varen, welke zij zouden loopen, wanneer zij nun koers namen te midden van zeegevechten tusschen Duitschland en Engeland, gevechten, waarvan de juiste plaats en de datum niet kunnen worden aangegeven en waarin de aangewende strijdmiddelen voor ieder schip, hetwelk zich in deze wateren bevindt, gevaren zullen medebrengen, waarvoor Duitsch land de verantwoordelijkheid niet op zich kan nemen. De weg door de Noordzee om Schot land heen, kan, tengevolge der diepte van het vaarwater, door zeemijnen niet in gevaar worden worden gebracht. Daar, evenals in alle wateren der Noordzee, met uitzondering van de Eugelsche wateren en de DuitscheBocht, wordt de neutrale scheepvaart door den maatregel der Duitsche admiraliteit niet in gevaar gebracht. In Polen schijnt na de hevige kracht inspanning van den laatsten tijd, over het geheele front een tijd van ontspan ning ingetreden. Op het Karpathengebied is dit even wel slechts onder voorbehoud van toe passing. De strijd staat er nl. niet stil, maar het gaat minder heftig. Voor het overige is ook hier nog weinig ver andering in den vroeger beschreven toestand gekomen. Van de Bukowina is ongeveer de geheele zuidelijke helft in handen van Oostenrijk-Hongarije. En door de aan de Bukowina grenzende Karpathen passen bereiken de Oosten rijksche troepen de Noordzijde van het gebergte waar de bronrivieren van de Sereth en de Pruth zijn. De Russen houden inmiddels de westelijke passen bezet, waarvan de Dukla pas in de Oost Beskiden (een onderdeel van het Karpathen gebergte) de meest westelijke is. Dit wat de Karpathen aangaat. Op het front voor Warschau heerscht blijkbaar de stilte der uitputting: 'n pauze om wat uit te rusten en aan.te sterken, ten einde straks het moordend duel te kunnen hervatten. Rechts van de Weichsel hebben de van Thorn oprukkende Duitsche troe pen de stad Serpez genomen en trach ten nu Razionsh te bereiken. Van Oost-Pruisen zijn de berichten zoo goed als nihil. Zelfs in de artike len, die de Duitsche pers aan het terug werpen der Russen uit Oost-Pruisen wijdt, vindt men weinig nieuwe bij zonderheden. Uit St. Petersburg wordt aan de Ti mes gemeld: De correspondent te Tiflis van de Bersjenia Wjedomosti bericht, dat de Russische strijdkrachten onlangs het dorp Borcha in de streek over de rivier de Tsjoroch, die de vijand tot een bij kans onneembare sterkte gemaakt had en dat hardnekkig verdedigd werd, be zet hebben. Russische artillerie beschoot aanhoudenddeTurksche detachementen, die gedwongen werden terug te trekken, waarbij ze een deel van het dorp in brand staken. De verovering van Borcha opent den weg naar de kopersmelterijen van Zan- zul, die de Turken in het begin vau den oorlog bezet hadden en waar ze Duitsche ingenieurs en arbeiders hoop ten te vinden, die van deze kostbare onderneming, waar de Duitschers reeds voor den oorlog begeerige blikken op geslagen hadden, bezit moesten nemen. Op verscheidene punten in deze streek over de Tsjoroch zijn wij over de grens getrokken en nu op Turksch gebied. De eenige plek, waar de vijand het nog krachtig uithoudt, is Artoin, dat goed versterkt is. Ten einde het met het gebouw van schijnbare berusting, dat de jaren opgebouwd hadden, ineen te doen storten. Hoe verweet zij zich nu haar pogingen om den baron vrij te spreken, of ten min ste zich zelve van den plicht te ontheffen den man te haten, wiens gade zij nu een maal geworden was, en wiens goede eigen schappen zij had weten te waardeeren. Hoe ellendig schenen haar nu de drogredenen, waarmede zij haar geweten in slaap h id gesust! Wie anders toch kon den moord gepleegd hebben, dan hij, die er voordeel uit getrokken had Honderd plannen, 't eene al dwazer en onuitvoerbaarder dan het andere, kwamen in haar gemarteld hoofd op, en als een kind, dat bang is een opgegeven woord te vergeten, herhaalde zij telkens bij zich zelve den naam van den markies d'Anguilas. Zonder er eenige reden voor te kunnen vinden, meende zij, dat de onbekende in haar leven zou ingrijpen, en dat hij den sluier van het geheim, dat haar omringde, zou kunnen opheffen. Welk instinct, welk voorgevoel haar dat suggereerde zou zij onmogelijk hebben kun nen zeggen, evenmin als zij het gelaat uit haar geest kon wisschen van den man, die den markies vergezelde, en wiens aanblik haar zoo geschokt had. Zij wendde onge steldheid voor en begaf zich naar haar eigen kamer. Susanna zat in een hoek van het vertrek te naaien. Is mevrouw niet wel? vroeg zij be langstellend. Neen De barones vleide zich in een gemakke- lijken stoel neder en zeide Spreek tot mij, zooals vroeger, maar plotseling brak zij in een stroom van tranen uit Gij hebt verdrietzeide^usanna zacht naderbij komend. maken van pontons te voorkomen, heb ben de Turken de rivieroevers opge graven en op tal van plaatsen kanonnen gezet. Ze hebben ook een brug opge blazen. Er zal een groote troepenmacht vereischt worden om den vijand te verdrijven, maar daar wij ook uit de richting van Ardanuch gelijktijdig op rukken, zijn de Turken nu door een ijzeren ring omsloten, die snel dicht gehaald wordt. De correspondent van het Nowoje Wremja te Piatigörsk -meldt, dat het aantal gevangenen, dat sedert het begin van den oorlog naar Rusland gezonden is, 527 officieren en 49,000 man bedraagt. Naar aanleiding van de Engelsche maatregelen tegen den duikbooten-oor- log lezen wij in de N. R. Ct. Omtrent het dreigement met den duikbooten-oorlog heeft minister Chur chill in het Lagerhuis gezegd: „Wij zullen nu blootstaan aan een oorlog voering die nog nooit door een be schaafden staat is toegepast. Men moet echter niet aannemen jdat, wijl de aan val buitengewoon is, een goede ver dediging niet mogelijk zou zijn." Er zullen stellig verliezen worden geledan, maar Churchill geloofde niet dat on herstelbare schade zou woiden aange richt. „Onze beantwoording van deze oorlogvoering zal misschien niet geheel zonder uitwerking blijven." Wij zullen niet dulden dat Duitschland een stelsel van openlijken moord en zeerooverij toepast. (Toejuichingen.) Er is alle reden om aan te nemen dat de oeco- nomische druk, door de (Engelsche) vloot teweeggebracht, zich in Duitsch land begint te doen gevoelen. „Tot- dusver" besloot Churchill «heb ben wij den invoer van levensmiddelen niet pogen te verhinderen. We hebben onzijdige schepen niet belet een recht streeks verkeer met Duitsche havens te onderhouden. We hebben Duitsche uitvoerartikelen in onzijdige schepen ongehinderd doorgelaten. De tijd is echter gekomen, dat opnieuw zal zijn te overwegen of een staat, die zich door zijn politiek stelselmatig aan alle internationale verplichtingen heeft ont trokken, wel in 't genot van die onaan tastbaarheid kan worden gelaten. (Toe juichingen.) Er zal een nieuwe verkla ring vanwege de bondgenooten worden afgelegd, om den vijand voor 't eerst met volle kracht den druk van de zee macht te doen gevoelen." Onder dagteekening van Maandag wordt uit St. Petersburg aan de Daily Telegraph geseind: De Duitschers schijnen thans zoo snel mogelijk troepen in Oost-Pruisen samen te trekken. Het zal nog moeten blijken, waar ze die vandaan hebben gehaald, want de reeds genoemde vier nieuwe legerkorpsen, die gevormd heeten te zijn uit rekruten en reser visten met een kader dat aan het wes telijk front is onttrokken, kunnen geen afdoende verklaring geven voor de alge- heele verandering van den toestand in Oost-Pruisen. Op het Westelijk oorlogstooneel heb ben slechts weinig belangrijke ontmoe tingen plaats gehad. Slechts in het Argonnerwoud wordt voortdurend krachtig gevochten. De Duilsche troepen, die verleden week hun front verplaatsten naar Bagatelle, poogden nu het. gebied te bestormen tusschen Marie Therè3e en Fontaine Madame, punten die door de Franschen als versterkingen zijn ingericht met Gij denkt aan hem De barones boog het hoofd. Ik ook dikwijls, bekende Susanna. En weet ge wat ik dikwijls denk? Helena sloeg vragend de oogen op. Ik denk dikwijls, dat hij niet dood is, dat er allerlei vreemde dingen gebeurd zijn, en dat hij misschien terugkomen zal. Hij? En waarom niet? O, zwijgNa wat ik gedaan heb, zou dat al te vreeselijk zijnHoe zou hij over mij oordeelen 1 Maar 't is te dwaas, zijn dood is maar al te goed bewezen. Wie weet? Cayenne is zoo ver! Susanna liep in de kamer, een juweeltje van comfort en goeden smaak, héén en weer om alles voor den nacht in gereed heid te brengen; de barones riep haar Is die blinde, die naast het hek op het trottoir zat, nog terug geweest? Ik geloof het niet, mevrouw Zijt gij nog in den tuin geweest? Om vijf uur, toen u met mijnheer den baron naar 't Bois de Boulogne waart. Met diepen afkeer had het meisje de woorden mijnheer den baron uitgesproken. Hebt ge dien bedelaar niet gezien Ja wel, gisteren om tw.^e uur. Wat is hij voor een man? Wel, net als de anderen. Hebt gij niets bijzonders aan hem opgemerkt Niets. Boezemt hij u belang in? Natuurlijk, ik heb diep medelijden met die arme menschen. Kom, kom mevrouw, men zegt, dat het een best baantje is, en ik heb wel eens van een blinde hooren vertellen, die hon derd duizend francs in zijn stroozak ver borgen had. Blijkbaar had de eenvoudige boerin niet veel aandacht geschonken aan den armen drommel, en zijn slem niet gehoord, die daartusschen aangelegde borstweringen en loopgraven. Dat boscbgevecht, iD een streek en een terrein waar het vooruitgaan zeer moeilijk is, werd voor bereid door het aanleggen van mijnen tot vlak voor de vijandelijke verster kingen, ondergrondsche gangen, echt mollenwerk, waarbij de uitgegraven aarde voorzichtig moet worden naar achteren gevoerd. Slaagt de aanvaller er in, zijn mijn aan te leggen tot dicht bij zijn vijandelijke loopgraven, dan wordt die mijn geladen, een electrische geleiding verbindt de lading dan met een Rumkorfsche klos, of ander elec- triciteit opwekkend toestel, en door het overbrengen van een vonk wordt de mijn ontstoken. Van de verwarring, die ontstaat, door het ontploffen van zulk eeii mijn vlak voor de vijandelijke stelling, door het springen van de buskruitlading, die gedeelten van de loopgraven vernietigt, en de bezetting aan het vijandelijke vuut blootstelt, wordt dan gebruik ge maakt om den aanval te ondernemen. Zoo ging het ook bij Marie Therèse en Fontaine Madame. De mijn, die wa» aangelegd, ontplofte, de aanval werd door bommenwerpen in de vijan delijke loopgraven voorbereid, en plot seling stormden de Duitschers uit hunne loopgraven. Doch de Fransche troepen, naast de aangevallen loopgraaf waren op hun hoede, en de Duitschers, onder krachtig vuur genomen, moesten terug trekken, zonder het doel van hun onder neming te hebben bereikt. Naar de Politische Correspondenz uit Konstantinopel verneemt zijn in Syrië zeer rijke steenkolenbeddingen ontdekt. Van regeeringswege is reeds met de exploitatie begonnen. De vondst heeft aan de vrees, dat er binnenkort geen steenkool voor de sporen meer zou zij u, een einde gemaakt. Naar aanleiding van een toespraak van kardinaal Amette, die gewaagde van een aanval van Duitschland op Frankrijk, dat den oorlog niet had ge wild, deelt een Keulsch onderwijzer in de Kölnische Volkszeitung mee, dat reeds op 23 Juli Keulenaren op uit stapjes bij 't passeeren van de Fransche grens van den douane amtenaar, die de bagage visiteerde, te hooren kregen „'t Zal nu gauw aan den gang gaan Den volgenden dag werd voor Duit schers in Lüueville op order van den hotelhouder in ©en afzonderlijk vertrek gedekt in plaats van aan de table d'höte, en later werden die Duitschers op autotochten door de Fransche be volking uitgejouwd. Na honderden, na duizenden jaren zullen er nog over Koning Albert volkslegenden verteld worden, evenals van Kaïel den Groote, Koning Artus en Dagobertus, en zoovele andere vor sten uit de grijze oudheid, schrijft de Vlaamsche Stem. Onlangs hoorden wij het volgende verhaal. Toen Antwerpen nog door de Duitschsehers was belegerd, vernam Koning Albert dat een slager in de stad van de gelegenheid gebruik maak te om zijne medeburgers op de schan deüjkste wijze af te persen. Daaraan moest een einde worden gemaakt. En een zekeren morgen zag men een lan gen, breedgeschouderden man met een chauflfeurspet tusschen de talrijke koo- pers, die de opening der slachterij af wachtten. Ook van dezen laatste eisch- te de vleeschhouwer een woekerprijs. De „chauffeur" trachtte hem het on- de geheimste vezelen van 't hart harer meesteres had doen trillen, Graaf Jan was haar eerste en eenige liefde geweest, en in stilte had zij hem altijd als een halfgod aangebeden. Eenige dagen later was er groot diner in het hotel Raynaud en hadden de gasten zich na tafel in den salon vereenigd. Op herhaald verlangen had Marcella Raynaud zich aan de plano geplaatst en speelde nu een serenade van Schubert. Gedemt klonken de tonen van het droefgeestige lied door de zaal en vormden als 't ware de bege leiding voor de gesprekken der hier en daar in de ruime zaal verspreide groepen. Lampen met veelkleurige kappen verspreid den een zacht licht, dat zich weerkaatste in de glanzende zijden gewaden der dames en in het verguldsel van wanden en meu belen. Op een sofa bij een der ramen, zat de barones met haar dochtertje Gabrielie aan haar schoot, en sprak fluisterend met mar kies Christiaan De Parsay, die al babbelende de schoone pianiste met zijn blikken echten te verslinden. Plotseling ging hij naar de piano en begon oplettend te luisterenzijn vierkante schouders, gespierde hals, weelderig hoofd haar en forsche gestalte vormden een leven dig contrast met de houding der schoone speelster, wier gelaaat bij zijn verschijning een trotsche uitdrukking had aangenomen. Wat hadt gij toch met mijne jonge, betooverende stiefmoeder te bespreken, vroeg zij, zonder haar pianospel te onder breken, zijt gij tot den vijand overgeloopen, Christiaan? Vijand? Gij hebt heusch ongelijk met uw vooroordeel, nichtje 1 Ik heb geen vooroordeel, ik heb afkeer! rechtmatige van zijn handelwijze te doen inzien, doch tevergeefs. De slager bleef onverbiddelijk en verzocht dien genen, welke den aaDgeduiden prijs niet konden betalen, zijnen winkel te verlaten. Dan opende de ongekende be zoeker zijn langen jas de Koning. Een gejuich gaat onder de menigte op Men wil de slachterij plunderen. Koning Albert beschermt den slager, doch stuurt hem een strenge aanmaning toe. En langzaam verwijdert hij zich en keert naar zijn paleis terug. Een pijnlijke verrassing beleefde een landweerman uit België, die voor korten tijd naar zijn huis terugkeerde. De krijger was sinds het uitbreken van den oorlog in het veld geweest. Toen hij nu na maanden in zijn woning terugkeerde, was hij niet weinig ver baasd, een vreemden man voor zich te zien. Zijn vrouw verklaarde hem evenwel, dat zij een commensaal had moeten nemen om rond te kunnen komen. Dit kwam den landweerman evenwel verdacht voor, daar zijn vrouw hem hier over nooit iets geschreven had. Nog meer verbaasde hij zich, toen hij in de kamer van den nieuwen huurder verschillende zakken ontdekte, met voorwerpen, die zonder twijfel ge stolen moesten zijn. Toen de landweerman dezen onwel- komen gast dan ook aan de politie had overgeleverd, bleek, dat het een eerst kort geleden ontslagen inbreker was, die eerst de vrouw bedrogen had en toen, zonder dat zij het wist, haar woning voor bergplaats had benut. De Duitsche legatie verspreidt op nieuw de dringende waarschuwing aan de neutrale handelsschepen om van 18 Februari af zich niet te begeven binnen de door Duitschland tot gevechtsterrein verklaarde Eugelsche en Iersche kust wateren. De vaart noordelijk van Schotland wordt niet door mijnen in gevaar ge bracht. Als erkenning van het dappere ge drag der bemanning van het stoom schip „Laertes", is de kapitein benoemd tot luitenant bij de marine-reserve en kreeg hij het kruis van verdienste. De admiraliteit gaf aan de beman ning haar hooge waardeering te kennen over hun gedrag en schonk aan iederen officier een gouden horloge en aan ieder der manschappen drie ponden sterling. Men meldt dd. 5 Februari uit Duin kerken aan de N. R. Ct. Yperen ligt nog steeds binnen het bereik van het Duitsche geschutvuur en telkens weder wordt de stad gebom bardeerd. Het bericht, dat de bewoners er zouden zijn teruggekeerd, is dan ook van allen grond ontbloot. Waar is, dat een klein deel der bevolking er door loopend is gebleven, zooals dat zelfs gebeurt in dorpen, die geheel tot puin zijn geschoten. Volgens het Giornale d'Italia zijn twee stoomschepen met voor Italië be stemd graan door Oostenrijksche tor pedobooten aangehouden en naar Triest opgebracht. Vrijdag is het koopvaardijschip Tor quay in zinkenden toestand te Scar borough binnengesleept, na in de Noord zee op een mijn te zijn geloopen. Een lid van de bemanning is gedood, twee gekwetst. En kan die niet veranderen? Nooit! Men moet nimmer nooit of altijd zeggen. Maak u, als 't u blieft, niet over mijn meeningen bezorgd, en antwoord vrij. Ik vroeg de barones of zij een goed woord voor mij bij u wilde doen. Gij kiest uw bemiddelaars slecht. Zenuwachtig speelden haar vingers de laatste maten, woedend sloeg zij de tonen aan, deed daarop den Erard met een he- vigen slag dicht, en ging vlak voor haar aanbidder staan. Gij zult, hoop ik, den lof van gravin De Marcilles niet gaan verkondigen vroeg zij. Waarom niet? Omdat ik het u verbied. En als ik u niet gehoorzaam? Zij gaf hem met haar waaier een tikje op de vingers. Pas op, dat gij uw wapen niet breekt, zeide hij, en vervolgde toen: Ik heb den moed mijner overtuiging. Ik heb u hartstochtelijk, tot krankzinnig- wordens toe, lief, MarcellaGij zijt het doelwit van al mijn denken en streven. Nacht en dag staat uw liefelijk beeld mij voor den geest, en als iemand het wagen mocht ook maar een haar van uw hoofd te krenken, zou ik hem kunnen vermor zelen. En verder! Ik ben u immers oprechtheid ver schuldigd. De barones is een uitstekende vrouw, en ik zou zoo gaarne op dien be- wusten dag, dat gij de mijne zult worden, zien, dat gij uw dwaas vooroordeel liet varen, en in vrede met haar leven wildet. Gij spreekt als een beek, maar ik vrees dat daar niets van gebeuren zal! Waarom niet? Het jonge meisje liet haar schertsenden President Poincarê is Zaterdag, na een driedaagsch bezoek aan het front, te Parijs teruggekeerd. De President ig te Belfort en Epinal geweest, heeft in de Vogezen de hooge, onder sneeuw bedolven passen bezocht, en heeft voorts in den Elzas wel een kieine dertig dorpen aangedaan. Overal is hij door de bevolking geestdriftig ontvangeu. Een Duitsch watervliegtuig, met twee officieren bemand, is Zaterdag bij Manö in Jutland opgepikt. Het was den vorigen dag van Helgoland opgestegen, doch door een sneeuwstorm beloopen en in zee gevallen. De officiereu zijn geïnterneerd. Thans is het postverkeer tusschen België en Oostenrijk-HoDgarije in denzelfden omvang en onder dezelfde voorwaarden toegelaten als tusschen Duitschland en België. Ricciotti Garibaldi heeft te Londen een rede gehouden over zijn plan om een vrijkorps van 30,000 Italianen bij een te brengen en daarmede de bond genooten te steunen. Hij heeft voor dat plan de steun der Engelsche en Fran sche regeering ingeroepen. Uit Rome wordt gemeld De Duitsche bedreiging der Engel sche koopvaardij doet thans reeds zijn invloed gevoelen. Het te Napels ge huurde stoomschip Francesco, dat goe deren naar Cardiff zou brengen, kon niet in zee steken daar de bemanniug weigerde de Eugelsche wateren te be varen. Zaterdag werd uit Sluis aan de „N. R. Ct." gemeld Na een dag van stilte dreunde het geschut der Engelsche vloot tusschen Nieuwpoort en Oostende hedennamid- dag weder heviger dan ooit. Door heel West-Zeeuwsch-Vlaanderen was het dui delijk hoorbaar. Het overstemde zelfs het straatrumoer. Er moet weder heftig aan het Yserfront gestreden worden, gelijk trouwens ook blijkt Uit den toe voer van gekwetsten te Brugge en het druk militair verkeer rond deze stad. Dat de tijd van rust voorbij is en weder een nieuwe actie is begonnen, wordt ook bewezen door de vlucht van tal van bewoners der kustplaatsen naar Brugge Zoo bevindt zich o.a. daar de bevolki- g van Westende en Middel- kerke. De Eugelsche vloot is echter al leen werkzaam ge .veest tusschen Nieuw poort en Ostende. Zeebrugge, veel mser naar het Oosten gelegen, is in de laatste weken niet doorschepen gebombardeerd geworden. De kustbatterijen aldaar zijn slechts in werking geweest tegen vlieg tuigen. Deze vliegers moeten deel ge nomen hebben aan den luchtaanslag, waarvan de Fransche en Engelsche of- ficieele berichten van 12 Februari spre ken. De geruchten van de bezetting van Oostende door de bondgenooten, ge ruchten, die hier langen tijd geloopen hebben, zijn beslist onjuist. De toestand te Oostende is evenwel gespannen, omdat men vreest dat de stad ook betrokken zal worden in do krijgsbedrijven. De Londenschs correspondent van de N. Crt. schrijft: Met grooten spoed wordt te Boeka rest in de arsenalen gnwerkt. Welke richting Roemenië opgaat, kan worden afgeleid uit het feit, dat vele Oostenrijkers en Hongaren zich gereedhouden het land te verlaten bij het eerste gevaar dat dreigt. toon varen, en den arm van den jongen markies nemende om hem mede te voeren naar de serre, die aan het groote salon grensde, ging zij ernstig voort: Ik weet niet, wat de toekomst voor ons in haar schoot verbergt, maar ik gevoel, dat de tegenwoordigheid dier vrouw ongeluk over ons huis zal brengen. Dwaasheid 1 Dwaasheid, 't zij zoo, maar men kan zijn gevoelens niet bedwingen. Er is zoo veel duisters en geheimzinnigs in het leven mijner stiefmoeder voorgevallen Geloof vrij, ik beproef niet dat geheim zinnige op te helderen, maar 't boezemt mij alleen vrees in! Gij zijt bang! Neen ik ben dapper, maar toch heb ik angst. Christiaan strekte zijn arm uit. Steun daarop, zeide hij, en vree3 niet meer. Met een lichte beweging haalde zij de schouders op en glimlachend zeide zij Misschien hebt gij gelijk, maar gij zijt zoo sterk; heb dus geduld. Ik ben negentien jaar, en wij hebben nog tijd genoeg om voorgoed aan elkander geketend te worden, waarde neef! Die woorden hielden bijna een belofte in. Bleek van aandoening bracht de reus de hand aan het hart, en zonder op de naijverige blikken van sommige gasten te letten, greep hij de teedere handen van zijn nichtje in zijn stevige knuisten en be dekte ze met vurige kussen. Blozende rukte zij zich los. Laat dat, zeide zij. Men zou u uit lachen Bovendien, heb ik iets beloofd Ik hoopte ik meende Dat verbied ik u niet, maar later wij zullen wel eens zien! Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1915 | | pagina 2