Hel Land van flensden en Altena, de Langstraat en de Bommeierwaard.
EERSTE BLAB.
let Blonde Nitltje
Reisziekte.
Uitgever: L. J* VEERMAN, Heusden.
No. 2880Zaterdag 2 October
FEUILLETON.
1909.
UNS VAM ALTEH^
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.75,
franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 7*/j ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
De zeeziekte is langen tijd beschouwd
als de gewichtigste onder de stoornissen,
die door afwijkingen van het evenwicht
van ons lichaam te voorschijn geroepen
kunnen worden. De snelheid en de
eigenaardigheden onzer nieuwere ver
keersmiddelen hebben bewerkstelligd,
lat wij heden ook nog „wagenziekten"
kennen. De storingen in het welzijn,
die bij dansen, draaien en in een draai
molen rijden, optreden, hebben slechts
theoretisch belang, daar men hen in de
practijk kan ontgaan, als men hare
oorzaken vermijdt. Doch de bezwaren
uie veel menschen bij het rijden in
treinen, trams, enz. ondervinden, zijn niet
/iOO gemakkelijk te vermijden, omdat
het steeds meer eischende verkeer deze
voortbewegingsmiddelen voor de men
schen noodzakelijk maakt.
De storingen van het welzijn bij het
gebruik der verschillende verkeersmid
delen zijn: onwelzijn, hoofdpijn, maag
klachten, duizeligheid, misselijkheid,
braken. De zeeziekte treedt gewoonlijk
uitgebreid op, wanneer het schip spoedig
in onrustig water komt, of wanneer
tamelijk plotseling storm op komt zetten.
Het zijn echter niet JUe gWotè
goYvëii, die ongunstig werken, maar de
onregelmatige, die het schip niet regel
matig opheffen en laten dalen (het zgn.
stampen), of naar links of rechts laten
overhellen (het zgn. rollen), maar die
deze beide bewegingen ongelijkmatig
doen samenvallen (het zgn. slingeren)
Men weet, dat het ongewone en on re
gelmatige dezer beweging bijdraagt tot
het ontstaan der ziekte. Daarmee komt
overeen het gevolg der verschillende
toegepaste hulpmiddelen, die ontstaan
zijn door de ervaring van zeevarenden.
Bij het stampen of rollen van het schip
is het nuttig, wanneer men zich op den
bodem neerlegt, de oogen sluit en de
bewegingen van het schip in gedachte
meemaakt. Yerder geeft het beslist
verlichting, wanneer men op bet oogen-
blik, dat het schip daalt, diep zucht;
men ontgaat daardoor bet hoogst on
aangename gevoel, alsof bij het naar
beneden dalen zgn buik wegzakt. Dit
gevoel n.l. is in het meerendeel der
W. HEIMBURG.
(16
„Eindelijk hoorde ik haar naderen.
„Langzaam werd de kamerdeur geopend.
:fu stond zij op den drempel, zoo slank,
zoo bekoorlijk was haar verschijning, als
ilooit te voren.
„Met roodgeweende oogen en doodsbleek
gelaat schreed zij tot aan de plek waar ik
stond. Daar bleef ook zij staan. Even sloeg
zij de oogen op, toen zeeg zij aan mijn
voeten neder.
Heinrichl Heinrichl klonk het mij
in de ooren, terwijl zij haar gevouwen han-
len bevend naar mij uitstrekte.
„Zij prevelde nog eenige woorden, doch
ik verstond haar niet.
„Toen sprong ik op; de woeste, niets
ontziende toorn had zich weder van mij
ïeester gemaakt. Met ijzeren greep vatte
ik haar bij de hand en sleurde haar voort,
uit de kamer naar het portaal, langs de
troden van de houten trap, zoodat het
schoone hoofd bonsde tegen de wanden,
door de vestibule, eindelijk tot over den
irempel van mijn huis.
„En willoos liet zij mij begaan zonder
genstand, zonder een woord te spreken,
i echts een diepbedroefden blik, als van
en ree op het oogenblik dat ze zich in de
macht des jagers weet, vestigde zij op mij
met haar blauwe oogen.
„Ook ik sprak geen enkel woordde keel
va» mij dichtgeknepen.
gevallen het begin ven zeeziekte. Zonder
meer is het duidelijk, dat men zuchten
en het in gedachte volgen der scheeps-
bewegingen slechts dan doen kan wan
neer die bewegingen regelmatig zijn;
bij het slingeren is dit dus uitgesloten.
Daarnaast komt in aanmerking hoe
de algemeene toestand van den reiziger
is. Gemoedsbewegingen, angst voor het
water, alcoholisme, zwakke maag zijn
momenten, welke de kans op zeeziekte
zeer vergrooten.
Het best is steeds zijn gewone voedsel
te blijven gebruiken, doch door de op
wekkende werking der zeelucht zijn er
minstens vijf maaltijden noodig. Het
menigmaal aanbevolen gebruik van al
cohol is bijna nooit nuttig, het minst
bij die menschen, die er niet aan gewoon
zijn. Door de geestige opwekking kan
het optreden van zeeziekte wel een
korten tijd verschoven worden, maar
als de alcohol uitgewerkt is, komt ze
des te erger voor den dag.
De neiging tot treinziekte komt niet
zoo vaak voor, maar maakt toch voor
de daaraan lijdende menschen het
reizen tot een groote kwelling. Ook
hier bestaat hoofdpijn, onwelzijn,
misselijkheid, braken. Yele menschen
zijn reeds bij 't begin der reis niet
lekker, omdat ze zich moe gemaakt
hebben door allerlei bezigheden of
omdat ze zich zenuwachtig maken.
Daardoor gaat de eetlust weg en komt
men met een leege maag in den trein.
Bij velen treedt nu deze treinziekte
niei meer op, wanneer ze geleerd
hebben, ?oor en onder de reis regel
matig en goed te eten. Bij anderen
ontstaat het "tfLkhagen daardoor, dat
ze te veel uit het raampje kijken
het met de oogen volgen der snel
voorbij-ijleDdé voorwerpen, bewerkt
duizeligheid. Dit gebeurt des te meer
als men achteruit rijdt; dan komen
de beelden niet op de gewone manier
in 't oog, maar van achteren. Dat men
bovendien door vele uren te zitten op
een plaats vermoeiten dat de inademing
van locomotievenrook niet goed op het
welzijn werkt, zijn natuurlijk andere
punten, die in aanmerking komen.
Vele reizigers worden al daardoor
ziek, dat zij naar het oude gebruik
het raampje aan de windzijde gesloten
houden en het andere openen, waar
stof en rook binnenkomen.
Een groot aantal reizigers is gedu
rende den rit geheel vrij van stoornis,
doch krijgt pas een onbehagelijk gevoel,
„Het eenige, waartoe ik mij in staat ge
voelde, was met een breed gebaar den arm
uit te strekken naar den weg, die voor
haar lag.
„Thans begreep zij mij.
„Hoog en trotsch had zij zich opgericht,
het schoone blondgelokte hoofd achterover
geworpen.
„Zoo stond zij voor mij, als ware niet zij,
maar ik de schuldige. Haar lippen bewo
gen zich, als wilde zij spreken toen
wendde zij mij den rug toe met een bijna
verachtelijk gebaar en ging heen in de som
bere ochtendschemering
„Ik keek haar na zoo lang ik kon, als
vastgeworteld aan den bodem, en eerst toen
zij uit het gezicht was wierp ik het geweer
over den schouder en doolde, aan wilde
smart ter prooi, door het bosch.
„Waarom had ik niet ingezien, dat zóó
niet de houding kon zijn van een vrouw,
die zich schuldig weet en overtuigd is, dat
den bedrogen echtgenoot haar schuld be
kend is? Waarom ben ik haar niet nageijld
om een verklaring te eischen, waartoe ik
toch het recht had? Waarom ging ik af op
den schijn en twijfelde geen oogenblik aan
de misdaad van mijn teerbeminde vrouw
en mijn dierbaarsten vriend, de twee
wezens die mij, met jou, Johannes, de
eenigen waren aan wie mijn ziel gehecht
was?
„Waarom? Ach, Johannes, wordt
niet het geheele menschenleven beheerscht
door het „waarom?"
XVHI.
Eindelijk de herfstzon was reeds door
de ochtendnevelen heengedrongen, had ik
mijn huis weder bereikt. Ik koesterde slechts
éénen wensch: ach ware zij toch slechts
teruggekeerd, schuldig of niet.
„Ik was te eng verstrikt in de banden,
wanneer de trein plotseling remt of
terugrijdt.
Het is een algemeene ervaring, dat
de mensch bewuste bewegingen met
nog zoo groote verplaatsing van zijn
lichaam goed verdraagt, b. v. bij tur
nen, in het waterspringen etc.dat
echter passieve bewegingen, zelfs van
geringe afmetingen onaangenaam zijn,
wanneer ze onverwacht gemaakt moe
ten worden. Zoo is het een danser
steeds onaangenaam, wanneer hij on
verwachts om zichzelf wordt rondge
draaid. Eveneens krijgt een zwemmer
een onbehagelijk gevoel als hij plotse
ling door een ander in 't water wordt
geworpen. Hetzelfde gevoel ontstaat bij
onverwachte veranderingen der snelheid
en deze onzekerheid uit zich meestal
dan in een duizeligachtig gevoel.
Ondertusschen zijn de meeste men
schen tegenwoordig reeds van kindaf
aan het reizen gewoon, en dus niet
meer onderhevig aan den invloed der
onregelmatige beweging, zoolang deze
niet zeer sterk zijn, b.v. bij ontsporin
gen of botsingen. Ook het snel remmen
van een automobiel geeft dergelijke
verschijnselen. Het vaak gebruik maken
van een dergelijk vervoermiddel ver
mindert het optreden ervan, omdat dan
ook de prikkel van het nieuwe wegvalt.
Nog sterker kunnen de werkingen zgn,
wanneer de rit over ongelijke wegen
gaat. Bewoners van laag land onder
vinden voorzeker vervelende gewaar
wordingen op bergwegen. Het bestijgen
van een berg met een t ndradbaan geeft
b.v. een zekere beklemming, waaraan
behalve angst ook twijfel vopr de
schuldig
is. Is echter de eerste zenuwachtig
heid overwonnen, en de overtuiging
van veiligheid gevestigd, dan verdwijnt
die verkeerde indruk. Bij het gebruik
maken van een lift echter blijft, zelfs
bij een zeer kalm mensch het onaan
gename gevoel van wegzinken bestaan.
Een weinig te voorkomen is het, door
bij 't begin van het naar beneden gig
den diep te ademen. Daardoor wordt
de buik gespannen en krijgt men een
gevoel van vastheid. Op het oogenblik
van remmen doet man het best een
vaste houding aan te nemen. Dan
spant men alle spieree.
Overzien we nu al deze verschil
lende reisziekten, dan valt in het oog,
dat vele menschen niets ondervinden,
anderen daarentegen aanhoudend last
hebben van onwel zij». Bij deze laatste
groep stijgt het gevoel van ziekte nog
meer, wanneer ze eens een ongeluk
met het gebruikte vervoermiddel heb
ben meegemaakt. Na vele beschouwin
gen hieromtrent kan het niet twijfel
achtig zgn, of bij dergelijke personen
bestaat een overmatige prikkelbaarheid
van het zenuwstelsel. Wanneer deze
prikkelbaarheid bestreden wordt, ver
dwijnt gewoonlijk ook de gevoeligheid
voor „reisziekte".
Buitenland.
waarin die rampzalige vrouw, onbewust
misschien, mij gevangen hield.
„Jobst deelde mij echter, met alle teeke
nen van schrik en ontzetting mede, dat
zijn meesteres den nacht niet thuis had
doorgebracht, zoodat ik in een schaterlach
uitbarstte, jdie hem misschien de vreeselijke
waarheid deed vermoeden, want innig me
delijden straalde uit den blik, dien de
trouwe knecht op mij vestigde.
Zij zal wel een onderdak gevonden
hebben, dacht ik.
Doch op hetzelfde oogenblik naderde een
ruiter, aan den isabella-schimmel herkende
ik het rijpaard van prins Christiaan.
„Onmiddellijk wierp ik Jobst mij geweer
toe, ten einde een ongeluk te verhoeden,
zette mijn handen in de zijden en wachtte
mijn bezoeker af met somberen blik.
„Hij stak mij de rechterhand toe, die ik
zoo dikwerf in de mijne had gedrukt. Zijn
lange lokken hingen verward om zijn hoog,
gewelfd voorhoofd, de kleederen hingen
hem, die anders zijn voorkomen met de
uiterste zorgvuldigheid en smaak verpleegde,
slordig om het lijf en zijn bleek gelaat en
matte blik wezen er op, dat hij den nacht
wakende en aan droeve gedachten ter prooi
had doorgebracht, tenzij hij de uren ver
brast en verzwelgd had, en dat was in deze
omstandigheden beslist een «nmogelijkheid.
„Hij sprong uit den zadel en zeide, met
schorre stem, toonloos:
Ik heb iets met je te bespreken,
Heinz
Wat wij met elkaar te bespreken
hebben, kan slechts door een stalen mond
geschieden I antwoordde ik.
„Hij zag mij met zijn doordringenden
blik uitvorschend aan.
Ik veronderstel, dat je mij verkeert
begrijpt, Heinz. Ik wil voor je vrouw spreken.
Wederom barstte ik in een sohaterlach uit
De jury van de Seine heeft Dinsdag een
moordenaar vrijgesproken van een bij
zondere soort, de pleger van den moord
uit medelijden. Een werkman, Alphonse
Baudin, was zeer gelukkig getrouwd.
Zijn vrouw leed echter sedert eenigen
tijd aan een longziekte, die gruwelijke
hoestbuien en benauwdheden veroor
zaakte. Op 31 Januari 1.1. traden de
benauwdheden op, kwellender dan ooit,
zoodat Marie Baudin haar man toeriep,
dat hij haar af zou maken. Eerst wei
gerde hij, maar Marie Baudin hield
aan, maakte hem voor hardvochtig uit,
en ten slotte nam Baudin een revolver
en schoot zijn vrouw dood. Hij ging
daarop het gebeurde aangeven aan de
politie. Deskundigen, die belast zijn
geweest met een onderzoek naar de
geestvermogens van Baudin, hebben
verklaard, dat deze een persoonlijkheid
is met zeer zwakken wil. Hij is boven
dien door misbruik van alcohol ontaard.
Den dag, dat hij zijn vrouw dood schoot,
had hij al meer dan een liter wijn ge
dronken. Baudin 3tond zeer sterk onder
den invloed van zijn vrouw. Zij han
delde en gebood, hij was gewoon blin
delings te gehoorzamen. Hoewel hij
wist, dat hij kwaad deed, had hij geen
weerstand kunnen bieden aan het bevel
zijner vrouw. Hij had gehoorzaamd en
haar afgemaakt.
Vele getuigen hebben gisteren voor
het hof verklaard, dat het niet te be
twijfelen viel of Baudin had zijn vrouw
innig lief gehad.
In een vergadering, die te Breslau
door het centrum belegd was, is het
stormachtig toegegaan. Na een rede
van dr. Fleischer, lid van den Rijksdag,
sprak de sociaal-democraat Loebe. Hij
vond, dat de vele millioenen die thans
aan godsdienstige sekten werden ge
geven, beter aan de stakers in Zweden
gezonden konden worden. Loebe werd
na een: leve de internationale sociaal
democratie! van zijn stoel afgesleurd
en met vuisten en paraplu's bedreigd.
Zijne vrienden schoten hem te hulp
en er ontstond een algemeen gevecht,
„Mijn vrouw? Ik wist niet, dat ik nog
een vrouw bezit en dat ik er ooit een
bezeten heb dat ben ik vergeten.
Om 's hemelswilriep hij vol ont
zetting uit Wat bedoel je? Wat be tee
kent die onzin En hoe ontdaan zie er
uit, Heinz I
„Hij zweeg even.
Waar is Frederike? vroeg hij toen
op angstigen toen.
Dat zul jij zonder twijfel beter weten
dan ikantwoordde ik norsch, hem met
uitdagenden blik aanziende.
„Hij was zoo bleek geworden als de dood.
Zij is weg, je hebt haar
„Hij viel zichzelf in de rede en schreeuwde
meer dan hij sprak
Heinz, je bent een ruw, gevoelloos
mensch! Je bent niet waard, dat zij je ooit
een blik gunde Je hebt haar nooit
liefgehad, neen nooit 1
„Voor de derde maal in enkele minuten
ontwrong zich de lach als van een krank
zinnige aan mijn lippen.
„Op vlijmscherpen toon duwde ik hem
toe:
Ik heb haar niet liefgehad, natuurlijk
nietl Nu, jij verstaat die kunst ook veel
beter dan ik Ik ben immers geen ho
veling, geen vorstenzoon, en ben niet te
Parijs ter schole gegaan om te leeren, hoe
men de vrouw van zijn boezemvriend ver
leidt!
„Hij schonk echter weinig aandacht aan
mijn bittere, beleedigende woorden, zoodat
mijn doel, hem tot het uiterste te prikkelen
en tot een tweegevecht te tarten, niet werd
bereikt.
„Hij stelde zich aan als een wanhopige;
een waanzinnige gelijk was hij, toen hij
allen knechten en drijvers, die naar het
„Roode Huis" waren gekomen om hun loon
voor hun werkzaamheden by de jacht van
waaraan de politie een einde maakte.
De voorzitter ontbond daarna de ver
gadering.
Uit Londen werd Woensdag gemeld
Tengevolge van de ontzettende regen
buien zijn er ernstige overstroomingen
ontstaan in Zuid-Warwickshir en Zuid-
Wales. Honderden acres zijn over
stroomd de buizen van de laaggelegen
districten staan onder water. De rivieren
wassen nog steeds. Honderden zijn dak
loos. Ook in Ilfracombe, waar er sedert
35 jaar niet zooveel regen gevallen is,
hebben eroverstroomiiigei!plaatsgehad.
Bij de overstroomingen in Zutd-Wales
hebben reeds drie personen het leve«
verloren.
Een later bericht luidt:
De hevige, haast tropische regens die
een groot deel van Engeland geteisterd
hebben, zijn 's nachts het ergst geweest.
In twee uren tijds was er op vele plaat
sen zooveel water gevallen, dat men
schen en dieren in huizen en stallen
niet veilig waren.
Te Aberavon (Wales) was het nood
weer het hevigst. De Avon wies tot
zulk een hoog peil, dat de bruggen
wegspoelden, de oevers overstroomden
en de straten van het stadje vijf of zes
voet onder water kwamen. In de lager
gelegen wijken moesten de menschen
door de ramen van hun slaapkamers
heen in veiligheid gebracht worden.
Een van de hoofdbuizen van de water
leiding bezweek, zoodat het stadje, tot
overmaat van ramp, van goed drink
water verstoken is.
In het dal van de Neath viel een
spoorbrug in en werd de spoorweg ver
nield, zoodat hst verkeer tusschen Abe
ravon en Cwmavon stil staat.
Te Cefn zijn twee man door den
stroom meegesleurd 'en ook elders zijn
menschen omgekomen of vermist. Te
Georgetown is een vrouw van schrik
gestorven.
Blijkens een pas verschenen blauw
boek heerscht er in Engeland op groote
schaal werkeloosheid. Van de 1000 per
sonen moeten er 34 genadebrood eten.
Sedert 1872 heeft men zulk een toestand
niet gekend. Te Londen alleen bedraagt
het aantal armen 150,000, in het overig
deel van Engeland 900,000 welk aantal
met den dag toeneemt. In fabriekssteden
als Birmingham, Manchester en Leeds
is het aantal werkloozen sedert verleden
jaar met 10 pCt toegenomen.
Russische bladen melden, dat binnen
kort een groot geding zal aanvangen
tegen tal van genie-officieren, die tijdens
de versterking van Port Arthur, zulke
oplichterijen pleegden dat de verdedi-
den vorigen dag in ontvangst te nemen,
gelastte, de vrouw des huizes op te zoeken.
„Jammerend en schreiend liep vrouw
Jobst heen en weer, steeds hetzelfde herha
lend; haar meesteres had zich een ongeluk
aangedaan, zij was al zoo langen tijd ver
ward en verstrooid geweest en had soms
zoo bitter geweend en getreurd.
„Eindelijk bleef de brave vrouw voor
mij staan en wierp zich op de knieën neder,
op de treden van den stoep waar ik nog
altijd als vastgeworteld stond.
O, mijnheer, riep zij wanhopig uif,
ik overleef het niet Zij heeft zich in
het meer geworpen, in het meer!
„Ik herinnerde mij de woorden, die Fre
derike had gesproken op den avond voor
onzen bruiloftsdag. Toenmaals had ik er
geen acht op geslagen, thans echter begreep
ik hun ontzettende beteekenis.
„Dan war© ik heengegaan en jij zoudt
mij nooit hebben teruggevonden."
„Waarom sprak zij toen van heengaan
„Omdat zij de vrees koesterde, dat ik
haar niet kon liefhebben.
„Maar mijne liefde was haar immers on-
verschillig! Zij werd reeds trouweloos-bij
de eerste beproeving, die men haar deed
doorstaan.
„In het volgende oogenblik maakten zich
woeste wanhoop, tot waanzin voerende ver
twijfeling van mij meester.
„Groote God, wanneer de vrees van vrouw
Jobst gegrond bleek, wanneer zij lag op
den bodem van het meer; bleek, star, dood 1
„Ik stormde de trappen af, het huis uit.
Ik wilde haar zoeken, maar wat ging
zij mij eigenlijk aan? Een ander zocht haar
immers reeds met al den doodsangst der
liefde zijzelf had mij van het recht
beroofd, mij over haar lot te bekommeren
-
DOOR
Wordt vervolgd).