Het Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Een Jubileum.
Trouw als goud.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 27SI. Zaterdag 4t Juli
FEUILLETON.
19QS.
H^T UM9 VAM ALTEK*a
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00,
franco per post zonder prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 77j ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Den lsten Juli was het 35 jaar ge
leden dat de „Nederlandsche Vélocipe-
distenbond" dat is de oude naam
▼an den A. N. W. B. werd opge
richt.
Deze oprichting heeft krachtig mee
gewerkt tot het populair worden van
het rijwiel in Nederland.
Doch niet alleen in ons land, maar
over de geheele wereld is de algemeene
toepassing van dit vervoermiddel van
grooten invloed geweest op de ontwik
keling van het verkeerswezen, zoodat
wij moeten erkennen, dat de invoering
van het rijwiel een zeer gewichtige
schakel is in de beschavingsgeschiede
nis. En het zal den Alg. Ned. Wiel-
rijdersbond en zijn krachtig bestuur
immer tot eere strekken, dat zij dat
te juister tijd hebben ingezien.
Met hoeveel vooroordeel hebben de
eerste wielrijders te kampen gehadHet
is nog niet zoo heel lang geleden dat
men geregeld in de sportbladen en de
dagelijksche couranten kon lezen van
de geweldenarijen van de zoogenaamde
jélo-kannibalen, en van de tegen wer
ing veler autoriteiten! Zelfs werden
verordeningen tegen het wielrijden
emaakt en vaardigden sommige ge-
eenten een formeel verbod uit tegen
et berijden van „trapwielen" in de
gemeente.
Intusschen, wie zal zeggen of de
gehate machine en hare berijders het
er den eersten tijd niet een beetje heel
erg naar maakten. Wij waren toen nog
in de periode van het „hardrijden".
De fiets was een sportwerktuig, en met
naive verbazing nam de menschheid
waar hoe gauw men zich op zoo'n
ding van het eene punt naar het an
dere kon verplaatsen, 't Was 'n mirakel
Geen paard kon het op den duur uit
houden tegen een welgetraind rijder,
al had hij dan ook spillebeenen. Het
waren de gulden dagen der records,
toen elk rechtgeaard gymnasiast of hoo-
gere burgerscholier een of meer ver-
eenigingsblikjes trachtte te veroveren,
liefst bij wedstrijden in den kom van
een dorp. „Allemaal op de fiets" was
de kreet, die menig rustig burger bee-
nen deed maken, en menige kip het
leven kostte.
Heel bescheiden begon de bond. In
het eerste jaar meldden zich 93 wer
kende en 103 niet werkende leden aan.
Maar het aantal adepten nam al spoe-
ROBERT BUCHANAN.
(41
„O, ellendig, huichelachtig wezen dat je
bent! Moest ik je daarom van de straat
oprapen en je redden van honger en el
lende!" Haar woede was zoo groot, dat de
woorden haar in den keel smoorden. Zij
stamelde en hakkelde en gaf aldus aan
Douglas de gelegenheid, om den vloed van
beleedigingen, die zij over Effie uitstortte,
af te breken.
„En waarom hebt mij voorgelogen
viel zij hem in de rede, zonder acht te
geven, op hetgeen hij op kalmen overre-
denden toon in het midden had gebracht.
„Ik heb mij vernederd, om hier te komen,
om dat schepsel te zien, en dat is
uw schuld, Laira."
„Om Godswil, Mylady," zeide Douglas,
„ga heenHet kan tot niets goeds dienen,
om hier nog langer te blijven. Ik had u
de waarheid willen verbloemen, om u te
te sparen, want ik had innig medelijden
met u. Maar nu weet u alles. Ga dus nu
heen, wat ik u verzoeken mag, ik be
klaag u van harte!"
Met een gil sprong hij daarop Effie bij,
die, door Lady Bell's verschijning en haar
eigen drift overmeesterd, op den vloer in
zwijm was gevallen.
„Elspeth!" riep hfi, „Elspeth! Kom toch
hier J"
dig toe, vooral toen de bonds zusters
in de gelederen van den A. N. W. B.
traden eene enquête, vanwege den
Bond in 1889 ingesteld, in hoever het
practische gebruik van het rijwiel in
Nederland was doorgedrongen, gaf toen
reeds het sprekend bewijs, dat het rij
wiel al heel wat méér was geworden
dan louter een luxe-dingen reeds de
rol was gaan spelen, die het steeds
meer zou gaan vervullen, n.l. van de
gelijk en nuttig vervoermiddel. En elk
jaar, met elke verbetering van het rij
wiel-mechanisme, breidde zich het aan
tal toeristen uit en steeg het aantal
leden van den A. N. W. B. De niet-
geringe verdienste van het Bestuur van
den A. N. W. B. was hierbij, dat het
bijtijds de bakens wist te verzetten, en
goed koers hield. Aanvankelijk moest
de Bond zich wel met het renwezen
bemoeien, maar nu is hij vóór alles een
toeristenbond.
Het toerisme toch omvat zoovele en
zooveel uiteenloopende belangen. Er is
een toerisme te land: per rijwiel, per
auto, per rijtuig, per voeter is
het toerisme te water: per zeiljacht,
per motorschuit, per roeiboot, per schaats;
er is straks ook een toerisme in de lucht
per ballon, per vliegmachine
De A. N. W. B. heeft met breed be
sluit al deze zorgen op zich genomen.
En zoo staat hij nog in het midden
van een taak, die ook in de toekomst
al de krachten van zijn organisatie zal
blijven vragen.
Want elk onderdeel eischt volle aan
dacht.
Een voorbeeld Yerlangt niet de toe
rist, dat hij bij zijne tochten door het
land ongestoord zal mogen genieten
Welnu, dan moet ook alles, wat zijn
genot zou kunnen storen, door zijn
grooten verzorger worden weggenomen.
En hij zal dus mogen eischengoed
begaanbare, effen, stoflooze, tolvrije, vei
lige wegengoed ingerichte, geriefelijke
goedkoope, zindelijke pleisterplaatsen
vlugwerkende uitvoerig-voorziene in-
lichtings- en hulpdiensten
Maar nóg meer gaat hij straks eischen
De toerist wil zijn natuur, zijn histo
rische monumenten, zijn aantrekkelijke
stads- en provincieplekjes goed bewaard,
zorgvuldig bewaakt, ongerept weten.
En ook daarvoor spande zich de Bond
reeds
Wie alles goed nagaat, staat eenvou
dig verbaasd over de uitgebreidheid van
het arbeidsveld van den Bond. Hij strekt
zijne zorgen uit over „Wegwijzers,
hulpkisten, waarschuwingsborden, reis
gidsen en atlassen". Ook is er eene ver
zameling van stads-plattegronden, een
Reiswijzer, een Bondsorgaan; zijn er
bondshêtels, rijwiel-en motorherstellers
bestaat er een garantie-commissie (uit
spraak doende bij geschillen tusschen
kooper en handelaar)verschaft de bond
buitenlandsche faciliteiten stelt hij den
leden in staat zich tegen een laag tarief
tegen rijwielongelukken te verzekeren;
behartigen consuls de belangen der leden
werden ingesteld eene rechtsgeleerde
commissie, die den leden kosteloos in
lichting geeft en zoo noodig ook rechts
bijstand verschaften verkreeg het Be
stuur milde douane bepalingen voor de
toeristen.
Hieruit zien we, dat de A. N. W. B.
een waren hoorn des overvloeds uit
stort over de leden, waarom deze met
ware erkentelijkheid kunnen opzien tot
hun wakkeren vooizitter, den heer Edo
J. Bergsma, die den 21en September
1884 als zoodanig verkozen werd.
Haast vier-en-twintig jaar besteedde
dus Enschedé's burgemeester zijn vrijen
tijd aan deze groote Nederlandsche toe
risten-organisatie.
in de buurt van Kiel gevangen gezet.
Het schijnt, dat juffrouw Petersen be
schuldigd wordt, de samenstelling van
zeemijnen en het voorschrift voor de
bereiding van het Duitsche rooklooze
kruit aan Frankrijk uitgeleverd of al
thans een poging daartoe gedaan te
hebben.
De Sjah heeft zich, blijkens een te
Berlijn ontvangen telegram uit Teheran,
rechtstreeks bij den Koning van Enge
land beklaagd over het verleenen van
verblijf aan oproerlingen in het Britsche
gezantschap aldaar, waarop de Koning
heeft geantwoord met te wijzen op de
menigte doodvonnissen, welke zonder
behoorlijk onderzoek voltrokken werden.
Aan het departement van buitenl. zaken
te Londen weigert men omtrent den
inhoud der telegrammen iets mee te
deelen.
BaHeHlaml.
In de Duitsche pers wordt veel ge-
rueht gemaakt van een nieuwe spionage-
zaak te Kiel.
Daar zijn zekere Dietrich, een onder
officier van de marine, en zijne minna-
Ires, de taaionderwijzeres Petersen, in
I hechtenis genomen. De taaionderwijzeres
is al 44 jaar, maar met zulk een uitge
lezen smaak gekleed, dat men haar voor
een Parijsch meisje van pleizier zou
aanzien. Zij schijnt het met den onder-
officier aangelegd te hebben, om hem
als werktuig voor haar landverraad te
kunnen gebruiken. Juffrouw Petersen
beschikte steeds over ruime geldmidde
len en kreeg uit Parijs over Brussel
elke maand 500 mk. toegezonden. Hare
kostjuffrouw vond dit verdacht en stelde
er de politie mee in kennis. Men ging
hare gangen dag en nacht na en luis
terde hare gesprekken met Dietrich af.
Haar plan was, om dezer dagen met
een Franschen agent te Keulen een
ontmoeting te hebben. Dietrich en zij
moeten er den wind van gekregen heb
ben, dat men hen in de gaten hield,
want in een afgeluisterd gesprek hoorde
men het paar beraadslagen over de beste
wijze, om verschillende compromittee-
rende zaken, die in hun bezit waren,
te vernietigen. Daarop zijn beiden in
hechtenis genomen. Ook is nog een
magazijnopzichter van een mijnendepöt
Grete Beier, de dochter van den bur
gemeester van Brand bij Freiberg, is
wegens den moord op haren verloofde
(zie ons vorig no.), ter dood veroor
deeld. Verder kreeg zij wegens valsch-
heid in een authentieke akte (het tes
tament van Pressler) acht jaren tucht
huisstraf.
De gezworenen van het hof te Frei
berg zullen een verzoek van Greta
Beier's verdediger om gratie voor haar
ondersteunen.
Het heeft diepen indruk gemaakt,
dat zij altijd door alle mogelijke moeite
heeft gedaan, om haren minnaar Mer
ker van schuld vrij te pleiten, terwijl
deze laatste, dien zij met hare verschil
lende misdrijven aan geld had gehol
pen, tot betaling van zijne schulden,
alle bewijzen, die hij voor hare schuld
in handen had, aan de justitie uitge
leverd heeft. Merker was, naar de al
gemeene opvatting, de droevigste figuur
in het proces.
De Russische stad Alexandropol is
overstroomd. Meer dan 100 personen
zijn verdronken. Veertig lijken zijn
reeds uit het water gehaald.
De Teheransclie correspondent van
de Times meldt, dat verschillende voor
name Perzen, die door de soldaten in
hechtenis genomen waren, op gruwe
lijke wijze gemarteld zijn.
Vier voorname geestelijken kwamen
tusschen de soldaten in het kamp aan,
met wonden aan het hoofd en lede
maten en afgerukte baarden. Imalik, de
groote nationalistische prediker, werd,
ten aanschouw© van de andere gevan
genen, geworgd. Nog voor hij dood
was, haalde men het touw van zijn
hals en hakten zijne beulen zijn lichaam
met botte messen in stukken. Zijn stof
felijk overschot werd afin de honden
voorgeworpen.
Te Bodö in Noorwegen zijn Dinsdag
ochtend hevige aardschokken, die zich
in oostelijke richting bewogen, gevoeld.
Om 5 uur kwam er een schok, die met
een onderaardsch gerommel gepaard
ging-
Het bericht, dat er een poging is
gedaan, om ongeveer 200 Fransche
soldaten in Hanoi te vergiftigen, heeft
levendig opzien gewekt.
De Petite République vindt, dat het
gebeurde bewijst, dat men op een
staatsgreep van de inlanders verdacht
moet zijn. De gisting is, tengevolge
van overmatige belasting, blijkbaar
algemeen geworden en geeft tot ernstige
ongerustheid aanleiding. De vermin
derde bezetting in Indochina zal nu
wel weer op de oude sterkte gebracht
moeten worden.
De oude vrouw kwam toegesneld en met
hun beide droegen zij de bezwijmde naar
haar kamer.
Toen hij een minuut later terugkwam
was Lady Bell reeds vertrokken.
XVIII.
Douglas had den grooten sprong gewaagd,
die hem tot zijn geluk moest voeren en
had den sprong gemist. Korten tijd had
er licht geschenen in den bajert van zijn
mislukt bestaanmaar dat licht was plot
seling gedoofd en de duisternis was er des
te peilloozer om geworden. Hij had ge
dacht een oase te ontdekken in de woestijn
van zijn leven, een oord, dat tot rusten
en vredig genieten uitlokte, met klare wa
terbronnen en malsche schaduwplekjes,
maar die oase was gebleken een rotsgrond
te zijn, nog onherbergzamer dan het dorre
zand, dat hem omringde. Hij was als iemand,
die, ter dood veroordeeld, een voorwaarde
lijke gratiebrief ontvangt en daarop moet
vernemen, dat de gratie is ingetrokken en
de executie moet volgen.
Zijn wanhoop, na hetgeen was voorge
vallen, ging alle palen en perken te buiten.
Toen Elspeth terugkeerde in de zitkamer,
vond zij haar meester bij het vuur staan.
Hij staarde als wezenloos in het licht van
de lamp en zag er nog mistroostiger en
rampzaliger uit, dan zij hem ooit gezien
had. Hij gaf door geen teeken te kennen,
dat hij haar aanwezigheid opmerkte.
„Lieve hemel, Laird," liet de oude vrouw
hooren, „wat is er toch gebeurd Het arme
meisje was haast niet bij te krijgen en toen
zij haar oogen weer opende leek zij wel
een bezetene. Zij is nu weer een beetje
kalmer, maar het heeft haar erg aangepakt,
en ik vrees, dat het haar slecht bekomen
zal, want zij ia heel anders, dan zij geweest
is. Zij doet zoo vreemd en mompelt maar
aldoor „Daarom heeft hij hem vermoord
Ja, daarom heeft hij hem vermoord
Douglas richtte het hoofd op en keek de
oude vrouw aan. Hij scheen niet te weten,
wat er om hem heen gebeurde; een trek
van onuitsprekelijke droefheid versomberde
zijn gelaat. Toch moesten de laatste woor
den van de oude vrouw tot hem zijn door
gedrongen, want hij bewoog zijn lippen,
alsof hij spreken wilde. Maar het kwam
er niet toe, want opnieuw zonk zijn hoofd
op zijn borst en staarde zijn glinsterende
oogen in de vlam der lamp.
„Je zult nog last met haar krijgen, Laird,
als je haar hier in huis wilt houden," ging
het oudje voort, „want zij zegt, dat zij weg
wil. Wat mij betreft, hoe eer ze gaat, hoe
liever of het mij is. Zij heeft geen geluk
gebracht over dit huis."
Elspeth was geen vrouw van vlug begrip,
maar zij zou volslagen stompzinnig hebben
moeten zijn, wanneer zij, uit de dingen,
die om haar heen gebeurden en uit de
woorden, die zij opving, niet een gevolg
trekking had gemaakt, die vrij wel overeen
stemde met de hoofdlijnen van het drama,
waarin zij maar een ondergeschikte rol
vervulde. Haar Laird had Miss Hethering-
ton lief, en die Miss Hetherington was
in haar oogen een schepsel, dat in geen
erikel fatsoenlijk huis geduld zou (zijn
geworden. Zij had een hekel aan de vreemde
indringster, die alles in rep en roer bracht
en den goeden naam van het oude huis
van Douglas te grabbelen gooide, maar
in den Taatsten tijd was haar afkeer tot
haat gegroeid, nu zij meer had leeren be
grijpen van de toedracht der zaak.
Het gerucht, dat Arthur Lamont's en
Effie Hetherington's namen tezamenvlocht,
in verband met het gebeurde op Douglas-
Castle was ook haar ter oore gekomen,
zooals wel te begrijpen is. En Effie's uit
roep „Daarom heeft hij hem dus ver
moord had het overige gedaan, om haar
met bitteren haat te vervullen tegen het
lichtzinnige schepsel, dat zooveel onheil
had gesticht en nog bleef stichten. Wat?
Durfde dat schepsel het wagen, om Richard
Douglas te verdenken van den moordenaar
te zijn van haar minnaar Het was alleen,
omdat zij bang was voor een uitbarsting
van woede van haar meester, dat zij het
niet waagde, om hem aan te raden, het
meisje zonder genade en op staahden voet
buiten de deur te zetten.
Toen Elspeth zag, dat zij den Laird niet
tot spreken kon krijgen, trok zij zich terug.
Het werd al later en later, maar Douglas
volhardde in zijn starend peinzen. Zijn
normale toestand in de laatste maanden
was zoo wanhopig geweest, dat hij zijn
hopelooze positie van nu al reeds had
leeren verduren. Maar over Effie tobde
hij zonder ophouden; oneindig medelijden
en onzegbare bewondering voor haar ver
vulden hem geheel en al.
Hoe verrukkelijk schoon was zij hem
voorgekomen, toen zij zijn aanbod had af
geslagen en het legaat der schande, dat
haar was nagelaten, door den man die zij
had liefgehad, aan haar borst had gedrukt,
zichzelf hullende in een mantel van onaan
tastbaarheid. Een man van de soort van
Douglas, hoe diep en alles overheerschend
zijn lietde mocht zijn, moest wel nu en
dan een blik geslagen hebben in het ware
karakter van zijn idiaal, waren verstand
en inzicht zijn deel geworden. En, ondanks
alle onware attributen van vrouwelijke
volkomenheid, waarmede zijn genegenheid
haar had versierd, waren Effie's wispel
turigheid en onbetrouwbaarheid hem tooh
Volgens een bericht uit Athene is
er een ernstig incident voorgevallen te
Mytilene, waar de directeur van politie
op den Kawas van het Grieksche con
sulaat geschoten heeft, die zich ver
zette tegen de inbeslagneming van een
bark, aan een Grieksch onderdaan toe-
behoorende. De tolk van het Italiaan-
sche consulaat was bijna door de sol
daten gedood.
Het consulaire corps heeft verzet
aangeteekend.
Te Milaan is de 80-jarige directeur
eener verwerij, zekere Dinotti, gevan
gen genomen onder verdenking van
vergiftiging. Sedert eenigen tijd leed
de onder-directeur der fabriek aan
hevige pijnen, welke zich vooral na
het eten openbaarden. Thans is Diuotto
op heeterdaad betrapt, toen hij een
poeder over het eten van den onder
directeur strooide en heeft de politie
vastgesteld dat zeven vroegere onder
directeuren ondergelijke verschijnselen
ziek zijn geworden, van wie er drie
stierven. Men gelooft daarom dat Dinotto
uit ijverzucht of om andere reden ge
tracht heeft hen uit den weg te ruimen.
Woensdagmorgen is het bestuurbaar
luchtschip van graaf Zeppelin van
Friedrichshafen, aan het meer van
Constans, over Schaffhausen in de
richting van Bazel vertrokken. Een uur
later werd het te Lucern gezien, zoo
laag, dat het de daken scheen te raken,
maar opeens verhief het zich weer. In
de mand werden 12 passagiers gezien.
Boven het kasteel van Neu Habsburg
maakte 't eenige wendingen en zette toen
de reis voort om te half drie over
Zurich te trekken, luide toegejuicht
meermalen duidelijk genoeg in het oog
gesprongen.
Maar nu was geen twijfel meer mogelijk!
Een vrouw, die in staat was, om lief te
hebben, zooals zij had liefgehaddie alles
kon vaarwel zeggen waaraan vrouwen
waarde plegen te hechten, alleen om trouw
te blijven aan den doode, die haar ver
raden en bedrogen had, voor zulk een
daad van zelfverloochening en edelen moed
kon hij geen woorden vinden, krachtig ge
noeg, om te prijzen en te loven. Haar beeld
verscheen hem in een stralenkrans van
glorie; ja, zij was zijn vereering, zijn hulp
vaardigheid waardig, tienvoud waardig.
Heel zijn hart was tot berstens toe vol
van liefde en bewondering voor de vrouw,
die hem van zich stiet.
Effie was zoo geschokt geworden door
Douglas' voorstel en door het daarop ge
volgde tooneel met Lady Bell, dat zij in
de eerstvolgende dagen verplicht was het
bed te houden. Dougla3 hield zich op een
afstand en drong haar zijn tegenwoordig
heid niet op. ofschoon hij smachtte naar
het oogenblik, waarop zij hem zou laten
roepenwant haar te zien en te hooren
spreken, was de eenige balsem voor zijn
vlijmend leed. De oude Elspeth verzorgde
haar trouw, maar met een gezicht zoo zuur
als azijn en zonder een woord meer te
spreken, dan hoogst noodzakelijk was. Zij
was niettemin de eenige schakel, die Effie
met de buitenwereld verbond, en daar het
meisje uitteraard nieuwsgierig was, om te
weten hoe er over haar en haar lot ge
sproken werd door de menschen, deed zij
voortdurend haar best, om de oude vrouw
aan het spreken te brengen, door indirecte
toespelingen te maken.
MlVIUWflltl A li
iWaU li li Mil
Naar het Engelsch,
VAN
Wordt vervolgd).