et Laud van Heusden en Lltena, de Langstraat en de liommeierwaard OVERDRIJVEN. Gedwaald. i i Uitgever: L. J, VEERMAN, Heusden. No. 2013. Zaterdag O Haart. FEUILLETON. VAM A'J-^ VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00, franco per post zonder prijsverbooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. 1907 Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 77j ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. spreeuwenest onder de pannen van het schuurtje. Maar hij wist ook dat zijn vader hem ten strengste had verboden j op de ladder te klimmen. ,Pa, achter aan de schuür van buur- r-p. A De zucht om van het nest en de man hangen wel vi,ft,g zwaluwnestenjnhoud me(jr we dt hem (0 ik heb «e van morgen gez,en machtig terwijl vader binnen zit, waagt P» die als een verstand,* vader be-de k* he( ,adder J langstelling toont in zaken, die zijn te IeUen en naar boven te klauteren, kinderen belangstelling inboezemen, gaat, Pa8 heef, hy de handen aan den met zijn zoontje even naar de neeten trandi of ,adder gjy,u „it. van r-?'. i u o XT- jo schrik laat de klimmersbaas de goot "5 je ze al geteld vent r Niet lo8 en yftlt naMt de Jadder hefc bleek_ Nu, tel ze dan eens! Y(dd r De jongen aan het tellen j Hy toe|, ondanks zyn ,chriki dat „Hé, er zijn er maar .eerden, i hij zich niet eig heeft bezeerd, maar dacht, dat er wel vijftig warezoJodra hy de achlerdeur hourt open. gaan, begint hij. erbarmelijk te gillen Dit aan de werkelijkheid ontleende en doPt alsof hy de holi t„ ynen voorvalletje hoe eenvoudig ook, brengt i moet uit8taa„ e»n vader, die voor zyn kinderen moer wil zijn, dan de man, die voor brood i a(m de We olltate]tenisde en kleeren zorgt, onwillekeurig aan het {ongen wordt heel voorzichtig opgenomen Vader en moeder snellen toe, ten denken. Allerlei vragen komen bij h^m op. Heeft de knaap net aantal opzette lijk zooveel te groot genomen? Vond hij veertien zwaluwnesten aan één ge- jongen wordt neei voorzichtig opgenomen en binnen gebracht; de dokter moet komen, in één woord: het heele huis is in rep en roer En de oorzaak van dat alles ligt ua een paar uur kalm te overdenken, hoe vel met belangrijk genoeg? Dacht hij- |i8t i8 lakt. in ',aata zijn vader b i] te maken en meendek, Jn mede,yd in £laat8 hij dit doel te bereiken door het feit j tan har^ w00rden _Jeen'etuk 1 koek zoo interewant mogelijk voor te stellen sinaasappel. 01 heeft h.j geheel onopzettelijk over- Hpt lukkeP,an deM li8t ka0 be. dreven, en alleen m zijn kinderlijkedl!nkelyke gevolgen hebl,ende knaap opgetogenheid over zijne ontdekking, heeft do 0*erdrijvi g leeren gebiuiken zich eigenli)k geen rekenschap van het ^hoeveel" gegeven? Het laatste zal wel het waarschijn lijkste zijn. Kii'deriijke overdrijving is meestal onopzettelijk. Ze is daarenboven gewoonlijk van tamelijk onschuldigen aard. Toch moe ten de kleinen er op gewezen worden wanneer ze zich in dergelijke gevallen' laten verleiden de zaken grooter voor te stellen dan die in werkelijkheid zijn berispen of straffen is hierbij geheel onnoodig: beter onderzoeken en zelf de fout opsporen, is de natuurlijke weg. Ik ben geneigd tot het vermoeden, dat hieraan door ouders en opvoeders niet altijd de noodige aandacht woidt gewijdimmers de hebbelijkheid van overdrijven is ook bij groote menschen zeer algemeen. Bij sommigen is ze tot een gewoonte geworden, en hel is zeer waarschijnlijk, dut bij de meesten die gewoonte reeds in de jeugd is ontstaan. Niet altijd is ze zoo heel onschuldig, zelfs niet bij kinderen. Een achtjarige dreumes wist een als een middel om zijn ouders te be driegen en een welverdiende kastijding te ontgaan. Een dergelijk gebruik van overdrij ving komt uit den aard der zaak bij ouderen niet zoo vaak voor. Wel gebeurt bet, dat volwassenen de fouten eu ondeugende streken der kinderen schromelijk overdrijven, ten einde een glimp van rechtvaardigheid te geven aan de veel te strenge straffen, die ze in drift of onbedachtzaamheid hebben „uitgedeeld". Dat overdrijven werkt niets ten goede uit. Is de straf onrechtvaardig of te streng, dan is het resultaat geen verbetering, maar wel verbittering. Niet alleen echter iu hun verhouding tot kinderen maken zich de grooten schuldig aan het euvel vau gevaarlijke overdrijving; wie oogenen ooren goed openhoudt, heeft bijna dken dag gele genheid zich zei ven of anderen te be trappen op datzelfde kwaad. De een overdrijft bij het versieren van zijn huis, bij het „naar de eischen 2.) Eindelijk was Suzanne alleenalleen met hare gedachten. Zij trad naar het raam en keek naar beneden, naar die joelende menschenmassazij was kalm en gelaten. Vastberadenheid sprak uit hare oogen. Jawel wist ze, dat zij hare heerlijke vrijheid zou moeten verliezen wel wist ze, dat ze aan de zijde van een man, dien zij wellicht nooit kon liefhebben, evenmin als hij haar, zonder zonneschijn, haar verder leven zou moeten slijten en ook één oogenblik, toen zij hare melder in de armen had gehouden, had zij het volle gewicht van dien stap gevoeld en begrepen wat zij ten offer bracht, maar zij wilde zich geven voor 't geluk harer moeder. Deze was oud, maar juist de laatste dagen wilde zij der arme vrouw verlichten. Nog dien zelfden avond ging een schrijven op de huwelijksannonce in de brievenbus en zonder Suzanne het wist, besliste die brief over haar gansche verdere leven. De heer en mevrouw Daalfeld waren, lang geleden gefortuneerde menschen_ ge weest, die in een weelderig ingerichte villa, nabij een uitgestrekt dorp in Gelderland woonden. Zij hadden slechts twee kinderen, Suzanna en Gertrude. Voorspoedig groeiden deze op en toen zij den jonkvrouwelijken leeftijd bereikt hadden, werden diné's, sou- pé's en gezellige muziekavonden gegeven. Mijnheer Daalfeld was eigenaar eener zijdefabriek, die hem jaarlijks duizenden opbracht. Daardoor was hij in staat een weelderig, genotvol leven te leiden met zijne vrouw en beide kinderen. Zijn geheele vermogen had hij bij een bankier belegd, die als zeer soliede bekend stond. Jaren lang genoot hij van de groote rente, tot zich eensklaps de ontzettende mare verspreidde, dat 't met den toestand der finantiën van zijn bankier niet in orde was. De heer Daalfeld reisde terstond naar de stad om zekerheid te hebben en 't bleek maar al te waar. Toen hij weer terug kwam was zijne vrouw alleen thuis. Hij sprak geen woord, maar in één greep omstrengelde hij haar en de forsche man snikte als een kind. Velen hadden aanzienlijke verliezen ge leden; ook de heer Daalfeld hoorde onder deze ongelukkigen. Bijna niets bleef van zijn kapitaal over. Hij moest de fabriek verkoopen en een betrekking zoeken. Al de fraaie meubelen werden voor een spotprijs van de hand gedaan en de arme man ver trok met zijne vrouw en dochters naar een groote stad. Want, zooals helaas! zoo menigmaal ge beurt, in den nood hadden alle goede vrien den hem verlaten. Zelfs zijn eigen zuster en schoonbroeder hadden zich in die dagen van hem afgetrokken en de fabrikant was te trotsch om hulp te vragen bij vreemden. Daar in de stad, waar zooveel ellende is verborgen, kreeg hij eindelijk met moeite een betrekking als klerk op een uitgebreid handelskantoor. En geheel vergeten, in de bitterste ar moede, leefde daar de eenmaal zoo rijke, gezochte fabrikant. Nog voor die vreeselrjke slag hen getrof- des tijds" meubilecren van zijn salon een ander doet het bij het dragen van hooge of eigenlijk van hoogere boorden. In het eerste geval gaat het ten koste van de portemonnaie, in het tweede ten nadeele van hals en keel. Een derde pleegt overdrijving op het gebied van sport en haalt zich door al te groote inspanning bij een wed strijd om het „wereldkampioenschap" een ongeneeslijke kwaal op den hals; terwijl een vierde, den geest hooger achtende dan het lichaam, na een wei- volbrachten dag, het nog noodzakelijk oordeelt een groot deel van zijn nacht rust op te offeren aan de ontwikkeling van zijn geest door ingespannen studie, niet bedenkende, hoe daardoor lichaam en geest beide gevaar loopen ziek te worden. Die allen berokkenen zich zeiven het meeste nadeel. Er zijn er bovendien nog vele, die behalve zich zelf, ook hun naasten in perikel brengen, o. a. de snelheids- overdrij vers. Dit soort doet vooral de laatste jaren en niet in gunstigen zin van zich spre kenmen hoort en ruikt ze in gezel schap van stofwolken en benzine-geur- tjes; men tracht ze, niet altijd met gunstig gevolg, te ontwijken op 't eerste signaal van nijdig bel-gerinkel, of bru taal-aanmatigend hoorn-getoet; want wie er mee in aanraking komt, kan een k:nd des doods zijn. We zouden nog een menigte andere overdrijvers kunnen noemen, voor wel ker aanraking we elkander gerust mogen waarschuwen. We zouden kunnen spreken over hen, die overdrijven in hunne vreugde of in hunne smart; in hunne vriend schap of in hunne vijandschapin hunne liefde of in hunnen haat; in hunne spaarzaamheid of in hunne gul heid. Maar dan zou de lezer ons kunnen verwijten, dat wij zelf over drijven door te meenen, dat des lezers geduld onuitputtelijk is. Alleen nog een vraag tot slot. We hebben op onzen levensweg van allerlei ontmoetsoms grappige, een enkele maal zelfs geestige overdrijvers; maar wien is wel eens het voorrecht te beurt gevallen een nutdoenden over- d rij ver tegen te komen? liuilenlan <1. Bij de stad Montemurro in de pro vincie Potenza (Zuid-Italië) is onlangs fen had, was Gertrude gelogeerd geweest bij een schatrijken oom, denzelfde, die hen in hun armoede vergat. Avond op avond was het daar feest, ter eere van de gast. Er waren veel jongelui; en de meesten, die van Gertrudes rijkdom wisten, maakten haar druk het hof. Zij werd gevleid, be wonderd en was eiken avond door een drom van aanbidders omringd. Maar al die vleiereien en dat huldebetoon waren Ger trude onverschillig geweest. Slechts één zocht zij altijd. Eén was er, die haar 't hart snellei deed kloppen, wiens nabijheid, wiens vriendelijke woorden haar soms een blos naar de wangen joeg. Hij was een ernstig stil jongmensch, enkele jaren jonger dan zij, met een man lijk open gelaat en vriendelijke oogen. Hij maakte haar geen enkel compliment, zeide geen enkele flauwe vleierij, maar Gertrude wist en zag, dat hij steeds haar gezelschap zocht. Menigmaal ontmoetten hunne blikken elkander plotseling, als toe vallig, maar diep en innig. Toen wist Gertrude ook, dat die man nooit uit hare gedachten zou gaan zij had hem lief! Maar die man deed geen enkele schrede nader, dan de beleefdheid toeliet. Steeds voorkomend en welwillend, zaten zij zamen uren lang te keuvelen. Of zij redetwistten vroolijk öf hij boeide haar door zijn inte ressante verhalen, want hij scheen bereisd te zijn en veel kennis te hebben. Gertrude voelde menigmaal zijn blik vol liefde op haar gevestigd, dan raakte zij verward, sloeg de oogen neer en voelde het bloed naar hare wangen stijgen. En plotseling zeide men haar dat hij heenging, naar Indië. Zij zag hem niet meer dan bij het af scheid. Zijn oogen zagen met een smeekende een bergverschuiving begonnen, die de geheele stad dreigde te vernielen. Maar sedert is het gevadr nog vergroot en worden nog veel meer plaatsen bedreigd met verwoesting door dezelfde oorzaak. Deze oude Napelscbe provincie is zeer bergachtig en in het voorjaar komen rotssplijtingen daar niet zelden voor. Dat het dit jaar erger is dan anders zit mogelijk in verband met den strengen winter in Italië. Bij Montemurro is een aardmassa in bewoging, die ongeveer een kilometer breed en vijf kilometer lang is. Het stadsdeel Carmine is bijna geheel ver nield; 10 gemeenten zijn zwaar ge troffen. In Stigliane zijn twaalf huizen ingestort en vele onbewoonbaar wegens het dreigende gevaar. In Pisticci zijn elf huizen ingestort; 75 op last der politie ontruimd. Te Lagonegro zijn vijf personen omgekomen in ineenstor tende huizen; te Castronuovo Sant Andrea viel een boerderij 's nachts in elkaar en begroef de boerin Pesce en haar beide dochters waarvan er een omkwam. In Tursi zijn vier lijken uit vernielde huizen te voorschijn gehaald. Gevaar loopen de dorpen Calverre, Oas- telsaraceno, Francavilla, Sul Sinni, Roc- canova, San Martino d'Agri en in de omgeving van Potenza de gemeenten Cancellara, Tito Tolve en Trivigno. Dit zal wel voldoende zijn om den om vang der reeds gebeurde rampen en der nog dreigende gevaren eenigszins te kunnen begrijpen. Het ergste is, dat er geen krachten genoeg aanwezig zijn om te redden en te helpen. Meer dan 150,000 mannen, de sterkste en jongste, zijn uit dit arme gebied naar Amerika getrokken. Achtergebleven zijn vrouwen, kinderen en grijsaards. De ter hulp gezonden karabiniers en soldaten kunnen weinig doen bij zulke toestanden. De aardverschuivingen hebben, niet plotseling plaats, maar langzaam en aanhoudend als lava. Velen te St. Petersburg gelooven, dat de huiszoeking in het Polytechnicum door de politie was voorbereid en die aanleiding tot haar optreden vond in het werpen van een geheel onschadelijke bom uit een naburig huis. Men denkt dat de bommenwerper een handlanger van de politie is. Onder de gearresteer den is ook iemand, die aan vervolgens- waanzin lijdt en zeker niet mee zal doen aan bommenfabrikage. Ofschoon de rustige wijze, waarop de Doema haar taak heeft aanvaard, en de bijna onnoozele manier, waarop het Russische volk daarbij heeft toe gekeken, het zeer onwaarschijnlijk ma ken, schijnt het Hof te Petersburg toch uitdrukking, oprecht en eerlijk in de hare, terwijl hij hare hand in de zijne hield gekneld, als wilde hij die nooit weer los laten. „Vergeet mij niet!" waren zijne laatste woorden geweest en hij was heengegaan.. Sedert had zij nooit weer iets van hem vernomen, nooit hem weergezien, maar ook nooit had zij iemand over hem ge sproken. Kort daarop was die zware slag ge vallen en in die dagen van rampzalige smart en strijd had zij meer dan ooit om hem gedacht en gehoopt, maar hij, dien zij wachtte, kwam niet. Enkele jaren zijn daarna voorbij gegaan; jaren van de grootste ellende. De heer Daalfeld overleefde zijn val niet lang. De man, zoo gewend aan weelde en gemakken, kon zich niet schikken in dit eentonig, bekrompen leven. Hij was zoo gewend aan de vrijheid, gewend om te be velen, nu was hijzelf ondergeschikte, moest zelf bevelen aanhooren, en uren, dagen lang op de kantoorkruk zitten. Nog enkele jaren sleepte hij zijn treurig bestaan voort, toen begaven hem zijn krachten en in de bitterste armoede liet hij vrouw en kinderen achter de ge schiedenis van zoovelen De weduwe verliet de stad en vestigde zich in een andere plaats. Niemand kende hen daarniemand herkende daar de vroeger zoo levenslustige rijke vrouw. Ver geten, op een armzalig bovenhuis, in de grootste afzondering, leefde zij daar, sedert een jaar. Door strijken en naaien verdiende zij nauwelijks voor zich en hare kinderen het hoognoodige. Suzanne deed de kleine huishouding en hielp met naaien. Gertrude had, niet zonder moeite enkele lessen ge kregen en hielp op die manier een weinig. noch iets ernstigs te verwachten. Men zou het althans opmaken uit een be richt aan de „Frankf. Ztg.", dat de spoorweg van Warschau tot Wirballen door militairen streng bewaakt wordt. Warschau-Wirballen is een stukje van de hoofdverbinding tusschen Petersburg en Duitschland, waarlangs eventueel de tsaar zou kunnen vluchten. In Sarskoje Selo staan de roode hu zaren sedert Dinsdagmorgen geconsig neerd. Een aantal onder stoom staande treinen kunnen hen in een half uur naar Petersburg brengen. En een derde teeken van overspan nen zenuwen is een bericht over een staatsgreepDe monarchisten zouden plan hebben, de hoogste staatsdienaren, voorzoover Z6 niet meegaan met hun reactionaire plannen, wilden gevangen nemen en dan de dictatuur proclame ren. Sommige Russische bladen zoeken reeds eenig verband tusschen 't vertrek der keizerin-moeder naar Engeland en de opening der Doema. Het lijdt geen twijfel, of er is een ernstig arbeidsgeschil in de Hamburg- sche haven or> handen. Amerika-lijn heeft hare werklieden laten stemmen over de vraag, wie nacht werk wilde doen. Als een man antwoord den zij weigerend. Er heeft ook niemand op de klaar liggende lijsten geteekend. Wie op 11 dezer de gevraagde verkla- ring niet heeft geteekend, zal ontslagen 1 gorden. Aangezien de bootwerkers le Ham burg, ondanks herhaalde aanmaning, volharden in hun weigering om nacht werk te verrichten, hebben de vereenig- de patroons 1 eelofen van buiten af werklieden aan te werven. Zij hebben er al 2000 opgesnord. Er zullen dus heol wat an de oude bootwerkers gedaan krijgen. De Matin meldt dat in het 41ste re giment infanterie te Rennes 30 man aan hersenvlies-ruggemerg-ontsteking lijden, maar dat er nog geen een is ge- storven. Er is te Padang een anti-opiummiddel beproefd, dat, naar de Sum. Bode wpet mede te deelen, bij opiumschuivers zeer grooten aftrek schijnt te vinden. Het middel dat op de wijze van theeaftreksèl met geleidelijk verminderende doses i opium gebruikt wordt, moet zelfs op aartsschuivers een zeer heilzame uit werking hebben, zoodat zij reeds spoedig een afschuw van het opium krijgen. Naar men het genoemde blad verze kert, zijn reeds meerdere personen te Padang van hun opiumzucht genezen. Een schip met genoeg kruit aan boord Maar het strijk- en naaiwerk was de laatste weken erg verminderd de nood was weer hoog gestegen en ten einde raad, wilde Suzanne zich opofferen voor haar moed er s geluk. Zij schreef op de huwelijks-advertentie en met koortsachtig ongeduld wachtte zij op eenig bericht. Wel wist ze, dat de kans gering was, want er zijn op dat punt vele liefhebsters; en heimelijk hoopte ze nog, dat zij niet in aanmerking mocht komen, want, hoezeer zij ook verlangde hare moeder te hulp te komen, de gedachte, zich door nood ge dwongen voor haar geheele leven te ver binden, kon haar soms pijn doen, meer dan iemand vermoedde. Waar het echter het geluk harer arme moeder gold, wilde zij sterk zijn. Twee weken nadat Suzanne haar brief verzonden had, kwam er een zeer beleefde uitnoodiging tot een samenkomst, in een haar bijna onbekend stadje. De onderge- teekende noemde zich: A. F. Mei n der te. Met sierlijke letters was de brief geschre ven. 't Was schemerdonker toen Suzanna dezen brief ontving. Mevrouw Daalfeld was juist de stad ingegaan, om de noodige ir.koopen te doeyi van het maandelijksch salaris, dat Gertru le met hare lessen verdiende. Toen de bode aanschelde, haastte Suzanna zich naar beneden. Boven wachtte Gertrude in ademlooze spanning. „Nu, wat is er vroeg ze, hare zuster reeds half op de trap tegemoet komende. Oorspronkelijke roman. Hoofdstuk H. Hoofdstuk III. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1907 | | pagina 1