Hel Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. OOM BERNAC. litgever: L. J. VEERMAN, Heusden. Yo. 27SO. If oensdag OctoberlOOS Iets over veiligheid. FEUILLETON. lAHB VAN ALTP^ VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00, franco per post zender prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 eent. Ad verten tién van 16 regels 50 d Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiên worden tot Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. Wanneer we het niet beter wisten, dan zonden wij wanen nog in den nazomer te verkeeren. Dagen en weken lang was allee nog met een zee van zonnelicht overtogen. 's Nachts schijnt de maan helder en doet aan den dag denken. Het is warm voor den tijd van het jaar. Wij bewegen ona nog teel buiten het is nog niet stil en doodsch in de straten. Dat allee geeft een aangenaam gevoel van veiligheid en, ofechoon de boozen nimmer slapen, wij vreezen hunne aanslagen nn weinig. Straks zal dat alles veranderen. Koude, regenvlagen en duisternis, zullen den menseh naar binnen jagen, om daar een aangenamer verblijf te zoeken dan onder den blooten hemel. Vensters, luiken, denren, alles wordt vroeg ge sloten. Onwillekeurig bekruipt ons dan dat bekende gevoel van angst of vrees voor minder gewenschte bezoeken. Ge luiden, die niets beteekenen komen ons verdacht voor. Iets onaangenaams te ontmoeten of uit onzen slaap te worden gestoord door iets buitengewoons, komt ons dan geenszins ondenkbaar voor. Ge dachten van inbraak en diefstal dringen zich aan ons op; gesprekken er over komen ons vrij natuurlijk voor eu da alles wordt gevoed door de onloochen bare feiteo, dat de wintermaanden werk loosheid, armoede en gebrek doen toe nemen, den nood grooter doen worden en dat de langere, donkere nachten bondgenooten zijn van hen, die met minder goede oogwenken optreden. Dat stemt ons zeer terecht to ernst en nadenken. Wij verbannen alle zorgloosheid, kijken ons boeltje goe< na, sluiten alles behoorlijk at en gaan dan vrij gerust slapen, weinig vermoe dende dat al die voorzorgsmaatregelen toch eigenlijk zeer weinig waarde heb ben. Zij hebben alleen waarde voor brave menschen of menschen die niet in nood verkeeren voor dezen kunnen wij ons geheele huis wel open laten staan maar indien wij meenen dat inbraken en diefstallen er door voorkomen wor den, dan bedriegen wij ons schromelijk de berichten in de bladen verzekeren ons dagelijks het tegendeel. Of wy dan den raad zouden willen geven, die nuttelooze voorzorgsmaat regelen maar achterwege te laten Neen, dht niet. Wy zouden willen, dat men daarbij wat meer doordacht te werk ging en nitt vergat dat de vijand op al onze (1. L Ik verzeker u, dat ik mijn oom's brief al wel honderd keer had gelezen en ik ben er van overtuigd, dat ik hem van buiten kendetoch haalde ik hem nog eens uit mijn zak en, op het boord van den logger sten, laa ik hem weer met evenveel aan- :ht door, alsof het pas de eerste maal was. Het schrift was netjes en de brief was geadresseerd aan Louis de Laval, pjL William Hargreavee, herbergier te Ashford, Kent, Engeland. Deze mynheer Hargreavee had al veel okshoofden Fransche brandewijn binnenge- ryn binnenge smokkeld en de brief was door dezelfde tuaschenpersonen in mün bezit gekomen. „Beste neef Louis," aldus luidde de brief, „nu uw vader dood is en gij alleen op de wereld staat, ben ik er van overtuigd, dat gij gaarne een eind wilt maken aan de vijandschap, die tosschen onze familie be stond. In den tijd der revolutie sloot uw vader zich aan by de party van den ko ning, ik by die van het volk, en het einde was, zooals gij weet, dat hij uit het land moest vluchten en dat ik eigenaar werd van zijn landgoed Grosbois. Het is onge twijfeld zeer hard voor u, dat gij zulk een geheel andere positie inneemt als uw voor vaderen, maar ik denk, dat gij toch de bezitting liever in handen van een Bernac voorzorgsmaatregelen volkomen gewa pend is. Ook zouden wy er de aandacht op willen vestigen dat de mensch, door angst en vrees geleid, vaak het dod voorbij streeft en verzuimt datgeoe te doen wat vlak voor de hand ligt. Men kent misschien het verhaal wel van den man, dis een brief van ge wicht in zyn bezit had en wist dat de politie er onderzoek naar zou laten doen. Wat deed hij nu? Het stuk zorg vuldig verbergen, zoodat de knapste speurder werk zou hebben het te vin den? Och neen; hy legde den brief eenvoudig neer op een open schaal, met een aantal visitekaartjes en briefjes, die daar volgons gebruik worden neer gelegd, omdat ze hoegenaamd geen ge heimen bevatten. En de politie, die alles doorsnuffelde, dacht er niet aan om den brief dédr te zoeken. 't Is vrij natuurlijk dat iemand die voorwerpen van waarde wenscht op te sporen, ze in de eerste plaats zoeken zal op plaatsen, die tot bewaarplaats bestemd zijn, wetende dat het ge heel in de menec'nelyke natuur ligt, om van de bestemming der zaken een gvorig gebruik te maken. Een inbreker verwacht niet dat hy een brandkast die hy zonder al te veel moeite open maakte, ledig zal vinden; evenmin aIs de kerkedief meent dat hy de offerbus ledig zal vinden. De teleurgestelde inbreker, die nog warm is van het werk, zal vermoedelijk niet van de brandkast naar de boeken kast wandelen, er den bijbel uithalen en een bankbiljet zoeken op elke blad zgd© waar een nieuw boek aanvangt Die toevallig niet gebruikte bijbel waB een zeer goede bergplaats; en wanneer de dief een ouderwetschen roman in negen gebonden deelen ziet staan, za hij vermoedelyk niet op de gedachte komen dat het middelste deel feitelijk maar een houten kistje is, waarin myn heer geregeld zyn bankbiljetten of me vrouw haar kostbaarheden bewaart, Is de boekverzameling van eenige betee- kenis, dan is het ook niet denkbaar dat de dief kalm genoeg zal wezen o tijd genoeg zal hebben, om do geheele verzameling stuk voor stuk na te snuf feien. Die voor zyn veiligheid zorgen wil, dient wel te bedenken dat hy niet met gewone menschen te doen heeft, maar toch met menschen die de gewone eigenschappen van den mensch bezitten, en die daarnaar zyn maatregelen neemt, brengt het dikwijls heel ver. Niemand mag zulke maatregelen verzuimen want door stadie en oplettendheid veel kan in een betrekkelijk arm gezin vertegen- nen bijdragen om het beroep van den woordigt een spaarpotje of een kleine inbreker minder winstgevend te makeD verzameling voorwerpen van eenige en de openbare macht hare taak te verlichten. Hult©iilait«i. De Temps verneemt nil Rome Alle werklieden in de meUal-indua- ziet dan in die van een vreemde. Van de zijde van uw moeders broeder zult gij ten minste nooit andere dan sympathie en vriendschap ondervinden. En nu wil ik u een raad geven. Gy weet, dat ik altijd een republikein geweest ben, maar ik heb nu duidelijk ingezien, dat het nutteloos is tegen het noodlot te strijden en dat Napoleons macht veel te nt is, dan dat wij die zouden kunnen ken. Daarom heb ik getracht hem te dienen, want het is het beste de huik naar den wind te hangen. Ik heb zooveel voor hem kunnen doen, dat hij een goed vriend ran mij geworden is, zoodat ik op mijn beurt hem vragen mag, wat ik wil. Zooals jij waarschijnlijk weet, is hy nu met het eger te Boulogne, op een paar mijl afstands ran Grosbois. Als gij dadelijk over wilt coraen, zal hij zeer zeker ter wille van de diensten hem door mü bewezen, de vijan delijkheid van uw vader vergeten. Gij zijt weliswaar nog verbannen, maar mijn in- 'loed op den keiier zal die zaak wel in het reine brengen. Kom dus bij me, kom onmiddellijk en kom vol vertrouwen. Uw Oom, C. BERNAC. j Rj* de inhoud van den brief, maar v,x>ra^ntkwam mn het raadselachtigst oor. Aan beide einden was een zeeel kl" brt bevestigd en mijn oom had brttikï Ju J iy2 duim firing ge- een ^.d® nmPeüge randjes van !£Aet lak "feednikt. En EngG^r d* *egels waren in het woorden geschreven: ..kom het L r Zr1?*** opgekrabbeld vrouw het gedaan ha/j waard-', een kapitaal De beroemde Cullinan-diamant werd door een specialen koerier, omgeven door een heirleger van detectives, i aar Amsterdam gebracht. Dat dacht men ten minste en de koerier dacht het ook maar hy had een nabootsing by zich trie te Napels, ten getale van 20,000, en de echte steen was heel gewoon per zyn in staking gegaan, om de eischen rt, matig verzekerd, verzonden, als van de werklieden van de groote metaal zending van een doodgewone 6rma. fabriek van SÜvesteri te steunen. rij Velen hebben de gewoonte om wat dagmorgen hebben de stakers, geleid zy bezitten weg te sluiten in draagbare door de leiders der vakvereenigingen, .Sorwerpen, meenende dal zij errociul ?rn,t,Ke ongeregeldheden geplaegd. Zy V j ij l. kwamen in botsing met de troepen. Zn Toor bestemd zgn; maar men bedenkt verbrandden Mn |roo, M1|U1 tVamwa- niet dat de cassette of het kistje zoo gens, om aldus het personeel te nood- gemakk'-lijk kan worden medegenomen ken den arbeid neder te leggen. en de kostbaarheden vry wat veiliger liggen in een prullemand of in een Bij een wedren te Philadelphia zijn hoop vodden op zolder. Nu is het er verre dezer dagen ongeregeldheden voorge- van verwijderd, dat wij dergerlijke ge- vallen. Het publiek der goedkoopere legenheden als aangewezen bewaarplaat- rangen vernielde een omheining en be- sen voor zaken van waarde zouden wil- 8af 'n de ruimte welke voor de u. -u .i. meestbetaleude bezoekers was gereser- len beschouweo; wy willen er alleen r. »-z- j-. li op «uren, hoe noodzakelijk het ie, en mmir kon'dlurio niet ,l (m meer en meer wordt, om tulke dingen In hot vreselijke gedrang dat daarby toch niet als een kleinigheid te behan- ontstond werden 800 personen zóó ern- delen. Zelfs zij die zich tegen iubraak stig gekwetst, dat zij zich iu de hospi talen moesten laten verbinden. verzekeren, wat wy zeker zeer verstan dig vinden, zijn daarmee toch niet van de zaak af. Hij die in een brandver zekering gaat, gedraagt zich toch van a®n onaergronascnen spoorweg dat oogenblik af niet zorgloos. Hij heeft r'jg Zaterdag op riep hoek Ier ni ook tegenover de o„wt«h»ppij zyn ver vermte.tMlraat een onde vrouw door het Ten gevolge van de uitgraringen voor den ondergrondschen spoorweg te Pa plichtingen en bovenden menig dier baar voorwerp zal hem in geval van brand nimmer kunnen worden vergoed. Iets dergelijks mag men ook opmerken omtrent de inbraak verzekering. Zoekt de dief in de eerste plaats geld, iets anders zal toch ook wel van zijn gading wezen. Men is wel degelijk verplicht om op zulke dingen te letten, niet alleen uit een oogpunt van eigen belang, maar ook in dat van anderen en wanneer bet, in het algemeen maatschappelijk belang, gewenscht is dat de belagers onzor veiligheid zoo min mogelijk suc ces op hun duister werk hebben, dan zullen wy daartoe vry wat kunnen by- dragen. Met alle waakzaamheid, wat sluiting eu wegberging betreft, kan men ge makkelijk zyn doel missenmaar die list stelt tegenover geweld, heeft vaak kans van slagen Uit d i e n hoofde laat de zorg voor veiligheid vrij wat te wenscben over en zouden wy zeer zeker, trottoir gezakt en in een drie meter diepe modderput gevallen. Spoedig was er nulp bij de hand, maar de ongeluk kige was reeds gestikt. In het dorpje Wusachen zou een mau, zekere Lieckfold, die op een postkan toor te Berlyn ingebroken en 16,000 mk. gestolen had, in hechtenis geno men worden. Hy was er te waardschap by zyn oom, maar kroop den schoor steen in, toen de dienders kwamen. Verschillendeaanmaningen baatten niet, en daarop werd een vuurtje van droog aardappelloof aangemaakt, om Lieck- feld nit te rooken. Hij vluchtte in op- waartsche richting en werd op bet dak gevat. II© llulkuii-€*rlwlw. Er is op 't oogenblik geen gebrek aan geruchten, onder welke er ean is uit Parys, volgens hetwelk de onderkoning van Egypte van zins zou wezen, de volledige losscheuring van zijn rijk van Turkije af te kondigeneen uit Rome, dat Oostenrijk gezind zou zijn, aan Italië een klein gedeelte als vergoeding maar daar stond het en staarde me in het gelaat, die duistere toevoeging aan een uit noodiging, „Kom niet I" Had mijn oom zelf die woorden er aan toegevoegd, door de een of andere plotselinge verandering in zyn plannen Dat was toch zeker on denkbaar, want waarom sou hij in dat ge val de uitnoodiging gezonden hebben Of waren ze daar door iemand andere neerge schreven, die me wilde waarschuwen, dat ik dit gastvrij aanbod niet moest aanne men De brief was in het Fransch geschre ven, de waarschuwing iu het Engelsch. Konden zij er misschien in Engeland zyn bijgevoegd Maar .de zegels waren onge schonden en hoe kon iemand in Engeland weten, wat er in den brief stond? En toen, terwijl ik daar zat en het groote zeil boven ine in den wind klapperae en iet groene water naast mij bruiste, ging ik eeDS na, wat ik van dien oom van me gehoord had. Mijn vader, de afstammeling van ren der oudste families van Frankrijk, had, toen hij een vrouw koos, meer op schoonheid en deugd dan op rang gelet. Nooit, zelfs niet voor één oogenblik, had ze hem reden gegeven daarover spijt te lebbenmaar deze broer van baar. een rechtsgeleerde, had, zooals my verteld was, myn vader in die dagen van voor.-poed gekrenkt door zyn slaafsche onderdanigheid, en. toen de moeilijke dagen kwamen, door zyn venijnige vijandschap. Hij had de boe ren opgehist. tot myn familie gedwongen werd uit het land te vluchten. Later had ïy Robespierre geholpen in zyn gruwe- ykste handelingen en had als belooning iet kasteel en het landgoed Grosbois ont vangen, dat ons eigendom was. Na den val van Robespierre had hij Barras gunstig voor zich weten te gfmmen en by iedere nieuwe verandering slaagde bij er weer in zich het eigendomsrecht op het goed te verzekeren. Nn bleek uit dezen brief, dat de nieuwe keizer van Frankrijk hem ook goed gezind was, ofschoon het mij een raadsel was, waarom deze iemand met zoo'n verleden vriendschap kon betoonen, en welke dienst mijn republikeinsche oom hem toch wel bewezen kon hebben. En nu zult ge mij ongetwijfeld vragen, waarom ik de uitnoodiging van zoo'n man aannam, een man, dien mijn vader altyd had gebrandmerkt als een uitzuiger en een verrader. Het is gemakkelijker daar nu over te spreken dan toentertijd, maar het is een feit, dat wy, leden van bet jongere geslacht, het zeer vervelend en moeilijk vonden, de scherpe twisten van het vorige geslacht voort te zetten. Voor de oudere uitgewekenen scheen het uur werk des tijda in het jaar 179*2 te zijn blijven stilstaan, en de liefde en haat van dat tüdperk voor altijd onuitwischbaar in boa ziel gegrift Zij waren er in gebrand door de nee te vuren, waardoor zij gegaan waren. Maar wij, die op vreemden bodem waren opgegroeid, begrepen, dat de wereld vooruitgegaan was en nieuwe quaesties zich voordeden. Wij waren geneigd die veeten van bet vorig geslacht te vergeten. Wij beschouwden Frankrijk niet Langer als het moorddadige land der guillotine, maar meer als de glorierijke koningin des oorlog?door allen aangevallen en allen overwinnend, maar toch zoo van alle kan ten gedrukt, dat haar verspreide zonen haar kreet „te wapen, te wapen", steeds in hun ooren konden hooren weerklinken. Die kreet meer nog dan myn oom's brief, was het mij over het kanaal voerde. Sinds lang was ik met mijn hart aan de aan te bieden, indien Italië bereid ware zyne Balkan-idealen prijs te'ge ven dan een gerucht uit Brussel, dat er in die stad een nieuw Enropeeech congres bijeen zon komen I Naar de Kölnische Zeitung verneemt hebben te Oberhansen, gelijk elders, een aantal Ooetenrykscbe mijnwerkers een oproeping van hun militaire over heid gekregen om terug te komen (of zich voor vertrek huiswaarts gereed te houden). Naar het Berliner Tageblatt verneemt wil ook Nicolaas van Montenegro zich tot koning laten uitroepen. Uit Kon8tantinopel wordt aan de Standard gemeldHet Turksche pu bliek handhaaft de boycott van Oos- tenrijksche en Bulgaarsche goederen zeer streng. Duitsche koopwaren deelen er ook in. De winkels, waar geboycotte waar te koop is, doen geen zaken en hebben hun klanten verloren. De Pestlier Lloyd maakt melding van meer betoogingen te Belgrado. Het volk eischt den troonsafstand van ko ning Peter als hy geen oorlog wil. De avondbladen geven een gerucht weer van een opstand die uitgebroken zou zyn te Plevlje Bilak, in BoeniS. De troepen zouden op de menigte ge schoten hebben en bij Semlin aan de Servische grens zou eeu brug in de lacht gevlogen zyn. Naar de Kölnische Ztg. uit officieuze bron verneemt, heeft de Duitsche re geering, behalve aan de Servische ook aan de Bulgaarsche regeering een ver maning gericht, om zich kalm te hou den en den toen al neteligen toestand niet nog door een uittarting van Turkije te verscherpen. De Temps acht de kansen op oorlog ni««t ernstig. Zy zou het onbegrijpelijk vinden, als Serviërs en Montenegrynen Oostenrijk tartten. Wanneer men zwak is, moet men op rechtsterrein blijven. Vallen zij Oostenrijk aan, dan leveren zij zich met handen en voeten aan de wet van den oorlog over. En de mo gendheden kunnen niets voor hen. De Atlantische vloot van Engeland, die volgens een bericht uit Gibraltar gemobiliseerd zou worden, bestaat nit zes linieschepen en twee pantserdek- kruisers van het oude type. Men denkt, dat de schepen vooreerst naar Malta zullen gaan en beschouwt de beweging dus niet als onrustbarend. De Oostenryksche monitors zijn van Peterwardein de Donau opgevaren en hebben nu bij Semlin, dus dicht bij Belgrado, het anker uitgeworpen. Wy geven hier eenige onrustbarende zijde van mijn worstelend land, en toch had ik, zoolang mijn vader leefde, dat nooit durven zeggenwant hij, die onder Condé gediend en te Quiberon gestreden had, zou dat als het grootste verraad beschouwd hebben. Maar na zyn dood was er geen enkele reden waarom ik niet naar het land mijner geboorte ion temg- keeren en myn verlangen was te sterker, omdat Eugénie dezelfde Eugénie, die nu al dertig jaar myn vronw is en die toentertijd ook een uitgewekene was en met haar oudere bij ons in de buort woonde er evenzoo over dacht als ik zelf. Haar oudere behoorden tot een tak vandeChoiseuls en hun vooroordeelen waren nog sterker dan die van mijn vader. Dikwijls, wan neer zij in de huiskamer een overwinning der Fransahen betreurden, betoonden wij beiden hierover de grootste vreugde. Er was een raampje, geheel verborgen achter laurierboachjee, in een boek van het kale steenen huis en daar kwamen wij dan 's avonds bij elkaar en hadden elkaar te liever, omdat wij zoo geheel andere waren dan allen, die ons omringden. Ik vertelde haar dan van mijn eerzuchtige plannen, en zij versterkte ze door haar geestdrift. Maar er was nog een andere reden behalve de dood van myn vader en 't schrijven van mün oom. Het werd me te benauwd te Ashford. Dit moet ik den Engelschen tot hun eer nageven, dat zij de Fransche uit gewekenen edelmoedig en gastvrij behan deld hebben. Er was niemand onder ons, die niet een vriendelijke herinnering met zich meenam van het land en het volk. Een herinnering aan het Keizerrijk van Napoleon I. l j l. i-u l m. veerd. De politie trachtte dit te beletten, Wordt vervolgd)*

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1908 | | pagina 1