voor het Land van Heusden enz.
Ned. Bijbelgenootschap.
L. J. VEERMAN te Heusden,
Uitgever L. J. VEERMAN te Heusden.
TWEEDE BLAD Zaterdag 3 Dec, 1904.
VOORHANDEN in den Boekhandel van
Dit blad verschijnt WOENSDAG en
ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maan
den 1.00, franco per post zonder prijs-
verhooging. Afzonderlijke nummers 5
cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct.
Elke regel meer 7V2 ct. Groote letters
naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en
Vrijdagavond ingewacht.
JPlaatselijR Nieuws,
HEUSDEN, 1 Dec.
De Heer Camman, Landbouwleeraar voor
Noordbrabant en Zeeland, hield hedenavond
eene landbouwvoordracht in de zaal van
den Heer Jos. Spierenburg alhier.
Tot onderwerp was gekozen «Vruchten-
cultuur', met eeuige wenken tegen schade
lijke insecten, ziekte der boomen en be
mesting.
We willen uit de voordracht enkele grepen
doen en vonden het wel intéressant te ver
nemen, dat de Luntherensche tuinbouw-
vereeniging o. a. de leer verkondigt, dat
de achteruitgang in het voortbrengen van
tal van appelboomen gelegen is in het feit,
dat de meeste vruchtboomen, door enting
verkregen, het leven voortzetten van den
stamvader, een boom die vóór 3 of 4 eeuwen
geleden uit zaaiïng te voorschijn kwam.
Indien nu deze stamvader op een hoogeu
ouderdom zou komen te sterven, dan moes
ten noodwendig ook zijne loten, die met
hem een geheel (in overdrachtelijken zin)
uitmaken in kracht afnemen, om ten slotte
onvruchtbaar te worden.
Spreker deelde echter die meening niet,
en toonde met tal van voorbeelden aan,
dat dezelfde appelsoort, die in deze streek
achteruitging zich in een andere zeer goed
bleef ontwikkelen.
Hij was het meer ééns, al was het dan
ook gewijzigd, met den Betuwer 80-jarigen
boer, die hem een vorig jaar toevoegde
«De schuld van den achteruitgang der boom-
«gaarden zit hem in de dijken. Vóór 40
«jaar hadden we hier overal prachtige boom-
«gaarden en toen brak ook nu en dan den
«dijk eens door. Na 1861 hebben ze echter
«zulke hooge dijken gemaakt, dat er geen
«doorbraken meer komen en nu is het met
«de boomgaarden gedaan."
Hy nJ. wilde de bemesting hebben uit
het nagelaten slib en het is juist de slib,
die zooveel kalkgehalten bezit en het be
toog van den Betuwer boer was in zooverre
juist, dat onze boomgaarden, maar ook de
meesten onzer planten, groote behoefte
hebben aan kalk.
De gronden toch verzuren door gebrek
aan kalk en de proeven, op tal van plaat
sen genomen, bewijzen, dat in de meeste
gevallen het gewas zeer in beschot wint,
bij het doelmatig aanwenden van kalk.
Welke kalk men daarvoor nemen moet?
Groote grondeigenaars laten een waggon
gemalen kluitkalk komen van de bekende
kalkleveranciers hier te lande. Ze nemen
eene proef en het resultaat zal niet uit
blijven. Bezitters van kleine terreinen ont
bieden zoo'n waggon gezamenlijk.
Wat we schreven is slechts een zeer
klein gedeelte van het vele gehoordedoch
we geven geen landbouwblad uit en willen
hiermede belangstellenden slechts opwekken
om over 14 dagen weder terzelfder plaats
den geachten spreker te gaan hooren, over
een ander onderwerp.
Behalve bemestingsleer, hoorden we ook
intéressante mededeelingen over het ont
staan en voortkweeken van kanker in de
boomen doch onze ruimte laat niet toe,
ook hieromtrent iets mede te deelen.
De opkomst was zeer groot. De voor
dracht was gemakkelijk te volgen en de
onverdeelde bijvalsbetuiging vertolkte vol
komen de ingenomenheid van de vergade
ring met het gehoorde.
Donderdagmorgen, ten 5.30 ure, voer
de schipper J. Broeken te Heesbeen door
de Nieuwe Maasmond onder de vaste brug.
Door het niet vergenoeg strijken van den
mast, kwam de mast tegen de brug, dien
tengevolge brak de strijkreep, viel de mast
en juist op het hoofd van den knecht
5^&öt Hokken, 17 jaar, een wees, die op
de plS&ts dood bleef.
De heer W. P. A. Mutsaers te
Tilbürg, lid der Tweede Kamer voor het
hoofdkiesdistrict Waalwijk, (wpronder ook
Heusden ressorteert) heeft officieel in een
schrijven aan de R.-K. Kiesvereeniging
kennis gegeven, dat hij in 1905 geen nieuw
mandaat meer zal aanvaarden.
*A EEN, 1 Dec. In den afgeloopen nacht
zijrte n nadeele van den visscher G. Ver-
gestolen 70 kilogrammen aal en pa
ling. De Rijkspolitie uit Heusden en Veen
is de daders op 't spoor.
Bij enkele candidaatstelling is Woens
dag tot Lid van den Raad (vacature W.
Vos) alhier gekozen de heer G. Blankers.
Bij de Ned. Herv. Kerk zijn Dins
dag tot Notabelen alhier herkozen de Heeren
J. Blankers en A. Vos Jz.
Donderdag herdachten de echtelieden
P. Verbeek en zijne echtgenoote den dag
waarop zij 50 jaren geleden door den echt
werden verbonden.
Het. Bat. Nieuwsbl. schrijft
Den 28 October j.l. heeft de begrafenis
plaats gehad van den inlander Bariman,
van kampong Gedingan Serean te Semarang,
die den gezegendeu leeftijd van 125 jaren
moet bereikt hebben. Hij kon zich zeer
veel uit den ouden tijd herinnerenhet
Engelsche tusschenbestuur, overgave van
gouverneur-generaal Janssen op den Gom-
bèl, prang Dipo Negoro, enz. Hij was,
naar hij beweerde, toen al volwassen en
getrouwd en oefende het beroep uit van
waschman. De brand van het stadhuis op
het Paradeplein, daarover kon hij ook zoo
veel vertellendat 't erg rameia was te
Semarang en de Europeesche veroordeel
den, die beneden het stadhuis waren op
gesloten, werden allen op vrije voeten ge
steld, daar zij anders mede zouden ver
brand zijn velen dezer gevangenen liepen
denzelfden dag smoordronken over den weg.
Bariman heeft de Zwitsersche verraders
nog zien bengelenenz. enz.
Met Bariman is een stuk aloude geschie
denis van Semarang verdwenen.
Aan de begrafenis namen honderden in
landers deel, vertelt de Semarang Courant.
Rechtzaken.
Kantongerecht te Heusden. Uitspraak van
strafzaken d.d. 1 December 1904.
Openbare dronkenschap J. v. D. f3
subs. 3 d. M. H. f 3 sübs. 3 d. P. C. v.
O. f 5 subs. 3 d. A. H. f 6 subs. 3 d.
K. C. f3 subs. 3 d. E. v. D. 10 dagen
hechtenis D. G. 3 dagen hechtenis, allen
te Dussen.
In staat van dronkenschap eens anders
veiligheid bedreigen W. d. J. te Woudri-
hem, G. v. O. te Heusden, elk 4 dagen
hechtenis.
J. H. v. H. te Almkerk, overtreding
Leerplichtwet, 3 x f4 subs 3x3 dagen.
J. v. L. te Meeuwen, overtreding stieren
reglement f2 subs. 2 d.
Strooperij J. H. te Werkendam, 14 d.
gevangenisstraf; G. d. V. te id., f20 subs.
8 d.
W. S. te de Werken, misbruik maken
van Gods Heiligen Naam f 15 subs. 5 d.
G. R. te Gorinchem, te Werkendam in
de kom der gemeente anders rijden dan
stapvoets f3 en f2 subs. 2 x 3 d.
L. J. d. J. te Woudrichem, burenge
rucht verwekken, f 6 subs. 3 d.
H. G. te de Werken, loopen over eens
anders grond f0.50 subs. 1 d.
Vee laten loopen op hooiland H. V. te
Hedikhuizen, f4 subs 4 d. C. v. d. V. te
Drunen, f6 subs. 4 d. L. v. d. P. te
Heusden, f 15 subs. 5 d. J. K. te Ammer-
zoden, f 6 subs. 5 d.
Loopen over eens anders grond waarvan
de toegang is verboden, J. B. te Werken
dam, 2 x f5 subs. 2 x 3 d. P. C. H. te
id. f 6 subs. 3 d.
M. B. te 's Bosch, overtreding scheeps
vaart reglement f25 subs. 15 d.
Overtreding provinciaal reglementC. S.
te Andel, f 1 subs. 1 d. A. v. d. S. te
Almkerk, f 1 subs. 1 d.P. v. d. L. te Haar
steeg, f3 subs. 1 d. J. v. d. M. te Gen-
deren, f 10 subs 5 d. M. B. te Meeuwen,
f3 subs. 1 d. S. v. R. te Genderen, 2x
f25 subs. 2 x 5 d.
M. S. te Delft, jagen zonder vergunning,
f 1 subs. 1 d.
B. v. B. te Sleeuwijk, jagen zonder acte
of vergunning 2 x f6 subs. 2 x 4 d.
A. E. te Hardinxveld, visschen zonder
vergunning f 4 subs 4 d.
W. d. G. te Hill, visschen zonder acte
of vergunning, 2 x f 1 subs. 2 x 1 d.
F. d. W. te Dussen, zonder acte of ver
gunning 2 x f 4 subs. 2 x 2 d.
M. S. te Delft, overtreding jachtdelict.
B. v. D. te Dussen, overtreding stieren
reglement.
MENGELWERK
De erfenis van den Sergeant-
Majoor.
Ik kan mij hem nog levendig voorstellen.
Reeds meer dan tachtig jaren oud en toch
altijd kraak zindelijk zag men dadelijk
aan hem, dat hij oud-militair was.
Als hij echter op Zondag naar de kerk
ging, dan was zijne borst versierd met de
kleine medailles van 36 jaren dienst, het
metalen kruis, de citadelmedaille en later
ook de Waterloo-medaille. Op Konings
verjaardag droeg hij die allen, op de grootte
als ze hem verstrekt waren.
Hij kan aardig vertellen van den tocht
naar Moskou en hoe hij na een leven vol
ontbering eindelijk in het Vaderland was
wedergekeerd.
Maar ik zou spreken over zijne erfenis
en men kon dat moeielijk rijmen, met de
toenmalige lage pensioenen. En toch had
hij, wat hij bezat, eerlijk verdiend en over
gespaard.
Altijd zuinig geweest, had hij na ruim
veertig dienstjaren, het leger als vrijgezel
verlaten en woonde daarna samen met een
meid-hnishoudster, die in jaren niet veel
met hem verschilde. Hij had, na zijne
pensioneering, er zijn werk van gemaakt
om rekesten en andere brieven voor het
publiek te schrijven en ontving daarvoor
eene matige belooning. Hij gebruikte daarbij
uitsluitend de veeren pen, die hij zelf naar
zijne hand wist te «vermaken." Met die
nieuwerwetsche stalen stiftjes was hij niets
gediend. Men kon er niet eens een flinken
krul mede maken en wat was nu een ge
schrift zonder eenige moeie gekrulde letters?
Als hij om de drie maanden zelf zijn
pensioen ging ontvangen, vroeg hij den
Betaalmeester steeds of hij niet één gouden
tientje er bij had. En hij wist dan zijne
kleine verdiensten in zoo'n tientje om te
zetten en legde dat in een doosje, waarvan
niemand, buiten hem, kennis droeg.
En ziet, nu was hij 85 jaar en hoewel
nog gezond, bemerkte hij, dat zijne dagen
bijna geteld waren. Hij dacht nu aan zijne
gouden tientjes en aan de oude spreuk
,,die gerust wil sterven, laat zijn naasten
erven."
,,Zou ik een testament maken," vroeg
hij zich af en zijn antwoord was ,,neen,
dan zie ik niet, hoe mijn geld ontvangen
wordt, ik zal daarom maar alles bij mijn
leven verdeelen."
Hij schreef zijne familie, bestaande uit
drie neven, zonen van broeders- en zusters-
zijde, en verzocht ze op eenen Zaterdag
allen over te komen. En ziet, de neven
waren allen behoorlijk op appèl.
Toen ze nu gezellig bij elkander zaten
en Oom hun verteld had, dat hij het ver
moedelijk niet lang meer zou maken, lichtte
hij voorzichtig het deksel van een pillen
doosje en zei, dat is voor jou en gaf No. 1
een gouden tientje vervolgens ook No. 2
en 3 en de huishoudster kreeg er twee.
Wat waren ze gelukkig, niemand wist
dat Oom zoo rijk was en No. 1 zei «ik zal
U de volgende week een zoodje paling zen
den". Goed, zei Oom, ik zal het in den
almanak aanteekenen. No. 2 zou een groo-
ten peperkoek zenden. Best zei Oom, maar
dan een week later, en weer werd het in
den almanak opgeteekend. No. 3 zou eene
gerookte ham zenden. Nog al beter zei
Oom en weêr werd een dag in den alma
nak genoteerd. Kan ik er op rekenen,
zei Oom, en toen de neven hem gerust
stelden, kreeg ieder weer een gouden tientje
en de meid er twee. Nu werden er weer
nieuwen cadeaux ontworpen waarna er
weder eene ronddeeling plaats vond. Dat
spelletje werd voortgezet tot ieder vijf gou-
nen tientjes en de huishoudster er tien
had. Nu, zei Oom, is mijn geld op/ Ik
zie nu blijde gezichten en ben met mijn
besluit tevreden. En de| neven Zij
begrepen de weldaad van Oom zeer goed
en besloten onderling, dat Oom eiken Za
terdag, tot aan zijn dood, des avonds eene
verrassing zou ontvangen en ziet ze
hielden woord. Oom heeft nog twee jaren
geleefd en op zijne begrafenis, die met
militaire honneurs geschiedde, daarop was
de majoor altijd zeer gesteld geweest, waren
de drie neven ook tegenwoordig en betreur
den oprecht den goeden Oom, die ze eerst
kort geleden zoo goed hadden leeren ken
nen en van wien ze nog meermalen in een
brief vernomen hadden, dat hij vrede ge
voelde met de verdeeling zijner erfenis
vóór den dood.
(Het vorenstaande is aan de werkelijk
heid ontleend).
Een Amerikaansch duel.
Ritmeester Durand, van de Fransche ku
rassiers, werd door zijn superieuren tijdens
den Fransch-Duitschen oorlog naar Ameri
ka gezonden, om daar paarden aan te koo-
pen. Op zijn reis kwam hij ook in een
kleine plaats van Texas. De eenige merk
waardigheid van dit stadje was een groot
uit ruw hout getimmerd circus, waar Mexi-
caansche stierenvechters nu en dan voor
stellingen kwamen geven. De ritmeester,
die 's middags aangekomen en in het eeni
ge hotel der stad afgestapt was, zat 's avonds
in den salon van het hotel met een half
fleschje wijn voor zich wat uit te rusten van
de vermoeiende reis. Nog niet lang had
hij daar gezeten toen een tweede bezoeker
binnenkwam, Jonathan Oilking, een der
notabelen van de stad. Zonder eenigen
groet, zelfs zonder zijn breedgeranden wit
vilten hoed aan te raken, zette hij zich aan
het tafeltje van Durand en keek dezen on
afgewend aan.
De kapitein had al vroeger opgemerkt,
dat beleefdheid nu eenmaal geen hoofd
deugd van de Amerikanen is, daarom haal
de hij een courant uit den zak en begon
te lezen.
Even later hoorde hij, dat Oilking een
glas van zijn wijn inschonk en met één teug
ledigde. Dat werd hem toch wel wat kras,
maar hij bedwong zijn drift nog en dacht
's Lands wijs, 's lauds eer.
Ten slotte sprak Oilking hem aan
Vreemdeling, zijt gij de Franschman,
die hier paarden komt koopen?
Durand deed alsof hij hem niet gehoord
had en bleef zijn courant zitten lezen, maar
eensklaps trok de Amerikaan hem die uit
de hand en herhaalde zijn vraag.
Hiermede was de maat vol, de kapitein
sprong driftig op en snauwde hem toe
Vlegel
Jonathan stond op en zeide kalm
Vreemdeling, herhaal dat woord niet,
anders werp ik u het venster uit.
Daar zult ge mij voldoening voor
geven en tevens voor alle onbeschaamd he
den die ge u tegenover mij veroorloofd hebt.
Als 't anders niet is, dan kan ik u
dadelijk dienen. Hier zijn revolvers en hier
bowiemessen, kies zelf maar.
En onder het spreken had hij de genoem
de wapens uit zijn gordel gehaald en op
de tafel gelegd.
Durand was weer wat kalmer geworden
en autwoordde
Bij mij te lande is het geen gewoon
te zonder getuigen in een kamer te vechten.
Ik zal twee secondanten opzoeken, die met
u de bepalingen van het duel zullen vast
stellen en daarna ben ik tot uw dienst.
Tegelijk verwijderde hij zich en zocht den
hotelhouder, wien hij verzocht hem tot getui
ge te willen dienen en tegelijkertijd een
tweeden getuige voor hem op te zoeken.
De hotelhouder vond wel dat getuigen bij
een duel noodelooze weelde waren, maar
wanneer de ritmeester er op stond dan ston
den hij en de oberkellner hem ter beschik
king hij zou dan tevens zoo vrij zijn voor
deze extra service 5 dollards op de reke
ning te schrijven. Durand was aan de Ame-
rikaansche zonderlingheden al eenigszins
gewend en maakte daar geen aanmerking
op, maar verzocht den hotelhouder de zaak
zoo spoedig mogelijk in het reine te bren
gen, opdat het duel den volgenden dag zou
kunnen plaats hebben.
De hotelhouder begaf zich dadelijk naar
Jonathan Oilking en kwam binnen een kwar
tier terug.
Het duel kon niet morgen, maar eerst
overmorgen plaats hebben, het wapen zou
de revolver zijn en de plaats der ontmoe
ting was ook gekozen de secondanten zou
den er Durand wel heenbrengen.
Deze stemde daarmee in en begaf zich
ter ruste. Den volgenden dag besteedde
hij aan het nemen van eenige beschikkin
gen voor het geval hij in het duel gedood
mocht worden en tegen den middag wilde
hij den hotelhouder spreken maar men zei-
de hem, dat hij den vorigen avond reeds
de stad uit was gegaan en eerst vanavond
zou terugkomen.
Inderdaad kwam de houtelhouder 's a-
vonds thuis en hij bracht zooveel gasten
mee, dat alle kamers van het hotel er mee
bezet waren. Tevens merkte Durand op,
dat het buitengewoon druk op straat was,
maar hij meende, dat het misschien morgen
marktdag zou zijn en vroeg niet verder naar
de oorzaak daarvan.
Op den bewusten morgen kleedde hij zich
met bijzondere zorg en wachtte.
Om 9 uur kwamen zijn secondanten hem
afhalen en brachten hem door eenige hoofd
en zijstraten naar den circus, waar zij hem
door een achterdeur lieten binnentreden.
Durand aarzelde even, maar zijn secon
danten duwden hem voorttoen evenwel
in de arena kwam, bleef hij verstomd van
verbazing staan bij het ondekken dat alle
rangen bezet waren door een dichte menig
te, die hem met luid handgeklap en bravo
geroep verwelkomde.
Na wat van de eerste verbazing bekomen
te zijn, snauwde hij den hotelhouder woe
dend toe
Wat moet dat beteekenen?
Deze wenkte echter het publiek te zwij
gen en toen het stil was, riep hij met luide
stem
Dames en heeren, ik hem de eer
u voor te stellen den beroemde en dappe
ren Franschen kurassiersritmeester Durand,
den eenig-overlevende van de glorieuse ku
rassiers charge van Reichshoffen. Hij zal
de eer hebben hier met den geachten bur
ger dezer stad, Jonathan Oilking, een ko
gel te wisselen.
Opnieuw brak het publiek in gejuich los
en op hetzelfde oogenblik werd er aan de
andere zijde der arena een deur geopend
en trad Jonathan Oilking binnen, in schil
derachtig Mexicaansch costuum vergezeld
van twee vrienden, die eveneens uitgedost
waren.
Nu begreep Durand wat er aan de hand
was.
Brullend van woede gaf hij den hotelhou
der een vuistslag ia het gelaat, zoodat deze
achterover tuimelde en in een oogwenk
was hij weer buiten de arena.
De hotelhouder en Oilking, beide echte
mannen van zaken, waren op een lumineus
idéé gekomen, dat zij den voor-vorigen avond
met elkaar besproken hadden. Oilking had
den circus afgehuurd en hem voor een voor
stelling in orde laten brengen, de hotel
houder had den vorigen dag de omliggende
plaatsen bezocht en daar laten publiceeren,
dat er in het openbaar een duel zou plaats
hebben tusschen «den dapperen en beroem
den ritmeester Durand, den eenigen over
levende van de glorieuse kurassiers charge
bij Reichshoffen", en den geachten Ameri-
kaanschen burger Jonathan Oilking Daar
van waren groote aanplakbiljen gedrukt en
in twee locale bladen verscheen een hoofd
artikel over den slag bij Reichshoffen. Dat
die reclame doel getroffen had, bewees de
stampvolle circus, maar nu een der duel
listen de plaat gepoetst had, zag het er voor
de oudernemers leelijk uit. De toeschouwers
hadden twee dollars voor hun plaats be
taald en nu eischten zij waar voor hun
geld. Er schoot daarom voor den hotel
houder en Oilking niets anders over dan
met elkaar te gaan duelleeren, wat ook
geschiedde. Eerstgenoemde kreeg een ko
gel in het been en om hem over deze ver
wonding te troosten, stond Oilking hem twee
derden vau de winst af.
De doperwten.
Etienne Dumont loopt met een boos ge
zicht over den Boulevard «Anspach" te
Brussel en wordt door een vriend aange
roepen, die zich voor een der café's aan
een kleintje koffie te goed doet.
Zeg, amice, ook een kop koffie en ver
tel dan meteen waarom je zoo boos kijkt.
Hij valt neêr en begintVerbeel je, ik
zit van morgen, na de lunch, met «Le
petit journal" in de hand en lees, dat het
kermis is in een der voorsteden en dat eene
gevierde zangeres ten drie ure bij een ma-
tinée zal optreden. Ik denk, dat is een
buitenkansje voor mijn vrouw. Ik weet,
ze is dol op zang en zeg «als ge om 2 uur
klaar kunt zijn gaan we naar Ixelles om
Madame te hooren."
Constance is terstond bereid. Eerst nog
dit en dat gereed maken en op het gas
komfoor even de doperwten opgezet, die
kunnen dan nog koken en ik maak ze
straks even warm en ge moet het dan van
daag maar doen met doperwten en ham.
Ik vind het best en roep ten twee ure,
dat we geen tijd meer te verliezen hebben.
Ja, zegt ze, nog even mijn voile voorgedaan
en eens in den spiegel gekeken en we gaan
op weg. We komen nog tijdig, krijgen
goede plaatsen en de hooge verwachting
van Constance wordt overtroffen. De chan
teuse is verrukkelijk en mijn wijfke gaat
geheel in de voordracht op, dan hoe
het kwam begreep ik niet, roept ze hardop
«Mijn hemel" en wordt zoo bleek als een
doode. Ik ontstel, denk hoe kom ik zoo
gauw aan een dokter en zeg, willen we
er uit gaan? «Ja, ja, eruit!" Buiten ge
komen zeg ik, wordt het al beter en ze
antwoordt «wat beter, het geheele komfoor
zal overgekookt zijn, de doperwten liggen
over den vloer, het pannetje zal gespron
gen zijn, de kamer vol rook en denk eens
aan de gordijnen, 0, wat ben ik ongeluk
kig 1"
Het blijkt me nu dat ze vergeten heeft
het licht af te draaien en terwijl we naar
den tram terugkeeren, wordt het allengs-
kens, om mij op te monteren «mogelijk
staat het geheele huis in brand en mijn
nieuwen hoed, die ik nog niet eens heb
opgehad 1"
Ik ook niet op mijn gemak tracht mijn
vrouw te calmeeren, maar krijg al spoedig
«Maar had jij dan ook niet eens op het
komfoor kunnen letten, je zit maar met je
neus in de kranten en denkt aan niets."
«Zwijgen, is nu het consigne," denk ik
en mijn vrouw begint al sneller en sneller
te loopen.
Ik waag het nog even om te zeggen,
dat of je nu snel, dan of je langzaam loopt,
de tram vertrekt toch op tijd.
Een vloed van woorden is het antwoord,
wa^Pbij het nu langzamerhand is uitge
maakt, dat alles mijn schuld is.
Eindelijk vertrekt de tram. «Wat een
slakkengang" hoor ik nog even, maar waag
het maar niet te antwoorden.
Gelukkig stappen we uit en meer vlie
gend dan loopend komen we thuis. Het
huis staat er nog en we zien geen brand.
Binnenloopende snelt mijn vrouw het eerst
naar het komfoor en ziet het licht is uit
en het kraantje staat open.
Hoe is dat mogelijk O, zeg ik, ik be
grijp het al. Ik sluit altijd zekerheidshalve
den meter af, als ik de deur uit ga en er
niemand in huis is en dat heb ik nu ook
gedaan.
Maar nu kwam Constance eerst recht op
haar dreef. Waarom dat niet eerder ge
zegd, nu is het geheele uitstapje bedorven.
Al ons geld in narigheid opgemaakt en
er kwam nog zooveel, dat ik maar wegge-
loopen ben.
«Kelnereen biefstuk met aardappelen
en een fleschje Juliën."
Na eerst den inwendigen mensch gesterkt
te hebben, zegt hij tot zijn vriend nu wil
ik wel een kleintje koffie en morgen
zal het menu vermoedelijk zijn «doperwten
met ham."
Russische toestanden.
De onlangs van zijne ballingschap uit
Archangel te St. Petersburg teruggekeerde
bestuurder van het statistisch bureau teOefs,
Mr. Lawriuowitsj, deelt mede dat in De
cember 1903 te St. Petersburg een technisch
congres plaats had, dat op bevel van den
burgemeester gesloten werd.
In Januari laatst had daarop eene huis
zoeking plaats bij M. Lawrinowitsj, die aan
het congres deelgenomen had. Hij zelf
werd gevangen gehouden op grond van de
tot nu toe onbewezen gebleven beschuldi
gingen van de detective. Na zeven weken
lang in voorloopige hechtenis gehouden te
zijn, werd hem tot zijne groote verbazing
meegedeeld, dat hij voor drie jaren naar
Archangel verbannen was. Het werd hem
niet toegestaan van zijne familie afscheid
te nemen.
-A.d.ver*tentiën.
Groot 80 Bijbel met flinke duidelijke letter in half linnen f 1.25.
id. id. id. in leder - 1.50.
id. id. id. in heel leder verguld op snee
en met kaarten - 2.50.
Gewoon 80 Bijbel met duidelijke letter in half linnen 1 0.80.
id. id. id. in half leer - 1.
id. id. id. id. verguld op snee. - 1.30.
Klein 80 Bijbel in linnen bandje- 0.60.
id. in heel bruin leer en verguld op snee - 1.
Nieuw Testament afzonderlijk. 0.25.
Verder alle soorten KERKBOEKEN tegen de minst mogelijke prijzen.
NIEUWSBLAD
veroordeeld
Vrijgesproken
