hst vertrek der vloot te bespoedigen. Dit bericht moet in verband gebracht worden met een mededeeling, door admi raal Skrydlof aan een correspondent van de Matin* gsdaan. Skrydlof, de nieuwe commandant der Russische zeemacht in den Grooten Oceaan, gaf te kennen dat zpn tegenwoordigheid evengoed noodig kon zpn te Wladiwostok als ta Port Arthur, en dat het niet onmogelpk was dat hp zpn hoofd kwartier in eerstgenoemde haven zou veB- tigen. Er ligt daar, gelpk mea weet, nog een sterk kruisersmaldeel, en de haven van Wladiwostok is zeker gemakkelpker te ver dedigen dan die van Port Arthur. In een later telegram legt de correspondent nadruk op zpn bericht. Hjj wjjst er op, dat ook prins Chilkof, pas van zjjn groote reis terug, met spoed naar Wladiwostok gezonden is, ook om de verkeerswegen te water met die plaats na te gaan. Alles tezaam genomen, schjjnt het thans in de bedoeling van de Russische regeering te liggen, bet hoofdkwartier der krijgsver richtingen gedurende de eerstvolgende maan den totdat men zich weer sterk genoeg acht, ook ter zee handelend op te treden, wat thans zeker niet 't geval is te ver leggen naar Wladiwostok. Port Arthur zon natuurljjk niet aan de Japanners overge- dezelfde uitwerking gekad als op zooveel andere jonge meisjes, die geen schitterende toekomst tegemoet gaan. Het daed mp de toestanden thuis kleinsteedsch en bekrom pen toescbjjnen. lie had gedacht, het heele district door mpn verschijning in oproer te brengen; in plaats daarvan wachtte mp den morgen na mpn aankomst de eerste ontgoo cheling. »Mawrinka,« zei mpn voogd tot mjj, ter- wjjl wjj thee dronken, «Mawrinka, ik ge loof, dat het noodig is, ji den toestand dui- deljjk voor te stellen, wint gisteren bp je aankomst heb je woordea gesproken en je gedragen, alsof je een prinses waart.* Ik vermoedde, dat hp mp iets onaange naams zon gaan zeggea, en ik vond op dat oogenblik zpn leeljjb, gezicht nog lee- ljjker dan gewoonljjk. Voor niets ter wereld had ik hem het genoegei gedaan, er ver schrikt of nieuwsgierig rit te zien, en zoo onverschillig mogelpk drmk ik mpn thee. aVerschillende van je toespelingen*, ging mpn vcogd voort, adom mjj vermoeden, dat je in de dwaling verkeert, vermogen te bezitten, terwjjl je even arm bent als Stepanide Michailowna, met geraffineerde boosaardigheid nam hp voor zpn vergelpking juist het meisje, dat mjj door haar armoe dig voorkomen in mpn kinderlpken over moed dikwpls als mikpunt had gediend: >Je overleden vader heeft er voor gezorgd, dat er niets voor je overbleef.* Die aanval op mpn vader bracht mpn gednld ten einde. Met de gedachte aan .mpn vader verbond zich de herinnering aan een groot, prachtig huis vol gasten, aan moe dige paarden, prachtige kleeren, kortom aan alles, wat een kinderhart verheugt. De berinnering aan mjjn leven tot mjjn twaalfde laten worden, maar men vreest dat de vjjand er in slaagt, den spoorweg op het schier eiland Liao-tong af te snjjden, waardoor Port Arthur geïsoleerd zon worden. De plaats zon 't, naar het oordeel der Rassen, lang genoeg knnnen uithonden, en hat over schot der vloot zou Port Arthur voorshands niet verlaten, maar daar bljjven liggen om later gezamenlpk op te treden met de Oostzeevloot. Wellicht is tot deze gedragsljjn besloten tegen den zin van Alexejef, en moet men de gernchten over diens ontslagaanvraag met het bovenstaande in verband brengen. Het Rnssisehe telegraafagentschap seint aan de >Journal des Débats:* Volgens be richten nit Koreaansche bron is de brand van het keizerljjk paleis te Seoel stellig het werk geweest van een samenzwering van marskramers die plan hadden den Keizer te vermoorden. De gevoelens van njjd, waar mede de Koreanen reeds lang bezield zpn tegen de Japanners zpn scherper geworden sedert de bezetting van hun land door het Japansch© leger. De openbare meening is, dat de Keizer de vazal is van Japan, dat hem gevangen hondt. Het «Jonrnal* verneemt uit Petersburg dat aan het strand bp Port Arthur vele ljjken zjjn aangespoeld, da meeste gehavend en misvormd. Maar men meent toch het ljjk van Makarof er onder gevonden te hebben. Wordt dez® onderstelling bevestigd dan zal het naar Petersburg worden over gebracht. De ontploffing8stoffan, welke de Japanners gebruiken voor hun mjjnen, zpn volgens de »Voss. Ztg.« een zuiver Japansche ontdekking, naar zpn uitvinder «Chimose* geheeten. Dr. Chimose, tot voor eenigen tjjd hoog leeraar aaH de universiteit te Tokio en reeds 20 jaren bezig met zpn proeven op ontplof- fingsstoffen, draagt de sporen daarvan in tal van litteekenen thans nog aan den ljjve. Dr. Chimose meent, dat zpn uitvinding een veel krachtiger uitwerking heeft dan lyddit, melinit of andere ontploffingsstoffen, en waar andere middelen falen, zou deze stof nog haar diensten kunnen bewpzen. Verscheidene garde-officieren vertrekken dezer dagen nit Petersburg naar den Kan- kazns, waar zp kaders gaan vormen van twee nieuwe regimenten kozakken. De op- jaar was altjjd een schoone galden droom voor mp geweest. «Oom Pierre,* zoo noemde ik mpn voogd altjjd, «alles wat mpn vader deed, was goed en rechtvaardig. Als bjj mjj geen vermogen naliet, dan zal het niet zpn schold geweest zgn.« Oom Pierre lachte spottend. »Wat beslist spreek je een oordeel uit, Mawrinka. Ja, ja, als je vader je geen geld naliet, dan heb je toch tenminste zpn eigen zinnigheid geërfd. Overigens zal je later wel inzien, dat hjj niet zoo onfeilbaar was, want hp was een speler. Have en goed, huis en hof, alles werd verspeeld. Of dat zpn schuld was of niet, moet jp met je achttien jaren maar onderscheiden.* Ik zweeg vol toorn en smaad. «Het was lang geen grapje voor mij,* begon mp*d oom weer, >na zpn dooi alles te ontwarren. Maar daar versta je niets van, Mawrinka. Yoor het overschot, dat gered werd uit de algemeene ruïne, heb ik je naar het institnut gizonden; voor een arm jong meisje zpn kundigheden dubbel noodig. Wie weet, of je niet gouvernante moet worden.* Ik voelde, dat een hevige kleur mjjn gezicht bedekte, mpn vost stanipts ongedul dig op den vloer en met moeite hield ik tranen van ergenis en teleurstelling in. >Voorloopig behoef je daar nog niet bang voor ie zpn, Mawrinka,* oom Pierre was tevreden met den zichtbaren indrnk, dien zpn woorden op mp gemaakt hadden. >De oude huishoudster is onlangs overleden, en je kunt haar plaats ia mpn huis innemen; het zal na je wetenschappeljjke stadiën goed voor je zjjn, nuttig in 't huishouden werk zaam te wezen. Daarvoor zal ik ja kleeren richting van deze regimenten is te danken aan grootvorst Nicolaas Nikolajewitsj, chef der cavalerie; ze worden gevormd uit de half-wilde nomadische bergbewoners (dat belooft watl). Het eerste regiment wordt saamgesteld door kolonel Nasjitsjewandski, van de be reden garde, en kolonel Tsjoewarof, adju dant van den Tsaar, en zal al heel spoedig naar het oorlogsterrein gezonden worden. Sedert het laatste bombardement is geen enkel officieel of particulier bericht uit Wla diwostok ontvangen. Die haveu is thans vrjj van jjs en het machtig eskader, dat zich in die haven bevindt, is, naar de mee ning van een Russisch admiraal, zeker ge roepen om «en zeer belangrpke rol te spelen. Hjj gelooft echter niet dat admiraal Skryd- loff van plan is de basis der vlootoperatiën van Port Arthur naar Wladiwostok te ver leggen en eerstgenoemde stad prjjs te geven. Een boodschapper, van de Jaloe komende, meldt dat de Japansche voorposten dicht naar de Rnssisehe versterkingen zjjn opge schoven; aanzienlpke afdeelingen staan op vjjf mjjlen afstands. Ook zegt hjj dat de Russen in het noorden de Jaloe overvlaehten in booten die overvol zpn, zoodat honderden verdrinken. Een kolonel van den staf te Petersburg heeft als zjjn meening uitgesproken, dat de laatst ontvangen berichten doen vermoeden dat de Japanners binnenkort zullen trachten, troepen te ontschepen ten noorden van de Jaloe, wat hun een overtocht der rivier zou besparen, welke zser gevaarljjk zou zjjn en groote moeilijkheden zou opleveren, wegens de onvoldoendheid van het materieel voor bruggenbouw en 't klein aantal pontonniers, waarover zp beschikken. De oorlogscorrespondenten die gisteren naar Moekden vertrokken zjjn, hebben zich moeten verbinden, niets openbaar te maken over den uitslag van gevechten of over Russische verliezen, noch andere inlichtingen te verschaffen, die onder het publiek onge rustheid knnnen teweegbrengen. Donderdag werd uit Nioe-tsjwang aan de Times* gemeld, dat de Rassen de streek ten westen van de Jaloe van alles ontblooten. Zjj zenden fourageeringsafdeelingen nit, die uit vjjftig kozakken bestaan; ieder man is gehouden iederen dag een rnnd mee te verzorgen, tenminste als je het zomer's met katoen, 's winters met wol voor lief neemt. Verkwisting is mp een gruwel en partpen, waarvoor je toilet behoeft te maken, geef ik niet. Jonge meisjes zonder geld zjjn op de huweljjksmarkt geen gewenscht artikel, zelfs al zien zjj er goed uit. Je zult dus beiwaarljjk trouwen en lang bjj mp bljjven, mpn duifje. Mocht zich niettemin een partjj voor je opdoen, dan heb ik nog eenige honderd roebels van je vermogen opzjj ge legd, om je bjj die gelegenheid behoorljjk uit te rusten.* Die heele redevoering, die ten doel had, mpn trots tot den wortel toe uit te ruk ken, was klaarbljjkeljjk lang en goed over- legd. «Beat u klaar, oom Pierre?* vroeg ik, van tafel opstaande. »Ik geloof, alles bedacht te hebben. Maar, apropos, Mawrinka, ik ben een oud, rjjk jonggezel, dien men allicht voor een zoogenaamden erfoom zou beschouwen.Maak ja in dat opzicht geen illusies.* Zpn terugstootend laehen klonk mp nog achterna, toen ik reeds de deur uit was en mp met kloppend hart naar mpn kamer haastte. Hoe zou ik met woorden kunnen uitdrukken, wat ik geleden heb daar in de eenzaamheid! Een soort waanzin overviel mp, als ik aan de ondervonden deemoedi- ging dacht. Weg, ver weg, hier vandaan schreeuwde ik in mpn woede, maar daarna voelde ik weer een soort verzwakking. Waar heen alleen op de wereld, zonder vrienden, zonder hulpmiddelen? Oom Pierre verkreeg dien dag, wat hjj wensohte, hjj spande mg in het juk van zpn dagelpksch leven, na mpn trots gebroken te hebben. ao —i i imaasM—h—■wamaM—amnnaa—mw» '<wwn isiisi mwsmwwbsaswwaswwwsssmmaawwawbzwwuswwsawwwrw (Wordt vervolgd

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1904 | | pagina 1