Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Twijfelmoedigen. OOM BERNAC. I itgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 2701. Zaterdag 21 November. FEUILLETON. ALT^ VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO, franco per post tender prijs verhooging. Aftonderlij ke nummers 5 cent. 19Q8. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 7l/t ct- Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. Neem op nw kruis! Niet aan xijn voet, Zit niet klagend, troosteloos neder! Des levensstrijd eischt kracht en moed Die worstelt, vindt te telkens weder. 't Kind, onbewust van de plichten welke het op lateren leeftijd wacht, laat zich leiden, denkt door anderen, vertrouwd op anderen, geloofd wat an deren zeggen, het kind gaat vlachtig, blijmoedig zijn weg, slechts zonneschijn vindende. Der ouderen taak, om bet kind goed te leiden, is zwaar. 't Kind ontwikkelt zich tot den wor denden menscb. Tiacht door onderzoek zich te bekwamen voor den levenstaak. De ontwikkeling is eindelijk volmaakt en den mensch weet wat hg wil. In fiere kracht gaat hij de toekomst tege moet, zijn weg is afgebakend. Maar van niet velen kan gezegd worden, dat zij menschen zijn uit één stuk, er zijn o zoo vele wijfelaars; zij, die hinken op twee gedachten. Lichtzinnigen, luchthartigen zijn er. Menschen die alles denken te weten, overal in mee praten. Maar laat ons medelijden hebben met dezulken, want o zoo dikwijls komen zij bedrogen uit. Wijfelaars. Het leven vraagt van ons soms zooveel. Ons kind staat aan het begin van het leven. Er moet een be roep gekozen worden. Het meent dat dit of dat voor hem geschikt is. Het antwoord is moeilijk, want o zooveel hangt dikwijls van een goede keuze af. Er zijn wel van die kinderen, die voor een roeping schijnen geboren te zijn, zonnemenschen noemt men deze, maar dit zijn weinigen. Twijfelaars. Het meegaan met ieder een. Menschen die het zoo nauw niet nemen, die heden zus en morgen zoo denken. Dit zijn beklagenswaardige menschen, die, zoo als het spreekwoord zegtmet iederen wind meegaan. Twijfelaars, het hinken op twee ge dachten. Het leven stelt ons soms voor een ernstige keuze. Vraagt het maar eens aan een geneesheer, die met allen ernst zijn plicht vervult. Daar zijn oogen- blikken in dit leven, waar de genees heer beslissend moet ingrijpen, daar staat soms een menscbenleven op het spel en met Allen ernst vraagt hij soms hoe? Er zijn twee middelenhij hinkt op twee gedachten. Twijfelmoedigen, men vindt ze bij honderdenwiliooze menschen zouden wij ze willen noemendie het leven nemen zooals het is. Men vindt ze veelal zulke aardige menschen. Maar velen zonden gaarne een eigen wil heb ben ze zien met bewondering op tegen den mensch die wilskracht toont, die voor zijn meening durft nit te komen. Maar toelachen met wilskracht, met overtuiging hebben zooveel te overwin nen, het is veel gemakkelijker het leven te nemen zooals het is. En ze leven luchtig daarheen en denken niet dat de wereld ook hnn krachten noodig heeft. De ernstige mensch, de mensch die mede wil werken om de wereld vooruit te helpen, denkt anders. Hij gevoelt in zich de roeping, dat hij hier op aarde een taak heeft te vervullen. Een taak, die met volhonding, met een vasten wil aanvaard, met gunstigen uit slag zal bekroond worden. Wij moeten scheppen, ieder op zijne wijze, ieder i sar zijne kracht. Dien inwendigen drang voelt reeds het kind hij wordt sterker, naar mate men groo- ter wordt, hy laat ons niet met rust. Hij duldt geen traagheid, geen zich wentelen op het bed, hij spreekt: Wijze scheppingsmacht gaf n dien aanleg om hem te gebruiken en te ontwikkelen. De vraag is niet: wat geeft het le ven?, maar: wat geet ik aan het leven, wat kan ik doen door de inspanning van al mijne krachtan Wei ken en denken en le Ten is 't leven Te meer, wie zich bewast is van de korte spanne tijds, hem bier geschon ken, voelt den drang om den tijd uit te koope»opdat niet de maaier, als hij straks komt, i"ts wegneme wat niet tot ontwikkeling is gebracht. Daarin ligt 's menschen eer, dat is zijn levensdoel. Maar de mersch heeft meer gaven ontvangen dan die voor hoofd en hand. Wij spreken van ons hart en denken dan niet aan dat lichaamsdeel met zijne twee kamers, waar het bloed in- en uitvloeit, maar aan dat heerlijke talent, ons geschonken, om als zedelijke wezens groot te worden. Tintelt in ons, al) ten minste deug delijk geluisterd wordt naar inwendige stem, niet het verlangen om op den weg, dien wij gaan moeten, te staan als mannen en vrouwen van hooger zielenadel Is het niet volkomen in overeenstemming met onze natuur de waarheid te dieneD, de reinste stem mingen in onze woorden en daden neer te leggen, hooge liefde van ons te doen uitgaan over allen in'onze omgeving, zelfs over onze vijanden Een herinnering aan het Keizerrijk van Napoleon (12. Zij scheen door dat antwoord te schrik ken en stond op, alsof zij hem wilde vol gen. Toen schudde zij het hoofd en lachte ongeloovig. „Je hebt je oom zeker nooit eerder ont moet?" vroeg zij na een pijnlijk stilzwijgen van eenige minuten. „Nooit," antwoordde ik. „Nu, hoe vindt je hem, nu je hem ge zien hebt f' Zoo'n vraag van een dochter over haar vader deed me huiveren. Ik voelde, dat hij nog slechter moest zijn dan ik dacht, als tells zijn naaste en liefste bloedver wante hem zoo volkomen afviel. „Je zwijgen zegt al genoeg," zei zij, toen ik draalde met mijn antwoord. „Ik weet niet hoe je hem gisterenavond ontmoet hebt of wat er tusschen jelui is voorgeval len, want we vertrouwen elkaar onze ge heimen niet toe. Maar ik geloof, dat ie een goeden kijk op zijn karakter hebt Nu moet ik je eens iets vragen. Je hebt een brief van hem ontvangen, waarin hij je uitnoodigde Engeland te verlaten en hier te komen, niet waar „Ja." „Heb je er niets buitenop zien staan?" Ik dacht aan die twee woorden, die mij zoo raadselachtig hadden toegeschenen.Wat! heb jij me gewaarschuwd niet tekomen?" „Jaik kon het op geen andere manierdoen." „Maar waarom neb jt, het gedaan Omdat ik liever niet had, dat je hier kwam." „Dacht je, dat ik je kwaad zou doen?" Zij zweeg even als iemand, die bang is veel te zeggen. Toen haar antwoord einde lijk kwam, was het geheel anders dan ik verwaeht had „Ik was bang, dat jou kwaad gedaan zou worden." „Denk je, dat ik hier in gevaar verkeer „Dat weet ik zeker." „Raadt je me aan heen te gaan." „Zonder een oogenblik te verliezen." „Van wien heb ik gevaar te duchten Weer aarzelde zij en toen keerde zij zich driftig tot mii om, als iemand, die alle voorzichtigheid laat varen. „Van mijn vader." „Maar waarom zou hij me kwaad doen „Dat moet je eigen verstand uitmaken." „Maar ik verzeker je. dat je hem in dit opzicht verkeerd beoordeelt," sprak ik „Hij heeft mij zelfs gisteren het leven gered." „Je leven gered? Uit wiens handen?" „Uit die van twee samenzweerders, wier plannen ik toevallig ontdekt had." „Samenzweerders zij keek mij verbaasd aan. „Ze zonden mij gedood hebben, als hij niet tnsechenbeide was gekomen." „Het is niet in zijn belang, dat jon nn al iets zou overkomen. Hij heeft je niet voor niets naar het kasteel Groebois laten komen. Maar ik ben zeer openhartig ge weest tegenover jou, wees jij het nn ook jegens mij. Heb je ooit heb je ooit in Engeland in je jeugd een liefdesgeschiede nis gehad?" Dat is plicht: een „gij zult" dwingt ons en de mensch gevoelt ach niet ge lukkig voor hij met een rond: „Ik wil" daarop geantwoord heeft. Dat maakt het leven zoo schoon. Wij denken aan hen die ons zijn voorgegaan, die wel zyn heengegaan naar het onbekende land, maar die ons nog niet hebben losgelaten, omdat het beste van hun leven nog in ons nawerkt. Zedelijke invloed ten goede, dat is de vrucht, die ban leven draagt, zelfs na hun dood. Dat geven van het beste wat in ons is, moet de gist zyn in het meel voor ons alledaagsche leven, de ziel van ge heel ons zijn. Zoo dragen wij vrucht en daardoor worden anderen verkwikt en geheiligd. Wij doen het onder alle omstandig heden, die komen, met het vast ver- trouwen, dat daarmede het levensdoel wordt bereikt. Wie dat begrepen heeft, leert dank baar zijn aan God, die daartoe hem bekwaamde. Zoo heeft het leven hooge bedoeling en bij die overtuiging is a!le lusteloos heid verdwenen. Wees een mensch en het zal u duidelijk zijn, waarvoor gij bet leven ontvangen hebt. Het huis, ons lichaam, moge straks afgebroken worden, wij hebben ge leefd naar hooger wet. Engelsche vloot geenszins tegen Dnitseb- land is gericht, maar het Engelsche volk kan niet de Duitse he bewering aan vaarden, dat Dnitechlands positie een zoo ontzaglijke vermeerdering van zijn vloot noodig maakt. Engeland kan in elk geval niet het gevaar loopen, Duitsch- land met zijn vloot een voorsprong te zien nemen. Wil Duitschland dus een uitpnttenden wedijver in schepen bon w met Engeland vermyden, dan moet het de vermeerdering van zyn vloot beper ken. Engeland kan in geen geval Duitsch land met beperken het voorbeeld geven. De Echo de Paris geeft een lijstje van de luchtballon), met Duitache of ficieren bemand, die in het laatate half jaar in Frankrijk zijn neergekomen. Het blad weet vijftien gevallen te noemen, en spreekt de nxening uit, dat men hier te doen heeft met een stelselma tige verspieding. Volgens den New-Yorkschen corres pondent van de Daily Mail ia te Chi cago Maandag gevangen genomen en eenige uren later reeds door een jury schuldig bevonden aan een misdrijf, waarop van een tot veertien jaar gevan genisstraf staat, Peter van V., als jon gen uit Nederland in Amerika gekomen, en te Chicago bekend als millionair en filanthroop. Hij bekende by zyn gevan genneming aanstonds door het verval- schen van hypotheekstukken een mil- lioen dollar gestolen te hebben. Metter tijd zou alles terecht zyn gekomen, beweerde hij, maar nu zyn de schuld- eischers (men zegt o.a. zeven Neder landers met elk 125,00 dollar) hun geld kwijt. Hy vroeg snel recht. En dat ge werd hem. len getroffen tot het honden van een nieawe, bestelde demonstratie in het Bagsj ah-verblijf, waar de Sjah vertoeft Men herinnert zich, dat daar onlangs een betooging („komedie-vertooning" ware misschien juister) plaats vond tegen de wederinvoering van de grond wet. Van deze betooging-op-bestelling komt nn een herhaling. Woensdagavond zijn er te Londen in een hunrtuf een moord en zelfmoord gepleegd. De koetsier moest een heer en dame naar een station brengen, on der het rijden hoorde hij de dame roe pen: Help, hy heeft een revolver, hy gaat schieten 1 Dadelijk daarop volgden de schoten. Aan een gasthais bleken de man en de vrouw, heiden met scho ten in het hoofd, dood te zyn. Uit brieven, bij hen gevonden, viel op te maken, dat zij man en vrouw waren, en zij hem verlaten hadverder dat hij haar met zelfmoord had gedreigd, als ze niet terugkeerde. De Daily Telegraph verneemt uit Tandzjer, dat, volgens berichten nit Fes, Raiaoeli benoemd is tot gouverneur van alle stammen tusachen Tandzjer en Alkassar. De stammen, over wie Raiaoeli moet gebieden, schijnen echter met hnn nieuwen heer weinig ingeno men en dreigen met opstand. De grooto Engelsche bladen geven hun bevrediging te kennen over den afloop van het onderhoud tusachen den Dnitschen keizer en Bülow. De vriend schap der Eugelscl en voor den Duit- schen keizer zal er door stijgen, zegt de Daily Telegraph, alsook hun bewon dering voor Bülow's staatsmanskunst. De bladen doelen echter ook op de vaagheid van 's keizers verzekeringen betreffende zijn toekomstig gedrag, maar geven de hoop te kennen, dat zij eenige toenadering tot eon grondwettelyke re geering in Duitst bland beteekenen met ministerieele verantwoordelijkheid, of schoon ze erkennen, dat zij van anderen aard en minder ingrijpend zal wezen dan in Britsche landen. Enkele bladen hopen, dat deze afloop van de keizer lijke crisis een toenadering tusachen het EDgelsche en liet Duitache volk zal bewerken. De eenige werkelijke oorzaak voor een wrijving tusschen Engeland en Dnitschland, herhalen zij, ligt in de heerschappij ter zee. De Duitschers moe ten inzien, dat de versterking van de Allee wat deze nicht van me zei, was nog vreemder dan het voorgaande en deze vraag, en dat na zoo'n ernstig gesprek, was nog bet vreemdste van alles. Maar openhartig heid moet met openhartigheid beantwoord worden en ik aarzelde dus niet. „Ik heb het beate en trouwste meisje der wereld in Engeland achtergelaten," zei ik. Zij heet Engénie, Eugénie de Choiseul, de nicht van den onden hertog." Mijn antwoord scheen mijn nicht zeer te bevallen. Haar groote, donkere oogen schit terden van vreugde. „Je houdt veel van haar?" vroeg zii. „Ik zal geen gelukkig oogenblik hebben, voor ik haar terugzie." „En ie zult haar niet opgeven?" „De hemel bewaar tr.e! „Ook niet voor het kasteel „Grosbois?" „Zelfs daar niet voor." Mijn nicht reikte mn plotseling met een bekoorlijke beweging de hand. „Vergeef me mijn onbeleefdheid," sprak zij. „Ik zie, dat wij bondgenooten en geen vijanden zullen zijn." En onze handen lagen nog in elkaar, toen haar vader de kamer weer binnentrad. vin. Ik kon aan het grijnzend gezicht van mijn oom, terwijl hij naar ons keek, zien, dat de levendigste voldoening ea verbazing bij dit teeken van onze plotselinge verzoe ning om den voorrang streden. Alle sporen van zyn woede van zooeven schenen ver De Times verneemt d.d. 17 dezer uit Tabris, dat de Perzische kozakken van den Rus8ischen bevelhebber Liakof, die van Teheran naar Tabris waren gezon den om daar de revolutionaire beweging te helpen fnuiken, als één man zyn overgeloopen naar de opstandelingen. Volgens den correspondent van de Daily Mail te Teheran heeft de sjah van Perzië aan de gezanten van Rusland en Eogeland gezegd, dat hy deKaner weer bijeen zou roepen als zij hem zijn leven en zijn troon waarborgden. Dit konden de gezanten niet doen. Dan wilde de Sjah de grondwet ook niet in werking herstellen. Alvast liet hij ver volgens een van de voormannen der grondwettelijke partij gevangenzetten. In aansluiting hierop wordt nog mee gedeeld, dat de Sjah den gezanten te verstaan gaf, dat de natie gekant is tegen de wederinvoering van de grond wet. Er worden te Teheran voorbereidse- „Ik moet eenige belangrijke papieren doorzien," zei hy. ,en zal er zoo wat een uur mee bezig zijn. Ik begrijp, dat Louis zijn vroegere bezitting gaarne weer eens zal willen bekijken en hij zou geen betere gids kunnen hebben, dan jou. Sibylle, als je hem den weg wilt wijzen." Zij maakte er geen bezwaar tegen en wat mij betreft, ik was zeer ingenomen met het voorstel, want daardoor kree- ik gele genheid deze zonderlinge nicht die me zooveel verteld had en nog zooveel meer scheen te weten, beter te leeren kennen. Wat beduidde die geheimzinnige waarschu wing voor hear vader en waarom was zij d wenen, toen hij zijn dochter aansprak, maar ik zag, dat, ondanks dien gewijzigden toon, zy hem met een tartende en wan trouwende uitdrukking in haar oogen aan zag. zoo oprecht nieuwsgierig naar mijn liefdes aangelegenheden Op deze twee vragen moest ik het antwoord hebben. We gingen dus samen op weg en zy voerde me door het park en rondom het kasteel en ik had telkens gelegenheid op te merken hoe lief haar de plaits geworden was; toch maakte zij telkens verontschul digingen. dat zij de gastvrouw en ik de gast was. „Ik was niet bitter tegen jou, maar tegen ons zelf," zei zy, „want zijn wij niet als de koekoeks, die een vreemd nest in bezit nemen, na de vogels, die het maakten, er uit verdreven te hebben Ik bloos bij bij de gedachte, dat mijn vader je heeft uitgenooaigd in je eigen huis te komen logeeren." „Misschien waren wij hier al te lang ge worteld," antwoordde ik. „Het is misschien voor ons bestwil, dat w:j verdreven zyn, om ons zelf een weg door het leven te banen, zooals ik van plan ben." „Je wilt naar den keiier gaan?" „Ja." Onder de vele geruchten over den dood van keizer en keizerin-weduwe van China is dit, dat de keizer n, haar einde voelende naderen, den keizer liet afmaken. Naar de Daily Telegraph uit Tokio verneemt, pleiten sommige Japansche bladen er voor, dat de groote mogend heden een gemeenschappelijke verkla ring znllen afleggen, waarbij zij den status quo in China waarborgen. De Japansche regeering, heet 't ver der, gelooft wel niet dat er ernstige wanordelijk heden in China dreigen, maar besloot niettemin uit voorzorg geen troepen meer aan Noord-China te onttrekken, waartoe ook de Russische regeering schijnt besloten te hebben. Woensdag seinde Reuter uit Peking, dat de veertien banken, die hadden gesloten, met behulp van geld, door de regeering verstrekt, voor vijf dagen de betalingen hervat hebben. Er heerschte in de stad volkomen rast. Tienduizend Chineesche soldaten, naar nieuwen trant gedrild, handhaven de orde. Zij gedra gen zich tegenover vreemdelingen vrien delijk. In de Reichenb&cnsche gasfabriek te Plauen (Vogtland), is Woensdagmorgen in het recortenlokaal een ontploffing geweest, waardoor twee arbeiders wer- „Weet je, dat hij hier dichtbij kampeert?" „Dat heb ik geboord." „Maar je familie is nog steeds verbannen." „Ik heb den keizer nooit iets gedaan. Ik zal moedig naar hem toe gaan en vragen hem te mogen dienen." „Och," zei zij, „somn.ige menschen noe men hem een overweldiger en wenschen hem alle mogelijke k vaad toemaar ik vind, dat allee, wat hij ooit gedran of ge zegd heeft, groot en edel is. Maar ik had gedacht, dat jij geheel in al Engelsch ton zijn geworden, neef Louis, en hier sou zijn gekomen met een zak vol Engelsche goud stukken en een hart vol verraad." „Ik heb niets dan gistvrijheid van de Engelschen ondervonden," antwoordde ik; „maar mjn hart is Fraasch gebleven." „Maar je vader heeft te Quiberon tegen ons gevochten." „Laat ieder geslacht zijn eigen twisten beslechten," zei ik. „Daarin ben ik. het volkomen met je rader eens." „Beoordeel mijn vader niet naar zijn woorden, maar naar zijn daden." zei zij, waarschuwend haar vinger opheffend; „en als je myn dood niet op je geweten wilt hebben, neef Louis, last dan vooral nooit merken, dat ik je gewaarschuwd heb." „Je dood 1" bracht ik er hijgend uit. „O ja, daar zou hy niet voor terugdeinzen riep zy uit. „Hij heeft myn moeder gedood. Ik bedoel niet, dat hij haar vermoord heeft, maar zijn koude wreedheid heeft haar het hart gebroken. Nu begrijp je misschien, waarom ik zoo over hem kan spreken." Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1908 | | pagina 1