Het Land van Hensden en illena, de Langstraat en de Bommelerwaard Door Schade en Schande. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3343. Zaterdag 14 Maart. 1914. De pest op Java. FEUILLETON. >cT UNB VAN ALT&N' VOOB Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/» ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. De pest breidt zich langzaam maar gestadig uit, dat is de alarmkreet, die van Midden-Java tot ons komt. Het laatste telegram van den gou verneur-generaal van Nederlandsch In- dië aan het departement van Koloniën te 's Gravenhage maakt melding vhu 341 nieuwe pestgevallen en 318 dooden in de afdeeling Malang, 14 nieuwe ge vallen, in de afdeeling Toeloenggagoeng Bangil 30, Pasoeroean 4 doodelijke gevallen, Madioen 146 nieuwe gevallen en 39 dooden, Kediri 33 nieuwe ge vallen en 32 dooden, Soerabaja 26 nieuwe gevallen en 17 dooden, Paree 55 nieuwe gevallen en 51 dooden enz. En zoo ongeveer luiden alle veer- tien-daagsche berichten van den gou verneur generaal aan bet departement in Den Haag De toestand ziet er niet rooskleurig uit, en weiuig bemoedigend is het door sommigen aangeprezen systeem, om de bestrijding der ziekte geheel te laten varen en de ziekte te laten uitwoeden. Want tot nog toe was de aandacht het meest op de bestrijding der ziekte gericht, werd aan de behandeling der zieken nog maar weinig gedacht, waar aan dan ook het schrikbarende sterfte cijfer van 98 pCt. der aangetasten ge weten moet worden. Dat gaat nu wat anders worden. Zoo schrijft de Malangsche corres pondent van het „Soerabayasch Han delsblad" dat de afdeeling Malang in een zeker aantal arrondissementen zal worden verdeeld, die ieder een hospi taal zullen krijgen met een dokter aan het hoofd, wiens taak het zal zijn zich uitsluitend met de genezing der binnen gebrachte patiënten bezig te houden. En vanwege het ministerie van kolo niën is een oproep gedaan naar een twintigtal jonge artsen, om in het be lang van de pestbestrijding op Java derwaarts te worden uitgezonden, op een salaris van f 400 per maaBd. De heer F. de Hartogh komt in de „Telegraaf betoogen dat de voorwaar den, aan de uitzending verbonden, niet gunstig genoeg zijn, waarom hij vreest dat de toeloop van geneeskundigen, die voor uitzending in aanmerking wen- schen te komen, niet bijzonder groot zal wezen en de vraag het aanbod verre zal blijken te overtreffen. Den volgenden dag kwam een andere inzender, de officier van gezondheid ALICE EN CLAUDE ASKEW. 48) Dit alles dacht Veronica, doch zij zeide niets, en op dit oogenblik kwam Jessica, mevrouw Douglas Merridew, het vertrek binnen en begroette haar met een harte- lijken kus. Zij vertelde dat zij juist uit de kamer van Launcelot kwam. Hij had gehoord dat Vero nica gekomen was, en wilde haar dadelijk bij zich hebben. Mevrouw Holt was bij haar man. „Ik heb j« bagage naar je kamer laten brengen, Vero," zeide Jessica. „Het is dezelfde kamer, waar je vroeger ook altijd logeerde. Ik heb mij niet zoo erg gehaast, want ik dacht, datje wel eerst eens met Sir Frederick Koudt willen praten. Maar nu ga je toch met mij mee naar Launcelot?" Veronica knikte eu volgde haar vriendin laar de sterfkamer van den man dien zij iefhad. XXI. Traag kropen de lange uren voort en het pegon donker te worden. De schaduw van len dood en van de folterende onzekerheid ling nog steeds over Chalton Coombe. De jauwen schreeuwden op het terras, en hun ,eschreeuw vond een echo in het hart van ïen die waakten, en hen, die te vergeefs rachtten een uurtje te slapen. De twee pleegzusters, die den dagdienst le klasse K. M. de heer L. Rüller, naar aanleiding van die woorden in hetzelfde blad uitroepen „Hoe is het mogelijk dat men zoo sterk de finan- ciëele zijde van dit vraagstuk op den voorgrond laat treden De heer Hartogh meent dat een salaris van f 400 per maand, waarvoor 25- d 30-jarige artsen zich tot een werkkring van 2 jaren in een afmattend klimaat en een omgeving, waarin zij ook zeiven aan besmetting bloot staan, te verbinden hebben, niet voldoende te achten is voor de opoffering, die ze zich getroosten moeten door als wel doeners der menschheid hun gezond vaderland voor een tijdelijke vestiging in door pest bezochte oorden te ver laten. Dat er vele jonge artsen zijn, die ouder deze voorwaarden niet voor uit zending naar Java in aanmerking wen schen te komen, gelooven wij onmid dellijk gaarne. Mét deu heer De Hartogh zeggeo wij dat een jong geneesheer door ver schillende redenen er toe genoopt kan worden zyn werkzaamheid als weldoe ner der menschlieid in de tropische peststreken eenigermate te verbinden aan stoffelijke belangen, welke door een geneesheer in het algemeen, al is hij ook filantroop in den waren zin des woords, evenmin weggecijferd kun nen worden als bijvoorbeeld door een rechtgeaard koopman van beroep. De heer Büiler haalt in zijn schrijven aan een geval van een drietal edele lieden, een Duitsche dame, een Ame rikaan8ch officier van gezondheid en een Engelsche predikant, die allen diep begaan waren met het lot der onge lukkige lijders aan pest, gedurende den Balkan-oorlog, en zich, voorzien van levensmiddelen en geneesmiddelen, in het afsluitcordon bij San Stefano op sloten, overal hulp verleenden aan de ongelukkige lijders, waardoor bet hun mocht gelukken nog velen te redden en zeer velen in den doodstrijd bij te staan en het laatste lijden te verzachten, waarna hij vraagtZijn er in Holland dan ook niet vaD dezulken We hopen het We hopen het dat er voldoende jonge geneeskundigen zijn, die zich voor de pestbestrijding op Java zullen aan melden Want de ziekte neemt met den dag ernstiger vormen aan, zoodat honderden menschenlevens er aan ten gronde gaan. hadden gehad, sliepen, de derde was bij Launcelot, en aan Veronica was de zorg voor den Squire opgedragen. Het was op Launcelot's verzoek, dat zij niet bij hem vertoefde. Haar aan zijn bed te zien, tegelijk met zijn vrouw, was meer dan hij kon verdragen. Even na haar komst op Chalton was zij een uurtje bij hem geweest en dat uur zou voor Veronica heilig blijven zoolang zij leefde. Want nu, in het aangezicht van den dood, mocht het jarenlange stilzwij gen verbroken, de terughouding opgeheven worden. „Veronica, o Veronica, wat heb ik ver loren wat heb ik weggeworpen!" Zoo klonk de klacht van den man. „Stil, lieveling, stil," troostte zij hem. „Mijn liefde heb je nooit verloren. Die heeft je altijd toebehoord." Hij wist dat het waar was, hij wist nu waarom zij nimmer getrouwd was dat het uit liefde voor hem was. Dit was bal sem voor zijn ziel. En toch hoe droevig was het! „Och, wat wordt er van verloren liefde?" treurde hij. „Liefde is nooit verloren," antwoordde zij met haar zachte stem, die hem als muziek in de ooren klonk. „Onze liefde was niet verloren, Launcelot. Als je mij niet hadt liefgehad, wat was er dan de laatste zeven jaren van je leven geworden? Als je niet geweten hadt, dat ik je liefhad, zou je het dan de moeite waard gevonden hebben om te strijden en te overwinnen? Je hebt dapper je strijd gestreden, Launcelot, en je moogt trotsch zijn op de overwinning die je behaald hebt. Maar de liefde heeft je geholpen." „Dat is waar," fluisterde hij. „Ik ben vrijgekocht door de liefde. En toch moet ik En mochten er zich niet voldoende geneeskundigen voor uitzending aan melden, omdat de voorwaarden voor uitzending zoo ongunstig zpn, dat men dan die voorwaarden gunstiger make Buitenland. Dinsdagnacht is te Wilna, in de pro vincie Littauen, (Rusland) een houten huis door brand vernield. Zeven perso nen kwamen in de vlammen om. Volgens de Daily Telegraph is dezer dagen van een Engelsch slagschip, te Sheerness gestationeerd, een geheime code van signalen gestolen. Er was een boek, uiterlijk op het gestolene veel gelijkend, voor in de plaats gelegd. Het onderzoek heeft geen aanwijzingen om trent den dader opgeleverd, die naar men gelooft, de code, welke vooral in oorlogstijd van groote beteekenis was, aan een spion heeft verkocht. Kiesrechtvrouwen hebben Donderdag nacht te Stewarton in Ayrshire een villa in brand gestoken als protest tegen de aanhouding van mevrouw Pankhurst. Uit Petersburg wordt gemeld: De buitengewone begrooting voor 1914 be draagt 150 millioen gulden meer dan die voor 1913, hetgeen een vermeerde ring is van 30 pCt. Noeri bei, die op zijn vliegtocht van Konstantinopel naar Kairo Maandag te Jaffa was aangekomen, is niet ver daar vandaan in zee gevallen. Hij zwom naar de kust, maar is in het hospitaal over- ledsn. Te Parijs is een hoteldief, die jaren lang de politie op een dwaalspoor heeft gebracht, tot vijf jaar gevangenisstraf veroordeeld. Urbain Thaust, Duitscher van afkomst, was steeds voor een eerlijk en welgesteld man doorgegaan. Hij leefde kalm en ingetogen te Bois Co- lombes, een voorstad van Parijs en was er om zijn mildadigheid zeer gezien. Soms was hij enkele weken van huis voor „zaken". Hij logeerde dan te Pa rijs in eerste-rangshotels, waar hij de kamers der gasten plunderde. Op den langen duur trok het toch de aandacht, dat de diefstallen altijd gebeurden, als deze fatsoenlijke man in een hotel verbleef. Daarom hadden twee speurders eens kamers naast de zijne genomen en rekenden hem in toen hij daar met een valschen sleutel binnendrong. In New-York wordt niet alleen ver- er steeds aan denken, hoe blind ik was jaren en jaren geleden! Weet je nog wel, Veronica, toen ik juist van de universiteit kwam, hoe ik je toen ontmoette, en ik je vroeg mij te helpen, mijn vader te braveeren? Weet je wel, dat ik toen van plan was, je te vragen, of je mijn vrouw wilde worden? Ik had je al uit Oxford zoo iets geschreven. Maar ik werd boos, omdat je raad niet strookte met wat ik gaarne wilde. Men zegt, dat iedereen de kans op geluk heeft, als hij de fortuin op het juiste oogenblik weet te grijpen nu, toen ging het geluk mij voorbij maar ik wendde mij af met leege handen en een leeg hoofd." Hij sprak met bittere ironie, en het was droevig hem daar te zien hijgen. Hij scheen nog bijna een knaap, en zijn oogen waren zacht als fluweel; geen pijn verwrong zijn mooi gelaat en wie niet wist, hoe het ge broken, nuttelooze lichaam door de dekens werd verborgen, had zich kunnen voor stellen, dat hij slechts een weinig lag te rusten. „Neen, lieveling," zeide zij nogmaals. „Het zijn dingen, die wij niet begrijpen, maar wie zal zeggen, of wij gelukkig waren ge weest, als je mij tot vrouw hadt gevraagd, en ik je aanzoek had aangenomen? Want toen hadt je mij niet werkelijk lief, Laun celot je waart heel jong, en de liefde had nog geen beteekenis voor je. Je moest nog wachten totdat de dageraad van de liefde doorbrak. Je moest leeren door schade en schande." Zoo sprak zij met hem, en de klank van haar stem bracht vrede in zijn ziel. Hij sprak met haar over zijn kind en zijn vrouw de „straatmeid", die zoo hulp vaardig en trouw was geweest, en die, wetende hoe lief hij Veronica had, nooit jaloersch of wraakzuchtig was geweest zij teld, doch openlijk in geneeskundige tijdschriften gepubliceerd, dat de be roemde medici zich niet ontzien hebben, duizend onschuldige kindertjes om der wille van de wetenschap met tubercu- lose-bacillen en kiemen van andere be smettelijke ziekten in te enten. Mr. Joseph Whittys schrijft in „American Institute of Social Service", dat de hoofd verpleegsters van bewaarscholen, wees huizen, vondelingenhuizen en hospitaals zich er toe geleend hebben, hun pleeg kinderen aan mannen van de weten schap af te stann om proeven op hen te laten nemen. Niemand minder daD de beroemde Japansche professor No- guchi, verbonden aan het Rockefeller- Institute te New-York, heeft deze ex perimenten genomen. We lezen b.v., dat kinderen van nog geen twee jaar tuber- culose-bacillen in de oogjes zijn ge spoten, en dat men hun bovendien nog de handjes vastbond, zoodat de kleinen niet met wrijven hun pijn konden ver zachten. Het is begrijpelijk, dat dit bericht in New-York een storm van verontwaardiging heeft doen ontstaan. Het medisch schandaal is daar het onderwerp van den dag. Het gebeurde werpt een schandvlek op de geheele Amerikaansche artsenwereld. Dat pro fessor Holt, professor voor kinderziekten aan de Columbia-universiteit en zoovele anderen, wier namen alle bekend zijn, ook mee hebben gedaan, acht het New- Yorksche publiek op zijn zachtst ge nomen onbegrijpelijk. De openbare mee ning eischt de strengste bestraffing voor deze geneesheeren. De Engelsche minister van oorlog liet zich Dinsdag in het Lagerhuis bij de bespreking der militaire begrooting al dus uit: „Buiten Engeland houden wij 117.000 man voortdurend op voet van oorlog en in het moederland 121.000 man benevens 116.000 reservisten. In geval van plotselinge mobilisatie kun nen we binnen zeer korten tijd een macht van 162.000 man op de been hebben, volledig uitgerust, dus man schappen met paarden, geschut en mu nitie. In geval van een plotselingen noodtoestand in vredestijd, zullen we globaal 50.000 man van alle wapenen in- eenige uren gereed hebben, om ze waar ook heen te zenden. De vliegerofficier Eisner, die op het vliegveld te Aspern, met zijn passagier, den korporaal Serva, van een hoogte van 150 meter is doodgevallen, was, naar de Weensche correspondent van de N. R. Ct. schrijft, een van de knapste Oostenrijksche vliegers. Hij was belast met het beproeven van de vliegwerk tuigen alvorens ze door de militaire wist, dat het een heilige zaak was, en over 't kind, dat zijn vrouw hem geschonken had, den kleinen jongen, die, als slles goed was gegaan, eenmaal meester op Chalton zou geworden zijn, en een meester, voor zijn taak geschikt, naar het uiterlijk te oordeelen, maar die nu zonder een stuiver de wereld zou intreden. „Zal je goed voor beiden zijn, Veronica Madge is een flinke vrouw, en kan genoeg verdienen om geen armoede te lijden, en ik zou niet willen, dat zij schulden maakte bij iemand anders neen, zelfs niet ter wille van Johnnie. Maar ik zal gelukkig zijn, als ik weet, dat zij op jouw vriendschap mag rekenen, en Johnnie houdt nu reeds bijna evenveel van je als van zijn eigen moeder. Zul je een oogje op hem houden zorgen dat hij het rechte pad blijft bewandelen Hij is een lief kereltje niet zoo weer spannig en koppig als ik op zijn leeftijd was. Hij zal gemakkelijk te leiden zijn. Bewaar hem voor schade en schande, Veronica." Zij beloofde het. Zij sprak vol moed over de toekomst van den knaap, en één voor één verdwenen de wolken van Launcelot'» voorhoofd. Hij was niet bang om te ster ven het leven was nooit zoo heerlijk voor hem geweest, om er met moeite van te scheiden hij had moed genoeg om de onbekende toekomst tegemoet te gaan. „Je hebt mij je liefde geschonken, Vero nica," fluisterde hij, en een gulle glimlach zweefde om zijn lippen. „Ik denk niet, dat God erg toornig op mij kan zijn, want dan had Hij mij dit voorrecht nooit kunnen schenken." Ten laatste verzocht hij haar, zijn vrouw bij hem te sturen. Madge's plaats was aan zijn zijde, en hij wilde haar nu niet krenken. autoriteit werden overgenomen. Bij den eersten proeftocht ging alles goed. Bij den tweeden proeftocht brak een vleugel. Men zag hoe de officier het ongeluk door manoeuvreeren trachtte te verhoeden, maar het was te vergeefs. Hij kwam met een vreeselijke smak naar beneden en men vond niets dan een misvormd lijk. Eisner behoorde tot de beste vliegers, was door en door sportsman en een voortreffelijk skilooper, die met een skisprong van 30 meters het kampioen schap van Oostenrijk heeft behaald. Verleden jaar had hij in 3 uur dwars over de Alpen van Weenen naar Görz aan de Adriatische Zee gevlogen en den volgenden dag weer terug. De afstand in de lucht is 400 kilometer. Eisner is de vijfde vliegerofficier, dien het Oosten rijksche leger door een ongeluk verliest. Het Turksche ministerie van oorlog maakt de volgende mededeeling open baar: Eenige buitenlandsche bladen hebben onjuiste en overdreven berichten over hetgeen de dochter van maarschalk Liman vóh Sanders is wedervaren. Het officieels onderzoek heeft uitgemaakt, dat men hier met een gewoon geval van diefstal te doen heeft. Toen de twee dochters van Liman, in gezelschap met den eersten luitenant Perrinet vonThau- venay, den 27sten Februari te Beikos aan het wandelen waren, werden zij door drie arbeiders van de militaire schoenfabriek, die zich /oor ambtenaren uitgaven, gesommeerd te blijven staan. De eerste luitenant, die geen Turksch verstaat, meende, dat men hen verdacht, fotografieën te willen makeD van de versterkingen aan den Bosporus, en wilde den gewaanden ambtenaren den inhoud van zijn zakken en die van de taschjes der dames toonen, toen dezen er met de portemonnaies vandoor gingen. Zij werden achterna gezet en gearres teerd. Natuurlijk zullen zij naar ver houding van hun misdrijf worden ge straft. Het bericht, dat zij doodgeschoten zijn, is onjuist. Woensdag gaf in de Belgische Kamer bij de debatten over de begrooting voor koloniën de minister een uiteenzetting van den financieelen toestand. Het ge raamde te kort bedraagt 21 millioen, voornamelijk ontstaan door de opheffing van het dominial stelsel en de rubber crisis. In den nacht van 2 op 3 Maart werd het noordoostelijk gedeelte van Mada gaskar door een cycloon geteisterd. Er werd belangrijke schade aangericht. Een groot aantal gebouwen werden vernield of beschadigd. Zestien inlanders ver dronken bij de catastrophe. „Maar als het einde daar is, kom je toch bij mij, Vero?" Tot dusverre had zij uitstekend haar zelf beheersching bewaard, doch de bekende af korting van haar naam ontlokte haar een snik. „En wil je mij een kus geven? Dat heb je niet meer gedaan, sinds wij een jongen en een meisje waren." Zij boog zich over hem heen en drukte een kus op zijn lippen. En Veronica's kus nam de laatste schaduw weg. „Nu kan ik gelukkig sterven!" zeide hij. Én zóó verliet zij hem, en daar zij eerst tegen den nacht baar plaats bij den Squire zou innemen, ging zij kleinen Johnnie op zoeken, en nam hem door het park mee naar haar moeder op Fenwicfc End. Zij vertrouwde het kind voor een poosje aan 'naai zuster toe, en stortte haar geheele hart uit voor haar moeder. Toen zij op Chalton Coombe terugkeerde, waren haar oogen droog, en was zij geheel gereed voor de eischen van haar beroep. Vóór dien tijd sprak zij even met Hornby. „Launcelot zal den nacht niet doorkomen", zeide hij, „maar wat den Squire betreft, die zou het best nog een dag kunnen uithouden. Het is hard voor hem, want hij lijdt veel pijn, en wij mogen niets doen om die té verzachten." „Er i» zeker geen hoop meer?" vroeg Veronica volkomen kalm, zonder den min sten schijn van diepere aandoening. „Niet de minste," antwoordde hij beslist. Hij deelde haar eenige bijzonderheden mede, waarnaar Veronica luisterde, nu en dan knikkend, ten teeken dat zij het be greep. Toen gaf hij zijn aanwijzingen voor den nacht. Wordt vervolgd.) DOOR

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1914 | | pagina 1