Land van Neusden en lltesa, de Langstraat en de BommeSerwaard.
J. C. J.WSSFA
Comb. PEEK CLOPPENBDRfi,
NORFOLK-PAKJES,
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusdeii.
No. 3256. Zaterdag 10 Mei.
1913.
HET PINKSTERBLOEMPJE.
FEUILLETON.
De Geheimen eener
kleine stad.
's-HERTOGENBOSCH.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
middag 12 uur^ingewacht.
LAND VAN ALTEN'
VOOR
Een zonnestraal,
Een wonderstraal
Is in mijn borst gedrongen
Mijn matte ziel herleefde weer,
Ik twijfel en ik haast niet meer
Ik heb mijn lied gezongen.
Een blij geruisch,
Om 't zonnig huis
Verkondde mij den vrede,
Van liefde en lof klinkt heel mijn hof,
't Juicht alles en geeft juichensstof
En noodt: o dank toch medel
Nu wekt haar gloed
In mijn gemoed,
Een vreugd niet uit te spreken I
'tis of er bloemen open gaan
En lentenachtegalen slaan
En strakke winds'len breken.
Zoo zong onze de Genestet inder
tijd zijn „mooi-weerslied" en, met zijn
dichtergave bezield, zouden we er ons
ook toe opgewekt gevoelen, nu lente
alweer zijn eerste mooi-weersdagen heeft
gegeven en, ofschoon als het ware nog
eenigszins geslingerd tusschen hoop en
vrees, toch blijkbaar neiging gevoelt
om naar den zomer heen te wijzen.
Reeds hoorde men het plechtig gerom
mel van den dondertelkens koesteren
de warmte-stralen der zon den door
den mensch toebereiden akker, waarvan
de eerstelingen weldra worden verwacht.
Pinksteren is daar en dat zegt vrij
wat, dit zegt dat de Meidoorn bloeit,
dat gouden en blauwen regen het oog
door hun schoon bekoren dat de kin
derhand weer kransjes maakt met het
wilde madeliefje, dat alles is kleur en
geur en fleur, en glans en gloed van
stralen.
Zoo althans stellen we ons het Pink
sterfeest het allerliefst voorzoo ge
schikt om gevierd te worden in beemd
en veld of in de blonde duinen Pink
steren in zeker opzicht het schoonste
van alle jaarlijks terugkeerende feesten;
misschien wel omdat het bijna altijd
valt in de lieve Meimaand. Dat zal wel
de reden zijn, waarom wij er zoo licht
toe komen, er de gedachte aan het
zomerjaargetijde aan te verbinden dat
tijdperk waarin de natuur tot haar
volle recht komt en vaak zoovele maan
den en bronnen van rijkdom en over
vloed van natuurgenot voor den mensch
blijven bloeien.
Op Pinksterdagen hopen we in volle
pracht de schitterende zonnestralen over
al het geschapene te zien uitgestort als
de kroon op een heerlijk werk en, zien
(19
Vader was altijd "een ijverig ambtenaar
geweest, die steeds den lof zijner superieuren
inoogstte, maar hij had nog geen acht dagen
hier gewerkt of hij had 't lieft Posemuckel
weer den rug toegekeerd."
„Dat kan ik mij voorstellen!"riepGosse
van ganscher harte uit.
Even zweeg het meisje alof zij onder den
indruk was van een pijnlijk gevoel, toen
ging zij voort:
„De leden van het gemeentebestuur, onder
wie vader hier moest werken, waren allen
onwetend, opgeblazen en onpractisch en
daar zij bang waren, dat vader boven hen
zou uitsteken, hielden zij hem zooveel
mogelijk buiten den niet bureaucratischen
arbeidskring. Vader begreep, dat schijnbaar
toegeven het meest in zijn belang was, in
de hoop dat zijn kennis en ijver hem wel
vanzelf zouden doen stijgen, doch een jaar
verliep zonder dat er de minste verandering
plaats vond. Als ik hem niet 'n weinig
had opgevroolijkt, zou hij op den duur ge
heel zwaarmoedig zijn geworden."
Gedurende haar verhaal had zij steeds
meer van haar levendigheid verloren. Zacht,
alsof zij tot zichzelf sprak, vervolgde zij
„Toen gebeurde een akelige geschiedenis.
Een christen ingezetene had een jood be-
leedigd en de jood kon van het gemeente
bestuur geen genoegdoening krijgen. Vader
nam het voor hem op en wilde met deug
delijke bewijsgronden, zijn goed recht staven.
we soms wel eens met bezorgdheid naar
'8 hemels transen, dan is het niet omdat
we zoo gaarne twijfelen, maar omdat
ons mooi landje nu eenmaal in een
grillig en veranderlijk hoekje, zoo heel
laagjes bij de zee is beland en het
schijnbaar mooie weertje daarom wel
eens verwachtingen opwekt, die niet
zoo altijd worden vervuld.
En dan, nu ja, we hebben de felste
slagen van den winter niet gevoeld in
de dagen die achter ons liggen maar
toch, we zijn te veel kinderen des licht
en ons leven is te nauw aan het leven
der natuur verwant, om niet' de be
zwaren van het sombere en wilde jaar
getijde in alle omstandigheden te voelen.
En daarom kunnen we er ons zoo op
recht, zoo innig bigde in verheugen,
als het geheele gelaat der aarde ver
nieuwd wordt en de boden van don
zomer ons genaken vooral ook omdat
we maar al te goed en dikwijls zelfs
bg eigen ervaring weten, dat leven en
arbeid nu lichter vallen, dat het lijden
altijd iets verzacht wordt, de kranke
de hoop in zijn borst voelt herleven,
het geheele leven eene andere gedaante
aanneemt.
Aan dat alles te gedenken en er
waarde aan te hechten, dat is zoo echt
menschelijk en daarom is ook zoo echt
menschelijk dat naamloos verlangen, dat
heimwee naar de mooie dagen, die we
juist zoo gaarne a»n het einde van de
niet altoos lachende Meimaand ons
voorstellen, inzonderheid op de dagen
aan het heerlijke Pinksterfeest gewijd.
De lachende Meimaand, niet waar, ver
toont zich zoo vaak aan ons, half in
lach, en dit is ook alweer een levens
beeld want het valt den mensch zoo
licht niet om altoos een onbezorgd ge
laat te vertoonen, in opgewektheid den
levensweg te gaan en te gelooven dat
de toekomst het wèl met hem maken
zal. Ook hier is sprake van een oefen
school, waarin we niet zonder arbeid
en studie vorderingen zullen maken.
Dit alleen weten wij zeker: die
vorderingen zullen wij des te eerder
maken, waar het ons niet aan de rechte
stemming ontbreekt. Mogen hart en
gemoed dan maar in overeenstemming
wezen met de beteekenis van het schoone
feest dat ons wacht. Dan zullen dank
baarheid, tevredenheid en berusting den
grondtoon vormen van ons feestlied.
We mogen nog altijd op het Pink
sterfeest een gedachte wijden aan zijn
oude beteekenis als feest van den oogst;
Maar de raadsleden dreigen vader met ontslag
en van toen af heette hij in de heele stad
„de jodenadvocaat".
„Wèt u zegt!"
Plotseling hield het meisje op met spreken.
Ze werd doodsbleek, en verlegen hield zij
haar mooie oogen naar den grond gericht.
Verwonderd staarde de dokter haar aan
en de jongedame, die dit voelde, beefde nu
aan al haar leden.
Eensklaps scheen zij echter een plotselinge
ingeving te volgen. Zij sloeg haar oogen
weder tot den dokter op en zeide, heel vlug,
alsof zij hem zoo spoedig mogelijk tot een
andere meening omtrent haar gevoelens
wilde brengen
„O dokter, geloof toch niet dat ik zoo
bekrompen ben om de joden te verachten,
of slecht genoeg om hen rechten te onthouden
die de Voorzienigheid aan al haar schep
selen heeft toegekend. Neen, dokter, d&t ge
looft u toch niet van mij, nietwaar?..."
„Juist onder de joden heb ik dikwijls de
voortreffelijkste en knapste menschen aan
getroffen, en vooral edelmoedige, tot weldoen
geneigde karakters."
Een blosje verscheen op de zooeven nog
bleeke wangen van het bekoorlijke meisje.
Om haar verlegenheid te verbergen liet
zij er haastig op volgen:
„Als u vader eens des avonds wilt be
zoeken, zal hem dit ongetwijfeld groote
vreugde bereiden; hij heeft hier geen con
versatie en voert toch zoo gaarne een gesprek
met een beschaafd mensch Tot ziens,
dokter Hier woon ik."
Licht ter been als 'n jonge hinde sprong
zij den stoep op van een klein huisje in
de buitenwijken, waar zij nu aangekomen
waren, en verdween voor de blikken van
den dokter, die haar nog 'n poosje nastaarde
en daarna hoofdschuddend zijn weg ver
volgde.
als het feest van den invloed der heilige
overtuiging en van de opgewektheid der
ziel heeft Pinkster stellig voor ons de
voornaamste levensbeteekenis. Dku be
hoort een geest ons te bezielen, die geen
bezorgdheid, geen bange vreeze kent;
dho vooral behooren we met opgewekten
hoofde het laven door te gaau, wetende
dat daar wel strijd, maar ook roeping
en ook wel overwinning voor ons is.
Dat verbannen van alle moedeloos
heid beteekent niet dat we het leven
als een lichte taak zouden opvatten en
dht is het ook waarlijk niet. Integen
deel is ernst er de geheele grondge
dachte van.
Het leven is, met al zijn moeiten en
zorgen, geen woestijn, noch tranendal
daarvoor bevat het te veel goeds; maar
het is toch als een uitgestrekte plas,
een onzeker vaarwater, vol ondiepten
en zandbanken, waar we niet zoo ge
makkelijk overheen komen en waar
het dringend noodig is om nimmer het
hoofd te laten zakken of de handen
slap te laten hangen en bezorgd te
wezen voor den dag van morgenmaar
integendeel om, vol opgewektheid en
geestdrift de roeispanen ter hand te
nemen, het roer met krachtige hand te
omklemmen en zóó voort te stevenen
in de richting waar we weten dat de
veilige haven ligt.
Wees ons daarbij een licht en een
baken, heerlijk Pinksterfeest en in zoo
verre ook alweer een levensbeeld, dat
het geheele leven ous zóó vinden moge
door alle omstandigheden heen, bij nacht
en dag, in duisternis en licht, bij strijden
en hopen, bij zaaien en oogsten.
Buitenland.
Ondanks officieele tegenspraak ziet
men in het bezoek van koning Alfonso
te Parijs, zoowel in Frankrijk als in
Spanje het bewijs, dat beide landen op
het punt staan een militaire entente
aan te gaan, waaraan ook Engeland
deel zou hebben.
De plannen, die Spanje sedert het
bezoek van wijlen koning Eduard van
Eugeland aan Carthagena heeft gekoes
terd, en die destijds zijn besproken, na
deren hiermede hun voltooiing.
De Fransche regeering beoogt met
deze entente de onbelemmerde com
municatie met Algerië te verzekeren,
teneinde ingeval van een Europeeschen
oorlog de koloniale troepen naar Frank
rijk te kunnen overbrengen.
Verder zal Frankrijk, verzekerd van
de vriendschap van SpaDje, de Fransch-
,,'n Allerliefst meisjeI" mompelde hij.
„Inderdaad 'n bekoorlijk ding! Maar één
ondeugd heeft zij zich in Posemuckel aan
gewend; ze spreekt namelijk luid... Dat
doen hier alle menschen Waarschijnlijk
'n gevolg van den permanenten Weste-
wind
Na 'n poosje ging hij glimlachend voort
„En dan intereseert zij zich merkwaardig
voor de joden, maar ik moet zeggen dat
haar oordeel een geheel andere richting
uitgaat dan die van den vermaledeiden
redacteur, die me overal m'n beetje levens
lust dat mij hier is gelaten, vergalt
Töch 'n lief meisjeIk zal haar oude
heer maar eens 'n bezoek gaan brengen
En daar niet zoo lang mee treuzelen. Ik
weet töch niet wat ik met m'n avonden
moet beginnen... De soos?... Dankje
feestelijk 'n Heel aardig meisje, 'n snoes
van 'n kind
Toen verdween dokter Gosse in zijn eigen
woning, waarvan de straatdeur knarsend
achter hem in het slot viel.
XHL
Toen de dokter den volgenden morgen
ontwaakte, was zijn eerste gedachte de her
innering aan de ontmoeting op het smalle
pad bij de dichtbevroren beek.
Des avonds had hij met zijn hospita een
lang gesprek gevoerd over den heer Wacker,
den gemeente-ontvanger. Wel had de juf
frouw hem meegedeeld, dat het gemeente
bestuur en de burgerij den nieuwen ont
vanger wantrouwden, omdat hij zoo liberaal
was, maar men koD niet het minste te zijnen
nadeele vertellen. Hij kweet zich van zijn
ambtstaak met groote kennis en onvermoei-
baren ijveren was, wat zijn persoon betreft,
een stil en fatsoenlijk mensch.
En z'n dochter Keetje?
ONTVANGEN de nieuwste modellen in
Model als nevenstaande met 1 Rij en 2 Rij knoopen,
voor den leeftijd van 3 tot 16 jaar.
De kleuren, die we hiervan in voorraad hebben
zijn Blauw, Bruin, beige Gr(js enz.
In prijzen van:
f 3 - 3.50 - 4 - 4.50 - 5 - 5.50 - 6 6.50
7 - 7.50 - 8 - 8.50 - 9 - 9.50 - 10 tot f 16.
De zaak is Zondags geopend van 9—12 uur.
Spaansche grens van troepen kunnen
ontblooten om die bij de oostgrens te
gebruiken.
Volgens de Daily Telegraph is Spanje
bereid zich voor de entente, die bet den
steun van twee machtige rijken ver
zekert, groote offers te brengen. Leger
en vloot zullen worden uitgebreid en
gereorganiseerd, een program waarvan
de kosten op 150 millioen gulden wor
den begroot.
De Duitscke pers acht de entente
gericht tegen Duitscbland en herinnert
dat destijds van Duitsche zijde is ge
tracht met Spanje een militaire over
eenkomst te treffen.
Bismarck heeft toen eeD Duitsch ge
neraal naar Spanje gezonden om daar
over een onderzoek in te stellen, doch
deze bracht een ongunstig rapport uit.
President Poincaré zal nog dit janr,
waarschijnlijk in October een tegenbe
zoek aan den koning van Spanj e brengen.
Een bataljon Zwitsersche rekruten is
bij een een marsch op de Rigi door een
sneeuwstorm overvallen. Twee rekruten
zijn in een afgrond gestort. Een was
terstond dood, de andere had een been
gebroken. Verscheidene anderen worden
vermist.
Onlangs hebben wij melding gemaakt
van de stoutmoedigheid, waarmede ge
maskerde inbrekers te New-York op
klaarlichten dag hun bedrijf uitoefenen.
Het blijft intusschen niet alleen bij
diefstallen. In het Oosten der wereld
stad treedt een bende, die zich den
O, dat was 'n „pracht-meisje", zooals er
in Posemuckel nog nooit een had gewoond.
En de weduwe vertelde zooiets van „schoon
heid van lichaam gepaard aan schoonheid
van ziel", tot in de kleinste puntjes. Alleen
was Keetje Wacker óók 'n beetje liberaal.
Dat had ze zeker van haar vader geleerd.
Dit alles had de hospita aan den dokter
verteld. En toen de brave Gosse na 'n ver-
kwikkenden slaap zich weer in den nieuwen
dag begon te verheugen, moest hem dit
natuurlijk het allereerst in de gedachten
komen.
Ternauwernood had hij dan ook z'n oogen
uitgewreven en zich 'n paar maal uitgerekt,
of hij hield, bij gebrek aan een vertrouweling,
de volgende toespraak tot zichzelf:
Werkelijk 'n aardige meid, die Keetje
Wat lachte ze mij schalks toe, toen ze be
merkte dat ik haar van zelfmoord wilde
terughouden Zoo'n meisje hoort toch
maar dadelijk, hoe het klokje in ons hart
luidtMaar wij hooren 't nooit van hèn.
Dat is het eeuwige voordeel, dat zij op ons
hebbenMet dat al zou ik graag wil len
weten, hoe de indruk is dien ik op h.aar
heb gemaaktDe oude ontvanger moet
'n zonderling type wezen Nu, ik zal m^jn
belofte gestand doen en hem morgenavond
een bezoek brengenIk zal dadelijk 'n
knoop in m'n zakdoek leggen, dan vergeet
ik 't niet... Zou z'n mooi dochtertje mij
soms voor 'n dwazen klant houden? Dat
zou ik allesbehalve plezierigEnfin, lan,g
kan mijn onzekerheid niet duren. Want
mor... neen, ik wou zeggen v&navond, gii
ik den ouden ontvanger 'n visite maken. Daj 1
zullen wij wel verder zien Die kaffers
De donkere sluier van den avond wan
wederom over Posemuckel neergedaald en
had de stereotiepe verschijningen opgerot
naam van karabiniers waardig heeft
gemaakt, met zeldzame brutaliteit op.
Volgens een Reuter-telegram heeft zij
de laatste vier dagen vijf menschen
doodgeschoten. Haar wapen is niet de
revolver, maar 't geweer. Men is er tot
dusverre niet in geslaagd één lid der
bende aan te houden, niettegenstaande
bet wapen, waarvan zij zich bedient,
li,cht tot ontdekking kan leiden.
In een café in de beruchte „East Side",
van New-York, is Zaterdag een woor
denwisseling tusschen twee Italianen
op zeer tragische wijze geëindigd.
Een Italiaan, wiens naam tot heden
nog niet bekend is, was een café bin
nengetreden en eischte van een zich
daar bevindenden landgenoot, zekeren
Rizzo, eenig geld. Deze weigerde dat
te geven, waarop een langdurige woor
denwisseling ontstond. Eindelijk ver
wijderde de Italiaan zich om echter
eenige oogenblikken later weder terug
te keeren en Rizzo Èt bout portant een
kogel door het hoofd te jagen. Op het
geluid van het schot snelden een twee
tal agenten toe om den moordenaar te
arresteeren. De Italiaan wachtte beiden
kalm af om dan plotseling een tweetal
schoten te lossen, waardoor een der
agenten terstond gedood en de andere
zoo ernstig gewond werd, dat hij eeni-
gen tijd later eveneens overleed.
De moordenaar maakte van de ver
warring gebruik om te ontsnappen, en
tot heden heeft hij zich aan de handen
der politie weten te onttrekken.
pen, met wie wij reeds, zeer tot ons genoegen,
hebben kennisgemaakt.
Alleen dokter Gosse maakte ditmaal een
uitzondering op den regel, dien hij zich had
aangewend, en was niet thuisgebleven om
in zijn geneeskundige boeken te snuffelen.
Neen, vandaag had hij met bijzondere
nauwgezetheid toilet gemaakt. Eu nu schreed
hij met gevleugelden tred door de donkere
straten naar de woning van den heer Wacker,
den gemeente-ontvanger.
Voor de vensters van het huisje waren de
blinden reeds gesloten, maar door de kieren
zag hij licht branden.
Hm, mompelde hij, te vroeg kom ik ten
minste niet. Dat doet me veel genoegen
Laten wij dus maar binnentreden.
Hij opende de straatdeur en stond nu
in een pikdonkere gang.
Hij kon er letterlijk geen hand voor
oogen zien.
In de particuliere woningen schijnt mea
hior de gangen niet te verlichtenging hij
bij zichzelf voort. Voor vreemden verduiveld
lastig 1Ik heb al opgelet, dat sommige
pachters hun mestwagens des nachts op de
voo.rplaats trekkenAls iemand daar
tegen aanloopt, dan is hij Hemel, waar
ben ik nu beland?... Dat lijkt op't gevoel
'n kooiMaar 't kan ook'n priëel wezen
Gunst, 't valt om alle duivels
Inderdaad ontstond een luid rumoer, ver
oorzaakt door het omvallen van een aantal
voorwerpen.
Onmiddellijk daarna werd een deur ge
opend waaruit een verblindende lichtstraal
viel en nu verscheen een vrouw, die luid
naar buiten riep:
„Zijn die nare dieren er weer?... Kitsj,
poes, kitsj!"
Wordt vervolgd.)