Land van Neusden en lltesa, de Langstraat en de BommeSerwaard. J. C. J.WSSFA Comb. PEEK CLOPPENBDRfi, NORFOLK-PAKJES, Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusdeii. No. 3256. Zaterdag 10 Mei. 1913. HET PINKSTERBLOEMPJE. FEUILLETON. De Geheimen eener kleine stad. 's-HERTOGENBOSCH. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur^ingewacht. LAND VAN ALTEN' VOOR Een zonnestraal, Een wonderstraal Is in mijn borst gedrongen Mijn matte ziel herleefde weer, Ik twijfel en ik haast niet meer Ik heb mijn lied gezongen. Een blij geruisch, Om 't zonnig huis Verkondde mij den vrede, Van liefde en lof klinkt heel mijn hof, 't Juicht alles en geeft juichensstof En noodt: o dank toch medel Nu wekt haar gloed In mijn gemoed, Een vreugd niet uit te spreken I 'tis of er bloemen open gaan En lentenachtegalen slaan En strakke winds'len breken. Zoo zong onze de Genestet inder tijd zijn „mooi-weerslied" en, met zijn dichtergave bezield, zouden we er ons ook toe opgewekt gevoelen, nu lente alweer zijn eerste mooi-weersdagen heeft gegeven en, ofschoon als het ware nog eenigszins geslingerd tusschen hoop en vrees, toch blijkbaar neiging gevoelt om naar den zomer heen te wijzen. Reeds hoorde men het plechtig gerom mel van den dondertelkens koesteren de warmte-stralen der zon den door den mensch toebereiden akker, waarvan de eerstelingen weldra worden verwacht. Pinksteren is daar en dat zegt vrij wat, dit zegt dat de Meidoorn bloeit, dat gouden en blauwen regen het oog door hun schoon bekoren dat de kin derhand weer kransjes maakt met het wilde madeliefje, dat alles is kleur en geur en fleur, en glans en gloed van stralen. Zoo althans stellen we ons het Pink sterfeest het allerliefst voorzoo ge schikt om gevierd te worden in beemd en veld of in de blonde duinen Pink steren in zeker opzicht het schoonste van alle jaarlijks terugkeerende feesten; misschien wel omdat het bijna altijd valt in de lieve Meimaand. Dat zal wel de reden zijn, waarom wij er zoo licht toe komen, er de gedachte aan het zomerjaargetijde aan te verbinden dat tijdperk waarin de natuur tot haar volle recht komt en vaak zoovele maan den en bronnen van rijkdom en over vloed van natuurgenot voor den mensch blijven bloeien. Op Pinksterdagen hopen we in volle pracht de schitterende zonnestralen over al het geschapene te zien uitgestort als de kroon op een heerlijk werk en, zien (19 Vader was altijd "een ijverig ambtenaar geweest, die steeds den lof zijner superieuren inoogstte, maar hij had nog geen acht dagen hier gewerkt of hij had 't lieft Posemuckel weer den rug toegekeerd." „Dat kan ik mij voorstellen!"riepGosse van ganscher harte uit. Even zweeg het meisje alof zij onder den indruk was van een pijnlijk gevoel, toen ging zij voort: „De leden van het gemeentebestuur, onder wie vader hier moest werken, waren allen onwetend, opgeblazen en onpractisch en daar zij bang waren, dat vader boven hen zou uitsteken, hielden zij hem zooveel mogelijk buiten den niet bureaucratischen arbeidskring. Vader begreep, dat schijnbaar toegeven het meest in zijn belang was, in de hoop dat zijn kennis en ijver hem wel vanzelf zouden doen stijgen, doch een jaar verliep zonder dat er de minste verandering plaats vond. Als ik hem niet 'n weinig had opgevroolijkt, zou hij op den duur ge heel zwaarmoedig zijn geworden." Gedurende haar verhaal had zij steeds meer van haar levendigheid verloren. Zacht, alsof zij tot zichzelf sprak, vervolgde zij „Toen gebeurde een akelige geschiedenis. Een christen ingezetene had een jood be- leedigd en de jood kon van het gemeente bestuur geen genoegdoening krijgen. Vader nam het voor hem op en wilde met deug delijke bewijsgronden, zijn goed recht staven. we soms wel eens met bezorgdheid naar '8 hemels transen, dan is het niet omdat we zoo gaarne twijfelen, maar omdat ons mooi landje nu eenmaal in een grillig en veranderlijk hoekje, zoo heel laagjes bij de zee is beland en het schijnbaar mooie weertje daarom wel eens verwachtingen opwekt, die niet zoo altijd worden vervuld. En dan, nu ja, we hebben de felste slagen van den winter niet gevoeld in de dagen die achter ons liggen maar toch, we zijn te veel kinderen des licht en ons leven is te nauw aan het leven der natuur verwant, om niet' de be zwaren van het sombere en wilde jaar getijde in alle omstandigheden te voelen. En daarom kunnen we er ons zoo op recht, zoo innig bigde in verheugen, als het geheele gelaat der aarde ver nieuwd wordt en de boden van don zomer ons genaken vooral ook omdat we maar al te goed en dikwijls zelfs bg eigen ervaring weten, dat leven en arbeid nu lichter vallen, dat het lijden altijd iets verzacht wordt, de kranke de hoop in zijn borst voelt herleven, het geheele leven eene andere gedaante aanneemt. Aan dat alles te gedenken en er waarde aan te hechten, dat is zoo echt menschelijk en daarom is ook zoo echt menschelijk dat naamloos verlangen, dat heimwee naar de mooie dagen, die we juist zoo gaarne a»n het einde van de niet altoos lachende Meimaand ons voorstellen, inzonderheid op de dagen aan het heerlijke Pinksterfeest gewijd. De lachende Meimaand, niet waar, ver toont zich zoo vaak aan ons, half in lach, en dit is ook alweer een levens beeld want het valt den mensch zoo licht niet om altoos een onbezorgd ge laat te vertoonen, in opgewektheid den levensweg te gaan en te gelooven dat de toekomst het wèl met hem maken zal. Ook hier is sprake van een oefen school, waarin we niet zonder arbeid en studie vorderingen zullen maken. Dit alleen weten wij zeker: die vorderingen zullen wij des te eerder maken, waar het ons niet aan de rechte stemming ontbreekt. Mogen hart en gemoed dan maar in overeenstemming wezen met de beteekenis van het schoone feest dat ons wacht. Dan zullen dank baarheid, tevredenheid en berusting den grondtoon vormen van ons feestlied. We mogen nog altijd op het Pink sterfeest een gedachte wijden aan zijn oude beteekenis als feest van den oogst; Maar de raadsleden dreigen vader met ontslag en van toen af heette hij in de heele stad „de jodenadvocaat". „Wèt u zegt!" Plotseling hield het meisje op met spreken. Ze werd doodsbleek, en verlegen hield zij haar mooie oogen naar den grond gericht. Verwonderd staarde de dokter haar aan en de jongedame, die dit voelde, beefde nu aan al haar leden. Eensklaps scheen zij echter een plotselinge ingeving te volgen. Zij sloeg haar oogen weder tot den dokter op en zeide, heel vlug, alsof zij hem zoo spoedig mogelijk tot een andere meening omtrent haar gevoelens wilde brengen „O dokter, geloof toch niet dat ik zoo bekrompen ben om de joden te verachten, of slecht genoeg om hen rechten te onthouden die de Voorzienigheid aan al haar schep selen heeft toegekend. Neen, dokter, d&t ge looft u toch niet van mij, nietwaar?..." „Juist onder de joden heb ik dikwijls de voortreffelijkste en knapste menschen aan getroffen, en vooral edelmoedige, tot weldoen geneigde karakters." Een blosje verscheen op de zooeven nog bleeke wangen van het bekoorlijke meisje. Om haar verlegenheid te verbergen liet zij er haastig op volgen: „Als u vader eens des avonds wilt be zoeken, zal hem dit ongetwijfeld groote vreugde bereiden; hij heeft hier geen con versatie en voert toch zoo gaarne een gesprek met een beschaafd mensch Tot ziens, dokter Hier woon ik." Licht ter been als 'n jonge hinde sprong zij den stoep op van een klein huisje in de buitenwijken, waar zij nu aangekomen waren, en verdween voor de blikken van den dokter, die haar nog 'n poosje nastaarde en daarna hoofdschuddend zijn weg ver volgde. als het feest van den invloed der heilige overtuiging en van de opgewektheid der ziel heeft Pinkster stellig voor ons de voornaamste levensbeteekenis. Dku be hoort een geest ons te bezielen, die geen bezorgdheid, geen bange vreeze kent; dho vooral behooren we met opgewekten hoofde het laven door te gaau, wetende dat daar wel strijd, maar ook roeping en ook wel overwinning voor ons is. Dat verbannen van alle moedeloos heid beteekent niet dat we het leven als een lichte taak zouden opvatten en dht is het ook waarlijk niet. Integen deel is ernst er de geheele grondge dachte van. Het leven is, met al zijn moeiten en zorgen, geen woestijn, noch tranendal daarvoor bevat het te veel goeds; maar het is toch als een uitgestrekte plas, een onzeker vaarwater, vol ondiepten en zandbanken, waar we niet zoo ge makkelijk overheen komen en waar het dringend noodig is om nimmer het hoofd te laten zakken of de handen slap te laten hangen en bezorgd te wezen voor den dag van morgenmaar integendeel om, vol opgewektheid en geestdrift de roeispanen ter hand te nemen, het roer met krachtige hand te omklemmen en zóó voort te stevenen in de richting waar we weten dat de veilige haven ligt. Wees ons daarbij een licht en een baken, heerlijk Pinksterfeest en in zoo verre ook alweer een levensbeeld, dat het geheele leven ous zóó vinden moge door alle omstandigheden heen, bij nacht en dag, in duisternis en licht, bij strijden en hopen, bij zaaien en oogsten. Buitenland. Ondanks officieele tegenspraak ziet men in het bezoek van koning Alfonso te Parijs, zoowel in Frankrijk als in Spanje het bewijs, dat beide landen op het punt staan een militaire entente aan te gaan, waaraan ook Engeland deel zou hebben. De plannen, die Spanje sedert het bezoek van wijlen koning Eduard van Eugeland aan Carthagena heeft gekoes terd, en die destijds zijn besproken, na deren hiermede hun voltooiing. De Fransche regeering beoogt met deze entente de onbelemmerde com municatie met Algerië te verzekeren, teneinde ingeval van een Europeeschen oorlog de koloniale troepen naar Frank rijk te kunnen overbrengen. Verder zal Frankrijk, verzekerd van de vriendschap van SpaDje, de Fransch- ,,'n Allerliefst meisjeI" mompelde hij. „Inderdaad 'n bekoorlijk ding! Maar één ondeugd heeft zij zich in Posemuckel aan gewend; ze spreekt namelijk luid... Dat doen hier alle menschen Waarschijnlijk 'n gevolg van den permanenten Weste- wind Na 'n poosje ging hij glimlachend voort „En dan intereseert zij zich merkwaardig voor de joden, maar ik moet zeggen dat haar oordeel een geheel andere richting uitgaat dan die van den vermaledeiden redacteur, die me overal m'n beetje levens lust dat mij hier is gelaten, vergalt Töch 'n lief meisjeIk zal haar oude heer maar eens 'n bezoek gaan brengen En daar niet zoo lang mee treuzelen. Ik weet töch niet wat ik met m'n avonden moet beginnen... De soos?... Dankje feestelijk 'n Heel aardig meisje, 'n snoes van 'n kind Toen verdween dokter Gosse in zijn eigen woning, waarvan de straatdeur knarsend achter hem in het slot viel. XHL Toen de dokter den volgenden morgen ontwaakte, was zijn eerste gedachte de her innering aan de ontmoeting op het smalle pad bij de dichtbevroren beek. Des avonds had hij met zijn hospita een lang gesprek gevoerd over den heer Wacker, den gemeente-ontvanger. Wel had de juf frouw hem meegedeeld, dat het gemeente bestuur en de burgerij den nieuwen ont vanger wantrouwden, omdat hij zoo liberaal was, maar men koD niet het minste te zijnen nadeele vertellen. Hij kweet zich van zijn ambtstaak met groote kennis en onvermoei- baren ijveren was, wat zijn persoon betreft, een stil en fatsoenlijk mensch. En z'n dochter Keetje? ONTVANGEN de nieuwste modellen in Model als nevenstaande met 1 Rij en 2 Rij knoopen, voor den leeftijd van 3 tot 16 jaar. De kleuren, die we hiervan in voorraad hebben zijn Blauw, Bruin, beige Gr(js enz. In prijzen van: f 3 - 3.50 - 4 - 4.50 - 5 - 5.50 - 6 6.50 7 - 7.50 - 8 - 8.50 - 9 - 9.50 - 10 tot f 16. De zaak is Zondags geopend van 9—12 uur. Spaansche grens van troepen kunnen ontblooten om die bij de oostgrens te gebruiken. Volgens de Daily Telegraph is Spanje bereid zich voor de entente, die bet den steun van twee machtige rijken ver zekert, groote offers te brengen. Leger en vloot zullen worden uitgebreid en gereorganiseerd, een program waarvan de kosten op 150 millioen gulden wor den begroot. De Duitscke pers acht de entente gericht tegen Duitscbland en herinnert dat destijds van Duitsche zijde is ge tracht met Spanje een militaire over eenkomst te treffen. Bismarck heeft toen eeD Duitsch ge neraal naar Spanje gezonden om daar over een onderzoek in te stellen, doch deze bracht een ongunstig rapport uit. President Poincaré zal nog dit janr, waarschijnlijk in October een tegenbe zoek aan den koning van Spanj e brengen. Een bataljon Zwitsersche rekruten is bij een een marsch op de Rigi door een sneeuwstorm overvallen. Twee rekruten zijn in een afgrond gestort. Een was terstond dood, de andere had een been gebroken. Verscheidene anderen worden vermist. Onlangs hebben wij melding gemaakt van de stoutmoedigheid, waarmede ge maskerde inbrekers te New-York op klaarlichten dag hun bedrijf uitoefenen. Het blijft intusschen niet alleen bij diefstallen. In het Oosten der wereld stad treedt een bende, die zich den O, dat was 'n „pracht-meisje", zooals er in Posemuckel nog nooit een had gewoond. En de weduwe vertelde zooiets van „schoon heid van lichaam gepaard aan schoonheid van ziel", tot in de kleinste puntjes. Alleen was Keetje Wacker óók 'n beetje liberaal. Dat had ze zeker van haar vader geleerd. Dit alles had de hospita aan den dokter verteld. En toen de brave Gosse na 'n ver- kwikkenden slaap zich weer in den nieuwen dag begon te verheugen, moest hem dit natuurlijk het allereerst in de gedachten komen. Ternauwernood had hij dan ook z'n oogen uitgewreven en zich 'n paar maal uitgerekt, of hij hield, bij gebrek aan een vertrouweling, de volgende toespraak tot zichzelf: Werkelijk 'n aardige meid, die Keetje Wat lachte ze mij schalks toe, toen ze be merkte dat ik haar van zelfmoord wilde terughouden Zoo'n meisje hoort toch maar dadelijk, hoe het klokje in ons hart luidtMaar wij hooren 't nooit van hèn. Dat is het eeuwige voordeel, dat zij op ons hebbenMet dat al zou ik graag wil len weten, hoe de indruk is dien ik op h.aar heb gemaaktDe oude ontvanger moet 'n zonderling type wezen Nu, ik zal m^jn belofte gestand doen en hem morgenavond een bezoek brengenIk zal dadelijk 'n knoop in m'n zakdoek leggen, dan vergeet ik 't niet... Zou z'n mooi dochtertje mij soms voor 'n dwazen klant houden? Dat zou ik allesbehalve plezierigEnfin, lan,g kan mijn onzekerheid niet duren. Want mor... neen, ik wou zeggen v&navond, gii ik den ouden ontvanger 'n visite maken. Daj 1 zullen wij wel verder zien Die kaffers De donkere sluier van den avond wan wederom over Posemuckel neergedaald en had de stereotiepe verschijningen opgerot naam van karabiniers waardig heeft gemaakt, met zeldzame brutaliteit op. Volgens een Reuter-telegram heeft zij de laatste vier dagen vijf menschen doodgeschoten. Haar wapen is niet de revolver, maar 't geweer. Men is er tot dusverre niet in geslaagd één lid der bende aan te houden, niettegenstaande bet wapen, waarvan zij zich bedient, li,cht tot ontdekking kan leiden. In een café in de beruchte „East Side", van New-York, is Zaterdag een woor denwisseling tusschen twee Italianen op zeer tragische wijze geëindigd. Een Italiaan, wiens naam tot heden nog niet bekend is, was een café bin nengetreden en eischte van een zich daar bevindenden landgenoot, zekeren Rizzo, eenig geld. Deze weigerde dat te geven, waarop een langdurige woor denwisseling ontstond. Eindelijk ver wijderde de Italiaan zich om echter eenige oogenblikken later weder terug te keeren en Rizzo Èt bout portant een kogel door het hoofd te jagen. Op het geluid van het schot snelden een twee tal agenten toe om den moordenaar te arresteeren. De Italiaan wachtte beiden kalm af om dan plotseling een tweetal schoten te lossen, waardoor een der agenten terstond gedood en de andere zoo ernstig gewond werd, dat hij eeni- gen tijd later eveneens overleed. De moordenaar maakte van de ver warring gebruik om te ontsnappen, en tot heden heeft hij zich aan de handen der politie weten te onttrekken. pen, met wie wij reeds, zeer tot ons genoegen, hebben kennisgemaakt. Alleen dokter Gosse maakte ditmaal een uitzondering op den regel, dien hij zich had aangewend, en was niet thuisgebleven om in zijn geneeskundige boeken te snuffelen. Neen, vandaag had hij met bijzondere nauwgezetheid toilet gemaakt. Eu nu schreed hij met gevleugelden tred door de donkere straten naar de woning van den heer Wacker, den gemeente-ontvanger. Voor de vensters van het huisje waren de blinden reeds gesloten, maar door de kieren zag hij licht branden. Hm, mompelde hij, te vroeg kom ik ten minste niet. Dat doet me veel genoegen Laten wij dus maar binnentreden. Hij opende de straatdeur en stond nu in een pikdonkere gang. Hij kon er letterlijk geen hand voor oogen zien. In de particuliere woningen schijnt mea hior de gangen niet te verlichtenging hij bij zichzelf voort. Voor vreemden verduiveld lastig 1Ik heb al opgelet, dat sommige pachters hun mestwagens des nachts op de voo.rplaats trekkenAls iemand daar tegen aanloopt, dan is hij Hemel, waar ben ik nu beland?... Dat lijkt op't gevoel 'n kooiMaar 't kan ook'n priëel wezen Gunst, 't valt om alle duivels Inderdaad ontstond een luid rumoer, ver oorzaakt door het omvallen van een aantal voorwerpen. Onmiddellijk daarna werd een deur ge opend waaruit een verblindende lichtstraal viel en nu verscheen een vrouw, die luid naar buiten riep: „Zijn die nare dieren er weer?... Kitsj, poes, kitsj!" Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1913 | | pagina 1