l§§ lijf W. 1 |S§' Ijjj Ijl jjjfï HL/ et Land van flensden en Altena, de Langstraat en de iommelerwaari Herfstgedachten. Door Schade en Schande. J. C. JANSSEN, l'EEK k CLOPPEMtURG Demi-Saisons Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. FEUILLETON. lJU wLm No. 3299Woensdag 8 October. 1913. ÜND VAM ALTEN£ VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/* ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 jjuur. ingewacht. Indien vergoeding te vinden moge lijk zij in een schoon najaar, voor wat de zomer aan onvervuld gebleven be loften ons tekort deed, dan voorzeker heeft de Herfstmaand van dit jaar veel goed gemaakt. Al komen de metereo- logen ons verzekeren, dat om allerlei wetenschappelijke redenen de 9de maand van het jaar er eene moet zijn van veelal fraai weder, daar zijn toch tal van Septembermaanden te over, die zijn komen bewijzen, hoe vaak ook hier theorie en praktijk uiteenloopen. Naar eigener heugenis zullen wij niet ▼er vau de waarheid af zijn, zoo wij meenen in de laatste 18 h 20 jaar weinig zoo egaal-schoone Herfstmaan den gehad te hebben, als deze. Daar zijn velen onder ons, die het voorjaar en den vroeg zomer de voor keur geven boven Mie seizoenen; zij worden inzonderheid geboeid door het ontluikende jonge leven om hen heen, het als het ware geboren-worden van bloem en blad en kleuren. Vooral na den tijd de kleurarme maanden in de natuur, is de bloeiende Mei, de lichte Junimaand hun te meer welkom. An deren weer loven voor alles den vollen zomer met zijn zware pracht van ge rijpt natuurschoon. Zij zijn degenen onder ons die minder ophebben met half-tinten, schemerige kleuren of wa zige schaduw-schakeeringen, maar vrij en frank hun levenslied doen klinken als alles hoogtij viert in de natuur. Doch als de zon, gelijk de oude Ho merus het zoo kernachtig zegt, reeds weder eenigen tijd langere schaduwen is gaan maken, dan nadert ook het einde van den zomerde felle verven gaan als het ware verdoffen, de bloemen worden schaarsclier en het blad gaat verkleuren, om allengs af te vallen. De zon rijst 's morgens later aan den ooster kim, gaat zooveel vroeger weder onder, en de avonden en nachten zijn reeds koud. Dan komt met de zonlooze dagen een kilheid in de lucht, waaraan we maanden lang ontwend waren. Maar toch, daar zijn nog tal van uren in deze dagen, schooner dan welke eenig jaargetijde aan te wijzen heeft. Dat zijn de uren wanneer, op heldere dagen, de namiddag ten einde nijgt en het dalende zonlicht zijn stralen over de aarde schiet. Dan wordt de oude ALICE EN CLAUDE ASKEW. 4) „Je begrijpt, dat ik nooit een echte Holt zou kunnen worden," ging zij voort, „dat blijkt uit hetgeen ik je zooeven verteld heb, nietwaar, John? Misschien zouden wij gelukkiger samen geweest zijn, als ik een ander soort van mensch was geweest, of mij naar jullie had kunnen schikken, mis schien waren jullie dan vriendelijker voor mij geweest. Maar ik kon mijn aard even min veranderen als jullie. Dat is het tragi sche van de zaak." „Waarom benjemetmij getrouwd, Betty?" vroeg John heesch. Je hebt mij nooit waarlijk lief gehad." Hij was heel dicht bij het bed komen zitten, en zijn blik bleef gevestigd op de oogen van zijn vrouw de oogen, waarin hij die vreemde dingen las. „Zal ik het je vertellen, John?" fluisterde zij als droomend. „Wij hebben het punt bereikt, waar onze wegen scheiden, waarom zou ik het dus niet doen? Het was een boete." „Een boete?" herhaalde hij, terwijl zijn wenkbrauwen zich samentrokken. „Ja, ofschoon ik tevens beloofde, een goede vrouw voor je te zullen zijn; misschien was mij dat beter gelukt, als je mij hadt geholpen. Maar kon je niet zien, kon je niet voelen, dat het leven op Chalton Coombe voor een vrouw als ik een boete moest zijn? Ik hield van de vroolqkheid in de stad, van beweging, bewondering, licht, lachen, op zomerpracht nog eens in een gloed van verven gezet; over bosch en beemd ligt dan een innig warme herfsttint in deze lage landen, zoo schoon als nergens gezien wordtde felle kleuren van voorheen zijn tot een gamma van scha keeringen omgetooverdhad eertijds het lichtere groen en een hardere kleuren pracht de overhand, thans zijn het bruin en het geel en het smeltend rood, die in eindelooze verscheidenheid van tinten heerschen. Toch heeft het najaarschoon niet het direct-over weldigende van voorj aars weel de, het heeft ook niet het pralende, of zoo men wil, brutale van de zomer- pracht. Het is een schoon, dat veeleer gezocht moet worden, dan het zich op dringt; een schoonheid, die niet vaD al- leraans gading is, maar juist daarom hem die haar zoekt te meer schadeloos stelt, naarmate de moeite grooter is, die hij zich haar ter wille getroost. "Vandaar ook, dat van het herfst-schoon een stil ler bekoring uitgaat en een dieper ge moedsstemming in ons wekt, dan eenig ander jaargetijde. Nog eenmaal, maar nu voor het laatst toont zich de rijk dom der natuur aan onze oogen, nog eens worden wij herinnerd aan al den luister van den zomertijd die voorbij is. Zoo gaat het in de natuur, maar even zoo ook in het menschen-leven. Na de jeugd met haar onstuimigen drang, komt de rijpe zomertijd, en wordt na dezen, de winter aangekondigd door den stil leren herfst. Maar ook dkkr, als in de plantenwereld, is deze laatste een der schoonste tijdperken voor hen, die zich den voorafgeganen tijd niet te beklagen hebben en genoegzamen zin overhielden het luisterend oor te leenen aan den herfstzang des levens. Ziet, de tijd van bloei ligt dan verre achter ons, ook de zomer heeft zijn hoogtij gevierd, zijn strijd medegebracht en heeft hopelijk velen, na den kamp, het einddoel zien bereiken. Dan is de tijd der doffere verven, de tijd van 's le vens herfsttinten daar. De felheid van bet bewogen gemoed is tot zachter aan doeningen geluwdhet actieve handelen nijgt meer tot beschouwing en de her innering doet haar stillere rechten gel den. Al is er nog de volle aandacht voor het leven, het hoogtepunt der le venskrachten is voorbij. Maar de tijd van rust is nog niet geheel gekomen; daar zijn nog kortere of langere perioden, die evenals som winding; ik wilde dansend door bet leven gaan. De zucht naar vermaak vervulde mij. De mannen vertelden mij dat ik mooi was, en dat wilde ik telkens weer opnieuw hooren. En toen mijn beste jaren nog voor mij lagen, en ik de wereld had willen veroveren toen verkoos ik met jou te trouwen, John, en mijzelf op Chalton Coombe te begraven. Heb je je nooit eens afgevraagd, waarom? Je waart zoo groot en ruw, en je levensbe schouwing was zoo geheel anders dan de mijne. Je vertelde mij, dat je vrouw van het buitenleven moest houden en zich daar mee vergenoegen. O, je waart eerlijk; wat ik deed, deed ik met open oogen. Ik wist, dat ik afstand deed van al wat mij het liefste was. Dat was mijn boete! En ik trachtte ge trouw te volbrengen, wat ik op mij had genomen; ik zweer je, dat ik er toe zou gekomen zijn, je lief te hebben, John met een kalme liefde, die je genoeg zou geweest zijn als jouw liefde niet was te kort geschoten, als het mij niet van het eerste oogenblik af duidelijk was gemaakt, dat ik slechts een indringster was niet goed genoeg als vrouw voor den erfgenaam van de Holts. Dat deed den demon van het verzet in mij ontwaken ik, die door zoo vele mannen begeerd was 1" Zij had nu haar gelaat naar hem toe gekeerd, en haar blanke arm, half bedekt door haar glanzende haren lag op het kussen. John zag, hoe zij de vingers samentrok, en toch wist hij, dat zij lichamelijk geen pijn had; die tijd was voorbij. Hij had een gevoel, alsof zich een band om zijn voorhoofd snoerde, zijn traag ver stand spande zich in, om te begrijpen. Hij had altijd getracht, zijn plicht jegens zijn vrouw te vervullen, ondanks haar tekort komingen. Doch juist dat woord „plicht", scheen zij te bespotten. En een „boete" een „boete", met hem gehuwd te zjjn! mige warme dagen van Herfstmaand op eens weder den levenszomer ons voor oogen tooveren. Dan is het of bij wijlen de oude kracht nog door de ade- ren vaartmaar spoedig nemen die pe rioden een einde. Want aan den herfst des levens past zoomin als aan het derde jaargetijde, de onstuimige opgang der jeugd, noch ook de doortastende kracht van den tot middaghoogte gerij pten was dom. Zijn schoonheid en zijn jeugd is niet de felheid maar de berusting, niet de brand van helle kleuren, maar de matte gloed van milde varven, weer spiegelend in den zachten glans der Herfsttinten. Buitenland. In de wandelgangen van de Doema ging Zaterdag het gerucht, dat het mi nisterie van Marine de Doema een pro gram tot vergrooting van de vloot zou voorleggen, hetwelk zooveel miljarden zou kosten, dat een groote leening noodig zou zijn. Men herinnert zich, dat er in den laatst en tijd meermalen geruchten over een Russische leening zijn opge doken, die dan weer werden tegenge sproken. Het vlootprogram, zegt men, zal als toetssteen worden beschouwd voor de vaderslandschlievende gezind heid van de Doema. Onlangs hebben roovers uit een trein te Werchne Udïnsk (Transbaikalie) hon derdduizend roebel gestolen. De politie is nu bij een huiszoeking een bende misdadigers op het spoor gekomen. Het huis, waarin zij vertoefden, werd om singeld. Een vuurgevecht volgde, waar bij drie politie-agenten gedood en een vierde zwaar gewond werden. Een in specteur van politie is licht gewond. De politie heeft een misdadiger ge dood en een gevangen genomen. De an deren zijn ontkomen. De honderdduizend roebel, die de roo vers, na den trein tot stilstand te heb ben gebracht, buit maakten, moesten dienen om de salarissen van het spoor wegpersoneel te betalen. In den vroegen morgen van Maandag zijn zestien leden van het hooggerechts hof te Viborg in Finland onverwachts gevangen genomen de meesten waren nog in bed en ijlings naarSt. Peters burg gebracht en in de gevangenis ge zet. De vijf overige leden zullen daar bij hen worden gevoegd, en allen onder gaan dan de straf van 16 maanden ge vangenisstraf, hun opgelegd, omdat zij hebben geweigerd als rechters de zoo- Comb. 's BOSCH. van donker-grijze en gemêleerd® stoffen is de mode. Men draagt ook veel Demies met zwarte zijde op de revers; dit is zeer chic. DEMI-SAISONS van 8 10 12 14 16 18 20 tot 40 gulden. 's Zondags geopond van 912 uur. j genaamde gelijkheidswet toe te passen, op grond, dat die wet niet nan den Fin- schen Landdag voorgelegd en daardoor dus niet bekrachtigd is. De straf is op gelegd door een rechtbank te St. Peters burg. Is het ooit meer gebeurd, vraagt de Londensche Nation, di t 21 rechters door een lagere rechtbanl in de gevan genis zijn gezet op grond dat zij hun eed, op de grondwet van hun land ge zworen, gestand deden Een streng vonnis is te Paterson in den staat New-Jersey geveld tegen Fre derick Boyd, een werklied m-leider, die tijdens de staking in do zijde-fabrieken in een openbare vergadering de stakers had aangespoed tot sabotage, indien hun eischen niet werden toogewszen. Hij is wegens die uiting 'ot een ge vangenisstraf van ten minste een, ten hoogste zeven jaar en een boete van f 1250 veroordeeld. „Waarom ben je met mij getrouwd?'' herhaalde hij met koppige volharding. „Ik trouwde met je, omdat iemand dien ik had liefgehad, uit mijn leven verdween, en ik daarom de wereld begon te haten en haar den rug wenschte toe te keeren, fluis terde zij zoo zacht en beklemd, dat John zich over het bed moest heenbuigen om haar te verstaan. „Ik wist, dat ik mijzelf pijn zou doen, maar dat wilde ik juist. Hij de man dien ik liefhad had mij gevraagd, alles op te offeren om zijnentwille Londen, alle feestelijkheden, alles waar van ik zooveel hield en met hem naar Canada te trekken, en ik had het geweigerd. Toen ging hij alleen, want hij wastrotsch. En toen kwam het bericht van zijn dood. Ik had mij nooit voorgesteld, dat hij zou kunnen sterven, en het besef van wat ik verloren had, verbijsterde mij. En ik had niemand, wien ik mijn nood kon klagen. Mijn eigen familie was tegen hem geweest, evenals iedereen. Ik voelde dat het eenige wat ik voor zijn nagedachtenis kon doen was mijzelf alles te ontzeggen wat mij lief was, te doen, wat ik geweigerd had toen hij het mij vroeg. Een poosje dacht ik er over, in een klooster te gaan, zooals mijn tante Mary deed toen zij van vermaken verzadigd was, en zooals ik gehoord heb, is zij een zeer goede zuster geworden. Toen kwam jij, en ik voelde, dat, wanneer ik mij op het land begroef, zooals je van mij ver langde, het op hetzelfde zou neerkomen het zou evengoed een boete zijn, bedoel ik. Ik hield wel van je, en ik spiegelde mij zelfs voor, dat ik een goede vrouw voor je kon zijn, en dat je het nooit zoudt weten. Maar ik werd gestraft. O God! zoo zwaar! want er kwam bericht dat de mededeeling van van zijn dood onjuist was geweest Hij leefde, en hij verlangde naar mijdoch het was te laat Vermoeid door het lange spreken, sloot Zaterdagavond om half acht is in Italië een vrij hevige aardschok gevoeld. De schok is te Napels, Foggia en Avel- lino waargenomen. Er is geen schade aangericht. Ongeveer zes wekon geleden werd bij gelegenheid van een nachtelijk relletje te Königshütte de 24-jarige mijnwerk u Gzryk in hechtenis genomen en den volgenden dag 's ochtends dood in z';'n cel gevonden. Het onderzoek heeft nu uitgemaakt, dat twee politie-agenten Lady Betty de oogen, en bleef doodstil lig gen, als een fiere bloem, bij den stengel afgebroken. En Squire John, haar echtgenoot, stond bij haar bed, nu op den oenen, dan op den anderen voet; zijn vierkanve nagels drongen in zijn handpalmen, de rimpels in zijn breed voorhoofd werden al dieper onder het luisteren. Op eiken anderen tijd zou hij in woede losgebarsten zijn, en zelfs nu hield hij zich met moeite in. Want die vrouw, die hij ondanks allen tegenstand tot zijn echt- genoote genomen had, had hem en het zijne altijd met minachtig beschouwd; zij had hem gebruikt om haar geweten te paaien, zij had hem genomen bij wijze van boete jegens haar dooden minnaar, den minnaar dien zij dood gewaand had! Al de trots van de Holts kwam in zijn binnenste in verzet, en met zijn beperkten blik zag hij niet in, dat hij den eerbied, en later de liefde van zijn vrouw had kunnen verwerven, als hij ooit getracht had, iets te begrijpen van Lady Betty's karakter. Doch dit lag niet in zijn aard, hij begreep slechts wat aan de oppervlakte lag, en dit was de eerste oorzaak van vroegere en toe komstige tragedies, waarin hij misschien een rol zou spelen, zonder een oogenblik zijn teleurstellingen aan zichzelf te wijten. Want zelfs nu, te elfder ure, was er in Betty's blik iets, dat om vergiffenis smeekte en vergiffenis beloofde. Doch hij zag het niet; hij was te kortzichtig om de schuil hoeken te peilen van de vrouwenziel, die zich bij de nadering van den dood aan hem openbaarde. Toch voelde hij een oogen blik den aandrang, om naast het bed op de knieën te vallen, het uitgeputte, gebroken lichaam in zijn armen te nemen, en zijn lippen vol levenskracht te drukken op dien mond, die weldra koud en verstijfd zou zijn om met een kua vergiffenis te schenken. hem op de wacht mishandeld hebben en een van beiden hem een doodelijken steek met de sabel in de long heeft toegebracht. De twee agenten zijn in hechtenis genomen. Toen te Barcelona Zondag een lucht bol opging, raakte een man uit de kijk grage menigte in het ankertouw ver ward en ging mee de lucht in. De luchtreiziger poogde hem op te hijschen doch verloor het evenwicht en viel. Hij was terstond dood. De ballon schoot na zijn val hoog de lucht in, maar de on vrijwillige passagier is er toch ongedeerd afgekomen. Hij heeft zich namelijk weten vast te houden tot op een 30 K.M. van Barcelona de ballon neerkwam. Lord Kitchener is op zijn terugreis naar Egypte Vrijdag te Venetië aange komen. De politie heeft daar 18 moham- medaansche jongelui aangehouden, die een samenzwering tegen zijn leven hadden gesmeed. Na acht dagen in een ingestorteü gang van een kolenmijn in Pennsyl- vanië te hebben doorgebracht, is Zater dag de mijnwerker John Tomaschefsky verlost. Den 27en September was hij door de instorting opgesloten én eerst den 30en kon men hem door een buis voedsel en drinken doen toekomen. Hij heeft alle 8 dagen tot de knieën in het water moéten staan. Misschien had hij het gedaan, als zijn trots hem niet had weerhouden. Hij kon maar niet begrijpen, dat hij evengoed be hoefte had aan haar vergeving. En zoo bleef hij eenige oogenblikken besluiteloos bij het bed staan, nu de gesloten oogleden Betty's smeekenden blik verborgen hielden. Opeens keerde hij zich om, rukte de deur van de kamer open, en riep de verpleegster die daar wachtte, totdat haar hulp zou ge vraagd worden. Hij zag niet, hoe Betty zich bewoog en de oogen opende, waarin tranen glinster den, de eerste, die zij gestort had, sinds zij zijn vrouw was geworden, en hoe zq haar vermagerde armen uitstrekte en met een stem, zoo zwak, dat hij den klank niet hoorde, hem toeriep: „John, eer het te laat is terwillevan ons kind Hij hoorde noch zag iets. Doch zelfs in dien zijn hart hem op dat oogenblik tot haar had getrokken, had hij toch ongetwij feld later zijn vergiffenis teruggenomen. De man, dien Lady Betty had liefgehad, leefde immers nog? En nog dienzelfden avond, ge dreven door een hartstocht, dien hij nooit gekend had, de jaloezie, doorzocht hij de papieren van zijn vrouw. Dit was in zijn oogen geen misdaad, geen lafhartige hande ling, en zonder moeite, want Betty had nooit verwacht dat hij zoo iets zou doen, vond hij een pakje brieven, die zij van haar minnaar had ontvangen, en die zij bij haar kostbaarste bezittingen bewaarde. En een portret vond hij ook. Dien nacht bleef hij vele uren zitten in het keurige boudoir dat Betty naar haar eigen smaak had ingericht, en toen hij ein delijk het vertrek verliet, waggelde hij als een beschonkene, en stond het zweet op zijn voorhoofd. DOOR (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1913 | | pagina 1