Ook naar Antwerpen kannen thans
open brieven en telegrammen worden
verzonden. Het verkeer is echter alleen
opengesteld van en naar Duitschland
in ieder geval is deze stad thans uit
hare totale isolatie van het verkeer
bevrijd geworden.
De „New York Herald" ontvingeen
telegram van zijn correspondent inr.
Lincoln Eyra, die een bezoek aan Keu
len bracht.
Hij vertelt, dat Keulen ontzaggelijk
versterkt wordt met loopgraven, wallen,
geschut enz. De Amerikaan gelooft
niet, dat deze maatregelen wijzen op
de vrees van het Duitsche hoofdkwar
tier, dat zijn linies in Frankrijk en
België elk oogenblik kunnen geforceerd
worden, maar zij zijn enkel nog maar
maatregelen van voorzorg; officieel ver
klaart men, dat al die beweging enkel
dient om de recruten van 1914 prac-
tisch in het soldatenbedrijf te oefenen,
doch dit gelooft mr. Eyre nu ook weer
niet, daar pas de laatste weken met
het vestingwerk begonnen werd en de
recruten, die reeds in October onder
de vaandels kwamen, op het oogenblik
meerendeels reeds aan het front zijn.
Te Keulen en langs den Rijn tot
Mainz toe, vertelt de Amerikaan verder
ziet de reiziger meer teekenen van den
oorlog dan ergens elders in Duitsch
land, behalve in de verre oostelijke
provinciën. Troepentreinen, ammunitie-
transporten, artillerie-colonnes en dui
zenden gewonden ziet men er voort
durend.
Nu en dan ziet men op strategische
punten eigenaardige bekendmakingen
aangeplaktDe soldaten mogen niet
met de reizigers praten. De Duitsche
soldaat moet zich niet alleen voorbe
reiden om te sterven, maar ook om te
zwijgen voor het vaderland", of „de
reizigers moeten zich strikt aan de be
velen van het treinpersoneel onder
werpen, daar op verschillende plaatsen
pogingen zijn gedaan, om belangrijke
spoorwegverbindingen te vernielen,
door het werpen van bommen uit de
treinen."
Na zes maanden.
In verband met den nu voor Engeland
reeds zes maanden geduurd hebbenden
oorlog maakt de „Morning Post" ook
een balans op, daarbij voorzichtelijk er
op wijzende dat het verkeerd is te veel
optimisme in de balansschaal te leggen.
Het blad komt tot de conclusie dat
echter in het credit van de geallieerden
moet en mag gebracht wordenOnder
ling vertrouwen en goede wederkeerige
gevoelens. Het hebben van reserves van
frissche manschappen en munitie eD
van een zeemacht die den vijand ge
vangen houdt en blokkeert en het feit
dat de geallieerden voor hun vrijheid
vechten acht de „Morning Post" ook
in het credit vau Engeland. Bespre
kende wat Duitschland reeds deed zegt
het blad dat als de oorlog nu eindigde
dat Rijk zich vermoedelijk als over
winnaar zou beschouwen en tevreden
zijn met wat zij reeds nam, n.l. een
deel van Noord Frankrijk en bijna geheel
België. Het bezit van Vlaanderen is
altijd een geliefkoosd doel geweest van
een grootmacht die over Europa
wenschte te heerschen, Spanje destijds,
daarna Frankrijk en nu Duitschland zijn
er de bewijzen van. Met Vlaanderen
in handen der Duitschers, zou de val
van Holland slechts een kwestie van
tijd zijn, volgens de „Morning Post";
en dit zou een aanval op Engeland
aanzienlijk vereenvoudigen, terwijl dan
Op hetzelfde oogenblik ging een ander
persoon, in wien hij mijnheer Pidon, den
directeur van het agentschap in de rue
Castiglione herkende, de vestibule binnen.
Wat zag die Pidon er verheugd uit; zeker
had hij een tweeden onbekende niet opge
merkt, die hem blijkbaar volgde, den gevel
van het huis nauwkeurig opnam, een paar
aanteekeningen in 't notitieboekje opschreef,
en daarna zich, voldaan over zijn nasporin
gen, in de handen wreef. De eerste onbe
kende had zich niet bewogen en met be
vreemding de handelwijze gadegeslagen, die
zoo treffende overeenkomst met zijn eigen
manier van doen had. Hij was al op 't
punt het voorbeeld van den ander, niemand
anders dan Cabiral, te volgen, en den terug
weg aan te nemen, toen een groote kerel,
zoo zwart als een kolenbrander, met een
gehavende jas en gelapte broek, en gedeuk-
ten hoed en een woest uiterlijk, de vestibule
verliet en de straat opging, blijkbaar in
't onzekere welken weg in te slaan. De
aarzeling duurde niet lang, want hij stak
de straat over en ging rechtaf op den
eersten verspieder, blijkbaar zonder doel,
en zonder den andere op te merken, maar
toen hij dezen genaderd was, voelde hij
plotseling een hand op zijn arm leggen,
terwijl een bekende stem hem toefluisterde
Simon I
Hij deed verschrikt een schrede achter
uit, en zag den man, die hem staande
hield, onderzoekend in 't gelaat en riep zij n
herinnering te hulp. Blijkbaar zonder ge
volg probeerde hij zich van den onbekenden
aanrander te bevrijden, maar deze hield den
arm van den aangesprokene stevig vast, en
herhaalde op wat luider toon
Simon!
Moet gij mij hebben, kerel? vroeg de
aangesprokene op norschen toon.
Ja zeker, u!
Ik heb u nooit gezien.
Frankrijk geheel zonder eenige zeker
heid, aan zich zelf zou overgelaten zijn.
Naar de Frankf. Ztg. uit Genève
verneemt heeft een vertegenwoordiger
van Fransche bladen aldaar uit Parijs
bericht ontvangen, dat in militaire
kringen een geheim bericht circuleert,
volgens 't welk de verliezen aan ge
vallenen van Frankrijk tot einde Januari
meer dan 450,000 man bedragen.
Het is in Duitschland ongeoorloofd
vrouwen van mannen die onder de
wapenen staan, wegens huurschuld op
straat te zetten. Maar als de man komt
te vallen en de vrouw dus weduwe is
geworden, houdt die bescherming op.
De Vorwarts toont met een kras
geval, dat zich te Berlijn heeft voor
gedaan, aan, dat dit werkelijk zoo is.
Men meldt ons:
Sinds eenige dagen is er te Antwerpen
weer wit brood te krijgen, wat sinds
het begin van den oorlog nog niet
gebeurd is. Maar vóór den oorlog kostte
dit 29 centiemen het kilo, nu 56 cen
tiemen."
De bloemuitdeeling geschiedt per
gemeente en volgens het aantal inwo
ners. Geregeld is er meel te kort om
aan alle aanvragen te voldoen. Al de
broodwinkels zijn dan ook meestal reeds
vroeg in den morgen gesloten, en achter
de winkelruiten prijkt bijna voortdurend
een kaart met opschrift: „Geen brood
vandaag".
Wij vernemen, dat het van Huil te
Rotterdam aangekomen Engelsche
stoomschip Whitby Abbey een ont
moeting met een Duitsche duikboot
heeft gehad. Bij het zien van de duik
boot, stoomde de Whitby Abbey met
volle kracht vooruit en door zwaar
stoken kon men het schip een snelheid
van 14 mijl geven. Doordat de duik
boot achter was en niet meer dan 14
kon maken, is de Whitby Abbey aan
het gevaar van in den grond te worden
geboord ontsnapt.
Men seint ons uit Oostburg dat er
sedert Zaterdagmiddag half-drie weder
hevig op de Belgische kust is geschoten.
Te oordeelen naar de schoten, werd er
dichterbij gevuurd dan Donderdag.
Antwerpsche bladen melden, dat het
particulier telegram men verkeer tusschen
Antwerpen eenerzijds en Duitschland
en Luxemburg anderzijds, van Zondag
af is toegelaten.
De onkosten bedragen
a. De hoofdtaks 50 centiemen.
b. De woordtaks per woord 9 cen
tiemen.
De onkosten worden afgerond op een
hoogere door vijf deelbare som.
Voor de telegrammen der Duitsche
soldaten, der beambten van het mili
tair- en burgerbestuur wordt slechts de
Duitsche inlandstaks (5 pf. per woord)
geëischt, wanneer de telegrammen voor
werkelijk dringende gevallen noodig
zijn en wanneer zij buiten het adres
slechts tot 20 woorden bevatten. An
ders wordt bovengemelde taks geheven.
Binnen België kan door allen, die
voor Duitschland dienst doen (militairen
en burgers) voor 5 pf. per woord gete
legrafeerd worden.
Het telegraafverkeer in België is
voorloopig nog niet toegelaten voor het
publiek. In enkele gevallen op bij
zondere aanbeveling van den gouver
neur generaal te Brussel kan het
nochtans worden toegestaan.
Hebt gij zulk een slecht geheugen
Simon Rivolard, want de man was nie
mand anders dan de houthakker en stroo-
per van La Varenne, bracht de hand aan 't
voorhoofd, alsof dat hem helpen kon, maar
geen enkele naam schoot hem te binnen.
De man stak zonder plichtpleging zijn
arm door dien van den broeder van Mélie
en zeide fluisterend
Toussaint Vardon.
Onmogelijk 1
Maar kijk dan, domkop.
Ja, waarachtig! Wat ben ik een ezel!
Maar ge zijt zoo vreeselijk veranderd, oude
jongen!
Is dat alleen de oorzaak.'
Nu, als ik dan alles moet zeggen, ik
heb daarginds meer drank gebruikt, dan
ik verdragen kan, en die heeft mijn gezioht
beneveld.
Bij wien? vroeg Toussaint.
Bij Mélie.
Uw zuster?
Ja, zij woont daar bij bloedverwanten.
In nummer 102?
Kent gij dat huis?
Ik zie het vanavond voor de eerste
maal.
Ja, antwoordde de strooper, terwijl
uit zijn woorden geheime naijver klonk.
Daar woont zij
Zij is gelukkig geweest, want na allerlei
veranderingen en nieuwe betrekkingen heeft
zij het nu goed getroflen en verdient ruim
schoots haar brood. Zij is altijd een flinke
meid geweesttoen zij ons gestroopt wild
gfng verknopen, ontbrak het haar nooit aan
klanten, omdat zij er goed uitzag, al ijd
opgewekt was en zich door weer noch wind
liet afschrikken, of ooit een klacht uitte.
Maar alles is veranderd, sedert er twaalf
opzichters op Varenne zijn en er geen kans
meer is, een fazant of een haas bij lichte
maan machtig te worden. Ik heb meerma.
Tot voor den oorlog heerschte
te Pjrijs een tirannieke mode: er werd
tango gedanst, of de gelukzaligheid er
van afhing De tango was tot in alle
lagen der Parijsche bevolking doorge
drongen en bij was de eenige belangrijke
bezigoeid van het mondaine seizoen.
De buffeljuffrouw, de winkeljuffrouwen
de schildersmodellen dansten hem op
het Bal Bullier, de „groote" wereld in
Sans-Souci en op andere plaatsen van
openbaar vermaak, de reizende Ameri-
kaansche dame in de hotels en de da
mes uit de fijnste kringen op avond
partijen. De tango werd een epidemie.
Toen kwam de oorlog en er was op
eens geen tango meer. Hij is, zooals een
Parijsche briefschrijver in de „Times"
verzekert, geheel en al verdwenen. En
met hem alle ziekelijke buitensporig
heden, zooals bij voorbeeld de gespleten
rokken der dames Op het oogenblik
beschouwt men dat alles als lang ver
geten modedwaasheden. De plaats van
de tangodanseres en den gespleten rok
is ingenomen door de ziekenverpleeg
ster en de eenvoudige kleeding van de
zusters van het Roode Kruis.
Beide, het beroep en het costuum,
zijn zoo populair, als tango en gespleten
rok het in hun beste tijd zijn geweest.
Het dienstmeisje, de winkeljuffrouw, de
artiste en de voorname dame, allen
maken deze nieuwste mode mee. Alleen
brengt iedere vrouw iets van haar per
soonlijkheid in haar kleeding. En het
is werkelijk belangwekkend waar te ne
men, welk een verschillenden indruk
dezelfde uniform kan maken. De voor
name dame draagt ze met grootereu
chic dau iedere andere" vrouw. Op de
kunstenares, die hospitaaldienst ver
richt, valt altijd een schijnsel van too-
neellicht. Vele voorname dames, die
om 8 uur in dienst moeten zijn, staan
reeds om halfzes 's morgens op, om
het noodige toilet te maken. Twee uren
staan tot haar beschikking en zij ver-
waarloozen geen enkele van haar vroe
gere gewoonten.
Buiten de muren van het hospitaal
wordt de kleeding der pleegzusters niet
gedragenthuis en op straat trekt de
verpleegster weer haar gewone japon
aan. Maar in weerwil van de verande
ring, welke in het wezen der Parijsche
dames gekomen is, door den oorlog,
laten zij geen aanmerkingen toe op
baar vroegere liefhebberijen. Toen on
langs een zedelijkheidsapostel in een
gezelschap hevig te keer ging tegen
den tango en deszelfs onzedelijkheid,
gaf een ejieke Parijzenaarster, die thans
met groot succes als ziekenverpleegster
werkzaam is, hem slagvaardig ten ant
woord
Als ik vroeger niet dagelijks uren
lang tango had gedanst, dan zouden
mijn spieren waarschijnlijk niet zoo
stevig geworden zijn, dat ik thans mijn
zwaren dienst wekenlang, zonder moede
te worden, heb kunnen doen.
Duitschlands maritieme oorlogsvoe
ring besprekend, laakt de New-York
Herald de onmeedoogende onverant
woordelijke vernieling door Duitsche
onderzeeërs van neutrale ladingen, zon
der eenig onderzoek of zulke ladingen
contrabande, conditioneele contrabande
of vrij zijn. De Herald merkt op dat
het recht van onderzoek door het in
ternationale recht is toegestaan, maar
het in den grond borsn van vijande
lijke of neutrale schepen zonder dat de
veiligheid der bemanning is gewaar
borgd, zonder dat voor het behoud der
scheepspapieren wordt zorg gedragen
en zonder vaststelling van den aard der
lading, is een misdaad.
De New-York Times zegt: „Duitsch-
len in beraad gestaan het stroopen maar
op te geven.
Maar de klompenmakerij gaat ook niet
best en meermalen kan ik er zelfs geen
hout voor koopen. Moeder heeft al eens
zes weken gevangenisstraf opgeloopen, om
dat zij esschenblokken had opgeraapt, die
trouwens niet verloren waren. In den oogst
tijd kan men mij niet gebruiken, omdat
de eigenaars de voorwaarden maken, dat
Simon Rivolard niet op hun goed werken
mag. Toen is Mélie naar Parijs vertrokken
en nu heeft zij het buitenkansje, dat een
oude rijkaard op haar verliefd geworden is.
lederen Donderdag komt hij bij demenschen
waar zij woont eten en dan is er feest; ge
ziet wel, al de ramen zijn verlicht!
Dreigend balde hij de vuist en vervolgde
O, 't spijt mij, dat gij mij indertijd
het leven hebt gered, nog wel met gevaar
van het uwe, Toussaint, maar ik kan het
leven zoo niet langer verdragen! Hoe kan
bet ook anders. Ik zwerf van kroeg tot
kroeg, luier bij gebrek aan werk en de
moed ontbreekt mij om er een eind aan te
maken.
Begin nu geen dwaasheden, Simon.
De dooden keeren niet terug.
Wat komt er dat op aan?
Men kan dan zijn vrienden niet meer
helpen
Ik heb er geen!
En mij dan?
Dat is waar, gij hebt het bewezen.
Misschien kunt gij 't mij op uw beurt
ook eens bewijzen!
O, als dat waar was, gaarne, maar
hoe!
Hoe? Heb een paar dagen geduld,
dan zal ik het u zeggen.
Gearmd liepen zij de rue de Rome door.
Kent gij den naam van den ouden
heer, die verliefd op uw zuster is? vroeg
Toussaint.
lands oorlogszon0 rond Groof-"Brittpnnië
en Ierland zal door geen neutrale mo
gendheid erkend worden. De Duitsche
admiraliteit kan niet verwachtedat
de vernieling van een neutraal schip
in deze zone eenvoudig als onvermij
delijk zal worden beschouwd en als een
vergeeflijk toeval van de oorlogsvoering
ter zee.
De Tribune merkt op, dat Duitsch
lands buitengewoon dreigement jegens
de wereld een gevaarlijke uitnoodiging
is tot internationale verwikkelingen.
Duitschland speelt met vuur en kan
slechts weinig verder gaan. Het is dui
delijk dat we niet moeten wachten tot
er schepen getorpedeerd zijn. Het is
nu tijd om ronduit te spreken in naam
van de internationale veiligheid en den
Duitschen geest duidelijk te maken dat
we vast besloten zijn, te staan achter
de Amerikaansche vlag en de schepen
die haar voeren.
Men meldt ons
Verleden week werden te Turnhout
drie bestuurders van de Coöperatief
aangehouden. Geboeid, onder sterk mili
tair geleide, werden zij naar An twerpen
overgebracht.
Zij worden beschuldigd Belgische
dienstplichtigen over de grenzen ge
holpen te hebben.
Het is niet te loochenen, dat in de
laatste dagen herhaaldelijk over den
vrede is gesproken en geschreven. In
welke landen, en in welke landen voor
al, wij laten het hier buiten be
schouwing.
De Korr. Norden deelt ons mede, dat
de jacht op brochures welke op den
vrede betrekking hebben, in Frankrijk
ononderbroken voortduurt. De overheid
heeft naar uit Parijs via Brussel aan
de Hamburger Nachrichten wordt ge
meld, de handen vol om de in milli-
oen exemplaren verspreide vlugschrif
ten in beslag te nemen. De schrijvers
ervan heeft men tot nog toe niet kun
nen ontdekken. De Humanité en de
Guerre Sociale wenden zich scherp
tegen de regeering die beweerd zou
hebben, dat de brochures van Duitsche
zijde zijn verspreid.
Gelijk wij eenigeu tijd geleden meld
den had de armoede in het district
van Aalst zulke afmetingen aange
nomen, dat de wegen van bedelaars
zwermden. De Duitsche autoriteiten
verboden wel liet bedelen, doch deden
niets ter verzachting van de ellende.
Thans heeft een groep menschlievende
personen een inschrij vingslijst opge
maakt op welke de rijke lieden en de
groote burgerij de verbintenis nemen
om alle weken een som geld te storten
door hen bepaald ten voordeele der
noodlijdende familiën der stad.
Weder een bewijs van de moedige
wijze, waarop de Belgen ondanks de
omstandigheden, waaronder zij ver-
keeren, al bunne krachten inspannen
om het lot van 't volk zooveel moge
lijk te verzachten.
Het hulpcomité voor België heeft
door bemiddeling der Brusselsche poli
tie en van het BrusseLche gemeente
bestuur den hulpdienst thans strenger
geregeld. De bakkers mogen nog slechts
éen soort brood en geen gebak meer
vervaardigen. Voor ieder gezin wordt
eea bepadde hoeveelheid meel vastge
steld. Zieken krijgen op attest van den
geneesheer wit brood.
Volgens een bericht van Tenedos
heeft een smaldeel der boudgenooten
Zeker weet ik dien, Mélie heeft geen
geheimen voor mij.
Hij heeft twee namen, die hij beurte
lings gebruikt!
Fulgence Guillard?
Wie heeft u dat gezegd? vroeg Simon
verbaasd.
Is hij een lange magere man?
Ja, hij heet ook Straub, en is blijk
baar bang, dat men hem voor een Duit-
scher zal houden. Eens in de week trac-
teert hij zijn vr enden, waaronder Lazare
Pidon, een vroolijke kerel. Dan wordt er
tot elf uur gefuifd, maar nooit later, en
dan gaat de man kalm naar zijn woning
in de buurt der Champs-Elysées. Vanavond
is er weer partij
En hoe denkt Mélie over dit huwelijk?
Dat weet ik nietge weet dat zij zich
niet licht uitspreekt, maar ik geloof, dat
zij met den geheelen rommel lang niet
ingenomen is. Ge moest eens zien, hoe zij
haar minnaar behandelt. Als een meisje mij
zoo behandelde, zou ik haar wel anders
leeren en haar bont en blauw slaan, maar
hij doet net als de honden, die geslagen
worden. Hij gaat liggen.
Simon Rivolard beet zich woedend op
de lippen en vervolgde toen opgewonden.
Maar de mannen zijn laf, en ik zelf
misschien nog erger dan een ander!
En uw moeder? vroeg Toussaint.
Zij is pas uit de gevangenis gekomen,
en ziet er ellendig uit. Ik moet den trein
halen om naar huis terug te keeren.
Hij vertelde niet, dat hij honderd francs
bij zich had, zoo juist van zijn zuster ont
vangen, die moeder en broeder onderhield
en in staat stelde niets uit te voeren, en
dat hij zoolaüg het geld duurde soms weken
achtereen in een gemeene kroeg op den
kruisweg doorbracht in gezelschap van
al de roovers en dieven uit de buurt. Die
kroeg, welker eigenaar Lafouille heette, wijd
van 4 torpedobooten, na zslf beschoten
te zijn geworden, geantwoord met 174
granaten te werpen op het fort Kara-
tepe aau de Dardanellen. Vier voor
raadplaatsen werden tot ontploffing ge
bracht en in brand geschoten. Van
Tenedos af was de schade te zien.
Volgens een bekendmaking van den
Duitschen opperbevelhebber in het
Oosten is in 15 districten van Rus
sisch Polen een Duitsch bestuur inge
richt. Hiertoe behooren o. a. Kalisch,
Lodz en Czentochowa. De leider van
het bestuur is de bekende conserva
tieve afgevaardigde Von Brandeustein.
Naar de Vossische zeitung verneemt
hebben de Fransche socialisten be
sloten de bemiddeling van minister
Delcassé in te roepen om de Russische
regeering te verzoeken het vonnis tegen
Boertseff, die wegens majesteitsschennis
tot verbanning naar Siberië is ver
oordeeld, in te trekken.
Evenals in Frankrijk is ook het aan
tal misdaden in Engeland gedurende
dezen oorlog sterk gedaald. Iu de zit
ting van het gerechtshof van Middlesex
is "Zaterdag medegedeeld, dat het aan
tal misdaden 90 pet. is verminderd.
Vrijwel in tegenspraak met wat daar
over tot dusver was bekend geworden,
is een telegram van het Central News-
agentschap over den staat van zaken
in Servië. Daarin wordt het voorgesteld
alsof er in Servië geen schaarschte aan
voedsel heerscht. Aanzienlijke voorraden
komen voortdurend via Saloniki Ser
vië binnen. Ook schietvoorraad is er
in overvloed. Het heet dat de geest in
het Servische leger en onder de civiele
bevolking goed is. Het Servische leger
zou thans 220,000 man tellen.
Naar Reuter den 4den dezer uit Lis
sabon meldde, is daar officieus de vol
gende mededeeling gedaan
Het schijnt, dat Naulila ("Angola) nu
vrij van Duitschers is, die het Portu-
geesche gebied ontruimd hebben. De
inboorlingen aan weerszijden van de
Cunene hebben zich vijandig jegens
Portugal betoond, terwijl die van Puugo-
Andongo en Liboldo in opstand zijn
gekomen, de huizen van de Europeanen
geplunderd en den administrateur en
postmeester van Mussende met zijn
vrouw en zoons vermoord hebben. De
gouverneur van Angola laat troepen
gereed maken om den opstand te dempen.
De gouverneur van Koersk heeft bij
het bezoek van eenige hospitalen ge
constateerd dat de Russische gewonden
boeken van Tolstoï en andere verboden
boeken lazen. Hij liet die boeken on
middellijk in beslag nemen.
De Rjetsj maakt zich daar kwaad om,
meldt de Korr. Norden, en noemt het
bekrompen van den gouvernear, om
landsverdedigers op die wijze te behan
delen. Het blad zegt, die handelwijze
niet nader te willen kwalificeeren.
In een te Liverpool gehouden ver
gadering van hotel- en restaurantbe
dienden is besloten krachtig te protes
teeren tegen „het optreden van den
Engelschen minister van binnenland-
sche zaken, die geïnterneerde onder
danen van vijandelijke staten heeft
vrijgelaten om hotels aan dienstperso
neel te helpen". Op het publiek werd
een beroep gedaan, om zich niet door
dergelijke kellners te laten bedienen.
en zijd in den omtrek berucht, lag midden
in het bosch en heette Konijnen-rendez-
vous.
Simon Rivolard bracht er zijn meesten
tijd door en ging alleen van tijd tot tijd
naar Parijs om in de rue de Moscou geld
te halen, van waar Mélie hem nooit met
leege handen liet vertrekken, want zij had
op haar wijze haar moeder en broederlief,
al toonde zij dat niet, en al was zij ook
hard en streng voor hen, zoowel als voor
zichzelf. De laatste was intusschen al dieper
en dieper gezonken en in de weinige betere
oogenblikken van zijn bestaan overviel hem
een walging van zichzelf en van het leven
dat hij leidde, zonder dat hij daaraan een
einde kon of durfde maken.
En gij zelf? vroeg hij eindelijk aan
zijn ouden vriend, wat is er van u geworden?
Ik ben bij een vreemdeling een Zuid-
Amerikaan.
Rijk?
Millionnair.
Wat doet gij daar?
O, dat is een lange geschiedenis. Wij
hebben elkander ontmoet, ik heb hem een
paar kleine diensten bewezen, en nu is hij
zoowel mijn vriend als mijn meester.
Heeft hij u naar de rue de Moscou
gezonden
Toussaint antwoordde niet; juist gingen
zij voorbij etn bierhuis in de rue de la
Pépinière.
Laat ons binnengaan, zeide hij, ik
wil n niet laten vertrekken, zonder dat
wij samen een glas gedronken hebben en
zachter voegde hij er bij
Denk er aan, ik heet niet meer Toussaint-
Vardon, maar Perès Lucar, en ik ben zoowel
als mijn meester een reiziger uit Buenos-
Ayres.
Wordt vervolgd)
