Hel Land van Heasden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Twijfelzucht. In het strijdperk. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. M, 2404. WOENSDAG 8 MAART 1905. Oorlog tussehen Japan en Rusland. UN0 VAM ALTE^ yoob Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. franco per poat zonder prgarerhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën yan 16 regela 50 et. Elke regel meer 77* et. Groote letters naar plaatsruimte. Adyertentiên worden tot Dinsdag- en Vrjjdagavond ingewacht. Hoevelen loopen er dezer dagen niet rond, die twijfelen aan deugd, aan waar heid en liefde. Hoevele twijfelaars be vinden ziGh niet onder de verschillende richtingen en 't zij socialisten, liberalen, anti-revolutionairen of Katholieken. Met recht wordt deze eeuw de eeuw van twijfel genoemd, 't Zijn ongelukkige menschen, deze twijfelaars en ge ziet het aan hen, als ge hen ontmoet, ge gevoelt het aan hun handdruk, hun oogopslag, hun instemming met anderer denkwijze, dat zij geen mannen van overtuiging zijn. De twijfelaars, waarbij kan men ze beter vergelijken dan bij den wandelaar, die, aangetrokken door de schoonheid van een bosch, zich al dieper en dieper daarin waagt, tot hij ten slotte verward raakt in de verschillende slingerpaadjes, niet wetende welke hij moet inslaan om den rechten weg te vinden, bij goed geluk een dezer paadjes inslaat om al verder en verder af te dwalen van het pad, dat hem uit het bosch moet brengen om de vlakte te bereiken. Of bij den zeeman, dolende op de groote oceaan, zonder kompas; ten einde raad, laat hij zijn schip sturen, in de hoop den rechten weg te vindenof is het schip zonder roer, overgegeven aan de wisselvalligheid der golven. Twijfelaars zijn ongelukkige men schen, menschen zonder overtuiging. Ongelukkig den vader, die een twijfe laar is, hij zal zijn kind niet met vaste overtuiging 'kunnen zeggen, wat goed is of kwaad, omdat hij daaraan zelf twijfelt. Ongelukkig de onderwijzer, die een twijfelaar is, want zijn leerlingen zullen nooit mannen worden uit één stuk, mannen met een vaste overtuiging, mannen die kunnen zeggendat is goed en dat is kwaad; dat is waarheid en dat is leugen. Gaan wij de geschiedenis na der menschheid, dan zien we dat de groote mannen, die daar hebben geleefd, man nen waren met een overtuiging, mannen die recht op het doel afgingen dat ze voor oogen hadden en niets kon hen verhinderen, geen twijfel bezielde hen, hun ideaal jaagden ze met een rotsvaste overtuiging na, 't was bij hen over winnen of sterven. Twijfelaars zijn ook de onverschil ligen, en och, zij zijn zoo velen; be droevend is 't voor hen, die met een vaste overtuiging het goede najagen om te worden teruggeschrikt door de onver- FEUILLETON* M. VON ESCHEN. 31) O, zjj bent het, dat goudkleurig, weel derig haar, daar op het doek, dat als een glanzige sluier om de blanke leden yan de godin der liefde golft; die zachte vlech ten, waaruit Venus haar tooverstrikken weeft, die zjj spelend om den hals van haar ridder legt. O, zjj kent ze, die trekken, die in de zege- praai van hun verstrikkende macht op hem nederzien, die daar voor haar geknield ligt; die zwarte oogen, welker vlammen zjjn ziel verteren, dien mond, die door zgn glimlach elk verlangen voldaan krjjgt «er hg nog gesproken heeft, al heeft ook de kunste naar in het ideaal, wat het ook in de werkelijkheid zgn moge, alles zoo verhoogd, dat ook slechts weder een geoefend kunste naarsoog, of een van bange vermoedens vervuld hart, het origineel er uit kan her kennen. Een purperglans verlicht de grot; het blauwachtig steen is met bontkleurige aderen doorloopenover den rand vau de gouden sehelp, waarin vrouw Venus ligt, hangt het prachtige vel, waarop zg haar bekoor- Ijjke leden heeft neergevlgd; ep den grond schilligheid, die ze overal ontmoeten; ze verlamt de geestkracht van velen, ze heeft menig goed werk voor de toekomst bedorven. Och, dat wij dan allen dezen twijfel verre van ons wierpen, en dat kunnen wij door ernstig nadenken, door wikken en wegen. Yan welke gezindheid wij ook zijn, wij kunnen en moeten zeggen dat is mijn overtuiging, dat erken ik voor het goede, dat is de waarheid. Yooral is dit noodig in de dagen die aanstaande zijn, waarop we onze bur gerplichten weder hebben te vervullen bij de verkiezing voor de leden der Tweede Kamer. Dan geen twijfel, geen halfheid, ieder komt dan op met de vaste overtuiging, dat is de man, die ons moet vertegenwoordigen. De staat verlangt hier geen halfheid, ma&r een vertegenwoordiging, die kan bogen op de volle overtuiging van het volk. Buitenland De toestand ia Rusland. Te Pargs is uit revolutionaire kringen in Rusland bericht ontvangen, dat de aanvoar- ders van een beraamden opstand over een aantal «uitgelezen bommenwerpers* beschik ken. De geheime bewaarplaatsen van wapens zjjn veilig. Men zou goed op weg zgn om Petersburg te isoleeren, daar hot spoorweg en telegraafpersoneel voor een steking ge wonnen zou zjjn. De leiders moeten nauw keurig op de hoogte zgn van het officieels verdedigingsplan van Petersburg en daar naar hunne maatregelen hebben genomen. Het Vrijdagavond openbaar gemaakte rescript van den Tsaar aan den minister van binnenlandsche zaken luidt woordeljjk aldus «Getrouw aan het oud-Russische volks gebruik om in dagen van vreugde en rouw des vaderlands den troon zgn gevoelens uit te drukken, hebben mjj vergaderingen van den adel en zemstwo's, van de koop lieden en de boerengemeenten nit alle dselen van Rusland naar aanleiding der geboorte van den troonopvolger talrjjke gelukwen- schen gebracht met de verzekering hunner bereidwilligheid om voor de succesvolle be ëindiging van den oorlog hun vermogen op te offeren en mg al hun krachten te wgden tot volmaking der staatsorde. In mjjn naam en in dien van Hare Majesteit draag ik n op hnn onzen barteljjken dank over te brengen voor de betuiging van zjjn overal bloemen, gloeiend van kleur, en breede glanzige bladen verspreid; 't is alsof uit die groote kelken «en geur op- stjjgt, bedwelmend, verrukkend, betooverend, als het rjjk, waar Venus regeert. Eu als in een zwjjmel van vurige begeerte, ziet Tannbauser naar zgn koningin op. «Een meesterstuk!* stoorde een stem Doraline in haar beschouwing, «een mees terstuk!* Helmut Werner was, zonder dat zjj het bemerkt had, in het atelier geko men, en stond na«st haar. Ja, een meesterstuk! Dat moest zjj er kennen, in weerwil van den storm, dit» het in haar hart gewekt had. Haar geliefde was een groot kunstenaar geworden, en toch, en tech die kunstenaar had niet vervuld wat zjj van hem verwacht had. «Vindt gjj niet?* vroeg Helmut, wien haar zwjjgen bevreemdde. «Doraline begreep, dat hg een aesthetisch oordeel verlangde en dat zjj dit nu juist niet geven kon. Als naar hulp zoekend, zag zg rond. Daar in een hoek, buiten het scbjjnsel van het zonlicht, maar daardoor des te zuiverder in zgn omtrekken, viel haar oog op een buste van Venns van Melos. «Dat is schoon klonk het als een zucht van Doraline's lippen, en zg vouwde de handeu over haar hart. Werner hai haar blik gevolgd. Verge- ljjkend beschouwde hg die edele, kuische trekken, die reine uitdrukking, aan deze schepping vau Rombergs genie eigen. «Jal* Peinzend, langzaam, alsof hg daar- loyale gevoelens, die in den tegenwoordigen moeieljjkoa tjjd dei te heugeljjker waren, daar de uitgesproken bereidwilligheid, om op mgn uitnoodiging me le te werken aan volkomen verwezenlijking der door mg aan gekondigde hervormingen, ten volle beant woordt aan den wensch mjjns harten. Mgn wensch bestaat hierin, in gemeenschappe- ljjken arbeid der regeering en van daartoe rjjpa krachten der maatschappij de bereiking mjjner op het welzjjn des volks gerichte beioalicgen te bereiken. Het werk mjjner gekroonde voorvaderen voortzettend, om het Russisch gebied ouges ihonden in stand te houden en de erde te handhaven, heb ik besloten van nu af aan met Gods hulp de waardigste, het vertrouwen des volks ge nietende en door de bevolking gekozen man nen te doen deelnemen aan d) uitwerking en behandeling van wetsontwerpen. Met het oog op de bizondere verhoudingen des vaderlands, de groote verscheidenheid zjjner nationaliteiten en de in enkele deelen des rjjks zwakke ontwikkeling der burgerjj, hebben Russische heerschers in hun wjjsheid het land telkens hervormingen geschonken naar zich de behoefte deed gevoelen, maar slechts in de juiste volgorde. Daarbjj hebben zg ook de continuïteit vau den onveran- derlgken historischen band in 't oog ger houden, die zich aan het verleden hecht en die het onderpand biedt voor de duurzaam heid en stevigheid in de toekomst. Indien ik thans deze hervorming onder neem, ben ik overtuigd, dat d« kennis der plaatseljjke behoeften, de levenservaring en het weloverwogen, eerljjke woord der go- kozen mannen de vruchtbaarheid van den wetgevenden arbeid verzekeren tot het ware heil des volks; ik voorzie echter tegeljjkertjjd de gansche ingewikkeldheid en moeiljjkheid van de verwezenlijking der hervorming onder onvoorwaardelijke instandhouding van de grondstelling des rjjks. Ik heb derhalve, omdat ik uwe langjarige administratieve ondervinding ken en uwe kalme zekerheid waardeer, goed gevonden onder uw voor- zittersehip een bizondere conferentie in 't leven te roepen ter beraadslaging over de voor de tenuitvoerlegging van deze mjjnen wil te volgen wegen God zegene mgn goed inïttiatief! Moge God u helpen, dit tot wel zijn van het mg door God toevertrouwde volk met succes te voltooien. Nikolaas.* Da telegrammen van de Petersburgsche correspondenten verklaren eenparig dat het bjj zjjn ge Jachten moest verzamelen, ging hjj voort: «Dat is de godin, die de ster velingen tot zich opheft wanneer zjj hem begunstigt.; en die daar is da schoone duive lin uit het mïddeleeuwsche sprookje, die door haar helsche toovermacht de zielen den hemel ontsteelt. Weder had Helmut Werner een scherpe verklaring gevondeH voor datgene, wat nog onder duizend smarten ia Doraline op heldering zocht. Zuchtend sloeg zjj de han den voor het gelaat. Het was Felix Romberg, die bier voor vrouw Venns knielde het was Felix Rom berg, dien zjj aan haar helsche toover macht onderworpen had. Ja het was een meesterstuk! En geen ander dan een kunste naar, wiens godin de «schoone dnivelin* was geworden, kon znlk een meesterstuk leveren; maar die kunstenaar was haar knnstenaar niet! Zg kon zich niet langer beheerschen; zjj barstte in snikken nit. Verbaasd, verlegen, doch niets vermoe dende, boog Werner zich tot ket meisje seder. Daar klonken lichte voetstappen in den corridor. Felix stond op den drempel: één blik verklaarde hem alles. «Om Godswil, Dora, neem het zoo niet op!< klonk het van zgn lippen, en allerlei tegenstrijdige aandoeningen woelden in zgn zoo lichtbewogen kunstenaarshart; op dit oogen blik zag hjj slechts wat hjj haar ge daan had. «Dora, vergeef mg! En smee- kend greep hjj haar handen. Stuipachtig trilde zjj over al hare leden. jongste manifest en het rescript van den Tsaar, die zoo kort op elkaar zgn gevolgd, volmaakt onvereenigbaar zgn, en men ziet daar een bewjjs in van de toenemende ver warring in de kringen der regeeriag. Hit Petersburg wordt aan de «Daily Telegraph* gemeld, dat bet eerste manifest van den Tsaar vermoedelijk het eigen werk van Pobjedonostsef is geweest en dat de ministerraad in verband daarmee niet ge hoord is. Zelfs geen der ministers wist er van af dat die oekas klaar lag. Een zooveel te grootere verrassing was het verschijnen, een half etmaal later, van het keizerljjke rescript tot voorbereiding van de bjjeen- roeping van volksvertegenwoordigers. Pob jedonostsef verklaarde daarvan vooraf niets afgeweten te hebben, terwjjl hg den inhoud van dat rescript ten zeerste afkeurt. Maar de algemeene indruk onder de Russische liberalen schjjnt te wszen dat het rescript weinig zal uitwerken, ten minste voorshands. De Petersburgsche correspondent van het «Berliner Tageblatt* meldt, dat Je uitvaar diging van het keizerljjk rescript aan den minister van binnenlandsche zaken, dat bjj- eenroeping eener volksvertegenwoordiging op 't oog heeft, een gevolg is van zeer on gunstige berichten van het oorlogsterrein. Koeropatkin zou in cijferschrift geseind hebben, dat 260,000 Japanners door zgn linkervleugel heengebroken zgn, zoodat deze afgesneden is van het overige leger; de Japanners zouden naar Moekden oprukken, de toestand zon nitorst hacheljjk zgn. In regeeringskringen te Petersburg vreest men dat Koeropatkin geheel verslagen en zgn leger gedcelteljjk verstrooid zal worden. In de groote Poetilof-fabriek te Peters burg is het Maandagochtend tot ernstige onlusten gekomen. De werklieden lieten twee ketels springen. Er werd openljjk gevochten onder de mannen. Men meldt dat 22 man gedood of gewond zgn door revolverschoten. De directeur dreigt de fabriek te zullen slui ten, wanneer het werk niet hervat wordt. De berichten uit Rusland zjjn dermate verontrustend dat, zoo zeggen correspon denten, de wereld verbaasd sou staan indien zg alles wist. Volgens den Moskouschen correspondent van de Staadard wordt het Russische publiek hoe langer hoe meer ingenomen met de overwinningen der Ja panners, op straat juieht men bjj de be richten, waaruit big kt dat Koeropatkin in het nanw zit. «Nooit!* Zjj wendde het gelaat van hem af, maar haar eerste gedachte was daarbjj weder geweest dat hg het hoogste ontronw was geworden. «Neen, Dora, wend u niet van mjj af,« riep hjj hartstochtelijk, in het gevoel zjjner schuld, en het verleden rees hem weer voor den geest in al den glans van dien geluk kigen tjjd, «Ik heb a nog lief*. En zjj wendde het gelaat weder naar hem toe, en zag hem aan, doodsbleek maar kalm, met een verheven uitdrukking op haar gelaat, zoodat zg bjjna op de Venns van Melos geleek. «Zweer het mg voor dit beeld zside zjj. Hjj hief de hand op om te zweren maar de schoone duivelin laat niemand los, als zjj hem eenmaal gevangen heeft. Zgn oogen fonkelden, terwjjl zjj naar dat af beeldsel zagen, zgn wangen gloeiden met een koortsachtigen blos, onwillekenrig maakte hjj een beweging er naar toe. Een trek van trotsche verachting weer hield Doraline8 lippen, dat jzjj niet van smart beefden. »Wjj zgn gescheiden voor altjjd 1" zeide zjj op doffen toon: «Je beat een ander geworden!* Eu hjj kon daarop geen neen zeggen; zon derling gevoelde hjj zich te moede onder den ernstigen, diep bedroefden blik van die blauwe oogen; als een vermanenden schim trof hem dat bleek gelaat. Die kuische trekken hadden hnn zoete bekoorljjkheid voor hem verloren zgn ziel leefde nog slechts in zinnen. Niettemin liet hg het hoofd op de borst zinken, en tranen blon- Isprawsik, de chef van het politie-district Bjelostok, is Maandag vermoord. Een correspondent heeft met een hoofd officier te Petersburg een onderhoud gehad over Koeropatkin's positie. De berichten uit Mantsjoerjje, zeide de officier hem, zgn niet gunstig. De Japanners zgn er in geslaagd, den rechter vleugel van de Russen geheel en al om te trekken en staan thans bjj Moek den. Terwjjl Nodzoe, in het centrum, onder dekking van een verwoede kanonnade het Russische centrum aanviel, het daarbjj ge munt hebbende op de Poetilof- en Novgorod- bergen, joeg de linkervleugel van Okoe gaan deweg de Russen nit de stellingen aan de Hoenbo, van Tnjan-tan tot Soechoedzjapoe, over een afstand van 20 KM. Uit Soechoe dzjapoe, aan den linkeroever van de Hoen-ho, heeft de Japansehe linkervleugel, ua de rivier te zgn overgestoken, zgn omtrekkende be weging voortgezet, ondanks de pogingen van het tweede Russische leger, dat voor de overmacht moest zwichten en gedwongen werd om Sjalinpoe, op 15 KM. ten W. van Moekden, te ontruimen. Intusschen hebben twee Japansche divi sies, langs een grooten omweg rukkende, Hsin-min-tiag, het groote proviandeerings- centrum van de Russen, zonder slag of stoot genomen. Deze troepen (onder Nogi) hebben zich vervolgens met het gros van Okoe's leger vereenigd, welker voorposten reeds op 8 werst van Moekden staan. Als om een spil, om Sjalinpoe draaiende, rukt de tweede kolonne van het leger van Okoe in oosteljjke richting, ten einde Koe ropatkin's terugweg af te snjjdeH. De rech tervleugel van de Russen is dus op gevaar- ljjke wjjze omgetrokken. Na een zwenking uitgevoerd te hebben tot op 30 KM. achter de Russische stel lingen aan de Sjabo, ligt het tweede leger ouder generaal Kaulbars thans onder de maren van Moekden. Terwjjl Koeropatkin het Japansche centrum aau de Sjaho tegen hield, heeft hjj ook, ondanks verwoede aan vallen, zjjn stellingen aan den Kaotoeling- pas kunnen behouden. Maar aan de linker flank is hg eveneens overvleugeld. Aan dien kant schjjnen de Japanners minder op te schieten dan bjj Hsin-min- ting. Linjewitsj heeft da Japanners geieel- teljjk kunnen stniten. Maar de slag schjjnt toch voor de Rassen verloren, vervolgde de Russische officier. Koeropatkin kan niet meer ken in zjjn oogen; hjj drnkte haastig een kas op Doralines haud eu snelde heen. Nog zag Doraline, hoe hjj zgn lokken schudde en het hoofd weder ophief; zoo wsrpt men een lastige herinnering van zich af en ziet w«ar vastberaden en vrjj een nieuw leven te gemoet. Nu beefden de trotsch op elkander ge drukte lippen. «Verloren I* zuchtte zjj, en een welda dige onmacht verdoofde haar grievend ge krenkt gevoel. Dikwjjls, veel meer dan zjj wist, had Helmut Werner het gelaat gezien, dat na onbewegeljjk tegen het donkere kassen van den ruststoel leunde. Nooit had hjj verzuimd onder de beschut ting der boomen post te vatten als bet rjjtuig van den baron voor diens villa stil hield altjjd, als hjj maar kon, had hjj 's avonds zgn weg over het terras genomen, zoodra hjj wist, dat daar ergens een bal of partjj gegeven werd, al beweerde hg voor zichzelf ook, dat hjj het alleen deed om de frissche lucht, die daar woei. Zjjn hart klopte sneller zoodra de deur van de villa geopend werdhjj had geen oogenblik verloren om naar Doraline te zien, als zg in haar balcostuum met een frissche bloem in het kastanjebruin haar, in den tuin te voorschjjn kwam om in het rjjtuig te stap pen, en nog met verrukking zich aan de herinnering vergastte. nmvmiu aWaPBBF-jWyiWHIWM1.1 yi mw ui i iiiiMii«mr—f—«Mi i ■linnen unf inrn i Naar het Duitsch VAN Wordt vervolgd^.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1905 | | pagina 1