Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
VOLHARDING.
Uitgever: L.. J. VEERMAN, Heusden.
JVi %69 ZATERDAG 5 NOV.
Oorlog tussehen Japan en Rusland.
LAH9 VAN ALTEN^
TOOK
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
v. maanden t
tra-aco vro&ftt
cumaaeTs t> cent.
Advertenties van 16 regain 50 et. Like regel
meet 71/, ct. Groote lettere naar plaatsruimte.
Advertentiên worden tot Dinsdag- en Vr^jdagavond
1904.1 ingewacht.
Volharding is noodig bij elke begonnen
zaak. Alle begin is moeilijk en het
einde kroont het werk. Daarbij komt
te gedenken, dat de aanhouder wint.
Bij elk op touw gezet werk, bij elke
onderneming, hoe goed ook overdacht
en voorbereid, doen zich moeilijkheden
voor, van te voren niet te voorzien.
Geen werk wordt ondernomen of er
zijn bezwaren aan verbonden. Dat begint
al, wanneer wij de bewaarschool ver
laten hebben en op die ongelukkige
kleine bankjes met wat spotachtige
hoogmoed neerzien om op grootere ban
ken plaats te nemen.
Wat een verbazend getob hebben
sommige kleine kleuters met hun be
ginselen van lezen, schrijven en rekenen.
Ze kunnen maar niet onthouden, of
hun haakjes in hun schrijfboek zijn
niet rond te krijgen, of ze kunnen
maar niet vertrouwd worden met die
tafel van vermenigvuldiging. Het kost
vaak groote inspanning voor de kleine
wereldburgers om den gang van zaken
te volgen. Uit de lagere naar de mid
delbare, van daaruit soms naar do hoogere
of wel in eens in de school des levens
geplaatst, gaan de oogen pas open en
vindt de jeugd nog heel wat moeilijk
heden.
Moeilijkheden doen zich voor op elk
gebied, 'in elk vak, in elke industrie,
in alle wetenschap en kunst.
De handwerkman en de fabrieksar
beider bezitten bij lange na niet in
eens de vaardigheid welke hen stem
pelen tot goede vaklui.
Wat hebben b.v. geneeskundigenen
andere geleerden niet massa's boeken
en professorale lessen te verslinden al
vorens hun het papier wordt uitgereikt,
als bewijs dat zij met vrucht de lessen
gevolgd hebben.
Een koopman moet heel wat door
worsteld hebben eer hij de routine en
wetenschap verkregen heeft, vóór dat
hij uit kan varen op de groote zee der
koopmanschap zonder al heel spoedig
schipbreuk te lijden.
Een architect heeft heel wat lijnen
en cijfers, heel wat theorie enpractijk
te doorworstelen, voor dat hij-zelf kan
FEUILLETON.
35)
Er bestond voor mg geen uitweg en ik
moest alles bekennen.
»lk zal n allts zeggen: ik sta op het
pnnt met Mirsa te dnelleeren.c
Ik had gedacht, dat mjjn vader in toorn
zon ontsteken, maar tegen mgn verwach
ting bleef hg volkomen kalm en zeide slechts
Wie van beiden heeft den ander uitgedaagd?
»Ik hem.*
Zonder den raad uws vaders in te win
nen? Zonder hem er zelfs een woord van
te zeggen
Gisteren heb ik ham te Ustrycka on
middellijk na de ontvoering uitgedaagd. Ik
kon niemands raad inwinnen, vader
Bovendien vreesde ik ook, dat u het mg
zoudt verbieden!*
»Dan is je vermoeden zeer juist geweest!
Keer naar huis terug; laat die heele zaak
aan mg over!*
Mgn hart kromp ineenik gevoelde mg
ongelukkiger dan ooit te voren.
Vader,* zeide ik, »bjj alles, wat u dier
baar is, bjj het aandenken aan mgn groot
vader, ik bezweer u, verbied mg niet, mg
met den Tartaar te metenIk herinner
mg, dat u mg eens voor een democraat
uitgescholden hebt; vandaag waag ik het,
u er aan te herinneren, dat ook in mgn
aderen uw bloed en dat van mgn groot
vader stroomt! Vader, hg heeft Hanna het
grievendst onrecht aangedaan. Moet dit dan
ongestraft toegelaten worden? De wereld
moet toch niet kunnen zeggen, dat ons
geslacht het onrecht, dat een weeze aange-
beginnen. En hoeveel andere vakken
hebben groote studie en levenservaring
noodig voor dat men kan zeggen en
veronderstellen dat zij, die er zich aan
wijden, geen sukkelaars of knoeiers wil
len zijn of blijven in hun vak.
Maar als eenmaal de fundamenten
gelegd zijn, goed en stevig, dan kan
men overgaan tot het optrekken van
het gebouw, wel met den wensch maar
waarlijk niet altoos met zekerheid, dat
het zonder ongelukken en tegenspoed
moge worden voltooid, want de kansen
van tegenslag zijn velen.
In den socialen strijd onzer dagen
heeft men de werklieden te beschouwen
noch als slaven, noch als meesters, maar
als menschen, onze evennaasten, wien
wij verschuldigd zijn, hetgeen zij ons
verschuldigd zijn: de eerbied, de
liefde, en de waarheid, ondanks
het dwaze wanbedrijf van velen.
Volhouden is noodig bij elke begonnen
zaak. De leidende en besturende klasse
moet ondanks verschil van zienswijze
en eigenwaan, orde zijn toegedaan, zij
moeten zich in de rijen van hare ver
dedigers bevinden en niet haten, noch
misleiden.
Wat met gezond verstand en goede
bedoeling is ondernomen met een moge
lijken kans op welslagen, moet ook met
mannenmoed en mannenkracht worden
volgehouden.
De last kan bij miskenning of tegen
werking wel zwaar gaan drukken, het
zweet mag ons tappelings van het
llulictam luupou, do bpiuicii. fciintm, au
borst hijgen van oververmoeidheid, maar
straks hebben wij het grootste gedeelte
achter dsn rug en al het ondervonden
leed scherpt ons volhardingsvermogen;
dat we dan zeggen mogen met trotsche
voldoening: dit hebben wij kunnen doen.
Voorzeker, dan heeft het moeite ge
kost, maar die moeite is rijkelijk be
loond, dan is er een strijd gestreden,
waarin wij dikwijls bedreigd werden
met den ondergang, maar des te schooner
zijn ook de lauweren.
Afkeuring van onderdeelen, teleur
stelling van leveranciers, werkstaking
gedwongen door het slechte weder of
door onwil der werklieden en honderd
andere dingen meer.
Volharding is noodig bij elke begonnen
zaak. Want, wat zou men zeggen van
den bouwmeester of aannemer, die,
daan is, ongewroken heeft gelaten Ik zelf
heb in hooge mate schuld aan het gebeurde;
ik beminde Hanna, en wilde het n niet
bekennenmaar, rader, ik verzeker n, dat
ik, ook wanneer ik haar niet bemind had, ter
wille van ons hnis en ran onzen naam,
evenzoo zon gehandeld hebben, als ik nu
gedaan heb. Mgn geweten zegt mg, dat
ik cr goed aan doe, gjj, vader, zult
hiermede eveneeES instemmen en mg niet
verbieden te does, wat ik als rechtvaardig
beschouw. Dat kan ik niet gelooven vader
Denk er aan, dat men Hanna bitter onrecht
aangedaan heeft en dat ik de nitdager ben
Ik heb mgn woord gegeven, en gg hebt
mg zelf geleerd, dat het eerewoord het eerste
voorrecht van den edelman is. Ik heb mij a
eerewoord gegeven, vader
Ik drukte mgn lippen stjjf op zjjn hand
en snikte als een kind. Ik smeekte mgn
vader, en terwjjl ik sprak, werd het strenge
gelaat al zachtaardiger en gewilligerik
richtte mgn oogen naar hem op en er viel
een groote, zware traan, een echte vader-
traan, op mgn voorhoofd. Hg streed een
geweldigen tweestrjjd met zich zelf. Hg
beminde mg boven alles; ik was zgn oog
appel, en daarom sidderde hg voor mgn
leven.
Na geruimen tjjd nagedacht te hebben,
boog hg zgn grgs hoofd en zeide met zachte,
nauwelgks hoorbare stem: »De God onzer
vaderen zjj met u! Ga, mgn zoon, en wor
stel met den Tartaar!*
Wg omhelsden elkander. Mgn vader drukte
mg aan zgn hart en ik bleef lang, lang aan
zgn borst rusten; daarna beheerschte hg
zgn ontroering en zeide kalm, maar met
veel meer opgewektheid: >Maar wanneer je
er op inhak, hak dan ook goed.*
Ik kuste zgn hand, waarna hg mg vroeg:
«Sabels of pistolen?*
nadat het werk reeds een goed deel
uit den grond is, zich door een of ander
tegenslag zou uit het veld laten slaan,
dat hij den bouw staakt? Men zou
immers zeggen: de man is niet goed
bij 't hoofd.
En toch worden er heel wat werken
in de wereld ondernomen, die niet hun
voltooiing bereiken, niet afgemaakt wor
den, al zijn het geen bouwwerken.
Komt men op een ander terrein, in
het openbaar leven, wat al een treurige
ervaringen doen zich daar voor. Daar
zijn de moeilijkheden niet zoo gemak
kelijk uit den weg te ruimen. Daar
wordt geschipperd, genomen en gegeven
al naar gelang het den betrokken per
sonen dienstig is. Daar valt te strijden
tegen misbruik maken van macht en
aanranding van het gezag.
Buitenland.
Over de jongste krijgsverrichtingen tegen
Port Arthur worden uit Tokio, dd. 2 dezer
de volgende bijzonderheden bekend gemaakt
De forten Erloeng-sjan en H«i-ta-jankou
werden zwaar beschadigd op belangrgke
punten. Op Ki-kwa-sjan (deze forten liegen
ten noordoosten van de stad) ontplofte een
magszjjndrie kanonnen werden onbruik
baar gemaakt en andebo beschadigd. Het
bombardement der Japanners nam in hevig
heid toe. Den 29en. bn. het aanbreken van
den dag, deed een Russifche afdeeling, 100
man sterk, een aanval op een loopgraaf,
die wg bezig waren in de richting van Er
loeng-sjan aan te leggen zg werden echter
met zwaar verlies teruggeslagen. Tegeljjker-
tjjd verdreef een andere, even sterke Rus
sische afdeeling onze mannen uit de loop
graaf die wg hadden geopend naar Soeng-
sjoa-sjan; wg heroverden die plek echter
in den loop van den middag.
Onze tegen Er-loeng-sjan gerichte loop
graaf bereikte den buitensten rand van dat
fort in den afgeloopen nacht, en een ge
deelte der buitenwerken werd door ont
ploffingen vernield. Twee malen werd dy
namiet gebruikt tegen een kazemat van een
fort ten noorden van Ki-kwa-sjanzoo werd
een wjjde bres gemaakt, en verscheiden
Rassen verloren daarbjj het leven. Ons bom-
>Hg kan kiezen.*
»En de getuigen?*
Zonder getuigen. Ik vertrouw hem en
hg vertrouwt mg. Waartoe zouden wjj ge
tuigen noodig hebben, vader?*
Eu opnieuw vloog ik hem om den hals
het was hoog tgd, om te gaan. Nadat ik
een gedeelte van den weg had afgelegd,
keek ik om; mgn vader stond nog op de
brug en zegende mg van verre. De eerste
stralen van de opkomende zon beschenen
zgn hoog opgerichte gestalte. Aldus omstraald
door den glans van de morgenzon, scheen
hg mg, met zgn opgeheven handen een
patriarch, een dapper krjjger, die zgn zoon
zegent, alvorens hg hem laat uittrekken
tot esn wild en woelig leven, waarin hg
eenmaal zelf behagen gevonden heeft. Mgn
hart vloeide over van vnrigen moed en on
wrikbaar vertrouwen, en hadden er mij,
nabjj de woning van Wach, tien Selims
verwacht in plaats van dien eenen, dan zou
ik heu allen tot den strgd uitgedaagd hebben 1
Eindelgk kwam ik bg de woning van
Wach aan. Selim wachtte mg reeds aan
den zoom van het bosch. Ik moet bekennen,
dat ik bg zgn aanblik bevangen werd door
een gewaarwording, welke de wolf moet
gevoelen, wanneer hg zgn slachtoffer ont
dekt. Wg wisselden een paar dreigende,
nieuwsgierige bliltken. Selim was in die wei
nige dagen veranderd; hij sch en magerder
te zgn geworden; maar ik kon mg ook
vergissen, daar zgn oogen koortsachtig fon
kelden en zjjne lippen beefden.
Wg gingen dieper het bosch in, maar
spraken den geheelon weg geen woord tegen
elkander. Eindelgk kwamen wg aan een
kleine weide, die door vggeboomen omringd
was; ik bleef stilstaan en zeide: »Hier, als
je het goedvindt!* Hg knikte en begon zgn
mantel los te knoopen, daar hg hem ge-
bardement heeft hoe langer hoe meer uit
werking. Het magazjjn van Hsi-ta-jankou
is in de lucht gevlogendrie Russische
schepen die mjjnen opvischten werden zwaar
beschadigd en op twee andere ontstond
brand.
De berichten over Port Arthur worden
in de laatste dagen zeer ongunstig voor de
Rassen. Onlangs liep het geracht dat gene
raal Stoessel, in een wanhopig telegram
aan den Tsaar, te kennen had gegeven dat
de belegerden nu afscheid namen van het
leven. Of van zulke verhalen iets waar is,
kan men niet nagaan. Maar opnieuw gaan
geruchten van anderen aard te Petersburg
rond. Berichten uit de belegerde vesting
zouden bewjjzen dat het aantal der nog
bruikbare verdedigers uiterst gering is ge
worden. Tevens moet de sterfte in de hos
pitalen 40 pet. bedragen. De ontberingen,
vooral het gebrek aan goed drinkwater,
hebben ook de taaisten afgemat, en de
Japanners hebben 25,000 man versterking
gekregen.
Het zo* niet te verwonderen zgn als de
toestand te Port Arthur na zulk een beleg
van zooveel maanden, wanhopig was ge
worden. Ook aan de uiterste volharding en
moed van de belegerden moet eens een
einde komen.
De Daily Express* verzekert, dat de
voorbereiding tot de beslissende bestorming
van Port Arthur, blgkens officieele, nog
verder is gevorderd, dan men weet. De cita
del staat zonder dat de verdedigers het
vermoeden boven catacomben. Het eind
van de tunnel loopt in twee paden Hit.
Misschien komt er nog een derde arm bg.
Aan elk uiteinde zonden mgnen onder het
centrum der vesting gelegd zjjn, die eerst
tot ontploffing zullen gebracht worden,
nadat den verdedigers gelegenheid zal zgn
geschonken, te capituleeren. Men gelooft
niet, dat Stössel zjjne manschappen noode-
loos zal opofferen, wanneer bg ziet, dat er
geen redding meer mogeljjk is. Voorts meldt
men, dat elf Russische battergen voorgoed
tot ztvjjgen zgn gebracht; vele andere zgn
beschadigd.
Volgens den correspondent van het Rus
sische telegrammenburean te Moekden zgn
durende het dnel wilds afleggen.
»Kies maar!* zeide ik, op de sabels en
de pistolen wjjzende.
Hg weas op een sabel, dien hg bg zich
droeg; het was een Tarksche sabel met
sterk gebogen Damascenerklingik wierp
mgn mantel af, hg deed hetzelfde, maar
haalde vooraf een brief nit den zak.
Wanneer ik kom te vallen, geef dezen
brief dan, ik verzoek het je, aan juffrouw
Hanna.*
»Ik neem hem niet aan!*
>Hjj bevat geen liefdesverklaringen, al
leen een eenvoudige mededeeling van het
gebeurde.*
>Nu, goed daal*
Wg hadden inmiddels onze hemdsmouwen
opgestroopt; mgn hart begon heviger te
bonzen. Selim greep zgn sabel en ging, ge
reed tot den strgd en in nitdagende houding
voor say staan.
Vol fierheid hield hg de sabel loodrecht
boven zgn hoofd en zeide kortaf: >Ik ben
gereed.*
Ik stond in dezelfde houding tegenover
hem en raakte zgn kling met de mjjne aan.
»Ben je gereed?*
>Ja.«
>Laat ons dan beginnen.*
»Ik viel onmiddellijk op hem aan, zoo
dat hjj een schrede terugtrad en mgn uit
vallen Blechts met moeite kon pareoren.
Daarna gaf hg echter slag op slag terug.
Zgn gelaat werd vuurrood, zgn neusgaten
waren wjjd opengespalkt, en zjjne, op Tar-
taarsche wjjze schuin opgetrokken oogen
slingerden bliksems. Een oogenblik lang
hoorde men niets dau het kletteren van
het staal en onze stootende ademhaling.
Selim zag weldra in, dat hjj het onderspit
zon delven, want noch zgn spierkracht,
noch zgn longen konden het lang nithoa-
twee divisies van de voor Port Arthur
staande troepen ter versterking van Ojama's
leger weggezonden. Twee nieuwe divisies
zgn te Nagasaki ingescheept naar Kwan-
toeng (Porth Arthur).
De correspondent van de »Mafin« te
Petersburg meldt aan zjjn blad het volgend
verraseend nieuwtje:
Zooals men weet, heeft Oyama 70,000
man versterkingen gevraagd, die men reeds
van uit Japan is begonnen over te brengen.
Doch nu verzekert Gaston Leronx
zal het Wladiwostock-eskader eerlang van
zich doen hooren. Binnen eenige dagen,
meldt hjj voorts zal men van die
ztjde opzienbarende tjjdingen vernemen. Het
eskader, weer van zessen klaar, zou gereed
zgn om zee te kiezenmisschien is 't reeds
op weg gegaan. De »Bogatyr« heeft zich
gevoegd bg de »Gromoboï« en de >Rossya«,
de plaats innemend van de »Rurik«. Het
gesehut op de beschadigde bodems is ver
nieuwd. Jammer is zeker, dat het eskader
zjju oude vaartsnelheid van 22 knoopen
niet meer heeft. Toch meent Gaston Leroux,
hoe 't best zou kannen zjjn, dat men Togo
kon dwingen om Port Arthur wat her
ademing te geven. Het vermoeden ljjkt wel
zeer optimistisch, want voordat het Wladi
wostock-eskader zich zou kunnen doen gel
den, zal indien alle teekenen niet be
driegen het lot van Port Arthur beslist
zjjn!
Tïr-Dfti C(lU^S2ö,1%<t0 S# nWtifr MmW,
dat Rodjestvensky's schepen Port Arthur
bjjtjjds zouden bereiken. Het Oostzee-eskader
richt zich »langznam maar zeker* naar
Wladiwostock. Indien 'fc niet al te zaer
tegenloopt, zal het daar in Maart verschjj-
nen, wanneer de >jjsheerschappjj« reeds ten
einde spoedt en zal 't daar voortreffeljjka
dokken vinden om alle averj te herstellen.
Dht hoopt en verwacht men te Petersburg
van Rodjestvensky's schepen.
Naar de »Oaily Telegraph* uit Tokio
verneemt, is sedert Donderdag een Russische
kanonneerboot te Port Arthur vernield.
De >Post« verneemt uit Sjanghai, van
Donderdag, dat de linkervleugel vau de
belegeringstroepen bjj Port Arthur Lao-
tsji loeï, aan den oostkant van de haven,
bezet heeft. Da Japansche rechtervleugel
den. Groote zweetdruppels parelden op zgn
voorhoofd,, en zjjn ademhaling werd iedere
seconde moeiljjker.
Daarbg beving hem echter eene aan ra-
zernjj grenzende strjjdwoede. Zgn haren,
die door de onstuimige bewegingen in ver
warring geraakten, vielen over zgn voor
hoofd en tussehen zjjn geopende lippen
glinsterden zgn op elkander geperste tandon.
Het was, alsof de woeste Tartaren-natnnr
in hem wakker was geschud, zoodra hg de
sabel in zjjn hand gevoeld en bloed gero
ken had. Toch was het voordeel aan mgn
zjjde, want ik had niet miuder moed dan hjj
en meer spierkracht. Eenmaal had ik hem
reeds geraakt; het bloed spatte hoog op uit
zgn linkerarm en een paar seconden later
schramde de pant van mgn sabel opnieuw
zgn voorhoofd. Het was verschrikkeljjk
om aan te zieneen roode bloedstreep liep,
met zweetdrnppelen vermengd, naar mond
en kin. Hjj kwam op mjj aanrennen, om
daarna als een gewonde tjjger terug te
springende pnnt van zgn sabel bliksemde
met duizelingwekkende snelheid rondom
mgn hoofd. Met moeite weerde ik de tal-
looze sabelhouwen af en trachtte er hem
bovendien andere toe te brengen. Menigmaal
geraakten wjj zoo dicht bjj elkander, dat
wjj bjjna borst tegen borst stonden. Plot
seling sprong Selim terug, zgn kling suisde
viak laugs mgu slipen, maar ik pareerde
zgn slag met zooveel geweld, dat zgn hoofd
een oogenblik ongedekt wasik haalde een
slag naar hem nit, die bepaald in staat was
geweest, hem den schedel te spljjten
eensklaps seheen er een bliksemstraal door
mgn schedel ta varen! >0, God!* riep ik
uit, de sabel ontzonk aau mgn hand, en als
door den bliksem getroffen, zouk ik met het
aangezicht op den grond neder.
Villi WSBIAD
I
Een Poolsch verhaal.
«saeannii i n—i— 'awna—bm—maMcawwa—w—w—wiwv—lira»
tSHBBBHSHXBaHHnMnnsnBnnraUHIMVUIKWW»!Hij. nfw<iw rr*err.<--
{Wordt vervolgd)