Door Schade en Schande.
J. C. JIKfl
Comb. Peek Gloppenburg,
Zond® ppi m 9 tot 12 uur.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3310. Zaterdag 13 November.
De aanstaande pensioentrekkers.
FEUILLETON.
's Bosch.
GROOTE KEUZE in
In prijzen van 10 -12 -14 16
18 - 20 - 22 - 24 - 26 tot 45 gld.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
1913.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/» ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
middag 12 uur ingewacht.
VOOR
Nog eenige weken, en de zeven
tigjarigen, mannen en vrouwen, zullen
hun eerste pensioentje kunnen afhalen
aan het postkantoor.
Toch niet
Niet klle zeventigjarigen vallen in
de termen, om te kunnen genieten van
het door den staat te verstrekken pen
sioen van twee gulden of één gulden
vijftig per week.
Alleen diegenen, het zij man of vrouw,
die kunnen bewijzen dat zij in de laat
ste tien jaren minstens 156 weken in
loondienst zijn geweest, tegen een ver
dienste van niet meer dan (berekend
naar) f 1200 per jaar, en bovendien
aan de overige gestelde voorwaarden
voldoen, zijn gerechtigd tot het trekken
van pensioen.
En dat zijn er nogal heel wat
Professor Kluijver had geraamd dat
het aantal pensioentrekkers ongeveer
25.000 zou beloopen, doch minister
Treub heeft dezer dagen in de Tweede
Kamer het aantal aanvragen, dat toe
gewezen zal worden, op minstens 70.000
geschat.
Wat de oorzaak van dat groote ver
schil tu8schen die beide cijfers is
Dit
Professor Kluijver had zijn raming
gemaakt naar de beroepsstatistiek, die
uit de uitkomsten der volkstelling was
op te maken, en nu is zijn raming zeer
waarschijnlijk te laag geworden doordat
bp die volkstelling velen „zonder be-
roep8vorm" hebben opgegeven, en wer-
kelgk ook geen eigenlijk beroep uit
oefenden, terwijl artikel 369 der Inva
liditeitswet ook die personen het pensioen
wil laten doen toekomen, als ze gedu
rende de laatste tien jaar maar minstens
156 weken in loondienst zyn geweest,
tegen een verdienste van niet meer dan
(berekend naar) f 1200 per jaar en
bovendien nog aan de overige gestelde
voorwaarden voldoen.
Zooals minister Treub dan ook, en
terecht, verzekerde, komt de misreke
ning in dezen niet ten laste van pro
fessor Kluyver.
Zooals bekend, heeft minister Talma
indertpd op een vraag van den heer
Teenstra verklaard, dat de wet zoo ruim
mogelyk zou worden toegepast.
Nu zpn er, die meenen dat de wet
misschien wat kl te ruim wordt toege
ALICE EN CLAUDE ASKEW.
15)
De kleur verdween van Launcelot'z wan
gen. Hij aarzelde een oogenblik. Toen keerde
hij zich om en stapte zonder een woord te
spreken de hal in.
„Zoa'n vervloekte socialist 1" hoorde hij
Mark nog mompelen.
Jessica liep hem na en haalde hem in
toen hij de trap wilde opgaan.
„Lance," smeekte zij. „Wees niet boos.
James is niet waard, dat je ruzie om hem
maakt dat is hij werkelijk niet!"
Launcelot keerde zich om. „Och, laat
mij toch in vredesnaam met rust. Jij bent
ook al niet beter dan de anderen. Jessica,
Jullie bent allemaal tegen m| 1"
Ruw duwde hij haar op zijde en ging
naar boven. Bedroefd keek Jessioa hem na.
Die arme dwarskop van een Launcelot.
Een oogenblik vroeg zij zich af, waarom hij
zoo was.
VIH.
Launcelot's stemming in aanmerking ge
nomen, was het misschien maar goed, dat
de Squire was uitgegaan en dien avond
niet zou terugkomen.
In een stadje, een dertig mijl verderop,
was een paardenmarkt, die twee dagen
duurde. John Holt ging er gewoonlijk elk
jaar heen, en logeerde dan bij een vriend
van hem, een zekeren heer Merridew, die
daar in de buurt woonde. Dit jaar was de
heer Merridew niet thuis, en door het een
past en dat hierdoor het cpter zoover
boven het geraamde is gestegen.
Maar ook dkt is niet het geval.
Daardoor zou het verschil nooit zbö
groot kunnen worden.
Voorts is ook al eens beweerd dat
er „tusschenpersonen" waren, die 70
jarigen, die weliswaar in de termen
zouden vallen roor ontvangst van het
pensioen, maar de enkele guldens per
week niet zoo zeer noodig hadden en
daarom maar geen aanvraag wilden in
dienen, als het ware geprest hadden om
toch maar een aanvrage in te dienen,
omdat zij die tusschenpersonen
voor hun hulp bp zoo'n aanvrage twee
guldens zouden kunnén opstrpken.
Er zullen er misschien zpn, die met
het oog op die twee gulden vol van
dienstpver zpn, maar we gelooven dat
hun aantal niet groot zal zpn.
En bovendien, hp moge het nocdig
hebben of niet, indien hp aanspraak er
op heeft, dan hééft hp aanspraak op
zpn pensioen.
Iets anders zou het zijn, indien zoo'n
tusschenpersoon zpn pver besteedde aan
zulken, die niat in de termen vallen
voor pensioen.
Een andere vraag is het, of er niet
velen, duizenden misschien zpn, die
het pensioentje wèl noodig hebben, maar
het niet zullen ontvangen, omdat zp
er niet voor in de termen vallen
En die vraag moet bevestigend be
antwoord worden.
Hieruit blijkt weer hoe gebrekkig
deze wet. is.
Iemand met een ferm pensioentje
heeft recht op de twee gulden pensioen
per week, als hp maar hoogstens f 1200
verdiend beeft en bovendien aan de
overige voorwaarden voldoet.
Nöödig heeft hp die enkele guldens
per week niet.
't Is echter zpn recht ze te ontvangen.
En dan zijn er knderen, die de laatste
tien jaren, voorafgaande aan hun 70ste
jaar, niet in loondienst zijn geweest,
doch, laten we zeggen, voor eigen te
kening met een korfje met koopwaren
bp de huizen langs hebben geloopen,
zoo een zal geen pensioen ontvangen,
omdat hp niet bp een ander ia loon
dienst was, doch in werkelpkheid het
pensioentje veel noodiger kunnen hebben
dan misschien verreweg de meesten hun
ner, die het wel zullen krijgen.
Zoo zpn er nog meer.
En dat is onrecht\
Wijziging der wet, om zoo te komen
of ander misverstand had de Squire niet
vroeger aan de paardenmarkt gedacht. Toen
hij dus vertelde dat hij er heen zou gaan,
bracht zijn vrouw hem in herinnering, dat
zij dien avond een paar vrienden ten eten
had gevraagd.
Squire John vloekte en tierde, maar gaf
ten slotte het uitstapje op. Zoo min per
spoor, als per rijtuig of te paard was de
tocht in één dag te doen, en de Squire was
beslist tegen die afschuwelijke dingen, zoo
als hij de auto's noemde. Nooit had hij in
zoo'n ding gezeten, en wilde er ook nooit
in zitten, en hij bleef doof voor alle wenken
van zijn vrouw, dat alle buren een auto
hadden, en zij alleen niet.
En nu waren er dien middag twee dingen
gebeurd. Ten eerste was er een telegram van
Sir Roger Frane gekomen, om zichzelf, zijn
vrouw en zijn dochter te verontschuldigen,
dat zij dien avond niet op Chalton konden
eten; hun jongste zoon, een knaap van tien
jaar, scheen een ongeluk gekregen te hebben.
De Squire was dus vrij, om indien hij dit
verkoos, dien nacht uit te blijven, want de
andere gasten waren slechts de predikant
en zijn vrouw de eerwaarde Nathaniel
Hawkin» voor wien de arme lady Betty zoo
weinig eerbied had getoond, en die toch
zulk een uitmuntend man was, en daar
mede behoefden geen complimenten ge
maakt te worden.
Bijna tegelijk met het telegram was de
heer Merridew verschenen. Hij was op weg
naar de markt, en kwam van Londen in
zijn nieuwe Panhard. Onverwachts had hij
een paar vrije dagen weten te krijgen, en
had besloten, dat zijn vriend John hem zou
vergezellen en als gewoonlijk den nacht te
Marthampton doorbrengen.
In John Holt's hart ontstond een zware
strijd. Zou hij in een auto zitten hij 1
ua al de eedeu die hij gezworen had, na al
tot opheffing van dat onrecht, zou wel
noodig zpn!
Als moest dat ook veel geld kosten
aan de schatkist!
Ifuitenland.
Uit Kief wordt gemeld
Beilis, welke in het ritueele moord-
proces werd vrijgesproken, is in vrijheid
gesteld. Nadat aan de formaliteiten in
de gevangenis waren voldaan ging hij
naar zijn woning op de fabriek van
Zaitsef.
Familieleden van Beilis te Philadelphia
hebben hem, naar uit New-York wordt
gemeld, telegrafisch uitgenoodigd, der
waarts te komen.
Van de uitlatingen van Russische
bladen over de uitspraak van de ge
zworenen vermelden wij de volgende:
Het Nowoje Wremja (antisemitisch)
zegt: De uitspraak van de jury beant
woordt aan de strengste eischen van
moreele behoedzaamheid en juridische
nauwgezetheid.
De Semsjuna (rechts) betoogt: Als
Beilis onschuldig is, dan moeten de
Tsjeberjaks en de andere getuigen
worden gevat, die ongetwijfeld met den
moord van doen hebben. Het proces
moet worden voortgezet. Om te beginnen
moet de heele politie van Kief worden
weggejaagd, want die is de voornaamste
hinderpaal geweest om het onderzoek
in hef rechte spoor te leiden.
De Rjetsj, het orgaan der kadetten,
beschouwt de vrijspraak van Beilis als
een ventilatieklep voor de opwinding
der Russische maatschappij. Maar zoo
zij niet van alle verstand ontbloot is,
moet de regeering inzien, dat zij zich
maar niet bij de uitspraak dat de moord
op Zaitsefs fabriek heeft plaats gehad,
mag neerleggen; de moordenaars moe
ten worden gevonden.
Uit Mexico (stad) wordt bericht, dat
de opstandelingen een aanvang hebben
gemaakt met een campagne ter versto
ring van de spoorwegverbinding tusschen
Mexico (stad) en VeraCruz. Op honderd
mijl fen zuiden van Mexico (stad) werd
een trein tegengehouden. Het trein
personeel werd mishandeld. De opstan
delingen stalen ter waarde van bijna
een millioen aan regeeringsgeld. Ook
maakten zij zich meester van een aan
zienlijke som geld, toebehoorende aan
een particuliere maatschappij.
De passagiers werden niet lastig ge
vallen, behalve dat zij hun geld en
kostbaarheden moesten afstaan.
Te Ottowied in Wurtemberg waren
vier zusters van den landbouwer Völker
wat hij in het openbaar gezegd had over
deze armzalige nieuwigheid van een onzali-
gen tijd? Neen, daar gebeurde niets van!
Een paard was altijd goed genoeg voor hem
geweest, en als hij niet te paard naar Mart
hampton kon gaan, wilde hij er in het geheel
niet heen.
„Onzin, John," meende Merridew. „Het
is nu te laat om nog aan paardrijden te
denken als je tenminste nog iets van de
pret wilt zien. Als je met mij meegaat, zijn
wij er in een uur. Je zeurt er veel te lang
over, oude jongen."
Mevrouw Holt was het met hem eens, en
raadde insgelijks John aan, mee te gaan.
Om zijn gasten behoefde hij niet thuis te
blijven, waarom zou hij dan zijn pleizier
opofferen Als hij er maar eens toe gebracht
kon worden, om dit ritje mee te maken,
was de goede vrouw zeker van haar zaak
dan kreeg zij wel een auto!
John wilde graag naar de markt heel
graag. Hij had wonderen gehoord van een
jachtpaard, dat dien namiddag te zien zou
wezen, en waarschijnlijk vóór den avond
reeds weg zou zijn. Hij aarzelde dus, en
liet zich ten slotte door zijn vriend en zijn
vrouw overreden.
„Maar alleen voor dezen keer," verklaarde
hij uitdagend. „Je moet mij goed begrijpon.
Morgen kom ik met den trein terug."
„Zeker, man," zeide mevrouw Holt be
scheiden.
In stilte wenschte zij zichzelf echter ge
luk, want dit was een groote overwinning,
en zij kende het karakter van haar echtge
noot. Niemand was zoo koppig als hij, zoo
lang zijn koppigheid niet in strijd kwam
met zijn eigenbelang en van die gaping
in zijn wapenrusting wist een slimme vrouw
als mevrouw Holt handig gebruik te maken.
En zoo vertrok John Holt, brommend en
klagend, en toch heimelijk in zijn schik,
bij haar broer op bezoek, om een erfe
niszaak te regelen. Zij werden daar
plotseling ziek onder verschijnselen van
vergiftiging. Drie van de vrouwen be
zweken den volgenden dag. Bovendien
zijn een landbouwer, diens broer en een
boerenknecht gestorven, naar het schijnt
ook aan vergiftiging. Maar aangaande
den aard van het vergif verkeert men
nog volkomen in het duister.
De sneeuwstorm die in het Oosten
en Middel-Westen van de Vereenigde
Staten heeft gewoed, heeft vooral de
scheepvaart op de groote meren ge
teisterd. Er zijn nu al berichten van
het vergaan van twee schepen op het
Huron-meer, waarbij de bemanningen
van beide schepen de één 25 de andere
18 koppen tellende zijn omgekomen.
Ook ontbreekt nog bericht van ver
scheidene schepen, die over hun tijd zijn.
De stormen, die in het gebied der
Amerikaansche groote meren hebben
gewoed, zijn de ergste, bij menschen-
heugenis daar voorgekomen. Het aantal
slachtoffers bedraagt ten minste 200,
misschien nog meer. Zeventien schepen
zijn op de meren vergaan. De sehade
wordt voorloopig op 5 millioen gulden
geschat, doch kaD nog wel veel grooter
blijken.
Cleveland ligt zes voet onder de
sneeuw.
Ongeveer een maand geleden is, naar
men zich zal herinneren, te Chicago
een zekere Henry Spencer in hechtenis
genomen, beschuldigd een vrouw, die
met den heer Merridew naar Marthampton
in de groote, lichtloopende Panhard, en
Grills, de koetsier, die hem zag wegrijden,
staarde hem verbaasd na, en merkte tegen
Fuller, één van de stalknechts, op, dat de
Squire zeker niet wel bij het hoofd was.
Een half uurtje na het tooneel in de hal
vernam Launcelot van Jessica, dat zijn
vader niet thuis was. Hij was naar de bil-
lardzaal gegaan en vermaakte zich daar
terwijl zijn stemming gaandeweg wat beter
werd met een moeilijken Btoot te bestu-
deeren. In het billardspel was hij een mees
ter in Oxford had hij er veel tijd aan
besteed.
Het geluk liep hem mee, en hij meende,
dat die stoot toch niet zoo erg moeilijk
was, toen Jessica beschroomd binnenkwam.
Zij kon nooit lang boos blijven en wendde al
tijd spoedig een poging aan tot verzoening.
„Lance, zeg je bent nu toch weer
goed nietwaar?"
Die kinderlijke woorden deden hun uit
werking. Voor een oogenblik vergat hij dat
hij volwassen was. In de voortdurende
twisten die zijn jeugd verbitterd hadden,
was Jessica altijd de vredestichster geweest.
En dan was altijd haar geliefkoosde uit
drukking: „Je bent weer goed nietwaar?"
„O, zeker, op jou ten minste, Jessica,"
bromde hij. „Met jou heb ik geen ruzie.
Maar ik zeg je één ding ik kan niet met
Mark onder hetzelfde dak blijven. Eén van
ons moet hier weg en het kan mij
niet schelen, of ik dat moet wezen. Ik zie
best, dat men mij hier niet noodig heeft. Nie
mand geeft iets om mij geen zier!"
„O, Lance, dat moet je niet zeggen!"
betuigde zij. „Ik geef wel om je, en vader
en moeder en Mark ook, als je hun maar
een beetje wilde tegemoetkomen. En dan
Veronica weet je wel, Lance, dat zij
heel, heel veel van, houdi? Ik moest het
model 1 Rij en 2 Rij Knoopen,
van donkergrijze, blauwe
en zwarte stoffen.
onderricht gaf in het dansen, te hebben
vermoord. De man deed in de gevange
nis erg zonderling, beschuldigde zich
zelf van een dozijn moorden en gaf den
indruk van ontoerekenbaarheid, wijl de
meeste misdaden die hij beweerde be
gaan te hebben, alleen in zijn ver
beelding bestonden.
Hij heeft nu te Wheaton iu Illinois
terecht gestaan, maar de zitting moest
worden afgebroken omdat Spencer plot
seling uit de bank der beschuldigden
op zijn advocaat, mr. Zeman, toesprong
en hem met een vuistslag neervelde.
De advocaat had uitstel van behan
deling gevraagd om een onderzoek naar
de geestvermogens van zijn cliënt te
doen instellen, doch deze schreeuwde
luidkeels dat hij daarvan niets moest
hebben. Hij wilde öf de vrijheid óf de
strop.
Toen de raadsman zijn verzoek her
haalde ontsnapte Spencer aau zijn be
wakers en diende zijn advocaat den
vuistslag toe.
Toen riep hij tegen de rechters: „ik
wil geen uitstel, ik ben heel goed bij
m'n verstand. Ik vraag schuhligver
klaring I"
Over de onveiligheid in de buurt van
Tandzjer is in den laatsten tijd her
haaldelijk geklaagd. Thans wordt be
richt, dat er op de vlakte van Boebaira,
vlak bij de stad, honderdvijftig schapen
gestolen zijn. Men vermoedt, dat de
roovers deel uitgemaakt hebben van de
benden die Raissoeli aanhingen.
je eigenlijk niet vertellen, maar ik weet
zeker, dat het zoo is. Laatst praatte ik over
je, en zij kreeg een kleur als vuur. Toen
zeide ik dat zij verliefd op ie was, en zij
kon het niet ontkennen."
Op een anderen tijd zou dat Launcelot's
ij delheid gestreeld hebben, doch nu was hij
niet in een stemming om zich in iets te
verheugen. Hij lachte spottend.
„Nu, dan heeft zij een vreemde manier
om dit te toonen," zeide hij. „Ik vroeg haar,
iets voor mij te doen ieis heel eenvou
digs en gemakkelijks en zij weigerde
Mejuffrouw verkoos zich geen moeite te ge
ven. Om die soort van liefde geef ik niet
zóóveel!" En hij knipte met de vingers
Met een teleurgestelden blik hoorde Jes
sica deze verklaring aan. Als een echte
vrouw had zij veel belang gesteld in de
liefdesidylle, die zij meende ontdekt te
hebben. En in haar goedhartigheid had zij
gedacht, Launcelot Moor dit sluwe beroep
op zijn ijdelheid weer in een goed humeur
te zullen brengen.
„Launcelot, dat meen je niet! riep zij.
„Jij en Veronica hebt altijd zooveel van
elkander gehouden sinds jullie kinderen
waart. En jullie bent allebei zoo knap
je past zoo go d bij elkaar. Jongenlief
zij legde haar arm om zijn hals, „die leelijke
booze geest heeft je weer in zijn macht
jaag hem weg, Lance, en wees tegen etens
tijd weer als gewoonlijk. Je zult aan het
hoofd van de tafel moeten zitten want
vader is er niet en mevrouw Hawkins
het hof maken. Maar Veronica komt ook"
voegde zij er snel bij. „Ik heb haar
extra laten vragen, dus kun je weer vrede
met haar sluiten."
Haar welgemeende pogingen baatten niet
veel. Launcelot was nu eenmaal dwars en
zijn geheel© gemoed was in opstand.
DOOR
Wlnterjassu,
(Wordt vervolgd.)
